Officier laakt de houding der
R.K. geestelijkheid bij onderzoek
VAN VLIET's
Russische ambassadeur Semjonov
afgezet en vervangen door Poesjkin
Amerikaanse steun voor Frankrijk
maakte tegenpartij achterdochtig
WRIGLEY
Hongarije thans slachtoffer
van ernstige overstromingen
Een verraderlijk
complot
De zaak-Betty Meljado
Jaar geëist tegen mede-ontvoerster
pleegmoeder van Anneke Beekman
Donau stijgt bij Boedapest 40 c.m. p. dag
Geen voortgang te Genève
4
Steeds het beste
van het nieuwste
Cine- Fotohandel
Heringa Wuthrich
Opzienbarende mutatie in Oost-Duitsland
Voor de kinderen
Earner gereserveerd
Nieuw toneelgezelschap
„Studio" opgericht
Straf voor rotjesgooiende
militairen „redelijk"
D. B. Nanninga overleden
Brand op Duits schip in
Rotterdam bedwongen
Internationaal congres
van kinderrechters
FEUILLETON
door Richard Keverne
ZATERDAG li JULI 1954
ADVERTENTIE
Een jaar gevangenisstraf, waarvan drie
maanden voorwaardelijk met een proef yd
van drie jaar, klonk Vrijdagmiddag de ns
van de officier van justitie tegen de I-
jarige mevrouw G. M. L.-Van M., een v m
de mede-ontvoersters van het Joodse kind
Betty Meljado. Deze eis werd uitgesproken
aan het e'nde van een indrukwekkend re
quisitoir, dat drie kwartier duurde. In dit
requisitoir deed de officier van justitie, mr.
J. F. Hartsuiker, een scherpe aanval op de
Nederlandse Kathol'eke geestelijkheid, die
naar hij zeide het streven naar recht door
kruist had met een van boven af gedecre
teerde passieve houding ten opzichte van
de opsporing van de verdwenen Joodse
pleegkinderen Anneke Beekman en Re
becca (Betty) Meljado. Uitvoerig herinner
de de officier aan het verschil van de Fran
se Katholieke geestelijkheid in een ana
loog geval, waar de kardinaal zelf bevolen
had alle hulp te Verlenen bij het opsporen
van de betrokken kinderen.
Hij legde de nadruk op de tegenwer
king van Katholieke zijde, hij releveerde
de verdachtmakingen tegen de justitie en
politie in de Katholieke pers en de oproep
onder andere iin de „Gazet, van Limburg"
om de kinderen ondergedoken te houden
en hij vertelde verbitterd van die ene Ka
tholieke geestelijke als getuige in de
loop van de dag gehoord die hoewel vol
ledig op de hoogte dat de kinderen werden
gezocht, hen persoonlijk naar België had
gebracht. Hij gewaagde van de drie kloos
terleidsters, die zonder gewetenswroeging
de door de Nederlandse justitie gezochte
kinderen verborgen hadden gehouden.
Achter dit alles stond de verdachte, eens
pleegmoeder van Anneke Beekman het
kind dat nog steeds zoek is die zich be
moeid had met de affaire Betty Meljado,
waarvoor, aldus de officier, niet eens hel
excuus geldt, dat het haar pleegkind is ge
weest. Hij beriep zich op de uitspraak van
de Hoge Raad aan het einde van het vorig
jaar, waarbij in een geval van ontvoering
van een kind bij een echtscheidingsproce
dure de mededaders en medeplichtigen op
dezelfde wijze strafbaar werden gesteld als
de hoofddaders. Hij formuleerde daarop
bovengenoemde eis, die de verdachte deed
opveren in de verdachtenbank.
Even na half tien was zij binnengeleid
door een parketwacht. Medeplichtigheid
aan de ontvoering van het meisje Betty
Meljado en het verborgen houden ervan,
was het voornaamste tenlastegelegde uit
de drie bladzijden tellende dagvaarding.
„Bekent u?", vroeg de president. Een
volmondig „neen" klonk door de zaal. Toen
kwam er een lange rij getuigen: eerst de
twee rechercheurs van de rijkspolitie, die
summier vertelden van het onderzoek, dat
zeer bemoeilijkt was en van de pas van
verdachte, die ingeleverd was voor ver
nieuwing en op het Hilversumse stadhuis
was vernietigd.
Betty Meliado werd door twee dames de
zaal binnengebracht.
„Tante Gé"
De president vroeg haar wie haar op de
bewuste dag, toen zij naar school ging,
samen met een oudere jongen uit „Huize
Femke", waar zij vertoefde, in de taxi heeft
gehaald. „Was tante Gé (de verdachte)
hierbij?"
