Bevolking van Bloemendaal bracht
burgemeester jhr. mr. Den Tex dank
Eerste daad: kranslegging bij het
monument voor de gevallenen
Rook
Aanbieding van geschenken voor
reis naar Iberisch schiereiland
Dr. D. H. Peereboom Voller geïnstalleerd
3
Huisdieren-zorg?
Agenda voor Haarlem
Zusterhulp bestaat
een kwart eeuw
Mevr. H. S. P. Vogelzang
overleden
DONDERDAG 1 JULI 1954
DE BLOEMENDAALSE BURGERIJ heeft Woensdagmiddag afscheid genomen van
burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex tijdens een bijeenkomst in het Openlucht
theater; daarbij zijn aan de heer en mevrouw Den Tex geschenken aangeboden, om
een reis van zes tot acht weken naar het Iberische schiereiland mogelijk te maken.
Bloemendaalse kinderen hebben de scheidende burgemeester hulde en dank gebracht
door de opvoering van een spel. Tevoren waren leden van de gemeenteraad in de
Westerlaan bijeen gekomen, om tegenwoordig te zijn bij de onthulling van het naam
bord: Burgemeester Den Texlaan.
Nadat mevrouw Den Tex op verzoek van
wethouder Van Geluk het naambord ont
huld had, dankte de burgemeester. Hij
sprak de wens uit, dat de nieuwe naam
van de laan veel voordeel en geluk zal
brengen aan de bewoners van de laan en
dat er zich geen verkeersongelukken zullen
voordoen.
In het Openluchttheater
Velen hadden aan de uitnodiging van het
comité, dat het afscheid had voorbereid, de
bijeenkomst in het Openluchttheater bij te
wonen, gevolg gegeven. Eerste spreker was
mr. F. P. Th. R o h 1 i n g, die opmerkte, dat
het comité reeds maanden geleden met op
timisme bepaald had, dat de bijeenkomst
midden in de regentijd in de openlucht op
30 Juni, de dag van de zonsverduistering,
gehouden moest worden. Wat de zonsver
duistering betreft, zeide mr. Rohling, dat de
burgemeester nu ook door de zon ver
duisterd wordt. De echte zon komt even
wel morgen weer gewoon op, alsof er niets
gebeurd is, maar de burgemeester begint
niet weer op het raadhuis aan zijn werk
zaamheden. Spreker vervolgde, dat het
comité uit de burgerij hem uit de „sarco-
phaag" van oud-wethouders heeft gehaald
om het woord te voeren. Dat vond hij een
groot voorrecht en het deed hem een per
soonlijk genoegen jhr. Den Tex voor het
laatst te mogen toespreken. Hij hoopte
echter nog dikwijls over hem te spreken
(altijd was hij al over hem te spreken) en
met hem te spreken.
Mr. Rohling haalde enkele herinneringen
op, onder andere uit de tijd, dat de nood-
raad uit de hand van het college van B. en
W. at. Alle voorstellen werden (terecht
natuurlijk) aangenomen, omdat zij getuig
den van 'n verstandig, wijs en goed beleid.
Alles werd met smaak gegeten. Kom er nu
maar eens om! De raad is critischer ge
worden en een klein beetje kieskeuriger
dan vroeger. Als B. en W. een zuinige bui
hadden en een waterjus aanboden, dan
wilde de raad wijnsaus. Andersom deden
de gevallen zich ook voor.
Vervolgens schetste spreker de scheiden
de burgemeester als beschermer van de
gemeentebelangen. Dan had hij een houding
volgens de als spreuk „ik wijk' voor nie
mand." Spreker heeft jhr. Den Tex het
meest gewaardeerd als hij voor de ge
meentebelangen moest strijden. Hij heeft
hem toen gezien als een strijder te paard,
af en toe hoog te paard. De burgemeester
voelde zich het best in het gevecht. Jhr.
Den Tex was een burgemeester op een
strijdros en niet een op een bromfiets. De
gemeente verliest een burgemeester met
waardigheid, met stijl en met karakter.
Daarom dankt de burgerij jhr. Den Tex
hartelijk.
Ook richtte mr. Rohling zich tot mevrouw
Den Tex, die een intelligente en energieke
burgemeestersvrouw is geweest. Zij voelde
zich aangetrokken om te werken voor
goede doeleinden en dat deed zij verbijs
terend actief. Mr. Rohling hoopte, dat Gods
zegen de familie Den Tex op alle wegen zal
vergezellen, waar zij gaat of waar zij staat.
