Franse hengst Feu Follet
wint Prix d'Amérique
„Officiële neutraliteit van
P.v.d.A. onhoudbaar"
MFrnVlTfll
Een aarzelende
liefde
.Clowntje Rick
Nederlander MacKinley zesde
vóór veertien grote cracks
4380.- (ondern.prijsl
k0StMn Renault Vier
Aurora neemt leiding
in derde klasse B over
Maat
iedeWn°P
Nederlandse auto bij
botsing in België
vernield
„Onzuiver element in
het politieke leven
Fusie tussen Fokker
en n.v. Diepen
„Bouw een eiland bij
Doggersbank'
Haagse steun
vóór „Den Haag"
Feuilleton
MAANDAG 25 JANUARI 1954
g
De Korfbalcompetitie
Mr. Albers Pistorïus won
zilveren wisselkei
Met 64
interessante
vliegtuigplaatjes
op de
binnendoosjes
Boeren uit rampgebied
naar N.O.-polder
Twee doden, twee
ernstig gewonden
Prof. Romme voor KV .P.-par tij raad
Voor de kinderen
De roulette draaide
in Loosdrecht
Oud-mi n is ter R i ngers
Scheveningen wacht maar weer af
door Dorothy Quentin
(Van onze paardensportmedewerker
Honderden Hollandse ogen hebben gis
termiddag op het Hippodrome de Vincen-
ïies. Parijs' grote draversbaan, met spanning
een rood-wit-blauw gestreepte casaque
gevolgd. Want in die casaque stak pikeur
Smit, die de Nederlandse hengst MacKinley
stuurde in de course van Europa's beste
dravers, de Prix d'Amérique.
Die honderden Hollandse course-gangers
hadden voor het grootste deel een paar
weken krom gelegen, om in Parijs te gaan
kjjken hoe Mackinley, ook een beetje hün
hengst, het er af zou brengen tegen kanon
nen als Caneannière, Tryhussey en Frances
Bulwark. Tegen beter weten in, hadden ze
hun honderd francs op die tricolore-casaque
gezet. En ze hadden MacKinley wel vooruit
willen kijken toen bleek, dat het tempo
hem toch net te hoog lag. Maar zij waren
eerlijk gezegd ook content, dat het Neder
landse fok-product zich zo moedig weerde
en als zesde aankwam van de twintig top-
dravers van de wereld. Hij werd met ere
geklopt door de onvergetelijke winnaar Feu
Follet X, maar hij liet cracks als Canean
nière, Cyrano H, Karamazov en Permit
achter zich.
De spanning, waarmee deze course van
het jaar tegemoet was gezien, kwam al tot
uiting in het stemmengegons waarmee de
zeker honderdduizend toeschouwers op de
volgepakte tribunes en de zon-overgoten
pelouse het défilé van de twintig groten
begroetten. En in die twintig zochten de
Hollanders MacKinley, speurend of hij in
zijn trotse draf misschien toch iets van de
vorm zou tonen, die hem de laatste maan-
ADVERTENTIE
4-deurs sedan met verwarming,
rolhoes en temperatuurmeter
Gaat 100.000 K.M. mee zonder
dure reparaties.
Brandstofverbruik 1 op 17.
GARAGE DEN HOUT
WAGENWEG - HAARLEM
De vorst is deze Zondag spelbreker ge
worden voor de competitieleider van de
K.N.K.B. en de H.K.B. Van het vastgestelde
H.K.B.-programma ging geen enkele wed
strijd door. Van het K.N.K.B.-programma
alleen de wedstrijd Z.K.C.Aurora, die
door de Haarlemmers met zes-vier werd
gewonnen; door deze zege verdrong Aurora
het Amsterdamse Hespa van de kop.
Z.K.C.Aurora vond plaats op een
practisch onbespeelbaar terrein. Het is een
zeer spannende en felle wedstrijd gewor
den, waarin Aurora zich tot het uiterste
moest insnannen. De start was overigens
vlot: D. Oudejans gaf Aurora de leiding,
waarna Z.K.C. gelijk maakte. Door een
doelpunt van mejuffrouw T. Jonker leid
den de gasten bij rust met twee-één. Na de
rust werd het door Van Dijk drie-één. Doch
in de volgende opstelling was Z.K.C. ster
ker, en bracht de stand spoedig op drie
drie.
