„Haarlems Bloei"voor vuurproef van
vreemdelingeninvasie
SB
PROTESTANTEN
van BRUGGEN
„Ons Buurthuis" slaat spijker
op de kop
POKON
Toneel tijdens de Paasdagen
Radio-oproep lokte lawine van
hulpvaardigheid uit
j Hulp en bloemen
neven aan
de redactie
Twee debuterende regisseurs
Rendez-vous in
Lob's woud"
Haarlems jongetje sinds
Zondag vermist
Maria Stuart" in
's-Gravenhage
DINSDAG 20 APRIL 1954
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
8
Burgerlijke Stand
H.K.G. naar Hoorns
Marionettentheater
Inbraak door vernielde
étalageruit van Haarlemse
juwelierszaak
Ds. W. J. van Elden overleden
H. Boon overleden
Het Informatiecentrum van Haarlems Bloei op het Stationsplein heeft van Vrijdag af
tot Tweede Paasdag de vuurproef moeten doorstaan De proef op de som of het appa
raat voor Haarlems vreemdelingenverkeer inderdaad is opgewassen tegen de eisen
die een massale intocht van logieszoekende en de weg-vragende vreemdelingen stelt.
Nu de drukte is weggeëbd, nu leiding en personeel van Haarlems Bloei even respijt
hebben om op adem te komen en de geleverde prestaties te overzien kan die vraag
volmondig bevestigend beantwoord worden.
Zo druk was het nog nooit voor het Infor maiiecentrum van Haarlems Bloei op het
Stationsplein. Vreemdelingen die een onderdak voor de nacht komen vragen en
Haarlemmers die dat komen aanbieden in file voor het gebouwtje binnen welks
muren onder hoogspanning wordt gewerkt.
Vrijdag begon de drukte, Zaterdag liep
het storm. Zes tot acht man personeel in
plaats van de gebruikelijke drie informa-
trices stonden urenlang achter de balie,
spraken Frans, Duits, Engels en nog veel
meer om antwoord te geven op alles wat
een buitenlander maar wil weten. Zij no
teerden adressen, gaven tips voor beziens
waardigheden en hingen voor alles aan de
telefoon. Want tegen de Zaterdagavond
waren alle hotels en pensions al tjokvol en
moest de lijst van duizend particuliere
adressen worden aangesneden. Om half één
Zaterdagnacht was de laatste klant gehol
pen, de laatste van de duizend die men een
onderdak voor de nacht had bezorgd.
Op de Eerste Paasdag, toen in de loop
van de middag het personeel van Haarlems
Bloei onder aanvoering van de voorzitter,
wethouder D. J. A. Geluk, en de nieuwe
directeur, de heer W. van Willige, weer
stond aangetreden, zou het nog erger wor
den. Om zeven uur 's avonds was de bron
van particuliere adressen uitgeput. Men
volgde het voorbeeld van Den Haag en
riep' per radio de Haarlemmers op logeer-
gelegenheid ter beschikking te stellen: men
kwam ongeveer driehonderd kamers te
kort.
Van dat moment af geleek het Informa
tiecentrum op het Stationsplein een onge
ordend dolhuis. De telefoonlijnen waren
in een oogwenk bezet met hulpvaardige
lieden die hun slaapsaletten aanboden.
Haarlems Bloei kon zelf alleen nog maar
opbellen door een door de bereidwillige P.
T. T. ter beschikking gestelde tussenlijn.
Tegelijkertijd bewoog zich een dichte
drom naar het Stationsplein van Haarlem
mers die persoonlijk zich kwamen melden.
Twee dames van de stichting posteerden
zich toen maar in de gure kou ter weers
zijden van de ingang om adressen te no
teren.
Na 150 namen opgeschreven te hebben,
is men er maar mee opgehouden. De drukte
bleek trouwens niet zo groot meer te wor
den als men aanvankelijk had vermoed.
Er ontstond trouwens een nog wat ver
velende controverse tussen mensen-met-
stromend water en mensen-met-lampet-
kan. Het is begrijpelijk, dat Haarlems Bloei
er voor alles op uit is de vreemdelingen zo
goed mogelijk te ontvangen. Dus werden
eerst de adressen-met-vaste-wastafel ge
bruikt. Gevolg: noodkreten van de lampet
kan-bezitters bij de politie.