De verdachte werd de zaal uitgeleid op
bevel van de president mr. R. P. Cleverin-
ga, om het kind niet te verontrusten.
„Neen," zei zij, „het was alleen mijn
pleegmoeder," doelend op mejuffrouw Van
Roogdalem, waar zij in de oorlog was on
dergedoken. „Was tante Gé er niet bij?"
Neen", antwoordde het meisje. „Was tante
Gé in Haarlem?" „Ik weet het niet." En
toen vertelde zij, dat alleen op weg van
Haarlem naar het klooster Mariënburg in
ADVERTENTIE
CONTAX
CONTAFLEX - CONTESSA
CONTINA - ROLLEICORD
ROLLEIFLEX
(met lichtwanrdeschaal)
LEICA - RETINA, etc.
WAGENWEG 86
HAARLEMS MEEST GESORTEERDE
CAMERA-HUIS. Ziet de étalages
Bussum, waar zij zes weken verbleef, tante
Gé wel aanwezig was, evenals op de reis
van Bussum naar het klooster te Almeer in
België. Zij wist zich weinig meer te her
inneren. Aan de getuigenverklaring van
het nu 14-jarige meisje heeft men niet veel.
Maar aan de ene verklaring wel, namelijk,
dat in het klooster Valmeer tante Gé haar
gezegd zou hebben: „Ja, ik ben ook in Den
Haag op je school geweest," en zij hadden
gelac.en om het grapje, waarmee zij het
schoc'hoofd had bedrogen om binnen te
komen, de dag voor de ontvoering.
Ve- volgens werd de verdachte weer
binnengeleid en heel summier vertelde de
president haar het verloop van het verhoor
van lietty. Toen hij sprak over de autotocht
Haar emBussum. zei de verdachte: „Betty
moei lich vergissen. Ik ben die dag niet in
Der, Haag geweest." Zij was wel in het
klo"sTer geweest, toen zij daar toevallig in
de buurt moest zijn. Eens in de drie maan
den was zij daar geweest, vertelde zij.
Dit is in tegenspraak met de andere ge
tuigenverklaringen. De scholier P.. die met
Betty in hetzelfde huis in Den Haag ver
bleef, vertelde alles van de ontvoering. Hij
herkende de verdachte niet, maar wel de
pleegmoeder, die werd binnengeleid. Zo ook
het 18-jarige meisje V. D. W., dat toeval
lig langs fietste en had gezien hoe een
vrouw het kind had meegesleurd, maar niet
aan een ontvoering had gedacht. „Ik dacht,
dat zij naar de tandarts moest," zei hij en
er kwam even een glimlach op de ernstige
gezichten van de rechters. Vervolgens werd
mejuffrouw Van H. gehoord. Zij was we
gens deze zaak reeds eerder veroordeeld tot
een jaar, waarvan zes maanden voorwaar
delijk.
„Ik ben het niet geweest, ik ben onschul
dig veroordeeld," zegt ze. „Ik weet van
niks. Ik ken haar bijna niet.
„De Joodse ouders gaven u het kind om
het te bewaren," zei de president. „U kreeg
het om het te redden, niet om te houden."
De vrouw knikte.
Familieleden van de vredachte uit Den
Haag maakten gebruik van hun verscho
ningsrecht. Voor de rechter-commissaris en
de politie hadden zij wel verklaringen af
gelegd, die thans werden voorgelezen. Zij
kwamen er op neer, dat de verdachte op
de bewuste ontvoeringsdag van de 4e Mei
1948 wel degelijk met een meisje in Den
Haag is geweest. Men had het kind echter
voor Anneke Beekman versleten
J. P. K., een als getuige gehoorde parti
culier detective uit Amsterdam-Oost had
op 16 December 1947 van de verdachte op
dracht gekregen de verblijfplaats van Betty
Meljado op te sporen. De vrouw heeft ont
kend deze brief te hebben geschreven, maar
voor de rechtbank moest zij wel toegeven.
Eind December 1947 was een brief van deze
getuige bij verdachte binnengekomen,
waarin hij zich enthousiast uitliet, omdat
het mejufrouw Van H. gelukt was de ver
blijfplaats van Betty op te sporen.
