Insecten rond liguster
In Juli vertonen vlinders
zich in hun mooiste kleed
Kinderen uit rampgebieden te
gast bij Italiaans Rode Kruis
Spiejel vaft
Ook Jeugd van Schouwen vermaakt
zich in tentenkamp te Viterbo
K irch roa A laaf
Arbeidsverbod 14 jarigen
eist langere leerplicht
ZATERDAG 31 JULI 1954
SCHOOLBOEKEN
H. DE VRIES
Agenda voor Haarlem
Zeemansvrouwen
handwerkten voor
Ouwerkerk
Verdachte ontsnapte uit
gerechtsgebouw
Bezoldiging van leden der
rechterlijke macht
Tweede bewindvoerder bij
Tieleman en Dros
President Coty dankt
voor Haags geschenk
Jongeren uit vier landen
maken openluchttheater
W ereldmuziekcon cours
en grote expositie
Antwoord op Voorlopig Verslag
van de Eerste Kamer
Nederlander in Oostenrijk
verongelukt
Johan Kaart hersteld
ER ZIJN SOMMIGE schijnbaar onbeduidende dingen in het leven, die een
diepe indruk maken en als het ware zo scherp in geest en hart worden geëtst,
dat men zonder grote moeite weer een gebeurtenis, als beleefde men die
opnieuw, in heel haar schone werkelijkheid, na verscheidene dagen of zelfs
maanden kan oproepen.
Deze gedachte kreeg
ik toen ik keek naar
de zwierige gratie van
een witte kwikstaart,
die deze zomer tussen
Voorthuizen en Hoe
velaken voor onze
auto uit wapperde,
terwijl hij een insect
achtervolgde. Het
zonlicht, dat zoetjes
aan ter kim neigde,
liet sterke brand-
kleuren uitvloeien
over de bijna wit ge
rijpte rogge en flitste
in de vleugels van 't
belaagde dier, dat
rap en grillig wendde
en keerde en waar
van de zwenkingen
vergroot werden ge-
copieerd door de
kwikstaart, die alle
pluimen spande en
spreidde: een bliibon-
te, stoeiende vlinder
leek hij zo. De dood
van een creatuur was
met deze felle, doch
gracieus beoefende
jacht gemoeid, maar
het geheel maakte de
indruk van een arge
loos spel.
Een andere diepe
indruk heeft op mij
de reeks van lijster
besstruiken gemaakt,
die mijn tuin om-
haagt. De meesten
van u kennen natuur
lijk de schoonheid
van ligusters met hun glimmend groen,
glad blad, waartussen de saamgegroepte
bloemen als kaarsjes staan geheven. Zo
uitbundig was hier en daar de bloei, dat
hij leek op te wolken tussen het loof. Uit
kas en korf werden de rappe honingbijen
naar de ligusteromheining getrokken; zij
kwamen zwierend aangevlogen om voor
raad te verzamelen voor de winter, maar
ook de ruige hommels waren van de partij,
terwijl het bij de heg eveneens wemelde
van zweefvliegen. Tezamen was het een
gewarrel en gedwarrel van vleugels, een
reppen en roeren van poten.
Het bont vertier der vlinders
Maar het bontst vertier brachten de
vlinders. De gasten kwamen van alle zij
den ten dis. Het eerst vielen de kleine
vossen op met hun warme fluwelen tinten;
enkele tientallen wapperden boven de heg
of waren op de bloemen van de ligusters
neergestreken, de vleugels telkens uitsprei
dend en toeklappend.
In aantal overtroffen hen nog verre de
witjes, lichte, blanke gezellen, maar ook
sierlijke citroentjes waren van de partij.
Zo'n zittend citroentje wekt altijd herin
neringen aan een mooi herfstig vergeeld
blad van een linde. Hoe nadrukkelijk ga
ven echter ook de „oogvlinders" blijken
van hun aanwezigheid: het wemelde van
heivlinders, bruine en bonte zandoogjes.