Geschenken namens burgerij
De voorzitter van het comité uit de bur
gerij, de heer P. J. K a p t e y n, herinnerde
aan het afscheid van Dinsdagmiddag tijdens
ADVERTENTIE
Ut
DONDERDAG 1 JULI
Concertgebouw: Jeugdkoor „Inter Nos",
8 uur. Ged. Oude Gracht 47, wereldwijde
evangelische kruistocht, 8 uur. Zuiderkapel,
Zuiderst.raat 15: Spreker J. Kits, 8 uur.
Frans Hals: „AJs er dauw komt, komt er
regen", 18 j., 7 en 9.15 uur. City: „Bittere
rijst", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Alarm
in Marokko", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Thérèse Raquin", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Minerva: „The greatest show on Earth", alle
leeft,, 8.15 uur. Roxy: „Kruisweg der liefde",
18 jaar, 8 uur. Palace: „Lastige lief
dadigheid", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Der letzte Walzer", alle leeft, 7 en
9.15 uur.
VRIJDAG 2 JULI
Palace: „Salto des doods", 14 jaar, 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Roxy: „The African queen",
14 jaar, 2.30, 7 en 9.15. Rembrandttheater:
„Quo Vadis", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Minerva:
„Rebecca", 18 jaar, 8.15 uur. Luxor: Thérèse
Raquin", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. City:
„Anna", 18 jaar, 2,15, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Het recht van de sterkste", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Lido: „Zij. die zich ver
kopen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
de openbare vergadering van de gemeen
teraad. Met het oordeel in die bijeenkomst
uitgesproken wenste spreker de burge
meester geluk. Daarmee zou kunnen wor
den volstaan, maar vele ingezetenen had
den er behoefte aan de burgemeester op een
andere wijze van hun waardering te laten
blijken.
Spreker zeide, dat de burgemeester er
nooit naar gestreefd heeft goedkope popu
lariteit te verwerven. Men zou hem onrecht
doen door de burgemeester een regent te
noemen. Spreker herinnerde daarbij aan
regenten der historie met slechte eigen
schappen. De eigenschappen van jhr. Den
Tex waren van dien aard, dat ze indruk
maakten. Hij had een hoge opvatting van
zijn ambt en had dit niet gezocht als mid
del om zich materieel te verbeteren. Jhr.
Den Tex is altijd een trouwe dienaar ge
weest en in Mei 1940 zette hij reeds zijn
eerste schreden op het pad van het verzet.
„Ik ben bereid u conservatief te noemen,"
vervolgde de heer Kapteyn, „omdat u zo
veel waardevolle dingen uit het verleden
hebt willen dragen via het heden naar de
toekomst." In Bloemendaal zijn bewaard
een goede sfeer en een schoonheid en die
worden doorgegeven aan de opvolger.
Ook deze spreker richtte zich tot mevrouw
Den Tex om haar dank te zeggen. Zij gaf
niet alleen haar naam aan acties, maar zij
was de vlijtigste onder vele ijverigen, als
het ging om een charitatief doel. „Moge
God u en uw vrouw en kinderen gelukkige
jaren schenken. Hebt dank", aldus spreker.
Hierna herinnerde de heer Kapteyn er
aan, dat jhr. Den Tex plannen heeft een
reis te maken naar het Iberische schier
eiland. Om hem te beschermen tegen koude
overhandigde een meisje in klederdracht
een plaid. Daaruit blijkt de zorg voor de
gezondheid. Het comité heeft zorgen, dat
de burgemeester de weg niet weet en daar
om bood een tweede meisje een map aan,
bevattende de kaarten van de landen,
waardoor gereisd wordt. Bij overnachtin
gen kunnen wel eens moeilijkheden ont
staan en om een goede verzorging te waar
borgen bood een volgend meisje een reis-
nécessaire aan. De burgemeester heeft oog
voor schoonheid en heeft zijn hart verpand
aan tekenen, schilderen en fotograferen.
Om op de hoogte te zijn welke plekjes be
zocht worden, werd een reisgids aange
boden. Mevrouw Den Tex ontving een tas,
waarin zij deze voorwerpen, die voor de
reis nodig zijn, kan opbergen en tenslotte
zeide de heer Kapteyn, dat het bekend is
dat de burgemeester gaarne een pijp rookt.
