Macedonië, muziek en rozen Een lange jongensbroek Souvenirs om te vergeten HAM EA DWARS DOOR DE BALKAN Beurs gaat tegen de draad in SCHOOLBOEKEN mMÈmÊ WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN DIT MAKEN WE ZELF Kersen-Bessenjam Effecten- en Geldmarkt H. DE VRIES Wenen wenst de last der bezetting te verlichten a la dandy Louis Pierlot Duitsers tooien zich weer met oorlogsdecoraties Kerkbezoek neemt sterk toe in de Verenigde Staten Orgelconcert te Beverwijk ZATERDAG 24 JULI 1954 '^Üoor rouw meer. Alleen over de wonderlijk mooie oude kerkjes' van deze plaats en de Hoe voelt iemand zich in een vreemd land, als zij duizenden kilometers van huis plotseling ontdekt, dat ze wellicht al haar bagage kwijt is? Ik heb het nooit geweten, maar nu kan ik over deze ervaring meespreken. Op een reis van zes weken door Joe goslavië, Griekenland en Turkije is een massa bagage even noodzakelijk als las tig. Het was altijd weer een opluchting, als een kruier het hele geval in mijn compartiment had gedeponeerd, zodat ik er enkele uren geen omkijken meer naar had. In Zagreb was ik op de Orient Express gestapt. Het liep toen al tegen midder nacht en pas om zes uur zou ik in. Beograd - zo wordt Belgrado thans ge noemd - aankomen. Ik had mij prins heerlijk geinstalleerd cn bracht de nacht grotendeels door met in een mengelmoes van allerlei talen gesprekken te voeren met mijn medereizigers. Vrijwel op tijd stoomde de trein het hoofdstation van Beograd binnen. Ik had drie uur de tijd, alvorens de tocht zou worden voortgezet in de richting Skopje. Wat kon ik in die tijd beter doen dan het beroemde standbeeld bezichtigen van Mestrovitsj op de Kalemegdan - de imponerende mannenfiguur, die zijn ■Jmm im het park werden 's avonds de weemoe dige en vurige liederen van de streek gespeeld, sprankelend, hevig, hartstoch telijk. Het is onmogelijk je aan de mee slepende invloed van deze muziek te onttrekken. Zo dachten ook de kleine kinderen er ever, die door pa's en ma's werden meegenomen. Een meisje van een jaar of vijf met zwarte krulletjes en het raffinement van een volwassen vrouw maakte op een uur waarop Ne derlandse kinderen keurig in hun bedjes Van een hoge rots kiikt het kerkje Svati Jovan nu al eeuwen uit over het diepblauwe meer van Ochrid. liggen sierlijke bewegingen op de cadans van deze vreemde melodieën. Een baby kreeg regelmatig slokjes bier uit het glas van papa. Een paar dagen later kon ik 'vrijwel dezelfde ervaringen opdoen in Ochrid, dat bijna op de grens van Albanië ligt aan het gelijknamige, eeuwig blauwe ^.prachtige klederdracht van het landvolk -''zouden pagina's te vullen zijn! Men strooit er kwistig met oude jaartallen: kerkje uit de elfde eeuw, klooster uit de twaalfde eeuw, fresco's en ikonen, die vele eeuwen over zich heen hebben zien gaan. Ieder museum zou trots zijn op het bezit van dergelijke schatten. De nationale costuums, in een gloed van warmrood en andere felle kleuren worden hier inderdaad nog veel gedra gen, vooral op marktdagen, als de boe renvrouwen uit de bergdorpen naar Ochrid komen. Ik zat bij het kerkje Svati Jovan Bigorski, dat een eenheid vormt met de rots, waarop het is gebouwd. Het kijkt met zijn ornamenten van rode en witte steen al meer dan vijf eeuwen over de azuren schoonheid van het meer Dit moet een der mooiste plekjes van de wereld zijn, dacht ik. Urenlang heb ik de schoonheid van deze volmaakte architectuur, die als het ware vergroeid is met de omgeving, in mij opgenomen. Van het