Voorbereid
Toen werd nagegaan hoe men geprobeerd
had Betty na een bezoek aan een vrouwe
lijke zenuwarts te Amsterdam had probe
ren te schaken. De verdachte werd ook
hier als daderes herkend door getuigen,
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
onder wie met name de directrice van
„Huize Femke" uit Den Haag. Daarbij
bleek dat de verdachte ontstellend brutaal
te werk is gegaan. Zij had met een smoesje
in de taxi willen stappen waar het kind en
de directrice inzaten, maar het doortasten
de optreden van de directrice maakte deze
poging tot ontvoering tot een mislukking.
„Ik was steeds op ontvoering van Betty
voorbereid," verklaarde zij. „Daarom liet
ik haar nooit alleen."
Na nog enige niet veelzeggende getuigen
werd de 44-jarige C. J. F. B. uit Den Haag,
vroeger pater in de orde der Franciscanen
en onder andere radiospreker voor Katho
liek Thuisfront, voor het hekje geroepen.
Hij bestuurde op 7 Juni 1948 de auto,
waarin Betty Meljado en Anneke Beekman
naar het klooster in België waren ge
bracht. Oorspronkelijk had hij verklaard,
dat bij de zusters Van Moorst, die de tocht
hadden meegemaakt, ook de verdachte was
geweest. Doch nu kwam hij er op terug en
wist niet meer wie in de wagen hadden
gezeten en wist ook niets af van wie het
initiatief was uitgegaan. Alleen van Anneke
had hij geweten, dat zij een Joods kind was.
Van Betty wist hij niets.
„Geen opzet"
De raadsman, mr. M. M. G. Th. de Kort,
begon zijn pleidooi met de opmerking, dat
er in de zaak van de Joodse oorlogspleeg
kinderen drie partijen zijn, die elk gelijk
hebben op eigen niveau. De raadsman
meende, dat de verdachte heeft gehandeld
uit zuivere naastenliefde, geadviseerd en
geassisteerd heeft.
De opzet een vereiste bij de over
tredingen achtte mr. De Kort niet bewezen,
omdat noch de verdachte noch Betty's
pleegmoeder wisten dat op 5 April 1948
Betty door de rechtbank onder voogdij van
de commissie Oorlogspleegkinderen was
geplaatst. Verdachte was bovendien juist
doende door de rechtbank ,de voogdij over
haar pleegkind Annke Beekman toegewe
zen te krijgen.
In haar laatste woord zei de verdachte
nog eens: „Ik heb alleen geholpen te weten
te komen waar het kind verbleef." De
rechtbank zal op Dinsdag 27 Juli om half
tien uitspraak doen.
ADVERTENTIE
Voor top prestaties
verhoogt bi| sport eti spel
W* u"hou<;>ng,v,rmo
*uive„ üy>
d°n.n°nö
WENEN (Reuter) De overstromingen
in Hongarije zijn de ergste, die het land
ooit gekend heeft. Verscheidene steden en
uitgestrekte gebieden staan onder water.
Militaire vliegtuigen voeren verkennings
vluchten uit boven de getroffen gebieden
en seinen gegevens over bedreigde punten
door aan de nationale commissie, die de
hulpverlening coördineert en duizenden
militairen en burgers naar de overstroom
de gebieden heeft gezonden.
In het Noord-Oosten van het land zijn
duizenden personen dakloos. Een laag-
liggend gebied van ongeveer 50 kilometer
lengte en bijna 10 kilometer breedte tus
sen twee takken van de Donau staan ge
heel onder water.
Het centrum van de belangrijke indus
triestad Gyoer (80.000 inwoners) is over
stroomd. De voorstad Revfalu is geheel
ontruimd.
Men is koortsachtig bezig met de evacu
atie van steden, dorpen en gehuchten. Op
verscheidene plaatsen zijn de dijken door
gebroken. Verscheidene duizenden Hon
gaarse en Russische militairen zijn in het
gebied van Gyoer en Szigetkoez inge
schakeld bij de hulpverlening en het ver
sterken van de dijken. Meer dan 40.000
personen in dit gebied zijn voor hun eten
van gaarkeukens afhankelijk.
Bij Boedapest stijgt de Donau ongeveer
40 centimeter per dag. Men verwacht, dat
de rivier Zondag of Maandag een peil van
meer dan acht meter zal bereiken.
De Russische ambassadeur in Oost-
Duitsland, Wiadimir Semjonov, is van zijn
functie ontheven en vervangen door Georgi
Maximowitsj Poesjkin, aldus meldde Tass
Zaterdagochtend. Poesjkin is tegelijk be
noemd tot Russisch hoge commissaris in
Oost-Duitsland.
