Mannequins
KINDERPEIGNOIR
u
met ogen van glas
Frankrijks „Première Dame"
PARDON
Stijging van rentestand
r
ZATERDAG 6 MAART 1954
BRIEVEN VAN EEN PARIJSE HUISVROUW
Mme Coty excelleert
in de fijne keuken
ACHTER DE WINKELRAMEN
DIT MAKEN WE ZELF
De „Phidias'
in de vaart
Effecten- en
Geldmarkt
IJl®!!
PANORAMA
Oorlogsschip botste tegen
Texelse veerboot
Aannemer veroordeeld
omdat hij te hoge
lonen betaalde
oor
rouw
Wanneer U vol enthousiasme naar
een of ander verleidelijk jurkje in een
etalage kijkt, komt het waarschijnlijk
niet bij U op dat dit object uwer be
geerte aantrekkelijk is, omdat het door
een knappe „mannequin" wordt gedra
gen.
Zo'n mannequin - op zijn alledaags
etalagepop geheten - speelt in alle stilte
en bescheidenheid een zéér belangrijke
rol. Zij „presenteert" de kleding en zij
doet het tegenwoordig bijna even char
mant als haar levende naamgenoot.
Goed, zij kan zich niet bewegen, zij
kan op haar slanke benen niet wegwan
delen. Zij is gedoemd een op de plaats
rust te handhaven, maar haar pose is
vaak zó goed gekozen, dat het lijkt of
ze werkelijk leeft.
Zij zorgt er voor dat het jurkje de
voorbijganger boeit door de manier
waarop zij het brengt. Een modieuse
creatie op een ouderwetse pop, dat zou
niet bij elkaar passen; we zouden in
stinctief merken dat er iets niet in orde
is en het jurkje, waar we anders ver
moedelijk een oogje op zouden werpen,
zonder interesse voorbijlopen.
Het is dan ook niet voor niets dat men
tegenwoordig zelfs twee maal per jaar,
in het voorjaar en in het najaar een
nieuwe serie „imitatievrouwen" afle
vert. De heer Michels, dé Nederlandse
fabrikant van dit belangrijke artikel
vertelt me er met grote animo over.
„Wij werken zelfs vooruit op de ko
mende mode. De Franse Haute-Couture
geeft ons bepaalde aanwijzingen, zodat
wij onze figuren kunnen aanpassen
aan- het nieuwe modesilhouet, bijvoor
beeld wat betreft rechte of glooiende
schouders, geprononceerde of slanke
heupen".
Het is nog pas ruim een halve eeuw
geleden, dat de étalagemannequin haar
intrede deed. Dat was tegen het einde
van de negentiende eeuw. De eerste
lingen bestonden uit een buste van
papier maché met een kopje van was
er Bovenop. Later kwam men op het
voor die tijd geweldige idee een stan
daard met schoentjes ergens onder het
aangeklede bovenstuk uit te laten glu
ren en pas in 1905 kregen deze gestal
ten armen en handjes. Sindsdien wer
den ze hoe langer hoe meer geperfec-
tionneerd. Het materiaal: „was" onder
ging echter sterk de invloed van warm
te en kou. Het kon smelten, maar ook
gemakkelijk breken of scheuren. Thans
is dit materiaal vervangen door een
samenstelling van nitro-cellulose, dat
bestand is tegen zon, dus grote hitte
en ook tegen koude of sterke tempera
tuurswisseling.
„Ik zat al jong in de was", zegt de
heer Michels. „Mijn vader begon in 1915
een panopticum, zo'n gezellige wassen
beelden galerij. Pas later gingen we
over tot het vervaardigen van étalage
figuren. Voor die tijd werden deze
mannequins geimporteerd uit het bui
tenland".
Terwijl ik zo ronddool in dit dorado
van mooie vrouwen - de toonkamers
waar deze poppen staan opgesteld - heb
ik volop de gelegenheid ze goed in mij
op te nemen. Ze staren me aan met hun
uitdrukkingsvolle glazen ogen onder
lange wimpers - „onze poppen zijn be
roemd om hun ogen" - vertrouwt de
heer Michels me toe.
