Onvruchtbare politieke discussies over
nieuwe directeur gemeente-bedrijven
ZE VEN DA GEN HAARLEM
HEEMSTEEDSE RAAD
„Vandaag is morgen
Heemstede
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
VRIJDAG 26 MAART 1954
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
11
Wij kunnen geen twe vliegen slaan
als er maar één zit
Dc rechte weg
Rumoer om
zachte bellen
opticien
M oderne Brillen
Gierstraat 27
Overeenkomst tussen East
Anglia en Nederland
Paaswandeltocht van
„Jan Passtoors"
MET TWAALF 1EGEN VIJF STEMMEN heeft de Ileemsteedse gemeenteraad
Donderdagmiddag ir. J. Limb or gh benoemd tot directeur van de gemeente
lijke electriciteit-, gas- en duinwaterbedrijven. De vijf tegenstemmen waren
afkomstig van vijf der aanwezige rooms-katholieke raadsleden. De fractievoorzitter
van cle K.V.P., de heer Verhoeve n, was om zakelijke redenen verhinderd de
vergadering bij te wonen, maar in zijn plaats formuleerde de heer Zeg w aart
andermaal de rooms-katholieke verlangens op het punt van de bezetting der
gemeentelijke sleutelposities. Het leidend motief daarbij vormde de klacht dat de
57 rooms-katholieke Heemstedenaren niet in evenredigheid van hun getal
sterkte gemeentelijke functies vervullen. Het viel daarbij aanstonds op dat de
heer Zegwaart aan het begrip topfuncties een ruimere betekenis toekende
dan de heer V e r h o e v en bij de begrotingsbehandeling had gedaan: Hij kwam
tot elf topfuncties tegen de heer V erhoeven tot vier. In beide gevallen zouden
deze door slechts één Rooms-Katholiek zijn bezet.
Wethouder V a n W ij k zei bij de replieken dat de vraag waarvoor de raad ge
steld was niet betrof hoe het aantal rooms-katholieken in gemeentedienst
moest worden uitgebreid, maar wat de beste keuze zou zijn ter vervulling van de
vacante post van directeur der gemeentelijke energiebedrijven. En wat dat betrof
konden B. en W. slechts de verantwoording dragen voor de ene sollicitant die
aan alle gestelde eisen voldoet: ir. Limb or gh, die de directie reeds een jaar
lang tot volle tevredenheid van het college waarneemt.
De heer Zegwaart (K.V.P.) memo
reerde de jongste benoemingen secre
taris en diens opvolger waarbij er van
door het college gedane toezeggingen niets
was terecht gekomen. Een argument dat
door burgemeester Van Rappard als
onparlementair werd gekarakteriseerd,
omdat het terugsloeg op een verhandeling
in een besloten vergadering, welke boven
dien nog verkeerd was geïnterpreteerd.
De heer Zegwaart was voorts van
oordeel dat B. en W. bij het opstellen van
hun voordracht te zeer de nadruk op een
in Delft verkregen graad hadden gelegd.
Voor het huidige salaris is immers een
„Delftenaar" niet te krijgen. De K.V.P.-
fractie bleek geporteerd te zijn voor de
sollicitant H. J. A. M. Butter, die in Bin-
gen in Duitsland had gestudeerd en op een
ze ventien-jarige ervaring in Indonesië kan
bogen. Hoewel de heer Zegwaart enerzijds
meende dat men in niets aan ir. Limborgh
is gebonden, bleek hij anderzijds van oor
deel. dat een schadeloosstelling, indien
deze niet benoemd zou worden, gerecht
vaardigd was.
De heer Zeel en berg (V.V.D.) bleek
om drie redenen teleurgesteld. De voor
dracht was niet reglementair; er waren
niet eens twee mensen die aan de gestelde
eisen voldeden en daarbij waren blijkbaar
geen Rooms-Katholieke sollicitanten. Dat
laatste betreurde spreker ook, omdat daar
door d'e raad niet de kans kreeg het demo
cratisch beginsel in practijk te brengen.
Hij vroeg zich trouwens af of het wel
nodig was dat een Delftse ingenieur aan
het hoofd van de bedrijven kwam te staan.
Tenslotte heeft Heemstede alleen een
distributiebedrijf en dat zou altijd vol
gens de heer Zeelenberg ook door een
goede M.T.S.'er beheerd kunnen worden.
