SPRINGBOK
ZEVEN DAGEN HAARLEM
Haarlemse Voor jaarsbeurs
vanmorgen officieel geopend
JAN VAN DER PIGGE
Twaalf uur vóór opening wees bijna
niets op naderende voorjaarsbeurs
CORONA ROYAL
Koningin in Mei
naar Engeland
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
Recital door sopraan
en altvioliste
j
VRIJDAG 12 MAART 1954
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSGHE COURANT
9
Geheel nieuwtotaal anders"
„Huisvrouw heeft belangrijkste
beroep van de wereld"
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Jaarvergadering van
de Watervrienden
Prot. Christelijke
Reclassering
Opnieuw mooiergroter
en interessanter
Jonge Toonkunstenaars
ADVERTENTIE
In tegenwoordigheid van vele belang
stellenden, onder wie talrijke vrouwelijke
raadsleden en de wethouder van midden
standszaken, de heer W. F. Happé, heeft
de burgemeester van Haarlem hedenmor
gen de twaalfde Haarlemse Voorjaars-
beurs voor de vrouw geopend. Een beurs,
die onder het motto: „Geheel nieuw, totaal
anders" de dames uit Haarlem en uit de
omgeving weer de gelegenheid biedt met
allerlei nieuwe technische snufjes op het
gebied van het huishouden kennis te ma
ken.
De presidente vam de Nederlandse Ver
eniging van Huisvrouwen, mevrouw A.
Hamaker-Willink wees in haar openings
woord op het grote belang van een goede
voorlichting, die de taak van de huisvrouw
in belangrijke mate kan verlichten en ver
eenvoudigen. Zij meende, dat de vrouw,
die ruim tachtig percent van het gehele
volksinkomen besteed, zeer zeker recht
heeft te weten welke producten zij in de
beste kwaliteit voor de voordeligste prijs
kan kopen. Uiteraard wilde zij de ten
toonstelling bij de winkelende dames warm
aanbevelen.
De heer S. J. Warmer, lid van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken, maakte in
zijn rede een vergelijking tussen de detail
handel en de fabrikanten. Hij was tot de
conclusie gekomen, dat nu de fabrikanten
zelf in de meeste gevallen met hun produc
ten op de diverse beurzen komen, de de
tailhandelaar toch zeker niet mag wegblij
ven.
De burgemeester van Haarlem, mr. P. O.
Ff- M. Cremers, die hierna de, opening
verrichtte, verklaarde, dat hij het beroep
van huisvrouw, het gewichtigste, het be
langrijkste en het oudste beroep op de we
reld vond. De overheid en het publiek leef
den vroeger, aldus de burgemeester, langs
elkaar heen. Tegenwoordig wordt de over
heid echter voortdurend in particuliere
aangelegenheden gemengd. Spreker hoopte,
dat deze Voor jaarsbeurs in alle opzichten
een succes zou blijken te zijn.
Vervolgens begaf het gezelschap zich
naar de expositiehal, waar de burgemeester
door liet ontvouwen van een vlag de sym
bolische opening verrichtte.
Hierna verspreidden de genodigden zich
over de beurs, waarbij de diverse stand
houders en standhoudsters de gelegenheid
kregen hun producten té tonen en te de
monstreerden. Een radio-orkestje onder
leiding van Frans Poptie blies er vrolijk
op los, de mannequins op de modeshow
toonden een serie bijzonder fraaie toiletten.
Kortom de Haarlemse Voor jaarsbeurs was
weer geopend en van vandaag af tot en
met Vrijdag 19 Maart zullen tienduizenden
huisvrouwen weer naar het Krelagehuis
trekken om te wandelen, te kijken, te proe-
ADVERTENT1E
Na de opening van de twaalfde Haarlemse
Voor jaarsbeurs voor de Vrouw maakte de
burgemeester, mr. P. O. F. M. Cremers, in
gezelschap van de presidente van de Neder
landse Vereniging van Huisvrouwen, mevr.
A. Hamaker-Willink en de organisator en
directeur van de beurs, de heer H. C.