De strijd werd nu zeer spannend. Oude
jans zag kans de zege voor Aurora te be
halen. Door twee fraaie goals liep Aurora
tot vijf-drie uit.
Dat daarna beide ploegen nog éénmaal de
korf vonden, was van ondergeschikt belang.
Aurora behaalde tenslotte dus een zes-vier
zege.
De stand is thans:
gesp. pnt.
gesp. pnt.
Aurora
16
27
K.C.N. 14 12
Hespa
15
26
Sp. Vereent 13 7
Watervliet
14
22
K.V.H. 13 7
Meo
14
16
B.E.P. 13 6
Z.K.C.
14
12
N. Flora 14 5
H.K.B.
In de tweede klasse van de jeugdcompe-
titie won D.S.V. a de belangrijke wedstrijd
tegen Aurora a met drie-nul, waardoor
D.S.V. de kampioenstitel de volgende
week in de wedstrijd tegen S,port Vereent
b kan behalen. De stand is:
gesp. pnt. Sp. Ver. b 9 3
D.S.V. a 10
Aurora a 10
Watervl. b 10
Haarlem c 8
19 Oosterkw. b 9 3
15 Oosthoek a 9 2
14 twee winstpun-
8 ten in mindering.
den gemankeerd had. En het scheen alsof
MacKinley het wist, want de ijdele hengst
maakte zich nog eens zo mooi als anders.
Maar per slot van rekéning wordt een
meedogenloze course als de Prix d'Améri
que niet in het défilé beslist, maar in de
lange zesentwintighonderd meters over de
glooiende piste van Vincennes, waar een
paard alles moet geven, dat het aan moed
bloed en adem bezit, waar het iedere meter
met krabben en bijten moet gaan, omdat
men er niet één cadeau krijgt. En daar
komt dan nog dat tikje course-geluk bij,
die fortuinlijke positie aan de start. Wel,
MacKinley kreeg die niet. Wie hem wel
kreeg, was Feu Follet X, recordhouder op
Vincennes, die echter algemeen te week
werd geacht voor deze moordende kracht
meting.
De vijfjarige hengst heeft al die theorieën
gelogenstraft. Door pikeur Riaud op buigen
of barsten gereden, nam hij van meet af
aan de kop en hij hamerde er een tempo
uit dat niemand kon benaderen. Twee
paarden van de allergrootste klasse, Eboué
Wilkes en Frances Bulwark, hebben er zich
op stuk gelopen. Eerst ging Eboué Wilkes
ten aanval, nadat hij zich uit het gedrang
van de sprintende cavalerie had losge-
wurmd.
En hij bleef attaqueren, maar het mocht
met baten. De grote slotaanval kwam van
FrancesBuhvark, die naast MacKinley
en niet gelukkig vertrokken was. Ver
twijfeld vroeg de Zweed Nordin het laatste
van zijn merrie bij het ingaan van de laat
ste bocht. Maar Feu Follet schoot in die
zelfde bocht nog zo moeiteloos naar voren,
dat Frances met een tweede plaats voor
Eboué Wilkes en Fortunate II tevreden
moest zijn.
Op de helling
En MacKinley? Nooit een flitsende star
ter, was hij bij het vertrek vast komen te
zitten in het grote peloton, er gens op de
dertiende of veertiende plaats. Noch hiel
den zijn aanhangers hun hoop gevestigd op
een aanval aan de overzijde. En juist daar
schoot de hengst aan vorm tekort. Het
ganse veld kwam daar met een tussen-
sprint, die MacKinley eenvoudig niet te
spenderen had. Maar hij revancheerde zich
op glorieuze wijze door op de gevreesde
helling, de scherprechter van deze zware
piste, terug te komen. Daar won zijn on
vergetelijke moed het van de grootste
klasse, die naar adem snakkend hem
moest laten gaart. Misschien droomde de
jonge pikeur Smit op dat moment toch nog
van het onmogelijke. Maar het was onmo
gelijk, hoezeer deze hengst met zijn grote
hart zich zonder aansporing afmartelde om
in de finish aan de roep van zijn bloed
gehoor te geven. Maar hij toonde wel dat
wanneer hij, zoals vele andere paarden,
een jaar uitsluitend voor deze course ge
prepareerd zou worden, hij haar zou kun
nen winnen. Nu ging de eer (èn de zestig
mille van de eerste prüs) naar de Franse
fokkerij, die ^e grote stayers smeedt voor
courses als deze en die iedere paardenman
dit succes zo gaarne gunt. Feu Follet X
won in de recordtijd van 1.21,9.