Soms dragen ze een pruik van echt
haar of nylon, maar vaak zijn de haren
stuk voor stuk ingeplant. Èen minder
kostbaar procédé is het kapsel te mo
delleren. dus meten met de vorm van
de pop mee te gieten.
Er komen heel wat ontwerpers en
kunstenaars aan te pas eer deze schone
dames hun reis naar de vitrines van
modezaken in binnen- en buitenland
kunnen aanvangen. Eerst worden ze
van klei geboetseerd, daarna in gips
afgegoten. Hoe hup bijna menselijke
ogen worden gemaakt, dat geheim geeft
de heer Michels me niet prijs.
Stond tot enkele jaren geleden het
genre van deze figuren nog sterk on
der Franse invloed, de laatste tijd is de
Amerikaanse stijl overheersend gewor-
.den. Het Franse type is ronder, in te
genstelling tot het Amerikaanse, dat
grotere vlakken heeft en meer gepro
nonceerde vormen.
Aardig is het te zien, hoe de poppen
andere poses kunnen aannemen door
de stand van hals en ledematen een
kleine verandering te laten ondergaan.
Ook de romp heeft geen starre houding,
doordat deze in de taille gescheiden is.
Zo nodig kan men het bovenlichaam
een kleine zwenking geven en eventu
eel langer of korter maken. Deze be
weegbaarheid maakt het straks de eta
leur heel wat gemakkelijker de juiste
pose te vinden.
Een goede étalagemannequin is de
plastische weergave van een modeteke
ning. Men kan een dergelijk ontwerp
echter ook surrealistisch opvatten en
op deze wijze wordt tgenwoordig nogal
eens geëxperimenteei'd. Vaak zijn dit
echter verzinsels van de étaleurs, die
met behulp van het meest uiteenlo
pende materiaal: raffia, cellophaan-
papier of zelfs kippengaas worden ge
maakt, terwijl tuiltjes bloemen, veren
en andere fantasieproducten de plaats
van hoofd en armen innemen. Afgezien
van een enkele surrealistische uitschie
ter houdt de firma Michels zich het
liefst aan de natuurlijke vorm.
Ik zie ook kinderpoppen in allerlei
leeftijden, blondjes, zwartjes, krulle-
kopjes, vlechtenkinderen en guitige
jongetjes. En hele kleintjes, baby's nog,
in heel natuurlijke kruiphoudingen.
De herenpoppen beelden alle een be
paald karakter uit. Ook zij zijn echter
aan mode onderhevig. Wil een winke
lier up to date blijven, dan is hij ge
noodzaakt de nieuwe lijn te volgen.
Soms schrijft de herenmode een ronde
borst voor en soms een vierkante, plat
te. Dit is dan weer van invloed op de
valling van het jasje, dus de coupe van
een bepaald moment. Doordat de lede
maten beweeglijk zijn, kunnen allerlei
actiestanden worden gegeven.
Wanneer we bedenken dat de pop
toch altijd nog tien tot vijftien maal
duurder is dan de creatie, die hij of zij
draagt, dan is het wel duidelijk welk
een kostbaar product zo'n étalageschone
is. Dit spreekt te meer als wij beden
ken dat ze dikwijls slechts een levens
duur van een half jaar heeft. Waar de
oudgedienden dan heengaan? Soms ver
huizen ze naar de provincie of naar
kleinere zaken. En soms worden ze
domweg vernietigd. TINEKE RAAT
Madame Coty is het, die gedurende
de zeven komende jaren als Première
Dame de France, en als Frankrijks eer
ste gastvrouwe zal mogen of moeten
fungeren. Een taak die zeker niet ge
ring is, doch die Madame Coty op haar
eigen persoonlijke wijze zal vervullen
en waartegen ze wèl zal blijken te zijn
opgewassen. Dat zeggen tenminste allen
die haar wel eens hebben ontmoet en
dat beweren ook haar buren en de win
keliers uit haar wijk die haar unaniem
prijzen vanwege haar eenvoud en haar
innemende manieren.
meisjes en één jongen hadden ze aan
hun gezinsleven ruim voldoende, vooral
ook omdat de liefde voor de muziek en
voor de schone letteren een sterke band
vormde om hen allen tezamen te houden.