Vermeulen een rondgang langs de diverse
stands van deze uitgebreide expositie.
ven, te luisteren en te kopen. En om dit
laatste is het de vele exposanten uiteraard
te doen. f
ADVERTENTIE
'n Genoegen
om te schenken
'n Genot
om te drinken
Heerlijke zoete rode Kaapse wijn
'n moscatel
geïmp, door OUD Haarlem
HAARLEM, 11 Maart 1954
GEHUWD: 11 Mrt, H. Meijer en L. J. Wijs
hake; A. Kuyff en F. de Vries; J. Rozendaal
en P. M. Dam.
BEVALLEN van een zoon: 9 Mrt, M. J.
WormgoorSnel, 2 z.; 10 Mrt, A. M. A.
Schelvisvan Dam; J. J. RondeKemme;
G. BonkenburgKlinkert; J. M. Snel
Vermeer; J. M. P. Sernée—Peters.
BEVALLEN van een dochter: 10 Mrt, G.
M. van den BergTuip; 11 Mrt, G. Hoff-
schlagBakker; L. J. StoopSchuijt.
OVERLEDEN: 10 Mrt, A. D. Morel, j.,
Westerhoutpark; L. BriedéRonge, 43 j.,
Oudaenstraat; A. Pelsma, 78 j., Generaal de
MODERN PORTRAIT SERVICE
MIRROFLEX SYSTEEM
TJw beste portret op de prettigste manier
Schoterweg t/o de
neo'pnoto RiVVerdakazerne.
GOEDen tóch niet duur 1
Dèt is
de vermaarde 14 cent sigaar.
Thans in topkwaliteit.
Het vlaggenmerk van:
GROTE HOUTSTRAAT 81 - HAARLEM
Koningin Juliana zal op 7 en 8 Mei een
bezoek brengen aan Engeland. Haar zal de
„Honorary Freedom of The Carpenters
Company" worden aangeboden. De „Car
penters Company" is een van de oude gil
den van de City van Londen. Op 8 Mei
gaat de Koningin des ochtends naar Tid-
worth (Hampshire) voor het afnemen van
een parade van het eerste bataljon van het
Royal Sussex Regiment, waarvan zij ere
kolonel is. Vervolgens bieden de officie
ren van het regiment Hare Majesteit een
lunch aan.
Donderdagavond hield de Haarlemse
Zwemvereniging de jaarvergadering. De
uitvoerige verslagen van het bestuur, de
technische commissie, het jeugdbestuur en
de penningmeester werden behoudens een
kleine wijziging goedgekeurd.
De aftredende bestuurders, mej. D. van
Huizen, secretaresse en de heren M. v. d.
Vecht en K. Brouwer werden bij acclama
tie herkozen. De technische commissie be
staat .uit J. Stinne, W. Honhof, mevr.
Schraa, mevr. Verdoes en v. Batenburg.
Het jeugdbestuur bestaat uit Rie Schraa,
Rinie Vergunst en Wim Honhof.
Er zullen in de loop van de tijd nog
enkele bestuurders aan worden toegevoegd.
Veel aandacht werd besteed aan de ko
mende activiteiten, zoals de weekeindtocht
naar de Groningse Watervrienden op 10 en
11 April met ruim 60 deelnemers, de deel
name aan het zwemfeest in Zaandam met
de Amsterdamse Watervrienden op Zondag
25 April, deelname aan het internationale
arbeiderssportfeest van de 50-jarige Bel
gische socialistische turnbond.
Het jaarlijkse jeugdkamp zal weer op
Texel worden georganiseerd. Er werden
deelnemers geleverd aan de sportleiders
cursus van de Nederlandse Culturele Sport
bond. De opleidingen voor zwemonderwij
zers, verenigingsinstructeurs en hulp- j
instructeurs gaan door.
Jn de rondvraag werd aangedrongen op
meer interesse voor het spaarfonds.
Op een bijeenkomst van de afdeling
Haarlem van de Protestants Christelijke
Reelasseringsvereniging heeft de heer F.
