<V
cle^Ü
Opvallend debuut van
jonge Chansonnière
Dwaasheden van de Mode
Eigen gebakken brood
Wist U dat
f Effecten- en
Geldmarkt
Wat sigarettenrokers
interesseert
drie vragen - drie antwoorden
Pogingen tot sanering
geld- en kapitaalmarkt
BRIEVEN VAN EEN PARIJSE HUISVROUW
-
Moeder
Er werd veel gekocht
in December
ZATERDAG 27 FEBRUARI 1954
oor
rouw
P a r ij s, Februari 1954.
(Van onze Parijse medewerkster)
Bobino is de naam van een music-hall-theater dat in onze wijk gevestigd is en
dat ook hoofdzakelijk door mijn buurtgenoten wordt bezocht. Een heel gewoon
doorsnee-publiek van cómmerganten en andere middenstanders die zo'n avond
nu 's uit willen zijn en daarom helemaal niets dieps verlangen te beleven. De
directie die een reputatie van zeker een halve eeuw heeft op te houden, voldoet
graag aan die behoefte met programma's van goochelaars, jongleurs, clowns, dames
en heren op rare fietsjes. En verder natuurlijk vooral met regelmatige „tours de
chant" van chansonniers en chansonnières, omdat dié kunst bij de Parijzenaars nu
eemaal nog steeds het allerhoogste genoteerd staat. Want: en France, tout finit par
une chanson, in Frankrijk eindigt alles met een chanson, zoals het oeroude ge
zegde luidt.
Nirnlp T nuniPY ffppit lipt men voelt> dat ieder sentiment en elke
LMCOie IsOUVtet &VeJl nei gedachte in haar liedjes ook door haar
lied nieuwe klank ^ït zijn beleefd.
„Coming woman
De klein-kunst, vooral van het chan
son, is in Frankrijk eigenlijk tot een
soort industrie ontaard. Chansons wor
den aan de lopende band geschreven,
ten getale van 32.000 per jaar volgens
de laatste opgave van de Maatschappij
van Schrijvers, Componisten en Muziek
uitgevers. Daardoor zijn er misschien
drie of vier die de componist een for
tuin opleveren en dat zijn zeker niet
altijd de beste liedjes. Zoals dat chan
son voor de film Moulin Rouge waarmee
Georges Auric veel meer heeft verdiend
dan met zijn hele verdere oeuvre dat
uit balletten, liederen, sonates en an
dere kamer- en orkestmuziek bestaat.
Ik zei 't al: klein-kunst behoeft niet
beslist zo heel klein te zijn, op voor
waarde dat een artist de moed maar
opbrengt buiten de commerciële tred
molen te treden. Een Georges Brassens
heeft zich met zijn navrante liedjes van
eigen hand daaruit al bevrijdd en dat
zelfde heeft ook de jeugdige Nicole ge
presteerd. Ze heeft het chanson-genre
kan men zeggen, zo weer tot een wer
kelijke troubadourskunst verheven. En
ze beoefent, neen beleeft die kunst met
een zer ontroerende overtuigingskracht.
Een buitengewoon begaafd en bui
tengewoon bijzonder meisje, deze Ni
cole. Op achtjarige leeftijd schreef ze
al haar eerste gedichtjes en toen ze
zestien was en haar baccalauréat-di-
ploma in de zak had componeerde ze
daar de eerste melodietjes bij. Twee
jaar nadien maakte ze haar opvallend
debuut in de journalistiek en toen ze
negentien was publiceerde ze een ro
man, Qui qu' en grogne geheten,
waar alweer zeer veel talent uit sprak.