'Naast argus- en icarusblauwtjes vlamden
soms plotseling gloeiende vuurvlindertjes
op. En om de schoonheid van de nuttige,
immers indringers werende, tuinomhei-
ning nog volmaakter te doen uitkomen,
mengden zich in het gezelschap enkele
ADVERTENTIE
voor alle inrichtingen twr onderwijs.
SOHOOLBOEKHAMM I
Jucobijiiesiraat y Ged. O tide, Gracht zy-zya
ZATERDAG 31 JULI
Openluchttheater Bloemendaal: „De prins
van Homburg", Stichting Kennemer Toneel
festival, 8.30 uur. City: ..De vrouw met het
ijzeren masker", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Geef 'm de sporen", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
„Manina, het meisje zonder sluier', 18 jaar,
23.30 uur. Minerva: „Calamity Jane", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Circusster
ren", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „The
Sword and the Rose", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „City Lights", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „Blume von Hawaii", alle
leeft,, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De circusclown",
alle leeft., 7 en 9.15 uur.
ZONDAG 1 AUGUSTUS
Vleeshal: Bert Brugman's marionetten
theater, 8 uur. Openluchttheater Bloemen
daal: „De prins van Homburg", Stichting
Kennemer Toneelfestival, 8.30 uur. City: „De
slimme streken van Donald Duck", alle
leeft., 10.30 uur. „De vrouw met het ijzeren
masker", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Eén zomer slechts heeft zij gedanst",
18 jaar, 11 uur. „Geef 'm de sporen", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Cala
mity Jane", alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Circussterren", alle leeft., 2,
4.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „Lied van het
Zuiden", alle leeft., 10.30 uur. „The Sword
and the Rose", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15-uur.
Luxor: Montagne's jeugdvariété. 10.30 uur;
„City Lights", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „Blume von Hawaii", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De circus
clown", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
MAANDAG 2 AUGUSTUS
Begijnhofkapel: Hermann Zaiss Comité,
bijeenkomst, 8 uur. Vleeshal: Bert Brugman's
Marionettentheater, 2.30 en 8 uur. Open
luchttheater Bloemendaal: „De prins van
Homburg", Stichting Kennemer Toneel
festival, 8.30 uur. Minerva: „Bulletje en
Bonestaak", Amsterdams Kindertoneel, 2
uur. „Rebecca", 18 jaar, 8.15 uur. City: „De
slimme streken van Donald Duck", alle
leeft., 10.30 uur. „De vrouw met het ijzeren
masker", 14 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Lido:
„Geef 'm de sporen", alle leeft., 2, 4.15, 7 en
9 15 uur. Frans Hals: „Circussterren", alle
leeft, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „Lied van
het Zuiden", alle leeft., 10.30 uur. „The
Sword and the Rose", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en
9.15 uur. Luxor: Montagne's jeugdvanete,
iÖ.30 uur; „City Lights", alle leeft., 2 7
•n 9.15 uur. Rembrandt: „Blume von Ha
waii". alle leeft.. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„De circusclown", alle leeft., 2.30, 7 en 9.1a u.
De wieken van het vuurvlindertje vertonen warme kleuren. De
rupsen voeden zich met de schapenzuring der magere gronden.
parelmoervlinders: bewonderenswaardige
verschijningen; waarbij het bruin van de
bovenzij der vleugels pittig zwart is ge
spikkeld, terwijl de onderkant van de wie
ken met glinsterende stukjes parelmoer is
ingelegd.
De vlammende vuurvlinders
Op één van de dagvlinders vroeger
vaak kapellen genoemd vestig ik spe
ciaal de aandacht: het gewone vuurvlin
dertje, waarvan de Nederlandse naam be
zwaarlijk tekenender had kunnen worden
gekozen, daar zijn vleugels een vlammen
de gloed vertonen, een ongelooflijk warm
vuurrood. Vlug is het en levendig: telkens
zet het zich neer, telkens ook weer wap
pert het op. Nu eens glimt zijn pittige
brandkleur op van een vroege dahlia, dan
weer versiert het een blanke anjer in de
border of stelt zich, nectar purend, ten
toon op het zwavelgeel van muizenoor.