Voor de heer Van Bruggen (Prot.-
Christ.) bleef een vacature een vacature:
Het gaat alleen om de capaciteiten; poli
tieke maatstaven kunnen slechts van toe
passing zijn wanneer het om N.S.B.'ers of
communisten gaat.
De heer Weyers (K.N.P.) sloot zich
aan bij de heer Zegwaart. Hij vroeg zich
af wat er van het benoemingsrecht van de
raad terecht komt, wanneer men maar één
candidaat krijgt voorgezet. Op die manier
houdt de raad slechts een goedkeuriogs-
recht; over. Hij vroeg dan ook de voor
dracht terug te nemen.
De mening van de heer Reijnders
(Arb.) bleek principieel gelijk aan die van
de heer Van Bruggen. Hij signaleerde een
passage in de brief die de K.V.P.-fractie
aan de andere partijen over deze kwestie
had gezonden en waarin als voordeel van
de heer Butter werd genoemd dat deze in
staat was een behoorlijk bedrag voor zijn
pensioen te storten.
De heer Zegwaart gaf ruiterlijk toe
dat deze passage, die herinnerde aan de
tijd dat men zich in een .betrekking kon
inkopen, beter ongeschreven had kunnen
blijven.
De heer K o o y m a n s Prot.-Christ.)
merkte nog op dat het Techni'kum van
Bingen ongeveer met een M.T.S. viel te
vergelijken en de heer Scheer (V.V.D.)
geloofde dat het een daad van wijs beleid
zou zijn indien men voor dit salaris de
beste man die men kon krijgen dankbaar
•'ou accepteren.
Wethouder Va n W ij k meende dat het
college de juiste weg heeft gevolgd. De
gédachte: „Zet een tweede man op de
voordracht en we zijn van alle narigheid
af" is verleidelijk, maar niet goed. Mocht
zo'n tweede man benoemd worden dan
blijft het college ook voor die keuze ver
antwoordelijk. De wethouder van de be
drijven zette vervolgens uiteen diat voor
deze functie de kennis der electro-techniek
praevaleert. Het is het gevaarlijkste deel
van het bedrijf, waar mensenlevens mee
gemoeid kunnen zijn. Het is gemakkelijker
van electriciteit uit gas en water te be
heersen dan omgekeerd. Bovendien moet
de directeur een volwaardig representant
zijn van de gemeente in onderhandelingen
met de buurgemeenten. De wethouder
rekende ook af met de opmerking dat het
college min of meer aan ir. Limborgh ge
bonden zou zijn, omdat deze reeds in
Heemstede een huis gekocht zou hebben.
Het is heel aardig om van het college te
verlangen „dat het twee vliegen in één
klap zal .slaan", maar als er maar één vlieg
zit, kan er ook maar één geslagen worden.
Onzedelijk
Bij de replieken gaf de heer Zegwaart
er blijk van dat hij de zaak toch niet op
de spits wilde drijven. Hij zei tenminste
dat het zijn fractie er vooral om te doen
was nog eens duidelijk haar verlangens
inzake de personeelsbezetting kenbaar te
maken. Hij trok een drietal voorstellén,
die hij reeds gereed had liggen in, maar
deed wel de suggestie de benoeming uit
te stellen tot er een sollicitant kwam op
dagen, die wel genade in zijn ogen kon
vinden. Een gedachte, die door de heer
Reijnders als onzedelijk werd gekwa
lificeerd. Als hij op dit moment waarne
mend directeur zou zijn, zou hij op staande
voet zijn biezen pakken. Met die opvatting
bleek wethouder V a n W ij k het volkomen
eens te zijn.
Het voorstel om het weiland aan de
Vrijheidsdreef aan een vetweider te ver
pachten, die dan zijn rood-bont vee van
zacht-klinkende bellen dient te voorzien,
teneinde de Groenendaalse charmes te ver
groten, vond geen willig oor bij de heren
Van der Linden (K.V.P.) en Zee
lenberg. Zij waren gevoelig voor de
deining die er onder de veehouders naar
aanleiding van dit voorstel was ontstaan
en die zich als eerst rechthebbenden op het
terrein beschouwen.
Wethouder Van Lent wees er op dat.
het hier niet om een zuiver agrarisch
vraagstuk gaat, maar om een kwestie van
recreatie.
De heer R e ij n d e r s gaf blijk van diep
gaande landbouwkundige kennis, door col
lege te geven in het verschil tussen vee
houders en vetweiders. De aard van het
bedrijf van de laatste categorie brengt met
zich dat zij niet bijzonder gedupeerd zijn
wanneer de gemeente de wei op korte ter
mijn zelf nodig heeft.
