Haarlem's Dagblad | 1954 | 4 januari 1954 | pagina 9

Twee jonge runners
van drijvende kraan gepikt

WYBERT

lUHRIIll

f

Gedramatiseerde episode uit
vaderlandse geschiedenis

Sleep sloeg los

Drie jeugdige Heem
stedenaren in arrest

N. VAN BREEMEN Co. - TEL. 10070

De nieuwe „Gy sbreght

Ben nebroek

'grieven aan
de redactie

Reddingsboot bracht tweetal
naar IJmuiden

Overal
dreigt
besmetting

Nieuwe fabriek in
Haarlem-Noord

Brand in huiskamer

Ook Zandvoort paraat

Verdacht van serie
diefstallen en inbraken

Duitse automobilist
overleden na botsing
op overweg

Huldiging van hoofd
conducteur J. H. v. Seggelen

Plan voor vogelpark
in Apeldoorn

Burgerlijke Stand

Geslaagde uitvoering van
R.K. Toneelvereniging
„Bennebroek"

In Amsterdam gleden f
15 auto's van de weg

MAANDAG 4 JANUARI 1954

HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

DE EERSTE REIS, die de 16-jarige Jan Gardie uit het Westlandse tuindersdorp
Kwintsheul als runner maakte zal hem zijn hele leven heugen. Want als de kleine
„Neeltje Jacoba" gistermiddag niet met veel moeite langszij de drijvende kraan
KS 5 was gekomen toen dit gevaarte stuurloos op de onstuimige zee voor Noordwijk
op drift was geraakt, hadden hij en de achttienjarige Herman Sprang het wel eens
niet na kunnen vertellen. De lichter, die tot een uur of twaalf achter de sleepboot
„Ebro" van Smit door de sterk aanwakkerende Noordwester had gedanst op weg van
Rotterdam naar IJmuidcn, liet het omstreeks dat uur afweten. De tros sprong en de
„Ebro" kon geen contact meer met haar sleep krijgen.

Met een zevenmijlsvaartje begon de KS 5,
eigendom van Tomsons havenbedrijf, aan
de weg terug en het was een geluk, dat de
wind niet meer in de Westhoek zat, want
dan was dat bakje met zijn hoge opbouw
(12 ton hefvermogen) reddeloos op het
strand gesmakt.

Nadat de sleepboot „Noordzee", die al
eerder in Jmuiden was binnengelopen,
eveneens met een lichter voor Amsterdam,
vergeefs had geprobeerd contact met de
verloren sleep te maken, ging er een nood
sein de lucht in en voeren zowel de red
dingboten van Noordwijk als IJmuiden uit,
om de twee, op de KS 5 achtergebleven
runners er af te pikken.

Zware groiulzceën

De Noordwijkers zijn al gauw terugge
gaan. Door zware grondzeeën heeft echter
schipper Jaap van der Meulen zijn prooi
„om de Zuid" gevonden: ter hoogte van het
Noordwijkse radiostation dreef de stuur
loze kraan op een branding, die haar
schuimtoppen hoog naar de gesluierde
hemel hief: windkracht zeven tot acht.

„Neeltje" geschramd

De mooiste plaats om de beide jongens
van de lichter te halen was onbruikbaar,
omdat daar een stuk van de opbouw ge
vaarlijk in de weg zat, maar de tweede
keer is het gelukt: Herman en Jan zijn
roetzwart overgestapt op de „Neeltje",
die een paar fikse schrammen aan bak
boordshek kreeg door een onzachte aan
raking met het berghout van de kraan.

Auto's

Schipper Van der Meulen was kort in
zijn commentaar: „het was zwaar met die
vuile zee, maar de tweede keer lukte het..."

De Zuid in

De kraan heeft inmiddels gisteravond
haar eigen weg naar het Zuiden gezocht.

Vóór de runners haar verlieten, hebben ze
een rood toplicht gehesen, zodat er althans
iets van het gevaarte te zien was. De
slepers van Smit zijn er op uit getrokken
om de „vluchteling" te achterhalen.

