De zaag
Woningtekort in grote steden
in 1960 nog niet opgeheven
Korte plechtigheid in brandweerkazerne
Kwart eeuw in vrijwillige dienst
Davitamon
Plaats kleuterschool
te Overveen
H. P. Ulsamer 40 jaar
bij Provinciale Griffie
N.V. HAARLEMSCHE
BOUWSTOFFEN HANDEL
Drie brandhaarden
in één fabriek
Oud Erasmusbeeld uit
Japan naar Nederland
Kort geding tussen RMS
en Zuid-Molukken
-£5s -
cflNATOQ^
Minister Witte:
De Lek is verder
ijsvrij gemaakt
DONDERDAG 11 FEBRUARI 1954
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
Neem geregeld Uw
Een 10 voor gezondheid
Agenda voor Haarlem
Ook woonschip van firmant
ging in vlammen op
Japanners noemden het
„Hollandse Barbaar"
Haagse rechtbank verbiedt
teruggave van schip
Mau-Mau-leider gevangen
Belgische scholieren
te zwaar belast
Waddeneilanden
nog niet bereikbaar
Het vrijwel voltallige brandweercorps
van Haarlem is gisteravond in de garage
van de Brandweer aan de Gedempte Oude
Gracht getuige geweest van de uitreiking
van de médaille van verdienste van de
Koninklijke Nederlandse Brandweervere
niging door commandant H. C. Vernout
aan de heer A. H. de Bruyn, vrijwilliger
eerste klas, die thans vijfentwintig jaar bij
de Haarlemse brandweer in dienst is.
Alvorens de commandant een korte toe
spraak hield, inspecteerde de burgemeester
van Haarlem, mr. P. O. F. M. Cremers, de
in volledig uitruk-tenüe gestoken brand
weerlieden. Hierna deelde de heer H. C.
Vernout mee, dat de tweede jubilaris, de
heer G. van Galen, die voor dezelfde ver
diensten gehuldigd zou worden, wegens
ziekte verhinderd was, de huldiging bij
te wonen.
Volgens de heer Vernout heerst er een
zeer kameraadschappelijke stemming onder
de leden van het Haarlemse brandweer
corps, hetgeen wel duidelijk tot uiting
komt in het feit, dat er mannen zijn, die
de brandweer 25 jaar trouw blijven. Verder
toonde de commandant er zich verheugd
over, dat de Koninklijke Nederlandse
Brandweervereniging hem in de gelegen
heid had gesteld, médailles uit te reiken.
Burgemeester Cremers verklaarde, het
zeer op prijs te stellen, dat alle brandweer
lieden aanwezig waren. Hij zei het groot
ste respect te hebben voor wat de brand
weerlieden over hebben voor hun brand
weer of, met andere woorden, voor hun
burgerij. De jubilaris bracht hij dank voor
hetgeen deze persoonlijk voor de veilig
heid van de stad in deze 25 jaar heeft ge
daan. „Ook hebt gij, met uw voorbeeld,
ADVERTENTIE
Het ideale vitaminepreparaat
1 dragée per dag is voldoende
100 dragees voldoende voor 3 maanden
Hoge vitaminewaarde
ORGANON-OSS
DONDERDAG 11 FEBRUARI
Stadsschouwburg: „Voor iedere vrouw
komt eens de tijd", Rotterdams Toneel, 8
uur. Nassauplein 8: Ned. Ver. voor Natuur
geneeswijze: spreker: H. v. d. Upwich, 8 uur.
Gebouw Vrijz. Herv., Jacobstraat 6: Spr. G.
Brucks en J. Kits; m. m. v. Anton Marco,
zang, 8 uur. Frans Hals: „De zoon van
niemand", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De
engel en de bandiet", 14 jaar, 8 uur. Luxor:
„Contraspionnage", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Scaramouche", 14 jaar, 6.45 en
9.15 uur. City: „Bittere rijst", 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Palace: „De woeste hoogte", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Obsessie", 18 jaar,
7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 12 FEBRUARI
Lange Veerstraat 16: Stichting Psycho-
Synthese; spreker B. v. d. Meer, 8 uur. Con
certgebouw: Muziekdemonstratie interscho-
lair jeugdtournooi, 7.45 uur. Nassauplein 8:
Theosofische Vereniging; spr.: mevr. E. v. d.