Een andermaal en dit kan men in deze
tijd heel vaak waarnemen kiest het een
bloeiende ligusterheg.
De markante rode kleur maakt niet al
leen van de voorvleugels iets uitbundigs
de gloed ligt uitgespreid over de bovenkant
maar vormt ook nog een kleurige rand
aan de achtervleugels en van deze enthou
siaste kleuren krijgt men voortdurend de
schoonheid te zien, omdat de schubvleu-
gelige nu eens zo maar op de grond, dan
weer op plant of bloem door het half of
volkomen uitspreiden van de vleugels zijn
vurige kleuren demonstreert. Trouwens,
ook zijn wetenschappelijke soortnaam
(phlacas) zinspeelt op zijn opmerkelijke
felle brandkleur. Het Griekse „phleso"
toch kan misschien nog het best worden
vertaald door: „opvlammen" of „kleurig
oplichten". Op dat rood van het vuurvlin
dertje wordt men inmiddels nog meer at
tent gemaakt, omdat de voorvleugels don
ker omrand zijn en bovendien bestrooid
zijn met eveneens donkere vlekjes. Het
kapelletje ziet er dus bontgespikkeld uit;
al die zwartbruine vlekjes zijn echter niet
in staat de gloed van zijn voorvleugels te
blussen. Ik zei al, dat deze vlamkleur ook
kan worden vastgesteld aan de rand van
de achtervleugels, die overigens donker
bruin zijn. De achterkant van de wieken
ziet er veel „bescheidener" uit: deze is van
een veelachtig grijs, bestrooid met donkere
dunne puntjes.
Hardnekkig
Prettig is het, dat de vuurvlindertjes in
ons land zo overvloedig voorkomen, vooral
in de zandstreken, waar bloem en blad de
onrustige vuurvonkjes voortdurend uit
nodigen een korte wijle te toeven. Boven
dien kan men van hun kleuren en bedrij
vige vlucht een groot deel van het jaar
genieten, want de eerste exemplaren ver
schijnen soms al in de tweede helft van
April. Er is echter niet alleen een lente-,
maar ook een zomer- en herfstgeneratie.
Eind October zijn de meeste vuurvlinders
van het toneel verdwenen, maar ik heb de
meest hardnekkige het zien uithouden tot
in de eerste week van November! Merk
waardig is, dat de voor- en najaarsdieren
klein zijn, maar zeer warm van tint, ter
wijl de zomerse dieren groot zijn, maar
veel doffer van tint. De rupsen voeden zich
voornamelijk met schapenzuring.
RINKE TOLMAN.
De bewoners van Ouwerkerk op Schou-
wen-Duiveland hebben Vrijdagmiddag van
de zeemansvrouwen van de Kon. Rotter-
damsche Lloyd 453 handwerkproducten
van de meest uiteenlopende aard gekregen.
De dames van het initiatiefcomité zullen
nog een wandtapijt maken. Dit wandtapijt
zal een plaatsje krijgen in het gemeente
huis, zodra Ouwerkerk er althans een rijk
is. Voor de bouw ervan zijn reeds plannen,
maar het zal nog geruime tijd duren voor
het gemeentehuis er staat.
De echtgenote van de gezagvoerder van
de „Indrapoera", mevrouw A. RoosVan
Onlangs, overhandigde de burgemeester,
die nog in een woonwagen huist, het eerste
pakket. Vervolgens mocht iedere huis
moeder loten. De zevenjarige Helen van
der Wiel, dochtertje van een andere Lloyd-
gezagvoerder, bood de echtgenote van de
burgemeester een babypakket aan, be
stemd voor de moeder van de eerstvolgen
de baby, die in Ouwerkerk wordt geboren.
