Nieuw Guinea geen land van
belofte, maar een uitdaging
Thans offensief tegen de zee
in het Noorden des lands nodig
.Clowntje Rick
Nieuwe walvisvaarder komt
volgend seizoen in de vaart
J
Een aarzelende
liefde
Dr. J. van Baal
Papoea moet steeds
zelfstandig blijven
Er wordt dan ook
vleesmeel vervaardigd
Deventer nu reeds
in feeststemming
I
Feuilleton
4
Kou,Griep? DAMPO
Overschakeling „koloniale
op nationale" economie
Nederlanders in
Indonesië
Kerkelijk Nieuws
Arubanen zijn
niet tevreden
De „Wilpo" naar
Italië verkocht
H. D. LOUWES:
„iSchiermonnikoog kan het Scheveningen
van het Noorden zvorden
KVP krijgt nieuw
partij-orgaan
Yoor de kinderen
Inwoner 110. 50.000 wordt over
een paar dagen verwacht
BARTEUORISSTRAAT 20 TEL. 15439
MATRASSEN - REPARATIE
Oppositie in Zierikzee
tegen gemeentebestuur
door Dorothy Quentin
ZATERDAG 2 3 JANUARI 1954
De gouverneur van Nederlands
Nieuw Guinea, dr. J. van Baal, heeft
op een persconferentie zijn blijdschap
uitgesproken over de toegenomen be
langstelling voor dit gebied. Maar ook
achtte hij een waarschuwing op haar
plaats: de mogelijkheden van Nieuw-
Guinea mogen niet worden overschat.
Zij zijn er, maar zij liggen niet voor het
grijpen. Nieuw Guinea is geen land
van belofte, maar een uitdaging.
In dit stadium gaat het er om steun
punten te vinden, vanwaar uit men
het land kan besturen en tot ontwik
keling kan brengen. Dit proces kost
tijd, het gaat niet aan de in Indonesië
bruikbare methoden hier voort te zet
ten. Mankracht is in geringe mate aan
wezig, de vruchtbaarheid van de grond
is gering. Perspectieven zijn er echter
wel: de heterogene bosgebieden be
vatten waardevol hout, sago kan van
grote betekenis worden en hetzelfde
geldt voor de visserij, de mijnbouw
(olie en mineralen) en de landbouw.
Indien de wetgever daaraan zijn goed
keuring hecht, zal waarschijnlijk dit jaar
nog een aanvang kunnen worden gemaakt
met mechanische rijstbouw in Merauke.
Ook het planten van cacao wordt over
wogen.
Men dient zich echter te hoeden voor
een al te grootscheepse aanpak. Van een
ADVERTENTIE
Arbeidsveld van Nederlandse
handelshuizen krimpt
(Van onze correspondent te Soerabaja)
De overschakeling in Indonesië van de
zoals men dat daar noemt ..koloniale"
naar de nationale economie schijnt zich in
een vrij snel temoo te gaan voortzetten. In
het laatste kwartaal van 1953 was inzake
de verdeling van het voor import beschik
bare deviezenibedrag al een nieuwe rege
ling getroffen, die voor de in Indonesië ge
vestigde buitenlandse (onder wie vele Ne
derlandse) importeurs uitermate ongunsti?
was. Voorheen immers kregen z>j ruim 57
percent toegewezen tegen ruim 42 percent
voor Indonesische importeurs. Thans werd
de verhouding 25 percent voor buitenlan
ders, 75 percent voor Indonesiërs.
Hierbij komt nog dat het totaal bedrag
aan deviezen, dat voor imoort bestemd is,
in de afgelopen jaren geleidelijk is ver
minderd, waardoor de klap voor de buiten
landse importeurs dubbel hard aankomt.
Naar wij vernamen is het thans vrijwel
zeker dat z-j onder meer in het geheel niet
meer in aanmerking zullen komen voor de
invoer van textiel.