Spoedig keerde ze echter weer terug
naar haar eerste liefde het chanson en
vorig jaar verwierf ze de Grand Prix
de Deauville, waarmee ze de algemene
aandacht op zich vestigen zou. In Parijs
beschouwt men haar nu als de coming
woman ofschoon nog maar een kind
van het Franse chanson. Let u dus
maar eens op die naam van haar: Ni
cole Louvier; u zult beslist nog wel
méér van haar horen. ève
MOGELIJKHEDEN MET MOSSELEN
Gebakken mosselen
250 g. gekookte mosselen, bloem, olie,
citroen.
Een flinke laag olie in de koekenpan
verhitten totdat er een blauwe damp
af komt. De mosselen door bloem schud
den en vlug bruin en warm bakken. De
mosselen even laten uitdruipen en heet
opdienen met. partjes citroen.
Mosselkoekjes
250 gr. gekookte mosselen, 3 gekookte
aardappelen, een stukje ui, peterselie,
zout, bloem, boter, margarine of olie.
De mosselen klein snijden, de aardap
pelen fijn drukken, de ui en peterselie
snipperen. Alle ingrediënten dooreen
mengen en de massa op smaak afmaken
met zout en desgewenst peper. Er platte
koekjes van vormen, deze door bloem
wentelen en vlug aan weerszijden bruin
bakken in hete boter, margarine of olie.
Zowel in Parijs als Londen schijnen de modeontwerpers zich te beijve
ren om zo dwaas mogelijk voor de dag te komen. De modellen, hierbij
afgebeeld, spreken voor zichzelf. De „Schildersjassen" komen uit Parijs,
de avondrobe eveneens. De twee anderen zijn in Engels brein ontstaan.
Tot welke ongerijmdheden het zoeken naar een nieuwe „stijl" leiden
kan, wordt hierdoor wel duidelijk gedemonstreerd. De arme manne
quins moeten maar net doen of ze het leuk vinden
Een jonge ster in de wereld van het
chanson: Nicole Louvier
Onder die zangers en zangeressen
van het chanson heb je natuurlijk kaf
en koren. Maar soms kun je hier in
Bobino op dit gebied toch wel eens
buitengewone momenten ervaren. Zo
hoorde ik hier een Edith Piaf, een
Greco over wie ik al eens eerder
wat mocht schrijven een Nouloudji,
een Brassens. En nu deze week heb ik
in ditzelfde variété-theater kennis
mogen maken met een nieuwe chan
sonnière voor wie ik best mijn hand
in het vuur durf te steken wat betreft
haar toekomst in de wereld van de
klein-kunst, een genre dat in haar
geval dat enigszins denigrerend ad
jectief eigenlijk helemaal niet ver
dient.
Om haar dan maar direct voor te
stellen. Ze heet Nicole Louvier en ze
is nog maar nauwelijks meerderjarig.
Ze schrijft persoonlijk de woorden en
de muziek van haar liedjes en ze be
geleidt zichzelf op een gitaar zonder
zich ook maar ergens in de harmonie-
en te verstrikken. Haar optreden en
haar hele voorkomen bezit dat accent
van waarachtigheid dat moeilijk on
der woorden valt te brengen.
Waarover haar liedjes handelen?
