MAISON MARCEL
KAPTEfN MOBYLETTE
......Clowntje Riek
Kort en bondig
Chaos in Berlijn
HARTENDORP
Fa. C. van Maren
SLOT DEFECT?
Voorting won Lisser
wielercriterium
Radio Moors
'Brieven aan
de redactie
ZATERDAG 1 MEI 1954
Een kostbaar
document....
Gemeentelijk ziekenvervoer
vandaag begonnen
J. P. M. Tiemens sprak
over sociale zekerheid
Eén Mei viering met
vlotte acrobatiek
S95--
Nachtdienst apotheken
Engelse renners
stelden teleur
Voor de kim der en
Inspectie van P. en T. nu
in hoofdpostkantoor
Gouden ring en horloge
zijn weer terecht
Permanent de Luxe f 11.
Burgerlijke Stand
FEUILLETON
„Het getatoueerde lijk" (Roxy).
Een wandelaar in New York ontdekt, tij
dens het uitlaten van zijn hondje, op een
stil plekje een (gestolen) auto met daarin
het lichaam van een vermoorde vrouw.
Nog geen minuut later is de recherche aan
wezig en dan begint het onderzoek, dat op
suggestieve wijze wordt uitgebeeld.
Een jonge rechercheur, die nog de nodige
ervaring in het speurderswerk mist, gaat
vrijwel op eigen gezag te werk. Met le
vensgevaar waagt hij zich in het hol van
de leeuw, doch weet daar uiteindelijk de
hoofddader te ontmaskeren.
Van Maandag af: „Handlangers van de
dood". N.K.
„Sterkere banden". (Rembrandt).
Een boeiende en vaak bekoorlijke Duitse
film over een crisis in de echtelijke ver
houding van een zangeres (Gertrud Küc-
kelmann), die op het hoogtepunt van haar
roem verongelukt en een verlamming aan
haar beide benen krijgt. Haar echtgenoot,
een architect (Hans Söhnkerdie vast van
plan is haar trouw te blijven, werkt bij de
verbouwing van een kasteel tot een hötel
samen met een piepjonge vrouwelijke col
lega, waarmee hij eerst op voet van vijand
schap staat, doch die hem gaandeweg
meer in beslag neemt Zijn echtgenote, die
hiervan niets weet, wilde zich trouwens
toch reeds van hem laten scheiden om hem
de gelegenheid te geven een geheel valide
vróuw te vinden, maar wanneer de man
daarvan hoort, zweert hij de bakvis af en
blijkt dus de soliditeit van de huwelijks
band, waarop in de titel gedoeld wordt.
De zeer harmonische gang van zaken, die
de film een beetje illusoir maakt, wordt
nog bevorderd door liederen van Brahms,
Schubert en Mozart, die voortreffelijk door
Rita Streich worden vertolkt. H.B.
„De twee straatjongens van Parijs",
(Frans Hals). De bekende romam
van Pierre Decourcelle „Les deux gosses"
is opnieuw verfilmd, nu echter in panora
mische projectie en hoewel het geheel er
zeer zeker duidelijker en „dieper" op ge
worden is, blijft het verhaal van twee ver
waarloosde jongetjes, twee intrigerende
families en een onbetrouwbaar landlopers-
echtpaar nog steeds even dramatisch en
voor de moderne bioscoopbezoeker wellicht
uit-de-tijd. Een lieftallige moeder wordt
om haar zuster te sparen betrokken in een
liefdes-tragedie. Haar jaloerse echtgenoot
neemt de benen en haar zoontje wordt,
door een vergissing, ontvoerd.
De jaren gaan voorbij. Het jongetje
groeit in gezelschap van een pleegb roert je
op en dan achten de regisseurs het mement
gekomen om het hongerige knaapje zijn
eigen moeder te laten bestelen. Natuurlijk
loopt het na veel geschrei allemaal best af.
De moeder krijgt haar kind weer, de echt
genoot keert naar zijn huis terug en alles
is net zoals vroeger. De hoofdrollen zijn
in handen van Yves Deniaud, Marie Bizet
en Lea Padovani H.d.G.
„Fanfaren der Ehe" (Lido) Deze Duit
se amusementsfilm is een vervolg op „Fan
faren der Liebe", waarvan men niet alleen
de rolbezetting, maar ook de grapjes heeft
overgenomen. De twee jongemannen, die
in „Fanfaren der Liebe" zich in meisjes
kleren staken om een baantje bij een „Da-
menkapelle" te kunnen krijgen, herhalen
deze verkleedpartij om ongemerkt hun
respectieve echtgenoten te kunnen bespie
den, die een zee- en snoepreisje maken. Zij
weten als een schatrijke Amerikaanse en
haar verpleegster aan boord te komen en
dan beginnen natuurlijk de talloze verwik
kelingen' die een climax bereiken als de
ware Amerikaanse ten tonele verschijnt.