Voor onderweg had het comité een antieke
zilveren tabaksdoos gekocht. Het merk
waardigste is echter, dat zij een chèque
bevat, die „aroma" aan de reis moet geven;
zij zal de burgemeester in staat stellen ge
durende zes tot acht weken alle genietin
gen van een reis te verschaffen.
Jhr. Den Tex dankte voor de goede
gaven en de perfecte regie. Het kan niet
anders, als een Bloemendaals comité
iets voorbereidt. Voor het gezin en spreker
zijn Dinsdag en Woensdag twee dagen van
zon en vreugde geworden; wanklanken zijn
niet gehoord.
Spreker bracht de sprekers dank en
merkte op niet een historisch debat met de
heer Kapteyn te zullen aangaan over de
regenten. Een geslacht moet nooit beoor
deeld worden naar een andere tijd. De taak
van besturen moet zijn in overeenstemming
met de dag. Ook herinnerde hij aan de
verandering, die zich langs de Vecht vol
trokken heeft. Buitenplaatsen zijn ver
dwenen. Hij achtte het gelukkig, dat dank
zij samenwerking bereikt is, dat het karak-
te van Bloemendaal zich niet gewijzigd
heeft. Tenslotte dankte hij namens zijn
echtgenote voor de geschenken.
Hulde door schoolkinderen
Een aardige verrassing was het spel, dat
schoolkinderen opvoerden. Een meisje de
clameerde op vlotte wijze en bracht dank
en hulde aan de burgemeester. Dat de ge
hele gemeente aan de hulde deelnam bleek
uit de medewerking van de Katholieke
school uit Vogelenzang, van de Vondel
school uit Aerdenhout, van de Christelijke
school te Overveen en van de Bloemen
daalse Schoolvereniging. De groepen stel
den de onderdelen van de gemeente voor
en waren versierd met de kleuren van het
wapen van Bloemendaal. Ook verleenden
enkele meisjes van het Kennemer Lyceum
medewerking.
Een schoolorkest van het Jac. P. Thijsse
Montessorilyceum en het Kennemer Ly
ceum speelde tijdens de bijeenkomst de
militaire mars van Schubert en tijdens de
receptie lieten „De Kruidnoten" onder lei
ding van Nol Grotegoed zich horen
I m—i
Wethouder Ven Geluk 'nangi de nieuwe burgemeester de ambtsketen om.
Donderdag 1 Juli bestaat de Vereniging
voor Zusterhulp der Nederlands Hervorm
de Gemeente vijfentwintig jaar. Tevens is
het een kwart eeuw geleden, dat zuster G.
Louwerse aan deze vereniging verbonden
werd.
Op Donderadg 15 Juli zal dit jubileum
gevierd worden. De receptie wordt op die
dag gehouden in het Jeugdhuis aan de
Schoterweg.
Dinsdagmorgen is overleden mevrouw H.
S. P. Vogelzang overleden, die tezamen
met haar echtgenoot in 1911 het mode
magazijn de N.V. Vogelzang in Haarlem
heeft opgericht en sindsdien met haar
werklust en wilskracht leiding gegeven
heeft aan het personeel. Vooral als mode
specialiste nam zij een bijzonder belang
rijke plaats in.
De teraardebestelling zal plaats vinden
Vrijdagmorgen op de R.K. begraafplaats
Barbara in Haarlem-Noord.
„ALS IK EEN VERGELIJKING MAG TREFFEN tussen Aalsmeer, waarvan u
gisteren afscheid hebt genomen en Bloemendaal, valt het al dadelijk op, dat beide
gemeenten bekendheid genieten om hun rijkdom aan bloemen en planten. Beide
gemeenten genieten een nationale, ja zelfs een internationale bekendheid om
hetgeen zij voortbrengen of van nature bezitten. Uw nieuwe gemeente bezit hier
schoonheid van nature. Daarom is zij zeer gezocht als woonoord en is zij in de
laatste vijftig jaren uitgegroeid tot een van de belangrijkste forensengemeenten
van Kennemerland", aldus richtte wethouder A. van Geluk zich heden, Donderdag
morgen, in het raadhuis te Overveen tijdens een vergadering van de gemeenteraad
van Bloemendaal, tot dr. D. H. Peereboom Voller, die als burgemeester werd ge
ïnstalleerd.