Mejuffrouw N. Jburg (Heemstede)
eerste bij lichte dressuur
Zaterdag werd in het centrum van de Ko
ninklijke Federatie van Landelijke Rijver-
enigingen in Amersfoort een open indoor-
wedstrijd gehouden om de Amersfoortse wis
selkei.
Mr. F. Albers Pistorius, uit Nijmegen, die
in 1952 de zilveren Amersfoortse wisselkei
won met „Hannes", verwierf het kleinood
voor de tweede maal. thans met „Porte'et".
De strijd om de kei ging alleen tussen deel
nemers aan de onderde'en zware dressuur en
zwaar springconcours. Met „Portelet" sprong
mr. Albers Pistorius als enige zonder fou'en
en hij werd op dit nummer onbedreigd win
naar. Zijn voorsorong was zo groot dat hij,
hoewel hij exaequo op de achtste plaats kwam
in de zware dressuur, hij in het eindklasse
ment als eerste eindigde.
De uitslagen luiden:
Equipe-wedstrijd: Klasse A (zwaar): 1.
Twentse iachtvereniging 191.8 pnt.; 2. Zuid-
Veluwse Jachtvereniging 168.8 pnt.; 3. Velp-
se riivereniaing 111.1 pnt.
Klasse B f licht): 1. Twentse Jachtvereniging
195 2 pnt; 2. Ve'.ose Rijvereniging 121.4 pnt.;
3. Zuid Veluwse Jachtvereniging 103.6 pnt.
Zware dressuur: 1. P. Voorsluis (Amers
foort! met Casper" 243.00 pnt.: 2. mejuffrouw
H. G. E. M. ten Bos (A'melo) met „Mikë"
234.45 pnt.; 3. mevrouw F. BenedictusLief-
tinck, (Nol in 't Bos, bij Arnhem) met „Nai-
sha" 232.20 pnt: mevrouw Iburg (Heemstede)
met „Missive" 230.85 pnt.
Lichte dressuur: 1. mejuffrouw Iburg
(Heemstede) met. „Franklin" 131 pnt.; 2. A
van Lagerwey (Barneveld) met „Brunette"
121 75 pnt.
Zwaar springconcours: 1. mr. F. Albers
Pistorius (Nijmegen) met Portelet 0 fouten.
Licht springconcours: 1. A. van Lagerwey
(Barneveld) met „Brunette" 0 ft. 83.8 sec.
ADVERTENTIE
«0#**
Bij de toewijzing van landbouwbedrij
ven in de Noord-Oostpolder wordt, een
deel van deze bedrijven gereserveerd voor
gegadigden uit het rampgebied.
Vorige week is aan 26 landbouwers van
het eiland Schouwen en Duiveland een
bedrijf in de Noord-Oostpolder toege
wezen.
In België is Zaterdag op het zeer drukke
kruispunt Brussel-Gent en Dendermonde-
Asschen een auto-ongeluk gebeurd, waar
bij twee Nederlanders het leven verloren
en twee anderen ernstig gewond werden.
De 29-jarige J. W. uit Driewegen (ge-
eente Temeuzen) maakte met zijn echt
genote en het echtpaar D. de F. een uit
stapje per auto naar Brussel. Toen de
wagen, die door de heer W. werd bestuurd,
de verkeersweg Brussel-Gent inreed, werd
hij door een op die weg in de richting
Gent rijdende 20 tons truck met aanhang
wagen in de flank aangereden en vrijwel
geheel vernield.