BergBoldingh, 8 uur. Willielminastraat 22:
Ver. van Spir. „Het licht"; spr. mevr. J. v.
d. Tuinv. d. Lans, 8.15 uur. Lido: „Slaven
der hartstocht", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „De fidele boer", alle leeft., 8.15
uur. Frans Hals: „Taxi 85 rijdt voor", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Grensincident",
18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De ge
volgen van een misstap", 18 jaar, 2, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Gaslicht", 18 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Beschermt het
ongeboren leven", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15
uur. Palace: „Zolang jij bij mij bent", 14
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
De commandant van de Haarlemse brand
weer, de heer H. C. Vernout, speldt de
heer A. H. de Bruyn de médaille van ver
dienste van de Koninklijke Nederlandse
Brandweervereniging op. Links op de foto
de burgemeester van Haarlem,
mr. P. O. F. M. Cremers.
vele jongeren geprikkeld, tot de brandweer
toe te treden en waren zij eenmaal in de
brandweergeleden opgenomen, dan was het
weer uw voorbeeld, dat hen er toe zette,
net als gij te handelen".
Tenslotte sprak de burgemeester de hoop
uit dat, wanneer de burgerij een verslag
zal lezen van deze plechtigheid, zij tot zich
zelf zal zeggen: „Het is goed, dat wij zulk
een brandweer hebben".
Opnieuw voerde hierna de commandant
van de Haarlemse brandweer het woord,
nu om de vele verdiensten van de jubilaris
te noemen, en om diens echtgenote te prij
zen voor de manier, waarop zij dikwijls
haar man bij brandmeldingen had afge
staan. Aan het slot van deze korte plech
tigheid, die werd bijgewoond door oud-
hoofdbrandmeester dr. C. Spoelder, speld
de de commandant de jubilaris de médaille
op.
Na afloop volgde voor de brandweerlie
den een feestelijke bijeenkomst in het ge
bouw van de H.K.B.
Gedeputeerde Staten keuren
raadsbesluit niet goed
Gedeputeerde Staten van Noordholland
hebben hun goedkeurig onthouden aan het
raadsbesluit van de gemeente Bloemendaal
van 2 Juli 1953 tot intrekking van het par
tiële uitbreidingsplan ter weerszijden van
de Julianalaan.
Vorige week hebben Gedeputeerde Sta
ten in een openbare vergadering de bezwa
ren van bewoners van de Vrijburglaan te
Overveen behandeld. Zoals bekend zijn er
plannen in deze omgeving een openbare
kleuterschool te bouwen. Aanvankelijk
was als plaats aangewezen het Tinholthuis
en later de zandbak aan de Vrijburglaan.
Bewoners hadden bezwaren tegen de plaats,
omdat zij vreesden, dat het uitzicht belem
merd zou worden. Ook waren zij van me
ning, dat intrekking van het partiële uit
breidingsplan volgens de wet niet moge
lijk was.
In hun overwegingen tot onthouding van
goedkeuring aan het raadsbesluit merken
Gedeputeerde Staten o.a. op, dat duidelijk
is gebleken, dat het de bedoeling van de
raad is geweest een andere bestemming
aan het terrein te geven. Om dat doel te
bereiken dient het plan gewijzigd te wor
den en men mag het plan niet intrekken,
om daardoor in staat te zijn de procedure
te bekorten.
Op Maandag 15 Februari zal het veertig
jaar geleden zijn, dat de heer H. P. Ulsa
mer als schrijver bij de Griffie van de
provincie Noordholland in dienst trad.
De heer Ulsamer, die voor vele ouderen
uit onze stad zeker geen onbekende is, zou
reeds van jongs af aan bij overheids
lichamen werkzaam zijn, getuige zijn eer
ste betrekkingen bij het Parket van de
Ambtenaren O. M. van het Kantongerecht,
bij de ontvanger van de Directe Belas
tingen en ter gemeentesecretarie.