Hij werd vermoedelijk door
zijn vrouw geholpen
De Belgische botersmokkelaar B. uit
Eekloo, die Dinsdagmorgen even voor de
terechtzitting uit het Middelburgse ge
rechtsgebouw wist te ontsnappen, is waar
schijnlijk door zijn vrouw geholpen.
Drie weken geleden werd een Goese ga
ragehouder opgebeld door een Belgische
dame, die hem vroeg een auto te willen
reserveren voor Dinsdag 27 Juli, de dag
van de rechtzitting.
Dinsdag kwam zij de gehuurde auto ha
len. De garagehouder werd tegen het
middaguur door zijn vrouwelijke klant op
gebeld. Zij deelde hem toen mede, dat de
wagen met pech bij Arnemuiden stond.
's Middags werd de verhuurder opnieuw
door de dame opgebeld uit Antwerpen. Zij
informeerde toen of de wagen was opge
haald en zei dat zij, zo er schade geleden
was, voor vergoeding zou zorgdragen.
De politie is ervan overtuigd dat de
vrouw de echtgenote van B. uit Eekloo is
geweest.
In zijn Memorie van Antwoord aan de Eer
ste Kamer over het wetsontwerp inzake de
bezoldiging van de leden der rechterlijke
macht, merkt de minister van Justitie onder
meer op. dat men ten aanzien van de salaris
verhoudingen niet zo algemeen kan spreken
over de rechterlijke macht. Onder meer zal
onderscheid moeten worden gemaakt tussen
de leden van de zittende magistratuur en die
van de staande magistratuur.
De indeling in klassen houdt verband met
de aard van de gevraagde arbeid. In het alge
meen zal ook de aard van de arbeid uitgangs
punt voor het vaststellen van de salarisver
houdingen moeten zijn.
De minister acht het van zeer groot belang,
dat naast degenen, die hun opleiding ter
griffie ontvangen, voor het ambt van rechter
in een rechtbank ook worden aangetrokken
personen, die in de advocatuur of in het be
drijfsleven hun opleiding genoten. Hij is er
zich echter van bewust, dat die advocaten of
bedrijfsjuristen, die over jarenlange praktijk
beschikken en als zodanig reeds een vooraan
staande positie innemen, deze zelden zullen
willen opgeven om zich op gelijke voet te stel
len met de ter griffie opgeleide jonge juristen.
De keuze uit degenen, die een opleiding ge
noten buiten de griffie, zal zich dan ook
moeten richten op de jongeren, die. aanvan
kelijk reeds van bekwaamheden blijk geven
de. toch hun positie nog niet hebben vastge
legd. Voor de oudere en ervaren advocaten of
bedrijfsjuristen zal als regel slechts een
functie van raadsheer in een gerechtshof of
in de Hoge Raad aantrekkelijk kunnen zijn.
Op de vraag of de marge tussen de salaris
sen van de rechters in de drie grootste recht
banken en die in de overige toereikend is te
noemen om van een voldoend aantal sollici
tanten naar eerstbedoelde functies verzekerd
te zijn. antwoordt de minister, dat er inder
daad in de laatste jaren meer sollicitanten
zijn voor de functie van rechter in de kleinere
rechtbanken dan die in de grootste. In hoe
verre dit een gevolg is van het betrekkelijk
geringe verschil in bezoldiging valt moeilijk
na te gaan. De minister is echter geneigd aan
deze factor waarde toe te kennen. Om die
reden wordt in het wetsontwerp dan ook
voorgesteld de verschillen iets te vergroten.
Intussen heeft de minister niet de indruk, dat
de grootste rechtbanken thans ook in het na
deel zijn ten aanzien van de kwaliteit van de
sollicitanten.
Verdere verhoging van het verschil lijkt in
de bestaande verhoudingen niet te verant
woorden. Wei wordt overwogen of niet een
andere rem voor het solliciteren naar de
grootste rechtbanken kan worden weggeno
men.
