Statuut voor het Koninkrijk alsnog door Kamer aanvaard OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Laatste voorbereidingen tot komst van Frankrijks staatshoofd N.V.V. treedt uit de Raad van Vakcentralen Weerbericht Frans bezoek - r 'T- ;Mr «11111 In ambassadetuin wordt druk getimmerd Van de AR stemde alleen dr. Schouten tegen Gevolg van mandement „Grondslag voor samen werking ondergraven" Het woord is aan Actie tegen Mc Carthy in zijn eigen partij Weer blijft onbestendig 69e JAARGANG No 6 r. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom ZATERDAG 17 JULI 1954 298e JAARGANG No 160 Eenzaam temidden van de golven Brilliant betoog van minister Kernkamp deed vele bezwaarden overstag gaan Bus verbrijzelde been van passagiere Verwantschap Tuin wordt tent Reeds wekenlang vervuld Weerrapport L 4 Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem. Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor in Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel 12230. Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295. J. A Haarlems Dagblad Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V. Verschijnt dagelijks beh.opZon-en Feestdagen. Abonnement p. week 50 ct., p. kwartaal 6.50, franco p.p. ƒ7.-Losse nrs. 12 ct. Postgiro 273107 Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar Directie: P. W. Peereboom en A D Huijsman HAAR EERSTE buitenlandse staatsie- bezoek heeft Koningin Juliana aan het franse staatshoofd geb,racht. Het eerste officiële bezoek dat de kortelings nieuw benoemde President der Franse Republiek aan het buitenland brengt geldt het Neder landse staatshoofd. A.s. Woensdag zullen de President en mevrouw Coty per vlieg tuig op Schiphol aankomen en vier dagen in ons land vertoeven. Zij zullen ervaren dat zij hier zeer welkom zijn, evenals de Koningin en Prins Bernhard dat in Frank rijk bleken te zijn. Zij zullen de echtheid en warmte ervaren van de sympathie, die ons volk het hunne en zijn schone land toedraagt. Ook wij van dit dagblad hebben ernaar gestreefd, die te tonen. Een twintig tal redactieleden, vaste medewerkers en bijzondere medewerkers vervullen van daag ons wekelijks blad „Erbij" en nog een extra bladzijde van aandacht, bewonde ring en vriendschap jegens Frankrijk, dat zij in velerlei aspecten van zijn rijke cul tuur4 te berde brengen. Eén Fransman, een journalist, heeft zich bij hen gevoegd en hij doet in snelle, puntige „esprit", in le- vendig-schertsende geest de stem van Pa rijs horen. De schone, welluidende Franse taal, schilder- en beeldhouwkunst en bal let. toneel en litteratuur, chanson, film en radio, uitvinders en technici, de sfeer van Parijs en provincie en het kasteel aan de Loire dat alles zult gij in enigerlei vorm belicht vinden en u bovendien kun nen vermeien in geestdriftig proza, dat „Het hart van Europa beet Frankrijk" tot titel draagt. Tal van tekeningen en foto's nemen hun aandeel in het streven, om veel van Franse aard tot u te brengen, waarbij wij hebben moeten kiezen uit een overvloed van mogelijkheden. En waarbij wij u de Eiffeltoren, het Louvre, de Nötre Dame, de Champs Elysées met Are de Triomphe, het Panthéon en de Dóme des Invalides, de Sacré Coeur en zelfs de kathedraal van Chartres welbewust hebben onthouden. Want dat wist gij al. Het Franse volk heeft, gelijk andere volken, nevens zijn nationale deugden zijn nationale gebreken, nevens zijn gaven zijn tekortkomingen. Het is zich daar wel van bewust en er geenszins terughoudend over. Zijn sterk uitgesproken eigenschappen en daarbij wellicht bovenal zijn individualis me hebben het door een historie gevoerd, die in bewogenheid en storm haar gelijke niet vindt. Het beeft vaak glorie en vaak nederlaag beleefd, vaak grote vreugde en vaak diepe smart. Voor een rustig, gelijk matig bestaan schijnt het nimmer te zijn voorbestemd en wie tal van Fransen op zijn