Vervallen ruïne kan weer herschapen
worden in representatief gebouw
Engeland krijgt volgende
zomer reclame-televisie
ELISABETH BAS
Agenda voor
Haarlem
Humoristische deugniet als held van de dag in
The captain's paradise
prijsvraag
Beeckenstein" kan en moet behouden blijven
Grote offers niet vergeefs
meent commissie
l
Voor kwaliteit der programma's
wordt gewaakt
„Toeristenwerving niet
Veiser tunnel medio
1957 klaar
3
Sa|
Nieuw B.P.M.-gcbouw
in Den Haag
Tempo versneld
Opdracht aan de ABM
Burgemeester
veroordeeld
ANVV contra ANWB
Abonnementsconcerten in
Amsterdam vervroegd
Optreden tegen
extremisme
Doe
aan
mee
de
99
99
DE KLOK. die op zijn cijfers geen vleug verguldsel meer over heeft, is op kwart
voor twee blijven staan, boven de barokke ingang van huize „Beeckenstein". De
grote wijzer krult dwaas haar de regenlucht en èen oneerbiedige mees vond dat
puntje een uitgezocht plekje om er toilet te maken. Het moet nog niet eens zo
.ang geleden zijn, dat die grote wijzer rusteloos de uren aftelde, de uren van
de postkoets op Alkmaar, later van de stoomtram over de Rijksweg, daarna mis
schien nog van de NACO-bussen. Toen is ze stil blijven staan en geen klokken
maker is achter het oude uurwerk omhooggeklommen om de raderen weer op
gang te helpen en de koperen onrust te oliën. Welke dag het is geweest, weten
alleen de grootouders van de mussen en de kraaien in „Beeckenstein", maar het
was bepaald geen glorieuze dag. Met zijn scheefhangende blinden voor de inge
slagen ruiten, zijn toe-getimmerde voordeur en zijn krijsende gekken op het dak-
is het huis van de Borelen eerst langzaam, en daarna steeds sneller afgezakt tot
het oude, spookachtige kavalje, dat het nu is.
De Hollandse soldaten Groningers
moeten het geweest zijn met enorme zwarte
„kistjes" aan hun voeten hebben er in
de mobilisatie van veertig in gebivakkeerd
en ze schreven toen al met grote profa
ne krijtletters op de vloeren: „Val er
niet: doorheen".
Dat was geen overbodige waarschuwing,
want toen al vielen er gaten in de vloeren.
Nu, bijna vijftien jaar na de Groningers
en hun Duitse opvolgers, die het smette-
loos-blanke buiten een smerig camouflage
pakje van hardnekkige groene verf aan
trokken, is „Beeckenstein", het eertijds zo
riante lustoord aan de Kennemer duinrand,
een blinde ruïne geworden. De verre van
decente gipsen godin in de hall mist het
rechterbeen.
En binnen regent het hier en (laar bij nat
weer even hard als buiten. Is zo'n vervallen
steê nog het opknappen waard? Kunnen
daar nog mensen van Monumentenzorg, de
B.N.A. en andere deskundige organisaties
warm voor lopen? Ja en met reden.
DE GESCHIEDENIS van dit nu zo troos
teloos over de polder starende „Beecken
stein" is bekend: zijn glorietijd hield op,
toen de familie Smidt van Gelder er uit
trok rond de eeuwwisseling. Met haar op
volgers werden -huis en bijgebouwen al
minder en toen de oorlog kwam waren er
verscheidene kleine rotte plekken in het
statige huis aan te wijzen: in het stucwerk
en het kostbare behang, het marmer en de
verf.... ze hadden geleden door gebrek
aan liefde voor een oud en eerbiedwaardig
huis.
Na 1945 stonden de hechte muren van
Beeckenstein nog overeind en het dak was
nog waterdicht, maar de witte buitenmuren
waren volgeklodderd met het gemeenste
groen, dat de camouflage-knutselaars van
de Wehrmacht hadden weten te mengen.
Zelfs de zandstraal bleek daar later niet
tegenop te kunnen.
Was er echter in die eerste na-oorlogse
jaren met zorg en moeite aan het buiten
gedokterd, Nederland had een harer sier
lijkste lusthoven ongeschonden over kun
nen dragen aan de komende geslachten.