De vier inzittenden van de personenauto
werden naar het ziekenhuis te Assche
overgebracht. Daar zijn de heer W. en
mevrouw D. de F. overleden. De toestand
van de echtgenote van de heer W. is zorg-
99
De discussie over de politieke eenheid
der Katholieken is in volle gang. Zij wordt
gevoerd in de partij pers en zij heeft haar
voortzetting gevonden in een eerste samen-
spreking tussen vertegenwoordigers van
de Katholieke Volkspartij de Katholieke
Nationale Partij (Weiter) en de Katho
lieke werkgemeenschap in de P.v.d.A.
Dezer dagen heeft het Centrum voor
Staatkundige Vorming een belangwek
kend rapport uitgegeven over de staat
kundige eenheid der Katholieke Nederlan
ders. Het rapport dat werd samengesteld
door een commissie, onder voorzitterschap
van prof. mr. W. C. L. van der Grinten,
te Tilburg, is aan het bestuur van de
K.V.P. aangeboden en zal in de komende
maanden worden bestudeerd. Hoewel het
definitieve standpunt met betrekking tot
dit rapport niet is bepaald, heeft de alge
mene gedachtengang dat de politieke
partij de aangewezen vorm is voor de
staatkundige eenheid der Katholieke Ne
derlanders in dit tijdsgewricht en dat het
tot gelding brengen van de Katholieke op
vattingen ten aanzien van maatschappij
en staat bij de staatkundige meningsvor
ming en wils- en besluitvorming de ge-
wekkend, de heer D. liep een zware her- °rd<|nde inspanning der Katholieke Neder-
senschudding op. landeSs Yraagt Zljn invioed tijdens de
vergadering van de partijraad der K.V.P.
op Vrijdag en Zaterdag te Utrecht ge
houden, reeds doen gelden
De partijraad heeft in zijn middagzitting
van Zaterdag met overgrote meerderheid
mr. H. W, van Doorn uit Rotterdam ge
kozen als opvolger van de heer J. W. An-
driessen tot partijvoorzitter. De nieuwe
voorzitter werd na zijn verkiezing met veel
bloemen gehuldigd. Hij heeft zijn functie
aanvaard met een rede waarin hij een
krachtig appèl heeft doen horen om de
eenheid der katholieken in Nederland te
bevestigen.
De voorzitter der Tweede Kamerfractie,
prof. mr. C. P. M. Romme, heeft tot de
discussie over de eenheid der Katholieken
een opmerkelijke bijdrage geleverd. Op
merkelijk, omdat hij op bijzonder scherpe
Onderhandelingen tussen de N.V. Ko
ninklijke Nederlandse Vliegtuigenfabriek
Fokker en Frits Diepen Vliegtuigen N.V.
hebben er toe geleid, dat Fokker een bod
heeft gedaan op de aandelen van de N.V.
Diepen. Commissarissen en directie van
de N.V. Diepen adviseren hun aandeel
houders dit aanbod te aanvaarden.
Het ligt in de bedoeling, dat de heer F.
J. L. Diepen op korte termijn naast de
heren H. During en prof. ir. E. van Emden
in de directie van Fokker zal worden op
genomen.
Ha, wat ging de vlieger mooi de hoogte in! Toen Rick een aanloop nam en het touw
strak trok, liet Bunkie de vlieger los; en die schoot prachtig omhoog.
„Mooi zo! Hij doet het!", juichte Bunkie.
Rick liep hard over het veld, met de touwklos in zijn hand. Daardoor steeg de vlieger
hoger de lucht in. Hij wiegde daar heen en weer en kwispelde met zijn lange staart.
,.De staart is precies zwaar genoeg, zie je?", riep Rick.
Hij stond nu stil en trok met rukjes aan het touw, om de vlieger op hoogte te houden.
Wat stond die daar mooi, zo hoog in de lucht, verlicht door de zon! De kleuren kwamen
zo prachtig uit.
Bunkie was nu bij Rick komen staan; samen keken ze naar de vlieger.
„Trekt-ie hard?", vroeg Bunkie.
„Nou!", zei Rick. „Er staat nogal veel wind!"
„Laat 'm maar niet schieten!", zei Bunkie.
„Ik kijk wel uit!", beloofde Rick. „Er moei heel wat gebeuren, voor ik 'm zou loslaten!"
Hoog boven de bomen wiegde de vlieger; het touw stónd strak door de kracht, waar
mee hij trok. Maar Rick hield 'm wel stevig vast en zorgde, dat het ding niet sliep-uit
zou gaan.