Nadat hij op 15 Februari 1914 zijn be
stemming op het kantoor van de Provin
ciale Griffie gevonden had, bleken zijn
prestaties en werklust hem snel doen pro
moveren, hetgeen uiteindelijk resulteerde
in zijn benoeming tot referendaris. De laat
ste jaren is de heer Ulsamer naast zijn ge
wone werkzaamheden tevens belast met de
redactie van het Jaarboekje van de Pro
vincie Noordholland.
Dat de belangen van zijn collega's de ju
bilaris evenzeer na aan het hart liggen,
wordt bewezen door zijn langdurig lid
maatschap van de Vereniging voor Provin
ciaal Personeel in N.H. Na in begin 1933
tot bestuurslid van de groep Griffie-perso
neel te zijn gekozen, volgde eind 1933 zelfs
zijn benoeming tot lid van het hoofdbe
stuur, van welk bestuur de heer Ulsamer
sedert 1937 het secretariaat waarneemt.
Buiten de kring van zijn werkzaamheden
op kantoor en voor de organisatie, mocht
de jubilaris zich bij velen een grote ach
ting verwerven door zijn werk als be
stuurslid en penningmeester van het Ge
mengd Koor „Polyhymnia", welke functie
hij reeds 38 jaar vervult.
Het zal deze gewaardeerde en bij zijn
collega's geziene ambtenaar op zijn jubi
leumdag, waarop in de ochtenduren de
huldiging te zijnen kantore zal plaats heb
ben, terwijl in de namiddag en avond het
feest in een intieme kring van genodigden
wordt gevierd, zeker niet aan belangstelling
ontbreken.
ADVERTENTIE
,$paarnwouderstraat 38-40
ETERNIT - MARTINIT
BOARDS
uit voorraad leverbaar
Tel. 15681 .- 21205
In de afgelopen nacht werd de brand
weer van Winschoten gealarmeerd voor
een brand bii de groentendrogerij van de
firma R. J. Wortmann en Zoon aan het
Oosterdiep. Toen de brandweer ter plaatse
arriveerde stond het gebouw in lichter
laaie.
Tezelfdertijd bleek brand te zijn uitge
broken in het woonschip van een der fir
manten, de enige maanden geleden gehuw
de heer J. Wortmann jr., die op het ogen
blik in Oostenrijk vertoeft. Het woonschip,
waarin zich onder meer enige fraaie hand
geknoopte gobelins bevonden, brandde ge
heel uit. Korte tijd later ontdekte men ook
brand in de machinekamer van de dro
gerij. Hier bleek een stapel jute zakken
vlam gevat te hebben.
Een uur naderhand werd nog een brand
haard ontdekt in een belendende fabriek
van eterniet platen. Hier smeulden enige
dekkleden. Deze branden waren spoedig
geblust. De drogerij en de opslagplaats van
de firma Wortmann brandden geheel uit.
De politie stelde een uitgebreid onder
zoek in. Zij houdt, rekening met de moge
lijkheid dat een brandstichter aan het
werk is geweest.
Een ongeveer één meter hoog houten hek
beeld uit het einde der 16de eeuw. dat Erasmus
voorstelt, zal in April met de K.L.M. van
Tokio naar Nederland worden vervoerd, waar
het in het historisch museum te Rotterdam
zal worden tentoongesteld tezamen met an
dere oude afbeeldingen van deze grote Ne
derlandse humanist.
De ontdekking
van dit beeld, dat
reeds meer dan
3eeuw in Ja
pan wordt be
waard, eerst in de
Japanse tempel
Ryu-Ho te Azu-
mamasa en later
in het Keizerlijk
Museum te Tokio
is een geschiede
nis op zichzelf.