strandje, ergens beneden mij, klonken helle kinderstemmen. Er werd druk gezwommen in de kleine baai, om zoomd door een mals grasveldje cn boompjes, die gevaarlijk naar het water hellen. Behalve deze zwemmende kin deren, was het enige levende wezen, dat ik hier in al die tijd zag, een boeren vrouw met een erbarmelijk krijsende big in een boodschappentas. Het viel mij op hoé dicht de mensen hier nog bij de natuur leven: jonge mannen en vrouwen lopen vaak urenlang met een roos in de hand en ruiken er af en toe genietend aan. Zij kunnen nog waarderen wat hun voor niets wordt geschonken. En hoe is hun materiële toestand? Ik heb overal vergelijkingen getrokken tussen de levensomstandigheden van nu en die van verleden jaar. O, Joegoslavië is op dat punt nog lang geen paradijs, maar wanneer ik de prijzen vergelijk en zie hoeveel meer er in de winkels te koop is, dan mag ik wel concluderen, dat de levensstandaard intussen is ge stegen. Het gaat dus langzaam de goede kant uit. TINEKE RAAT •Markttafereel uit Skopje. Gehurkt op 'straat verkoopt men zijn schamele koopxvaar. handen als bezwerend over dit pléin uitstrekt? Ik verliet dus de trein en ging op zoek naar een kruier, die mijn bagage zo lang in depót kon brengen. Enkele tien tallen meters verder hoorde ik achter mij een verontrustend geluid. Ik wendde mij om en kreeg de afschuwelijkste ge- waarwoording, die ik ooit op deze reis heb gehad: de trein, die ik argeloos juist had verlaten, reed weg! Laat ik eerlijk bekennen, dat er zich een ogenblik een paniek van mij mees ter maakte. Ik stond opeens vreemd zweverig op mijn benen. Op goed geluk sprak ik in het Duits een stationsbe ambte aan en ik moet zo ongeveer heb ben gezegd: „Daar gaat mijn trein! Al mijn bagage is er nog in!" Joegoslaven zijn geboren optimisten, maar deze man vormde de uitzondering op de regel. Hij keek me somber aan, schudde zijn hoofd en sprak: „Dan vrees ik, dat u uw koffers wel goededag kunt zeggen. De trein is aan het rangeren en gaat een paar kilometer het station uit. Een eind verderop slaat hij een poosje stil en dan wordt er nogal eens uit ge stolen". Het was, alsof hij met een zekere voldoening dit feit constateerde. „Wat moet ik doen?" riep ik wan hopig. „U kunt niets doen", stelde hij vast. „Straks komt de trein terug en dan moet u maar hopen, dat u de bagage weer vindt". In mijn wanhoop wilde ik met hem blijven praten om enige steun te hebben aan een menselijke stem, hoewel hij blijkbaar niets voor mij kon doen. Maar hij gaf te kennen op het punt te staan zich naar huis te begeven en van dat voornemen liet hij zich door een Neder landse journaliste in nood niet afbren gen. Ik heb het standbeeld van Mestro- witsj niet gezien. Een paar uur lang heb ik lopen ijsberen en in elke trein, die binnenkwam, probeerde ik de Orient Express te ontdekken. Hij kwam na tweeëneenhalf uur op een heel ander perron binnen en laat ik nu maar me teen vertellen, dat mijn bezorgdheid onnodig is geweest: geen vinger had zich naar mijn bagage uitgestrekt. Opgelucht zat ik even later op mijn plaats. Ik had intussen ander reisgezel schap gekregen - een groepje heren, die zich ontpopten als professoren van de universiteit van Skopje. Als gewoonlijk werd ik onmiddellijk in het gesprek be trokken. Met een beetje goede wil kunt u zich best een professor voorstellen, die zit te zingen. Maar zeven tegelijk is u mis schien wat te kras. Zij deden echter hun uiterste best mij er van te doordringen, dat ik me in het land van de