Het zijn altijd heel droevige geschie-
denisjes van een meisje dat wat bang
is voor de liefde omdat ze bang is al
leen achter te zullen worden gelaten:
bang is voor de eenzaamheid. Het is
de angst van de adolescent, het kind
dat mens wordt en nog in de eigen ge
voelens verward zit. Zo zingt ze dan
met een klein donker kinderstemme
tje haar liedjes waarvan Qui me déli-
vrera wie zal me bevrijden wel
de diepste indruk op me heeft ge
maakt, het gaat alweer over een
vriendje, een copain, die ze pas heeft
ontmoet maar van wie ze betwijfelt
of hij wel evenveel van haar zal kun
nen houden als zij meent van hèm te
houden. In haar donkere trui en broek
met haar korte zwarte haren, de brede
mond en de melancholieke wat ver
ongelijkte ogen, ziet Nicole eruit als
een meisje dat nog een kind is maar
aan wie toch niemand meer iets hoeft
te vertellen. Ze heeft iets van het
angstwekkende van een wonderkind
en ik kan me dan ook wel voorstel
len dat Maurice Chevalier, die wel
weet wat er in de wereld van het chan
son te koop is en die zich voor werke
lijke jonge talenten altijd heeft geïn
teresseerd, in haar verband van een
Rimbaud en van het vroeg gestorven
litteraire genie Raymond Radiguet heeft
kunnen spreken. Nicole Louvier heeft
namelijk helemaal niets van de meeste
andere chansonnières die zich op hun
percoonlijke charme voor laten staan om
met meer of minder stem een
paar liedjes te zingen, die anderen ge
schreven hebben en anderen hen heb
ben ingeprent. Nicole doet alles zélf en
In verschillende streken van ons land (vooral op het platteland) wordt door de vrouwen
nog dagelijks zelf brood gebakken en zij zouden dit voor geen geld willen ruilen met
ons „stadsbrood", dat ze maar een zielig iets vinden. En degenen onder U, die wel
eens in de gelegenheid zijn geweest dit eigen brood te proeven zullen direct hiermee
kunnen instemmen. Want de buitenmens houdt over 't algemeen van goed doorbakken
brood, dat werkelijk brood is en niet van het „verse cadetje", dat door de stedeling
zo omhoog gestoken wordt.
Mosselen in azijn kunnen zo op het
brood worden gegeten of met blokjes
aardappel en biet tot een slaatje wor
den verwerkt.
Waar nog bijkomt, dat het goed door
bakken brood veel beter verteert en waar
van in ons lichaam veel meer voedende
bestanddelen worden opgenomen dan van
b.v. vers witbrood, dat in onze maag*op
een kluit gaat zitten, zodat er geen spijs
verteringssappen bij kunnen komen. Wan
neer U in het bezit bent van een oven
probeert U dan voor de aardigheid ook
eens zo'n eigen gebakken brood; hieronder
volgen een paar recepten:
Witbrood.
Voor 1 Va kg. brood of 4 broodjes van
bijna 400 gr. 1 kg. bloem, 7 dl. melk
(of water), 50 gr. gist, 20 gr. zout.
De gist aanmengen met de lauwe melk,
bloem en zout toevoegen en alles samen
zo lang kneden, tot het deeg soepel is en
van de kom loslaat. (Men kan het deeg
nog soepeler maken door het enige keren
met kracht op een tafel te slaan).
Het deeg zo nodig in stukken verdelen,
opmaken door het plat te slaan tot men
een ongeveer vierkante lap verkregen
heeft, iets korter dan de lengte van de
broodvorm. De lap oprollen en daarbij
de omgevouwen kant stevig tegen het
voorbaande deeg aandrukken. Het deeg
met de laatste omslag op zij of naar on
deren in een vet gemaakte broodvorm
leggen, het deeg dicht dekken met een iels
bloem bestoven doekje en het op een war
me plaats laten rijzen, gedurende minstens
één uur. Heeft de broodvorm geen naden,
dan kan de vorm in lauw water gezet
worden. Wanneer het deeg sterk gerezen
is, het in een hete oven (bij plm. 250 gr. C
gedurende 40 min. gaar en bruin bakken.
Even voordat het brood uit de oven ge
nomen wordt, de bovenkorst met water
bestrijken om de korst glimmend te ma
ken. Het brood, wanneer het uit de oven
komt, dadelijk op een rooster keren, om
dat de korst anders slap wordt.
Bruinbrood
1 kg. ongebuild meel, 7 dl. water, 50
gr. gist, 20 gr. zout.
De gist aanmengen met het lauwe water,
het meel en het zout toevoegen en alles
samen zo lang kneden tot het deeg gelijk
matig is en van de kom loslaat. Dit deeg
wordt niet zo soepel als wit brooddeeg.