HAARLEM, 15 April 1954
ONDERTROUWD: 15 April, E. J. Fiege en
Ch. F. Geerts.
GEHUWD: 15 April, W. de Jong en T. van
der Reijden: H. Vos en Z. Kroon; C. Bakker
en J. P. Stringer: Th. H. Hessling en L. A.
Hofsté; .T. Ham en A. Schermerhom: E. Th.
van der Waag en E. van der Vliet; H. E. Balk
en W. G. Roosenhart; J. C. Klingen en J. J.
Jansen.
BEVALLEN van een zoon: 14 April, M.
S. StoofHermus: M. KükRiegen: A. H.
Kokvan Millingen; 15 April, W. J. E. Tang
Snijders.
BEVALLEN van een dochter: 13 April, A.
Zeilemakervan de Wetering: 14 April, A.
M. OckhuijshenSterneberg; N. H. Cornet
van Gijtenbeek; 15 April. G. J. van der
Meijvan de Water; A. S. Verkade-de Vries.
OVERLEDEN: 13 April, J. E. Cieremans.
77 j.. Wilhelminalaan: E. C. van Mourik. 2
m., Schoterweg: M. E. J. Nieman. 84 j.,
Schotersingel; 14 April. M. A. C. Goossen—
de Knoop. 69 j.. Rechthuisstraat; D. Koning
Slagveld. 63 j., Hazepaterslaan: A. C. Da-
velaarHermus. 41 j.. Clovisstraat; H. J.
van den Berg. 65 j.. Hazepaterslaan.
HAARLEM. 16 April 1954
GEHUWD: 16 April, H. Hemerik en R.
Boosman
BEVALLEN van een zoon: 15 April, .J. E.
Jansenvan Eerten; E. den Hollander
Cop; 16 April, C. J. ZethofSeijsener; C. M.
HijneHoogenboom.
BEVALLEN van een dochter: 15 April, H.
M. A. LensenBakkenhoven.
OVERLEDEN: 14 April, M. Pirovano—
Kuijl, 81 j.. Wouwermanstraat; 15 April, A.
Smits—Beekveld, 48 j„ Hazepaterslaan.
HAARLEM, 18 April 1954
GEHUWD: 17 April. H. S. K. Hamelijnck
én N. de Looze; R. J. de Koek en H. List.
BEVALLEN van een zoon: 16 April, W. J.
M. Sandigvan den Broek; J. Kuipersvan
Bakel; H. SteenmanMeerwijk; B. A. M,
JacobsCastelein; W. Ditmarvan de Wall;
17 April, B. J. van der MeijPhilippo.
BEVALLEN van een dochter: 16 April, J.
TierieCreebe; C. L. OostromPus; M. H.
Keuss—Klunder; 17 April, J. Schoonderbeek
Selhorst.
OVERLEDEN: 15 April, J. van der Kroft,
76 j., Anjelierenstraat; 16 April, D. F. Kaart,
86 j., Schotersingel; L. J. Jansen van Galen
—Carton, 74 j., Jansstraat.
Een andere, serieuzer klacht van de
vreemdelingen betrof de onmogelijkheid
om in Haarlem op Zon- en feestdagen ook
maar de geringste hoeveelheid vreemde
valuta gewisseld te krijgen.
Aanvankelijk verleenden een aantal
hotelportiers daartoe nog wel hun mede
werking, maar tenslotte was hun voorraad
op de tijdens de Paasdagen gevraagde hoe
veelheden niet berekend.
Toen heeft Haarlems Bloei maar besloten
de aangeboden valuta te accepteren en zo
doende de lacune aan te vullen.
Intussen is ons bij informatie gebleken,
dat wel tijdens Goede Vrijdag en Zaterdag
de Nederlandse Credietbank geopend is ge
weest. Wij vernamen, dat het speciaal Za
terdag daar bijzonder druk is geweest.
De ervaringen met de Paasdagen hebben
aangetoond, dat er in de bollentijd zeker
behoefte is aan openstelling van een bank
voor valutazaken.
De verlichting en versiering van Haar
lem straten hebben zeker de instemming
Twee gevallen van hulpvaardigheid: om
half één 's nachts komt op Eerste Paas- j
dag een Amerikaanse chirurg binnen-
vallen. Hij komt met zijn auto uit Nancy
en is dood-op. De dames van Haarlems
I Bloei zijn het ook, maar blijven niet-
temin nog een uur op het vinkentouiv.