Mevrouw
Tex, baronesse
Den Texlaan
lientinck heejt hel naambordje
te Aerdenhout onthuld.
Burgemeester
De nieuwe burgemeester met zijn echt
genote en twee zoons waren om ruim 10
uur aan de Houtvaartbrug op de Zand-
voortselaan (de grens tussen Heemstede en
Bloemendaal) door het college van B. en
W. van Bloemendaal ontvangen. Daarna
werd de tocht naar het raadhuis gemaakt,
waar vele genodigden de komst van dr.
Peereboom Voller afwachtten.
Wethouder Van Geluk merkte in zijn
installatie-rede op, dat Bloemendaal een
aantrekkingskracht als woongemeente heeft
en door haar natuurschoon een sterk re
creatief karakter. Het tweeledig karakter
der gemeente als woonoord brengt zijn
eigenaardigheden mee in het bestuursbe
leid. Enerzijds is er de taak van het ge
meentebestuur om te behouden wat we
aan werkelijk landschappelijk schoon heb
ben. Anderzijds is er de grote woningnood
die voortdurend de aandacht vergt. Wat
deze twee belangen betreft, natuurbescher
ming en woningnood, bestaat geen vol
ledige overeenstemming tussen het ont-
werp-plan in hoofdzaken en het ontwerp-
streekplan. Dit houdt de mogelijkheid in
van conflicten tussen het gemeentebestuur
en hogere organen. Daar het steeds trach
ten om tot overeenstemming te komen met
behoud van de gemeentelijke zelfstandig
heid in het waarachtig belang der gemeen
te Bloemendaal is, moge de medewerking
worden ingeroepen om dit pogen te steu
nen.
Spreker gaf de burgemeester een inzicht
van de woningnood, deed mededelingen
ever de bouw van woningen en vervolgde,
dat dr. Peereboom Voller een gemeente
aantreft, waarvan de financiële positie in
wezen kerngezond kan worden genoemd.
De reserve dient naar het oordeel van B.
en W. voor de bouw van een raadhuis be
stemd te worden. Toch heeft Bloemendaal
financiële zorgen. De begroting 1954 sluit
met een tekort van 200.000.
Er zijn weliswaar in de geaardheid der
bevolking verschillen, maar dit doet geen
afbreuk aan de eensgezindheid in de dor
pen. In de raad heerst een goede geest,
evenals in het college van B. en W. Wat
voor de burgemeester nieuw is, is de ge
meentepolitie, omdat in Aalsmeer rijks
politie is. In Bloemendaal krijgt de burge
meester een uitgebreider taak, doordat hij
hoofd wordt van een gemeentelijk corps.
Onder de bekwame leiding van de corps
chef zal de burgemeester bekwame politie
officieren en een uitstekend corps aan
treffen.
Er zijn enige belangrijke zaken, o.a. de
bouw van een nieuw raadhuis, het streek
plan voor Kennemerland-Zuid, de ontwor
pen verkeersweg Noord-Zuid bewesten
Haarlem en de afwerking van het in voor
bereiding zijnde uitbreidingsplan in hoofd
zaken, die daarmee ten nauwste verband
houden. Ook herinnerde spreker aan de in
voorbereiding zijnde verkeersverbetering
voor de Zandvoorterweg bij de vijfsprong,
aan de opheffing van de trambaan, aan
het vervoer Zandvoort-Amsterdam met
autobussen en aan de aanleg van sportvel
den te Aerdenhout. Bij de gezamenlijke
uitvoering van al het werk zullen de wet
houders en de raad zich gaarne onder lei
ding van de burgemeester scharen.
Na het uitspreken van de wens, dat de
ambtsperiode een langdurige zal zijn en
gekenschetst mag worden als een tijd van
voorspoed en dat het hem gegeven zal zijn,
in een goede gezondheid veel te doen tot
heil van Bloemendaal, hing de heer Van
Geluk dr. Peereboom Voller de ambts
keten om. Hierna verklaarde hij hem voor
geïnstalleerd.
Het oudste raadslid, de heer H. Smidt
van Gelder, wenste de nieuwe burgemees-
Het leven is vol hoogte
punten, als een bergland
schap. En de verwachtingen
zijn de dalen. Men kent de
schoonheid van het panorama
niet, voordat men de toppen
bestegen heeft want van
iedere top is het uitzicht an
ders en onvergelijkbaar. En
op de laatste top ligt de
eeuwige sneeuw.