Hartsuiker, districts-psychiater, gesproken
over „Behandeling van de zedendelin
quent". In zijn inleiding merkte hij op, dat
iedet, die met de groep zedendelinquenten
te maken heeft over het algemeen wel het
idee heeft, dat het hier een aparte groep
betreft. Het gaat om mensen, die door het
overschrijden van bepaalde normen op
sexueel gebied door de strafrechter gegre
pen worden. Spreker vroeg zich af wie
echter de norm op dit gebied vaststelt.
Het Wetboek van Strafrecht omschrijft
generlei zedelijke norm. In zijn poging tot
zelfhandhaving zegt de maatschappij tegen
bepaalde uitingen: „Dat gaat niet, dit druist
tegen mijn maatschappelijk belang in en
nu stel ik er straf op". Bij het totstand
komen van het Wetboek hebben uiteraard
in West-Europa zeker bepaalde gods
dienstige en zedelijke principes meege
werkt, maar hoofdzaak is de bescherming
van de maatschappij en bij de strafbaar
gestelde zedendelinquenten vooral ook be
scherming van onvolgroeide individuen.
Uitvoerig besprak de heer Hartsuiker
diverse groepen zedendelinquenten psy
chiatrisch. In de huidige maatschappij
neemt het aantal neurotici steeds toe. Dat
het aantal zedendelinquenten toeneemt is
dan ook niet te verwonderen en niet alleen
maar een gevolg van het losslaan van rem
men enzovoort. Ook gaf spreker een be
schouwing over de afzonderlijke sympto
men van sexuële afwijkingen.
Vervolgens besprak de heer Hartsuiker
de vraag hoe moet een reclasseerder tegen
de zedendelinquent staan. Er is een ge
deeltelijke vooruitgang te constateren in
bepaalde gevallen wat de verhouding tus
sen de mens en de zedendelinquent betreft.
Men dient echter wel te weten, dat de
betrokkenen zich uitgestotenen voelen.
Men moet deze eindsituatie trachten te
voorkomen door vroegtijdige behandeling,
wanneer de psychotherapie meer mogelijk
heden heeft.
De heer Hartsuiker vervolgde, dat de
groep neurotici de volle aandacht verdient.
We moeten goed inzien, dat er in de eerste
plaats een gestoorde contactmogelijkheid
met de volwassen vrouw is en dat niet een
te grote sexuële drift het doorslaggevende
is. Wanneer men met gehuwde mensen te
maken heeft, wordt er van de echtgenote
veel wijsheid en vooral liefde gevraagd.
De raad, die nog wel eens gegeven wordt,
de man telkens maar aan het verleden te
herinneren, is fout; een echtgenote moet
nooit als een toeziende voogd dienst doen,
tenzij in zeer pathologische gevallen, waar
de man een patiënt is. Is de man nog niet
gehuwd bezie dan nooit het huwelijk als
therapie voor een afwijking op sexueel
gebied. Eerst moet de man rijpen en pas
dan is hij aan een huwelijk toe.
In de huishoudelijke vergadering, die
onder leiding stond van dr. H. van der
Toen wij gisteravond het Krelagehuis in Haarlem binnenwandelden wees niets erop,
dat Vrijdagmorgen in dit enorme gebouw een keurige tentoonstelling haar bezoek
sters en bezoekers zou ontvangen. Integendeel. De schilders manoeuvreerden met
grote potten verf, de timmerlieden zaagden dat het een lieve lust was en een koele
microfoonstem verzocht de houder van stand nummer zoveel zo spoedig mogelijk de
hamer van standhouder nummer zoveel terug te brengen.
En toch was er tussen al die hard-wer-
kende lieden één man, die zijn hoofd koel
hield. De organisator-directeur, de heer H.
C. Vermeulen namelijk, die reeds verschil
lende keren met dit bijltje heeft gehakt en
die er ongetwijfeld zo langzamerhand wel
aan gewend is geraakt, dat de meeste stand
houders pas op het allerlaatste ogenblik in
de expositie-ruimte verschijnen om hun
stand in te richten.
Dit jaar zal de voorjaarsbeurs voor de
vrouw, zoals gebruikelijk met steeds terug
kerende tentoonstellingen, opnieuw uitge
breider, interessanter en mooier worden en
dit jaar zullen er natuurlijk weer tientallen
nieuwe apparaten en levensmiddelen ge
demonstreerd worden, die voor de huis
vrouwen uit Kennemerland volkomen
nieuw zijn.