Het is allemaal niet bijster origineel en het
neigt soms erg naar het gooi- en smijt-
genre uit de tijd van de komische twee-
acter. maar toch hebben we in Lido zelden
zo uitbundig en langdurig horen lachen.
S. K.
„Wij zijn niet bang" (Palace) Ter
geruststelling van de aanhangers van het
duo Laurel en Hardy, heeft Amerika een
film geproduceerd waarin de twee kome
dianten Dean Martin en Jerry Lewis la-
ADVERTENTIE
N
»s voor velen het
Middenstandsdiploma
In bepaalde omstandigheden hebt V
het absoluut nodig Resa-Hiiversum,
de alom Bekende Schriftelijke Cur
sus, met een ruim 25-jarige ervaring,
leidt U op de beste, prettigste en
voordeligste manier op tot U het
diploma hebt behaald. Vraag om
gaand prospectus. Het verplicht U
tot niets en het kan U een jaar
studie schelen
ien zien hoe hen de grapjas past. Wel, die
is hen op het lijf gemaakt. Jerry Lewis
beschikt over een gezicht dat hem onge
veer twee maten te groot is en waarmee
dus allervreemdste grimassen gemaakt
kunnen worden. Wat zij in „Wij zijn niet
bang" samen met Lizabeth Scott beleven
komt zoveel overeen met alle als dolle
en dwaze kluchten geannonceerde films
uit Hollywood en omvat zoveel valluiken,
levende beelden en griezelige scènes dat
het ondoenlijk is om in kort bestek hier
van èen sluitend overzicht te geven. Wel
zouden wij willen opmerken dat een groot
gedeelte van de grappigheid op rekening
komt te staan van de angst die de beide
komieken, niettegenstaande de titel, voort
durend vergezelt. Bovendien krijgt men
twee maal Carmen Miranda te zien, en
tegen het eind de gezichten van Bop Hope
en Bing Crosby, die echter niet kunnen
verhinderen dat de film een climax-loos
slot beschoren is.
H. L. L.
„The Glenn Miller Story" (City). Deze
onderhoudende hulde aan een bandleader
is opnieuw geprolongeerd.
„Ivoorjagers" en „Een Koningin reist om
de wereld" (Minerva). Beide films zijn
bij hun verschijning in Haarlem reeds be
sproken. We mogen dus volstaan met een
hartelijke aanbeveling, omdat zij een be
zoek zeker waard zijn.
„Zij die van de zonde leven" (Lux or).
Nog altijd blijft het onderwerp genoeg in
trigeren om een prolongatie mogelijk te
maken.
Eerste telefoontje kwam tij Hens
officiële overdracht
Vanmorgen om acht uur is ter gelegen
heid van het feit, dat de gemeente Haarlem
het ziekenvervoer heeft overgenomen van
de firma Mathot, een bijeenkomst gehou
den bij de garage aan het Lorentzplein.
Daarbij waren tegenwoordig burgemees
ter mr. P. O. F. M. Cremers, de wethou
ders de heren D. J. A. Geluk en W. C. Bak
ker, de directeuren van de gemeentelijke
Geneeskundige Dienst en van het Centraal
Vervoer en vertegenwoordigers van Haar
lemse ziekenfondsen.
De burgemeester richtte zich in een korte
toespraak tot wethouder Bakker; hij loof
de diens werk bij de voorbereiding tot het
inrichten van het gemeentelijke zieken
vervoer. Moeizame onderhandelingen zijn
daarbij gehouden. De burgemeester her
innerde er aan, dat vierendertig jaar ge
leden het ziekenvervoer in Haarlem be
gonnen is: dat geschiedde toen door de
politie. Daarna heeft de firma Mathot het
ziekenvervoer voor haar rekening geno
men. Spreker wendde zich tot de heer D.
Spaargaren en bracht hem hulde voor de
wijze waarop hij in Haarlem gewerkt
heeft. Thans zal het ziekenvervoer onder
leiding van de Geneeskundige Dienst ge
schieden en spreker hoopte, dat het zal
gebeuren tot zegen van de gemeente.
De directeur van de Geneeskundige
Dienst, dr. W. B. Smit, sprak woorden van
dank.
Tydens de bijeenkomst ging de telefoon:
de stationcar moest uitrukken. De autori
teiten kregen daardoor een goede indruk
hoe de dienst functionneert.
ADVERTENTIE
Gun U zelf de beste hulp
CAMELIA, het gerenom
meerde refoim-verband met
ronde hoeken. De zuiver-
witte Camelia-celstof absorbeert
ook veel beter. Neem met minder geen genoegen
Donderdagavond hielden de A. R.-kiesver
enigingen „Idenburg" en „Groen van Prin-
sterer" in het gebouw van de H.K B. een ge
combineerde vergadering, waarop het woord
gevoerd werd door de heer J. P. M Tiemens.
lid van de gemeenteraad van Voorburg en
chef de bureau van de Raad van Arbeid in
Den Haag. die de principiële kanten van de
strijd voor de sociale zekerheid besprak.