levensweg heeft ontmoet en bovendien veel van hun scheppend werk beschouwd, gehoord en gelezen, moet wel tot de gedachte gekomen zijn dat zij rust en ge lijkmatigheid, „stabiliteit", ook niet ver wachten en er niet werkelijk naar verlan gen. Dit moge verwonderlijk zijn voor ons Noordelijken gens du Nord toege spitst als wij zijn op orde, rust en zeker heid. Al ontbreekt het daarbij niet aan energie en evenmin aan ondernemings geest, ook niet aan zelfbewustzijn ten aan zien van de?e solide kwaliteiten, de Neder lander is zich soms bewust van de scha duwzijde: van eentonigheid en verveling. En ondanks zijn trots op grote figuren en grote prestaties temidden van het eigen volk heeft hii, in de aloude nauwe betrek kingen met Franse cultuur en Franse on uitputtelijke vindingrijkheid, telkens weer met verwondering moeten erkennen dat een volk in gans andere trant kan leven en groot zijn. Het Franse creatieve ver mogen in kunst en litteratuur, in weten schap en techniek, de sierlijke en speelse geest, goede smaak en verfijning, hoffe lijkheid en generositeit heeft hij zien hand haven bij hevig schokkende gebeurtenis sen, soms ontstellende inzinkingen in het politiek, economisch en sociaal bestel. In zinkingen die men telkens weer te boven kwam met een plotselinge bundeling van energie, die iedere hindernis ten snelste scheen te kunnen overwinnen. Er waren dan steeds de lieden die van „decadentie" hadden gesproken en gelogenstraft werden. Misschien beleeft Frankrijk nu wel de moeilijkste tijd van zijn eeuwenoud be staan. Door oorlogsrampen, die het niet aan zichzelf te wijten heeft, is het in de laatste veertig jaar zwaarder getroffen dan enig ander land. Het zwaarst wel in de eerste wereldoorlog, waarin het een zo groot deel van zijn jonge volkskracht verloor dat het zelfs zonder de grote verliezen in de twee de volkenstrijd en in Indochina de gevol gen van dat onheil nog steeds als een zware druk zou ervaren. Want hoe tal lozen van zijn beste jongeren zijn toen heengegaan, zonder Frankrijk hun opvol gers, zonen en dochters, te kunnen nalaten. Daar waren er die dat tenvolle beseften, toen on een late Junidag in 1919 het Défilé de la Vietoire door Parijs trok, toegejuicht en met bloemen bestrooid, en die somber het hoofd schudden als er over de toe komst gesproken werd. De nood van deze dagen wortelt dan ook dieper dan de zwak heden van het staatsbestel en een energiek en begaafd man als de pas-opgetreden nieuwe ministerpresident staat niet slechts voor de problemen van het ogenblik, maar voor een berg van moeilijkheden. Toch zullen wij opnie-uw verwachten dat zij overwonnen zullen worden, niet in onze Hollandse bedachtzame stijl, maar in de Franse, die zo anders is en die ons toch zo aantrekt, misschien eenvoudig omdat de uitersten elkaar raken: les extremes se touchent. Wie tot al te gemakkelijke cri- tiek op Franse fouten in deze jaren ge neigd is poge zich eens voor te stellen hoe wij ervoor zouden staan als ons volk in twee wereldoorlogen en een langdurige koloniale oorlog, binnen veertig jaar tiids, een zo groot deel van zijn jongeren had verloren. Dan zal hij ook beter de af keer van Duitse herbewapening, zonder de verst-strekkende waarborgen, begrijpen. Iemand heeft onlangs gezegd dat het op de spits gedreven individualisme in Frank rijk zijn laatste bolwerk vindt. Misschien is dat waar. Laten wij, met een blik in de toekomst en ons bewust van Hollandse eigengereidheid, hopen dat het stand houdt en eenmaal nieuwe schopl zal maken, opdat een reeks wei-gedresseerde, geordende kudden als eindresultaat worde vermeden. Gij zult wellicht denken dat het bezit van een land met zo rijke bodem als het hunne de Fransen door al hun zorgen zal helpen. Maar die zorgen zijn niet alleen en zelfs niet in hoofdzaak van materiële aard. En misschien is een minder rijk land wel een KÉNIMI Een triest