Poesjkin bekleedde na de tweede oorlog
de volgende functies: gezant in Hongarije,
hoofd van bet militaire bestuur in Oost-
Duitsland, onderminister van Buitenlandse
Zaken en adviseur van het Russische
departement van Buitenlandse Zaken. Hij
heeft deelgenomen aan de dit jaar te Ber
lijn gehouden conferentie
Semjonov was op 26 Juni naar de
Sovjet-Unie gegaan ter behandeling van
Bunkie keek ov de straten met huizen neer, ver onder hem.
Als ik van deze kant naar beneden spring, kom ik net mooi op het plein terecht!",
dacht hij. Daar heb ik de ruimte!"
Ja, je weethet was allemaal maar in zijn droom, hè? Natuurlijk zou je dat in
werkelijkheid niet behoeven uit te halenzomaar van een toren naar beneden
springen. Stel je voor
Maar in zijn droom klom Bunkie op de rand van de stenen balustrade.
„Oei, wat 'n hoogte!", dacht hij, terwijl hij naar beneden keek.
Maar dat moet ook wel, als je met 'n parachute naar beneden wilt springen.
„Nou eens kijken", dacht hij. „Zit alles goedDe touwtjes ja, die zitten goed
vast. De riem? Ja, die zit ook best; ik geloof wel, dat alles in orde is!"
Het rondgeknipte laken met de touwtjes hield hij achter zich; nu zou hij moeten
springen, en dan moest het laken wijduit gaan staan, zodat hij netjes naar beneden
kon zweven. Zo had hij het immers op de plaatjes in het boek gezien.
Hij stond op de rand en keek.
„Zou ik het doen?", dacht hij.
Want ja eigenlijk was het toch wel 'n hele onderneming! Die toren was zo hoog
en dat plein lag zo diep onder hemEigenlijk was 't toch wel 'n beetje griezelig.
Maar toen vond hij. dat hij daar wel lang genoeg had gestaan en hoep!daar
nam hij 'n fikse sprong
verwondingen, die hij bij een auto-ongeluk
had opgelopen.
De 51-jarige beroepsdiplomaat Semjo
nov was na de oorlog vier jaar politiek
adviseur van de Sovjet-Russische militaire
commissaris. In 1953 werd hij achtereen
volgens tot hoge commissaris en ambassa
deur in Oost-Duitsland benoemd. Hij
mengde zich altijd vrijelijk en vriend
schappelijk tussen de Westelijke diplo
maten en werd door een Westelijke diplo
maat een „brillante en beschaafde per
soonlijkheid" genoemd.
Zijn laatste post in Duitsland werd voor
hem gecreëerd bij een reorganisatie van
het Sovjetcontröle-orgaan in Mei 1953,
waarbij detaak van de militaire commis
saris tot militaire aangelegenheden werd
beperkt.
In Westelijke geallieerde kringen te Ber
lijn werd men volkomen verrast door het
bericht van Semjonovs vervanging. Men
achtte op het eerste gezicht het feit, dat
ook Poesjkin zowel ambassadeur als hoge
commissaris zal zijn, het belangrijkste as
pect daar dit wijst op handhaving van de
hoge commissie, ondanks de afkondiging
van de Oost-Duitse souvereiniteit en de
jongste vermindering van cle staf der hoge
commissie met twee-derden. Opheffing
van de hoge commissie, aldus wordt in
Westelijke kringen verklaard, zou immers
het laatste spoor van de viermogendheden-
overeenkomsten, welke nog van kracht
zijn, doen verdwijnen.
O-mw-mYmrrm-rrmm-mw
O
R Gisterochtend om zeven uur verliet een
gast zijn kamer in een hotel in Mijdrecht
6 Even later reeds waren er nieuwe gas-
i\ ten, een duivenpaar, dat midden op het
ij bed een nest ging bouwen. Het echtpaar
8 was kennelijk dringend om woonruimte
J verlegen, want 's middags om twee uur
3 lag in het kant-en-klare nest al het
8 eerste eitje.
R De eigenaar van het hotel kan het niet
g over zijn hart verkrijgen de toekomstige
d ouders van de kamer te verwijderen, al
f: hebben zij deze ook betrokken zonder
toestemming, zonder zich te hebben in-
g geschreven in het hötelregister en
8 zonder te kunnen betalen. Bovendien
R moet de hotelier maar afwachten of de
gevleugelde gasten en straks hun
kroost het vertrek wel netjes zullen
R bewonen. Maar hun kamer blijft „ge-
reserveerd".
jaxxxxxxiuocaxxxxjuuuuucxjxjoco^jocxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxitxx'
Het internationale Rode Kruis maakte
Vrijdag bekend, dat in totaal veertien lan
den, waaronder Nederland, hulp verlenen
aan de Oostenrijkse rampgebieden. Kle
ding, beddegoed, geneesmiddelen en
levensmiddelen worden van alle kanten
aangevoerd.