(Van onze correspondent in Rome)
„Kom mee naar buiten allemaal, dan
zoeken wij de wielewaal". Dit was het
Hollandse liedje, dat 150 kindertjes in
twee dagen geleerd hadden en samen
met de „Bambini Olandesie" in koor
hebben gezongen om de president van
het Italiaanse Rode Kruis, prof. Lon-
ghena, de Nederlandse ambassadeur en
zijn echtgenote en andere hoge bezoe
kers welkom te heten. Maar de Neder
landse jongens en meisjes doen niet
onder voor hun Italiaanse vrienden en
vriendinnen. Zij zongen op hun beurt
en het klonk helemaal niet gek
het mooie lied van de „Montanara",
het meisje van de bergen. En over een
paar maanden, d;at weten wij zeker,
zullen de straten en landwegen van
Schouwen en Duiveland, hoe ver dan
ook van de Italiaanse Alpen, weergal
men van dat typische Italiaanse berg
lied.
In de onmiddellijke nabijheid van het
stadje Viterbo, te Capineto, op 74 kilo
meter van Rome, heeft het Italiaanse Rode
Kruis een groot tentenkamp ingericht,
waar kinderen uit rampgebieden, onver
schillig van welke nationaliteit, hun vacan-
tie komen doorbrengen. Er zijn kinderen
uit het Italiaanse overstromingsgebied van
Polesine en verder 45 Nederlandse jongens
en meisjes, allen van Schouwen en Duive
land.
Over enkele dagen komt een Grieks schip
te Venetië aan en brengt een groep Griekse
kinderen uit de door aardbeving verwoeste
streken. En verder komen er nog kleine
Oostenrijkers. Het is een prachtig werk dat
het Italiaanse Rode Kruis hier doet. Zijn
president, groot kindervriend, beseft mis
schien zelf niet' eens ten volle wat dit,
vooral voor de groep Nederlandse kinde
ren. betekent.
Vacantie in een land waar volop zon is,
goed, dat is al een heel ding. Maar de jon
gens en meisjes uit Schouwen en Duive
land komen van een eiland, waar zelfs
geen bomen meer zijn. Zij hebben bloemen
en bomen al zo lang gemist. En nu kam
peren ze hier onder keurig ingerichte,
prooere tenten, op de helling van een berg
in de schaduw van een prachtig kastanje
woud.
99
99
HET LAATSTE PARADIJS
IN AUSTRALISCH NIEUVV-GUINEA HEEFT MEN ONLANGS EEN PAPOEASTAM
ONTDEKT,DIE IN. VOLKOMEN AFGESCHEIDENHEID VAN DE BUITENWERELD
LEEFDE.
IN RUIL VOOR. HUN VERLOREN PARADIJS WORDEN DE GELUKKIGEN
SPOEDIG ALLE IEGENINGEN ONZER BESCHAVING (VAN RADIO TOT RITS
SLUITING) DEELACHTIG WAAR ZD ONGETWIJFELD REEDS LANG NAAR
HADDEN "GEHUNKERD. HET BL'JFT NU ALLEEN NOG MAAR. DE
VRAAG VVMR Z') ZICH. HET MÉÉST O^ER ZULLEN VERBAZEN
Van de zijde van mr. N. G. Geelkerken,
bewindvoerder bij de commanditaire ven
nootschap Tieleman en Dros te Leiden,
vernemen wij, dat de Haagse rechtbank
welwillend beschikte op zijn verzoek om
een medebewindvoerder aan te stellen, die
op de hoogte is van de conservenindustrie.
Als zodanig is thans benoerpd de heer G.
van 't Riet, directeur van het bedrijfschap
voor Groenten en Fruit, wonende te Was
senaar.
Ir. de afgelopen week werd in de groen-
tenfabriek weer met twee ploegen ge
werkt. Voor de reorganisatie is het nood
zakelijk gebleken een deel van het perso
neel te ontslaan.