Het deeg opmaken, in de vorm leggen,
laten rijzen en bakken, zoals hierboven
beschreven is bij wit brood.
Eenvoudig krentenbrood, of
rozjjnenbrood.
1 kg. bloem, 8 dl. melk, 75 gr. gist,
50 gr. basterd suiker, kaneel, plm.
800 gr. krenten of rozijnen, 15 gr. zout.
Bereiding als wit brood. De krenten of
rozijnen schoonmaken, goed laten uitlek
ken en met het deeg vermengen, nadat
het soepel gekneed is. Het deeg direct in
de vorm leggen, laten rijzén en bakken
zoals beschreven is bij wit brood.
.als u een truitje gaat breien u ver
standig doet met de knot wol eerst in
een pan te leggen, er kokend water over
heen te gieten en dan de wol rustig te
laten liggen tot het water koud is ge
worden? Als ge de wol goed laat drogen
en daarna opwindt, zal deze nooit meer
krimpen.
.dat flessen van binnen schoon wor
den door in het spoelwater stukjes eier
schaal te doen?
....bij vorst de ruiten niet met water
moeten worden schoongemaakt? En dat
u misschien beter het recept van onze
grootmoeders kunt proberen, namelijk
door krijtpoeder in een neteldoekzakje
op de ruiten te deppen en die daarna
met een schone doek af te wrijven?
dat als u bij tochtige ramen de
vensterruiten in de voegen met een
kwast van binnen en buiten bestrijkt
met gummi arabicum de voegen lucht
dicht zullen zijn?
dat u het glas voor uw wandver
siering het beste schoonhoudt door het
bij tijd en wijlen te reinigen met een
penseel of een doekje met spiritus waar
in een ietsje ammoniak is gedaan?
ADVERTENTIE
Vraag 1. Het is de ervaring van de sigaret
tenrokers. dat men door het roken van Roxy
niet gaat hoesten. Hoe komt dat
Antwoord: Dal komt. omdat de tabakken, die
samen de Roxy-mélange vormen, eerst zorg
vuldig op „non-irritatie" en gering nicotine
gehalte worden getest. Dat betekent dat geen
tabakken gebruikt worden, die de slijmvlie
zen prikkelen, welke prikkeling het hoesten
veroorzaakt. Bovendien wordt het stof, dat in
een natuurproduct als tabak steeds voorkomt
en ook irritatie kan veroorzaken, door een
herhaald, bijzonder schoningsproces geheel
uit de Roxy-tabakken verwijderd.
Vraag 2. Is er een verklaring voor de bijzon
dere mildheid van Roxy
Antwoord: Met mild wordt bedoeld zacht
van smaak, niet scherp, niet prikkelend. Die
mildheid wordt verkregen doordat in de
Roxy-mélange steeds zorgvuldig op mildheid
geteste tabakken worden verwerkt die min
stens twee jaar oud zijn. Evenals wijn, kent
n.l. ook de tabak het proces van na-rijping en
na-fermentatie. Hierdoor daalt het nicotine
gehalte en wordt deze tabak zachter. Boven
dien hangt de mildheid van een sigaret ten
nauwste af van de goede conditie, waarin ze
verkeert niet te droog, niet te vochtig.
Dank zij het feit dat Roxy vanaf de fabricatie
totdat men ze koopt, door het gepatenteerde
F.S.-pack (Flavor Seal) beschermd wordt
tegen ongunstige atmosferische invloeden, is
Roxy steeds in prima fabriekverse conditie.
Vraag 3. Hoe komt het dat 's avonds de
laatste Roxy nog even lekker smaakt als
's morgens de eerste
Antwoord: Dat komt hoofdzakelijk door twee
dingen: het geraffineerde evenwicht in de
mélange en de bijzondere sausing en aroma
tisering.