Om een uur of tien, twaalf uur voor de
opening van de voorjaarsbeurs, kwam er
gisteren enige tekening in de grote warboel.
De meeste schragen en planken stonden op
hun plaats, de electrische leidingen en de
waterleiding waren aangelegd, de t.l.-bui-
zen hingen waar zij hangen moesten en de
standhouders maakten hun stands met al
lerlei proef doosjes en reclame-materiaal zo
aantrekkelijk mogelijk om er toch vooral
maar voor te zorgen, dat de tienduizenden
dames, die in de loop van de komende week
deze expositie zullen bezoeken hün stand
toch vooral maar niet voorbij lopen.
Woekeren
Zij stapelden hun potjes en blikjes kun
stig op elkaar, zij drapeerden de kilometers
lint op de voordeligste wijze en zij woeker -
ADVERTENTIE
yl?* ZIJLSTR.56
STOFZUIGERS - VLOERBOENDERS
Loos, zijn de jaarverslagen goedgekeurd.
Mr. H. Lagewaard werd als bestuurslid
herkozen en in de vacature, ontstaan door
het vertrek van de heer A. Wiersinga, werd
gekozen de heer G. Pardoen.
De 59, niet-politiek
De heer Leendert S i 1-
v i s vertegenwoordigt in de
Haarlemse raad heel wat
neer dan de Anti-Revolution -
naire partij. Hij is ook een
/an de weinigen, die direct
zijn voortgekomen uit de
groep der handarbeiders en
voor de verbetering van de
positie daarvan een stevige
;taat van dienst hebben in de
vakbeweging.
Dat de heer Silvis tot die
groep ging behoren is te dan
ken geweest aan het inzicht
van zijn vader die de Flakkee-
se geboortegrond verliet om
zich in en bij Haarlem te ves
tigen en daar emplooi te zoe
ken.
Zo komt het dat de naam
Silvis al vele jaren in de
werk- en loonlijsten van de
Centrale Werkplaats der Ne
derlandse Spoorwegen voor
komt. De vader van het raads
lid werkte er een dertig jaar,
zijn jongere broer verdiént er
zijin brood en de heer Silvis
is al hard op weg naar het
veertigjarig dienstverband.
Een familie van Flakkee
kan men zonder al te ver de
plank mis te slaan bij het Cal
vinistisch volksdeel rang
schikken en dat geldt ook
voor de Silvissen, die in het
verleden nog tot de Afgeschei
denen van 1834 hebben be
hoord en zich in 1886 hebben
verenigd met de Dolerenden,
waaruit dan de tegenwoordige
Gereformeerde Kerk is ont
staan.
Die kerk is de heer Silvis
dan ook altijd trouw geble
ven, hoewel het wellicht be
ter is te zeggen, dat hij het
Boek is trouw gebleven, dat
in zijn huiskamer direct bij
de hand op het boekenrekje
ligt.
Op zijn zestiend© werd hij
al lid van de A.R.-partij, mede
een gevolg van zijn lidmaat
schap van de jongelingsver
eniging 'van Vijfhuizen - hij
woonde daar achttien jaar
aan de Ringdijk - welke haar
schouders zette onder de im
posante inzameling voor „het
eerste millioen" van de Anti-
Revolutionnaire partij. Ook
herinnert hij zich nog met
vreugde de toogdagen der
partij in Hoofddorp, waar de
„cracks" als I denburg, De
Wilde en natuurlijk Colijn
kwamen spreken.
Hetgeen daarom nog niet
wil zeggen dat hij het bijvoor
beeld met een Colijn in alle
opzichten eens was.
„Onze beginselen vragen
meer dan gewone aandacht
voor het sociale leven en in
dat opzicht zijn we meer dan
eens in gebreke gebleven. Dat
is voor een deel ook de schuld
van de christelijke arbeiders
zelf, die te weinig hun stem
hebben laten horen", zegt hij.