De heer Tiemens meende, dat de mens altijd
gehaakt heeft naar zekerheid in de ruimste
zin van het woord en dit streven is ook door
gedrongen op het terrein van het menselijk
bestaan. In ons land zijn er. aldus spreker,
geen mensen die van de honger omkomen,
maar wel zijn er grote groepen, die op de rand
van het meest noodzakelijk levensonderhoud
leven. Velen verkeren echter in de veronder
stelling. dat dit streven naar zekerheid de
aantasting van Gods bestel betekent. Bij deze
redenering, betoogde de heer Tiemens. iso
leert men echter bepaalde woorden van de
schrift en men interpreteert dan de fragmen
ten van de bijbel verkeerd.
Anderen zijn weer overtuigd van de nood
zaak van sociale zekerheid, maar ménen
tevens, dat de strijd om het bestaan de men
sen tot grotere activiteit dwingt. Spreker be
streed daarentegen de opvatting, dat bij de
aanwezigheid van sociale zekerheid, het ver
antwoordelijkheidsbesef zou worden onder
mijnd.
Toch is het. vooral in A.R.-kringen, een
vraag of de overheid hierbij mag ingrijpen.
Uiteraard kan niemand ontkennen, dat bij
voorbeeld vlak na de oorlog de overheidsbe
moeiing ten aanzien van de woonruimtever
deling en de loon- en prijspolitiek, dringend
noodzakelijk was. maar de overheid moet zelf
bepalen, wanneer zij zich dient terug te trek
ken en de volksvertegenwoordiging moet
hierbij toezicht houden en hierbij moeten de
A.R.-leden een eigen richting aangeven.
Tenslotte vroeg de heer Tiemens zich af of
men de sociale zekerheid voor alle ouden van
dagen verplicht mag stellen. Aan de hand van
enkele cijfers toonde spreker zelf aan. dat dit
nodig is. Hij gaf wel toe. dat er dan aan de
burgers een deel van de viijheid ontnomen
wordt, maar tevens was hij van oordeel, dat
men vroeger deze vrijheid niet op de juiste
wijze had weten te gebruiken. De heer Tie
mens besloot zijn interessante inleiding met
de verklaring, dat het de plicht en de roe
ping was van iedereen om mede te werken
aan de sociale zekerheid, omdat een behoor
lijke ouderdomsvoorziening nog lang niet be
reikt is
Na de pauze gaf de voorzitter van „Iden
burg''. mr. R. K P. Kalbfleisch, de aanwezi
gen de gelegenheid tot het stellen van vragen.
Vandaag de eerste Mei, des avonds om
acht uur, wordt door een Haarlems één
Mei-comité een openluchtbijeenkomst be
legd op de Botermarkt. Hier zal door het
communistische Eerste Kamerlid Cor
Geugjes een één Mei rede worden uitge
sproken. Het programma vermeldt verder
het optreden van de acrobatengroep de
Franelly's.
ADVERTENTIE
De Stofzuiger Speciaalzaak
Gen. Cron.iéstr- 43 Spaarne 3
Tel 16990 Tel 17696
Kruidbergerweg 51 Santpoort
Het speciale adres voor
STOFZUIGERS
Reparatiën en onderdelen
ADVERTENTIE
telescoop voorvering, vol-automatische
koppeling, model Utilitaire, vanaf
OVERVEEN
Bos en Vaart-apotheek, Bos en Vaart
straat 26, tel. 13290.
Centraal-Apotheek v.h. L. Florijn, Grote
Houtstraat 78, telefoon 10500.
H. Remmers en Zoon, Kruisstraat 6, tele
foon 10354.
Noorder-Apotheek, Jan Gijzenkade 181,
telefoon 23821.
ADVERTENTIE
„DE SLEUTELSPECIALIST"
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL 11493
Door zün stadgenoten C. Byster en G.
Feters met wie hü in de laatste ronde uit
de negenmanskopgroep was ontvlucht in
de eindsprint te kloppen is de Haarlemmer
Adri Voorting er op Koninginnedag in ge
slaagd om het eerste Lisser Wieler-criterium
op zijn naam te brengen. Voorting werd ook
winnaar van de prestatienrüs, waarvoor hij
een verwoede strijd heeft moeten leveren
met Bijster. Voor de Engelse renners die aan
deze wedstrijd deelnamen, was het tempo
dat de Haarlemse professionals ontketenden
te machtig. Zij verdwenen een voor een van
het strijdtoneel.
Naast hpt tiental Engelse gasten, werd aan
deze 72 kilometer lange wedstrijd deelgeno
men door renners van de plaatselijke ver
eniging „De Bollenstreek", het Leidse
..Swift" en „De Kampioen" uit Haarlem.