Van regeringszijde is men verder bezig
met het inschakelen van de nationale im
porteurs bij het invoeren van goederen,
bestemd voor de industrieën, die tot nu toe
zelf in hun importbehoeften voorzagen en
die nu worden gedwongen hun bestellingen
in het buitenland over Indonesische im
porteurs te laten iopen. Bovendien hebben
de grote industrieën in vele gevallen
Nederlandse bedrijven die de binnen
landse verkoop vain hun producten, zoals
veel gebeurt, door derden (vaak Neder
landse importkantoren) laten verzorgen,
de mededeling gekregen dat zij voor deze
verkoop zo spoedig mogelijk nationale be
drijven moeten inschakelen. Het arbeids
veld van de Nederlandse handelshuizen
wordt dus in een snel tempo en aan aiie
kanten vernauwd.
Uit de aard van de zaak is 'net streven
tot omschakeling van de koloniale naar
de nationale economie bij de massa buiten
gewoon populair. Echter wordt de totaal
hoeveelheid kapitaal dat in Indonesië
werkzaam is er niet groter door, terwijl
er juist zo'n grote behoefte aan nieuw ka
pitaal bestaat. Door een commissie uit de
UNO is wel is waar berekend dat het
noodzakelijk zal zijn, wil Indonesië het
toch reeds zo lage inkomen per hoofd der
bevolking handhaven, om jaarlijks bij
een bevolkingstoename van anderhalf mil-
lioen zielen een bedrag van 5 milliard
roepiah te investeren. Helaas is er ook in
het afgelopenn jaar nog niets te merken ge
weest van kapitaalvorming van enige be
tekenis uit de door het nationale bedrijfs
leven ver-kregen winsten, terwijl de plan
nen voor een investeringsbeleid ten aan
zien van buitenlands kapitaal sinds jaar en
dag bedolven liggen onder politieke me
ningsverschillen.
millioenenproject zou niets terecht komen.
De ondernemingen moeten zo klein wor
den opgezet, dat zij economisch nog net
verantwoord zijn. Hierbij kan men lering
putten uit de geschiedenis van Afrika en
Azië in de laatste kwart eeuw:
„Wij mogen de Papoea niet uitsluitend
zien als potentiële houthakker en water
drager. In welke functie hij ook ingescha
keld wordt, hij zal daarin zijn zelfstandig
heid niet mogen verliezen", aldus dr. Van
Baal.
Aantrekking van Nederlandse
jongelui
Op een vraag over hetgeen tot nu toe
op Nieuw-Guinea tot stand is gebracht,
verwees de gouverneur naar de luchthaven
van Biak. een der modernste vliegvelden
ter wereld. Langs de kust zijn betere
scheepvaartverbindingen van de K.P.M.
tot stand gekomen, coasters en scfcepen voor
de zeevisserij zijn in de vaart gebracht. Een
kantoor voor de mijnbouw werd opgericht,
het bodemkundig bureau werkte dit jaar
op volle toeren. Het bestuur kon worden
geïntensiveerd door een nieuwe afdeling
Geelvinkbaai, en een afdeling Fak Fak zal
volgen. De aantrekking van jongelui uit
Nederland voor lagere bestuursfuncties
wordt voorbereid. In Hollandia kwamen
enige nieuwe afzonderlijke diensten tot
stand, en wel culturele zaken en gezond
heidszorg.
Er moet nog zeer veel gebeuren: Voor
kleine vliegtuigen en helicoptères dienen
kleine vliegvelden te worden aangelegd.
Huizen, steden en havens moeten worden
gebouwd om het apparaat, dat tot taak
heeft het eiland tot ontwikkeling te bren
gen, onderkomen te verschaffen. Als het
bestaande plan daartoe wordt goedgekeurd,
is men over enige jaren uit de moeilijk
heden.
Een belangrijk gedeelte van de bespre
kingen, die dr. Van Baal in Nederland
houdt, is gewijd aan de grote duurte van
Nieuw Guinea. Dit is een ernstig probleem,
want alleen bij lager prijzen is een behoor
lijk bestaan op Nieuw-Guinea mogelijk
en kan er sprake zijn van lonende export.
Mogelijkheden voor Westerse onderne
mers achtte dr. Van Baal vooral aanwezig
op het gebied van mijnbouw, bosbouw, sa
go en visserij. Wellicht, dat bij het slagen
van het rijstproject ook de kansen in de
agrarische sector zullen toenemen. De
overheid wil gaarne hulp verlenen, maar
niet op zodanige wijze, dat zij en de kapi-
taalslast en het verlies-risico moet dragen.