De Coty's worden voorlopig allerwegen
met gereserveerde hartelijkheid begroet
als toonbeelden van de kleine Franse
burgerij. En de Fransen, die er wel van
houden geregeerd te worden door men
sen in wie ze zichzelf gemakkelijk kun
nen herkennen, vinden in die gelijkenis
een aanleiding tot geruststelling. Bij
ontstentenis van een eigen vorstenhuis
waaraan ze die vertedering kunnen wij
den, welke ze nu op zo royale wijze
richten tot de koningen en vooral ko
ningskinderen van andere landen, voe
len de Fransen zich nu wèl licht ge
roerd bij de gedachte dat twee zulke
eenvoudige mensen zoals je ze in elke
provinciestad bij tientallen ontmoet, zo
maar plotseling op de „troon" van hun
land konden worden geplaatst.
René Coty's eerste woorden als Pre
sident in Versailles waren: „Ik dank
mijn benoeming aan het vertrouwen van
mijn collega's, maar nauwelijks minder
aan de goedgunstigheid van het Kerst
mannetje". herinnert u misschien dat
de verkiezingsparade toen ruim een
week had geduurd en dat aan de voor
avond van Kerstmis alle congressisten
zichtbaar naar huis begonnen te ver
langen. Die opmerking pleitte voor de
geest van de nieuwe president en voor
zijn gevoel voor ware verhoudingen.
Twee trekken die in Frankrijk nog altijd
hoog staan genoteerd. Madame Coty rea
geerde op het bericht dat haar door haar
man persoonlijk door de telefoon werd
meegedeeld, op nauwelijks minder ont
wapenende wijze. Toen ze even van de
eerste sensatie was bekomen dat ze nu
naar het Elysée verhuizen moest, riep
ze uit: en wat moet ik nu met al die
kolen in de kelder doen die juist vorige
week zijn binnengekomen? En die uit
roep wijst op een andere eveneens ty
pisch Franse kwaliteit: de nationale
zuinigheid.
Met die paar trekjes is Frankrijks
nieuwe eerste echtpaar natuurlijk nog
lang niet volledig of definitief geschetst.
Maar voor een eerste voorlopige ken
nismaking zijn ze, geloof ik, wèl vol
doende om de zekerheid te scheppen dat
het Elysée de volgende jaren door twee
mensen zai worden bewoond die men in
velerlei opzichten als de getrouwe repre
sentanten van hun volk zal mogen be
schouwen. Over de populariteit van de
Auriols beschikken ze uiteraard nog niet
en ze zullen moeite hebben hun voor
gangers te doen vergeten. Maar het ziet
er wèl naar uit dat de weg geëffend is
die naar een beminnelijke wederzijdse
verstandhouding kan leiden tussen de
Coty's en het Franse volk waarmee ze
zovele tekenende eigenschappen gemeen
lijken te hebben. EVE
Germaine Corbet is in 1907 met René
Coty getrouwd. Zij was een dochter van
een vermogend scheepsbouwer uit Le
Havre, waar haar man een advocaten
praktijk uitoefende die hij trouw bleef
ook toen hij via de gemeenteraad en het
parlement zijn entree in de politiek had
gemaakt. Ook hun geboortestad bleven
de Coty's, die beiden van protestantse
huize zijn, lange jaren trouw, want het
is nog maar kort geleden dat de toen
malige senator een bescheiden flat kocht
op een der Seine-oevers in Parijs, om
zich daar metterwoon te vestigen. Even
min als haar man, maakt mevrouw Coty
de indruk bijzonder op mondaniteiten en
op het leven in de „grote wereld" te zijn
gesteld. Ze is vooral een huislijke vrouw,
une femme d'intérieur zoals de Fransen
zeggen, en ze heeft iets en zelfs veel
van die vertrouwelijke goedmoedig
heid, die zovele burgeresssen uit de
Franse provincie eigen is. De Coty's zijn
mensen met bescheiden middelen en een
eigen auto hebben ze nooit bezeten wat
voor Franse begrippen bijna iets uitzon
derlijks is. Haar huishouden heeft ma
dame Coty altijd op eigen krachten be
stierd en ze moet excelleren in de fijne
keuken en de patisserie, wat óók al weer
op een echt-Franse inborst duidt.