Ook slachtoffers van de overstromingen
in West-Duitsland hebben hulp ontvangen
hoewel het Duitse Rode Kruis de inter
nationale Rode Kruisliga heeft medege
deeld, dat geen internationale hulp nodig
is.
De aangerichte schade in Oostenrijk be
draagt, volgens niet-officiële ramingen,
ongeveer 150 millioen gulden.
Men verwacht, dat de vloedgolf de vol
gende week Oost-Duitsland zal bereiken.
Aan de benedenloop van de Elbe stijgt het
water, doch bij Maagdenburg zakt het peil
van de rivier. De voornaamste bedreigde
gebieden- in Oost-Duitsland zijn de dis
tricten Burg, Tangerhuette, Seehausen,
Havelberg en Genthin.
Het Oost-Duitse pèrsbureau ADN sprak
Vrijdag een bericht van het West-Duitse
blad „Neue Zeitung" tegen, volgens het
welk verscheidene personen om het leven
waren gekomen, toen op bevel van de Rus
sische autoriteiten een dam bij de Mulde
was opgeblazen om de uraniummijnen voor
overstroming te behoeden. Ook sprak ADN
berichten tegen, waarin was gezegd, dat
uit Maagdenburg 23.000 personen waren
geëvacueerd.
In Amsterdam is een nieuw toneelgezel
schap gevormd: de Toneelgroep Studio, die
zich ten doel stelt „het artistiek verant
woorde beroepstoneel en het publiek nader
tot elkaar te brengen". Zij denkt zich voor
namelijk te bewegen op het terrein, dat
'door de grote beroepsgezelschappen niet of
niet voldoende wordt bestreken. Door met
een voor het doel geschikt répertoire
speciaal op te treden voor bedrijven, per
soneelsverenigingen, culturele en sociale
organisaties, jeugdverenigingen, onderwijs
instellingen enzovoorts, verwacht zij een
belangrijke culturele taak te kunnen ver
vullen.
De toneelgroep wordt geïntroduceerd
door een werkcomité, waarin de initiatief
nemers, de acteurs Jaap Hoogstra en Han
Surink, benevens enige personen uit het
culturele leven zitting hebben. De alge
mene organisatie van de toneelgroep be
rust bij Han Surink. de artistieke leiding
bij Elly van Stekelenburg en Jaap Hoog
stra.
De handel in aandelen „Koninklijke
Olie" van f 50 zal Dinsdag op de New York
Stock Exchange beginnen.
Minister Staf meent:
Op vragen van het Tweede Kamerlid de
heer Bruins Slot betreffende het optreden
van een officier te Bussum tegen een aan
tal toekomstige officieren wegens door hen
gepleegde baldadigheden heeft minister
Staf geantwoord dat baldadigheden, in het
openbaar gepleegd door militairen, de
rechtmatige ergernis opwekken van het
publiek en het aanzien van de krijgsmacht
in hoge mate schaden. De minister is dan
ook van oordeel, dat tegen dergelijke bal
dadigheden met gestrengheid moet worden
opgetreden, en het is hem bekend, dat de
chef van de generale staf daarop kortge
leden, hoezeer ten overvloede, de aandacht
van de onderscheiden commandanten heeft
gevestigd.
Minister Staf zegt voorts, dat de door
hem medegedeelde feiten een uiting zijn
van een tekort aan tucht in deze klassen,
hetwelk van de commandant ingrijpen
vergde, in het bijzonder omdat de leerlin
gen een rang bekleden en derhalve ge
zagsdragers zijn. ';,Z\j hebben collectief toe
gegeven aan een baldadige stemming en
blijkbaar in hun midden geen tegenwicht
aan verantwoordelijkheidsgevoel gevon
den", aldus de minister, „zodat zij ook allen
in meerdere of mindere mate aansprake
lijk zijn. De commandant heeft terecht aan
de klassen gezamenlijk het gewicht van de
tucht doen voelen door hen te doen aan
treden en gedurende een niet onredelijke
tijd aangetreden te houden."
Te Amsterdam is gisteravond op 85-
iarige leeftijd overleden Dirk Berend Nan-
ninga, schilder, tekenaar en etser. Dirk
Nanninga werd op 15 September 1868 te
Arnhem uit Friese ouders geboren. Hij was
eerst op kantoor. Met enige technische aan
wijzingen van J. J. Isaacson vormde hij
zich als schilder. Van 1890 af wijdde hij zich
geheel aan de kunst. Hij schilderde en te
kende, vooral met pastel, landschappen,
stadsgezichten, intérieurs en stillevens (veel
bloemen), enige aan sagen en sprookjes ont
leende taferelen en enkele portretten.