Overigens oordeelde dr. Van Baal het
verstandig, dat ondernemers matigheid in
hun initiatieven betrachten. De mogelijk
heden zijn immers niet onbeperkt.
Gevraagd naar de geest onder de ver
schillende bevolkingsgroepen zei dr. Van
Baal, dat iedere groep zijn eigen verlan
gens heeft. De Papoea bijvoorbeeld wenst
opgenomen te worden in het mechanisch
bedrijf, de verlangens van Nederlanders
en Indische Nederlanders zijn gericht op
betere huisvesting en lagere prijzen.
Bij allen is echter de bereidheid tot
werken in dit harde land, waar de tegen
slagen talrijk zijn en de gemiddelde man
en de gemiddelde vrouw, die daar werkt
en doorzet, verdient alle respect. Ten slotte
deelde de gouverneur mede, dat men doen
de is het bestuur van Nieuw-Guinea ster
ker te decentraliseren. De residenten krij
gen groter bevoegdheden. Het centraal be
stuur heeft vooral een coördinerende taak,
die verband moet houden met verdere de
centralisatie van diensten. Intussen zal het
nog vele jaren duren, vóór een volledig
bestuur tot stand kan worden gebracht.
De minister van Maatschappelijk Werk
heeft ingesteld de commissie maatschappe
lijke aangelegenheden van Nederlanders
in Indonesië. Deze commissie heeft tot taak
de minister van advies te dienen over het
vraagstuk van het verlenen van rijksvoor
schotten voor overtocht van Indonesië naar
Nederland op maatschappelijke gronden in
het algemeen, alsmede over de daartoe in
gediende individuele verzoeken in het bij
zonder.
Voorzitter der commissie is de heer H. J.
W. A. Meyerink te Arnhem. Leden zijn
verder mr. P. H. G. M. Brugman te Haar
lem en W. H. Lichtveld te 's Gravenhage.
Ned. Herv. kerk
Beroepen te Nijehaske-Haskerdijken
(toez), H. F. Wolgen te Vollenhove; te Nuis
(Gr.) (toez.), J. Boekee, em. en hulppred.
te Drempt.
Chr. Geref. kerken
Beroepen te Rotterdam-C,, W. Heerma te
Groningen (voorheen te Rotterdam).
Geref. gemeenten
Beroepen te Slikkerveer, W. Hage te
Aalst.
Beroepen te H. I. Ambacht A. v. Stuy-
venberg te Nunspeet; te St. Annaland, Pa-
terson (U.S.A.) en te Utrecht F. J. Diele-
man te Yerseke, die bedankte voor Zeist.
Geref. gemeenten in Nederland
Beroepen te Vlaardingen F. Mallan te
Bruinisse.
Uit
eïinf
Het overleg met de West
Willemstad op Curacao wordt van
welingelichte zijde vernomen, dat het on
derhoud van de Arubaanse delegatie met
minister Kernkamp onbevredigend voor
de Arubanen is verlopen. De status van
Aruba zal namelijk niet ter sprake komen
in de kleine commissie. De Arubaanse
Eilandraad zal nu overwegen een delega
tie naar de Koningin te zenden.
Er zouden enige moeilijkheden gerezen
zijn tussen de Nederlandse en de Antil
liaanse delegatie over het waarborgen van
een deugdelijk bestuur, met name ten aan
zien van de positie van de gouverneur en
vermoedelijk ook ten aanzien van het recht
tot benoeming van de procureur-generaal
en de leden der rechterlijke macht. Voor
de Surinaamse delegatie schijnt het Neder
landse standpunt niet onaanvaardbaar te
zijn.
Het 1579 b.r.t. metende s.s. „Wilpo" van
de N.V. houthandel v/h William Pont te
Zaandam is verkocht naar Italië (Mario
Zoboli, Genua). Het schip, dat in Amster
dam in dok ligt, zal Maandag worden
overgedragen. De „Wilpo" is in 1922 in
Engeland gebouwd, kwam later in handen
van een Noorse rederij en voer van 194ö
af onder Nederlandse vlag.