Een gelukkig echtpaar, dat moeten ze
wel vormen, zo denkt ieder die de plaat
jes uit hun familiealbum bekijkt die
door de Franse kranten natuurlijk al
zijn openbaar gemaakt. Een gezin dat op
het huislijk geluk gegrondvest is. In Le
Havre zal op het gebied van uithuizig
heden en somptueuse recepties wel nooit
zo heel veel te beleven zijn geweest,
maar ik maak me sterk, dat dit gemis
de familie Coty nooit zo erg zwaar heeft
gedrukt. Met hun twee dochters, schoon
zonen en tien kleinkinderen negen
Als ik de winkel binnenkom zie ik dat
er maar vier mensen voor mij zijn. Dat
valt mee, denk ik tevreden. Nummer
één is aan het afrekenen en nummer
twee wordt al geholpen. Terwijl ik mijn
boodschappen overdenk, dringt vaag
haar neerbuigend-vriendelijke stem tot
mij door. En dan begrijp ik meteen
met schrik dat zij behoort tot het be
kende slag en het dus lang wachten
kan worden. Zij behoort tot dat kringe
tje van mensen dat zichzelf zo hoogst
belangrijk vindt en waarbij een ander
nauwelijks meetelt. Zij behoort bij hen
die geen rekening
houden met ande
ren, omdat zij zich
alleen van eigen
bestaan bewust
zijn. Zij kent al
leen zichzelf. Haar
belangstelling
reikt niet verder
dan haar goede-
vormen en manie
ren - cultus. Zij
weet precies „hoe
het hoort". Zij
zegt pardon, als zij iets laat vallen;
zij zegt: pardon, als zij kucht en ook:
pardon, als zij hoest. Zij geeuwt niet in
gezelschap en niest evenmin. Zij blijft
vriendelijk als zij beledigd is (en dat is
zij heel dikwijls); zij is neerbuigend
goed tegen allen die beneden haar staan
(en dat zijn er heel velen). Want dit
alles behoort tot haar goede vormen en
manieren-cultus.
Maar - zij is ook de vrouw die zon
der: pardon, de winkel verlaat waar zij
niets heeft gekocht en waar de bedien
de achterblijft met twintig paar voor
haar uitgestalde schoenen. (Daar is hij
toch voor!) Zij is ook de vrouw die zich
voor deze peignoir 1.50 m. stof nodig van
130 cm. breed. Heel geschikt is een soe
pele wollen mantelstof; dit zit natuurlijk
heerlijk warm. Minder kostbaar is de z.g.
double-face flanel die ook voor kinderen
heel geschikt is. ze zit wat minder warm,
maar is gemakkelijker te wassen dan
wollen stof. Ook deze flanel is te ver
krijgen in de breedte van 130 cm. Als we
besloten zijn welke stof we zullen kiezen,
leggen we de patronen op de stof zoals de
tekening dit aangeeft, en knippen alles
met naden uit. Het belegstuk is zoals
we zien aan het voorpand vastgeknipt.
Voor de zak nemen we een lapje van
12 x 14 cm. eventueel kunnen we ook 2
zakken op stikken. Het in elkaar naaien
van de peignoir zal u, doordat het model
zo eenvoudig is, waarschijnlijk geen
moeilijkheden opleveren, dus wensen wij
U wederom veel succes. L. S.