Dat is filosofie van de eer
ste graad, waar alle mensen
naar leven doch weinigen aan
denken. Een jonge huis
vrouw, zojuist in het wit van
de stadhuistrappen neerge
daald in haar splinternieuwe
droomhuis, heeft dit erf van
geluk en huiselijkheid al van
verre als een bergtop in haar
bestaan zien blinken. Zij gaat
van het kleine keukentje
naar de luttele kamers en
terug als een vorstin door
haar koninkrijk. Maar als een
vorstin, die werkbezoeken
aflegt want zij terroriseert
elk stofje en jaagt op alles
wat de schittering van het
nieuwe zou kunnen verduis
teren, ook al is het slechts
met de microscoop te zien.
Bij een jonge huisvrouw
hoort een man en bij een
man horen sigaret en pijp en
asbakken en as. As vooral,
as hier en daar, as overal.
De grijze overblijfselen van
zijn rookgenot zwerven door
het nieuwe huis als trage
sneeuwvlokken, zij vallen op
de nieuwe tapijten en op het
glanzend bruin der meubels.
De blauwe mist, die hij ge
durig uitblaast als een uit
roepteken achter zijn huise
lijke rust, slaat tegen de
blanke gordijnen en hecht
zich daarin vast. Het is een
mist die over het opgepoetste
geluk van zijn vrouw gaat
hangen. Het is een verduis
tering van haar uitzicht op
het schaduwloze panorama,
zoals zij er op neerkijkt van
de hoge top, die zij via de
stadhuistrappen beklom.
En hoe gaat dat dan er
komen woorden over; eerst
zachte, ironische verwijten,
dan harde, vierkante bitter
heden. De zakken van de
jasjes, die de jonge vrouw
wekelijks borstelt, zijn arse
nalen van tabakspoeder en
luciferskoppen. De gordijnen
worden geel, daar helpt geen
bleken tegen. De smetteloos
heid van een huwelijksgeluk
krijgt een waas van stinkende
rook.
Er is voor de jonge vrouw
en haar rokende smeerpoets
van een man een goede op
lossing; een oplossing die in
haar gedachten zo logisch en
aanvaardbaar is, dat zij haar
boze verbazing niet verbergen
kan, wanneer haar man deze
uitweg negeert als een top
punt van dwaasheid.
Niet meer roken, zegt ze
gestreng, dat lijkt mij een
voudig genoeg. Ge moet dat
voor me over kunnen hebben.
Dat gezuig aan een brandend
stuk onkruid is trouwens een
gewoonte, die nergens toe
deugt. Het is een kinderach
tigheid van de eerste rang,
die de man stempelt tot een
kleuter.
Kleuters roken niet,
zegt hij wrang, en al rook
ten zij. het kan me niet sche
len. Ik heb een huis om in te
wonen, niet om in te worden
opgezouten. Gordijnen zijn
om de overburen het binnen
gluren te beletten, niet om
onszelf te verblinden door hun
ongekreukte blankheid. As op
de grond kan worden opge
veegd waar hebt ge anders
een veger voor? En al was
het opperste malligheid en
de grootste misdaad ter we
reld, ik rook. En ik rook dóór,
tot mijn laatste dag.
Zij denkt aan het kleine
bovenhuis van haar moeder,
waar de smetteloosheid tot
gestalte schijnt te zijn gewor
den. Daar staan blanke gor
dijnen als sneeuwkegels
wit en stijf langs de ramen
daar glimt de vloer als een
bevroren watervlak en voelt
een zwevend stofje zich als
een vlinder aan de Noord
pool. In dat heiligdom van
zuiverheid en glans, waarin
haar moeder troont als was
zij gesteven en gestreken
thuisbezorgd, kan zij haar
nood klagen.
Maar IK heb geen man
meer, zegt haar moeder.
De oude vrouw heeft, ge
lijk haar dochter nu, op de
toppen des levens gestaan.
Zij is door de dalen van haar
jongemeisjes - verwachtingen
geklommen naar de hoogte
punten. Zij kan er iets van
vertellen, al is het lang ge
leden.