Vanmorgen bij de Hoek

De sleepboot „Ebro", die de ki'aan in de
avond dwars van Katwijk ontdekte, is het
gevaarte later in de duisternis uit het oog
verloren. De laatste peiling was van 20.40
uur. Uit Hoek van Holland vertrokken in
de avond de sleepboot „Waterweg" en het
bergingsvaartuig „Zeeleeuw", maar voor
een ieder was het parool: wachten op het
daglicht. De sleepboot „Schelde" voer terug
naar Hoek van Holland en de sieeppoor
„Noordzee" kreeg opdracht koers te zetten
naar Maassluis. De sleepboot „Goeree"
bleef in de buurt van de „Ebro" om te
assiteren bij het bergingswerk van de
kraan.

In de vroege Maandagochtend vond men
de kraan even ten Noorden van Hoek van
Holland. De „KS 5" was nog niet aan de
grend geraakt, maar dreef al tussen de
tanken, ongeveer vier mijl Noord Noord
West van het Westhoofd van de Waterweg.

Het lukte het bergingsvaartuig „Zeeleeuw"
niet enige runners over te zetten. Vanmor
gen om negen uur meldde-- de sleepboot
„Goeree", dat ze zou terugkeren naar Hoek
van Holland, wegens lekkage in de voor-
piek. Vermoedelijk heeft het schip al ge
stoten op een bank.

ADVERTENTIE

In volle treinen,
trams of bussen,
loert de verkoud-
heidsbacil. Be
scherm Uw keel
en voorkom ver
koudheid met

De N.V. Saturnus heeft het fabriekscom
plex aan de Transvaalstraat in Haarlem-
Noord van de Haarlemse Stoomverffabriek
gehuurd om er haar bedrijf te vestigen.

De N.V. Saturnus is een dochteronder
neming van de N.V. Boeke en Huidekoper,
de bekende handelmaatschappij in land
bouwwerktuigen. Zij is onlangs opgericht
en legt zich in het bijzonder toe op de han
del in nevel- en sproeiwerktuigen voor de
landbouw. In het nieuwe pand zal zij ech
ter ook een deel van de fabricage in deze
installaties ter hand nemen. Aan ongeveer
twintig man zal werkgelegenheid worden
geboden, doch dit aantal is uiteraard voor
uitbreiding vatbaar.

De Haarlemse Stoomverffabriek zal
worden overgeplaatst, doch de directie kon
ons nog niet meedelen waarheen. In de
tweede helft van deze maand zal een ge
deelte van het machinepark worden ge
veild.

Een zesjarige jongen waarschuwde Zon
dagmorgen om kwart voor acht zijn vader,
wonende aan de Thorbeckestraat, met de
mededeling, dat er veel rook in de huis
kamer stond. Het bleek, dat gordijnen en
enige stoelen in brand stonden. Met behulp
van de door de echtgenote van de bewoner
gewaarschuwde buren is het vuur met em
mers water geblust. Vermoed wordt, dat de
ooi-zaak kortsluiting in het radiotoestel is.
Verbrand zijn de vitrage, overgordijnen, een
crapaud en een tafeltje. Brandschade kregen
het radiotoestel, een crapaud, behang en
kleding.

Zondag is ten Noord-Westen van IJmuiden
een lichter met aan boord twee runners
losgeslagen van de sleepboot ,.Ebro". De
beide runners werden door de redding
boot Neeltje Jacoba" in veiligheid
gebracht.

De Zandvoortse Boulevard zag Zondag
middag zwart van de kijklustigen, die naar
de kust waren gelokt op de mare, dat zich
voor Zandvoort een schip in nood zou be
vinden.

Inderdaad werd omstreeks half drie de
Zandvoortse reddingboot „C. A. Dudok de
Wit" door de bemanning, gekleed in hun
lichtgele oliejassen en Zuidwesters, naar
het strand gereden, gevolgd door de wagen
met het wippertoestel. Dit was een gevolg
van een waarschuwing welke de voorzitter
van de Koninklijke Noord- en Zuidhol
landse Reddingmaatschappij aan het hoofd
van de Zandvoortse kustwacht had gege
ven. Korte tijd later kwam de heer E. Th.
de Booy naar Zandvoort, waar ook de bur
gemeester en zijn echtgenote van hun be-
met het wippertoesteld. Dit was een gevolg

Omstreeks kwart over drie kwam het
bericht, dat de beide opvarenden van de
lichter door de „Neeltje Jacoba" van boord
waren gehaald, zodat toen het Zandvoortse
materiaal naar het botenhuis kon terug
keren.