Vooral in deze tijd is het prettig als
Uw kinderen er 's morgens en 's avonds
lekker warm inzitten, dus besloten wij
het patroon voor een peignoir uit te wer
ken. Deze kan natuurlijk door een meis
je zowel als een jongen gedragen wor
den, alleen maken we voor een meisje
de knoopsgaten aan de andere kant.
De patronen zijn gemaakt voor de leef
tijd van ongeveer 7 jaar, bovenwijdte 76,
ruglengte 30, gehede lengte 95, mouwleng
te 45 cm.
Nadat we de maten geconstroleerd heb
ben, tekenen we de patronen op ware
grootte na en knippen ze uit_ We hebben
ettelijke blouses en jumpers laat tonen
en dan zegt: ik zou toch liever eens
wat wollen japonnetjes willen zien. En
zij is de vrouw die zich het meest ge
lukkig voelt als zij door knippenden
en buigenden wordt bediend.
Hier is de vrouw die bezit neemt van
de ruimte, haar tas links, haar para-
pluie rechts naast zich op het marme
ren blad onder de toonbank legt'en:
pardon, zegt als iemand haar parapluie
wat naar haar toeschuift en: pardon,
als een ander te dicht.bij haar tas komt
staan; zij neemt bezit van aller aan
dacht en nu neemt zij ook hezit van
ons aller tijd. Zij gaat door:
En dan nog twee ons Gruyère-
kaaS, 'juffrouw, laat eerst eens kijken,
neen, ik geloof dat ik iets anders wil
hebben, iets pittigers. Ach man, (zij
wendt zich tot de eigenaar van de zaak
die bezig is iemand te helpen), jij weet
wel wat ik nodig heb, hoe heet die an
dere kaas ook weer?" De eigenaar kent
zijn klantjes. Hier past een mate van
onderworpenheid. Haastig smeert hij
wat stroop om zijn stembanden en zegt:
„Heeft mevrouw niet altijd Camembert?
Ik gelóóf haast dat U Camembert be
doelt mevrouw, die is heel pittig, ik
meen werkelijk dat mevrouw die moet
hebben". Goed, laat ik daar dan twee
stukjes van nemen. - Zo, nu heb ik nog
iets nodig voor een nichtje van me.
Laat maar eens wat zien meisje, dan
zal ik wel zeggen of het geschikt is
Ja, voor een verjaardagjeNeen,
geen reep chocolade. Neen, geen
rolletje chocola. Zo'n zakje snoepjes?
Dat zou kunnen, maar dat lijkt me toch
niet zo geschikt.Wat is dat. juffrouw?
Daar links, neen, daar achter, ja juist,
daar naast die. ja dat. Ach wat aar
dig, een popje, een popje van marse
pein. Maar nee, ik zal het toch maar
niet nemen. Geef me toch maar zo'n
chocolade-reepje".
De rij achter haar groeit gestadig.
Het deert haar niet. Ik ben IK. zegt zij,
al zegt zij het niet hardop want dat zou
onhebbelijk zijn, IK behoor tot die
kleine kring der koninginnen dezer stad.
- Ja, ja, al is het woord koninginnen
hier misschien niet goed gekozen, wij
hebben het al gemerkt mevrouw, U is
hoogst belangrijk, wij luisteren met ver
bazing.
Eens even nadenken. Ben ik er
nu al? Neen, nog een blikje champig
nons. Och, hebt U nu alleen zo'n groot
blik, ik bedoel een klein blikje. Neen,
dit merk niet. Dit heb ik een vorige keer
gehad, maar ik vond ze - hm - niet zo
smakelijk. Kom juffrouw, je hebt toch
nog wel andere champignons dan juist
die ene soort.Het meisje kijkt hulp
zoekend naar haar chef. Deze roept
Frans, de knecht. De hoofden van de
wachtende rij draaien naar links, naar
Frans de knecht, die nu met een lange
grijptang naderbij komt. De kleine blik
jes staan op de bovenste plank van het
rek, achter de klantenruggen. Mevrouw
draait zich om. Ik sta vlak achter haar
en zo kijk ik haar nu pal in haar gezicht.