Het Eerste Kamerlid H. D. Louwes
heeft in een vergadering van de Gro
ninger Vereniging van Handelaren de
aandacht van de overheid gevraagd
voor de waterstaatkundige problemen
der beide Noordelijke provincies. Hun
oplossing ligt volgens de heer Louwes
in een offensief aan de Louwerszee, de
Wadden, de Eems en de Dollard.
Dit offensief zal veel geld kosten en dat
zal voor een belangrijk deel uit 's rijks
schatkist moeten komen. Nu dreigt het ge
vaar, aldus de heer Louwes, dat het Zuid-
Westen van het land alle aandacht en alle
geld zal opeisen en dat de Noordelijke
provincies daarbij op de achtergrond zullen
raken. Het Zuid-Westen heeft een ver
schrikkelijke waarschuwing gehad. Opeens
bleek, dat de waterschappen hun dijken
niet in staat van voldoende tegenweer had
den kunnen houden en dat de provinciale
besturen en rijkswaterstaat in hun toe
zichthoudende taak tekort waren gescho
ten. Volgens de heer Louwes heeft het ont
broken aan het besef van gevaar en nood
zaak van paraatheid.
Dam naar eiland Schiermonnikoog
Stad en provincie Groningen hebben vol
gens de heer Louwes -nooit genoeg de grote
betekenis ingezien die een dam met rijweg
naar Schiermonnikoog voor alle drie zou
opleveren. Het Noorden mist goede ont-
spanningsgelegenheden. Schiermonnikoog
kan die geven, als het door een dam over
het wad gemakkelijk bereikbaar zou zijn
geworden.
Zowel de belangen van de landaanwin
ning, als die van recreatie voor het Noor
den van ons land kunnen de aanleg van
deze dam rechtvaardigen. Het heeft vol
gens de heer Louwes met name de stad
Groningen aan visie en fantasie ontbroken.
Schiermonnikoog zou een moderne bad
plaats zijn, geworden, het Scheveningen van
het Noorden, en een stroom van verkeer
zou door stad en provincie Groningen zijn
loop hebben genomen. Wat niet is, aldus
de heer Louwes, kan nog gebeuren.
Waar het nu om gaat, zo zei hij, is dat
de landaanwinning op de wadden krachtig
voortgaat, dat een strook langs de gehele
kust, welke rijp is om in te dijken of dat
binnenkort zal zijn, ook inderdaad wordt
ingedijkt. Van deze nieuwe dijk zullen er
dammen naar de eilanden moeten komen
ter verovering van het gehele wad met als
slot de afsluiting van de zeegaten.
Tenslotte zei de heer Louwes dat als er
eens een vredesverdrag met Duitsland
moet worden gesloten ook de Eems-Dol-
lard-vraagstukken zeer beslist geregeld
moeten worden.
ADVERTENTIE
De partijraad van de KVP heeft gisteren
in een vergadering in Utrecht besloten
een nieuwe partijorgaan in het leven te
roepen. Dit orgaan zal de naam „bestuurs
raad" dragen en speciaal worden belast
met de behandeling van partijtechnische
en partij organisatorisch e onderwerpen. De
oartijraad zelf zal zich voortaan beperken
tot het politieke werk.
Heden zou de raad een nieuwe voorzitter
aanwijzen. De enige canüdaat, die is ge
steld, is mr. H. W. van Doorn, substituut-
officier van justitie in Rotterdam. Voorts
zou prof. Romme spreken over het par
lementaire werk van de Kamerfracties.
Het besluit tot instelling van de bestuurs
raad is een langdurige discussie vooraf
gegaan, met name over de samenstelling
van dit nieuwe orgaan. De kring Den Hel
der had een amendement voorgesteld om
de afgevaardigden van de kringen in de
raad te beperken tot twee van iedere
kring, met één meer voor elke 10.000 le
den, die de kring heeft. Hiertegen rezen
ernstige bezwaren van de zijde van de
grote kringen, zoals Maastricht en Den
Bosch, die meenden dat daardoor een
wanverhouding in het leven werd geroepen
ten gunste van de kringen met weinig le
den. Het amendement kreeg echter de
steun van het partij beestuur en werd ten-
steun van het partijbestuur en werd ten
slotte met 55 tegen 24 stemmen aangeno-
De warmte van de zomer ivas nu weg; het kon 'soms flink waaien. En toen kregen de
jongens opeens zin, een vlieger te gaan maken.