De heer VanderLinden bleef tegen.
Vermelden wij nog dat mevrouw Van
N i s p e nv an W e 1 y (V.V.D.) haar ge
noegen uitsprak over de voorgenomen aan-
Ir. J. Limborgh, die gisteren door de Heem-
steedse raad tot directeur werd benoemd
van de gemeentelijke gas-, duinwater- en
electriciteitsbedrijven, werd op 16 Mei 1895
te Apeldoorn geboren. Hij kan op een
veelzijdige ervaring bogen, welke hij vooral
bij de Bataafse Petroleummaatschappij
heeft opgedaan. Zo had hij onder meer
een leidende functie bij het electrotechni-
sche gedeelte van de raffinaderijen te
Pernis. In 1930 werd hij door de B.P.M.
uitgestuurd naar Curacao, tien jaar later
ging hij voor die maatschappij naar Pladjoe
in Indonesië. In de oorlog werd hij door
dc Japanners geïnterneerd. In 1946 keerde
hij naar Nederland terug waar hij tot zijn
pensionnering in 1952 op het hoofdkantoor
van de B.P.M. werkzaam was. Toen de
vorige directeur van de Heemsteedse ener
giebedrijven, wijlen ir. W. J. A. Duynstee,
langdurig ziek werd, werd hij met de
leiding belast.
schaffing van een werkbank voor handen
arbeid door de Nic. Beetsschool, een ge
noegen dat door de heer Van der Linden
werd gedeeld, omdat op deze wijze een
veelzijdiger ontplooiing van de kinderen
mogelijk wordt.
Het voorstel van het college om de be
palingen van de Woonruimtewet onvermin
derd te blijven toepassen deed de heren
Zeelenberg en Weyers in het krijt
treden voor een grotere vrijheid bij de ver
koop van huizen boven een bepaald huur
bedrag. De heren Van Bruggen en
Zegwaart dachten er in hun hart net
zo over, maar meenden dat de werkelijk
heid hen vooralsnog dringt zich achter het
voorstel van B. en W. te scharen. Hetgeen
de heer Reijnders deed opmerken dat
zelfs verstokte conservatieven toch de
waarde der geleide economie moesten er
kennen. Ook burgemeester Van Rap
pard zei dat de huisvestingscommissie
voor haar taak zo ruim mogelijke bevoegd
heden nodig heeft. Bij de rondvraag brak
de heer R e ij n d e r s de staf over een
zand- en grintopslag aan de Joh. Verhulst-
laan. Wethouder Van Lent gaf toe dat
er op het raadhuis een fout was gemaakt,
maar dat nu binnenkort maatregelen ge
nomen zullen worden. Een vraag van de
heer Verspoor (Arb.) gaf dezelfde wet
houder gelegenheid zijn medeleden in het
college zachtjes voor te bereiden op een
voorstel tot aanschaffing van een nieuwe
roltrommel-auto voor de reiniging. Bij het
begin van de vergadering werd de heer W.
van Wingerde tot waarnemend secre
taris beëdigd. Door een verspreking van de
voorzitter zou hij bijna burgemeester zijn
geworden.
A mateurtoneel
ADVERTENTIE
VOOR
ADVERTENTIE
BURGERLIJKE STAND
ONDERTROUWD: G. B. Groendik en M.
J. Hamelink; P. W. Meijer en E. M. Schippers.
GETROUWD: G. M. Hoornsman en M.
Struijk; F. Staal en H. Draijer; A. IJzerman
en N. de Ruiter.
GEBOREN: Adriaan Eelke Matthijs, z. van
G. P. Schieferdecker en J. F. N. van Klef-
fens; Johanna Francina, d. van E. Westra en
P. van der Zouwe; Martinus Hendricus Jozef,
z. van M. H. Kokkelkoren en F. J. E. Hil-
scher; Hendricus Antonius Nicollas, z. van
A. S. P. van Houten en G. M. Jansen.
OVERLEDEN: J. Boelhouwer, 76 j.; J. Tit,
67 j.; Wed. C. G. P. van der KooijBaurn-
garte, 78 j.; H. H. Thoolen. 61 j.; Wed. K. A.
Hendrikman VerstegenPokorny, 64 j.; G.
P. Meijer, 56 j.
De 59, niet-politiek
NU WIJ HET EINDE dezer
reeks raadsleden-portret
ten naderen weten we wel, dat
verreweg de meeste vroeden
hun tegenwoordige positie niet
cadeau hebben gekregen en
vooral in hun jeugd heel wat
materiële moeilijkheden heb
ben moeten overwinnen.