Nadat de burgemeester van Lisse, mr. Th.
M. J. de Graaf om half elf het startschot
had gelost, vertrokken de zeventien deel
nemers om hun vijftien ronden op het par
cours SpekkelaanLoosterweffEsscnlaan
Achterweg te gaan afleggen. De eerste ron
den kenmerkten zich door een onderlinge
strijd tussen Voorting en Bijster die om
beurten als eerste over de streep snelden,
om in het bezit te komen van de prestatie-
prijs die was uitgeloofd voor de renner die
de meeste keren als eerste over de streep
zou gaan.
Door het hoge tempo dat aan de kop van
het peloton werd gedraaid, kregen ver
schillende renners waaronder ook de
Engelsen een grote achterstand.
Nadat er ongeveer veertig kilometer was
afgelegd, vormde zieh een kopgroep van
negen renners, die het verdere verloop van
de wedstriid beheerste. Het waren: Bijster,
Voortimr, Steenvoorden. Gerard. Piet en
Tonnv Feters van „De Kampioen", Van Wet
ten en Van 't Oever van „De Bollenstreek"
en Wallet van „Svvift", die bij elke ronde
hun voorsprong op het peloton opvoerden.
Bij het ingaan van de laatste ronde bedroeg
het verschil twee minuten.
Ook in de eindfase van de wedstrijd werd
het duel tussen Bijster en Voorting om de
prestatieprijs voortgezet. Het was tenslotte
de jonge Tourrenner, die met de prestatie-
prijs en de overwinning ging strijken. Ge
rard Peters werd derde en Wallet won de
sprint om de vierde plaats van het groepje
amateurs, dat in de laatste ronde het con
tact met de drie professionals had verloren.
De uitslag luidde: 1. Adri Voorting (De
Kampioen» de 72 km. in 1 uur, 37 min. en 12
sec.; 2. C. Bijster ,De Kampioen); 3. G.
Peters (buiten mededinging); 4. D. Wallet
(Swift); 5. P. Peters; 6. P. Steenvoorden; 7.
T. Peters (allen De Kampioen); 8. A. van
Wetten; 9. E. van 't Oever (beiden Bollen
streek)
Tourfietsen
Als voorwedstrijd reden jeugdige bewo
ners uit de bollenstreek een wedstrijd op
tourfietsen en hierin zegevierde N. Zuider
duin vóór Hoogeveen, Van Dam. Paridon,
Piasmeier, Kaptem, Verbout en Faas. On
danks zijn overwinning, kreeg Zuiderduin
een reprimande van de jury, omdat hij bij
het over de streep gaan zijn stuur losgelaten
had. Hierdoor waren enkele achter hem ko
mende rijders ten val gekomen.
Toen Rick en Bunkie uit school kwamen was het aardig koud. Bunkie keek maar naar
naar de lucht.
„Zie je daar iets bijzonders, Bunkie?", vroeg Rick.
„Nou, kijk maar eens, hoe grijs de lucht isHet zou me niks verwonderen, als er
sneeuw kwam! Meestal, als de wolken zo laag hangen en zo donkergrijs zijn, komt er
sneeuw".
„Nou, ik hoop, dat je gelijk hebt", vond Rick. „De regen en mist zijn zo leuk niet.
Ik heb veel liever sneeuw!"
„Ik ook", zei Bunkie. „Met sneeuw kun je veel meer plezier hebben".
„En of!", zei Rick.
Nou, Bunkie kreeg nog gelijk ook. Toen ze gegeten hadden, moest oom Tripje nog
even weg; en toen hij terug kwam, leek hij wel een sneeuwpopZijn hoed. en jas
zaten vol sneeuw!
Brrrlachte hij. „Is me dat even 'n weertje. Het is op eens gaan sneeuwen van
jewelste!"
„Ha, fijn!", juichten de jongens. Dan kunnen we morgen pret hebben!"
„Toe maar", lachte oom Tripje. „Ja, jullie vindt het natuurlijk wel leuk. Maar van
sneeuw kunnen we nog 'n hoop last hebben!"
Maar de jongens vonden het toch 'n pretje....
Gunstige somenvoeging bereikt
Donderdag is het verbouwde deel van
het hoofdpostkantoor aan de Gedempte
Oudegracht in gebruik genomen door de
inspectie van de Post en Telegraaf, die
voorheen was gevestigd aan het Kenau
park 19. Met deze verplaatsing, die tot
voordeel heeft dat de diensten post, tele
graaf en telefoon in een gebouw zijn
ondergebracht, gaat een wijziging gepaard
van de interne organisatie.