Tè veel van één of twee tabakken in een
mélange verstoort het evenwicht en bena
deelt de geur en smaak. Dit komt bij Roxy-
mélange niet voor. Door een groep speciaal
getrainde „tabakkers" wordt de gecompli
ceerde samenstelling van de Roxy-tabakken
op uiterst zorgvuldige wijze in balans ge
houden. Zodoende zijn smaak en geur van
Roxy steeds constant: constant prettig. Een
simpele mélange verveelt spoedig, daarom is
de Roxy-mélange gecompliceerd; fleurig en
nooit vervelend.
Sigaretten van het Amerikaanse typen wor
den gesausd. De sausen voor Roxy worden
samengesteld uit zuivere natuurgrondstoffen.
De recepten kunnen uiteraard niet gepubli
ceerd worden, maar om eens een voorbeeld te
geven: er wordt honing gebruikt. Niet ,,zo
maar honing", neen, het moet beslist zuivere
heidehoning zijn al is deze duur en soms
schaars omdat die verreweg de geurigste is.
Die kostbare saus-ingrediënten samen ronden
de smaak van Roxy af en geven haar net dié
mildheid en charme welke rokers met smaak
zo gesteld op Roxy doet zijn.
[Ce
Er is dezer dagen na langdurige onder
handelingen een overeenkomst tot stand
gekomen tussen de Nederlandse Bank
enerzijds en de handels- en landbouwban-
ken anderzijds met het tweeledig doel het
gevaar van een te grote vlottende schuld
voor de Overheid te verminderen en aan de
andere kant de banken in staat te stellen
voor de nog steeds toenemende geldmid
delen van derden een rendabele belegging
te vinden. Men weet dat dit reeds geruime
tijd onmogelijk is, doordat aan de ene kant
de vraag naar bankcrediet nog altijd tame
lijk beperkt is en anderzijds de agent van
Financiën geen nieuw schatkistpapier meer
afgeeft. Hoe groot de toevloed van geld
naar de banken is, blijkt wel uit het feit
dat vier grote banken op 31 December j.l.
alleen aan kasmiddelen, dus onbelegde gel
den, rond 350 millioen onder zich hadden
tegen 80 millioen een jaar tevoren. Wat
voor de grote banken geldt, kan ook van de
kleinere worden gezegd, namelijk dat de
rentabiliteit van het bedrijf door deze
superliquiditeit aanmerkelijk is vermin
derd. Het is nu de bedoeling het labiele
karakter van de geldmarkt te doen ver
dwijnen door de banken, welke tot de
gentlemen agreement zijn toegetreden, te
verplichten een zeker percentage (max. 15
procent van de gelden van derden) rente
loos bij de Nederlandse Bank te deponeren
en voorts schatkistcertificaten beschikbaar
te stellen tot een bedrag van ten hoogste
1400 millioen, aanvankelijk met een loop
tijd van vijf jaar, maar die, zodra dit wet
telijk mogelijk is, zullen kunnen worden
omgezet in certificaten met een looptijd van
8, 10 of 12 jaar en een rente van respec
tievelijk 2 5/8, 2Va en 2 7/8 procent. Op
deze wijze zal de vlottende schuld van het
Rijk, welke 31 December j.l. rond 4,6 mil
liard bedroeg en waarvan zich ca. 3 V%
milliard in het bezit van de banken bevindt,
althans ten dele worden geconsolideerd, of,
zoals het terecht in het perscommunique
wordt, semi-geconsolideerd.
Men kan de goede bedoeling van deze
maatregel waarderen en er toch weinig
enthousiast over zijn, wat dan ook onge
twijfeld in bankkringen het geval is. Want
deze maatregel draagt tot op zekere hoogte
een onnatuurlijk karakter en moet worden
gezien als een uitvloeisel van de geleide
economie, welke men in de kringen van de
regering blijkbaar nog niet geheel kan los
laten.