Maar de eigenaars konden of wilden er
niets aan doen en de gemeenschap voelde
er evenmin veel voor, want het was immers
maar een bouwval, dit „Beeckenstein"?
„Wederopbouw" heeft toen de oorlogs
schade deels willen vergoeden, maar een
onverdeelde boedel en andere erfeniskwes
ties bevorderden beslist niet een mooie
vlotte afwerking van deze schaderegeling.
We zullen u het drama van „Beecken
stein" in zijn détails besparen.
Het huis verviel snel en grondig tot een
treurige staat van afbraak en de prijs, die
de gemeente Velsen tenslotte gaf voor land
goed (25 hectare) en opstallen ad 151.158
leek nog niet eens zo benauwd voor dit uit
geteerde geraamte met V/s meter water in
de kelder en een verwaarloosd park er
achter.
B. en W. meenden het was November,
1952 dat het huis helaas niet in zijn oude
luister kon worden hersteld". Volgens het
uitbreidingsplan zou het landgoed zelf mooi
kunnen dienen voor de bouw van „grotere
villa's en eventueel inrichtingen van sociale
of charitatieve inslag. Er is zelfs over een
ziekenhuis gedacht.
Boer C. G. Schoo, die sinds 1942, toen
zijn hoeve in de polder afbrandde, een
onderkomen in een deel van het gebouw
vond met enige andere'gezinnen, heeft het
spel rond „Beeckenstein" met belangstel
ling gevolgd, al hoopte hij in de eerste
plaats op een nieuwe boerderij inplaats van
dat oude koetshuis.
Hij heeft de Velsense en Haarlemse jeugd
machteloos zien komen en hoorde de ruiten
van de plaats één voor één sneuvelen, hij
zag de natuur zich meester maken van het
inwendige en de dieven van het lood dei-
goten en als hij van tijd tot tijd een van de
beide wenteltrappen met daarachter het
kleine trapje naar de zolder op klom, waren
er elke keer meer gaten in het dak bij
gekomen.
Hij heeft allang leren berusten in het
geval „Beeckenstein". Zijn deel was nog
waterdicht en hij hield het zo, aan de rest
was geen beginnen meer.
ADVERTENTIE
t fj'jy
SUEDE DAMES3AS3ES ƒ110.—
In Den Haag is een nieuw gebouw van
de Bataafse Petroleum Maatschappij aan
de Carel van Bylandtlaan in gebruik ge
nomen.
De aanduiding „Dependance", die men
bij de B.P.M. op het nieuwe gebouw toe
past, is in zoverre juist, dat van de 2300
dames en heren die in het gehele complex
werkzaam, er 700 hier een plaats hebben
gevonden. Het thans bijna 40 jaar bestaan
de oude gebouw blijft de hoofdzetel.
Het nieuwe gebouw telt boven de kelder
en gelijkvloerse verdiepingen vier werk-
étages met daarboven een grote cantine.
Tot er weer nieuwe gezichten het mod
derige pad naar de voorhof opkwamen.
Mensen, die nu eens niet zeiden, dat dit
Beeckensteineen hopeloze affaire was,
die hoog nodig mot d,e grond gelijk ge
maakt en uit de wereld geholpen moest
worden. Mensen die het Amerikaans gre
nen van de balken bekeken en beklopten
en het zware metselwerk van de muren
keurden. Die wel bedenkelijk keken, maar
niet met het hoofd schudden of het moest
zijn om zoveel kortzichtigheid van een
maatschappij, die wel fabrieken bouwt,
maar niet voldoende oog heeft voor haar
waardevolle stukken oud bezit.
Uit deze bezoeken is een rapport ge
groeid, dat wij deze week meenden te moe
ten publiceren, omdat het ondanks alle
zeven zegelen om publicatie vroeg.
Het huis is te herstellen, zegt dit rapport
en het moet hersteld worden. Want de wind
mag dwars door de hall jagen en het stuc
werk mag in duizenden pulverende stukjes
op de tegelvloer terecht zijn gekomen, de
soliede bouwwijze van vroeger eeuwen is
niet omver te blazen, zelfs niet door een
Februari-orkaan, die alleen maar een roes
tige windwijzer van het dak meenam en
een paar pannen, *odat het op zolder als
maar natter werd.
