Elfhonderd Haarlemmers volgen wekelijks
ontwikkelingscursussen in dertig vakken
Muziekshow met 15 orkesten
Recital van Willem Andri essen
voor „Geloof en Wetenschap"
Een avond bij „Jong Haarlemvooruit
Luchtkasteel
Derde N.Ph.O.-concert
voor scholieren
OPRUIMING
van BOEKEN
Centrale Boekhandel Mui-Stap
SLOT DEFECT?
ZATERDAG 9 JANUARI 1954
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
I
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Burgemeester Van Dijk
verwisselt Oude Tonge
voor Poortugaal
Koninginne- en Bevrijdingsdag
Massazang onder leiding van Jos de Klerk
Leert GOED TYPEN
Nachtdienst apotheken
Badmintonteam tegen
Duitsland gewijzigd
Gevolgd door hartelijke huldiging van
mevrouw Th. Vorstman-Coelen
Kapelaan C. Bakker viert
koperen priesterfeest
Commies A. Kok veertig
jaar in overheidsdienst
Busroutes in Oud-Schoten
Zilveren jubileum
J. G. A. Terpoorten
„Mensen, die willen kunnen iets bereiken". Van dit standpunt ging in de dertiger jaren
een groepje Haarlemmers uit, toen het besloot een stichting in het leven te roepen,
die voor Haarlemse jongeren de mogelijkheid zou openen om na de lagere schooltijd
nog het een en ander bij te leren. In 1933 werd het zogenaamde vervolgonderwijs
„wegbezuinigd" maar het waren niet alléén financiële moeilijkheden, die de overheid
deden besluiten deze vorm van ontwikkeling voor jongeren op te heffen. De vervolg
cursussen waren namelijk niet zo bijster populair: de ouders wilden dat hun zoon of
dochter iets meer zou leren en de meeste kinderen grepen deze mogelijkheid met beide
handen aan om gezellig onder elkaar na het werk op kantoor of fabriek eens „lekker
herrie te schoppen". De onderwijzers stonden als boemannen voor de klas en op deze
wijze kwam er van het leren uiteraard weinig of niets terecht. Toen werd, in 1936,
de stichting „Jong Haarlem.vooruit!" opgericht en dat er voor een dergelijke or
ganisatie, waarbij de jeugd zelf het leervak kon uitkiezen, belangstelling bestond be
wijzen de anders zo droge cijfers wel: 1936: zeshonderd cursisten; 1954: elfhonderd
cursisten.
Deze proef, in het midden van de cri
sisjaren gedaan dus, slaagde buitenge
woon. Zeshonderd leerlingen, voor het
grootste deel jonge werklozen, meldden
zich aan. De stichting kreeg van de ge
meente, die ook het belang van dergelijk
voortgezet onderwijs inzag, een voor die
tijd grote subsidie 10.090) en steeds
meer bekwame docenten begonnen zich
voor dit werk te interesseren. En deze
pioniers, onder leiding van de heer J. L.
Munnik, hadden succes. De cursussen
werden uitgebreid, er kwamen meer on
derwijzers en onderwijzeressen en ook het
leerlingental steeg met het jaar: 1937,
1938, 1939.... toen kwam de oorlog en
hoewel de gemeente aandrong op een
voortzetting van de lessen, legde de stich
ting haar werkzaamheden neer, omdat in
die tijd het normale lesgeven niet meer tot
de mogelijkheden behoorde. In 1946 begon
men echter weer met frisse moed en op
het ogenblik zit men al weer midden in
de achtste wintercursus na de oorlog.
Geen cijfers
Wat wil „Jong HaarlemVooruit!"
nu eigenlijk? De heer J. L. Munnik, die
ons een dezer dagen over zijn levenswerk
vertelde, d'rukte het in enkele woorden
uit: „De stichting wil als het ware een
brug zijn voor de jongeren van de lagere
school naar de maatschappij". Dat is snel
en eenvoudig gezegd, maar wanneer men
slechts één avond door de Th. M. Kete-
laarschool aan de Parklaan wandelt en
wanneer men eens met leerlingen en do
centen praat, dan bemerkt men, dat er
bij dit werk duizend-en-één vraagstukken
zijn, waarmee men zeer beslist rekening
moet houden.