In de eerste plaats valt op te merken dat
hier van een gezonde consolidatie geen
sprake is, gelet op de betrekkelijk korte
looptijd van de certificaten. Maar voorts
komt de vraag op waarom dit aanbod aan
de banken wordt gedaan en niet aan het
publiek en het bedrijfsleven de gelegenheid
wordt gegeven om rechtstreeks aan de
ADVERTENTIE
Ja, die wist 't wel
Maar zij had t nog niet door - tot,
opeens, zij 'tbemerkteMAÏZENA!
dat was het geheim van moeders
kookkunst. Maar... moeder zei bij
het kopen van MAÏZENA steevast
DU RYE A en daarbij keek moeder
wel uit, dat zij geen andere kreeg.
Vandaar haar kooksuccessen. Nu
is ook zij zelf ervan doordrongen,
dat het heus wel de moeite loont op
die naam DURYEA te letten. In
derdaad er i3 geen beter bind
middel voor groenten, soepen en
sausen dan MAÏZENA DURYEA.
Indexcijfer wijst uit
Het waarde-indexcijfer van de totale con
sumptie der Nederlandse bevolking is ge
durende December met zijn vele feestdagen
met 15 gestegen tot 135. (1949 is 100). Het
prijsindexcijfer daalde met 1 tot 120, waar
door het hoeveelheidscijfer een stijging ver
toont met 12 tot 112 en per hoofd der bevol
king van 94 tot 106. De stijging is het sterkst
geweest bij de sector genotmiddelen. Hier
steeg het waardecijfer met 40 tot 152. De
prijsindex bleef onveranderd op 112, waar
door de hoeveelheid met 38 steeg tot 136
en per hoofd der bevolking met 35 tot 128.
De waarde-index van de voedingsmiddelen
kwam in December van 130 op 152, de
prijsindex verminderde met 1 tot 126. Het
hoeveelheidscijfer vertoont een stijging met
19 tot 121, per hoofd der bevolking met 17
tot 114. De veranderingen in de sector der
duurzame consumptiegoederen zijn slechts
gering geweest. Hier is per hoofd der bevol
king een stijging met twee ontstaan tot 94.
De waarde index van de overige goederen
consolidatie van vlottende schuld mee te
werken. In het door de Nederlandse Bank
verstrekte commentaar wordt gezegd dat de
geldmiddelen in handen van het publiek en
het bedrijfsleven geenszins de redelijke be
hoeften te boven gaan.
Hiertegen kan echter worden opgemerkt
dat het geld bij de banken van het publiek
en het bedrijfsleven afkomstig is en dat het
daar gedeponeerd wordt omdat men er
anders geen emplooi voor heeft. Men neemt
daarom een minimale rente van V2 of 1
procent voor lief. En wanneer wordt ge
wezen op het minder grote succes van de
jongste staatslening als een bewijs dat er
weinig mogelijkheid of geneigdheid bij het
publiek en het bedrijfsleven is om op con-
solidatie-feningen in te schrijven, dan zal
dit grotendeels aan de minder aantrekke
lijke voorwaarden moeten worden toege
schreven. Een 314 lening met 40 jarige
looptijd bergt grote gevaren voor koers
verlies in zich, welke reeds nu in de koers
daling beneden 99 procent zichtbaar zijn
geworden.
Wij vragen ons echter af wat het publiek
zou doen als een openbare inschrijving zou
worden gehouden van 8-, 10- en 12-jarige
schatkistcertificaten met een rente van
2 5/8, 2/i of 2 7/8 procent. Zeer zeker zou
dan een belangrijk bedrag van de thans bij
de banken gedeponeerde gelden worden
teruggetrokken en in dat papier worden
belegd. Niet de banken zouden dan het
voordeel hebben van een hogere rente,
maar de bezitters van overtollige gelden
zelve. Ook vroeger werd de vlottende
schuld van het Rijk geconsolideerd door de
uitgifte van staatsleningen, maar dan met
een aantrekkelijke rentevoet. En wij kun
nen in de thans genomen maatregel dan
ook niet anders zien dan een onbillijkheid
jegens hen, die van de vlottende middelen
de eigenaars zijn. En tevens als een poging
om de vlottepde schuld van het Rijk te
consolideren tegen een rentepercentage, dat
tot op zekere hoogte kunstmatig is.