De vijftien jaren, dat er helemaal niets
aan dit statige gebouwencomplex is ge
daan, hebben natuurlijk de hoge rekening
gepresenteerd en het bedrag, dat de com
missie noemt is niet mals. Daar staat echter
tegenover, dat latere geslachten ons terecht
de morele rekening zullen aanbieden, voor
wat wij rustig lieten vergaan.
Velsems nieuwe wijken cn Velsens nieuwe
fabrieken zijn levensbelangen voor de
nieuwe stad aan de zee, maar haar weinige
schoonheden zijn het evenzeer. Dat de
25 hectare tuin rondom „Beeckenstein" in
middels opgeknapt zijn, is verheugend, dat
er weer een snoeischaar door de wilde
struiken is gegaan, stemt tot voldoening,
maar dat elke dag verder knaagt aan het
kostelijke huis is een onomwonden schande.
Rijk en provincie zijn zeker niet onver
schillig.
Een huis als dit restaureren en dan ver
der leeg laten staan, is natuurlijk onver
antwoord. Dat heeft de commissie, die het
eventuele behoud van het buiten onder
zoeken moest, nadat op de afbraakplannen
een storm van protesten was opgestoken,
in haar rapport duidelijk genoeg erkend.
Dat hoeft trouwens ook niet, want „Beec
kenstein" is aan de maatschappij weer
dienstbaar te maken, juist omdat het zo'n
prachtig oud gebouw is met zijn eigen
sfeer en zijn eigen barokke schoonheden.
In een gemeente als Velsen die zich het
behoud van dit eigendom aan zou kunnen
trekken met voorbijzien van de grove fou
ten, welke er in het verleden zijn gemaakt
is een representatieve ruimte hoog
nodig.
Het nieuwe raadhuis zou deze behoefte
deels op kunnen vangen, maar het nieuwe
raadhuis is er nog niet. Wellicht kan „Beec
kenstein" een ontvangst-centrum worden,
een tehuis der cultuur desnoods, een stijl
vol onderkomen voor de zaken, die tegen
de contouren der fabrieken even nodig zijn
als het dagelijks brood?
De eventuele rentabiliteit van dit gebouw
is wellicht te zeer een doorslaggevende
factor geweest bij de vraag wat er gebeu
ren moet met dit gebouw van allure.
Rendabel is „Beeckenstein" hoogstwaar
schijnlijk nooit te maken, maar het is te
behouden voor een gemeente, die blij
kens haar recente historie prijs stelt op de
tegenhangers van materialisme en nuch
terheid. Het is de grote verdienste van dit
rapport, dat het deze dingen duidelijk en
onomwonden voor het forum der gemeen
schap zet. J. F.
Het koetshuis annex paardenstal van ..Beeckenstein" heeft glorieuzer jaren gekend
dan de laatste.
(Van onze correspondent in Londen)
Commerciële televisie omgeven door alle
denkbare waarborgen zal in de zomer van
1955 in Engeland zijn intrede doen als een
experiment voor een periode van tien jaar.
De regering heeft zoveel mogelijk reke
ning gehouden met de kritiek op haar plan
nen en vertrouwt dan ook dat het parle
ment zijn goedkeuring zal hechten aan het
gisteren ingediende wets-ontwerp.
Naast de B.B.C. zal een concurrerende
onafhankelijke televisieorganisatie worden
opgericht. Êr zal voor gezorgd worden, dat
de commerciële televisie een Brits karak
ter zal dragen. Of dit zal lukken dient te
worden afgewacht. In elk geval trachten
de voorschriften te voorkomen, dat de
Amerikaanse televisie-stijl binnensluipt,
want hiervan is het publiek niet gediend.
Niets mag worden uitgezonden, dat het
fatsoen of de goede smaak zou kunnen aan
tasten of misdaad zou kunnen opwekken.
Nieuws of reportages zullen strikt onpar
tijdig moeten zijn.