Bij de stichting van „Jong Haarlem"
ging men van het standpunt uit, dat de
leerlingen zelf zouden moeten kiezen aan
welk vak zij al hun aandacht zouden
schenken. Voorts werkt men zonder cij
fers, zonder rapporten en zonder examens.
Een getuigschrift wordt slechts op verzoek
afgegeven en dit alles heeft er toe meege
werkt, dat de jongeren zich uit zichzelf
bij de stichting aansloten.
Jongens en meisjes, mannen en vrou
wen van kantoren en fabrieken, van wa
renhuizen en kleine winkeltjes. De atelier
meisjes. de fietsjongens, de automonteurs
en de kantoorbedienden. Maar ook de
privé-secretaressen en de huisvrouwen,
de boekhouders en de chauffeurs. Allen,
die zelf voelden dat zij aan hun onderwijs
van de lagere school in de toekomst niet
genoeg zouden hebben of alleen maar
meer wilden weten omd'at hun familie
leden, vrienden en vriendinnen over on
derwerpen spraken, waar zij nog nooit in
hun leven van gehoord hadden.
Het was de leden van de stichting „Jong
HaarlemVooruit!" gebleken dat de
cursussen aan bijvoorbeeld de Volksuni
versiteit te moeilijk waren voor de jonge
lui, die slechts een lagere schoolopleiding
hadden genoten en daarom heeft men de
lessen aangepast aan het ontwikkelings
peil van deze jonge mensen. En er bleek
wel terdege animo voor een dergelijke on
derwijsinstelling te zijn. Zo groot was de
toeloop na de oorlog, dat men een leef
tijdslimiet heeft moeten bepalen, die tot
grote teleurstelling van vele ouderen bij
de dertig jaar ligt.
Eén avond per week
De lessen wordeij tegenwoordig geveven
in de Th. M. Ketelaarschool aan de Park
laan en elfhonderd cursisten stappen daar
iedere week één keer naar toe om hun
cursus te volgen. Zij hebben daarbij kun
nen kiezen uit dertig onderwerpen, die
vrijwel alle verband houden met de uit
breiding van de algemene ontwikkeling:
moderne talen, radiotechniek, costuumte
kenen, wiskunde, machineschrijven, E. H.
B. Oenfin noemt u maar op. De
jongens en meisjes krijgen in deze winter
cursus, wanneer zij één cursus volgen, an
derhalf uur les per week gedurende zes
maanden. Zij betalen daarvoor een bedrag
van vijf gulden en eventueel kan men
daarvan nog vrijstelling verkrijgen. De
boeken worden in bruikleen afgestaan en
indien de leerlingen dit studiemateriaal
zelf willen bezitten dan bestaat de moge
lijkheid, dat zij het tegen de inkoopsprijs
kunnen aanschaffen.
Docenten
De docenten (36 in totaal) krijgen voor
hun werk een bijzonder kleine vergoeding:
een rijksdaalder per lesuur, maar boven
dien zijn zij 's avonds thuis nog uren be
zig met correctiewerk. Daartegenover staat
echter, dat zij nooit straf behoeven uit te
delen en ook het begrip „orde houden"
komt bij deze lessen niet te pas, want leer
lingen die hun best niet doen blijven een
voudig weg, zij worden immers door niets
en niemand gedwongen om te komen. En
dit maakt het lesgeven voor de docenten
niet al te moeilijk, voor de dames Buur
man en Moerbeek en voor de heren Co-
hen, Reiber, Van Lier, dï. Brouweren
noemt u maar op, al die idealisten, die
avond aan avond in de weer zijn om hun
pupillen de nodige kennis bij te brengen.
Leerlingen
En de jongens en meisjes waarderen dit.