En met resultaat: dan heeft de Ameri-
kaan een warm bed.
Tevoren is een bejaarde Frangaise in l
gezelschap van een jong meisje om on-
derdak komen vragen. Beiden zijn door
en door koud en verlangen naar een
verwarmde kamer. Op dat ogenblik is
geen enkel adres voorhanden. Lukraak
ivordt iemand uit Santpoort opgebeld.
Het is in de roos. Een kwartier later S
komt hij met. zijn auto voorrijden om
het tweetal af te halen.
En bij alle drukte vergat men niet
om alle dames die het Informatiecen-
trum bezochten met een bloemrijke at-
tentie te laten vertrekken.
der vreemdelingen gehad. Zij bleken inzon
derheid enthousiast over het effect van de
donkere Grote Kerk met de van binnen uit
verlichte ramen. Ook het Frans Halsmu
seum heeft veel belangstelling getrokken;
tweeduizend bezoekers tijdens de Paasda
gen. De drukte concentreerde zich vooral
op de middagen.
Het tijdelijk établissement „Bon verre" in
de Vleeshal heeft het niet zo druk gehad
als verwacht werd, maar voor het overige
zijn de Haarlemse restaurateurs best te
vreden. En zij prepareren zich op de ko
mende Zaterdag, want men rekent met het
Bloemencorso op een nog grotere toevloed.
ADVERTENTIE
STEMT CH. LIJST,
(Verkort weergegeven)
Paasprijzen. Van verschillende kanten
vernam ik en ondervond het ook zelf, dat
de prijzen van diverse artikelen vlak voor
de Paasdagen gestegen zijn. Ik vraag mij
af waar dit voor nodig is. Mij dunkt dat
alles al duur genoeg is en voor veel ge
zinnen de eindjes moeilijk aan elkaar te
knopen zijn. Is hier nu niets aan te doen?
Moet nu altijd maar een bepaalde groep
de dupe worden van mensen, die op winst
bejag uit zijn en blijkbaar nergens voor
terugdeinzen? Wat maakt een kleine loons
verhoging' uit, als de prijzen toch weer
stijgen?
EEN WERKMAN
Herinnering. Toen ik deze brief schreef,
tikte ik bij vergissing 1945 inplaats van 54.
Zozeer was ik verdiept in de herinne
ringen. toen vlak na de oorlog de onein
dige opluchting baanbrak dat we voorgoed
van de Duitse bedreiging waren verlost.
Thans is de situatie geheel veranderd. De
Duitse dreiging is op politiek terrein met
steun van Westelijke landen weer ver
schenen. maar wij Nederlanders voelen
haar ook weer aan den lijve. Wanneer men
ziet hoe Duitse toeristen zich gedragen,
krijgt men zin om de hele deviezenrommel
te vergeten en de regering te vragen, de
grenzen te sluiten voor deze groep van
vreemdelingen. In Arnhem hebben zij met
Pasen de binnenstad op stelten gezet, xn
Elten hebben zij pamfletten tegen de Ne
derlandse regering verspreid, in Amster
dam zongen ze nazi-liederen en in de bol
lenstreek gingen zij tekeer alsof ze op
nieuw bezetters waren. Wat een wonder
dat de Fransen, die ook het een en ander
van de Duitse mentaliteit weten, niet in
de E.V.G. willen!
B. E.
Het is al weer enkele jaren geleden, dat
aan de Kampersingel in Haarlem een wo
ning vex'd ingericht als clubhuis voor kin
deren uit stadsdelen waar een te kleine
behuizing te weinig gelegenheid geeft voor
vermaak. Een centrum dus van gezonde
vrijetijdsbesteding. Huis en club moesten
uiteraard onder één naam worden aange
duid. De keuze viel op „Ons Buurthuis".
En als wij opmerken, dat deze keuze de
enige iuiste is, dan beroepen wij ons op een
ervaring, die we er deze week hadden.
In de loop der xaren schreven wij al een
en ander over het werk dat hier door en
voor een groot aantal jongeren wordt ge
daan. Men zal daaruit hebben kunnen op
maken, dat de veelzijdigheid van vrijetijds
besteding daai-, tot twee conclusies- leidt.