zang en de dans bevond. Nadat ze elkaar eerst een tijdje als uitgelaten schooljongens had den geplaagd met hun opkomende stop pelbaardjes, begon een van hen - het sprekend evenbeeld van Bruckner - een Macedonisch lied te zingen. De anderen vielen in en weldra raakte de hele groep in vuur. Mijn enthousiasme bemerkend gingen ze steeds door liefdes- en strijd liederen ten beste te geven en de prof met de eerbiedwaardigste baard gaf mij er tussendoor de vertalingen van. Temidden van deze galmende profes- sorren arriveerde ik in Skopje, het hart van het romantische Macedonië. Deze stad stond ook al in het teken van de muziek. Op grote terrassen in Een wandeling langs de winkelramen in de uitverkoop-maand is eigenlijk niet plezierig. Er zijn weinig étalages die niet ontsierd worden door slechte étalering. De verkoop in de opruimings tij d wordt niet gestimuleerd door aar dige étalages maar door witte cartons met grote cijfers. Dié vormen de groot ste aantrekkingskracht. Toch ondanks de uitverkoop heb ik nog wel een paar opvallende dingen ge zien. Laten wij bijvoorbeeld niet ver baasd zijn als wij dezer dagen een wel geklede vrouw zien wandelen met één witte en één zwarte schoen aan. Zij heeft zich niet vergist. Zij heeft dit paar gekocht in een Haagse schoenenzaak waar het kort iü de- étalage stond. De witte schoen is met z wart afgewerkt en do zwarte op de- pielfde wijze met wit. Hoe men ever dit paar schoenen mag glimlachen, het biedt in ieder geval een exclu sieve aanblik. Voorts kunnen buitenlanders zich verbazen over de Hollandse mode. „Ty pical Holland" stond in het Engels bij een Witte blouse die in overdaad bedrukt was met blauwe molentjes. De blouse was niet mooi en de aanduiding dunkt mij niet vleiend. Het is zeer zeker niet typisch Hollands om als vrouw met molentjes te lopen, zelfs niet met molentjes op een kledingstuk. Er is een zilveren cigarettenkoker waarin op de deksel de kaart van Nederland is gegraveerd. Wellicht is zo iets een goed geschenk aan een buiten landse gast. Overigens geneer je je als Nederlander gewoon over de souvenirs die in zo'n souvenirswinkel liggen. Er zijn zo verschrikkelijk veel afschuwe- lijk-lelijke dingen te zien dat het onbe grijpelijk is hoe er nog buitenlanders zijn die iets van dergelijke rommel - tvant dat is het - willen kopen. Klompen, molens, boeren n boerinnen, molens, klompen. Er zijn schemerlampjes ge maakt van stenen en houten klompen: op de punt staat een kapje dat de vorm van een zeil heeft gekregen. Tussen het „zeildoek" bevindt zich de lichtbron. De rood-wit-blauwe vlag hangt in top. Er is een-stenen., schemerlamp in de vorm van een molen. De lichtinstallatie zit in het blauwe molenhuis. In namaak- Delfts-blauw zijn er peper- en zoutstel- letjes met molentjes beschilderd en as bakjes (volslagen onbruikbaar) in de vorm van Nederland. Er is een weer- huisje dat veel lijkt op het pannenkoe kenhuisje. Inplaats van Hans en Grietje wandelen er evenwel een boer en boerin in en uit. Verder kunnen onze argeloze vreemdelingen zich aanschaffen poeder dozen, asbakken, pijpen en broches, theebladen en sleutelrekjes, die allemaal in overvloed zijn opgetuigd met molen tjes en eilandbewoners, 't Is wel droevig met onze souvenirs gesteld de goede uit zonderingen niet te na gesproken en het wordt hoog tijd dat hier eens ver andering in wordt gebracht. Dezer dagen was ik even in Zwolle en heb toen de gelegenheid gebruikt enkele nieuwsgierige blikken achter de winkelramen te