De heer Dirk Adrianus
Johannes Spek (A.R.)
maakt daarop geen uitzonde
ring.
Hij werd in 1904 in het
toenmalige Schoten als zoon
van een burgerambtenaar van
de Cavallerie-kazerne geboren.
Hij ging op de Groen van
Prinstererschool, het tegen
woordige gebouw „Cultura"
aan de Jansstraat: wel een be
wijs dat zijn principiële ge
zindheid hem niet is komen
aanwaaien, maar met de pap
lepel werd ingegeven, en dat
Dirk en zijn twee broertjes
daar maar een fikse wande
ling voor over moesten heb
ben.
Schoten was toen nog een
pampa, open vlakten, waarop
de steenwoestijn nog groeien
moest. Dorado voor een jeugd
die eens een balletje wilde
daar maar een fikse wande-
votten.
De „tuin van Bredius" strek
te zich nog uit van de Rijks
straatweg tot het Huis te Zaa-
nen en op het kazerneterrein
zag de jonge Dirk de remonte
rijders van het vroegere ca-
valleriedepót exerceren. En het
kon al niet anders of ook hij
begeerde cavallerie-officier te
worden.
Er kwam niets van, zulke
dingen waren voor „gewone
mensen" in die dagen niet
weggelegd.
Wij hebben zo'n vermoeden,
dat Dirk Spek zich in die on
vermijdelijkheid heeft geschikt
met dezelfde blijmoedigheid
welke ook nu zijn voornaam
ste karaktertrek is: de blijmoe
digheid waarvanPaulus spreekt
in zijn brief aan de Filippen-
sen. Hebben we hem niet
horen zeggen, dat ook in een
tijd, toen de sociale voorzie
ningen nog verworven moes
ten worden het bij een leven
uit het geloof mogelijk was
het hoofd in dankbaarheid neer
te leggen voor wat God elke
dag opnieuw schonk?
De noodzaak van het „mee-
verdienen" werd na zijn vijf
tiende jaar groter: toen stierf
zijn vader. Hij werkte toen al
twee jaar bij de Oprechte
Haarlemsche Courant en
's avonds leren natuurlijk
waar hij zich ontwikkelde tot
de chef van de advertentie-
afdeling van dit blad.
Zijn geestdrift om de kolom
men van ons blad in betaalde
millimeters om te zetten is on
gebreideld en met de redactio
nele aanspraken schijnt hij al
leen rekening te houden wan
neer er een verslag van de
Haarlemse raad op stapel
staat. En vandaag natuurlijk.
Zijn functies in kerkelijk en
politiek verband zijn vele en
velerlei. Bij een lid van de
Gereformeerde kerk begint
dat natuurlijk al in de „Jonge
lingsvereniging", waaraan ook
de heer Spek vele uren van
bezinning op het gebied van
kerk. staat en maatschappij
dankt.
Zijn politieke activiteit be
gint zo omstreeks 1924 in pro-
pagandaclub en kiesvereniging
Schoten. Dertien jaar later
staat hij vermeld als secreta
ris van de A.R.-kiesvereniging
in Haarlem; na de bevrijding
ziet men hem terug als secre
taris van de Staten-Centrale,
als voorzitter van de Kiesver
eniging dr. H. Colijn, als lid
van de Noodraad.
De vakvereniging heeft al
evenzeer zijn aandacht. Voor
de oorlog bestuurslid van cle
Christelijke Bond van Han
dels- en Kantoorbedienden, nu
voorzitter van de afdeling
Haarlem van de Christelijke
Grafische Bedrijfsbond en
voorzitter van de Unie van
Werknemersorganisaties in het
grafische bedrijf Hij was ook
hoofdbestuurslid en heeft als
lid van de onderhandelings
commissie voor de C.A.O. er
heel wat uren aan de confe
rentietafel gezeten
Dat de Christen een op
dracht heeft op sociaal terrein
aanvaardt hij ten volle, maar
hij zal daarbij nooit uit het oog
verliezen, dat men daarbij
nooit een heilstaat zal be
reiken. En ook niet, dat elk
verhoogd levensniveau dooi
de jongeren als vanzelfspre
kend wordt aanvaard.
Ook in het kerkelijk archief
komt zijn naam heel wat keren
voor: als collectant, diaken,
ouderling, voorzitter van de
Commissie van beheer.