Ik zie dat zelfs de voortreffelijkste
make-up de lelijke hooghartigheid niet
kan verbergen. Terwijl zij mij natuur
lijk niet .opmerkt, denk ik: stel je voor
dat ik haar nu eens zachtjes op haar
schouder tikte en zei: „mevrouw, zou het
U mogelijk zijn er rekening mee te hou
den dat er nu al tien mensen staan te
wachten.." Stel u voor. Zij zou dagen,
weken, stof tot praten hebben: Laatst
stond ik heel rustig boodschappen te
doen, volkomen vriendelijk en correct,
ik had niet eens zo bijzonder veel, en
daar bonst mij brutaalweg een onge
manierd mens op mijn schouder! Mij!
Zonder dat ik haar iets gevraagd heb,
begint dat mens tegen mij te schreeu
wen: Mevrouw, zou het U mogelijk zijn,
en - er staan al tien mensen te wachten!
Onhebbelijk en onbehoorlijk. Gewoon
weg hoogst onbeschaafd. Ik nam het
dan ook niet en ik
Maar ik durf niet. En zij gaat door:
„Zo juffrouw, en iaat me nu nog eens
even zien welke soorten
Ik ga toch maar weg. Pardon.
Anneke
ADVERTENTIE
KALK Neem voort-
aanAgré-CALVlT.De
lekkere kalktabletten
met vitamine Dj (dne)!
Vooral voor kleuters, kinderen,
a.s. en jonge moeders. Ook aanbe
volen bij winterhanden, winter
voeten en z.g. „kloven" in de vingers.
1
ADVERTENTIE
KLASSIEKE NAALDKUNST
Smyrna en Soudan handknoop, Kopten-
Kelim, Tapestry, Gobelin, Tressage enz.
Erkende Specialisten
„LABOR. Rijksstraatweg 127, Telefoon 24642
Vrijdag is het m.s. „Phidias" voor het
eerst in de thuishaven Amsterdam aange
komen, nadat het een geslaagde proeftocht
heeft gemaakt op de Eems.
De „Phidias" is voor rekening van de
K.N.S.M. gebouwd op de scheepswerf Gi
deon te Groningen. Het is een schip van het
open shelterdeck type. Het heef'. een dead
weight van 945 ton en een ladingcapaciteit
van 61.000 eft. en is uitgerust met een Die
selmotor van 750 pk, die het een snelheid
geeft van circa 1 l'/a mijl per uur. De „Phi
dias" werd gebouwd onder de hoogste
klasse van Lloyd met een certificaat van
de scheepvaartinspectie voor onbeperkte
vaart.
Vandaag begon de „Phidias" zijn eerste
reis met een volle lading stukgoed naar
Kopenhagen-Gothenburg.
Gelijk te verwachten was, heeft de over
eenkomst tussen de Nederlandse Bank en
de handels- en landbouwbanken reeds tot
gevolg gehad, dat de rentestand een stij
gende richting is ingeslagen. Er zijn teveel
onzekere factoren, om te kunnen zeggen tot
welk niveau de rentestand zal aantrekken,
maar zeker is dat we ten aanzien van de
geld- en kapitaalmarkt op een keerpunt
zijn gekomen, dat ook op de fondsenmarkt
merkbaar zal zijn en in de koersdaling van
obligaties reeds tot uitdrukking is gekomen.
De ruime geldmarkt was en is voor een
goeddeel het gevolg van de aanwas van de
deviezenvoorraad bij de Nederlandse Bank,
want deze betekent een aanwas liquide
middelen bij publiek en bedrijfsleven. Deze
wordt niet allereerst zichtbaar in een toe
neming van de bankbiljettencirculatie,
maar in de stijging van de tegoeden bij de
banken. Zo bedroegen de saldi van depo
sito's en crediteuren bij de Rotterdamse
Bank, de Amsterdamse Bank-Incassodienst
en de Twentse Bank per 31 December j.l.
rond 3,3 milliard tegen 2,7 milliard twee
jaar tevoren.