Van 'ante Liezebertha kregen ze dun papier en een pot plaksel; toen maakten ze een
geraamte van dunne stokjes, en daarop plakten ze het papier.
Mei waterverf schilderden ze er leuke figuren op. en toen was de vlieger klaar.
„Hij is leuk gewordenhe?", zei Bunkie tevreden, toen hij tiaar hun werkstuk keek.
„Ja", gaf Rick toe. „Jammer, dat het nu te laat is geworden, maar morgenmiddag gaan
toe 'm fijn oplaten!"
Toen gingen ze naar bed, en ze zeiten de vlieger op hun kamertje: want stel je voor,
dat Krulletje het in zijn kop zou krijgen, me; het ding te gaan ravottendan zou
er niet veel van overblijven!
En de volgende middag gingen ze met hun vlieger naar het veld.
Rick had 'n flinke klos touw bij zich; dat bonden ze aan de vlieger, en toen hield
Bunkie 'm op, tervnjl Rick de klos afwond en een eind verder ging staan.
„Los maar!", riep hij loen
In de te Amsterdam gehouden jaarver
gadering van de Nederlancische Maat
schappij voor de Walvisdhvaart N.V. zijn
de aandeelhouders uitvoerig ingelicht over
de thans bii Wilton F:jenoord te Schie
dam in aanbouw zijnde nieuwe „Willem
Barendsz", ever de nieuwe methoden voor
de walvisvangst die thans bestudeerd wor
den en over de plannen tot vervaardiging
van bijproducten.
De maatschappij bestudeert thans de mo
gelijkheid, hélicoptères te gebruiken voor
de vangst van walvissen.
De Noren en een Japanse expeditie ge
bruiken reeds hélicoptères voor verken-
ninigGdoeleinden en een der grootste Engel
se maatschappijen heeft er vier besteld.
Deze toestellen Kunnen van het dek dei-
moederschepen opstijgen en dalen. Ook is
in studie genomen het doden van walvissen
van de hélicoptères uit met electriciteit.
De nieuwe walvisvaarder zal in het sei
zoen 1955-1956 aan de vangst gaan deelne
men. De oude „Willem Barendsz" blijft
meevaren ais transport-tankschip, waar
van er wellicht drie nodig zullen zijn,
De traanproductie blijft de doorslagge
vende factor in de exploitatie ook van de
„Willem Barendsz II", waar de ruimte
voor de tr aanf abri cage iets meer is ge
comprimeerd, zqpat meer ruimte overblijft
voor de bijproducten. Men zal op het nieu
we schip 3 a 4.000 ton vleesmeel kunnen
maken, hetgeen het maximum is van alle
traan fabrieken ter wereld. De directie
durft op projecten voor bevroren walvis
vlees niet meer in te gaan. Voor mense
lijke consumptie is dit een mislukking ge
bleken.
De „Willem Barendsz I", die thans aan
de Zuidpool opereert, heeft in de eerste
tien dagen van het seizoen geproduceerd
984 ton spermolie, hetgeen vrij gunstig
werd geacht. De traanproductie bedroeg
tot Woensdag 3.365 ton, hetgeen normaal
is, hoewel iets lager dan op hetzelfde tijd
stip van het vorig jaar.
De maatschappij verkoopt haar traan
productie vooruit aan de Nederlandse re
gering tegen wereldmarktprijs. Er wordt
naar gestreefd de aankopen van de rege
ring vrijer te maken, zodat ook de hande
laar aan bod kan komen.
Vergeleken met andere vetten en oliën
is de traan van bijzonder voordeel, waar
tegenover de bijpassing vam het tekort door
de staat krachtens overeenkomst (dit jaar
voor meer dan f6 mill Loen) aan beteke
nis verliest. Het is dan ook voor de Neder
landse volkshuishouding van groot belang,
dat het apparaat voor de traanproductie
wordt vergroot. Technisch-economisch ge
zien is het zelfs onredelijk te achten, dat
de traanprijs niet hoger noteert, zo werd
medegedeeld.