werpen. Er lagen ver scheidene aantrekkelijkheden, al is de feestweek nog niet begonnen. Bijvoor beeld een geestig houten handgesne- den en -beschilderd worstplankje. Het handvat was een klein biggenkopje. Ik zag een zakborsteltje waaraan een ko kertje vastzat dat verschillende mani cure-ingrediënten bevatte. Voor wie het rotan bemint: in Zwolle (en ongetwij feld ook in Haarlem) zijn rotan stan daards voor twee jampotten verkrijg baar, een rotan fruitbakje en een rotan schemerlamp. Nu de weergoden zich dit jaar in de kalender hebben vergist is het best mo gelijk dat de zomer in October begint. Zoudt u zich daarom niet toch nog even een witte zonnebriltas aanschaffen? Hel is een leren handtasje met een zijvak in de vorm van een bril. Trouwens, tegen woordig loopt men zelfs binnenshuis met zo'n donker ding op de neus, al schijnt buiten (noch binnen) de zon. Ge kunt u ook een „Doris-Day-tas" aan schaffen natuurlijk. Die is veel goedko per, van plastic, zwart en met een hand vat in de hoek, maar hij heeft geen apart zonnebrilvakje buitenop. Er lag in Zwolle ook een zeer oranje sinaasappel met een steeltje. Het bleek een rookverdrijver te zijn. Als dit steel tje wordt aangestoken dan brandt de sinaasappel zoals een waxinelichtje. Er verspreidt zich een milde geur en tege lijkertijd wordt de rook geabsorbeerd, t Spijt me dat ik deze ontrokends vrucht niet meteen gekocht heb, want ik kan hem hier in Haarlem nergens achter de ramen vinden, 't Was een leuk ding. ANNEKE Op speciaal 'verzoek van één onzer lezeressen geven wij u deze week het patroon van een jongensbroek voor een jongen van 7 jaar. We hebben hiervoor '85 cm stof nodig van 130 cm. breed. Ma ken we de broek uit stof die slechts 90 cm. breed is, dan hebben we 2 maal de hoogte van de broek nodig. Als we de broek van ribsfluweel willen maken, dan moeten we er op letten, dat we de beide delen van het patroon uit dezelfde rich ting nemen. De maten zijn als volgt, taillewijdte 65, heupwijdte 76, kruishoogte 27, broek lengte 65. Als we de patronen op ware grootte overgenomen hebben, leggen we deze op de stof en knippen alles met naad uit, onderaan de broek knippen we 8 cm. zoom, dit dient voor de omslag. Als we de broek gaan naaien dan beginnen 1 kg. kersen, 250 gr. rode bessen, 850 gr. suiker. e Was de kersen, ontdoe ze van steeltjes en pitten en zorg dat zo min mogJ.ijk sap verloren gaat. (Blijft over plm. kg.). Maak de bessen schoon en breng de vruchten samen aan de kook. Neem het deksal van de pan en laaf de massa zachtjes inkoken tot plm. 2/3 van haar volume. Voeg de suiker toe, breng de massa opnieuw aan de kook en laat deze indampen tot de vereiste dikte. Contro leer deze door een klein beetje op een bord te gieten en snel af te koelen. Voeg eventueel iets citroensap toe ter verbete ring van de smaak. Do'e de jam in goed schoongemaakte potjes en sluit deze af tegen stof. we met het maken van het split. Dit kun nen we het beste afkijken van een con- fectiebroek. Daarna maken we de zak ken, deze kunnen in de zijnaden komen, of we maken gepaspoilleerde zakken in het voorpand. Als dit klaar is, maken we de achter naad dicht en de pijpnaden. Nu maken we onderin een zoom van 8 cm., die latei- naar buiten omgeperst wordt. De bovenkant werken we af met een band. In het voorpand van de broek leg gen we op de aangegeven plaats een paar losse plooitjes, in het achterpand stikken we figuurnaden. L. S. Erstens kommt es anders, zweitens wie man denkt deze oude Duitse zegswijs