Een pater uit
Rome vond op
een missieten-
'toonstelling in
1926, in de Ita
liaanse hoofdstad
gehouden, een
foto van een in
Japan bewaard
beeld. Hij was zo
getroffen door de
frappante gelijke
nis met Erasmus,
dat hij een repro
ductie van deze
foto maakte en
deze zond naar
het Maritiem Mu
seum te Rotter
dam. De toenma
lige directeur de
heer J. W. van
Nouhuys, wist na
een onderzoek
van enkele maan
den. waarbij zelfs
Spaanse bronnen
werden geraad
pleegd. met ze
kerheid vast te
stellen, dat dit
beeld inderdaad Erasmus moest voorstellen.
Op de rol. die de figuur in de hand houdt,
zijn nog de le'tters ER..MUS en R..TE..
1598 te lezen.
Het bleek, dat dit fraaie houten beeld als
hckbeeld had dienst gedaan on het schip
„De Liefde", dat eerder „Erasmus" heette
en at op 27 Juni 1598 tezamen met de sche
pen „De Gheloove", „De Hope", „De Trouwe"
en .De Bliide Bootschap" vanuit de Rotter
damse haven naar Japan was uitgevaren.
Na een ze- r moeilijke reis via de straat
Magelhaens, wist van deze vloot van vijf
schepen alleen „De Liefde" op 19 April 1600
Bunga in Japan te bereiken. Er waren nog
slechts 24 overlevenden aan boord, waarvan
er slechts zes op hun benen konden staan.
Alh ewel de Japanners zich niet vijandig
tegenover de schepelingen gedroegen, namen
ze toch alles wat te krijgen was mee naar
huis. Ook het hekbeeld, dat daar de naam
kreeg van Oranda Ebisu, wat (volgens prof.
J. Huizinga niet helemaal juist met „Hollandse
Barbaar" vertaaald werd. „De Liefde is kort
daarna bij Gedaga aan de grond gelopen en
vergaan.
Het beeld, dat aanvankelijk aan de familie
Makino, grootgrondbezitters, heeft behoord,
werd later aan de tempel van Azuma-Masa
geschonken en kreeg tenslotte een plaats in
het Keizerlijk Museum te Tokio.
Dit beeld, waarvan de maker niet gedroomd
zal hebben, dat het in de 20ste eeuW nog eens
zou terugkeren, zal deze keer de reis per
vliegtuig maken in 2'/a dag, hetgeen wel wat
korter is dan de eerste reis, die 653 dagen in
bc-lag heeft genomen.
Van Erasmus zijn talrijke beeltenissen be
kend. Hij werd geschilderd en getekend door
drie van de grootste schilders van zijn tijd:
door Quintijn Metsys. door Hans Holbein en
door Albrecht Dürer, welke portretten later
talloze keren zijn herhaald. Het is jammer,
zo zegt professor Huizinga in zijn boek over
Erasmus, dat er niet de minste grond is om
te geloven dat een tekening van Lucas van
Leiden uit 1521 in Teylers Museum te Haar
lem hem inderdaad voorstelt, zoals sommigen
aannemen. Er is voorts een standbeeld van
Erasmus in Rotterdam, het koperen door
Hendrik de Keyzer, dat in 1622 in de plaats
kwam van een vroeger monument van ge
kleurde steen voor het geboortehuis van de
grote geleerde.
De president der Haagse rechtbank heeft
gisteren, in een kort geding, van de R.M.S.
(Zuid-Molukse Republiek) tegen het goti-
vernement van Nieuw-Guinea, aan dit gou
vernement verboden om het te Sorong
(Nieuw-Guinea) liggende schip „Hoa Moa"
af te geven aan de Republiek Indonesia of
om daarover enige andere beschikkings-
daad te verrichten.
De Republiek Indonesië had aan de Ne
derlandse regering te kennen gegeven, dat
dit schip, hetwelk vroeger „Sibula" heette
en in Mei 1950 te Ambon was buitgemaakt,
aan haar toebehoorde en had daarom aan
de Nederlandse regering verzocht het schip
aan haar af te geven.
De Nederlandse regering en het gouver
nement van Nieuw-Guinea waren voor
nemens om aan dit Indonesische verzoek te
voldoen. De R.M.S. maakte op het schip
aanspraken.