De aftredende regeringsvertegenwoordi
ger, de heer H. A. Fruin, stelde vast, dat de
staat uiteindelijk geacht kan worden aan
zijn trek te komen. Aan het einde van de
garantieperiode zal het rijk f 14 miliioen
aan belastingen nebben ontvangen.
Na het bericht dat Deventer de geboorte
van de 50.000ste inwoner zal begroeten
door schenking van een gemeubileerd huis
ten name van de verwachte baby, is de be
volking van de Koekstad nog sneller toe
genomen dan men had verwacht.
Vandaar dat reeds Vrijdagmiddag in het
kabinet van de burgemeester voorbereid
gen werden getroffen voor de feesten
de Deventernaren wachten, omdat me
aangifte van de 50.000ste reeds Maanuaö;
of Dinsdag verwacht.
De burgemeester, mr. H. W. Bloemers,,
zal met zijn echtgenote, gezeten in eên
landauer bespannen met twee bepluimde
schimmels, de gelukkige moeder en de
jonge burger of burgeres gaan begroeten,,
terwijl de kerkklokken van Deventer lui
den en het carillon van de Lebuinustoren
wordt bespeeld. De burgemeester biedt het
gezin, dat door de geboorte wordt verblijd,
een krentenbrood aan van de in het Oos
ten des lands gebruikelijke grote afmetin
gen. Er gaat op de Zaterdag na de ge
boorte een optocht door de stad; alle De
venternaren worden op die dag ten stad-
huize verwacht bij een receptie, waar hun
beschuiten met muisjes worden aangebo
den en daarna zullen de cafés voor de De
venternaren openblijven tot vier uur in de
nacht.
De schoolkinderen krijgen de muisjes op
de beschuiten in de stedelijke kleuren,
rood en wit.
Vandaag was er gelegenheid voör de
Deventernaren om bij te dragen aan het
originele geschenk voor de baby. Herauten
te paard gingen door de stad om met ba
zuingeschal de burgerij een collecte aan te
kondigen, welke gehouden werd door de
in uniform gestoken leden van de dienst
Bescherming Bevolking.
ADVERTEN'l IE
WINTERSPORTKLEDING
ADVERTENTIE
Bijvulling alleen met prima
JAVAKAPOSC. la één dag retour.
Jan. en Febr 10 korting op reparatie
E. G. 1. v. d. WERFF en Zn.
Van Marumstraat 18 Tel. 18900 Haarlem
Enige tijd geleden is te Zierikzee door
een aantal ingezetenen, die zich niet met
het beleid van het gemeentebestuur, on
der meer na de stormramp, kunnen ver
enigen, een actie-comité in het leven ge
roepen. Later heeft deze oppositie-groep
zich gesplitst. De ene helft is thans bezig
een nieuwe kiesvereniging te vormen voor
de gemeenteraadsverkiezingen, welke bin
nen enkele maanden in Zierikzee zullen
worden gehouden. De kiesvereniging wordt
genoemd „Het Roer Om". Binnenkort zal
een openbare vergadering worden gehou
den, waarna men zal trachten de in op
richting zijnde kiesvereniging een vaste
vorm te geven. Er heeft zich een voorlopig
bestuur gevormd onder voorzitterschap
van mr. K. A. Keuning, advocaat en pro
cureur te Zierikzee. De nieuwe kiesver
eniging heeft medegedeeld, het vertrouwen
in de gemeentelijke overheid, dat volgens
de opvattingen van de oprichters thans
ontbreekt, te willen herstellen.
50)
Maar ik kan niet zo goed schilderen, dat ik
haar ziel op het linnen kan overbrengen!
Nee, dat durf ik jammer genoeg niet aan".
„Een strop voor je, dat je nu niet met
haar een biertje bent gaan drinken!"
Ma Tulip was plotseling niet meer in
een spottende bui, integendeel. Haar dun
ne lippen klemden zich op elkaar.
„Pierre kaapte haar onder Gavin's neus
weg", zei Terry grinnekend en hij draaide
een kwart slag in de richting van Ma
Tulip.
Jij houdt niet erg van onze Rosie,
hè? Dat is jammer, want ze is heus wel
aardig, als je haar maar iets beter leert
kennen".