Van de Zijstraat af vindt, men in de
parterre van de nieuwe vleugel een trans
formatorruimte, een bergruimte, een los-
en laadplaats voor poststukken, toiletten,
de ingang van de fietsenbewaarplaats en
enkele vertrekken, waarin de loonadmini
stratie is gehuisvest. Op de eerste verdie
ping is een vertrek van negentig vierkante
meter als cantine ingericht, waarbij men
voor ogen heeft gehouden, dat het perso
neel daar zoveel mogelijk in een luchtige
intieme sfeer moet kunnen verpozen. De
cantine heeft dan ook een zeer aantrekke
lijke aankleding ondergaan. Op dezelfde
verdieping bevinden zich verder nog drie
vertrekken voor verschillende afdelingen.
Uit al deze vertrekken heeft men de vloer
doorgetrokken zodat langs deze ruimten
een ongeveer één meter brede betonnen
vloer loopt. Tegen dit betonnen looppad
is een wand van glas en staal geplaatst,
die, zoals de glazen wanden tussen de ver
trekken, gemakkelijk uit elkaar genomen
kan worden, waardoor eventueel vergro
ten of verkleinen van afdelingen een
kleine moeite is.
De tweede verdieping telt aan de zijde
van de Zijlstraat nog een ruimte, waarin
het archief en de telefoonapparatuur zijn
ondergebracht.
De samenvoeging van inspectie en Post
en Telegraafkantoor maakte het tevens
nodig de reeds lang overbelaste huistele
fooninstallatie van het postkantoor te ver
nieuwen. Er is thans een nieuwe huis
telefooninstallatie gemonteerd, waarop tien
lijnen zijn aangesloten. Via deze installatie
worden het hoofdkantoor, de afdelingen
expeditie en bestelling (tijdelijk gehuis
vest aan de Verspronckweg) en de pakket
postafdeling aan de Baljuwslaan bediend.
In het kantoorlokaal zijn ook nog enkele
scheidingswanden van glas en staal opge
trokken, wrardoor thans ruimte is vrijge
komen voor een nieuwe garderobe, een
materieelvertrek en kassierskamer met
wachtvertrek.
ADVERTENTIE
van ouds bekend - Tel 14609
Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 HAARLEM
Insluiping aan de Emmakade
In aansluiting op het bericht van de
insluiping in een huis aan de Emmakade,
welke Donderdagmorgen ontdekt werd en
waarbij een goudên damesring en een gou
den damespolshorloge werden vermist, ver
nemen wij het volgende. Een bewoner van
de Lakenkoperstraat, die Donderdagmor
gen omstreeks zeven uur zijn hond uitliet,
zag in de buurt van het bewuste huis een
man op zijn fiets stappen en snel wegrij
den. Toen hij even later langs het huis
liep, zag hij daar op het trottoir een gouden
ring en een gouden polshorloge liggen,
's Avonds omstreeks half zeven, toen hij
van zijn werk terugkeerde, heeft hij de
bewoners van het perceel Emmakade ge
vraagd, of de door hem gevonden voor
werpen in dit huis thuis hoorden. Dit bleek
inderdaad het geval te zijn, waaruit ge
concludeerd moet worden, dat cfe inbreker
tijdens zijn bezigheden gestoord werd.
ADVERTENTIE
Met aandacht en met smaak wordt Uw
coiffure in onze salons verzorgd
H. WAKKER ex-chef kapper
Stoomvaart Mü- Nederland
Ged. Oude Gracht 98. Tel 20837
HAARLEM, 29 April 1954
GEHUWD: 29 April, G. J. van den Bos en
W. Rietveld; L. de Graaff en E. H. Wage
naar; A. Zuurbier en P. M. J. Meeusen; W.
L. Boer en S. Talens; E. J. Fiege en Ch. F.
Geerts.
BEVALLEN van een zoon 28 April, A. C.
Silvis-Erbrink; L. de ManHesselink; M.
E. van NimwegenSikkink; H. J. Marijnen
van Berkel; A. M. van WarmerdamHar
tendorp, A. M. Giebelsvan Opzeeland; 29
April, W. G. Meulenbeld—ter Balkt; C. A.
van WoerdenGeertzema.
BEVALLEN van een dochter: 27 April, V.
P. Halderman—Rozenhart; G. R. Edam—
Visser; 28 April, L. van Deursenvan de
Manakker; K. KleinBarzen; 29 April G.
BourgonjeJonker; J. M. TielmanBarthel.
OVERLEDEN: 28 April. B. H. Dam—Por-
tijk, 95 j., Thomsonlaan; C. W. Lodewijks
de Ridder, 75 j., Langendijkstraat; B. Meu-
ring—Willemse, 64 j., Rollandslaan.
BINNENLAND
Vier A.N.W.B.-wegenwachten zijn ver
trokken naar Stuttgart, waar zij Nederland
zullen vertegenwoordigen bij de installatie
van de nieuwe „Strassenwacht" van de
„Allgemeiner Deutscher Automobilclub",
die Zondag officieel haar diensten ten behoe
ve van het Duitse verkeer zal beginnen. Een
aantal Belgische en Engelse wegenwachten
zal daarbij eveneens aanwezig zijn.