beeld van de overstromingen, die Zuid-Duitsland en Oostenrijk teiste ren. Eenzaam temid den van de golven staat in het verdron ken land bij Aicha in Beieren dit kleine kerkje. Overal water zover het oog reikt. Het wekt herinnerin gen aan de overstro mingsramp, die Ne derland trof. Toen ook foto's als deze. En nog altijd is de be dreiging van het wa ter niet geweken en vallen er nieuwe slachtoffers. De anders zo ingetogen sfeer in de resi dentie van de Franse ambassadeur aan de Haagse Prinsessegracht is weggevaagd door de bruisende accoorden van koortsachtige bedrijvigheid en velerlei beslommering, die het voorspel vormen tot de komst van het hoofd van de Vierde Franse republiek, die ondanks al de hoogheid van zijn ambt eenvoudig wordt genoemd: Monsieur Coty. De ambassadeur, Zijne Excellentie Jean- Paul Garnier, heeft ter gelegenheid van dit bezoek, dat een symbool belooft te worden van de Nederlands-Franse vriend schap, vertegenwoordigers van de Neder landse en buitenlandse pers een indruk gegeven van de persoon van de president: vriendelijk, maar niet afkerig van een wel willende spot, kunstzinnig het pro gramma van zijn bezoek weerspiegelt die belangstelling in meer dan één gang naar een museum een man ook met een eer volle, maar voor het grote publiek wellicht niet spectaculaire politieke loopbaan, het geen hem voor alle partijen tot een aan vaardbaar staatshoofd maakt. René Coty heeft de eer niet gezocht: het blijkt uit zijn staat van dienst in de eerste wereldoorlog: eenvoudig infanteriesoldaat, die het kruis van de oorlogsvrijwilliger en (Van onze parlementaire redacteur) Voor Nederland, voor de goede samenwerking tussen Nederland, Suriname en de Antillen, alsook voor het parlement, is het gisteren tenslotte toch nog een goede dag geworden, ondanks de aanvankelijk dreigende donderwolken aan de politieke hemel. Goed voor Nederland en voor de vermelde samenwerking was de aanvaarding van het Statuut met 75-19 stemmen, dus met een stemmental dat de vereiste 2/3 meerderheid verre overschreed. Goed ook voor het parle ment, omdat het tot dit verblijdende resultaat kwam na een levendig debat, dat in het algemeen op hoog peil stond. Daarin hebben zowel de voorstanders van de aanvaardingswet, zoals prof. Romme (K.V.P.) en, niet te vergeten, minister Kernkamp, als de tegenstanders, gelijk een dr. Schouten (A.R.) en bovenal prof. mr. Oud (V.V.D.) hun gehoor op'voortreffelijke redevoeringen onthaald: voor treffelijk wat de vorm van het gesprokene betreft en evenzeer wat de inhoud, in casu de gebezigde argumenten, aangaat. De tweedaagse gedachtenwisseling leverde een sprekend bewijs op voor de stelling, dat het, zeker in de Neder landse volksvertegenwoordiging toch nog altijd zo is, dat zakelijke betogen op de beslissing wel degelijk van invloed kunnen zijn en dat er de mogelijkheid en ook de bereidheid bestaat om zich door de aangevoerde argumenten te laten overtuigen. Het is en was zeker in dezen niet waar dat al wat men in 's lands vergader zaal zegt, er eigenlijk niets toe doet, aan gezien de koppen toch al te voren geteld zijn. Het bleek evenmin zo, dat zij, die deel uitmaken van bepaalde politieke groepen, ten opzichte van hoogst belangrijke kwes ties de vrijheid om tot een eigen zelfstandig oordeel te komen, zouden ontberen. Ken merkend is bijvoorbeeld de door mevrouw Fortanierde Wit (V.V.D.) aangenomen houding geweest. Uit haar kort voor de be slissing afgelegde verklaring bleek duide lijk, hoezeer het gewicht van de door mi nister Kernkamp en anderen aangevoerde argumenten bij haar de doorslag gaf, om, in afwijking van haar overige fractiegeno ten, voor het wetsontwerp te stemmen. Even typerend was trouwens, dat 8 van de 9 antï-revolutionnairen „om" gingen en, in tegenstelling tot hun aanvoerder dr. Schouten, hun stem aan het regeringsvoor stel gaven, nadat de gevoerde betogen hen