„Dat weet ik zo net nog niet. Ze trekt
altijd met mannen op en doet zelfs 't werk
van mannen".
„Kom nou! Heel wat toneelmeesters in
het Wast End zijn tegenwoordig vrouwen!"
„Best mogelijk, maar zij zien er niet uit
zoals Rosemary. Ze kan wel acteren, maar
ik geloof toch dat mijnheer Herrick er
verstandiger aan had gedaan als hij haar
niet had geëngageerd. Met dat, lastige been
kan ze 't nooit ver brengen en je zult zien
dat ze over een poosje een berg herrie zal
maken. Let maar op mijn woorden!"
„Aha!", dacht Terry geamuseerd, „wat
zou Rosemary volgens haar misdaan heb
ben?"
„Hoe kom je er bijvroeg hij een
beetje nieuwsgierig. „Het arme kind is na
tuurlijk hals over kop verliefd geworden
op Val, maar hem laat dat vrij koud. Ze
zal er wel overheen komen".
Juffrouw Tulip keek nors.
„Mijnheer Herrick zal nooit naar een
andere vrouw kijken dan naar zijn eigen",
verklaarde ze plechtig.
„Och kom! Dat doet hij wel!"
Terry lachte, dronk zijn glas leeg en
keek ondeugend om zich heen.
„Luister nu eens! Welke man kan er nu
wat aan doen dat hij naar Rosemary
kijkt?"
„Mevrouw Herrick ziet er ook aardig
genoeg uit in de ogen van de mannen.
Naar haar kijken ze ook wel", zei de cos-
tumière met een zekere zakelijke loyali
teit, „maar dat meisje is slecht. Ik voelde
't gewoonweg toen ze bij ons kwam. Er
hangt iets tragisch om haar heen; ze zal
ons werkelijk geen geluk brengen. Dat ge
loof ik vast en zeker".
„Och, dat vervelende oude mens met
haar bijgeloof en voorspellingen!", dacht
Terry. „Had ik haar maar niet meegeno
men. Ik had veel beter met Rosemary en
Pierre mee kunner. gaan".
„Arme Rosemary", zei Terry zacht. „Het
enige tragische aan haar is dat ze als actri
ce werd geboren misschien wel als
een groot actrice en door dat verve
lende ongeluk zal 't nu moeilijk voor haar
zijn om geschikte rollen te vinden. Ik ben
erg blij dat Val haar Frik liet spelen
haar zelfvertrouwen in haar eigen capaci
teiten is heus wel gerechtvaardigd. En heb
je ooit gezien dat Gavin zijn tijd ver
knoeide aan mensen, die 't toch nooit zou
den leren
„Ze lijmt jullie allemaal met één vinger
en daarom geloof ik dat er eerder of later
moeilijkheden komen!"
Ma Tulip sprak met een ongewone hef
tigheid en liet zich van de hoge barkruk
glijden.
„Bedankt voor 't biertje, Terry. We
moeten voortmaken als we niet 't hele
diner willen missen!"
„Stamppot met corned-beat, zullen we
daarom wedden? Ga je mee? Maar houd
alsjeblieft op met je gemopper en die som
bere voorspellingen!"
Terry vond zijn goede humeur gauw te
rug. Hij greep ma Tulip's arm en liep snel
met haar naar het hotel.
Jessie en een Maori-meisje dienden aan
tafel. Het was geen stamppot met corned-
beaf, maar een uitstekend toebereid diner;
niet erg omvangrijk, maar keurig verzorgd:
soep, vlees met uren. drie soorten groenten,
appeltaart niet room en naar wens thee,
water of één of ander vruchtensap. De
koffie werd na afloop in de lounge geser
veerd.
Pierre, die zich tegenover Rosemary ver
ontschuldigde, liep op een gegeven ogen
blik naar zijn kamer en kwam even later
bij de tafel terug, waar ze gezellig met zijn
vieren zaten: Rosemary, June, Lucy Ward
en Pierre.