Allereei-st mei-ken wij op, dat er steeds po
sitief wordt meegeholpen aan de vorming
van de jeugd met positieve resultaten om
dat het clubhuis r.aast hun eigen huis een
„thuis" is waaraan die jeugd later prettige
herinneringen zal hebben. Tot de tweede
conclusie komt men misschien iets minder
snel. Die mogen we dan wel als volgt in
leiden. De hele week worden er 's avonds
cursussen gegeven voor alle leeftijdsgroe
pen. Er is een complete timmerwerkplaats,
er wordt wat boksles gegeven waarbij het
vooral te doen is cm het sportieve element.
Er wordt getracht de fijne kneepjes van
jiu-jitsu onder de knie re krijgen om de
zelfde reden. Er wordt geknutseld, gete
kend, geboetseerd, toneel gespeeld, ballet
gedanst, gekookt, vult ge zelf maar aan.
want deze lijst is beslist incompleet. Maar
men begrijpt, dat al deze vormen van vrije
tijdsbesteding niet zittend kunnen worden
uitgevoerd. Ér word bij gelopen, er wordt
bij gerend, kortom: er wordt nogal wat
rommel bij gemaakt. En dat is waarover
we het even met u wilden hebben.
We hebben deze week bij dat huis aan
de Kampersingel aan de bel getrokken en
we werden opengedaan door een jonge
dame, die een bezem meevoerde in cle ene
hand en een verfkwast in de andere.
Aanvankelijk dachten we met een schoon
maakster-van-professie te doen te hebben,
maar de onjuistheid van deze veronderstel
ling werd ons duidelijk toen de deur ver
der voor ons openging. Want eenmaal bin
nen ontwaarden we wel tien tot vijftien
jongedames en evenzovele jongeheren, al
len met bezems, verfkwasten, stoffers,
poetslappen, vult ge zelf maar aan, want
ook dit lijstje is wegens plaatsgebrek be
slist incompleet.
We stonden in de grote schoonmaak, zo
groot als we nooit ergens anders zagen.
Een aantal vrijwilligers (dat groter was
dan liet aantal schoo'nmaakwerktuigen)
hebben geconstateerd dat het huis wat
moest worden opgeschilderd, dat een nieu
we beitsbeurt de vloeren (kaal geworden
door de enorme activiteit van het grote
aantal leden) niets dan goed zou doen. dat
de toneelkleuren om een sopje vroegen,
dat in de bibliotheek een aantal kafters
zich bijzonder verdienstelijk konden ma
ken, en, vult ge zelf maar aan, ook deze
lijst zou in zijn ware grootte te veel ruim
te vragen.
Maar ge kunt er van verzekerd zijn, dat
er deze week is aangepakt om straks weer
in een ordelijk clubhuis te zitten. En boven
al, aan de Kampei-singel is deze week ge
zongen, veel gezongen en hard gezongen.
„Ons Buurthuis" is de enige juiste naam.
Op Donderdag 29 April wordt voor leden
van de Haarlemse Kunstigemeenschap in
het Rembrandt Theater de op de Biënnale
te Venetië bekroonde film „Justice est
faite" van André Cayatte en Charies Spaak
vertoond. Claude Nollier van de Comédie
Frangaise vervult de hoofdrol. „Neder
landse beeldhouwkunst tijdens de late mid
deleeuwen" van Bert I-Iaanstra is in het
voorprogramma opgenomen.
Zaterdag 24 April wordt pier touringcar
een excursie naar Hoorn gemaakt, teneinde
voor belangstellenden de mogelijkheid te
openen een voorstelling van het marionet
tentheater van Richard Heuckeroth bij te
wonen. Uitgevoerd wordt Ravel's meester
werk „FEnfant et les Sortileges".
In de afgelopen nacht werd met een
steen de étalageruit van een juwelierszaak
in de Paul Krugerstraat verbrijzeld. De
dader deed vervolgens een greep in het
uitstalraam en ontvreemdde ongeveer vijf
tien horloges ter waarde van ruim acht
honderd gulden. De inbreker had blijk
baar zo'n grote haast dat hij geen acht
sloeg op een aantal polshorloges die op
het trottoir voor de winkel vielen. De po
litie stelt een onderzoek in.