Zij komen trouw, maken hun huiswerk en
letten op tijdens de lessen. En vooral dit
laatste is niet bepaald altijd even gemak
kelijk, want wanneer je de hele lange dag
bij een dreunende machine hebt gestaan
of van acht tot vijf geld hebt zitten tellen,
dan wil je ook wel eens iets anders doen
dan opletten tijdens de lessen. Al die An
nies en Henken, Greetjes en Wimmen
denken er echter anders over. De zestien
jarige Jaap bijvoorbeeld leeft zich des
avonds na zijn werktijd als kantoorbe
diende, uit bij het tekenen, en Corry (20
jaar), die overdag in een groentewinkel
staat, steekt na afloop van de les in een
De heer L. J. Munnik, secretaris van de
stichting „Jong Haarlemvooruit!",
heeft weinig tijd voor het bouwen van
luchtkastelen. Na zijn dagtaak op de
Teylerschool gaat hij elke avond naar
zijn ,,Jong Haarlem" en dikwijls schiet
er door zijn werk een groot gedeelte
van zijn nachtrust bij in.
Een enkel keertje laat hij zich echter
meevoeren door zijn overpeinzingen en
dan praat hij over de verre toekomst,
wanneer er misschien voor de avond
cursisten een eigen gebouw zal zijn, met
voldoende lokalen en een overvloed aan
leermiddelen. Maar dan schudt hij zijn
hoofd en geeft, toe dat het allemaal veel
te duur zou worden. Dan schikt hij zich
weer in zijn „lot" en dan praat hij niet
meer over het feit, dat er honderden
cursisten wachten op een lokaal, dat
de lessen in het machineschrijven aan
de Leidse Vaart moeten worden gehou
den en dat zijn rhythmische dansgroep
in een zaaltje in de Wilhelminastraat
oefent.
„Want", zegt hij, „zo'n gebouw kost wel
twee ton. Hoewel het best mooi zou
zijn. Dan konden we weer filmavonden
geven en dan konden we weer
enfin, dan zal alles nog beter worden".
der moderne talen met een geroutineerd
gebaar het potlood achter haar oor, maar
zij allen juichen het werk van de stich
ting „Jong Haarlem.... Vooruit!" toe en
dat deze onderwijsinstelling in Haarlem
in een behoefte voorziet wordt zonder
meer duidelijk wanneer de heer Munnik
vertelt dat er op enkele grote fabrieken
in de Spaarnestad nog meisjes en jongens
werken, die vrijwel analphabeet zijn
De heer J. L. Munnik rechtsen de heer
De Brouwer, tekenleraar (links), kijken
met belangstelling naar het werk van
enkele leerlingen van de tekencursus.
ADVERTENTIE
MOTECHTHEID
blijft, óók na
herhaald wasse
en chemisch
reinigen
ONDERTROUWD: 8 Jan., M. J. Felix en
A. M. Heeremans.
BEVALLEN van een zoon: 6 Jan., M. E.
van de Graaf—Lodewijk; 7 Jan., J. Th.
AdamseHoogenstein; 8 Jan., A. Ouwerkerk
Vermeer.
BEVALLEN van een dochter: 6 Jan., J.
VersfeldBoesberg; M. J. PietersKamp-
huijs; 7 Jan., A. M. Stolwijk—van Heese; G.
H. PostWinands; G. II. Schuringvan der
Werff; D. F. E. JansoniusJoustra; 8 Jan.,
A. W. Toor—Pannebakker.
De Middelbare scholieren uit Haarlem
en omgeving weten de weg naar de gemeen
telijke Concertzaal wel te vinden wanneer
het gaat om het bijwonen van uitvoeringen
die door het Noordhollands Philharmonisch
Orkest voor de jeugd gegeven worden.
Het derde concert in de reeks voor
dit seizoen moest gisteren weer twee keer
gegeven worden, in de namiddag en des
avonds. De dirigent Marinus Adam had
een programma samengesteld van mooie,
aantrekkelijke muziek. Dat was van be
lang, want de jeugd met haar critische in
stelling, eist terecht het volle pond. En
dit geldt niet alleen de programmakeuze,
maar ook de uitvoering van de muziek.