Een belangrijk gedeelte van de te ver
tonen films zal Brits moeten zijn. Er zal
voor worden gewaakt dat de reclame
programma's niet worden overstroomd met
goedkope Amerikaanse films van een onge
wenst karakter. Verwacht wordt dat het
deel van de programma's, gewijd aan po
litieke of industriële onderwerpen onpar
tijdig zal worden gehouden. Er zullen geen
andere partijpolitieke uitzendingen worden
toegestaan dan die welke de B.B.C. pleegt
int' te zenden. De televisie-autoriteit zal
repressieve controle uitoefenen, dus ach
teraf kunnen ingrijpen als er iets verkeerd
gaat. Zij kan de betrokkenen een waar
schuwing geven of boeten opleggen tot 500
pond (5000 gulden). Indien een T.V.-orga
nisatie driemaal beboet is, zal haar uitzend-
Op de bovenverdieping grijnst het verval de bezoeker tegen.
De regering heeft de belofte ingewilligd
dat er programma's vrij zullen blijven voor
directe publiciteit. De programma's of de
advertenties mogen geen enkele toespeling
bevatten, dat enig deel van het program
ma iets te maken heeft met een adverteer
der. Van degenen, die om een vergunning
voor reclame-uiltzendingen hebben ge
vraagd, zijn na schifting negen serieuze
candidaten overgebleven. Het is mogelijk
dat sommige dezer concerns een combinatie
zullen aangaan. Drie of vier uitzendingen
zullen dan met elkaar kunnen concurreren.
Ook de toeziende T.V.-autoriteit kan eigen
programma's inlassen om een iuist even
wicht in de uitzendingen te krijgen en om
hiaten aan te vullen. Ten dele daarom zal
de regering de autoriteit een jaarlijkse sub
sidie geven van 750.000 pond sterling 7'/2
millioen gulden).
De algemene T.V.-bijdrage wordt van 2
pond op 3 pond gebracht. Luide protesten
gaan op, omdat het publiek indirect de
commerciële T.V. zou helpen financieren.
De regering antwoordt, dat de subsidie
juist aan de algemene wens tegemoet komt
om het inkomen van de T.V.-autoriteit voor
commerciële uitzendingen onafhankelijk te
maken van adverteerders!
Twee of meer B.B.C.-programma's zou
den de T.V.-bezitter op veel groter kosten
jagen en wel 6 of 7 pond per jaar!
In het eerste jaar zal de autoriteit bo
vendien nog maximaal 10 millioen gulden
kunnen lenen van de schatkist en een
extra 10 millioen in de volgende vier jaar.
Van het oorspronkelijke T.V.-plan is
weinig overgebleven. Maar door dit com
promis hoopt de regering iedereen tevre
den te stellen
Naar wij vernemen heeft de Amster
damse Ballast Maatschappij, die reeds
enige tijd bezig is met werkzaamheden aan
de Zuidkant van de Tunnelbouw te Velsen,
opdracht gekregen voor het gehele Zuide
lijke gedeelte. Bovendien heeft dè maat
schappij nu ook de definitieve opdracht
ontvangen voor de bouw van het volledige
Noordelijke gedeelte van deze tunnel onder
het Noordzeekanaal.
De opdracht aan de Amsterdamse Ballast
Maatschappij, zo vernamen wij van de
Rijkswaterstaat te Utrecht, houdt in, dat de
werkzaamheden van de tunnel te Velsen
in versneld tempo zullen worden uitge
voerd, waarbij de maatschappij gebruik zal
maken van de outillage en bekisting, die
thans reeds ter plaatse aanwezig zijn. Nu
besloten is tot versnelde tunnelbouw over
te gaan is de mogelijkheid groot, dat de
tunnel bij Velsen medio 1957 gereed zal
zijn.
De rechtbank te Middelburg heeft een
burgemeester van een Zeeuwse gemeente
veroordeeld tot een maand gevangenisstraf.
De burgemeester was ten laste gelegd, dat
hij bii het invullen van zijn belastingbiljet
ten niet aangegeven zou hebben, dat hij in
1946 1 2400, in 1948 I 3600 en in 1950 nog
eens 1 3600 verdiend zou hebben aan het in
orde maken van de administratie en het
bijhouden van de correspondentie voor een
zakenman. De officier van justitie had een
gevangenisstraf van drie maanden ge-
eist.