Voor hemzelf geldt dat ver
wijt zeker niet, zoals uit een
korte opsomming van zijn
werk in de christelijke vak
beweging wel blijkt: al 25
jaar afdelingsvoorzitter van
de Protestants-Christelijke
Bond van Vervoerspersoneel,
achttien jaar lid van het
hoofdbestuur daarvan en (tot
het afgelopen najaar) gedu
rende twintig jaar plaatselijk
voorzitter van de Christelijke
Besturenbond (C.N.V.).
Hij vertegenwoordigt de P.
C. B. in de spoorweg-t.b.e.-
vereniging en maakt ook deel
uit van het bestuur van het
spoorweg-herstellingsoord
„Vorden". Voorts is hij pen
ningmeester van een der
Haarlemse A.R. kiesvereni
gingen „Dr. Colijn", waarvan
de heer Spek, die wij bin
nenkort in deze serie hopen
te ontmoeten, voorzitter is.
De kerkeraad van de Ge
reformeerde Kerk heeft dian
ook wel begrepen, dat men
één mens niet alles kan laten
doen, zodat hij de heer Silvis
ontheffing heeft verleend van
zijn taak als ouderling, die hij
enige jaren heeft vervuld.
En bij dat alles moet men
wel bedenken, dat al dat vak
veren igöings- en partij werk
heel nederig begint: door aan
de hand vam een oudgedien
de op huisbezoek be gaan. Dat
is een band die bijna alle
raadsleden met elkaar ver
bindt.
De heer Silvis tuiniert
graag en zou veel willen le
zen; dat laatste komt zeker
wel als hij over enkele jaren
voor de laatste keer de wa-
gemlichterij van de Centrale
Werkplaats verlaat. Hij is
overigens niet de enige
„spoorjongen" in de raad: de
heer WiMemse is in een soort
gelijke functie op de W.P.C.
Haarlem werkzaam.
De heer en mevrouw SU vis-
Barthel hebben twee zoons,
de een werkt op een groothan-
delskantoor, de jongste ver
vult thans zijn militaire
dienstplicht als telexist-codeur
bij de marine en studeert voor
de hoofdakte.
De heer en mevrouw Silvis
hebben een juist meerderjarig
geworden dochter afgestaan
aan Hem, waarvan zij getui
gen, dat Hij trouwe houdt tot
in eeuwigheid en niet laat
varen de wenken Zijner han
den.
doen dat nu reeds en wensen
hem nog vele gelukkige jaren
temidden van zijn liefhebbe-
rijén.
Begin van deze week is nog
een ander personeelslid van
Brinkmann in de bloemetjes
gezet, namelijk mevrouw Les-
tradeKlein, die een kwart
eeuw de toiletten en de garde
robe van de kleine beneden
zaal beheerd hééft. Personeel
en bedrijfsleiding hebben haar
deswege en ook om haar
werk bij de voedseluitdelingen
in de oorlogsjaren hartelijk
gehuldigd, terwijl de Horeca
haar het jubileum-insigne toe
kende.
reeds als zestienjarig meisje in
een sportzaak. Haar hart ging
toen al uit naar alles wat te
thaken had met sport. In 1929
begon ze een eigen zaak, ach-,
ter in de Twijnderslaan. Ze
vond het wel een hachelijk
avontuur, maar haar opge
wektheid, sportkennis en be
langstelling bezorgden haar
vrienden in overvloed, en dus
klanten. Ze trouwde met een
man, die al een even enthou
siast sportliefhebber is. Dit
huwelijk deed de zaken steeds
voorspoediger lopen. Er ont
stond een strijd om de ruimte
tussen het huis en de zaak.
De zaak won, en in 1936 be-
De heer Silvis (met bril) met een drietal mede-bestuursleden
van de Protestants-Christelijke Bond van Vervoerspersoneel,
tijdens een on-officiële bespreking op het in de zomer van
1953 te Dusseldorp gehouden congres van de Protestants-
Christelijke Arbeiders-internationale.
Bey met pensioen
Oberkellner C. Bey, be
scheiden hoeder van Brink-
manns biljartzaal, heeft zijn
plicht gedaan. Zaterdag hangt
hij zijn dienblad aan de wilgen
en zijn rok in de mottenballen
om van een welverdiend pen
sioen te gaan genieten.