De federatie van Nederlandse Organi
saties voor het Personenvervoer houdt op 5
Mei een concours d' élégance voor touring
cars te Noordwijk aan Zee. Van twee tot vijf
uur zullen die dag 55 touringcars voorgere
den worden. Jacoba van Beieren, de schuts-
vrouwe van Keukenhof, zal aanwezig zijn.
Tegen de 42-jarige groentengrossier F.
van D. uit Rijnsburg, die als bestuurder van
een vrachtauto op tweede Kerstdag 1953
nabij Oegstgeest drie wielrijders had aan
gereden, tengevolge waarvan een hunner is
overleden, heeft de officier van justitie bij
de Haagse rechtbank twee jaar gevangenis
straf, vijf jaar pntzegging van de rijbevoegd
heid en verbeurdverklaring van de auto
geëist.
Het Koninklijke Instituut van Inge
nieurs heeft een prijs ingesteld voor het
beste speurwerk in Nederland op technisch-
wetenschappelijk gebied. De prijs wordt eens
in de twee jaar toegekend. De prijs voor
1954 is toegekend aan prof. ir. B. D. H. Tei
legen uit Eindhoven.
Op de hoek VictoriepleinRunstraat
in Amsterdam-Zuid is de 48-jarige piano
stemmer N. E., die op zijn bromfiets naast
een vrachtauto reed, op het ogenblik dat de
vrachtauto de Rijnstraat indraaide, geval
len. Hij werd door het rechter-achterwiel
van de auto overreden en is kort daarna
overleden.
In Alkmaar is op Koninginnedag de
eerste open kaasmarkt van het jaar gehou
den en zoals steeks trok het schouwspel weer
de aandacht van talloze vreemdelingen. Bur
gemeester mr. H. J. Wytema hield een toe
spraak en hoopte dat dc markt weer spoe
dig het vooroorlogse beeld zou vertonen
mét aanvoeren van soms 50.000 kg. kaas.
CVerkort weergegeven
„Etebon". Met belangstelling heb ik
uw artikel in de editie va.n Maandag 26
dezer, over 't Westers Litterarisch Dispuut
gezelschap „Etebon" gelezen. U vermeldt
daarin, dat dit het oudste dispuut- en stu
dentengezelschap in den lande is, hetgeen
als onjuist aangemerkt dient te worden,
aangezien het Oostersch Litterarisch Dis
puutgezelschap „LOS", opgericht 13 Octo
ber 1806, stellig terecht op dat praedicaat
aanspraak maakt.
Het heeft mij verbaasd, dat de praeses
van „Eetebon" u deze verkeerde voorlich
ting gaf, daar hij zelf tevens lid is van
genoemd dispuutgezelschap „LOS".
J. L. W. SiLLEVIS SMITT,
L.O.S. h.t. Vice-praeses.
Naar aanleiding hiervan deelde de prae
ses van „Etebon", de heer Borren, ons
het volgende mede:
„Het is naar ik meen in 1950 geweest,
vlak voor de tiende lustrumviering van de
theologische faculteitsvereniging te Am
sterdam, dat een dispuut genaamd „P.O.E.
L." de traditie voortzette van het in 1945
opgeheven dispuut „L.O.S." (sinds 1806).
Zeer ten ongenoegen voor het dispuut „S.
I.N.", dat meende evenveel rechten op de
traditie van „L.O.S." te hebben en dezelfde
olannen had. Hieruit is een onverkwikke
lijke, maar overigens ook amusante strijd
ontstaan tussen „Poel" zich noemend „Los"
en „Sin", die pas enige weken geleden een
einde heeft gekregen, waarbij de traditie
op beide disputen „Poel" en „Sin" terug
ging en men een figuur kreeg voor het
dispuut L.O.S., sinds 1806 vergaderende in
twee fracties. Poel en Sin. Nu wordt mij
als praeses verweten, dat ik gedaan heb,
alsof ik niet wist dat Los het oudste dis
puut was.
Maar een dergelijke geschiedenis heeft
zich in 1814 afgespeeld toen Etebon de
traditie tot zich trok van het dispuut „Par
ci, par la" dat als zinspreuk had: „Eigen
tabak en bollen om niet": Etebon. Er zijn
twee mogelijkheden: óf het dispuut L.O.S.
ontkent dit laatste, waarmee het dan toe
geeft dat het zélf in 1945 opgehouden heeft
te bestaan en pas in dit voorjaar opnieuw
begonnen is zodat Etebon dus biina 140
jaar ouder is óf het dispuut L.O.S. er
kent diat de traditie van „Par ci, par la"
overgenomen is door Etebon. En dan is
Etebon zeventien jaar ouder da.n Los."