Als gewoonlijk liet Marinus Adam een
bespreking aan de vertolking van elke
compositie voorafgaan. Zo hoorden de tal
rijke jongeren dat de Balletsuite van Jean
Philippe Rameau niet in de opgegeven
samenstelling door de componist was ge
vormd. maar dat dit het werk was van
Felix Josef Mottl (1856—1911). Deze be
roemde dirigent-arrangeur koos uit opera's
van Rameau (onder andere uit „Hippolyte
et Aricie" en uit „Platée) fragmenten, die
hij opnieuw orchestreerde. Wij hebben bij
de uitvoering gehoord hoe hij dit met
smaak gedaan heeft, al nam hij instrumen
ten, zoals klarinet, die Rameau zelf niet
heeft toegepast. Door het veelvuldig ge
bruiken van de klank van hobo en strij
kers werd Mottl's bewerking toch niet een
al te revolutionnaire ingreep, maar bleef
een belangrijk bestanddeel van de oor
spronkelijke barokklank bewaard. Dit was
dan muziek, die men als klank en als vorm
kon ondergaan.
Bij de uitvoering van de „Danse maca
bre" van Saint-Saëns echter konden we
onze fantasie laten werken, wat ook in de
bedoeling lag van de componist. Marinus
Adam zag in het werk een spottend humo-
ristisch-muzikale uitbeelding van een grie
zelig tafereel. Maar er is evenveel voor te
zeggen in deze „Danse Macabre" een voor
stelling te zien van een navrant droom
beeld, dat met zijn luguber-sarcasme en
zijn weemoed meer is dan alleen maar een
„spoken-realiteit". Het gedicht van Henri
Cazalis, naar aanleiding waarvan de doden
dans gecomponeerd werd. geeft alle reden
tot deze laatste opvatting.
In overeenstemming met zijn visie op
het werk vermeed Marinus Adam felle,
dramatische accenten bi.i de uitvoering.
Zijn slagvaardige directie hield de „Danse
Macabre" in het goede spoor, waardoor
we weer eens konden horen hoe meester
lijk Saint-Saëns de componeerkunst be
heerste en hoe voortreffelijk hij kon in
strumenteren. Jan Hesmerg, die als vede
lende Dood de rammelende geraamten ten
dans opriep,, werd terecht door Marinus
Adam in het succes van de uitvoering be
trokken.
het succes van de uitvoering betrokken.
De muziek uit het ballet „El sombrero
de tres picos (De driekante steek) van
Manuel de Falla, waarmede het concert
werd beëindigd, verdreef de sombere ge
dachten. Want in deze door en door Spaan
se muziek bruist het leven met zijn rhyth-
miek, zijn kracht en zijn juichende vreugde.
En dat was natuurlijk „koren op de molen"
van de talrijke jongens en meisjes, die de
Concertzaal bevolkten en die dit Spaanse
vuurwerk bijzonder wisten te waarderen.
P. ZWAANSWIJK.
ADVERTENTIE
op alle gebied.
Grote Houtstraat 63
Tel. 10305
Bij Koninklijk Besluit is met ingang van
1 Februari benoemd tot burgemeester van
de gemeente Poortugaal de heer A. D.
van Dijk, met toekenning van gelijktijdig
eervol ontslag als burgemeester der ge
meente Oude Tonge.
De heer Van Dijk, die 52 jaar is, is sinds
1 Mei 1947 burgemeester van Oude Tonge.
Hij is lid van de Partij van de Arbeid.
Voor die Haarlemmers, die enigszins
door het adoptiewerk met Oude Tonge be
kend zijn, komt deze benoeming niet on
verwacht. Er is namelijk sinds lang sprake
van een samenvoeging van de gemeenten
Oude Tonge, den Bommel en Ooltgens-
plaat, zodat twee burgemeesters overge
plaatst moeten worden. De 52-jarige bur
gemeester Van Dijk gaat nu naar de ge
meente Poortugaal, die niet onbelangrijk
is, mede door de aanwezigheid van het
grote krankzinnigengesticht „Maasoord".
Burgemeester Van Dijk werd na de be
vrijding in Oude Tonge benoemd. Hij is
een man van eenvoudige afkomst, die zich
door zelfstudie omhoog heeft gewerkt.
Voor de oorlog was hij in het verzekerings
vak en ook was hij gewestelijk secretaris
en propagandist van de S.D.A.P.