Daarnaast vindt de heer
Spek nog tijd voor het be
oefenen van enkele liefhebbe
rijen. Zijn liefde voor de paar
densport heeft hij uit zijn vroe
gere cavallerie-aspiraties nog
overgehouden. En ook voetbal
len mag hij graag zien doen.
Hij zit dan ook in het dagelijks
bestuur van de Sportraad.
En verder zingt hij graag,
uiting van een aangeboren
muzikaliteit. In het bijzonder
bekoort hem de mannenzang,
zelfs zo dat hij er in 1945 de
rompslomp van de oprichting
van Haarlems Christelijk
Mannenkoor voor over had. Hij
is er voorzitter van.
Mevrouw S p e kV e 1 d-
w ij k vervult het tweede
secretaresseschap van de Ne
derlandse Christenvrouwen
bond, afdeling Haarlem-Noord.
En de drie dochters uit dit
„Dreimadlerhaus" treden in
het voetspoor van Pa: Jo (21)
als secretaresse van een meis
jesvereniging, Dora (19) pre
sidente van jongens- en meis
jesvereniging tezamen, Basje
(15) wijdt zich aan de ver
spreiding van het Evangelisa
tieblad de Elisabethbode.
N.B. Mr. dr. A. F. H.
Schreurs (K.V.P.) verzocht
enig respijt wegens overstel
pende drukte. Het is hem gra-
cielijk toegestaan. Wellicht dat
het ons tegen die tijd ook lukt
met zijn fractiegenoot H.
Loerakker een afspraak
te maken.
node ziet vertrekken. De di
rectie hoopt, dat de heer Stadt
nog een prettige levensavond
zal hebben.
Natuurwacht
Als ge, nu de natuur weer
zichtbaar begint te herleven,
in onze parken of de duinen
gaat wandelen, zult ge wel
eens een dame of heer tegen
komen met om de arm een
groene band, waarop een par-
nassia staat afgebeeld, een
bloem, die onder meer in onze
duinen voorkomt en zo'n aar
dig effect maakt. Die dame of
heer is lid van de Natuur
wacht, evenals u een liefheb
ber van planten en dieren en
die door de groene band u al
leen maar er aan wil herinne
ren, dat ge niet in uw eigen
tuin zijt, maar in ons gemeen
schappelijk recreatiegebied. In
uw eigen tuin kunt ge bloe
men of takken plukken, kunt
ge buiten de paden lopen, kunt
ge gaan liggen of zitten, naar
ge wilt kunt ge papieren laten
vroeger licht en kleurigheid
domineren. Een gedeelte van
het café, de hal en enkele
kamers kwamen al gereed, en
als straks het weer het toelaat
zal de voorbijganger met
moeite de neiging kunnen be
dwingen om op het met bloe
men en fleurige parasollen ge
tooide terras, een plaatsje te
zoeke.n om er niet zonder
enig chauvinisme het va et
vient gade te slaan.
Haarlem zal straks zijn gas
ten waardig kunnen ontvan
gen. Mede dank zij de acco-
modatie die hem geboden
wordt in dit zich verjongende
bedrijf, waar en dat mag
men best weten het goed
toeven wordt.
Nieuw gezicht
Sinds gisteren heeft de
Grote Houtstraat er weer een
moderne gevel meer bij, be
horende bij het gebouw van
Peek en Cloppenburg. Na een
verbouwing van ongeveer vijf
Het gezin Spek beoefent met veel plezier de zangkunst. Men ziet
de heer en mevrouw Spek, Basje, Jo en Dora aan de vletigel,
zij is leerlinge van Toonkunst tijdens een vertolking van het
bekende Land of Hope and Glory.
Drie phasen
Hoewel men verwachten
mag, dat een gouden jubilaris
bij de N.V. Brandstoffenhan-
del voorheen N. van Breemen
vijftig jaar in de „kolen" ge
zeten moet hebben, is dit bij
de heer J. Stadt, wonende
Kloosterstraat 127 niet het ge
val. Hij heeft de ontwikkeling
van het gebruik van huisbrand
meegemaakt. Vijftig jaar ge
leden begon hij mee te werken
aan de fabricage van turf,
later had hij een aandeel in
het vervoer van anthraciet en
na de bevrijding heeft hij de
nieuwe wijziging meegemaakt,
namelijk 'dfe verkoop van
stookolie.