Negen dagen lang is het Duitse s.s. „Lah-
neck" (1445 ton) van de Perzische Golf
naar Rotterdam onderweg geweest met
een brandende lading veekoekschilfers en
huiden aan boord. Vrijdag is het schip in
de Merwehaven te Rotterdam aangekomen.
De Rotterdamse brandweer heeft uren
lang getracht door middel van nevelblus
sers het vuur te bedwingen, maar toen dit
geen succes had heeft men het ruim waar
de brand woedde, voor zover nodig onder
water gezet. Vrijdagavond was men de
brand meester.
De schade wordt aanzienlijk geacht,
maar is nog niet te taxeren. Van de be
manning heeft niemand noemenswaardig
letsel opgelopen.
De internationale vereniging van kinder
rechters vergadert in de Belgische hoofd
stad tot 19 Juli. Thema van de bijeenkomst
is: De geleidelijke uitbreiding van de be
voegdheid der kinderrechters tot alle bur
gerlijke en strafprocessen waarbij de op
voedkundige en zedelij'ke belangen van
minderjarigen in het geding zijn. Rechters
uit een twintigtal landen nemen aan het
congres deel. De werkzittingen worden in
vier secties gehouden. In een daarvan, „Het
kind en de maatschappij", is mej. mr. Hu-
dig, kinderrechter te Rotterdam, rappor
teur.
Voorzitter van het bestuur der vereni
ging is de Nederlander mr. Knuttel.
Onze speciale verslaggever te Genève
meldt: Wie na afloop van de eerste week
confereren sedert de terugkeer van de mi
nisters van Buitenlandse Zaken een tussen
tijdse balans zou willen opmaken, kan
slechts één post op de debetzijde zetten,
namelijk de toenadering tussen de drie
Westelijken, bereikt tijdens de Parijse be
spreking met Dulles. De belangrijkste
creditpost van deze balans is de verscher
ping in de houding der tegenpartij, die zich
ook na de bespreking van Mendès-France,
Eden en Molotov van Vrijdag niet ge
wijzigd heeft.
Er bestaat dus nog een aanzienlijk ver
schil van mening tussen de partijen. Het
lijkt niet gewaagd, een causaal verband te
leggen tussen de manier waarop het Wes
ten zijn betrekkelijke eensgezindheid her
stelde en de verscherping in de houding
van de wederpartij De achterdocht van
de Russen en Chinezen is gegroeid, nu
Amerika besloten heeft Frankrijk nieuwe
steun te geven. Intussen komt de 20ste
Juli met rasse schreden nader. Het stadium
van concessies is echter nog steeds niet
bereikt. De voornaamste geschilpunten
zijn: De demarcatielijn voor het staken van
het vuren. De data voor algemene ver
kiezingen. De samenstelling van de con
trolecommissies. De status van de vier
Indochinese staten, namelijk Laos, Cam
bodja, Vietnam en Vietminh.
In conferentiekringen werd vernomen,
dat Eden, Mendès-France en Molotov
waarschijnlijk hedenavond weer bijeen
zullen komen.
Onze correspondent in Washington
meldt: Vierentwintig uur na de terugkeèr
van Dulles uit Parijs heerst er in Washing
ton een voorzichtig optimisme. De betrek
kingen met Frankrijk zijn aanzienlijk ver
beterd, evenals de kansen voor een NAVO
in Zuid-Oost-Azië en zelfs voor de EVG.
Bij het publiek viel het in goede aarde
dat de regering realisme toonde en niet
langer afzijdig bleef van de Geneefse on
derhandelingen.
In feite zal Amerika thans berusten in
het feit dat Vietnam in tweeën wordt ge
hakt. Het hoopt aldus echter tijd te win
nen om een NAVO voor Zuid-Oost-Azië
te vormen als een buffer tegen verdere
communistische expansie.
41)
„Ja, ik geloof dat dat goed zou zijn
zodra ik terug ben. Tenminste als jij 't er
werkelijk mee eens bent. Misschien maakt
't een groot verschil ten opzichte van zijn
plannen! En ik neem 't hem niet kwalijk,
dat hij mij die opdracht gaf. Als ik iemand
had van wie ik veel hield en die in Bever
ley's toestand verkeerde, zou ik alles doen
om hem in veiligheid te brengen!"