Zaterdag is onverwacht in de ouderdom
van 66 jaar overleden ds. W. J. van Elden,
emeritus-predikant van de Nederlands
Hervormde Gemeente te Haarlem en hulp
predikant in wijk Oost (Slachthuisbuurt)
en in het Kleverpark. Vorig jaar was hem
emeritaat verleend wegens het bereiken
van de leeftijd van 65 jaar; Zondag 26 April
1953 hield hij zijn afscheidspredicatie.
Daarna is hij nog enige tijd hulpprediker
geweest.
Het bericht van het overlijden zal in
brede kring met deelneming worden ver
nomen ,in het bijzonder in het Westelijke
deel der gemeente, waar ds. Van Elden een
groot aantal jaren wijkpredikant is geweest.
Ruim zeven en dertig jaar was ds. Van
Elden predikant, waarvan twee en twintig
jaar in Haarlem. Hij was op 14 April 1888
in Rijssen (Overijsel) geboren, genoot na
zijn gymnasiale opleiding academische op
leiding aan de universiteit te Utrecht en
werd in 1914 hulppredikant te Hengelo.
Op 9 Januari 1916 deed ds. Van Elden zijn
intrede bij de Hervormde Gemeente te
Zoelmond (Betuwe). Twee jaar later ver
trok hij naar Terkaple, waar hij tot 1922
het predikambt vervulde. Toen aanvaardde
hij een beroep naar Heemse, waar hij tot
1926 bleef. Vervolgens was de thans over
ledene vijf jaar werkzaam in Aalsmeer.
Op 12 September 1931 deed ds. Van
Elden zijn intrede bij de Nederlands Her
vormde Gemeente te Haarlem na bevestigd
te zijn door ds. G. J. Waardenburg. Tot 1
Mei van het vorig jaar werkte hij in Haar
lem en het Leidsekwartier was zijn spe
ciaal arbeidsterrein. Het gebouw aan de
Leidsestraat was het middelpunt van zijn
werkzaamheden. Een aantal jaren was hij
voorzitter van het bestuur der Vereniging
tot stichting en instandhouding van scho
len met de Bijbel te Haarlem en van het
Militair Tehuis aan de Jansweg. Voorts
heeft hij zijn krachten gegeven aan de
Hervormde bewaarscholen en had hij zit
ting in vele commissies.
Vrijdagavond heeft hij in de Oosterkerk
de dienst geleid, waar het heil-ig avond
maal werd gevierd. Des nachts is hij ziek
geworden en de volgende middag naar het
Diaconessenhuis overgebracht. Voor zijn
aankomst aldaar was hij reeds overleden.
Morgen, Woensdagmiddag, wordt om
halfeen een rouwdienst in de Grote kerk
gehouden, die geleid zal worden door ds.
G. J. Waardenburg. De teraardebestelling
is bepaald om twee uur op de Noorderbe
graafplaats.
Na afloop van de rouwdienst kunnen
belangstellenden gebruik maken van extra
autobussen, die rechtstreeks naar de Noor
derbegraafplaats rijden.
ADVERTENTIE
•t geheim van l -- ter wereld. .«nw
t ycncirr» i/un
gezonde groei
Chrysal it imjblocmon-vo.'dtel von dc Pokon-fabrick Noorden.
De grotegesubsidieerde gezelschappen hebben niet stil gezeten in de weken, die aan
Pase'i vooraf gingen: twee premières en twee belangrijke reprises waren de uiterlijk
waarneembare gevolgen van deze activiteit. Wat de laatste betreft moet thans volstaan
worden met enige zakelijke mededelingen. Het Rotterdams Toneel heef onder regie
van de hier te lande welbekende André Barsacq ..Antigone" op het répertoire geno
men, het meesterwerk van Jean Anouilh, vroeger vertoond door het toenmalige
Residentie Toneel met Caro van Eyck in de titelrol, die nu door Andrea Domburg,
(met Ko van Dijk als Creon) wordt vervuld. De Nederlandse Comedie heeft mei
dezelfde bezetting als Comedia destijds: Mien van Kerckhoven-Kling, Ellen Vogel
Han Bentz van den Berg en Guus Oster onder leiding van Johan de Meester
opnieuw „Glazen Speelgoedvan Tennessee Williams aan het publiek voorgezet.