Hij heeft in de enkele jaren dat hij in
Oude Tonge werkzaam is geweest heel wat
tot stand gebracht, want de situatie van
het dorp was toen verre van florissant.
Electriciteit was er nog onbekend en na de
inundatie van Flakkee door de Duitsers
werd de sluis in de haven van Oude Tonge
niet hersteld. Daardoor liep twee keer per
dag bij hoog water een deel van het dorp
onder.
Tegen veel verzet van rijk en gemeente
in, die het project te duur vonden, heeft
het doorzettingsvermogen van burgemees
ter Van Dijk gemaakt, dat er een nieuwe
sluis werd gebouwd.
Ook had hij oog voor de culturele be
hoeften van zijn gemeente en gaf hij de
stoot tot de tot standkoming van een ver
enigingsgebouw.
Na de ramp, die zoals men weet de dood
van driehonderd van zijn gemeentenaren
ten gevolge had, verbleef hij weken lang
moederziel alleen in het overstroomde
dorp, van waar hij zo goed en zo kwaad
het ging de hulpverlening organiseerde.
De gebeurtenissen in Februari 1953 heb
ben hem bijzonder aangegrepen. Hij was
geen man die veel van anderen durfde
vragen en hij toonde zich altijd uiterst er
kentelijk voor de hulp welke hem werd
geboden, inzonderheid voor die uit Haar
lem. Hij stond in Oude Tonge op een moei
lijke en in zekere zin ook eenzame post
en velen zullen het hem gunnen, dat hij
nu een gemeente krijgt, waar hij het, naar
het zich laat aanzien, wat gemakkelijker
zal krijgc*».
De muziekshow welke het Centrumcomité
„Koninginnedag" op 30 April hoopt te hou
den, belooft een groot succes te worden.
Niet minder dan twaalf harmonie- en
fanfare-orkesten hebben voor deze gebeur
tenis ingeschreven, waarvan twaalf van
buiten de stad.
Elk der corpsen zal deelnemen aan een
marswedstrijd en aan een competitie op
de Grote Markt; na het optreden in de mu
ziektent volgt nog een korte rondgang door
de binnenstad.
Een jury zal de deelnemers beoordelen
op marsdiscipline, muzikale prestaties en
bijkomende attracties als uniformering en
showprestaties.
De vijftien ensembles, die Haarlem op 30
April volop muziek zullen brengen, zijn:
Christelijke Muziekvereniging „Delfzijls
Havenkapel", de Leeuwarder schutterij-
muziek, het stedelijk muziekcorps van
Bolsward, het orkest van Brocades en
Stheeman uit Meppel, de Koninklijke Al
melose Harmonie, de Enschedése Schutte-
rijmuziek, „Crescendo" uit Zutfen, het
Harmonie-orkest der Nederlandse Spoor
wegen uit Utrecht, de Amsterdamse Tram
harmonie, „Excelsior" uit Boskoop, Van
Harens Harmonie uit Waalwijk, „Het vlie
gend wiel" uit Eindhoven, de Bornse or
kestvereniging „Sint Stefanus" en de Haar
lemse gezelschappen: Politiekapel, „Arti et
Religione" en „Apollo". De laatste twee
zullen 's avonds op de Grote Markt spe
len. De wedstrijd, die geopend wordt met
een mars van het Station naar de Markt,
begint reeds 's morgens om tien uur.
Uiteraard stelt de aan- en afvoer hoge
eisen aan de organisatoren.
De overige door het Centrumcomité
„Koninginnedag" aan te bieden feestelijk
heden bestaan in principe uit zo vertrouw
de en geliefde onderdelen als het kinder
zangconcours en de zeepkistenrace op Be
vrijdingsdag. Het laatste programma krijgt
een nog wat feestelijker tintje, omdat het
dit jaar lustrum zal zijn.