De Fransman had een fles bij zich, die
hij met een dood-ernstig gezicht voorzich
tig op tafel zette. De meisjes keken met
ver-baasde gezichten toe en June reikte al
naar die geheimzinnige fles, toen ze haar
hand plotseling snel terugtrok; de blonde
eigenaresse van 't hotel stevende met een
verontwaardigd gezicht naar hen toe.
..Het spijt me, maar drinken is in dit
hotel niet toegestaan. Ook niet als de gas
ten 't zelf meenemen. Ik heb begrepen.
Pierre stond op, boog minzaam en stak
haar de fles toe, zodat ze precies kon zien
wat 't was.
„Een speciaal recept van mijn groot
moeder", zei hij jongensachtig lachend.
„Ik heb haar moeten beloven om iedere
avond een glas te drunken, 't Is erg voed
zaam en zit vol.... vol vitaminen, me
vrouw! Er zit helemaal geen alcohol in!"
De vrouw keek naar het etiket, haalde
haar schouders even op en glimlachte.
„O, dat verandert dan de zaak! Mijn
man is altijd een beetje bang U be
grijpt het wel we zouden moeten slui
ten, als we drinken zouden toestaan".
„Natuurlijk, dal begrijp ik! Wilt u soms
een glas
Pierre greep een glas en stond klaar om
het goud-kleurige vocht in te schenken.
„Nee, dank u wel. Eet u smakelijk".
Glimlachend liep ze door de eetzaal, hier
en daar even stilstaand om een praatje te
maken. De leden van Herrick s gezelschap
sloeg ze hierbij niet over.
Er zaten enige tafeltjes verder enkele
mannen, die ze nog niet eerder hadden ge
zien, waarschijnlijk reizigers en twee fami
lies, die kennelijk met vacantie waren.
De kinderen staarden steeds maar weer
naar de toneelspelers, speciaal naar Cor
nelia en Val, die met de Abbotts en Eve-
ritt Wills aan de middelste tafel zaten. Ze
kwamen uit Auckland en ze hadden ken
nelijk al 't een en ander over de Herrick
Company gehoord. Ze voelden zich klaar
blijkelijk erg gelukkig, nu ze in de gele
genheid waren op hun gemakje eens dje
acteurs en actrices te bekijken.
„Ik ruik handtekeningen-jagers", zei
Terry tot Gavin.
,,'t Zal hier gelukkig geen lange affaire
worden. In de stad deelden we er per dag
honderden uit!"
De tweelingen begroetten Ma Tulip op
verdacht-vriendelijke wijze.
„Eet niet van die soep! Ik heb er al een
stukje muizenstaart in gevonden er zat
een kronkel in, waarschijnlijk omdat ze te
lang gekookt heeft".
Onverstoorbaar nam ma Tulip 't bord
soep van Jessie aan en gaf met haar lepel
een slag op Johnny's knokkels.
„Waarom vertéllen jullie toch altijd van
die leugens? Jullie zijn langzamerhand
heus te oud. geworden voor flauwe grapjes
en spreek alsjeblieft Engels en geen
Amerikaans. Mijnheer Herrick vindt 't
vervelend als hij jullie steeds maar „Oh,
Yeah" en „I guess" hoort zeggen".
„Ja Johnny, je moet zuiver Engels spre
ken. Dat weet je best", zei Alan met een
onverstoorbaar gezicht.
„Geef mij die fles eens....", zei June
tot Pierre en ze lachte toen ze 't etiket zag.
Met nette krulletters stond er op ge
schreven: „Pastinak wijn. Chateau Bri
garde. 1897".
„Blijft pastinak wijn zc lang goed
vroeg ze onschuldig.
Allen onderdrukten een lach, maar Pier
re's gezicht bleef onbewogen en hij slaagde
er zelfs in zijn trekken iets onschuldigs
te geven.
„Iiij is een ras-acteur", dacht Rosemary,
die de grootste moeite had om een gichel-
lach te bedwingen. Waarom nu juist „pas
tinak"? Waarom 1897?
„Zullen we 't eens proeven?", vroeg hij.
Toen ze aarzelden, begon ze te lachen.
„Pastinak Wijn": een (onschuldig lij
kende) vlag, die een (alcoholische) lading
moet dekken.
Pastinaken: keukenbieten, bepaalde kool
soorten.
(Wordt vervolgd).