Als verdacht van een aantal inbraken en
diefstallen, gepleegd in Heemstede, Haar
lem en Amsterdam, heeft de Heemstcedse
recherche drie jongens van zeventien jaar
uit Heemstede aangehouden. Een van hen
heeft bekend op Oudejaarsdag uit een fi
liaal van een winkelbedrijf te Heemstede
een bedrag van 800 te hebben gestolen.

Op 31 December kreeg de politie te
Heemstede kennisgeving van een diefstal
door middel van braak in een kruideniers
winkel aan de Raadhuisstraat aldaar. Een
ruit van een kantoor was vernield en een
bedrag van 800 werd vermist.

De Heemsteedse politie stelde een onder
zoek in en als verdacht van diefstal heeft
zij drie jongens van zeventien jaar aange
houden. Zij waren slagersleerling, bloe
mistknecht en stoffeerder van beroep. Het
drietal deelde de politie mee, dat het op 30
December gepoogd heeft in te breken in
de winkel. De jongens zijn echter door de
komst van de filiaalhouder op de vlucht
geslagen; zij hadden zich beperkt tot het
verbreken van een ruit. Een der jongens is
des nachts alleen terug gekomen en heeft
bekend het bedrag van 800 te hebben ge
stolen. Hij was bij de aanhouding nog in
het bezit van het geld.

De politie heeft een nader onderzoek in
gesteld en toen is gebleken, dat de drie
jongens zich in het afgelopen jaar nog aan
diverse diefstallen en inbraken in Heem
stede hebben schuldig gemaakt. Zij beken
den diefstal van geld en sigaretten uit een
kiosk en consumptietent in het wandelbos
Groenendaal. diefstal van geld uit een kan
toor van een bloembollenbedrijf en voorts
kwam aan het licht, dat de jongens betrok
ken geweest moeten zijn bij inbraken in
Haarlem en Amsterdam.

De drie jongens zijn ook door de Haar
lemse politie gehoord en hebben meege
deeld, dat zij zich hebben schuldig gemaaki
aan een inbraak, gepleegd in de nacht var
22 op 23 Mei jl. in het clubgebouw van dr
Haarlemse Lawn Tennisclub aan de Span
jaardslaan, waarbij de buit bestond U'
een bedrag van f 1.25, enkele flesjes limo
nade, koeken, rollen pepermunt, rolletje
drop en pakjes kauwgom en van een po
ging tot inbraak in de avond van 24 De
cember bij een kwekerij aan de Koningir
neweg.

De aangehoudenen zullen aan de justi'
worden overgeleverd.

Op een met knipperlichten beveiligd
overweg bij Berkum in de gemeente Zwol
lerkerspel is Zondagmiddag een auto door
een electrische trein aangereden. De auto
mobilist, de 47-jarige Duitser A. H. Fisoher
uit Aaien in Wiirtemberg, weixl zeer ern
stig gewond. Hij is enige uren na het onge
luk in liet Sophiaziekemhuis te Zwolle
overleden.

Het treinverkeer had een uur vertra
ging.

Tijdens de huldiging van de hoofdcon
ducteur van de Nederlandse Spoorwegen,
de heer J. H. van Seggelen, die Zaterdag
veertig jaar bij de maatschappij werkzaam
v/as en die tevens afscheid nam om van zijn
pensioen te genieten, is hem verzocht zijn
sociale werk voort te zetten. De vakbe
weging en de geheelonthouding, die reeds
veel steun van de heer Van Seggelen ont
vangen hebben, vroegen hem medewerking
voor de toekomst en in zijn dankwoord
zegde hij steun toe.

Des morgens werd hij in Amsterdam op
de hoofdinspectie ontvangen; hoofdinspec
teur mr. J. P. A. van Ballegoyen de Jong
sprak hem namens dê directie toe en over
handigde een geschenk in enveloppe.

Daarna volgde een huldiging in de tweede
klasse wachtkamer van het Haarlemse
station. Hoofd-stationschef, de heer J. Wij
mans, richtte zich het eerst namens het per
soneel van het station en van de treinen tot
de jubilaris om hem dank te zeggen voor
ziin werk. Spreker had door de arbeid van
de heer Van Seggelen, die alleen met de
trein langs 't station ging op gezette tijden,
niet veel te maken. Hij had er echter waar
dering voor en bood namens het personeel
een huiskamerlamp aan.