is wel weer op overtuigende wijze bewaar heid als men het koersverloop van de Am sterdamse aandelenmarkt voor de achter ons liggende week nagaat. Nietwaar, de markt had deze week wat men noemt „brandwillig" moeten zijn. De voorwaar den daarvan waren immers in overvloed aanwezig. Daar is in de eerste plaats het welslagen van de conferentie te Genève, waardoor aan de openlijke strijd tussen Oost en West een einde gekomen is en een van de voor naamste landen van ons werelddeel, Frank rijk, gelegenheid krijgt om zich in sterkere mate dan tot dusver het geval was, te wijden aan de tot standkoming van de Europese gemeenschap, waarnaar nu reeds zoveel jaren achtereen wordt gestreefd. De beurzen zijn altijd voor politieke gebeur tenissen. uitermate gevoelig geweest en het succes van Mendès-France had daarom op zijn minst met een hausse van een paar dagen moeten worden begroet. Dan is er de Beneluxovereenkomst, die het kapitaal- en effectenverkeer tussen de drie aangeslotên landen van jarenoude kl.uisters bevrijdt en de fondsenhandel tus sen Brussel en Amsterdam mogelijk maakt, waarover we de vorige week enkele op merkingen hebben gemaakt. En tenslotte zijn deze week de aandelen Koninklijke voor het eerst officieel op de New Yorkse beurs verhandeld, waarover weken en maanden is geschreven als over een gebeurtenis van de eerste orde in de financiële wereld en als een nieuwe attrac tie van de betrokken aandelen. De intro ductie is gepaard gegaan met hooggestem de speeches van de president der New Yorkse beurs en van de directeur van de Koninklijke, jhr. mr. J. H. Loudon, waar bij men om strijd de grote betekenis van dat feit in het licht heeft gesteld. Maar noch de New Yorkse, noch de Am sterdamse, noch de Londense beurs heeft zich tot enig enthousiasme laten opwerlfen, integendeel, aandelen Koninklijke hebben deze week een gevoelige koersdaling on dergaan en de Amsterdamse fondsenmarkt is over de gehele linie een neergaande richting ingeslagen. Aandelen Koninklijke, die de vorige week tot 473 waren opge lopen, dat is 580 incl. de bonusuitkering en het slotdividend van 12 hebben, ter wijl we dit schrijven, een laagste stand van 431 bereikt, wat dus een koersdaling van niet minder dan 40 betekent. En dat on danks het feit dat de heer Loudon over de stijgende olienroductie, waarover men zich in Londen blijkbaar zorgen maakte, gerust stellende verklaringen heeft afgelegd en ook in de ontwikkeling van de atoom-ener gie geen bedreiging van de olie-industrie ziet. Het blijkt dus wel dat de beurzen dikwijls door onweegbare factoren worden beïnvloed en soms tegen de draad, althans tegen de verwachtingen ingaan. Er is al eens meer op gewezen dat de internationalisering van de handel in Ne derlandse aandelen niet enkel een voor deel is. Want elke beurs heeft haar grillen en terwijl men tot voor kort feitelijk alleen met die van Amsterdam te maken had, is de koersloop nu ook aan die van de New Yorkse, de^B.russelse en de Londense beurs onderworpen'. En vooral is dit het geval naarmate de thans gecreëerde aandelen van 50 minimaal een bredere markt krij gen, omdat het in de bedoeling ligt dat deze aandelen aan alle beurzen vrij kunnen worden verhandeld en dus een volledige arbitrage mogelijk zal zijn. Reeds enige tijd kiikt men hier elke avond naar de New Yorkse koers voor aandelen Konink lijke en al heeft deze zich tot dusver meestal naar de Amsterdamse notering van de voorgaande dag gericht, hoe groter de markt in aandelen Koninklijke