Uiteraard ontbreken de traditionele
schouwburgvoorstellingen door „Cremer"
ADVERTENTIE
IKON. ERK.
mm I
niet, evenals de bal champêtres, zowel op
30 April als op 5 Mei.
Bevrijdingscantate
Hoogtepunt van de avond van de Bevrij
dingsdag zal worden de grote zangmanifes
tatie op de Grote Markt, waar Jos. de
Klerk de eerste uitvoering van zijn Bevrij-
dingscantatc zal dirigeren, evenals zijn cy
clus „Zo zong de gouden eeuw".
Hierover is reeds contact opgenomen met
de Federatie van Haarlemse Zang- en Mu
ziekverenigingen, met het Noordhollands
Philharmonisch Orkest en het Toonkunst
orkest.
Een gedeelte van de Bevrijdingscantate
(voor kinderkoren) zal reeds tijdens de
herdenkingsdienst in de Grote Kerk op 4
Mei worden uitgevoerd.
Zijn de geldmiddelen van het Centrum-
Comité „Koninginnedag" toereikend dat
hangt maar van de verpachting van de
kermis af dan zullen eveneens plannen
voor enkele variété-voorstellingen in het
Kenaupark en de opvoering van een ope
rette door een gezelschap uit Valkenburg
eveneens tot de mogelijkheden behoren.
Daarover bestaat echter nog geen zeker
heid.
ADVERTENTIE
„DE S L E U T E L S P E C I A L I S T"
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Wilhelminastraat 47
Tel. 1S441
Apotheek Van Rijn, Kleine Houtweg 15,
telefoon 10539.
Firma C. G. Loomeijer en Zn., Zijlweg 34,
telefoon 12495.
Schoterbos-apotheek, Rijksstraatweg 19.
telefoon 25711.
Nolf's apotheek, Kruisstraat 26, tel. 11174.
Wegens ziekte van enkele spelers is het
Nederlandse badmintonteam, dat Zondag 10
Januari in Bonn tegen Duitsland speelt,
gewijzigd.
De samenstelling is thans:
Heren: Loo (Dropshot, Den Haag), Ver
hoef (Duinwijck, Haarlem), Bolleman (Duin-
v/ijck, Haarlem) en Bosman (Smash, Den
ilaag).
Dames: mevr. Koch (Smash, Den Haag) en
mevr. Boelens iDropshot, Den Haag).
Acht Januairi is voor
„Geloof en Weten
schap" de belangrij
ke datum die ieder
jaar herinnert aan
de dag, waarop deze
vereniging gesticht
werd en ditkeer bo
vendien het feit te
herdenken gaf, dat
vijfentwintig jaar
geleden mevrouw Th.
Vorstman-Coelen als
secretaresse in het
bestuur trad, een
functie die later nog
gevolgd werd door
die van penningmees
ters. Er was dus
aanleiding te over
om de jongste bij
eenkomst van G. en
W. in de Stads
schouwburg een extra
feestelijk .karakter
te geven.
Deze begon met
een piano-recital
van Willem Andries-
■sen, welk concert
kon gelden a.l® een
besluit van de paeda-
gagisehe avonden,
welke hij dit seizoen voor G. en W. gege
ven heeft. De concertgever liet zijn tal
rijk gehoor genieten van een doorleefde
interpretatie van Beethovens „Mond-
scheinsonate" om het daarna te vergasten
op de tegenwoordig nog zelden gespeelde
„Davidsbiindilertanze" van Schumann, die
enerzijds iets bijzonders betekenen in de
evolutie van de techniek van het klavier-
spel en anderzijds met nadruk de dubbel-
natuur van de componist aanduiden. Men
h-oort i.n deze muziek om beurten de vu
rige dodenmars „F lores tan" en de tot in
keer geneigde dromer „Eusebius". Een
merkwaardige bijzonderheid is, dat een
kort rhythmisch motief uit een compositie
van Schumann's bruid, Clara Wieck, de
grondslag van het werk vormt. Het is dan
ook, zoals vele van Schumann's piano
composities, een stuk muzikale autobiogra
fie. Zelf schreef hij erover Ln een brief.
„Indien ik ooit gelukkig was aan de piano,
dan was het toen ik deze stukjes schreef".
Het was in de dagen die zijn huwelijk met
Clara vooraf gingen.