Diens „Tramlijn Begeerte" zal eveneens weer in de roulatie komen. Wegens de ge
ruime lijd geduurd hebbende ziekte van Mary Dresselhuys en de nog steeds aanhou
dende van Guus Hermus moet „The Confidential Clerkvan T. S. Eliot naar het
volgende seizoen worden verschoven.
te" relatie tot stand te brengen met Liane
Saalborn als zijn illusoire dochter, mede
waarschijnlijk omdat deze allerminst het
geschikte type hiervoor was.
Kostelijk was Jo Sternheim als de kod
dig rondspringende Lob, de gastheer met
zijn bovennatuurlijke experiment. Hulde
verder voor het optreden van Hetty Beck,
Jenny van Maerlant, Lies Franken, Diny
Sprock, Johan Schmitz en John Soer, die
met hulp van Mascha ter Weeme voor de
plastiek en in een voortreffelijk décor van
Lucas Wensing, hun best hebben gedaan
om ons prettig bezig te homden. Helaas
werden de dames onfortuinlijk gediend
door de volgens het programma speciaal
voor haar ontworpen toiletten.
99
Hier ziet men een der vertrekken van „Ons Buurthuis" aan de Kampersingel, waar
een groot aantal vrijwilligers zich deze week aan de grote schoomnaak heeft gewaagd.
Hier krijgt de vloer een beitsbeurt. Van tijd tot tijd is dit wel nodig, want de
activiteit van het grote aantal leden is enorm.
Eén van de premières had Zaterdag
avond in Haarlem plaats, waar de toneel
groep Theater het door Saalborn onder
de merkwaardige titel „Rendez-vous in
Lob's woud" vertaalde spel „Dear Brutus"
van Sir James Matthew Barrie opvoerde.
De naam van dit al uit 1917 daterende stuk
berust op een uitspraak van Cassius in het
eerste bedrijf van „Julius Caesar" van
Shakespeare, door Burgersdijk als volgt in
het Nederlands weergegeven: „Niet door de
schuld van ons gesternte, Brutus, neen,
door onszeive zijn wij klein en nietig".
Barrie gaf op een originele wijze een
illustratie van deze stelling, waarbij hij in
zekere zin bij een ander stuk van Shake
speare namelijk „Een Midzomernacht-
droom" aansluiting zocht. De in de Ne
derlandse titel genoemde Lob is een soort
moderne Puck, die voor zijn week-end-
gasten gedurende enkele uren een betoverd
woud ontsluit, waarin zij een tweede kans
krijgen om hun levens aan hun wensen te
doen beantwoorden. Zij hebben bij alle
verscheidenheid één ding gemeen; elk is
ontevreden met zijn lot. meent verkeerd te
zijn terecht gekomen. Maar wat ziet men
gebeuren als deze mensen, los van de rea
liteit en op een vroeger moment in hun
ontwikkeling, opnieuw mogen kiezen?
Laten wij enkele voorbeelden nemen. De
butler Matey, die verklaard had dat zijn
oneerlijkheid het gevolg was van zijn ne
derige omstandigheden, blijkt nu voor een
rijke zakenman door te gaan, die zijn wel
vaart echter te danken heeft aan een alleen
maar lucratievere vorm van oplichting dan
het ontvreemden van sieraden. En wie is
in dit wederzijds gedroomde bestaan de
loszinnige vrouw van deze parvenu? Nie
mand anders dan de dure, geblaseerde
Lady Caroline, die nu ordinair hem ver
troetelt, die zij in het dagelijks leven hau
tain als ondergeschikte behandelt.
Sterker sprekend is nog het geval van
Purdie, de man die zich met Mabel onge
lukkig getrouwd waande en daarom een
verhouding met het aandoenlijk-prille
meisje Joanna begon. Als het sprookje tij
dens die midzomeravond werkelijkheid
wordt, is hij met de laatste gehuwd en
begeert hij Mabel als zijn minnares, omdat
deze hem zoveel beter begrijpt, enfin, om
al de redenen die hij tevoren in een ver
liefde bevlieging Joanna had ingefluisterd.