tot het inzicht hadden gebracht, dat hun geweten het hun, als Grondwet,sgetrouwe afgevaardigden toestond, met het aanhan gige ontwerp accoord te gaan. Ter vermijding van elk misverstand zij hieraan meteen toegevoegd, dat er mijns inziens evenzeer reden bestaat om de over wegingen te eerbiedigen welke prof. mr. Oud tot zijn afwijzend standpunt hebben gebracht. De onbevangen luisteraar moet er bepaald van onder de indruk zijn geko men, dat de aanvoerder van de V.V.D. in alle oprechtheid en waarlijk niet uit poli tieke bij-overwegingen het mogelijk vond, over zijn grondwettelijke bezwaren heen te stappen. In de Kamer heeft in het bijzon der de heer De Kadt (Arb.) het doen voor komen, alsof prof. Oud een politiek spelle tje speelde. Voor deze beschuldiging ont brak eergisteren en gisteren alle grond. Of men het eens, of oneens is met 's heren Ouds stellingen, volmondig moet erkend worden, dat hij zich voor de zoveelste keer een grootmeester, niet slechts ip de ken nis van het staatsrecht alsook van onze parlementaire geschiedenis toonde, maar tevens in de praktijkwetenschap van de parlementaire discussie. Mr. Burger (Arb.), die mede een gaaf juridisch duitje in het zakje deed alleen kwam het er bij hem een beetje slordig uit had aan prof. Oud het recht op de gele trui toegekend als kampioen Grondwetshandhaver. Hij ver diende echter veeleer nog een andere gele trui, die welke toekomt aan de parlemen- minder moeilijk bezit als ge denkt aan de menselijke natuur, met al haar tegen strijdigheden. En ook aan die mensen die het rijke land niet bezitten en het gaarne zouden willen inrekenen. Wij hopen dat de zon, zij het dan met de uiterste inspanning harerzijds in een jaar getijde, waarin zij zich blijkbaar tot dus ver vergist heeft, de goedheid zal hebben voor de Franse gasten van Koningin en volk ons vaderland op zijn schoonst te tooien. R. P. taire strijder, die er in slaagt het peil van het debat omhoog te stoten. Ook mevrouw Fortanier „om" bewegen: „Wij zitten nu eenmaal met de kwestie van het ongrondwettelijke van aanneming der voorgestelde wet. Dat be zwaar ligt ons heel zwaar op de maag. Doch tegelijkertijd willen wij niets liever dan op dit ogenblik het Statuut, waarin dan alleen artikel 55 de constitutionele steen des aanstoots uitmaakt, door de Ka mer aanvaard zien. Welaan, verwijder als nog die steen, eer het wetsontwerp de Ko ninklijke bekrachtiging krijgt en zorg ijlings voor een Grondwetsherziening, zo dat bedoelde bekrachtiging over zes maan den ook haar grondwettelijk beslag zal hebben gekregen, en wij kunnen met een gerust hart voor het wetsontwerp stem men." Hij kreeg echter nul op het rekest, want minister Kernkamp gaf namelijk te kennen, dat de regering in de eerste plaats overtuigd is, dat het geval grondwettelijk wel volkomen in orde is. En voorts wilde zij 'o door mr. Van Rijckevorsel aanbevo len weg niet betreden, omdat zulk een gang van zaken, die in feite toch zou neerkomen op langdurig uitstel van de bekrachtiging der aanvaardingswet, alleen maar kwaad bloed bij de West zou zetten. Hierop liet mr. Van Rijckevorsel zijn grondwettelijke bezwaren varen om zijn stem aan het wets ontwerp te geven. Tot besluit van deze kanttekeningen over het debat zij hier nog vermeld, dat minis ter Kernkamp er in slaagde aan te tonen dat, zeker volgens de geest van de Grond wet, een wet als nu ter tafel lag, volkomen Met de twee Staatkundig Gereformeer- in orde was. Hieruit liet hij volgen, dat den, de twee Katholiek Nationalen en de 5 aanwezige communisten (de heer De Groot ontbrak op het appèl), stemden alle V.V.D.'ers, uitgezonderd mevrouw Forta nierDe Wit, alsmede mr. Schmal (C.H.) en di\ Schouten (A.R.) tegen. In het licht van deze verrassend grote overwinning be hoeft de regering geen berouw te koesteren over het feit, dat zij het been stijf heeft gehouden. Op het allerlaatst nog