Deze gelden zijn voor het grootste deel in
kortlopend schatkistpapier belegd, waar
van slechts een minimale rente wordt ge
maakt. De meer rendabele debiteurenreke
ning bedroeg bij deze bankinstellingen op
genoemde datum niet meer dan ƒ900 mil-
lioen, zijnde minder dan 30 procent van de
totale creditgelden. Hoezeer in dit opzicht
de situatie in vergelijking met die van vóór
de oorlog is gewijzigd, blijkt wel hieruit
dat uit. 1939 bij de drie genoemde instel
lingen de debiteurenrekening bijna 50 pro
cent van de totale creditgelden uitmaakte.
Dat de banken, ondanks de grote liquidi
teit. en derhalve ondanks de lage rentabili
teit van de haar toevertrouwde gelden ge
durende de laatste jaren nog zulke bevre
digende resultaten hebben kunnen berei
ken, is een gevolg van het feit dat hun
eigen kapitalen niet in overeenstemming
met de van derden ontvangen gelden zijn
gestegen. Terwijl uit. 1939 kapitaal en
reserves van de hier genoemde instellingen
236 millioen bedroegen, was dit totaal uit.
1953 260 millioen. Tegenover de stijging
van de creditgelden met rond 400 procent
staat dus een toeneming van de eigen mid
delen van niet meer dan 10 procent.
Door de jongste transacties met de Ne
derlandse Bank wordt nu aan de ene kant
de liquiditeit van de banken aanmerkelijk
verminderd, aan de andere kant echter de
rentabiliteit verhoogd. Want terwijl het
schatkistpapier, dat tot dusver werd aan
gehouden, als êen eerste liquiditeit werd
beschouwd, is dit met de in de plaats daar
van verkregen schatkistcertificaten, die een
looptijd hebben van 812 jaar, niet het
geval. Ook de kasreserve, welke de banken
bij de Nederlandse Bank moeten aanhouden
en die renteloos is, kan niet als oen liqui
diteit van de eerste orde worden be
schouwd.. Want zij kan slechts worden op
gevraagd als en voor zover de Nederlandse
Bank het percentage verlaagt of de credi-
teurengelden bij de banken verminderen
en in het laatste geval slechts tot het per
centage van de kasreserve.
Wanneer men aanneemt dat de totale
creditgelden van alle banken samen rond
5 milliard bedragen, waarvan ca. 3lA
milliard in schatkistpapier is belegd, dan
betekent de inschrijving op 1,2 milliard
schatkistcertificaten, dus een vermindering
van de liquiditeiten met dat bedrag en met
laat ons zeggen 300 millioen, welke als
kasreserve bij de Nederlandse Bank moet
worden aangehouden. De totale liquiditei
ten van de banken op 3 Ys milliard aan
nemende, verminderen deze in totaal dus
met V/s milliard tot 2 milliard, zijnde
ca. 40 procent van de totale creditgelden,
terwijl dit percentage uit. 1953 65 a 70 pro
cent bedroeg.
Deze cijfers, welke slechts zeer globaal
zijn, tonen duidelijk aan dat de bewegings
vrijheid van de banken op de geld- en
kapitaalmarkt door de jongste overeen
komst met de Nederlandse Bank aanmer
kelijk kleiner is geworden, wat dan ook de
bedoeling van de maatregel is, namelijk om
het gevaar voor inflatie te bestrijden.
Met een bedrag van 2 milliard liqui
diteiten behouden de banken nog wel
speelruimte voor de uitzetting van hun
debiteurenrekening, maar deze wordt door
het verplichte dekkingspercentage (mone
taire dekking), welke van 5 tot 15 pet. kan
worden verhoogd, beperkt.
Het is dus begrijpelijk dat de banken
pogingen doen om hun gekortwiekte arm
slag te vergroten door de rentetarieven
te verhogen voor deposito- en andere cre
ditgelden. Wat de direct opvraagbare depo
sito's en de gewone creditgelden betreft,
deze was de laatste tijd niet meer dan Y\
procent, maar thans is ze tot Vs procent
verhoogd en ook voor langere termijnen is
de rente van van deposito's in sommige ge
vallen iets gestegen.