Het derde bedrijf laat dan de met een
schok gepaard gaande terugkeer naar de
normale omgeving zien, waarbij iedereen
een ervaring rijker en een illusie armer
wordt. Behalve misschien de oude me
vrouw Coade, die door haar fluit-spelende
dwaas van een echtgenoot opnieuw ten hu
welijk wordt gevraagd in de overgangspe
riode van droom naar ontwaken. Men kan
uit dit stuk de in 1937 overleden Schotse
auteur Barrie volledig leren kennen, met
al zijn charme en geresigneerde humor, zijn
maar net niet sentimenteel wordende ge
voeligheid en zijn eigenaardige vermogen
om een grotere schrijver te lijken dan
hij is.
Op de één of andere manier is Barrie net
als zijn beroemde geesteskind Peter Pan
altijd een jongen gebleven, die niet vol
wassen wilde worden. Zo speelt hij ook
met de werkelijkheid en met het theater,
om zich tenslotte berustend in de conven
ties te schikken. Zijn bekoorlijkste kwali
teit schuilt wellicht in zijn ietwat melan
cholieke uitstapjes van het naturalistische
toneel naar de aangrenzende tuin der fan
tasie. Een degelijke mensenkennis liet
hem daarbij nooit in de steek.
Het is een fijnzinnig, maar heel dun blij
spel. De opvoering, waarmee Lo van Hens-
bergen als regisseur debuteerde, heeft deze
breekbaarheid heel duidelijk gedemon
streerd, zonder dat er nu bepaald een
breuk in het wazige weefsel der verbeel
ding kwam. Het is zelfs niet goed mogelijk
om precies te zeggen, wat er aan deze voor
stelling ontbrak, want de gewenste pastel
tinten waren zuiver aangebracht en ver
deeld. Misschien kwam de lichte teleur
stelling door de over het geheel zeker niet
ideale bezetting. De zo voortreffelijk be
gonnen Jacques Snoek bij voorbeeld slaag
de er in de grote scène in „het woud der
onvervulde dromen" geenszins in een „ech-
De Haarlemse politie deelt mede, dat
Jacob Klerk, wonende in de Rustenburger-
laan te Haarlem, geboren 25 October 1949,
sinds 18 April half zes 's middags spoor
loos is.
Zondagavond deden de ouders aangifte
van de vermissing en de politie heeft direct
met behulp van een speurhond een onder
zoek ingesteld. Gisteren en vandaag heeft
men zich bezig gehouden met het dreggen
in het Zuider Buitenspaarne, bij de bouw
putten aan de Schalkwijkerweg. Tot nu toe
echter zonder resultaat.
Het jongetje is reeds eerder weggelopen
en men acht de mogelijkheid niet uitge
sloten, dat hij met een of ander vervoer
middel is meegereden.
Te Haarlem is in de ouderdom van 67
jaar overleden de heer H.' Boon, oud-
hoofd van de openbare lagere school aan
de Haarlemmerliedestraat. Nadat de heer
Boon onderwijzer was geweest te Gouda
kwam hij op i Februari 1914 in Haarlem.
Op 1 Augustus 1943 werd hij hoofd van de
Teylerschool en op 1 April 1947 werd hem
pensioen verleend.
De crematie is bepaald op Donderdag
na aankomst van trein 12.01 uur te Wes-
terveld.
99
Van geheel andere orde was de première
die de Haagse Comedie, als een soort voor
spel tot de viering van het honderdvijftig-
jarig bestaan van de Koninklijke Schouw
burg aan het einde van deze maand, van
Schillers dichterlijke melodrama „Maria
Stuart" gaf. Hier eveneens een debuteren
de regisseur, namelijk Karl Guttmann, de
bekwame dramaturg van dit gezelschap,
die naar ik meen in Wenen zijn op
leiding kreeg en ook in Tel Aviv practisch
werkzaam is geweest. Zijn echtgenote
Luisa Treves heeft de al eerder (onder
meer door Cor van der Lugt Melsert) ge
bruikte vertaling van Anton van Duinker
ken bewerkt, zoals het programma ver
meldt. Omtrent de aard van deze activi
teit tast men zonder tekstvergelijking in
het duister. Is „bewerkt" hier misschien als
synoniem van „bekort" gebezigd? Ik weet
het niet maar hoe. dan ook, het resultaat
klonk prima.
Het is bijzonder moeilijk zich een indruk
te vormen van de hoedanigheden, waar
over Karl Guttmann als regisseur beschikt.