ADVERTENTIE
vergunning worden ingetrokken. Arbitrage Uan(]pn fJp,- nVPrhpid"
bij conflicten is mogelijk gemaakt. Mil IldlllUHl UVI UVCIHCIU
Zo nodig kan de autoriteit ook van te
voren programmateksten opvragen. Gods
dienstige uitzendingen over commerciële
stations moeten eerst worden onderworpen
aan het oordeel van de religieuze advies
commissie van de B.B.C.
Advertenties moeten duidelijk geschei
den zijn van de programma's duè geen
hinderlijke onderbreking en de aan de
reclame gewijde tijd mag niet zo groot
zijn, dat het programma in het gedrang
komt. Waarschijnlijk zullen slechts vijf of
zes minuten per uitzend-uur voor reclame
bestemd mogen worden.
Zo mogelijk zal tijd worden gegeven
voor korte, plaatselijke advertenties.
De eenvoud, die de kenmerk van het ware is, ligt ook ten grond
slag aan de humoristische film, welke met „The captain's para
dise" werd gemaakt. Men heeft nagelaten de titel in het Neder
lands te vertalen en inderdaad klinkt ..Het paradijs van een
kapitein" heel wat stijfdeftiger en minder verwachtingsvol dan
de Engelse aankondiging. Wat er verstaan wordt onder dat
paradijs is nogal schokkend. Ik kan mij voorstellen, dat er men
sen zijn die zich zullen ergeren aan de luchthartigheid waarmede
met dierbare waarden wordt omgesprongen: voor dezulken is
zo'n film uit den boze. Moet men haar echter zo ernstig nemen
De nonsens ligt er nogal dik op, vind ik en wie er het kruit van
enigerlei verontwaardiging aan verschieten wil kan het beter
voor andere gelegenheden bewaren. Want het dubbele leven van
kapitein St. James wordt u met zoveel ironie cn dwaze conse
quenties opgediend, dat ge er alleen maar om moet lachen. Er
wordt zelfs een levensphilosophielje aan opgehangen wat de
komedie nog doorzichtiger maakt. Het is inderdaad komedie. De
hele film lang blijft ge er geamuseerd naar kijken. Ge blijft toe
schouwer, ge krijgt niet de kans u met de held te vereenzelvigen.
Dat zou trouwens een aanslag zijn op uw bescheidenheid, want
de man wordt ons voorgesteld als een genie. Een loftuiting, die
ge u zelf moeilijk zult aanmeten en die ge ook kapitein St.
James niet toekent. Bewijs temeer hoe de film zelf afstand
neemt van haar ster.
Daarmee is dan tegelijk de verdienste
getekend van regisseur Anthony Kimmins,
die het niet erg gecompliceerde gegeven
de schijn van velerlei complicaties wist
mee te geven. Hij bereikte dat door flit
sende en snelle montages, waardoor een
opeenvolging van taferelen ontstond, die
in een pakkend rhythme aan uw oog voor
bijrollen. Wij volgen kapitein St. James
van Kalik in Noord-Afrika naar Gibraltar
en terug, reizend met het schip, waarvan
hij kapitein is. Al spoedig blijkt dat hij
twee levens leidt. In Gibraltar is hij een
eerzaam getrouwd man, die graag zijn
voeten in zijn pantoffels steekt, stipt om
tien uur naar bed gaat en zijn echtgenote
voortdurend verrast met attenties van
huishoudelijke aard. In Noord-Afrika ech
ter neemt hij enthousiast deel aan het
nachtleven, vergezeld door de tempera
mentvolle schone, met wie hij daar in de
echt verbonden is. Lange tijd gaat dat
goed tot de temperamentvolle schone naar
een huiselijk leven gaat vei'langen en de
brave huisvrouw de geneugten van een
wat luchtiger bestaan wil smaken. Maar
daarvan wil de kapitein niets weten. Hij
wenst het oude leventje op dezelfde voe>
voort te zetten. Dat gaat nog even goed,
tot de bom barst. Beide echtgenoten laten
Kap. St. James
is in Noord-
Afrika verzot
op het nacht
leven.
hem in de steek. De temperamentvolle
schone schiet dan nog haar nieuwe gelief
de neer, de vrouw in Gibraltar neemt mei
haar neef de wijk naar Engeland. Zeer
edelmoedig geeft kaptein St. James te
kennen dat hij de moorde
naar is van zijn rivaal in
Noord-Afrika. Hoe men
die edelmoedigheid echter
moet verstaan leert ons
het slot van de film waar
in men nog eens over zijn handigheid en
bravour versteld kan staan.