De president heeft thans op vordering
van de R.M.S. verboden het schip aan de
Republiek Indonesië af te geven en in zijn
vonnis bepaald, dat de R.M.S. binnen vier
weken de zaak, waarin over het eigendoms
recht van het schip definitief zal worden
beslist, bij de rechtbank aanhangig zal
maken.
ADVERTENTIE
Bestrijd vermoeidheid en vat
baarheid voor ziekte doel
treffend met Sanatogen I
Sanatogen Is geconcentreerde
bouwstof voor zenuwen, bloed
en alle weefsels. Een Sana-
togenkuur doet wonderen. Be
gin er dadelijk mee.
Het Zenuwtonicum
Soldaten van het Oost-Afrikaanse regi
ment „Kings African Rifles" hebben een
Mau-Mau-leider, die zich „generaal Hitier"
noemt, gevangen genomen. Het hoofdkwar
tier van het leger deelde mede, dat een
patrouille Dinsdag in het gebied van de
Mount Kenya de bende van „generaal
Hitier" uit elkaar heeft geslagen.
De minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting, ir. Witte, deelt de vrees van
enige Eerste Kamerleden, dat vooral in de
grote steden het tijdstip, waarop het aantal
woningen gelijk zal zijn aan het aantal
woningbehoevende huishoudingen, in 1960
nog niet bereikt zal zijn.
Hoewel de minister van mening is, dat
de bestaande overspanning van de arbeids
markt in de bouwnijverheid zelfs met het
huidige bouwprogramma van 65.000 wo
ningen per jaar van tijdelijke aard zal
blijken te zijn, deelt hij de mening, dat
voorlopig het doel niet hoger moet worden
gesteld dan 65.000 woningen per jaar.
Mocht na enige tijd blijken, dat een grotere
productie mogelijk is, dan zal hij zich op
nieuw over dit probleem beraden.
ADVERTENTIE
R* üi T E s
Een geneeskundig onderzoek van leer
lingen'der Belgische middelbare scholen
heeft aan het licht gebracht dat 30 procent
van hen lijdende was aan stoornissen. Het
meerendeel was overspanen als gevolg van
te veel huiswerk. Het uiteindelijk resultaat
van deze toestand is. dat niet minder dan
70 procent der leerlingen de studie moet
opgeven. Dit heeft de Belgische minister
van onderwijs Pierre Harmei gezegd tij
dens een voordracht. Een groot aantal leer
lingen is bovendien verstandelijk niet rijp
voor het onderwijs in zijn huidige vorm,
zo verklaarde hij verder en het is dan ook
niet te verwonderen dat aan het einde van
de zes studiejaren nog slechts 30 procent
eindexamen doet.
De minister noemde het een verheugend
verschijnsel dat het aantal kinderen uit
gezinnen van arbeiders dat de scholen be
zoekt en het einddiploma haalt, voort
durend toeneemt. De taak der leraren
v.-ordt hierdoor echter zwaarder omdat zij
niet kunnen rekenen op de erfelijke over
dracht van taal, woordenschat en opvoe
ding. De minister was voorts van oordeel
dat de overladen lesroosters en het vele
huiswerk dat de leerlingen wordt opge
geven gelijk staan met „intellectuele mis
handeling". Hij betoogde dat heel wat
vakken geschrapt dienen te worden en wat
het huiswerk betreft, herinnerde hij er
zijn toehoorders aan, dat aan het parle
ment een wetsontwerp is voorgelegd op
grond waarvan het verboden zal zijn leer
lingen van 12 tot 15 jaar taken op te geven
voor thuis, die meer dan twee uur vergen.
Op zeker moment in het
mensenleven valt de snelheid
van het jachtige bestaan plot
ting stil in de eenzame sfeer
ener huiskamer. Zo is het ook
mijnheer Alleman vergaan. Hij
heeft een ganse week hard ge
lopen achter zijn verdiensten
en verlangens aan, gretig loe
rend naar gelegenheden om
hier en daar in de gauwigheid
iets mee te plukken voor de
neus van anderen weg. Nu zit
hij roerloos onder de lamp op
het pluche tafelkleed te staren,
omdat het Zaterdagmiddag is.