De heer H. Hogenhout, treinconducteur,
sprak namens de dienst exploitatie tweede
afdeling woorden van dank; hij herinnerde
er aan, dat de heer Van Seggelen er slag
van had met het publiek om te gaan. Deze
bezat een grote dosis mensenkennis om
moeilijkheden in de juiste banen te leiden.
Thans neemt hij afscheid van zijn werk,
maars preker hoopte, dat dit nog niet be
tekende afscheid van de vakbeweging en
de Snelverkeers Onthouders Vereniging.

Als collega sprak de hoofdconducteur, de
heer A. J. Lucassen; ook boden gelukwen
sen aan de heren C. de Gooyer, commies
van de buitendienst, en Bossers, chef van
het stationskantoor.

Namens het vakgroepsbestuur en de af
deling Haarlem van de Nederlandse Ver
eniging voor Vervoerspersoneet uitte de
heer G. Koot zijn waardering voor de
arbeid van de heer Van Seggelen voor de
vakbeweging.

Het hoofdbestuur van de Snelverkeers-
Onthouders Vereniging was vertegenwoor
digd door de heer M. Nonhebei uit Utrecht
en de afdeling Haarlem en de Noordhol
landse propaganda-commissie door de heer
A de Zwart. Beiden voerden het woord en
herinnerd werd aan het werk, dat de jubi
laris voor de Nederlandse Spoorwegen, voor
de leden van het personeel en voor de ge
zinnen heeft gedaan door propaganda te
maken voor de geheelonthouding. Ook
sprak de heer Vilstar uit Arnhem over de
S.O.V.

Alvorens de heer Van Seggelen veertig
jaar geleden bij de Spoorwegen kwam, be
hoorde hij tot de oprichters van de Centrale
Bond van Transportarbeiders; de heer J.
Bousema was destijds voorzitter en deze
bood enige tekeningen aan. Voorts heeft de
gepensionneerde spoorwegman, de heer
Hirs, herinneringen opgehaald.

Des middags hield de heer Van Seggelen
een receptie, waarop vele gelukwensen
hebben aangeboden.

B. en W. van Apeldoorn hebben de raad
medegedeeld dat in overleg met de voor-

ontworpen voor de stichting van een
vogelpark in „Berg en Bos" te Apeldoorn
De gemeente Alphen aan de Rijn is Avi
fauna na het faillissement zelf gaan ex
ploiteren. B. en W. van Apeldoorn zijn van
mening, dat iets dergelijks in Apeldoorn,
waar de omgeving daarvoor geschikter is,
zeker mogelijk moet zijn.

De vroegere eigenaar van Avifauna, de-
heer G. van den Brink, zal de vogels le
veren en zich tevens aan de gemeente ver
binden als adviseur tegen een beloning
van 5 pet van de bruto omzet.

De heer Van Den Brink vraagt een over
eenkomst van tien jaar met de gemeente.

Het ligt in de bedoeling de exploitatie
van het vogelpark in handen te geven van
een stichting.

Geschat wordt, dat de totale investering
f 365.000 zal bedragen.

HAARLEM, 31 December 1953
ONDERTROUWD: 31 Dec., J. II. J. Bik
en A. J. M. E. Walgering; A. Herman en E.
Kion.

GEHUWD: 31 Dec., G. Drost en H. de Wijs;

A. J. M. Schade en Chr. M. Blaas.
BEVALLEN van een zoon: 29 Dec., A. E.

DriehuizenVeldhuijzen van Zanten; 30 Dec.,
P. J. Spaapen—Kimmel; W. A. Rubach
Scheffer; H. Ket—Jacobs; H. G. van den
BosLatour; A. GerritsSchmitz; 31 Dec.,
K. S. van DeventreTimmermans; C. C.
Kloek—Kcijzer.

BEVALLEN van een dochter: 29 Dec., J.
M. van der KroftCornelissen; 30 Dec., J.
M. van GelderLodder; M. E. de Vrijer—
van Limburgh; M. A. VinkenNieuwendijk;
31 Dec., P. M. FranseMoerkerk.