Eeuwenoude kastanjebomen staan om
hen heen en het gras onder hun voeten is
vol kleurige wilde bloemen. Of de wiel-
waal van hun liedje er gevonden wordt,
weten wij niet, maar nachtegalen zijn er
stellig wel, en overdag merels en tal van
andere vogels.
Dezelfde spelletjes
Anton Deurlo, een jongen van Ooster-
dam (Duiveland) heeft dat in kinderlijke
taal voor de microfoon gezegd toen hij na
mens de Nederlandse kinderen het Ita
liaanse Rode Kruis dank zegde voor de
gulle gastvrijheid. Maar hij sprak Neder
lands en al keek prof. Longhena hem nog
zo vriendelijk aan, hij verstond geen woord
van wat Anton daar allemaal vertelde. De
kinderen, de Italiaanse kinderen, begrijpen
het wel en beschouwen die blonde Hollan-
dertjes onmiddellijk als broertjes en zus
jes, die een beete anders zijn dan gewoon,
maar daarom juist leuk. Ze kunnen goed
met elkaar opschieten, vooral omdat blijkt
dat ze vrijwel dezelfde spelletjes kennen.
„Kinderen," zei de Nederlandse ambassa
deur in zijn toespraak bij de opening van
het kamp, „beschikken gelukkig, evenals
vogels, over een internationale taal, die
zich uit in gebaren, een glimlach en wat
spelletjes. En, voegen wij er bij: in het
lied."
Het kleine Nederlandse groepje beschikt
over uitgezochte, voor dit doel bijzonder
geschikte leiders, die voor het merendeel
ook reeds verleden jaar met een aantal
Zeeuwse kinderen als gasten van het Ita
liaanse Rode Kruis in Italië zijn geweest.
Aan het hoofd staat mevrouw Dcets (Den
Haag), die bijgestaan wordt door haar
stadgenote mevrouw De Ruiter en door
mej. Steenpoort. Drie dames, die het fraaie,
maar in Italië wel heel warme uniform
van ons Nederlandse Rode Kruis met. ere
dragen en zich hier ten volle aan de kin
deren wijden. Dan is er voor de geestelijke
leiding, en voor het toezicht on de jongens,
ds. Kuin, predikant in het nooddorp
Ouwerkerk, en naast hem de heer Lieven-
se, een jeugdig, sportief man. die verstand
heeft van muziek en onmiddellijk niet. al
leen van de Nederlandse, maar ook van de
Italiaanse kinderen een gemengd koor heeft
gevormd, dat liederen in de beide talen
doet weerklinken onder de blauwe Ita
liaanse hemel.
De problemen, die zich bii een dusdanig
gemengd kamp voordoen, ziin vele en van
een soort waaraan men niet zo onmiddel
lijk denkt.
Er is vooral de voeding. De Italiaanse
medici, aan het kamp verbonden, twee in
kinderziekten gespecialiseerde dames, zijn
van oordeel dat men zo min mogelijk in
breuk moet maken op het dieet waaraan
de kinderen thuis gewend zijn. Vandaar
dat de Nederlandse kinderen beslist geen
wijn krijgen (in Italië voor kinderen een
heel gewone drank) maar veel extra melk.
'S'Middags wordt er alleen voor hen thee
gezet. Het enige waar verandering in werd
gebracht, is dat jdle kinderen, dus ook de
kleine Zeeuwtjes, per dag twee warme
maaltijden moeten gebruiken Het eten is
overigens uitstekend en zeer overvloedig,
's Morgens een ontbijt, 's middags maca
roni, gevolgd door een ruime portie vlees,
begeleid door sla cn tomaten, een stuk
taart, fruit en 's avonds een groentensoep,
gebakken of gekookte aardappelen, een
kaasschotel, wat zoetigheid en fruit. Daar
tussen komt dan nog de thee, aangevuld
met een naar boterhammen.
En de Nederlandertjes eten hun macaro
nimet boter en suiker, oh, gruwel voor
ieder Italiaans gemoed!