Toen de heer Stadt op 1
April 1904 bij het bedrijf in
dienst kwam, werd hij aange
steld als machinist van een
sleepboot bij het turfbaggeren
in de omgeving, van Amster
dam. In die jaren werd veel
turf gebruikt. Ook trok hij
vaak naar Friesland, waar het
bedrijf een veenderij had. On
geveer dertig jaar geleden
kreeg" de aanstaande jubilaris
een ongeluk bij het passeren
van een brug en hij was niet
in staat zijn werkzaamheden
op een boot voort te zetten. De
heer Stadt werd overgeplaatst
naar Haarlem, waar het ko-
lenbedrijf gevestigd was. Het
gebruik van kolen nam na de
vorige oorlog toe. Eerst zat
hij op de bok, later bestuurde
hij de eerste vrachtauto van
de firma en in de oorlog reed
hij op een auto met gasgene
rator. Aan de verkoop van
olie heeft de heer Stadt nog
meegewerkt, maar de laatste
jaren gaat zijn belangstelling
weer uit naar de kolen. Hij is
namelijk terreinchef van het
bedrijf aan de Schouwtjeslaan.
In de loop der jaren heeft de
jubilaris zich aan de nieuwe
inzichten in het bedrijf en in
het moderniseren er van aan
gepast: men beschouwt hem
als een kundig werker en een
plichtsgetrouw employé, die
er in de strenge winter niet
tegen opzag tot halftien des
avonds op het bedrijf te wer
ken en de volgende morgen
om kwart over zes weer pre
sent te zijn.
Woensdagmiddag 31 Maart
zal de heer Stadt ter gelegen
heid van zijn gouden jubileum
in restaurant Brinkmann ge
huldigd worden. Dan zal men
tevens afscheid van hem
nemen. Hij is 69 jaar en hoe
wel hij er zelf niet tegen op
ziet om nog een poosje voort
te werken heeft de directie
hem pensioen verleend, on
danks het feit, dat zij hem
slingeren, kunt ge alles doen
naar eigen inzicht en smaak;
in ons aller gebied, de vrije
natuur, kunt ge genieten zo
veel ge wilt, maar moet ge
daarbij denken aan de groene
band van de Natuurwacht en
de groene, oneindig veel
mooiere band van de natuur.
Meent ge met ons, dat er
nog te veel onbewust en on
nadenkend vernield wordt en
voelt ge er voor een handje te
helpen bij de bestrijding van
dat kwaad, vraagt dan eens
inlichtingen over de Natuur
wacht, haar samenstelling,
werkwijze, taak en werkver
deling. Ge kunt die informa
ties inwinnen bij de leiders
van de Natuurwacht in Zuid-
Kcnnemerland, de heren J.
Houwen, Zaanenlaan 34 en S.
Wellinga, Molijnstraat 5, die
gaarne alle gewenste inlich
tingen zullen verstrekken.
Wacht echter niet lang met
de uitvoering van uw voor
nemen, de Natuurwacht kan
nog best wat enthousiaste
werkers gebruiken. Vooral
oudere leden zijn zeer welkom.
Verjongenskuur
Het ik eigenlijk jammer dat
men de gebouwen hun ge
schiedenis niet aanziet, noch
dat men bevroeden kan wat
er zich achter de gevels aan
wetenswaardigs afspeelt. De
heer H. Alsem deed er daarom
goed aan om ons op de hoogte
te stellen van de restauratie
van hotel Royal, dat hij sinds
korte tijd exploiteert. Men
weet het: hotel Royal is ge
vestigd tegenover Haarlem's
station, eeü respectabele gevel
achter de kettingen waarmee
bet trottoir rond de hoek aan
de Kruisweg is afgezet.
Na de Zondag, een week ge
leden, toen het hotel van eige
naar veranderde, en de heer
Alsem de exploitatie ter hand
nam, is er hard gewerkt om
het interieur aan een moder
nisering te onderwerpen.
's Maandags stonden de stei
gers in het gebouw, en giste
ren was men zover dat het
eerste gedeelte van de restau
ratie, die zich mettertijd over
het gehele gebouw zal gaan
uitstrekken, aan nieuwsgierige
blikken kon worden prijsge
geven. De voornaamste ver
andering betreft het restau
rant, waar in tegenstelling tot
weken, op papier gezet door
H. Tuninga en uitgevoerd
loor bouwbedrijf Klein Schip
horst, zijn houtkrullen, verf
spatten en loshangende leidin
gen weer verdwenen, zodat
de veelkleurige klerenrekken
weer in het middelpunt van
de belangstelling komen te
staan.