op de New Yorkse beurs wordt, hoe groter uiteraard ook de invloed, die daarvan op de Amster damse beurs uitgaat. Het is deze weak we! weer duidelijk ge worden dat de bêurzen vaak op de feiten vooruitlopen. De komende introductie van aandelen Koninklijke heeft niet alleen hier te lande, maar ook in de V. S. tot belang rijke aankopen geleid en men was er hier maar slecht over te spreken dat zo grote bedragen van „het beste aandeel van de beurs" over de Oceaan gingen. Het blijkt nu echter wel dat deze Amerikaanse aan kopen niet uitsluitend beleggingstransacties waren, maar dat ook de speculatie zich hierin heeft gemengd, met het gevolg dat thans tot winstnemingen wordt overgegaan hetgeen rra een zo formidabele koersstij ging ook wel begrijpelijk is. De serieuze belegger behoeft zich echter over de jongste koersdaling niet ongerust te maken, want er is in de exacte normen welke voor de waardering van de aandelen Koninklijke worden aangelegd, geen ver andering gekomen dan alleen deze dat ADVERTENTIE ilw alle inrichtingen iw enderwijs SCHOOLBOEKHANDEL Jacohjncstraal j' Gcd. Oude Gracht ij'-rja WENEN (AFP) De diplomatieke ver tegenwoordigers van Oostenrijk in Parijs, Washington, Londen en Moskou hebben no ta's overhandigd, waarin verzocht wordt te Wenen een permanent orgaan op te rich ten, dat tot taak zou hebben besluiten te nemen aangaande verlichting van de be- zettingslasten. Oostenrijkse vertegenwoor digers zouden naast de vier Hoge Commis sarissen der grote mogendheden zitting moeten hebben in het orgaan. Kanselier Raab heeft op een persconfe rentie verklaard, dat Oostenrijk vooral hoopt op een snellere oplossing van het vraagstuk van de vermindering der bezet tingstroepen. De Britse regering ziet op het ogenblik geen enkel bewijs van een wijziging in de Russische houding ten aanzien van Duits land en Oostenrijk, die de bijeenroeping van een nieuwe vier-mogendhedenconferentie rechtvaardigt, aldus heeft het Britse mini sterie van Buitenlandse Zaken medege deeld. Er is geen enkele stap van dien aard door de Russische regering bij de Britse regering gedaan. Het Oostenrijkse verzoek om vier-mogendhedenbesprekingen over verlichting van de bezettingslasten zal welwillend worden overwogen. naarmate de koers stijgt het verschil tus sen beurswaarde en intrinsieke waarde, ten aanzien waarvan zij op de Amerikaanse olieshares een belangrijke voorsprong heb ben, kleiner wordt. Winstnemingen op effecten mogen ver klaarbaar en verantwoord zijn, de ver kopers en de adviseurs komen onmiddel lijk voor de vraag te staan op welke wijze de vrijgekomen gelden moeten worden herbelegd, hetgeen in deze tijd, nu de goede aandelen alle een ferme koersstijging ach ter de rug hebben, zeker niet. gemakkelijk is. Er zijn maar weinigen, die het geld een tijdlang onbelegd laten in afwachting van lagere koersen. Deze laatsten hebben deze week nu hun kans gekregen en die ver moedelijk ook wel benut. Overigens bevinden we ons hier te lande nog altijd in een periodp van grote geld- ruimte, welke ook de kapitaalmarkt in sterke mate beïnvloedt, zoals wel gebleken is uit het daverend succes van de nieuwe Belgische lening en die van de Wereldbank. De 3% België 1954 is voor 100% uit gegeven, maar werd deze week reeds voor 102 7/8 verhandeld, waarop een lichte teruggang volgde. En er behoeft niet aan te worden getwijfeld dat ook de 3'/, 15- iarige obligaties van de Wereldbank, a pari uitgegeven, die koers zullen overschrijden. Er is altijd een zekere