Er is de laatste tijd van verschillende
kanten op een andere sanering van de geld
en kapitaalmarkt aangedrongen en ook wij
hebben dat meer dan eens gedaan. In het
jongste verslag van de Amsterdamse Bank
v/ordt betreurd dat de voor de bestaande
toestand, waarin het particuliere bankwezen
naar eigen inzicht geld in het buitenland
kon uitzetten, tot dusver niet voldoende is
hersteld. Zolang de deviezenpositie van
Nederland zo ruim is als thans, schijnt er
alle aanleiding te bestaan het internationaal
crediet verkeer in ruimere mate toe te
laten dan nu nog het geval is. De Amster
damse Bank herinnert in dit verband aan
de plaatsing van 50 millioen Belgisch
schatkistpapier bij Nederlandse Banken als
een voorbeeld van datgene wat op dit ter
rein der uitzettingen in het buitenland
mogelijk is. Ook de Twentse Bank wijst er
op dat kapitaalexport van ouds een mach
tige steun is voor de ontwikkeling der in
ternationale handelsrelaties en dat het
kunstmatig ruim houden van de geld- en
kapitaalmarkt grote gevaren kan mee
brengen.
Temeer bevreemdt deze min of meer
kunstmatige binding der geldmiddelen, als
men leest wat de commissie van experts
van het Benelux-comité hebben gerappor
teerd. Zij komen tot de conclusie dat over
gegaan kan worden tot een volledige vrij
making van het kapitaalverkeer tussen de
Beneluxlanden, waarbij dan de in Neder
land geblokkeerde gelden zou moeten wor
den vrijgegeven, de wederzijdse aan- en
verkoop van effecten zou moeten worden
toegestaan, zomede de wederzijdse indus
triële investeringen en transfer van kapi
talen. Wil de Nederlandse regering die kant
niet op? Of wil zij, alvorens deze facili
teiten toe te staan, nog even een deel van
haar vlottende schuld tegen de thans in ons
land geldende rentevoet, die belangrijk
lager is dan die in België en elders „conso
lideren"?
Er valt nog iets op te merken over de
jongste maatregel van de regering tot
sanering van de geld- en kapitaalmarkt. Zij
heeft wel gevoeld dat het vastleggen voor
de tijd van 8 tot 12 jaar van gelden, welke
voor korte termijn bij de banken zijn ge
deponeerd, eigenlijk niet juist is. En zij
heeft daarom bepaald dat als de gelden van
derden tot een zeker percentage teruglopen,
de schatkistcertificaten bij de Nederlandse
Bank kunnen worden beleend, terwijl ze
na een jaar aan de Nederlandse Bank op
basis van de huidige rentevoet kunnen
worden overgedaan. In dat geval financiert
dus de Nederlandse Bank de geldbehoeften
van de Staat. Maar afgezien hiervan, wat
moeten de banken doen, als him credietgel-
den verminderen door een toeneming van
de normale credietvraag? Zij zullen dan
hun schatkistpapier niet kunnen afstoten
want verhandeling is alleen mogelijk tu«
sen de deelnemers aan het gen tl erna;
agreement. En de Nederlandse Bank neem
ze in dat geval niet.
Dat de banken met deze regeling erg
ingenomen zijn, kan dan ook niet worden
gezegd, dat blijkt trouwens ook wel uit het
en diensten vermeerderde met 11 tot 132 en
de prijsindex met 1 tot 123. De hoeveelheid feit dat zij voor met meer dan het minimum
per hoofd is hierdoor van 94 op 102 gekomen- van 1200 millioen hebben ingeschreven.