Bey is begonnen als jong
maatje in Brinkmanns tapkast,
werd al spoedig kellner en
heeft sindsdien zowel in het
café-restaurant als boven „op
zaal" de honneurs waargeno
men zoals dat een vakman van
de oude stempel betaamt. Op
enkele ambulante jaren in
Leiden na is hij Haarlem
ïteeds trouw gebleven, want
de sfeer in de Spaarnestad lag
hem als geen andere. Genera
ties Haarlemmers hebben hem
in de loop der jaren leren
kennen als een altijd opge
wekte en wellevende bediende,
wie geen moeite teveel was om
het zijn gasten naar de zin te
maken en die aldus een waar
dige representant was van de
oude Brinkmann-traditie. Nu
het uur van scheiden slaat,
spijt het Bey dan ook niet wei
nig, het bijltje er bij neer te
leggen, maar .aan de andere
kant kan hij nu meer aandacht
gaan besteden aan de „vrije
natuur", waarvan hij van
jongsaf een vurig bewonde
raar is. Vroeger zwierf hij
ieder vrij ogenblik met zijn
zes zoons door bos en duin, nu
gaat hij er met zijn kleinkin
deren op uittrekken om het
vogel- en plantenleven te ver
kennen, terwijl er thuis dan
nog een grote til met sierdui-
ven staat, waaraan hij zijn
hart verpand heeft. Zaterdag
zullen directie en personeel
afscheid van hem nemen; wij
Onbelangrijk
Neen, het doet de heer A. B.
H. Roosloot niets, dat hij op
Dinsdag 16 Maart veertig jaar
als schilder eerste klas werk
zaam is bij de Centrale Werk
plaats van de Nederlandse
Spoorwegen in Haarlem. Een
ander zou het misschien
prachtig vinden maar de heer
Roosloot vindt het heel ge
woon; als je er maar lang ge
noeg werkt wel, dan zal onge
twijfeld eens de dag aanbre
ken, waarop je er veertig jaar
geleden in dienst kwam.
De heer Roosloot hield vroe
ger veel van sport. Hij was
jarenlang lid en ook bestuurs
lid van de gymnastiekvereni
ging „Concordia". Vooral de
wandelsport trok hem zeer en
zijn liefde voor de natuur sloot
daar geheel bij aan..
Als wij het dan even over
ie médailles hebben, die hij
bij zijn wandelingen heeft ge
kregen, dan komt .zijn ware
aard weer boven: „Die blikjes?
Daar hebben m'n jongens fijn
mee gespeeld!"
Het zal druk worden
Het zal Dinsdag wel druk
worden in de Twijnderslaan.
Daar twijfelen wij niet aan.
En u ook niet als wij onthul-
en dat er op die dag in die
aan op nummer 7 een recep
tie wordt gehouden ter ere van
iet vijfentwintigjarig bestaan
/an sportmagazijn Greta de
Bruyn.
Nee nee, wacht u nog even
met opbellen en bloemen te
D.estellen. Wij willen u eerst
nog iets vertellen over Greta
(met permissie), haar man en
het magazijn.
Sportmagazijn Greta de
Bruyn is in Haarlem een be
grip geworden. Dit vraagt om
verklaring omdat het magazijn
weliswaar aan een drukke weg
maar beslist uitmiddelpuntig
ligt. Dan moeten we het dus
bij Greta en haar man zelf
zoeken. En alle klanten (en
dat zijn er vele) zullen het
eens -zijn met deze conclusie.
Greta de Bruyn werkte
trokken zij een grotere wo
ning voor in de Twijnderslaan.
Ieder weet, dat de belangstel
ling voor sport in de laatste
twintig jaar enorm is toege
nomen. Niemand zal het dan
ook verwonderen, dat Greta en
haar man onlangs de hand
hebben gelegd op twee belen
dende pakhuizen. En we zou
den ons kunnen voorstellen,
dat er in de harten der Twijn-
derslaners zo langzamerhand
enige vrees is ontstaan voor
hun huisvesting. Want Greta
en haar man zijn mensen, die
hun vak verstaan en er nog
wel vijfentwintig jaar wensen
bij te plakken. Wilt u nog
bellen voor bloemen? Gaat uw
gang.