Reeds in 1939 bestonden er
al serieuze plannen om tot
verbouwing van het pand over
te gaan, doch de oorlog stak
een spaak in het vei-bouwings-
wiel, dat evenwel na de oorlog
tot op heden constant gedraaid
heeft, ook al viel dat niet al
tijd evenzeer op. Men beperkte
zich toen namelijk tot interne
verbeteringen, aangezien de
kleine vergunningen, waarmee
men na de oorlog werken
moest, uitwendige vei'bouwin-
gen niet toestonden. De recen
te werkzaamheden kan men
evenwel beschouwen als het
sluitstuk van deze vernieu
wingen en achteraf bezien zijn
de P. C.-mensen er wel blij
om, dat eerst nu het gebouw
een nieuw gezicht heeft ge
kregen, want nu is dat gezicht
dan ook uiterst modern.
De vroegere, nauwe ingang
is enigszins ten koste van
de étalageruimte aanzien
lijk verbreed en zij maakt nu
door de twee pilaren, die het
verlaagde plafond schragen,
een voorname indruk. De
gevel en de entrée zijn bedexi
met Travertin-marmer.
De étalages, die aan de
binnenzijde niet afgeschermd
zijn, worden vei-licht volgens
een nieuw systeem, waardoor
men de kleuren van de stoffen
als bij daglicht waarneemt.
Een andere nieuwigheid ook
is de markies van zeventien
meter lengte, waarin ongeveer
zeventig meter doek verwerkt
zit, die met één slingerbewe
ging kan worden neergelaten
of opgehaald.
Gisteren is met enig offi
cieel vertoon de verbouwde
zaak ingewijd, die op zijn
beurt het zijne er toe zal bij
dragen, de Haarlemmers er toe
te brengen, meer in eigen stad
te winkelen en niet voor
iedere aankoop de trein naar
Amsterdam te nemen, waarbij
wij overigens niets tegen de
Nederlandse Spoorwegen heb
ben!
Het toneelspel „Vandaag is morgen" dat
„Nieuw Leven" drie avonden achtereen in
de stadsschouwburg heeft opgevoerd, mag
men gerust als een waardevolle aanwinst
voor het amateurtoneel beschouwen. Het
heeft in Engeland zeer veel succes gehad,
is echter niet op het répertoire van het
Nederlands bei'oepstoneel terecht gekomen,
omdat de vertaler Jan Oycn zijn vertaling
maakte in opdracht van een Amsterdams
amateurtoneelgezelschap, dat het na ver
loop van tijd vrijgaf. Zo kwam het in de
bibliotheek der amateurspelcn terecht. Het
is overigens moeilijk genoeg om het tot
een gedurfde onderneming te maken voor
elke troep, die niet met grote talenten ge
zegend is. Zo'n figuur als de kolonel bij
voorbeeld, die voortdurend in hallucinaties
leeft en niet zelden een gevaar wordt voor
zijn omgeving, vraagt de uiterste concen
tratie van zijn vertolker. Zijn aanwezig
heid veronderstelt ook tegenspel van het
gehele ensemble, dat uit stuk voor stuk
zeer genuanceerde karakters bestaat. Deze
uit te beelden mag een mooie taak zijn, er
hoeft maar één accent verkeerd gelegd te
worden of het effect gaat verloren. En op
effect is Herbert Bates' stuk zeker bere
kend, zij het dan gevoed door sterk en
zuiver gevoel.
De inhoud geeft wel aan welke fijne wis
selingen plaatsgrijpen in sfeer en stemming
en hoe zorgvuldig ze dienen te worden be
hoed. Een R.A.F.-officier brengt een vrien
din mee naar zijn huis. Hij is oorlogsvlie
ger en heeft verlof gekregen na een vlucht
waarin hij maar net aan de dood ontsnapte.
Voor zijn moed ontvangt hij een decoratie,
maar deze decoratie telt bij hem minder
dan bij zijn verloofde, die uiterlijk vertoon
boven innerlijke kwaliteiten stelt. De
vriendin blijkt dan ook de officier beter te
begrijpen, Óver hun liefde hangt echter de
schaduw van de dood. Dat is het thema van
het stuk: de onzekerheid, die overal dreigt,
de dood, die altijd kan toeslaan. Het wordt
gemarkeerd door de personen van het aan
hankelijke zusje van de officier en zijn
vriend, een Pool. En de dood slaat toe. Bij
een nieuwe vlucht komt hij om het leven.