Matt voelde zich onder de indruk komen
van de ernst, waarmee ze sprak. Er kwam
zelfs iets van schaamte in hem op. „Je
hebt gelijk, Monica", zei hij impulsief. „Ik
zal hem ten spoedigste op de hoogte stel
len. Vanavond nog, als ik hem te pakken
kan krijgen".
„Nee, doe dat niet", onderbrak ze hem
haastig. „Momenteel kan 't nog niet van
nut zijn. Misschien zelfs 't tegendeel! Maar
als ik terug kom. als je dan nog steeds
bereid bent hem op de hoogte te stellen
Hij zal dan hun voorwaarden kennen.
't Spijt me, Matt, ik wil je in geen enkel
opzicht forceren, maar
Matt lachte haar gerustellend toe. Hij
voelde een sterke drang in zich om Jim
Woodstone's raadgevingen te laten voor
wat ze waren en Monica alles, wat hij tot
dusverre te weten was gekomen, te vertel
len. Maar op dat moment kwam de waardin
het vertrek binnen, die vol verontschuldi
gingen de rekening aanbood en meedeelde,
dat het sluitingstijd was. Matt keek ver
wonderd op de klok, de uren waren omge
vlogen en 't was inderdaad al laat. Uit de
gelagkamer klonk een luidruchtig „Goe-
dennacht", waarmee de daar aanwezige
gasten afscheid van elkaar namen. De be
tovering was verbrokenOok op de te
rugrit gelukte 't Matt niet een zelfde sfeer
van vertrouwelijkheid te herstellen. Ze
reden met een behoorlijke snelheid langs de
grote weg naar de stad terug en spraken
slechts weinig. De avondlucht deed kil aan.
Matt voelde hoe alles wat hij zei, gefor
ceerd klonk, en Monica maakte thans een
bijna onverschillige indruk. Alleen toen ze
tenslotte op de hoek van Hyde Stree af
scheid namen, scheen er even iets terug te
komen van de sfeer van goede verstand
houding.
„Hartelijk bedankt, Matt, 't was heer
lijk, ik heb genoten", zei Monica vol
warmte, en Matt antwoordde haastig: „We
zullen dit herhalen, zodTa je terug bent,
en we kunnen dan rustig onze plannen
maken. Ik zal doen wat jij 't beste vindt. Ik
wil niet, dat jij wéardoor ook in moeilijk
heden komt. O, Monica, zul je vooral voor
zichtig zijn? Als jou iets zou overkomen,
zou ik 't mezelf nooit kunnen vergeven,
dat ik niet meeging".
„Ik verheug me op ons volgende uitstap
je", ze'i ze lachend. „Maak je geen zorgen,
Matt!" Hierna draaide ze zich om en liep
snel in de richting van haar Club.
HOOFDSTUK li
De gezellige rookkamer van het Foster
Hotel was bijna leeg, toen Matt er binnen
kwam. Jim was echter aanwezig, hij zat
aan een tafel bij het raam brieven te
schrijven en keek Matt met een vragende
blik aan, toen deze op hem toekwam.
„Zo, hoe heb je 't gehad?" vroeg hij.
Matt Het zich in een diepe stoel naast
zijn vriend neervallen en belde een kell-
ner. „Heel best", antwoordde hij. „Drink je
iets mee, Jim? Ik heb een drankje heel
erg nodig."
Woodstone verzocht om een whisky soda.
„Waar ben je heengereden?" vroeg hij.
Tarrant keek hem enigszins verlegen
aan en lachte. „Ik zou 't je werkelijk niet
kunnen vertellen", antwoordde hij. „We
hebben wat rondgereden en ergens in een
dorpshotelletje, „De Ram" genaamd, aten
we een heel lekker hapje, maar als je me
vraagt, waar dit hotelletje staat, dan zou ik
't je niet kunnen zeggen! We hebben zo
maar in 't vage rondgezworven."
Jim merkte met een glimlach op: „Je
hebt stellig een prettige avond gehad,
daarvan ben ik overtuigd. Maar wat heb je
voor nieuws?"
Matt wachtte even met zijn antwoord.
De bestelde drank werd binnengebracht.
Hierna barstte hij uit. „Mijn nieuws is
voornamelijk dit: dat die Randal een slim
me oude vos is. Ik kan zijn methoden niet
waarderen, Jim! Hij wilde er via Monica
achter komen, hoe ik aan mijn informaties
gekomen was".
„En is haar dat gelukt?" vroeg Wood
stone scherp.