„Ondergrondse"
Deze week opende de heer
Th. Kuik aan de Riviervis-
markt een nieuwe afdeling
/oor zijn antiquariaat. En het
<an niet anders gezegd, hij
sad het niet bescheidener
kunnen doen. Van buiten af
ziet men geen verandering,
behalve dan, dat de uitstalling
van allerlei kostbaarheden,
weike vorige week nog dicht
naast elkaar in de winkel
lagen opgetast, aan overzich
telijkheid aanzienlijk heeft
gewonnen. De heer Kuik heeft
zich namelijk teruggetrokken
in de onderaardse gewelven
van het pand. Met enige
moeite heeft hij zijn vader er
toe kunnen bewegen mede
werking te geven bij de ver
bouwing. Verbouwing staat in
de ogen van de niet meer zó
jonge generatie namelijk vaak
gelijk aan modernisering, waar
ze niet altijd graag aanwil.
Doch de jonge antiquair heeft
bewezen, dat deze vergelijking
niet opgaat. Hij heeft de kel
der van zijn huis laten res
taureren en daarna met
mejuffrouw Kroon, met wie
hij de zaak drijft, in de „on
dergrondse" duidelijk zijn ge
voel voor antiek laten uitko
men. Aan de buitenkant ziet
ge er niets van. Maar binnen
zult ge verrast worden.
den met de hun toegewezen vierkante
meters. En dan moge het misschien waar
zijn, dat er af en toe een minder vriendelijk
woord viel, wanneer een collega-standhou
der door een onvoorzichtige beweging met
een ladder een grote stapel blikjes aan het
wankelen bracht, over het algemeen was de
verstandhouding uitmuntend en toen zo
langzamerhand meer en meer „straatjes"
gereed kwamen, toen pas was er voor al
die hardwerkende mannen en vrouwen tijd
om eventjes uit te rusten op een van de
stoelen, die in de komende zeven dagen uit
sluitend voor de klanten bestemd zullen
zijn.
Zij praatten wat met hun tijdelijke buren
en zij legden elkaar de werking van de
nieuwe apparaten haarfijn uit en toen
hedenmorgen de Haarlemse burgemeester,
mr. P. O. F. M. Cremers, de tentoonstelling
opende, toen stonden al die standhouders,
die een groot gedeelte van de nacht hadden
doorgewerkt tevreden achter hun toonban
ken en de heer Vermeulen keek toen keu
rend om zieh heen. Hij is waarschijnlijk de
enige, die er niet aan getwijfeld heeft, dat
de beurs op tijd geopend zou kunnen wor
den en opnieuw heeft hij gelijk gehad.
Liefdadigheid
Ook dit jaar zijn er weer een aantal
stands ingericht voor liefdadige doeleinden.
Het Haagse Comité uit Den Haag verkoopt
loten ten bate van het Nederlandse sanato
rium in Davos, de inrichting „Meer en
Bosch" uit Heemstede toont foto's met be
trekking tot de epilepsie-bestrijding en het
Nederlandse Rode Kruis, afdeling Haarlem,
heeft enkele artikelen voor de bezigheids
therapie voor zieken tentoongesteld.
De toonkunstenaars uit Haarlem en haar
omgeving worden niet vergeten. Dat heeft
men reeds op verscheidene concerten on
der auspiciën van het Comité voor jonge
Toonkunstenaars in de Renaissancezaal
van het Frans Halsmuseum kunnen con
stateren. Ook het concert, dat gisteravond
door het comité was georganiseerd, was
een Haarlemse aangelegenheid De zange
res Nely de Bock en de pianiste Wiep Zijl
stra verleenden hieraan met de sinds kort
van hier naar Bilthoven vertrokken alt
violiste Renate Weis haar medewerking.