Voor Willem Andriesisen is deze Schu
mann een zeer dankbare opgave. Ik geloof
dat er weinigen onder de tegenwoordige
pianiovsrtuozen te vinden zijn, d'ie de
poëzie van deze muziek zo puur te vertol
ken weten. Een brillante verklanking van
de „Valses nobles et sentimentales" van
Ravel redde het programma van romanti
sche eenzijdigheid, want ten slotte kreeg
men nog Chopin te horen: een Nocturne,
een Mazurka en de Ballade in g. Dit laat
ste werk werd bijzonder levendig en
krachtig vertolkt. En alsof Andriessen
wilde aantonen dat ook in Chopin een
„Eusebius" en een „Florestan" be
lichaamd waren, speelde hij van deze
componist twee toegiften: de milde wals
in cis en de geweiddg dramatische Revo
lutie-étude, opus 10 no. 12.
Bloemrijke hulde
En toen begon het gedenkwaardig hul
debetoon aan de jubilaresse van dieze dag.
Mevrouw Vorstman werd figuurlijk en
letterlijk royaal in de bloemetjes gezet.
Er werden veel geestige en hartelijke
woorden gesproken, die de lof en de waar
dering vertolkten voor het veelomvatten
de werk dat zij voor de vereniging verzet
heeft, met de volledige inzet van haar
persoon lijikheid. Eerst sprak die voorzitter
van het huldigingscomité, de heer H. W.
U. van Run, die onder meer het doorzet
tingsvermogen, de vindingrijkheid en de
onbaatzuchtigheid van mevrouw Vorst
man prees en haar, vergezeld van een al
bum met de namen der intekenaren, een
geschenk onder couvert overhandigde, te
besteden naar eigen keuze.
Tweedie spreker was dir. B. M. J. Delf-
gaauw, die de jubilaresse, namens het be
stuur, een boek over de Schilders der Re
naissance aanbood. De directeur van de
Stadsschouwburg, de heer H. Deiruum,
sprak over zijn goede relaties met G. en
W. en verklaarde deze avond de gastheer
te willen zijn bij het besluit van dit jubi
leum in de foyer. In zijn kwaliteit als
voorzitter van het bestuur, richtte ook mr.
F. Vorstman het woord tot zijn echtge
note, een woord dat te treffender was,
vermits hij, meer dan wie anders, weten
kan wat de jubilaresse aan werk voor deze
vereniging verzet heeft.
Tenslotte betuigde mevrouw Vorstman
haar hartelijke dank aan allen die haar
deze onvergetelijke hulde bezorgden.. Na
dat nog enige telegrammen waren voor
gelezen werd door talloos velen gebruik
gemaakt van de gelegenheid mevrouw
Vorstman de ha.nd te drukken.
JOS. DE KLERK
Zondag 10 Januari zal in de parochie
Onze Lieve Vrouwe Hemelvaart aan het
Valkenburgerplein het koperen priester
feest van kapelaan C. Bakker worden ge
vierd. Deze herdenking moest wegens
ziekte van de jubilaris enige weken wor
den uitgesteld. Kapelaan Bakker geniet in
de betrekkelijk korte tijd, dat hij in Heem
stede werkzaam is een grote populariteit,
in het bijzonder onder de sportieve jonge
lui, die met hem als geestelijk adviseur van
H.B.C. een geregeld contact onderhouden.
De kerkelijke viering geschiedt met een
plechtige Hoogmis om kwart voor tien,
waarna des middags om half vijf nog een
plechtig Danklof zal worden opgedragen.
Verder is er in het parochiehuis „Anno
Santo" aan de Achterweg om twee uur
receptie voor organisaties en verenigingen,
waarna van drie tot vier de overige pa
rochianen in de gelegenheid worden ge
steld de jubilerende kapelaan geluk te
wensen.
Tenslotte zal de herdenking van dit ju
bileum Woensdag 13 Januari worden be
sloten met een feestavond in het Minerva-
theater, welke door de verschillende orga
nisaties, zoals onder meer de K.A.B., H.B.C.,
de Verkenners en Katholieke Actie wordt
aangeboden/Hierbij zal uiteraard door di
verse sprekers het woord worden gevoerd
en de verzorging van het speciale feestpro
gramma zal geheel door eigen leden ge
schieden.