Op Zaterdagmiddag is de strijd
om het bestaan op commando
stilgelegd, dan krijgt de mens
tijd om even te denken over
wat hij de volgende week kan
doen om zichzelf in stand te
houden.
Mijnheer Alleman denkt. Hij
maakt de balans op van zijn
bezit en zijn kansen op meer
bezit. Het gaat niet slecht. Hij
heeft een prettig huis, de be
hanger is pas geweest en al
reeds betaald, de baas heeft
hem geprezen, waarmee zijn
promotie dichterbij is geko
men. De kinderen zijn gezond,
de vrouw is boodschappen
doen en dus ook gezond, er zijn
sigaretten in huis voor de Zon
dag en er valt vandaag niets
te doen dat niet kan worden
uitgesteld.
Dan denkt hij plotseling aan
een onaangenaam ding. Dat
komt, omdat op gans onver
klaarbare wijze het beeld van
mijnheer Anderman voor zijn
geest oprijst. Mijnheer Ander
man is veertien dagen geleden
zijn zaag komen lenen en heeft
dit instrument niet terugge
bracht.
Er ontbreekt dus iets aan het
bezit van mijnheer Alleman,
en het is een vervelende ge
dachte dat dit door een ander
wordt gebruikt zonder boe of
ba. Die zaag, die er niet is,
kwetst de bestaansdrift van
mijnheer Alleman. Hij voelt
zich tekort gedaan, bedreigd in
zijn eigendom, ontroofd van
een rechtmatig stuk uit zijn
eigen kleine wereld.
Die Anderman is een brutale
vlerk, peinst hij. Een zaag ko
men lenen en niets meer van
zich laten horen. Eenvoudig
doen alsof het zijn eigen zaag
is. En vandaag waarschijnlijk
alsmaar zagen met een trots
gezicht, terwijl de eigenaar
zonder zit.
Hij denkt ingespannen na of
er hier in huis niets te zagen
valt, dat geen uitstel kan lij
den. Maar hij vindt niets. Er
is niets te zagen, hij kan geen
motief vinden om naar mijn
heer Anderman te stappen en
verongelijkt te zeggen: Ik kom
de zaag halen, want ik heb
haar nodig.
Hij probeert aan iets anders
te denken, maar de tanden
van de zaag, die er niet is,
knagen aan zijn gemoedsrust.
Zijn eigen-ik krijgt een onaan
genaam gevoel van geweld te
zijn aangedaan.
En hij trekt zijn jas aan om
naar mijnheer Anderman te
gaan en de zaag weerom te
nemen, opdat zijn bezit com
pleet zal zijn.
Hij weet wat Anderman zeg
gen zal.
De zaag? Och dat is spijtig,
ik ben er juist mee bezig. Het
kan toch wel even wachten
nog? Toevallig dat ge haar
juist nu nodig hebt. Maar als
ge er op staat, hier is ze. En
ik zal wel een eigen zaag ko
pen. Als ik geweten had dat ge
de dingen zo slecht kunt mis
sen, was ik er niet om geko
men.
Anderman is een bruut,
peinst Alleman. Als hij be
schaving had, zou hij zelf ge-
komen zijn met een hartelijk
dankjewel. Zo gaat het als ge
goed voor mensen zijt. Ge
moest eigenlijk nooit iets uit
lenen. Het loont nooit, ge krijgt
er alleen zelf maar zorgen
door.
Anderman, zou hij zeggen, kijk
eens hier, als ge wat bij me
lenen wilt, moet ge bedenken
dat ik geen zaag zou hebben
wanneer ik haar zelf niet nu
en dan eens gebruiken wil. Dus
ge hadt haar terug moeten
brengen.
Nog zedepreken ook, zou
Anderman antwoorden. Neem
uw zaag en hoepel op. Ik heb
uw spullen niet meer nodig.