Dit is goed werk van het Italiaanse Rode
Kruis en de opzet is nog veel ruimer. Zoals
orof. Longhena zeide: „het Italiaanse Rode
Kruis zal zijn grootste dag beleven wan
neer het onder zijn tenten kinderen kan
herbergen uit alle landen van Europa, Oost
cf West, die door rampspoed getroffen
werden, kinderen uit gans ds wereld, op
dat zij leren elkander te kennen en lief te
hebben en er niet langer haat, tweedracht
en oorlog in de wereld zij."
Als men bedenkt dat Italië zeker geen
rijk land is en dat het Italiaanse Rode
Kruis over beoerkte middelen beschikt,
moet men daarin alweer een van die uitin
gen van diepe menselijkheid zien, die zo
kenmerkend zijn voor dit volk.
De burgemeester van 's-Gravenhage, mr.
F. M. A. Schokking, heeft bij het bezoek
van president Coty als geschenk van de
stad een tulpenversiering voor de tuinen
van de ambtswoning van de president in
Parijs aangeboden, aan te brengen in het
voorjaar van 1955. Dit geschenk werd aan
de presidena symbolisch overhandigd in de
vorm van een zilveren schaal, waarin een
tulpenmotief was aangebracht. Burgemees
ter Schokking ontving gisteren een brief
van president Coty, waarin deze schrijft:
„De zilveren schaal straalt op mijn tafel,
lichtend getuigenis van de ontvangst, die
u mij hebt bereid. Even fonkelend blijft
de herinnering aan uw gastvrijheid in mijn
geheugen en ik wil u en de leden van uw
college daarvoor, na mijn terugkeer in
Frankrijk, opnieuw zeer hartelijk danken.
Wanneer de levende bloemkronen van
uw tulpen onder mijn venster de kleuren
weelde van uw tuinen voor mij zullen op
roepen, dan zullen mijn gedachten weer
met vreugde in Den Haag verwijlen."
Vijftig jongeren uit Oostenrijk, twaalf
uit Zwitserland en twaalf uit Duitsland,
allen medewerkers van het Jeugd-Rode-
Kruis in die landen, komen Maandag in
ons land aan. Zij zullen samen met enige
medewerkers van het Nederlandse Jeugcl-
Rode-Kruis tijdens hun verblijf van zes
tien dagen onder meer een klein openlucht
theater voor tweehonderd personen aan
leggen bij het Henry Dunanthuis op hel
terrein van de stichting „Woudschoten" te
Zeist.
Dit huis is een geschenk van de Oosten
rijkse jeugd als blijk van medeleven met
de Nederlandse bevolking tijdens de waters
nood en als blijk van dank voor de ont
vangst, die Oostenrijkse kinderen na de
beide wereldoorlogen in Nederland te
beurt is gevallen. Sinds de opening in Oc
tober zijn reeds verscheidene groepen
slachtoffers van de ramp en ook invalide
jongeren in dit huis de gasten geweest van
het Nederlandse Rode Kruis
Aan het Wereldmuziekconcours voor
harmonie- en fanfaregezelschappen, dat
van 6 Augustus tot 1 September te Kerk-
rade wordt gehouden, zullen ongeveer hon
derd muziekcorpsen uit zestien landen
deelnemen, waaronder een twaalftal sym-
phonie-orkesten. Veertig deelnemende
corpsen zijn Nederlandse, de buitenlandse
zijn afkomstig uit Frankrijk, België, Luxem
burg, Engeland, Ierland, Italië, Zweden,
Noorwegen, Spanje, Oostenrijk en Canada.
Buiten de concoursdagen, die telkens in
de weekeinden vallen, zullen op verschei
dene dagen grote orkesten van internatio
nale faam in Kerkrade galaconcerten
geven, zoals het Noord-West-Duitse Phil-
harmonisch Orkest op 11 Augustus, het
Londens Symphonie-Orkest op 18 Augus
tus, de Marinierskapel der Koninklijke
Marine op 19 Augustus, het koor van de
Sixtijnse Kapel op 26 Augustus en de Equi
page de la Flotte Frangaise op 31 Augustus.