poogde mr. Van Rijckevorsel (K.V.P.)die eerst van zins geweest scheen te zijn om van zijn fractie af te wijken en „tegen" te stemmen, het kabinet tot een concessie te derhalve niemand in de op de Grondwet afgelegde eed een beletsel hoefde te zien om deze wet te aanvaarden. Immers de geest gaat, zeker wat de eed betreft, toch altijd boven de letter, terwijl bovendien, naar de minister ook kon aantonen, een uitleg der artikelen in kwestie de letter met die geest in overeenstemming deed zijn. Het was vooral dit, zowel door klaarheid als door oprechtheid uitblinkende gedeelte van 's ministers betoog, dat tenslotte bij tal van afgevaardigden de doorslag gege ven schijnt te hebben om met de andere voorstanders mee te gaan. Hedenmorgen is in een hoofdbesturen- vergadering van het N.V.V., welke in Utrecht is gehouden, een verklaring aan genomen naar aanleiding van het mande ment der Nederlandse bisschoppen. De ver klaring besluit met vast te stellen, dat ten gevolge van het feit, dat de K.A.B. (Katho lieke Arbeiders Beweging) haar warme in stemming met het mandement heeft be tuigd en het C.N.V. (Christelijk Nationaal Vakverbond) bij monde van zijn voorzitter het N.V.V. op niet te aanvaarden wijze heeft gediskwalificeerd, de grondslag van de gereglementeerde samenwerking is ver vallen. Derhalve zien het N.V.V. en de aan gesloten organisaties zich genoodzaakt de samenwerking in de Raad van Vakcentra len en de Bedrijfsunies te beëindigen. Het N. V. V. zegt echter uiteraard zijn constructieve bijdrage te zullen blijven leveren in de vormgeving van de sociale en sociaal-economische politiek in Neder land, in de Stichting van de Arbeid, de Sociaal-Economische Raad, en op ander terrein in het belang van de werknemers. Betreffende de in het mandement ge bezigde motivering van het verbod tot aan sluiting van katholieken bij het N.V.V., zegt de verklaring dat noch in zijn nieuwe beginselprogramma noch in zijn praktisch beleid een grond voor een dergelijk verbod was te vinden. Het stelde zo teleur omdat in landen als Duitsland, Oostenrijk en Italië wel een nieuwe ontwikkeling op vak- verenigingsgebied mogelijk bleek. Slechts onder goedvinden van de R.K. kerkelijke Haarlem. overheden in die landen. Het stelde ook ernstig teleur omdat een verbod als voor het N.V.V. van de zijde der R.K. kerkelijke overheden geldt geen enkele andere demo cratische vakvereniging in enig land „Het N.V.V. heeft voorts met verbazing en verontwaardiging kennis genomen van de rede van de voorzitter van het C.N.V. de heer Ruppert, op de algemene vergade- ring van deze vakcentrale op 30 Juni, vooi zover deze aan het mandement was ge wijd. Wanneer de voorzitter van het C.N.V. stelt, dat hij nog andere en sterkere mo tieven heeft om het lidmaatschap van het N.V.V. af te raden dan de bisschoppen, ondergraaft hij daarmede de morele fun damenten, waarop de samenwering in de Raad van Vakcentralen berust en moet be rusten. Deze verklaring van de voorzitter van het C.N.V. in de na de afkondiging van het mandement ontstane situatie getuigt van een verregaand gebrek aan eerbied voor het N.V.V. Zij verraadt ook een waar lijk ontstellend gebrek aan democratische gezindheid". Vrijdagmiddag omstreeks kwart over twee stopte een bus van de N.Z.H. bij een halte in de Altenastraat in Haarlem-Noord. Onder de uitstappende passagiers bevond zich mevrouw R. uit Heemstede, doch op het ogenblik, dat zij de bus wilde verlaten, ging de deur dicht en reed de bus weg. Zij bleef enkele ogenblikken hangen en viel toen op de rijweg. Daarbij is het rechter achterwiel van de autobus over haar rech terbeen gereden, dat verbrijzeld werd. Mevrouw R. is naar de Mariastichting ver voerd. Getuigen van dit ongeval, eventueel de medepassagiers, wordt verzocht zich in verbinding te willen stellen met de ver keerspolitie, Lange Wijngaardstraat 14, Het bezoek van president