Jouw vader rookte ook,
toen ik hem trouwde, zegt
zij mijmerend. Hij maakte
mijn gordijnen geler dan de
jouwe ooit zullen zijn, want
de tabak uit die dagen schijnt
zeer fors te zijn geweest. Hij
had de gewoonte zijn pijp uit
te kloppen in mijn bloem
vazen, als er geen bloemen
in waren. Hij maakte mij hels
door de askegel van zijn sigaar
steeds op mijn pluche tafel
kleed te laten vallen, een halve
meter voor hij de eindstreep
van de asbak bereikte. Ach ja,
we maakten er malse ruzies
over. En de zakken van zijn
jas, ja, zoals ge zegt, die tabak
kruipt tussen de naden en ge
hebt er een boel werk mee.
Het was een schandaal
maar hij kon het niet laten, ai
zet ge me op de stoep, zegde
hij altijd, ik blijf roken zolang
ik leef. Ik heb hem niet op de
stoep gezet. Maar dat ik er
over gedacht heb, is zeker.
De dochter vindt hier de
steun, waarop zij hoopte. Op
de stoep zetten, ja, dat gaat
moeilijk. Ermee dreigen en
volhouden dat zou te doen
zijn. Het kan zo niet doorgaan.
Ik hou van hem, dat is waar,
maar aan alles is een grens.
Moeder is nog niet uitge
praat. Zij plukt een pluisje
van het tafelkleed en wrijft
het tussen duim en wijsvinger,
en ze zegt;
Op de stoep zetten, neen,
dat hoefde ik hem niet. Er
kwam een tijd dat hij minder
rookte, steeds minder, en daar
na helemaal niet. Het was niet
om mij een plezier te doen, o
neen, het smaakte hem niet
meer. Hij was niet goed. Hij
werd ziek. Iets kwam in een
onzichtbare voortgang zijn
sterke lichaam slopen. Er wa
ren dagen dat hij meende de
oude te zijn, dan lachte hij op
geruimd en stak een verse si
gaar op. Maar na een minuut
of wat liet hij haar doven. De
askegel werd nooit lang genoeg
om op mijn kleed te vallen.
De dochter begint iets te be
grijpen van de verschillende
toppen in het berglandschap
van het leven en van het
duizendvoudig aspect dat één
en hetzelfde panorama hebben
kan.
Er waren dagen dat ik in
stilte bad en smeekte: hemel,
laat hem weer roken. Laat
hem weer een ganse sigaar in
as op mijn tapijt laten vallen;
laat mijn kamer, mijn mooie,
blanke kamer, vervuld worden
van rook; laat mijn gordijnen
niet geel maar zwart worden,
maar laat hém leven.
Moeder kijkt even naar het
raam, waar de witheid der
gordijnen tot een starre spot-
.ach verstard lijkt.
Toen ik na de begrafenis
zijn pakken uitborstelde, heb
ik geen snipper tabak gevon
den, zegt zij tenslotte.
Het is filosofie van de eer
ste graad, wanneer men zegt
dat het hoogtepunt van het
leven ener vrouw gelegen kan
zijn in het vinden van een
snipper tabak in de zakken
van haar man. Maar als men
erover denkt, wordt het waar
heid.
Het leven is vol hoogtepun
ten, als een berglandschap.
Een smerig huis met een man
arin die de schoonste spullen
bemorst met as, kan er een
zijn, dat niet zozeer in de ver
wachting van een jonge vrouw
gelegen zal hebben.
J. L.
ter namens de gemeenteraad geluk met
diens benoeming .„Zojuist heeft de heer
Van Geluk u getooid met het teken uwer
nieuwe waardigheid en hij greep daarbij
de gelegenheid aan, u een beeld te geven
van hetgeen u in de gemeente te wachten
staat. Ik hoop dat u niet geschrokken bent
van de veelheid en verscheidenheid van de
onderwerpen, die in de gemeente een be
langrijke rol spelen en aan welker oplos
sing u uwe krachten zult gaan wijden",
aldus spreker. Niet alleen het veelzijdige
karakter van de gemeente gaf hier aan
leiding toe, maar ook het feit dat de ge
meentelijke taak hoe langer hoe meer
wordt uitgebreid, terwijl nog steeds enkele
der gevolgen van de bezettingstijd zich
doen gevoelen.
De uiteenzetting van de heer Van Ge
luk zal de burgemeester echter de indruk
hebben gegeven, dat de gemeente leeft, dat
zij met haar tijd mee wil gaan en dat zij
daardoor behoefte heeft aan een hoofd der
gemeente, dat de tekenen des tijds verstaat.