Nely de Bock leidde de avond in met
fraaie liederen van Henry Purcell en Ales-
sandro Scarlatti en met een ..recitatief en
aria „As when the dove" van Georg
Friedrich Handel. De acoustiek van de
Renaissancezaal, waarvan geen enkele su
blimerende invloed uitging, stelde aan
Nely de Bock's technische beheersing ex
tra zware eisen, vooral wat het aanzetten
en ontwikkelen der hoge tónen'' betrof. Bij
de voordracht van de Oud-Nederlandse
liederen, in bewerkingen van Willem Pij
per en Hans Schouwman, wist de zange
res zich allengs meer aan te passen, wat in
een lied als „De winter is vergangen"
merkbaar werd aan een opvallend betere
toonvorming. Maar het allergunstigst kon
haar stem ^ich laten gelden bij de vertol
king van vier door Gerard Hengeveld be
werkte oud-Franse liederen. In „L'amour
de moi" bij-voorbeeld kon Nely de Bock
verrassen door een grotere warmte en
diepte van klank, die echter ook de vraag
deed rijzen of haar stem niet meer mezzo
sopraan dan sopraan-dispositie bézit. Het
komt mij voor dat Nely de' Bock in het
mezzo-sopraan-timbre meer expressieve
mogelijkheden tot ontwikkeling kan
brengen.
De zangeres werd met zorg door Wiep
Zijlstra begeleid. Speciaal mogen wel ge
noemd worden de uitvoering van de fijn
zinnige pianopartij, die Willem Pijper aan
de oud-Nederlandse melodieën toevoegde.
Als soliste speelde Wiep Zijlstra de Piano
sonate van Hendrik Andriessen. Het werd
een vertolking, die technisch véél ver
dienste had, maar waarvan de profilering
der melodische elementen scherper had
kunnen zijn. Overigens eeq programma
keuze, die van een progressieve gericht
heid van de pianiste getuigde.
De altviool, waarmede Renate Weis als
soliste optrad, is geen instrument dat men
geregeld op onze concerten hoort bespelen.
En daardoor behoort de oorspronkelijke
muziek, die met de altviool wordt ver
tolkt, evenmin tot de composities van het
gangbare répertoire. Voor vele van de
talrijke toehoorders zullen althans de
Suite in D uit opus 131 voor altvioolsolo
van Max Reger en de Sonate over thema's
uit de achttiende eeuw, onuitgegeven en
van onbekende herkomst, voor altviool en
piano van Darius Milhaud, vrijwel of ge
heel onbekende werken geweest zijn. Max
Reger heeft vrij veel muziek voor solo
strijkinstrumenten geschreven en hij vond
daarvoor een voorbeeld in de solo-sonates
van Baeh. Ook in de door Renate Weis ge
speelde Suite bespeurt men de invloed
van de grootmeerster der toonkunst. De
suite is een prachtig werk geworden,
meermalen een triomf voor de zelfstan
dige melodie. De soliste richtte-zich in haar
vertolking op het nobele muzikale karak
ter, wat zich ook laat kennen uit de even
wichtige structuur.
Maar daarnaast bleef er toch ook plaats
voor een innerlijke, zij het beheerste be
wogenheid, die de uitvoering haar. bijzon
dere waarde gaf. En bij de voordracht van
de Sonate van Milhaud, waarvoor de pia
niste Wiep Zijlstra de altvioliste knap ter
zijde stond, bereikte die bewogenheid een
hoogtepunt in de Finale, die als een sterk
contrast sprak na de meditatieve sfeer, be
reikt met het verstilde Andante.
Er waren fraaie bloemen voor de drie
solisten. Hartelijke bijval sprak van
waardering voor haar prestaties.
P. ZWAANSWIJK
Evenals voorheen zullen weer als regel
aan de hier te lande gevestigde vreemde
lingen verblijfsvergunningen voor een jaar
worden verleend. In het vreemdelingenregle
ment was begin December een wijziging
aangebracht, waardoor een vergoeding voor
het verstrekken van verblijfsvergunningen
ar.n vreemdelingen kon worden geheven.
Als tijdelijke maatregel in afwachting van
de regeling omtrent de wijze van heffing
van de vergoeding werden na 1 Jar.--ri
slechts verbli.jfsverguningen aan vreemde
lingen voor niet langer dan drie maanden
verstrekt.