„Nee, want ze liet zich niet op een der
gelijke manier gebruiken. Ze deelde me
open en eerlijk mee, wat de opzet was",
antwoordde Matt met nadruk. Niettemin
geloof ik, dat ik hem zélf binnen niet al te
lange tijd op de hoogte zal stellen. En ik
geloof ook, dat jij 't met mij eens zult zijn.
't Zit namelijk zo
Jim luisterde geduldig naar Matt's re
laas. Maar hij onderbrak zijn vriend op
scherpe toon, toen deze zei: „Ik ben van
plan een en ander ook met Monica te be
spreken, zodat ze uit Rouaan terug is".
„Rouaan?!"
„Ja, Randal stuurt haar daarheen om de
onderhandelingen over zijn zoontje te ope
nen. Ik vind 't helemaal geen prettig idee.
Die schurk van een Cass en zijn vrienden
staan voor niets! Ik heb aangeboden om
met haar mee te gaan op de achtergrond
natuurlijk maar ze wil dat absoluut niet
hebben".
„Waarom stuurt Randal in hemelsnaam
haar?" vroeg Jim één en al verbazing
„Ze heeft zelf aangeboden om te gaan,
in plaats van mevrouw Dean, Ze heeft 't
idee, dat ze een en ander te weten zal ko
men en hun plannen in de war kan stu
ren. Ik kan 't zelf niet zo zien, maar ze is
niet tegen te houden".
„Ik neem aan, dat deze jongedame weet,
wat ze doet", merkte Jim met een vreemd
glimlachje op. Hierna zweeg hij en keek
peinzend voor .zich uit.
Matt kreeg de indruk, dat zijn vriend
weer de een of andere theorie aan 't uit
werken was, maar na enkele ogenblikken
verraste Jim hem met de opmerking: „Ik
geloof, dat je inderdaad gelijk hebt, Matt.
Ik ben ook van mening, dat het ogenblik
is aangebroken om Ra.ndal op de hoogte te
stellen".
„Heus", riep Matt verheugd, en tegelij
kertijd verwonderd uit.
„Ja. Zoals ik 't thans zie, loopt deze ge
schiedenis op zijn eind. Randal zal moeten
betalen en, eerlijk gezegd, doet dat me niet
zo veel! Maar wel lijkt 't me goed, dat hij
een behoorlijke waarschuwing krijgt be
treffende de manier, waarop hij voor de
gek wordt gehouden. Daarna is onze rol
uitgespeeld: we trekken ons met een gra
cieus gebaar terug in ons normale, een
voudige bestaan".
„Ik doe dat niet, vóór dat ik weet, dat
Monica in veiligheid is", wierp Matt tegen.
„Ik voel een zekere verantwoordelijkheid
ten opzichte van dat meisje".
„Wel, dat is jouw zaak", antwoordde
Jim onverschillig „Maar ik denk niet, dat
er tegen het eind van de week nog iets zal
zijn, waarover we ons zorgen behoeven te
maken. Deze zaak loopt af. Randal be
taalt en krijgt zijn jongen terug. Wij zul
len hem alleen waarschuwen tegen een on
betrouwbare vriendin, maar hoe hij dat
punt verder wil oplossen, gaat hém alleen
aan. De hele kwestie begint me eigenlijk
een beetje te vervelen, Matt. Ik voel me te
leurgesteld, de puzzle levert geen interes
sante facenten meer op. Ik ga liever weer
vissen".
Matt voelde zich ontstemd over Jim's
houding en gedurende meer dan een uur
trachtte hij zijn vriend tot andere inzich
ten te brengen, allerlei eventualiteiten naar
voren brengend. Jim's belangstelling
scheen echter volkomen gedoofd te zijn,
Enigszins spottend merkte hij op: „Wat'er
ook gebeurt, ouwe jongen, wc kunnen er
niet eeuwig mee doorgaan de bewa
ker te spelen van Randal's zoontje!" En
geeuwend voegde hij er aan toe: „Ik ben
doodmoe, ik kruip in mijn bed. Ik weet
niet, wat jouw plannen voor morgen zijn,
maar ik moet morgen naar Wintholt. Mijn
moeder wenst me te spreken over een of
andere familie-aangelegenheid, en erg veel
zin om hier in de stad te blijven rondhan
gen heb ik eigenlijk ook niet"
Matt keek hem enigszins onthutst aan.
Een Zondag-alléén-in-Londen was geen
aantrekkelijk vooruitzicht.
„Ik weet nog niet wat ik ga doen", ant
woordde hij mat, „misschien ga ik mijn
broer Paul opzoeken, maar Zondag is altijd
een drukke dag voor dominee's.
Wordt vervolgd