OVERLEDEN: 29 Dec., A. Iking, 48 j., Pal-
lastraat; J. P. Baas, 69 j.., Verspronckweg; F.

B. W. Schaper, 74 j., Gasthuisvest; A. C. H.
Swaanswijk—Nobels, 74 j„ Leidscvaart; W.
J. van der Vest, 1 m., Hazepaterslaan; A. J.
van der Vaart, 75 j., Emostraat; B. Lommer-
sevan Riek, 69 j.. Kamperlaan.

ADVERTENTIE

99

De vrienden van de Nederlandse Come-
die ontvangen van tijd tot tijd gestencilde
circulaires, waarin de artistieke leiding
van het gezelschap toelichtingen verstrekt
op de aanwinsten van het répertoire. In de
laatste aflevering daarvan heeft Johan de
Meester zijn visie op de obligate „Gys-
breght van Aemstel' onthuld: „Wij hebben
bij de instudering in alle opzichten meer
gestreefd naar eenvoud en echtheid dan
naar barokke schoonheid". Verder spreekt
de regisseur in zijn beschouwing van „een
Hollands spel van ridders en soldaten, in
Simpele, slordige kleding, die al een jaar j
lang op het oorlogspad zijn in een mistig,
modderig polderland".

In deze realistische opvatting hebben wij
dan ook inderdaad de „Gysbreght" te zien
gekregen. Het is waarschijnlijk, dat de te
leurstellende ervaring met „Het leven een
droom" van Calderón tot dit wantrouwen
in de bruikbaarheid van de barokke vorm
heeft bijgedragen. Als Johan de Meester
opmerkt: „Veel verschillende, dikwijls te-
genstrijdige invloeden hebben op Vondel 1
ingewerkt, maar in de Gysbreght heeft hij j
die met geniaal stijlgevoel weten te ver- 1
enigen tot een poëtische en dramatische
eenheid, tezamen gebonden door zuivere
vroomheid" dan vergeet hij daarbij, dat
wij daarmede juist midden in de barok
zitten Er is in dit treurspel dan ook geen
sprake van eenheid, maar van tweeheid,
namelijk van antieke vorm en christelijke
inhoud, van beeld en zin. De antithese is
er het wezenlijke kenmerk van.

Het zou de moeite waard ziin daar die
per op in te gaan, vooral nu Johan de Mees
ter als het ware door zijn overigens zeer
te waarderen voorstelling de weg heeft
vrijgemaakt naar een terrein, waarop de
paarsgewijze verdubbeling van elkander
wederzijds doordringende motieven tot
volle bloei kan komen. Veel van het thans
gekozen compromis blijkt immers aller
minst noodzakelijk. Men kan namelijk het
anachronisme uit Vondels spel niet weg
denken. Door de middeleeuwse costume-
ring en de realistische stoffering van het
landschap feen goed geslaagd décor van
Nicolaas Wijnberg met prachtig daarin
kleurende kleding) krijgt men weliswaar
de door de regisseur gewenste aansluiting
bij de ons uit de geschiedenisboekjes bij
gebleven riddertijd, maar men loopt gevaar
de diepere betekenis te verspelen. Het soms
zelf grove naturalisme steekt in de schil-

„.it, - derende tekst, in het vers, dat nu mede

van Avifauna een plan t$rtof)r do QD versob(,rinK gerichte»behande

ling in zijn wezenlijke functie werd aan
getast.

Er sprak een aan verwondering grenzen
de menselijkheid uit de openingsmonoloog
„Het hemelse gerecht'. Han Bentz van den
Berg wist deze echtheid van scène tot scène
al naar gelang der omstandigheden vol te
houden. Maar toch geloof ik bij alle
waardering voor zijn nobele, veelzijdige
ereatie dat er in de titelrol plaats is
voor veel meer pathos, dat er vooral in het
begin een zekere hovaardij tot uitdrukking
moet worden gebracht, als men althans
in de „Gysbreght" een treurspel wil zien.
Door het stellen van zelfbewuste, mense
lijke grootheid en wereldse pracht tegen
over het deemoedig knielen voor de hemel
se macht aan het slot. wordt immers een
innerlijke ontwikkeling weerspiegeld, waar
van thans niets bleek. Ank van der Moer
speelde haar Badeloch kennelijk geheel
naar de climax in het bewogen afscheids-
tafreel van het vijfde bedrijf. Haar door
liefde ingegeven ongerustheid en angst wa
ren zeer suggestief, tenslotte zelfs bijna
ontroerend.