Protest. Van harte hoop ik namens velen
te spreken, wanneer ik met klem pro
testeer tegen de militaire parade op Ko-
ningins verjaardag. Wie gisteren de lugu
bere stoet van gevechtswagens voorbij zag
trekken moet zich toch zeker hebben af
gevraagd hoe een 'eeststemming bevorderd
kan worden door voertuigen met dood en
verderf brengende wapens. Wanneer zal
„men" dit gaan inzien en zal de overheid
een dergelijk „feestvertoon" stoppen?
EEN INWOONSTER VAN HEEMSTEDE
29 April 1954.
door Jean Bommart
(vertaald uit het Frans)
19)
Degêen, die zijn schouder aanraakte,
kon de een of andere ordonnans zijn of een
zeer goede vriend. Het was onmogelijk om
dat te raden. In geval van twijfel kon hij
hem met een glimlachend gezicht ontvan
gen. Sauvin hield er trouwens van te glim
lachen als hij wakker werd.
„Duivels!" zei hij. „Hoe laat is het?"
„Kwart over vijf".
De mam voor hem droeg een SS-uniform
zonder aanduiding van een of andere rang.
Hij glimlachte ook. terwijl hij naar de Ci-
nese Vis keek. Een alledaags gezicht, nogal
langgerekt, met groenachtig grijze ogen,
korte bruine haren, een vooruitstekende
kin.
„Vergeef me, dat ik u wakker maak,
mijnheer Hickmann!" zei hij. „Zijne ex
cellentie heeft me geadviseerd u een kort
bezoek te brengen. Hoe gaat het met u?"
Sauvin richtte zich op zijn elleboog op:
„Goed", zei hij. „Op wat hoofdpijn na".
„Blijft u alstublieft liggen", zei de an
der. „Na een hersenschudding, zelfs een
lichte, is het het beste zich zo weinig mo
gelijk te bewegen".
Hij bekeek de zogenaamde blessure aan
dachtig.
„En u hebt een behoorlijke klap gehad!
Is er een röntgenfoto gemaakt? Als ik er
zeker van was, dat er niets gebroken is,
zou ik die blauwe plek voorzichtig mas
seren om hem te laten verdwijnen".
„Ah nee!" bromde Sauvin. „Hij zal uit
zichzelf wel verdwijnen".
Zijn hersenen werkten op volle toeren,
onder de prikkel van het dreigende ge
vaar. Wie was de indringer? Hij noem
de hem „mijnheer" Hickmann en niet
„mijnheer de kolonel". Een vriend dus; een
tamelijk intieme vriend. Die zelf nogal be
langrijk was. Hierheen gezonden door
„zijne excellentie". De laatste kon niemand
anders zijn dan Himmler.... Plotseling
herinnerde hij zieh diens laatste zin. Carlo!
Carlo Kersten, de Roemeense masseur,
vertrouweling van Himmler! Toch bleef hij
voorzichtig:
„Ik heb meer vertrouwen in u dan in een
arts", zei hij. „Maar die bult is niet de
moeite waard diat men zich er mede bezig
houdtWat is er verder voor nieuws?
Ik heb zijne excellentie vanmorgen maar
zo kort gesproken. Gaat het goed, in Ber
lijn?"
„Het gaat", zei de man, terwijl hij aan
het voeteneind van het bed ging zitten. „U
kent de baas. Hij is zo voorzichtig, dat hij
er vaak moeite mee heeft zelf te weten
wat hij denkt. Hij heeft me gevraagd u de
toestand een beetje uiteen te zetten. Hij is
bang bespionneerd te worden, zelfs in zijn
ministersbureau. En wat ik. Carlo, u kan
vertellen, kan buiten zijn voorkennis ge
beuren, nietwaar?"
Sauvin kon nu een intelligenter gezicht
trekken en doen alsof hij nu helemaal
wakker was. Hij wist genoeg om het spel
letje zonder onvoorzichtigheid te spelen.
„Uitstekend", zer hij na een discreet on
derdrukte geeuw. „Ik luister. Maar,
eerst
Hij wees naar zijn oor en maakte toen
een beweging in het rond met zijn hand.
„Neen", zei Carlo. „Op dit uur zijn de
kamers hiernaast leeg en we behoeven
geen enkele microfoon te vrezen. Ik heb
het goed onderzocht en ik ken daar wel
wat van".
„Goed".
„We hebben vandaag de 14e April",
vervolgde Carlo. „Over zes dagen zal men
de verjaardag van de Führer vieren. Tege
lijkertijd zal de grote aanval beginnen, die
de Russen honderd kilometer moet terug
dringen. Als dat een overwinning wordt
en volgens de sterren zal het zo zijn
zullen wij een wapenstilstand sluiten met
de Amerikanen!"
„Een wapenstilstand?" riep Sauvin uit
met een bescheiden stem.
„Dat is heel goed mogelijk. Van verschil
lende kanten zijn al onderhandelingen aan
de gang".
„Maar de Führer heeft wel honderd maal
gezegd, dat men nooit zou capituleren!"