ADVERTENTIE
WONDEN GENEZEN SNELLER MET
wijze de P.v.d.A. heeft verweten, dat zij,
nét als vóór de oorlog het N.V.V., met
onbeschreven vaandel uitvaart naar Ka
tholieken en Protestanten, maar hen niet
temin trekt in de richting van een levens
beschouwing, welke aan die der Katho
lieken vreemd is.
„Zolang de P.v.d.A. schuil gaat achter
deze' neutraliteit", aldus prof. Romme, „is
zij een onzuiver element in het Neder
landse staatkundige leven. Het ligt op de
weg van de K.V.P. de P.v.d.A. te dwingen
tot kleur bekennen. Wij moeten uit het
defensief in het offensief.
„Parallel"
In het verschijnsel van de P.v.d.A. van
thans zag de heer Romme „een parallel
met wat zich voor de oorlog op het maat
schappelijke vlak heeft voorgedaan".
„Namelijk toen het N.V.V. zijn gooi deed
naar de Katholieke arbeiders, die zijn daar
nooit ingetrapt: Het N.V.V. was een duide
lijke Marxistische en Socialistische bewe
ging, maar pas na jaren heeft het N.V.V.
kleur bekend.
Hetzelfde geschiedt thans op het poli
tieke terrein. Het vaandel moge onbeschre
ven zijn, maar ook bij de P.v.d.A.", aldus
prof. Romme, „zitten mensen met een
levensbeschouwing aan de riemen, een
levensbeschouwing, die niet de onze is. Het
karakter van de P.v.d.A. wordt niet be
paald door de levensbeschouwelijke neu
traliteit, maar door het levende, strevende
mensenmateriaal".
Stelling nemende tegen het partijtype,
dat zich anders voor doet dan het in de
officiële panieren is, betoogde prof. Romme
dat de officiële neutraliteit ook in de
P.v.d.A. als onhoudbaar wordt aange
merkt. Hij beriep zich daarbij op uitingen
van mr. Van Lier, Katholiek lid van de
P.v.d.A. Tweede Kamer-fractie, die ge
waagd heeft van een opengevallen plaats
binnen de Socialistische beweging, waarbij
het van de kerken de Katholieke of de
Protestantse zal afhangen of zij die
plaats zullen opvullen.
„Maar", aldus de heer Romme, „op de
zelfde gronden vraagt de heer Vermeer
ruimte voor het Humanisme. De sterkste
zal winnen en dat zijn niet mr. Van Lier
en de zijnen. De Katholieken", zo besloot
hij, „moeten door woord en geschrift be
vorderen dat de P.v.d.A. het papieren
scherm laat vallen en kleur bekent".
Het betoog van prof. Romme kan wor
den beschouwd als een eerste appèl voor
de verkiezingsstrijd voor de provinciale
statenverkiezing. Tegen deze achtergrond
heeft hij deze beschouwing geplaatst, toen
hij begon met de betekenis van de staten
verkiezingen van dit .jaar in het licht te
stellen, onder meer óók met het oog op
de waarschijnlijk geheel nieuwe samen
stelling van de Eerste Kamer in 1956, als
gevolg van de grondwetsherziening.
De partijraad van de K.V.P. heeft
voorts uiteenzettingen, aangehoord van
pater Stokman over het Humanisme, van
dr. Droesen over landbouwvraagstukken,
van mr. De Graaff over de positie der In
dische Nederlanders, van de heer Van Vliet
over de huurverhoging en van mr. Blaisse
over de Europese integratie.
Pater Stokman heeft met betrekking tot
het Humanisme zijn, in Katholieke kring
niet onverdeeld aangehangen, standpunt
als volgt geformuleerd: Het uitgangspunt
van de fractie is geweest dat het Huma
nistisch Verbond in het algemeen niet me'
politieke machtsmiddelen moet worden be
streden. „Wij willen de gewetensvrijheir
van een ieder eerbiedigen, maar geen me
dewerking verlenen aan Humanistische
propaganda". Hij wees het verwijt van de
hand dat de fractie door haar houding de
ontkerstening in de hand werkt, of dat zij
het ongeloof tot een medebepalende kracht
maakt in de verdere groei der beschaving.