Zoals gezegd: geen gecompliceerd gege
ven; meer een thema waarop vele varia
ties mogelijk zijn. En die worden dan ook
terdege uitgebuit. Men kan er zich mep
vermaken, er door geamuseerd worden tol
het einde om de hele geschiedenis vlot te
vergeten. Zomin als de film u doet zeggen:
„dat zie je maar eens van je leven", zo
min zal zij u doen zeggen: „hoe verdorven
is toch de wereld". Ge houdt er niets van
over. Als het om filmische kwaliteiten
gaat herinnert ge u bij het noemen van
„The Captain's paradise" voornamelijk de
perfecte mimiek van Alec Guiness, die als
handige jongen al eens eerder furore heeft
gemaakt en een dankbaar object is voor
iedere regisseur. Zijn fijngeestige trekjes
worden door de camera graag genoteerd.
Men ziet ook Celia Johnson weer terug,
wier creatie in „Brief Encounter" mij' al
tijd bij blijft. Een beetje met spijt stelt
men vast, dat zij ouder is geworden, veel
minder filmgeniek dan zij toen was. Een
voor de close-up zeer sprekende bijdrage
levert dan verder Charles Goldner nog op
als stuurman Ricco, terwijl tenslotte Ivon-
ne de Carlo het temperament vertegen
woordigt.
De film draait deze week in het Haar
lemse Rembrandt-theater.
P. W. FRANSE
Blijkens het blad „Vreemdelingenver
keer" is de ANWB niet tevreden met de
propaganda voor het toerisme naar Neder
land. Deze bond oefent aandrang uit om
deze propaganda geheel in handen van de
overheid te stellen. Het bestuur van de
ANVV is hierover ontstemd omdat deze
aandrang uitgaat van een lichaam dat alles
te danken heeft aan het particulier initia
tief, evenals trouwens het vreemdelingen
verkeer, dat immers is opgebouwd uit
plaatselijke particuliere verenigingen. Er
wordt op gewezen, dat het buitenlandse
toeristenbezoek aan ons land sterk toe
neemt. De resultaten van het rapport
„Hirschfeld" tot reorganisatie der toeris
tische propaganda zullen kunnen bijdragen
tot een nog doelmatiger werkwijze, die,
hoewel met steun van de overheid, volgens
het ANVV, toch in particuliere handen zal
moeten blijven. Eventuele reorganisaties
zullen evenwel slechts na grondige bestu
dering van het rapport en de daarover ge
houden enquête kunnen worden vol
bracht.
Om het aantal uitvoeringen van het Con
certgebouw-Orkest in het seizoen 1954
'55 zo groot mogelijk te laten zijn, is met
het oog op de reis naar Amerika (1 October
tot 13 December) besloten de abonnements
concerten vroeger dan gewoonlijk te laten
beginnen en wel op 15 September. Die van
het Concertgebouw-Orkest zullen onder
leiding staan van Eduard van Beinum,
Rafael Kubelik (die ook de tournée mee
maken), Eugene Ormandy en Jean Marti-
non. Gedurende de tournée van het Con
certgebouw-Orkest komen, zoals reeds eer
der werd bericht, als plaatsvervangers
achtereenvolgens het Residentie-Orkest, het
Berliner Philharmonisches Orchester en
het symphonie-orkest van de Belgische Na
tionale Radio-Omroep naar Amsterdam.
Als solisten zijn onder anderen geënga
geerd de violisten Isaac Stern en Arthur
Grumiaux, de pianisten Arthur Rubinstein,
Monique Haas, Robert Casadesus en Ru-
dolf Ferkusny, de violoncellisten Antonio
Janigro en Edmund Kurtz en de vocalisten
Irma Kolassi en Maria Stader.