Eindelijk zag men nu eens een bevredi
gende oplossing van het probleem dei-
reien: de zeggers daarvan kwamen als
daaraan deelgenomen hebbende figuren uit
het toneelbeeld naar voren. Speciaal die
over de echtelijke trouw was zeer geluk
kig uitgevallen. Het moet trouwens vast
gesteld worden dat Louis van Gasteren, die
in de plaats van de vlak voor de première
ziek geworden Bob Goedhart optrad, zich
schitterend van zijn taak kweet. Angst voor
rhetoriek leek de anderen te remmen, in
het bijzonder Ellen Vogel, die haar blijd
schap over de bevrijding van de stad veel
jubelender had mogen uitzingen. Kunnen
deze reien het wel zonder muziek stellen?
Over het algemeen trouwens liet het ge-

De nieuwe Gysbreght (Iian Bentz van den
Bergmet zijn Badeloch (Ank van der
Moer) bij de Nederlandse Comedie.

luidsdécor veel te wensen: alles vraagt
om klokken, om krijgsrumoer, om trom
geroffel. En om orgeltonen, ook de tekst,
hoe moeilijk aanvaardbaar dit ook voor
modern ingestelde acteurs mag zijn.

In hei Vrijzinnig Protestants Jeugdhuis anti de Gedetnpie Oude Gracht heeft de Zand
voortse kunstschilder A. E. de Boer Zaterdagmiddag zijn Haarlemse kinderschi'lder-
school geopend. De heer De Boer met een groepje van zijn pupillen tijdens de
eerste lesmiddag. De opkomst van de kinderen bleef op deze eerste middag, er waren
er ongeveer dertig, enigszins beneden de verwachtingen, maar de heer De Boer heeft
goede hoop, da; dit aantal na de Kerstvacantie zal verdubbelen. Trouwens nog steeds
melden zich kinderen aan en men heeft thans het plan opgevat om ook in Hillegom
een „filiaal" van deze schilderschool op te richten. ..Want", zo zegt. de heer De Boer
hier in Zandvoort zijn we zo langzamerhand wel uitgekeken".

Te weinig plastiek

Wezenlijk tekort schoot deze opvoering
wat betreft de taalplastiek. Ton Lutz
toonde bij het bodeverhaal (hij zag er in
derdaad in zijn verfomfaaide plunje uit
alsof hij zo uit het heetst van de strijd was
gekomen, maar dat deed weerlijk niets ter
zake!) wel degelijk emotie. Maar deze be
wogenheid kwam niet of onvoldoende naar
buiten. Men moet zo'n monoloog beschou
wen als een gesproken film en dan kreeg
men te constateren dat de projectie te zwak
was, ook al door de miskenning der waarde
van enjabementen, assonanties en andere
„schilderende" hulpmiddelen. Dit geldt
eveneens voor Henk Rigters, die Arend van
Aemstel speelde en eigelijk alleen geheel
bevredigde in de ensembles.

Een knappe prestatie leverde Henk van
Ulsen, die van Vosmeer de Spie een spor
tieve waaghals maakte. Hij kon echter al
lerminst de sluwere uitbeelding van Cor
Hermus of zelfs die van Ben Groenier doen
vergeten. John Gobau was als de Heer
van Vooren volstrekt onverstaanbaar,
waarschijnlijk tengevolge van de gewilde
vereenvoudiging. Met genoegen zag men
Philippe la Chapelle als Abt Willebrord en
met lof moet de wijze worden gereleveerd,
waarop Hans-Kaart de rol-van Bob Goed
hart als Broer Peter overnam. Maar al met
al was deze „Gysbreght" een degelijk en
met respectabele bedoelingen voorbereide
vertoning, die niet zal nalaten alom indruk
te maken en die wij vooral met vreugde be
groeten, omdat er een vatbaarheid voor
verbetering bestaat.