Zondagmiddag heeft de rijkspolitie een
inval gedaan in de woning van de 37-
jarige veehandelaar G. van der W. te
Nieuw Loosdrecht. De politiemannen trof
fen vijf personen aan, die roulette speel
den.
Vier spelers, uit Zeist en Utrecht, kon
den nadat tegen hen een proces verbaal
was opgemaakt, naar huis gaan. Van der
W., die bankhouder was en die al meer
malen in aanraking met de justitie is ge
weest wegens het gelegenheid geven van
hazardspel, is opgesloten en ter beschik
king van de officier van justitie te Utrecht
gesteld.
De roulette en een bedrag aan geld zijn
in beslag genomen.
ADVERTENT IE
99
De president van het Koninklijk Insti
tuut van Ingenieurs, oud-minister dr. ir. J.
A. Ringers heeft de aanleg bepleit van een
kunstmatig eiland ter hoogte van de Dog
gersbank, vanwaar men het verloop van
een stormvloed zou kunnen observeren.
Volgens dr. Ringers kunnen de omliggende
landen op deze wijze eerder gewaarschuwd
worden.
Een dergelijk eiland kan eventueel wor
den gebouwd op palen.
De ingenieursinstituten in Engeland en
Nederland zouden bij verwezenlijking van
dit project kunnen samenwerken, meent
de heer Ringers, die deze idee gelanceerd
heeft tijdens de vorige maand in Londen
gehouden „North Sea floods conference".
Lord Waverley, lid van het Engelse Ho
gerhuis, die in de zomer van 1953 een be
zoek bracht aan het rampgebied in Zee
land, heeft tijdens de conferentie met klem
aangedrongen op meer speurwerk op het
gebied van stormvloeden, getijden en wind
en van de zeeweringen, die hiertegen be
stand zouden zijn. Hij drong aan op nau
were samenwerking tussen Nederland en
Engeland. Om te komen tot een gezamen
lijke waarschuwingsdienst.
Afsluiting wereldhavens?
Prof. ir. J. Th. Thijsse heeft ter Lon-
dense conferentie als zijn mening te kennen
gegeven, dat open zeegaten eigenlijk uit de
tijd zijn en te veel onzekerheid opleveren
door de bestaande oude dijken. Volgens
deze hoogleraar moet men op den duur
verder gaan dan de deltacommissie, die
thans de mogelijkheden van een afsluiting
der gevaarlijke zeearmen tussen de Zuid
hollandse en Zeeuwse eilanden bestudeert.
Hij ziet een toekomstbeeld, waarin zelfs
wereldhavens als Antwerpen, Londen en
Rotterdam van hun directe open wegen
naar zee zullen worden afgesloten.
Bij de familie W. Denissen te Afferden
werd dezer dagen door de P.T.T. een brief
kaart bezorgd, die zes jaar geleden door de
toen aanstaande schoonzoon van de familie,
soldaat J. Leyssen uit Cheribon (Java) was
verzonden. Soldaat L. is inmiddels reeds
lang in Nederland terug en ook reeds
gehuwd.
Naar de NRC weet te melden, zou het
college van B. en W. van Den Haag zich in
zoverre de huidige zorgen van de Scheve-
ningse visserij hebben aangetrokken, dat
het een interim-rapport van de Commissie-
Thierry inzake de verbetering van de bin
nenhavens en de stichting van een modern
afslaggebouw in ernstige studie heeft ge
nomen. Voorstellen hierover zouden bin
nenkort tegemoet gezien mogen worden.
Scheveningen maakt zich inmiddels on
gerust over het lange uitblijven van de
saneringsplannen, zoals zij in het rapport-
Tinbergen zijn neergelegd en een vast
omlijnd visserijbeleid, dat uit een minis
teriële visserij nota te voorschijn zou moe
ten komen.
51)
„Mijn grootmoeder verwent me veel te
veel! Ze stuurt naar iedere plaats waar
we spelen een hele kist met deze wijn.
Er is méér dan genoeg, heus! Ik wil jullie
oordeel wel eens noren over haar recept".
Terwijl ze poogden hun lachen in te
houden, proefden ze van de wijn. Het
goud-kleurige vocht was verwarmend en
had een heerlijke smaak. Het leek op
vloeibare zonneschijn.