„Hij zal er wel in moeten berusten",
mompelde Carlo.
De Chinese Vis trok een passend gezicht.
Dat wil zeggen, een nogal trieste uitdruk
king, getemperd door een fatalistische on
gedwongenheid.
„Ja", bromde hij. „Als het moet, moet
het!"
De Roemeense masseur spitste zijn lip
pen en zei pessimistisch:
„Hij is trouwens sedert enkele dagen erg
ziek."
„Werkelijk?" zei Sauvin. „Zijn zenu
wen?"
„Och, nu is het wat anders! Men denkt,
dat hij een beroerte gehad heeft. Mijn neef,
die op wacht stond in de schuilplaats van
de Kanselarij, heeft hem gezien. Zijn lin
kerarm is volkomen verlamd en hij sleept
met zijn linkerbeen".
„Sedert wanneer?"
„Dat!" zei Kersten, „kon ik onmogelijk
positief te weten komen! Men heeft hem
zoveel men kon verborgen. Het schijnt
echter in de eerste dagen van deze maand
gebeurd te zijn. Himmler heeft me verteld,
dat Hitier zich op 2 April tijdens een con
ferentie im zijn schuilkelder verschrikke
lijk heeft opgewonden In het bijzijn van
tien getuigen slingerde hij Goering midden
in zijn gezicht: „De hele Luftwaffe is goed
om opgehangen te worden. te beginnen bij
u!"
„Drommels!" zei Sauvin.
„Men hoorde hem in de schuilkelder er
naast schreeuwen! Daarna is er iets bij
zonders gebeurd. U weet, dat Speer en
Goebbels op zeer gespannen voet staan. In
overeenstemming met de Führer heeft
Goebbels onlangs via de radio de strikte
opdracht gegeven alle fabrieken en alle
bruggen, die in handen dreigen te vallen
van de Amerikanen, op te blazen. Kortom,
de strategie toepassen van de „verschroei
de aarde", zoals in Rusland. Welnu, Goeb
bels had net ontdekt tussen ons gezegd:
Himmler, die niet van Speer houdt, wist
er méér van dat Speer dit bevel open
lijk saboteerde. En toen Goebbels nu zag
dat onze Führer zo buiten zichzelf was, dat
hij zelfs Goering bedreigde, meende onze
beste minister van Propaganda dat het
ogenblik aangebroken was om ook over het
leven van zijn collega van Bewapening te
beschikken".
„Ln?"
„Dat is volkomen mislukt! Speer heeft
geantwoord: Dit programma uitvoeren,
de honderd vijftig bruggen in de omgeving
van Berlijn opblazen, dat betekent mil-
lioenen burgers tot de hongerdood veroor
delenIk noem dat geen overwinning!
Daarop heeft Goebbels gebruld: „Men
heeft de acht officieren, die de brug van
Gotha niet hadden opgeblazen, gefusilleerd!
En u bent de verantwoordelijke! U!" Daar
op heeft hij zich tot de Führer gewend.
Maar de woede van Hitler had juist plaats
gemaakt voor een inzinking. Hij heeft al
leen nog maar gemompeld, met een gebaar
alsof hii een vlieg verjoeg: „Dat is genoeg!
Verdwijn allemaal!"
„Zo", zei Sauvin. „En wat doet men uit
eindelijk? Vernielt men wel of niet?"
„Nu eens het een, dan weer het ander",
zuchtte Carlo. „Goebbels gaat door te ver
kondigen: „Verbrand, verniel'" En Speer
laat machinegeweren uitdelen aan dee ar
beiders van de fabrieken om de dynami-
teurs te verjagen. Goebbels moedigt de
Wehrwolf aan tot een anti-Amerikaanse
guerilla en Himmler verbiedt hun zich te
verroeren De generaals zitten elkaar
dwars, opgestookt door Bormann. En van
diéns spel begrijpt niemand iets. terwijl
iedereen hem wantrouwt".
„En Goering?"
„Die heeft afgedaan! Dat hij nog niet af
gezet is, is alleen omdat het opschudding
zou verwekken. Hij is nog altijd lucht-
maarschalk en Grootmeester van de Luft
waffe. Maar de Führer is woedend over de
Amerikaanse bombardementen. Als die
goeie oue Goering naar de schuilkelder
van de Kanselarij komt, is het om zich
daar te laten uitschelden. Hij is natuurlijk
een warme voorstander van het Beierse
fort. Hij zou zich er meer op zijn gemak
voelen! Hier wantrouwt hij Kaltenbiunner,
die hem verafschuwt en die m staat is tot
alles, zelfs om hem bii vergissing te laten
liquideren".
„Ribbentrop?"
„Mijheer" von Ribbentrop? Wel, ondanks
alles, is „onze nieuwe Bismarck", zoals de
Führer zei, uit de gratie. Dat is het enige
punt, waarover alle anderen het eens zijn!"
Wordt vervolgd