Over de Nieuwjaarswens schreven wij
reeds in het kort. De Bruiloft van Kloris
en Roosje was door Henk Rigters in scène
gezet. Bep Dekker en Guus Oster waren
de speelse Elsje en Krelis en Hans Kaart
was zeer vermakelijk als de dikke boer,
waarbij hij niet aarzelde ons nu reeds van
i zijn vocale talenten te doen genieten. Mimi
Boesnach was een hartelijke en gevatte
Pieternel naast de geroutineerde Thomas-
vaer van Paul Huf, die deze rol voor ae
tiende keer vervulde.

DAVID KONING.

De R.K. Toneelvereniging „Bennebroek"
is het nieuwe jaar begonnen met een goede
opvoering van het toneelstuk „Mijnheer
Pastoor" door Johan Blaaser. Het is de
geschiedenis van een pastoor die het in
zijn nieuwe parochie niet bepaald gemak
kelijk heeft met verschillende zijner pa
rochianen.

„Bennebroek" heeft van dit niet gemak
kelijke en vooral lange spel eerst tegen
twaalf uur zakte het gordijn voorgoed
een inderdaad voortreffelijke opvoering
gegeven, waaruit weer eens. opnieuw is ge
bleken over welke voortreffelijke krach
ten deze vereniging beschikt. Arn. Mense
was een goede „Mijnheer Pastoor", Th.
Peters boeiend als dagloner Bolders, Fran-
cien Goossens een fraai getypeerde ver
waande vrouw Bolders. B. v. d. Aar speel
de zeer gevoelig als Jaap, hun zoon, voor
al in het laatste bedrijf. Clara Belién speel
de op zeer beheerste wijze de rol vanvAn
neke, de verloofde van Jaap en was voor
al in het laatste bedrijf wel het best. J.
v. d. Aar vervulde de rol van Jacques, de
avonturier-geldschieter op alleszins aan
nemelijke wijze, daarbij uitstekend ge
assisteerd door mevrouw C. Apswoude-De
Wintep als Franqoise, zijn handlangster.
Th. Peperkorn zorgde als de koster voor
de vrolijke noot in dit ernstige spel. Annie
Out was een zorgzame Treesje, dienstbode
van cte pastoor. A. Peperkorn was een
nogal strijdlustige burgemeester en W.
Lammerse deed het ditmaal zeer goed als
Klaas de Visser, een drankzuchtige tuin
der, die op het goede pad wordt gebracht.
C. v. d. Mey speelde de vader van Anneke
niet onverdienstelijk. Cor Prins ten slotte
gaf een juiste vertolking van de huis
houdster.

Gladheid veroorzaakte neen

ernstige persoonlijke ongelukken

Een plotseling optredende gladheid van
de weg heeft het verkeer in en om Amster
dam Zondagavond stagnatie bezorgd. Op
de grote uitvalswegen van de stad was de
stadsreiniging er meestal vrij snel bij om
met pekel de gladheid te bestrijden. Op
een plaats echter, in de nabijheid van het
perceel Sloterweg 316 zijn ongeveer 15
automobielen van het goede pad geweken.

De eerste die kennis maakte met de gril
ligheid van dit jaargetijde, was een auto
mobilist, die uit de richting Den Haag
kwam. Hij wilde een voor hem rijdende
auto inhalen, gleed naar de linkerkant van
de weg en kwam daar tegen de trottoir
band terecht. De wagen sloeg over de kop
en werd vrij ernstig beschadigd. De be
stuurder en een pasagier kwamen er met
enige schrammen vanaf.

Even later parkeerde een automobilist
zijn wagen langs de kant van de weg, om
dat hij geen risico wilde nemen. Achter
hem kwam een tweede auto, die door de
gladheid weggleed, de geparkeerd staande
auto raakte en vervolgens het trottoir aan
de rechterzijde van de weg opreed. Tegen
een boom kwam deze onfortuinlijke auto
mobilist tot staan. Het hek was nu van de
dam en achter elkaar gleden nog een
twaalftal auto's op deze plaats van de weg.
De inzittenden kregen echter geen ernstige
verwondingen en in zeven gevallen konden
de wagens de tocht voortzetten. Aan de
andere zijde van de stad, bij de Velserweg,
heeft de politie, toen de weg glad werd,
het verkeer gewaarschuwd net zo lang tot
de stadsreiniging pekel had gestrooid.