„Als je er een paar glazen van gedron
ken hebt, voel je je minder moe na een
lange dag van nard werken", zei Pierre,
terwijl hij de fles voorzichtig behandelde,
toen hij nog eens inschonk. Hij zorgde er
voor dat /e niet te veel schudde'.
„Ik ben bang dat pastinak reizen niei ai
te goed verdraagt
't Viel June op, dat Pierre met een
zekere lederheid naai Rosemary keek. Ze
nam er weinig aanstoot aan. Tussen haai
en Pierre had nooit een speciale band
beslaan en- in Auckland had ze hem een
blauwtje laten lopen toen Ian op 't toneel
verscheen
Ian McNamara, de Schotse farmer van
South Island. De man, die zij bij de to
neel-uitgang had leren kennen!
't Was wel grappig om juist nu terug
te denken aan die eerste avond met hem
en aan die geweldige bos viooltjes, die hij
haar enigszins schuchter gegeven had. Ze
was er aan gewend geraakt, dat Ian steeds
om haar heen draaide, dat hij haar, als ze
vrij was, meenam op tochtjes, dat hij
iedere avond naar de schouwburg kwam
om haar af te halen.
De portier van de Prince Regent Schouw
burg kende hem al vrij spoedig, 't Was
vandaag de eerste avond zonder Ian, sedert
ze hem, nu al bijna een maand geleden,
had leren kennen. Ze voelde zo'n verlan
gen naar hem opkomen, dat ze zich begon
af te vragen of ze werkelijk verliefd op
hem kon zijnMaar zou het niet
waarschijnlijker zijn, dat hij alleen maar
een prettige afleiding was, precies zoals
Pierre dat was geweest tijdens de lange
bootreis? Ian was een soort bontjas, die je
droeg om je te beschermen tegen de koude
windvond ze.
Ze kon toch niet iedere dag van de rest
van haar leven steeds maar naar zes dui
zend acres met schapen kijken, hoe lief
Ian ook zou zijn!
„Ik ga heerlijk-lang in een warm bad
liggen, m'n haar eens goed wassen, en dan
vroeg naar bed!", zei June gapende, toen
ze met de vrouwelijke leden van de troep
koffie zat te drinken in de lounge.
Val en de mannen waren naar het to
neel-zaaltje gegaan om nog een en ander
in orde te maken.
Het was voor Rosemary een vreemde
gewaarwording alleen onder vrouwen te
zijn! Mary Abbott was natuurlijk weer met
een van haar breiwerken bezig en Lucy,
Molly en Babs bladerden verveeld in tijd
schriften.
Cornelia was samen met Ma Tulip
weggegaan; waarschijnlijk om haar haar
te laten wassen, wat ze trouwens iedere
dag liet doen.
Rosemary voelde zich niet op haar ge
mak; zo'n gezelschap van louter vrouwen
stond haar tegen.
Lucy, Babs en Molly schaarden zich ten
slotte om Mary Abbott, die aan 't vertel
len ging over de successen van de troep
uit vroeger jaren.
June keek vragend naar Rosemary.
„Kom je er ook bij zitten?"
„Neeik ga nog wat wandelen".
„Wat? Ben je niet bang om in 't donker
te gaan wandelen?
June stond op, schoof de zware gordij
nen terzijde en staarde naar de verlaten
straat.
Het was buiten vrij helder in 't zachte
maanlicht, maar om nu moederziel alleen
te gaan wandelen stond June tegen.
Rosemary zou waarschijnlijk wel naar 't
toneelzaaltje gaan, dacht June. Ze kon
eenvoudigweg niet lang uit de schouwburg
wegblijven! Val was daar ook
„Liever jij dan ik, hoor!", zei June ten
slotte. „En maak nou alsjeblieft geen lawaai
als je terugkomt. Ik kan wel honderd
jaar slapen".
HOOFDSTUK XXI
Na het korte bezoek aan Whamgara volg
de een reeks voorstellingen in kleine plaat
sen. Het was het begin van steeds toene
mende kleine en grote technische moeilijk
heden: van uitbundig gelach en plotselinge
uitbarstingen van emoties; van hoofdpijnen
en in 't geheim vergoten tranen; van een
publiek, dat immer anders samengesteld
was; van een schijnbaar eeuwigdurend rei
zen in auto's, vliegtuigen en slaapwagens
van treinen. Ja, dat reizen 's nachts; je
miste dan de mooiste landschappen en
vergezichten!