Dat is u geraden ook. An
derman. Ge hoeft bij mij niet
meer aan te komen. Ik heb nu
ondervonden wat ge voor een
vent zijt.
Wel alle-dit-en-dat! Denkt
ge dat ik om zo een onnozele
zaag uw lelijk gezicht nog eens
zal willen zien? Ge meent
zeker dat ge de enige in het
land zijt, die een zaag heeft!
Of zou ik misschien zelf niet
een zaag kunnen betalen?
Beter dan gij, denk ik! Uw
vunzige baantje zal wel niet
zoveel opbrengen dat ge een
zaag anders dan in termijnen
kunt aanschaffen! Het is geen
goede zaag ook, trouwens.
Neem haar mee en laat ik u
niet meer zien.
Anderman, nu blijkt dat ge
een man zijt die erop uit is,
anderen te na te komen. Het
gaat niet om die zaag wel,
het gaat om het feit dat zij van
mij is. En niet van u. Ziet ge?
Alles wat van mij is blijft van
mij, en daar kunt ge met uw
brutale praatjes niets aan ver
anderen. Het is toch te gek dat
mijn eigendom in uw huis is
cn dat ik er zelf om moet ko
men?
Mijnheer Alleman krijgt een
warm hoofd, en koude voeten
van de sneeuw. Hij maakt zich
verschrikkelijk kwaad op die
onbeschofte, onhandelbare vent
van niks. Dat had hij moeten
weten, toen deze kerel met een
zoet smoesje om de zaag kwam.
Hij geleek de onschuld in een
doos met een deksel erop. Maar
hoho! Ge moet de mensen
leren kennen.
Hij zal met mij geen gemak
kelijke zwaai hebben, denkt
mijnheer Alleman woest. Ik
zal hem mijn vuist onder de
neus stoppen als hij zijn on
gure gezicht door de deur
steekt. En zeggen; Hier die
zaag, of anders kom ik met
de politie!
Hij sloft door de smeltende
sneeuw het voortuintje van
Alleman binnen met een koude
neus, doch van binnen kokend
van woede. Hij drukt krachtig
op de bel, balt zijn vuisten in
zijn zakken en kijkt alvast
gruwelijk om schrik in te
boezemen.
Het duurt even, dan klapt
er een deur ergens in huis.
Er komen voetstappen en de
deur zwaait open.
Hier....!! begint mijnheer
Alleman met een grauw.
Doch mijnheer Anderman
steekt zijn armen uit, als ont
vangt hij er een verloren zoon
in, en zijn gezicht is een zon
van vrolijkheid.
Nee maar, toch curieus dat
gij het zijt! Ik Stond juist ge
reed om naar u toe te komen,
want ik heb nog steeds uw
zaag. Ingepakt en wel ligt zij
klaar, wacht, hier is zij. En
van harte bedankt natuurlijk.
Maar kom, de koffie is klaar
en de vrouw staat op inschen
ken!
En als ge haar nog eens
nodig hebt, dan weet ge de
weg, zegt mijnheer Alleman
bij het afscheid. Men moet
elkander helpen. Ja ja. Ze ligt
voor u klaar, om zo te zeggen.
En hij gaat weerom naar
zijn huis met zijn zaag, die hij
diet nodig heeft.
Zij weegt hem zwaar als
duizend zagen van lood.
I J. L.
In zijn Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer over zijn begroting voor 1954
verklaart de minister voorts, dat de vraag
in hoeverre een verdere verhoging van de
woningproductie in de toekomst nog mo
gelijk zal zijn, thans niet te beantwoorden
is. De minister acht de huidige schaarste
aan arbeidskrachten een verschijnsel van
tijdelijke aard.
Hoewel de minister niet de mening deelt,
dat de bevordering van de particuliere
woningbouw er in belangrijke mate toe zal
bijdragen dat het woningtekort sneller
wordt ingelopen, is het vraagstuk, op
welke wijze voor de financieringsverschil-
len tussen de particuliere bouw en de wo-
ningwetbouw een oplossing mogelijk is, bij
zijn departement voorwerp van speciale
studie.