Er is geen morgen meer. Vandaag was
morgen voor hem.
Ik zou graag op de voorstelling van
Nieuw Leven, ditmaal onder regie van Carl
Veerhoff. nader zijn ingegaan als de ver
eniging niet had gespeeld in het kader van
een door de NATU georganiseerde toneel
wedstrijd. De afspraak luidt dat de recen
sent zijn oordeel achterwege laat om het
oordeel van de jury niet te beïnvloeden.
Ik kan wel door de mazen van het net
heenglippen en verklaren dat ik „Nieuw
Leven" een serieuze kans geef om in de
prijzen te vallen, gezien het hoge spelpeil
der opvoering. Maar zelfs dat kan als een
beïnvloeding gezien worden, ook al geef ik
geen enkele motivering. Derhalve zwijge
ditmaal de critiek. De jury zij welspreken
der. P. W. FRANSE.
ADVERTENTIE
KEMLkEcRDW°
ylr* ZIJLSTR.56
WASMACHINES - CENTRIFUGES
Genootschap Nederland-Engeland
Mr. C. L. Cudworth uit Cambridge heeft
er aardigheid in, overeenkomsten tussen
East Anglia en Nederland op te sporen en
hij heeft er na enige studie zoveel gevon
den, dat hij er gisteravond in de Kleine
Brinkman voor het genootschap Neder
landEngeland een lezing over heeft ge
houden.
East Anglia is een landstreek aan de
Oost-kust van Engeland, iets ten Noorden
van Londen.
Door middel van een grote serie plaatjes
toonde de spreker aan, welke gelijkenissen
er zo al te vinden zijn. Opnamen van een
laantje met enige koeien, van een rivier
met aan haar oevers enkele molens, van
zeilboten op een meer, omgeven door een
rustig, vlak landschap, alle gemaakt in
East Anglia, gaven de indruk van een
zuiver Hollands landschap.
Aangezien Nederland evenals Zuid-Oost-
Engeland enige oude Hanze-steden bezit,
ligt ook daarin een uitgangspunt voor ver
gelijkingen. Mr. Cudworth toonde verschei
dene afbeeldingen- van bakstenen gebou
wen met trapgevels, die zowel in Nederland
als in East Anglia voorkomen.
Aan het einde der Middeleeuwen namen
de Engelsen contact op met Nederlandse
ingenieurs voor de aanleg van havens. Deze
ingenieurs brachten veel Nederlandse vak
termen mee voor begrippen, welke de En
gelsen tot op dat ogenblik nog niet kenden.
Honderden jaren lang hebben deze Neder
landse woorden stand gehouden; slechts
langzamerhand zijn zij vervangen door
Engelse equivalenten. De schilders uit East
Anglia werden in vele gevallen geïnspi
reerd door Nederlandse landschapsschil
ders.
Soms treft men op huizen Nederlandse
inscripties aan. zoals „Niet zonder arbeid".
Dan zijn er de molens, die grote overeen
komst vertonen met die uit ons land. Ook
het intérieur in sommige kerken doet sterk
aan Nederland denken.
Tenslotte toonde spreker aan, dat soms
zelfs gehele huizenblokken in beide landen
met elkaar overeenkomen.
De traditie getrouw houdt de Haarlemse
wandelsportvereniging „Jan Passtoors" op
tweede Paasdag van Heemstede uit de
jaarlijkse bloembollentocht. Er wordt ge
start in het wandelbos „Groenendaal".
Men kan kiezen uit vier parcoursen; die
over tien, vijftien, twintig en vijfentwin
tig kilometer. Er is rekening mee gehou
den, dat dit parcours ook door de niet-
geoefende wandelaar zonder enige moeite
gelopen zal kunnen worden. Inschrijvingen
voor de bloembollentocht moeten voor 12
April gericht worden aan het secretariaat,
dat in handen is van de heer H. van Oor
schot, Klapheklaan 4 te Aerdenhout, te
lefoon 27436.
De herinnering voor het volbrengen van
deze tocht bestaat uit een médaille. Groe
pen van tenminste tien wandelaars plus
een leider ontvangen bovendien een
groepsherinnering en kunnen ook in aan
merking komen voor een extra prijs, die
wordt uitgereikt aan die vereniging die
de beste propaganda voor de wandelsport
maakt.
De algehele leiding van de tocht heeft
de voorzitter van „Jan Passtoors",-de heer
J. W. Schorfhaar.