René Coty aan ons land is het eerste van een Frans staatshoofd sinds Armand Fallières in 1911 een bezoek bracht aan Koningin Wilhelmina. Aan dat bezoek heeft onze koninklijke familie nog een dierbare herinnering, namelijk het speelgoedwagentje in de vorm van een grote zwaar, dat de door zijn vaderlijk hart bekende Fallières voor de toen tweejarige Prinses Juliana had meegebracht. Van de foto welke van het prinsesje met haar nieuwe schat werd gemaakt, j werden duizenden prentbriefkaarten gedrukt. Daarvan is een afbeelding opgenomen in het voor deze gelegenheid fraai uit gevoerde bulletin van de Franse am bassade „Echos de France". c/yyy.yyyyyyyy¥yy¥Yy~cf~fy~i het Oorlogskruis verwierf. En in de tweede wereldoorlog trok hij zich uit Parijs weer terug in le Havre, waar hij in 1882 werd geboren en als advocaat gevestigd was. Vichy benaderde hem meer dan eens met lokvinkjes, hij ging er niet op in. Voor alles voelt president Coty zich ver bonden met het Normandische land en misschien heeft hij daarom wel zoveel plezier in de reis naar ons land, omdat beide landschappen een grote mate van verwantschap vertonen. Het is trouwens niet de eerste keer, dat hij Nederland bezoekt. Ter gelegenheid van congressen van het havenwezen,waar voor hij zich altijd heeft geïnteresseerd, en van parlementariërs kwam hij hier in 1929 en 1938 en zelfs herinnert hij zich in ons land zijn luchtdoop te hebben onder gaan. En wat mevrouw Coty betreft: zij is een charmante gade. moeder en grootmoe der. die weliswaar haar grootste bevredi ging vond in het huiselijk leven, maar daarnaast zich toch ook op de hoogte hield van alles wat de carrière van haar echt genoot aanging. Dat zij een vrouw is met een warm hart komt straks ook in haar bezoeken aan enige Waalse sociale instel lingen tot uiting. Het is niet de gewoonte, dat er veel ver timmerd wordt aan die ambassades en ge zantschappen van de Franse republiek, welke haar niet in eigendom toebehoren, zoals het geval is met de ambassadeurs residentie aan de Prinsessegracht. De oude Franse legatie aan de Nieuwe Uitleg werd immers door het bombardement van Maart 1945 verwoest. Zij zal ongetwijfeld binnen enige jaren herbouwd worden. Maar ter gelegenheid van het presiden tieel bezoek wordt er toch in de tuin een omvangrijke stellage gemaakt, die het mogelijk maakt, dat er een tentzeil wordt gespannen. De ambassade is immers veel te klein om de vijfhonderd tot duizend René Coty, president van de Franse Republiek. leden van de Franse kolonie, die Donder dagmiddag ontvangen zullen worden, te herbergen en gezien de wisselvalligheden van het Nederlandss klimaat heeft de am bassadeur maar het zekere voor het on zekere genomen. Op gezette tijden rijden thans de Berliet- vraehtwagens voor, welke het meubilair, maar ook het zilveren serviesgoed uit Pa rijs aanvoeren, dat tijdens het presidentieel bezoek in de ambassade zal worden ge bruikt. De eigen outillage van het gebouw is immers niet op een dergelijk evenement berekend. En zo zal president Coty, en wellicht meer nog mevrouw Coty, in het intérieur van Prinsessegracht 28 toch nog een paar vertrouwde aanrakingspunten vinden. President Coty en zijn vrouw zijn reeds wekenlang vervuld van hun bezoek aan ons land, zo vertelde ons de Franse am bassadeur. Hij bereidt zijn reis voor als een nauwgezet tourist, maar ook als een man, die weet dat hij goede vrienden gaat opzoeken. En madame Coty verheugt zich zeer op haar bezoek. Tijdens de receptie zal de president na mens de Franse kolonie een zilveren siga rendoos worden aangeboden. Mevrouw Coty ontvangt bij die gelegenheid een vaas van Delfts blauw. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWAALF PAGINA'S EN ACHT PAGINA'S ERBIJ Henri de Bornier: leder mens heeft twee vaderlan den: het zijne en dan Frankrijk. WASHINGTON (Reuter). Senator McCarthy heeft op verzoek van republi keinse leiders in de Amerikaanse Senaat zijn plan opgegeven om met zijn subcom missie een onderzoek te beginnen naar be weerde communistische infiltratie in fa brieken, welke voor de defensie werken. Dit werd meegedeeld door de republi keinse fractieleider in de Senaat, Know- land, toen zijn partijgenoot Flanders een rede begon, waarin hij tegen het voorne men van McCarthy protesteerde. Flanders betwijfelde het, of de sub commissie van onderzoek bevoegd in deze kwestie was, aangezien het hier ging om de particuliere industrie en niet om han delingen der regering. Flanders deelde later mede, dat hij de Senaat niet zal verzoeken McCarthy te ont heffen van het voorzitterschap van zijn commissie, zoals oorspronkelijk in zijn voornemen lag. Hij zal wel vragen cm een berisping van McCarthy wegens „gedrag", waardoor de Senaat het gevaar loopt in discrediet te geraken". Het K.N.M.I. deelt mede: De gehele week heeft er bij de Azoren een krachtig gebied van hoge luchtdruk gelegen, langs de Noordflank waarvan de ene storing na de andere met grote snel heid in de richting van West-Europa be woog. Het weer bleef als gevolg hiervan koud en onbestendig. Vanochtend bevond zich tussen IJsland en Schotland wederom een actieve depres sie, waarvan de fronten vergezeld van regen over ons land trokken. Vele stations in het Zuiden van Engeland tapten onge veer 10 mm af maar ook op Schiphol en Ypenburg was vanmorgen al 10 mm'geval len. Het vliegveld Valkenburg meldde toen 8 mm. Terwijl de depressie langzaam naar het Noordelijk deel van de Nooi-dzee beweegt, worden haar fronten gevolgd door een an dere storing, die met zeer grote snelheid de oceaan oversteekt. Deze storing zal van avond reeds ons land bereiken en weder om regen brengen. Na het passeren van deze storing komt het weer hier te lande onder invloed van een zwakke rug van hoge druk. In verband hiermede kunnen morgen enkele opkla ringen voorkomen, maar buien zijn ook te verwachten. Het weer behoudt dus zijn on bestendig karakter. In het temperatuur- verloop zal weinig verandering komen. (van hedenmorgen 7 uur) weers- toestand e£ b cl jjB SI Si si Is Stockholm Oslo Kopenhagen Amsterdam Londen Luxemburg Parijs Bordeaux Grenoble Nice Genève Zürich Locarno Berlijn Frankfort München Wenen Innsbruck Rome Ajaccio Mallorca zwaar bew. licht bew. half bew. regen regen zwaar bew. zwaar bew. mist onbewolkt zwaar bew. onbewolkt licht bew. licht bew. zwaar bew. regen licht bew. licht bew. zwaar bew. onbewolkt onbewolkt onbewolkt ZZO 2 windstil W 9 ZW 10 ZZW 6 ZW 4 ZW 6 vvindstil windstil WW 1 ZZO 1 windstil windstil WZW 3 ZZW 5 ZZW 2 W 5 windstil windstil NO 2 windstil 19 0 16 6 13 7 17 10 18 7 16 - 20 0 24 0 24 0 24 0 23 0 19 0 28 0 17 4 21 2 15 11 20 2 19 0 28 0 24 0 0 Neerslag laatste 24 uux iorjxxx*>tt>ooooocrconnocoooceoccOOOOC MORGEN PLAATSELIJKE OPKLARINGEN Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt. geldig van Zater dagavond tot Zondagavond, opgemaakt om 10 uur: Aanvankelijk zwaar bewolkt met regen en matige tto krachtige, aan de kust af en toe harde wind tussen Zuid-West en Zuid. Later wisselend bewolkt met enkele buien en matige tot krachtige, af en toe wellicht harde Westelijke wind. Aanhoudend kouM weer. 17 Juli Zon op 4.39 uur. onder 20.52 uur Maan op 21.25 uur. onder 6.19 uur. 18 Juli Zon op 4.40 uur. onder 20 51 uur. Maan op 21.43 uur. onder 7.40 uur. 19 Juli Zon op 4.42 uur. onder 20.50 uur Maan op 21 59 uur onder 9.01 uur. Maanstanden 23 Juli 1.14 uur: Laatste kwartier 29 Juli 23.20 uur: Nieuwe maan Hoog en laag water in IJmuiden Zaterdag 17 Juli: Hoog water: 4.25 en 16.51 uur. Laag water: 0 11 en 12.29 uur. Zondag 18 Juli: Hoog water- 5.02 en 17 29 uur. Laag water- 0.45 en 13.06 uur. Maandag 19 Juli: Hoog water: 5.40 en 18.07 uur. Laag water: 1.26 en 13.48 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1954 | | pagina 1