De minister is van mening, dat de par
ticuliere exploitant principieel niet van de
woningvoorziening voor arbeiders moet
worden p|tgesloten. Hij meent echter, dat
een zekere mate van exploitatie door wo
ningbouwverenigingen en gemeenten nood-'
zakelijk is om degenen, die eventueel door
een huizen-exploitant onjuist worden be
handeld, een uitwijkmogelijkheid te bieden.
De vraag, of de regering thans reeds
moet ingrijpen om te garanderen, dat ook
voor de middelgrote en grotere gezinnen
voldoende woonruimte wordt gebouwd, be
antwoordt de minister ontkennend.
Onder de ongeveer 25.000 premiewonin
gen, waarvoor in het jaar 1953 een premie
werd toegezegd, is een belangrijk aantal,
dat niet tot de arbeiderswoningen kan wor
den gerekend. t
De zes ijsbrekers van de sleepdienst
Roelofs, Rode Ster en Groenbanden heb
ben gisteren hun pogingen om de Lek ver
der ijsvrij te maken, voortgezet.
Zij hebben over een lengte van 3Vz kilo
meter het ijsdek gebroken. De rivier ligt
nu open tot even ten Oosten van het Tien-
hovense veer. Verder hebben deze boten
gezorgd voor de afvoer van de vrijgeko
men schotsen. Het ijs had op sommige
plaatsen een dikte van 2 meter, door de
op elkaar geschoven schotsen.
De boten zijn gisteravond naar Schoon
hoven teruggekeerd en zijn vanmorgen
vroeg verder opgestoomd om Vreeswijk te
bereiken.
De ijsbreker „Walvis", die bezig is het
ijs in het Noordhollands kanaal van Am
sterdam tot Den Helder open te breken, is
gisteravond Alkmaar gepasseerd. De ijs-
breker kwam in de loop van de nacht in
Den Helder aan.
Wegens slecht zicht konden ook giste
ren geen vliegtuigen landen op Ameland.
Het ijs in de Waddenzee schuift lang
zaam uit het Oosten op en pakt zich sa
men voor de steiger van Nes op Ameland.
De veerboot „Waddenzee" kon daardoor
niet varen.
Aan levensmiddelen is op Ameland geen
gebrek, fruit is evenwel schaars, brand
stof is in voldoende mate aanwezig.
Ten teken, dat het eiland is geïsoleerd,
is gisteren op Texel de vlag gehesen.
Dinsdagmiddag is de laatste boot uit Den
Helder Oudeschild binnengelopen.
De „Marsdiep", die des morgens half
elf uit Den Helder was vertrokken, bleef
wegens een kilometers breed ijsveld, dat
zich voor de Waddenzeekust had gevormd,
honderd meter voor Oudeschild voor de
wal zitten en is naar Den Helder terug
gevaren. Aan boord bevonden zich zestig
passagiers en vrachtgoed.
De „Wagemaker", die op hetzelfde tijd
stip uit Oudeschild vertrok, raakte vijftig
meter uit de wal voor Oudeschild in het
ijs bekneld. Deze boot had vijftig personen
aan boord en negen auto's, waaronder
een vrachtwagen met varkens.
Ook luchtvaart in last
Het uitgaande luchtverkeer heeft gister
morgen veel last ondervonden van de on
derkoelde regen, die ook op Schiphol neer
daalde. De op het platform geparkeerde
toestellen wai'en na korte tijd bedekt met
een ijskorst, die het goed functionneren
van de roeren beletten. Dit had tot gevolg
dat er gisterochtend tussen negen uur en
kwart voor twaalf geen enkel vliegtuig van
Schiphol is opgestegen. De machines wer
den in de hangars gerold en daar van de
ijskort ontdaan.
Van kwart voor twaalf af zijn weer vlieg
tuigen gestart. Binnenkomende toestellen
hadden in de lucht weinig hinder van het
onderkoelde water door de ijsbestrijdings-
middelen, die tijdens de vlucht kunnen
worden toegepast.