Voor zijn prima mise-en-scène genoot hij
de steun van de in alle eenvoud van mate
riaal als bijna steeds ruimtelijk volmaakte
en op suggestieve wijze sfeerdragende dé
cors van Wim Vesseur, die ook de fraaie
costuums ontwierp. Iets geheel anders is
namelijk de stijl, de modern aandoende
toon, Heeft de spelleider deze redelijke
beheersing bewust gewild of was het zijn
bedoeling, met vermijding van een per
soonlijke opvatting, de specifieke talenten
van zijn medewerkenden zo harmonieus
mogelijk te verenigen? In dit laatste is hij
in ieder geval zeer goed geslaagd.
Het ensemble heeft van „Maria Stuart"
een wat neutrale, (misschien moet men zeg
gen: objectieve) doch heel mooie vertoning
gegeven. De romantiek bleef echter merk
waardig gedempt en dat is bij dit knap
gebouwde, maar toch niet bijzonder boeien
de stuk wel jammer. Een grote verrassing,
binnen de zelfgekozen grenzen, was het
optreden van Myra Ward als Elizabeth,
koningin van Engeland, in wie men voort
durend de tweestrijd tussen persoonlijk
gevoel en poliliek belang gewaar werd,
zich uitend in allerlei treffende détails, zo
als het driftig wegschoppen van de rok in
het beslissende onderhoud met de titel
heldin een door Schiller verzonnen
scène van grote dramatische kracht. Het
knappe van Myra Ward in deze rol vond
ik vooral haar belichaming van al die ele
menten, zoals list, ijdelheid, trots, slechts
door verstandig inzicht gematigde heers
zucht en toch voortdurend die neiging tot
vrouwelijke zwakte, die men met de naam
van deze vorstin associeert, zodat men aan 't
slot waarlijk met haar kille eenzaamheid
begaan was.
Zeer majestueus, ondanks alle omstan
digheden, bleef Elisabeth Andersen in de
titelrol. Schiller mag dan gepoogd hebben
haar tevens te maken tot een martelares
voor het Rooms-Katholieke geloof en in
dit opzicht heeft Guttmann een misschien
meer dan noodzakelijke gehoorzaamheid
betracht, niettemin zag men in haar wezen
bij deze uitmuntende uitbeelding duidelijk
cle historische figuur, die zich do ware,
supérieure vorstin beschouwde, haar trou
wens niet lang volgehouden vertoon van
nederige onderwerping ten spijt. In deze
vrouw brandde waarlijk, zij het misschien
figuurlijk gesproken te diep verbor
gen onder religieuze sluiers een hartstoch
telijk temperament, dat in de tuinscène tot
een noodlottige uitbarsting kwam.' Voor het
overige heeft Schiller zijn Maria Stuart
idealiserend getekend en in dat opzicht zou
hij zich over rie/.e vertolkster, die ook in
de diepste beproeving haar vorsfelijke
waardigheid behield, niet te beklagen heb
ben gehad.
De belangrijke rol van de jeugdige heet
hoofd Mortimer was toevertrouwd aan de
jonge Coen Flink, die meer en meer de
verleden jaar bij zijn eindexamen van de
Toneelschool opgeroepen verwachtingen
geeszins beschaamt, maar dan ook de ene
kans na de andere krijgt om deze te over
treffen. In deze ster bezetting wist hij zich
volkomen en met grote autoriteit te hand
haven, al zal hij zich bij haastig spreken
moeten hoeden voor het wegslikken van
geen klemtoon dragende lettergrepen. Tot
de uitblinkers behoorden verder Ida Was
serman als de aandoenlijke voedster, Paul
Steenbergen als de innerlijke getourmen
teerde Leicester en Albert van Dalsum als
Burleigh, de felle aanklager. Verder zag
men goede rollen van Henri Eerens als de
menselijke grootzegelbewaarder, Johan
Valk als de bewaker, Luc Lutz als de graaf
van Kent en de priester geworden hof
meester, Jan Retèl als de dupe van de voor
zichtigheid van zijn koningin wordende
secretaris en vele anderen.
De voorsteling gaf nog wel reden tot
meer commentaar, doch laten wij dat be
waren voor als het stuk naarHaarlem
komt. DAVID KONING.