De heer H: W. M. van Run, voorzint-
van het huldigingscomité, overhandigt d;
jubilerende secretaris-penningmeester
„Geloof en Wetenschap" het feestgesch
in enveloppe.
Op Vrijdag 15 Januari is het veertig jaa:
geleden dat de heer Aalbert Kok als vijf
tienjarige jongen in dienst trad ten kan
tore der registratie en domeinen in Culem-
borg. Hij kreeg toen de titel van geagre-
eerd klerk. De heer Kok bleef echter nie:
lang in deze plaats maar werd op 15 Au-
gustus 1918 overgeplaatst naar Zalt-
bommel.
In deze plaats biet!
hij langer en in 192'
werd hij aldaar be
noemd tot rijksklerï
der registratie en do
meinen en van 1 De
cember 1921 af was
hij adjunct-commiei
bij deze zelfde over
heidsinstelling. Me:
ingang van 193j5 were
hij als zodanig over
geplaatst naar de in
spectie der domei
nen in Haarlem,
waar hij op 1 Octo
ber bevordlerd werd
tot oommies-titulai;
en precies een jaar
later tot commies.
De huldiging van de jubilaris zal op
15 Januari plaats vinden om half elf ter
inspectie der domeinen, Staten Bolwerk 14.
Ongetwijfeld zullen daarbij vele beken
den de heer Kok met deze voor hem zo
heuglijke dag geluk wensen en ook uit de
omstreken van Haarlem zal hij vele felici
taties -ontvangen, want, vooral gedurende
de laatste jaren heeft hij zich bezig gehou
den met verpachtingen in Kennemerlanö
en de Haarlemmermeer.
ADVERTENTIE
Onderzoek naar wijzigingen
De directeur van de N.Z.H. heeft gister
avond met het wijkcomité een bespreking
gevoerd over mogelijke veranderingen in
de routes van de buslijnen ten Noorden
van de Jan Gij zenvaart.
Onmiddellijke aanleiding daartoe vorm
de een verzoek van het hoofd van de Elout
van Soeterwoudeschool aan het Jephta-
plein, welke hinder ondervindt van de par
kerende bussen aan het eindpunt van
lijn 5.
Voorts was er een verzoek van 176 be
woners van de Vergierdeweg en omgeving,
die opnieuw verzochten een buslijn over
de Vergierdeweg te leggen.
Het wijkcomité heeft de suggestie gedaan
lijn 5 op de heenweg door te trekken naar
de Vondelweg en terug tot de Muiderslot-
weg over de Vergierdeweg te laten rijden.
De directie van de N.Z.H. voelt daar nog
niet veel voor en geeft de voorkeur aan
een terugnemen van het eindpunt naar de
Eksterstraat. Zij wil voorts afwachten hoe
de vervoersbehoefte beïnvloed zal worden
door de nieuwbouw van Patrimonium en
St. Bavo-Noord aan de Rijksstraatweg.
Beide partijen hebben besloten de zaak nog
eens te bestuderen.
De heer J. G. A. Terpoorten, administratief
ambtenaar A. eerste klasse, werkzaam bij het
Gemeentelijk Energiebedrijf, hoopt zijn zil
veren jubileum in dienst der gemeente te
vieren.
De aanstaande jubilaris die op 4 April 191!
te Haarlem geboren is, kwam op 21 Januari
1929 in dienst der gemeente op arbeidscon
tract. 4 April 1929 werd hij adjunct-klerk in
tijdelijke dienst bij het electriciteitsbedrijf,
op 1 Januari 1930 kwam hij in vaste dienst,
op 1 Maart 1935 werd hij klerk, op 1 Maart
1942 adjunct-commies, op 1 Februari 1949 (bij
de fusie van het Gas- en het Electriciteits
bedrijf tot Eneregiebedrijf) tot administratief
ambtenaar tweede klasse en op 1 Januari 1951
tot administartief ambtenaar A eerste klasse.
Mej. M. L. van Eyndhoven slaagde te
Amsterdam voor het examen M.O. Handen
arbeid.