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem Tel (K 2500) 11928
INBOEDELVEILING 16/17 MAART '54
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
Per saldo betekent de verhoging van de
rentestand voor de banken een voordeel.
Aan de ene kant ontvangen ze 1 a lYs pro
cent meer voor het bedrag, dat thans in
schatkistcertificaten- is belegd, dat is dus
naar ruwe schatting 12 a 18 millioen,
aan de andere kant betalen ze over hun
creditgelden gemiddeld 1/8 procent meer,
hetgeen vermoedelijk niet meer dan 6 a
8 millioen zal uitmaken, terwijl moet
worden afgewacht of, als de vraag naar
geld stijgt, ook de debetrente niet zal wor
den verhoogd.
Op de Staatsfondsenmarkt is de stijging
van de rentestand reeds in de koersen
zichtbaar geworden. De 3 procent Neder
land 1937 zijn van 97 op 6 Februari j.l. tot
94 procent gedaald, de 2 Ys procent N.W.S.
van 79 tot 11 Ys procent, de 3 procent In
vesteringscertificaten van 101 tot 93/2 pro
cent, de 3 procent Nederl. Indië 1937 A van
99 tot 96 Ys procent.
ADVERTENTIE
m
g§p
y
V/,
¥wfm
ftt
Wi.
Zo boeiend is mi
Tijdens het binnenlopen in de haven te
Den Helder heeft Hr. Ms. torpedoboot jager
„Marnix" de veerboot „Dr. Wagemaker"
die aan de Texelse steiger gemeerd lag,
aangevaren.
Doordat de kapitein van de veerboot de
aanvaring zag aankomen en de reizigers de
boot reeds hadden verlaten, kon het per
soneel, dat met het lossen bezig was, tijdig
worden gewaarschuwd en zich in veiligheid
stellen.
De „Marnix" botste met de voorsteven
tegen de veerboot. Het anker schuurde
langs de overkapping van het bovendek,
welke vernield werd. De davits werden
van het dek gerukt. De „Marnix" liep een
halve meter boven de waterlijn schade aan
de voorsteven op.
Waarschijnlijk is het oorlogsschip uit
zijn roer gelopen.
Voor de - economische politierechter te
Rotterdam heeft een 41-jarige aannemer
uit Rotterdam terecht gestaan omdat hij
aan zijn arbeiders te hoge lonen had be
taald. De vorige zomer had hij aannemings-
werk verricht bij de bouw van woningen
in Den Haag en van winkels aan de Lijn
baan te Rotterdam, welke op tijd klaar
moesten zijn. De bij hem werkzame bouw
valsarbeiders had hij reisuren en reiskos
ten vergoed, die als loon werden uitbe
taald. Hij was deswege bekeurd.
Voor de economische politierechter zei
de aannemer, dat het hem veel moeite
kostte om met de tarieven uit te komen,
die door het college van Rijksbemiddelaars
zijn vastgesteld.
In zijn requisitoir zei de officier van jus
titie dat het meer en meer gebruikelijk
wordt, dat grote aannemers van belangrijke
objecten een deel daarvan uitbesteden aan
kleine aannemers ten einde van moeilijk
heden als berekening van tarieven af te
komen. De onderaannemer moet dan maar
zien dat hij uitkomt en hij is tenslotte de
man die de klappen krijgt. De officier eiste
500 boete.
De raadsman, mr. P. Ph. Kooien be too
onder meer dat zijn cliënt een afbetalin
regeling had moeten treffen om zijn socia
lasten te voldoen, daar hij bij door hem
aangenomen werk verlies had geleden.
De economische politierechte - merkte op,
dat ten aanzien van de vastgestelde tarie
ven alle aannemers, ook de grote, één lijn
zouden moeten trekken. Hi veroordeelde
de aannemer tot 250. boete,.