De minister van Justitie deelt aan de
Eerste Kamer mee, dat hem thans meer
gegevens bekend geworden zijn van onge
wenste politieke activiteit van oud-leden
der voormalige N.S.B. en aanverwante
organisaties. De verder te nemen maat
regelen zullen afhangen van de rechterlijke
uitspraak in hoogste instantie ten aanzien
van de leiders der N.E.S.B.
COMPONIST VAN DE „LAMBETII
WALK" OVERLEDEN
Noel Gay, de dirigent en componist,
wiens „Lambeth Walk" enorm populair
werd, is gisteren te Londen overleden. Hij
was 55 jaar. Gay 'hield niet van moderne
muziek en was bijna doof, toen hij de
dansmelodie schreef die hem roem bracht.
Voor de inzenders van de beste ant
woorden op onderstaande vraag loven
wij uit
25 kisten met 50 Elisabeth Bas sigaren
25 kisten met 25 Elisabeth Bas sigaren
100 dozen met 10 Elisabeth Bas sigaren
Mijnheer Rookgraag zit van zijn
Elisabeth Bas te genieten in een coupé
„niet roken" Hoe lost hij dit op?
En beantwoordt ook deze vraag:
Verkiest U natuurlijke brand of een
kunstmatig verwekte witte brand?
Zendt Uw oplossing onder bijsluiting tan
een Elisabeth Bas-sigarenbandje aan de
Elisabeth Ba' Sigarenfabrieken te Boxtel.
Oplossing inzenden uiterlijk 31 Maart 1954
ZATERDAG 6 MAART
Stadsschouwburg;: „Moord bij open doek",
Rotterdamse Comedie. 8 uur. Minerva:
„Nacht zonder sterren", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Palace: „Zolang jij bij mij bent", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „De verovering
van de Mount Everest", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Frans Ilals: „Berlijn, stad van avontuur",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Gewetens
wroeging", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„The Captain's Paradise", 14 jaar, 7 en 9.15
uur. City: „Parijse nachten". 18 iaar. 7 en 9.15
uur. Roxy: „Spoorwegsabotage", 14 jaar, 7 en
9.15 uur.
ZONDAG 7 MAART
Cultura: Ned. Ver. van Spil'. „Harmonia",
wijdingsmoi'gen. 10.30 uur. Stadsschouwburg:
„De Vuurproef". Nederlandse Comedie, 7.30
uur. Minerva: „Twintig jaar op wacht", alle
leeft.. 2 en 4.15 uur. „Nacht zonder sterren",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „Zolang jij bij
mij bent", 14 jaar. 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
„La Traviata", 14 jaar. 11 uur. „De verovering
van de Mount Everest", alle leeft., 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „Berlijn, stad van
avontuur18 jaar, 2. 4.30, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Lord Wanhoop", alle leeft., 2 en 4.15 uur.
„Spoorwegsabotage", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Gewetenswroeging", 18 jaar. 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The Captain's
Paradise", 14 jaa.r, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
„The Harlem Globetrotters", alle leeft., 2.15
en 4.30 uur. „Parijse nachten", 18 jaar, 7 en
9.15 uur.
MAANDAG 8 MAART
Begijnhofkapel: Hermann Zaiss Comité,
bijeenkomst, 8 uur. Gebouw Zang en Vriend
schap: Bijeenkomst van „De grotere Wereld",
8 uur. Concertgebouw: Modeshow „Ascot" ten
bate van het Erefonds voor Oud-verpleeg
sters. 2.30—5 uur. Minerva: „Whisky als wa
ter", alle leeft., 8.15 uur. Palace: „Zolang jij
bij mij bent", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur.
Lido: „De verovering van de Mount Everest",
alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Berlijn, stad van avontuur", 18 jaar, 2.30, 7
en 9.15 uur. Roxy: „Spoorwegsabotage", 14
jaar, 2.30 en 8 uur. Luxor: „Gewetenswroe
ging", 18 jaar. 2, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„The Captain's Paradise". 14 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. City: „The Harlem Globetrotters",
alle leeft., 2.15 uur. „Parijse nachten", 18 jaar,
7 en 9.15 uur.