(Verkort weergegeven)

Liften. In het afgelopen jaar is er in
verschillende bladen een polemiek geweest
betreffende het liten. Ik heb er eens de per
soonlijke proef van willen nemen. Ik ben
ongeveer 75 jaar oud en kan dus niet meer
onder de jongeren gerangschikt worden,
maar niettegenstaande mijn hoge leeftijd
gingen mij toch vijftig auto's voorbij zonder
mij mede te willen nemen.

Dus dat liften zal wel niet zo'n grote om
vang hebben.

Nu is mijn verzoek aan allen die auto
rijden: Als gij oude mensen op de weg ziet,
neem hen dan mede als zij er om verzoe
ken. Bedenk dat dit dan in den regel min
der kapitaalkrachtigen of gepensionneerden
zijn, die toch graag eens hun kinderen of
kleinkinderen wensen te zien, welke in
andere steden wonen.

Bedenk dat de tegenwoordige spoorweg-
larieven zó hoog zijn voor die mensen, dat
zij voor hen niet te betalen zijn.

Ook de bus- en tramtarieven zijn voor
die mensen te hoog en het zou ook voor hen
een zegen zijn, wanneer er eens een tijd
kwam dat zij voor verlaagd tarief konden
reizen.

M. M. DEKKER, Secretaris Neutrale
Vereniging van Ouden van Dagen.

Afwachten en hopen. De discussies
over het marktplantsoen zijn overgegaan in
een strijd tussen hen, die het probleem uit
een kunst-historisch oogpunt bekijken en
hen, die Haarlem graag als een prettige,
fleurige stad zien. Deze strijd nadert ech
ter het peil van een klein-burgerlijk gedoe.

Zullen we nu er toch besloten is tot
aanleg van een plantsoentje maar niet
afwachten en hopen, dat het toch een be
hoorlijk geheel wordt?

Persoonlijk betreur ik het besluit; geluk
kig betreft het een tijdelijke aanleg!

VELT

Lesuren. Volgens het gemeenteraads-
verslag in het Haarlems Dagblad van Don
derdag 31 December 1953 zou in de raads
vergadering het volgende gezegd zijn:

„Hoewel inderdaad moeilijk vergelijkin
gen met andere functies zijn te trekken
wilde de burgemeester toch het voorbeeld
noemen van leraren met twintig lesuren,
die in enkele gevallen 10.800,per jaar
verdienen."

Zelfs indien deze in de raad gemaakte
opmerking in het raadsverslag niet geheel
juist zou zijn weergegeven, lijkt het ons ten
enen male gewenst het volgende op te mer
ken, o-mdat deze woorden de sociale en
financiële positie der leraren in een ietwat
merkwaardig licht zouden kunnen plaatsen.

Uit de geciteerde passage zou een bui
tenstaander de totaal verkeerde conclusie
kunnen trekken, dat de leraren bij het
Voorbereidend Hoger en Middelbaar On
derwijs 20 lesuren per week geven.

Daarom is het misschien niet ongewenst
er op te wijzen, dat de gemiddelde lestaak
bij het V.H.M.O. in ons land veel meer les
uren omvat en dat deze tijd wegens cor
rectie, buitenschoolse activiteit in het be
lang van school en schooljeugd, vakstudie
etc. met 1,5 a 2 al naar gelang van het ge
geven vak vermenigvuldigd moet worden
om de reële werktijd te benaderen, die een
veelvoud van twintig is.

In de tweede plaats pleegt in in normale
gevallen een lestaak van 20 uur bij verre
na niet zo royaal gehonoreerd te worden
als in de aangehaalde woorden vermeld
staat.

Wanneer de situatie werkelijk zo roos
kleurig was, zou men zich met reden ver
bazen over het zeer grote tekort aan docen
ten bij het gymnasiaal en middelbaar on
derwijs en de geringe ambitie van de aan
de universiteiten studerende jeugd een
loopbaan bij dit onderwijs te kiezen.

W. KUIPER,

Voorzitter van de Vereniging van
Leraren en Leraressen bij het Gym
nasiaal en Middelbaar Onderwijs van
Haarlem.

WEEKABONNEMENTEN

dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorger» op Donder
dag moeten afrekenen.

DE ADMINISTRATIE.