wisselwerking tus sen de obligatie- en de aandelenmarkt. Sinds een jaar of anderhalf zijn er velen van obligaties op aandelen overgegaan wegens de al te sterke daling van het obli gatierendement, thans zullen er zijn, die hun winst op aandelen naar huis halen en die in obligaties als bovengenoemd conso lideren. Maar het aanbod van kapitaal blijft vooreerst nog groot. ADVERTENTIE Als één der eerste in Neder land presenteert Louis Pierlot voor U in zijn salons het nieuwe modekapsel voor de tweede helft van 1954 Elegant - Practisch Haute Coiffure ZIJLSTRAAT 88 - TEL. 10083 (Van onze correspondent in West-Duitsland) Er is in West-Duitsland sprake van dat veteranen uit de wereldoorlogen binnen kort van overheidswege toestemming zul len krijgen hun oorlogsonderscheidingen weer in het openbaar te dragen. Een des betreffend wetsontwerp zal nog door de Boncjsdgg in Bonn behandeld moeten wor den! De, ministers van Birmenlandsé Zaken der diverse Bondslanden hebben verklaard dat er van hun kant geen bezwaren be staan. Overigens neemt dat niet weg dat men tegenwoordig bg officiële ontvangsten en bij andere bijzondere gebeurtenissen steeds meer Duitsers met oorlogsdecoraties ziet verschijnen. Het is opgevallen dat de nieuw benoemde West-Duitse ambassadeur bij het Vaticaan, dr. Janicke, zich, toen hij de Paus onlangs zijn geloofsbrieven overhandigde, ook al met het ijzeren kruis eerste klasse had getooid. ADVERTENTIE (Van onze correspondent in Washington) Een onderzoek van het Gallup-instituut heeft vastgesteld dat er thans op een nor male Zondag 47 millioen volwassen Ame rikanen een kerk bezoeken. Vier jaar ge leden bedroeg dat aantal 38 millioen In procenten uitgedrukt kan men do groei van het kerkbezoek aldus uitdruk ken: In 1939 ging 34 pet van de volwassen bevolking naar de kerk, in 1950 39 pet en thans 46 pet. Vrouwen gaan meer naar dn kerk dan mannen: 50 pet van de vrouwen. 42 pet van de mannen. •Jonden wilde r»-^:ectie1 demonteren Verzuim van dorpeling kostte hem het leven Thans is gebleken, dat de 17-jarige A. van G. uit Zutphen, die een dezer dagen bij Apeldoorn door een explosie werd ge wond, niet op een landmijn heeft getrapt, doch aan het experimenteren is geweest met een granaat, welke hij in het bos had gevonden. Een inwoner van Beekbergen had deze granaat blijkens een door hem afgelegde verklaring reeds in December van het vorige jaar in het bos gevonden. Hij had het projectiel toen op een open plek in het bos neergegooid, zonder de po litie te waarschuwen. Toen hij van het on geluk hoorde, is hij gaan kijken op de plaats, waar hij de granaat had weggewor pen. Hij vond daar vele scherven. Na deze ontdekking heeft hij de politie van een en ander op de hoogte gesteld. Het programma dat prof. Anton Heiller Dinsdag a.s, in de Grote Kerk te Beverwijk zal spelen. luidt als volgt: Samuel Scheldt: Magnificat n*ni toni; Ca non in unisono; „Vater unser im Himmel- reich". D. Buxtehude: Partita: „Vater unser im Himmelreich"; Orgelchoral: „Nun bitten wir den hell'gen Geist". G. Muffat: Toccata XI uit ..Apparatus mu- imnrovisatle door de organist. J. S. Bach: Koraalvoorspelen: ,,V0n Gott will i h nicht lassen"; „Allein Gott in der Höh' sei Ehr"; „Est ist das Heil uns kommen her": Trio super: ,.Herr Jesu Christ dich zu uns wend": Fantasia c-moll. Het concert wordt besloten met een vrije Improvisatie door de organist zelf. De toegang tot het concert, is vrij.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1954 | | pagina 9