Het was Oudejaarsavond en de troep
reisde per trein van Wellington in Noor
delijke richting, naar Thames.
Het oorspronkelijk reisplan was veran
derd; ze waren eerst naar South Island
geweest en toen teruggekeerd naar Wel
lington. In Thames zouden ze drie weken
aahtereen spelen en daarna weer in Zui
delijke richting trekken naar Paotake,
waar ze tien dagen zouden blijven.
„Over vijf weken zijn we op onze terug
reis", dacht Rosemary, terwijl ze heen en
weer rolde in haar smalle bed en morgen
is het Nieuw Jaar!
Nu de tourneé ten einde liep, waren er
meer en meer brieven te schrijven. Ze was
Val's privé-secretaresse geworden; ze ken
de zijn plannen voor de toekomst beter
dan wie dan ook van het gezelschap, be
halve natuurlijk Gavin en Cornelia. Maar
Cornelia stelde niet veel belang in het za
kelijk beleid van de Herrick Company.
Rosemary, die van de warmte van de
midzomernacht lag te peinzen, werd warm
bij de herinnering aan de woorden, die Val
in Weliigton met haar gewisseld .had.
Ze hadden in Wellington natuurlijk in
een behoorlijke schouwburg gespeeld. Ze
hadden de beschikking gehad over alles,
wat ze nodig konden hebben voor welk
décor-stuk dan ook en een kantoortje in
het gebouw, waar Rosemary lijsten kon
tikken, paperassen van Gavin voor het
aankondigingsbord, brieven voor Val en
soms ook die van de anderen. Maar ze
was blijven werken op de portable, die ze
steeds met zich mee had gesleept en die
ze als een persoonlijk eigendom was gaan
beschouwen.
Val was binnen gekomen met een sta
pel brieven in de hand en was gaan zitten
in de ouderwetse lederen clubfauteuil, die
naast de tiktafel stond. Gewoonlijk wierp
hij de brieven op baar bureautje, kuste
haar op 't -voorhoofd en zei: „Wil je die
brieven voor me beantwoorden, liefje?
't Is weer het gewone: „bijzonder op prijs
gesteld" en „zeer erkentelijk", behalve
waar ik wat bij gekrabbeld heb. Veel suc
ces en even later rende hij dan weer weg
om een repetitie te leiden.
Maar die bewuste morgen bleef hij zit
ten en keek haar aan, alsof hij in haar
weer Rosemary Combe zag en niet een van
de meest nuttige leden van de troep.
Hij zei: „Je bent een schat. Rosemary,
dat je dit extra werk voor me doet. Als de
tournée afgelopen is, moeten we eens over
een bonus of iets dergelijks gaan denken!"
Rosemary was bang naar hem op te blik
ken, bang dat haar gevoelens te duidelijk
in haar ogen te lezen zouden zijn. Ze
schoof enkele velletjes papier in de ma
chine, mompelde iets over 't werk, dat ze
erg prettig vond en zei dat ze helemaal
geen bonus wilde hebben.
Hij antwoordde niet, zodat ze hem wel
moest aankijken. Er zweefde een lach over
zijn gezicht.
„Ik geloof werkelijk dat je van ieder
moment geniet!", zei hij tenslotte, terwijl
er een spoor van verbazing in zijn stem
weerklonk, „zelfs van dat afschuwelijke
reizen! Herinner je je dat gat Whangaro
nog? Ik zal nooit de tweede avond verge
ten! Toen "t gordijn opging zag ik alleen
maar zwart in de zaal!"
„Maori's zijn niet echt zwart en je weet
best hoe ze van je Hamlet genoten heb
ben!", zei ze.
„Ja dat hebben ze gelukkig gedaan. Is
't leven niet wonderlijk, Rosemary? Ik
dacht dat ze Hamlet niet zo erg koudon
waarderen, maar ze waren er meer dan
verrukt van en de moderne stukken zei
den hun nu juist niets!"
(Wordt vervolgd).