De heer Van Geluk heeft herinnerd aan
een toegewijd en voor zijn taak volkomen
berekend gemeentepersoneel, op het feit
dat de toestand op het gebied van het
onderwijs gunstig mag worden genoemd,
hetgeen ook gezegd mag worden van de
gemeentelijke financiën, en dat de betrek
kingen met de besturen van de aangren
zende gemeenten van vriendschappelijke
aard zijn. Spreker voegde er aan toe over
tuigd te zijn, dat de burgemeester van de
raad, zowel in zijn openbare èittingen als
in zijn commissievergaderingen, die mede
werking zal ondervinden en dat begrip
voor de gemeentelijke belangen zal ont
moeten, welke het hem mogelijk zullen
maken de taak tot het welzijn van Bloe
mendaal en haar inwoners te volbrengen.
In de raad zijn vier politieke partijen
vertegenwoordigd, hetgeen een waarborg
mag worden geacht, dat de gevoelens van
het overgrote deel van de bevolking tot
uiting kunnen komen, zeide de heer Smidt
van Gelder. Dat omtrent de onderwerpen,
die aan deze tafel ter sprake komen, niet
alle leden dezelfde opvattingen hebben,
spreekt vanzelf, maar spreker meent de
burgemeester te mogen toezeggen, dat hij,
behalve begiyp voor een's anders standpunt
een sterk streven zal vinden om door over
leg tot de beste oplossing voor het ge
meentebelang te komen.
De heer G. van Eek, gemeente-secreta
ris, mede sprekend namens de hoofden van
takken van dienst en de leden van het ge
meentepersoneel, deelde mee, dat allen
bereid zijn de burgemeester bij te staan
in zijn gewichtig ambt.
Dankwoord van de burgemeester
Dr. Peereboom Voller merkte op, dat een
installatierede de burgemeester voor moei
lijkheden stelt. Men verwacht een rege
ringsverklaring, maar dat kan de installa
tierede niet zijn. „Ik mag mij aan niets
binden, ook al door mijn onvoldoende ken
nis van de gemeente." Spreker dankte de
Koningin.die hem benoemd heeft, en hoopte
naar haar voorbeeld zijn plicht in de ge
meente te doen. Ook bracht hij dank aan
de leden van het gemeentebestuur voor de
wijze, waarop zij deze dag hebben voorbe
reid. Verder betuigde spreker zijn dank
aan zijn voorganger. Men weet in de ge
meente, wat men in de loop der jaren aan
hem heeft gehad. Thans moet afgewacht
worden, wat spreker er van zal maken.
De burgemeester hoopte, dat de samen
werking met allerlei colleges en instellin
gen van dien aard zal zijn, dat meegewerkt
kan worden aan de mogelijkheden tot uit
bouw van de gemeente. Men dient daarbij
het oog te richten op de toekomst. Het is
goed te bewaren hetgeen vroeger tot stand
is gekomen. Men dient er voor te waken,
dat een gemeente geen natuurreservaat
wordt; een levende gemeente dient te be
staan, een gemeente die meegaat in de
stroom van deze tijd. Ook moet aandacht
besteed worden aan het feit, dat de belan
gen der gemeente nauw samen hangen met
die van omliggende gemeenten.
Aan de hand van de dissertatie van dr.
Claudius Prinsen over de taak van de bur
gemeester, besprak dr. Peereboom Voller
zijn taak. Hij merkte op, dat o.a. nodig
zijn genegenheid, rechtvaardigheid, moed
en wijsheid en hoopte die te kunnen op
brengen.
Met deze rede is het „startschot" gelost,
zeide spreker en hij sprak de wens uit. dat
het ook het startschot zal zijn voor hen,
met wie hij moet samenwerken. Dan kan
hij blijmoedig aan het werk gaan.
Nadat de openbare vergadering gesloten
was, nodigde mr. P. O. F. M. Cremers de
nieuwe burgemeester uit zich te scharen
in de kring van Kennemer burgemeesters,
waarop dr. Peereboom Voller bevestigend
antwoordde.
Kranslegging
Om 1 uur heeft de nieuwe burgemeester
een krans gelegd bij het monument achter
de Hervormde kerk, ter herdenking van
de ingezetenen, die in de oorlog zijn om
gekomen.