Het Nationaal Orkest van België, onder
leiding van Louis Weemaels, zal het ope
ningsconcert op Vrijdag 6 Augustus ver
zorgen. De opening van het concours wordt
verricht door mr. J. M. L. Th. Cals, minis
ter van Onderwijs, Kunsten en Weten
schap. Het concours wordt gehouden in een
enorme houten concerthal, die reeds eer
der, namelijk tijdens het Festival of Britain,
I voor een dergelijk doel werd gebruikt. Deze
hal biedt plaats aan ongeveer zevenduizend
personen. De hal is gelegen in een park,
dat door de gemeente Kerkrade voor onge
veer driehonderdduizend gulden is aange
legd als een permanent oord voor culturele
doeleinden. Orgelconcerten zullen door
prof. Sauer uit Salzburg, door Flor Peeters
uit Mechelen, door Louis Toebosch uit
Breda en Nico Zeyen uit Kerkrade worden
gegeven. Een koor en orkest uit Eschweiler
geven tijdens het concours een uitvoering
van het oratorium „De Schepping" van
Haydn.
Aan de Limburgse muziekcultuur wordt
tijdens het festival speciale aandacht be
steed. In 1951 trok het eerste Wereldmu
ziekconcours in Kerkrade ruim 160.000 be
zoekers. Thans rekent de organiserende
stichting op een aantal van ongeveer een
half millioen. De jury, die evenals in 1951
zal bestaan uit musici van reputatie, zal pas
op de openingsdag van het concours wor
den bekendgemaakt.
Tegelijk met het Wereldmuziekconcours
v/ordt een internationale expositie voor
handel en industrie gehouden, die de naam
draagt „Kichroa Alaaf". Exposanten uit
talrijke Europese landen nemen er aan deel.
Men verwacht een kwart millioen bezoe
kers. Vast staat op het ogenblik reeds dat
zeer vele gezelschappen uit het binnenland
en een nog groter aantal uit het nabije bui
tenland reizen naar Kerkrade hebben ge
boekt.
De door de staatssecretaris van Sociale
Zaken en Volksgezondheid ondertekende
Memorie v. Antwoord naar aanleiding van
het Voorlopig Verslag uit de Eerste Kamer
over het wetsontwerp tot nadere wijziging
Arbeidswet 1919 (verbod van bedrijfs-
arbeid voor 14-jarige meisjes) is thans ver
schenen.
De staatssecretaris is met vele leden van
mening, dat bij doorvoering van het onder
havige wetsvoorstel ruime aandacht moet
worden besteed aan de verdere vorming
van de niet meer leerplichtige jeugd, welke
geen arbeid mag verrichten. Het is hem
bekend, dat sedert een aantal jaren het Na
tionaal Centrum Vorming Bedrijfsjeugd en
het Katholiek Centraal Instituut ter Ver
zorging van de Mater Amabilisscholen op
dit terrein zeer waardevol en baanbrekend
werk verrichten. In een aantal gevallen is
reeds geëxperimenteerd met vormingsin
stituten voor 1417-jarige meisjes, welke
experimenten een bevredigend verloop
hebben gehad en nog steeds worden uitge
breid. Ook kan melding worden gemaakt
van allerlei initiatieven vanwege de organi
saties voor de vrije jeugdvorming.
Naar aanleiding van de opmerking, dat
op korte termijn een begin moet worden
gemaakt met verplicht part-time onderwijs,
merkt de staatssecretaris op, dat zulk een
verplichting niet in het leven kan worden
geroepen, zolang er niet voldoende gelegen
heid is om dat onderwijs te volgen. Zoals
bekend, is op dit terrein het initiatief ge
heel in handen van particuliere organisa
ties. Naar de mening van de staatssecretaris
is de uiteindelijke ideale oplossing dat 14-
en 15-jarige meisjes niet in fabrieken wer
ken, maar nog volledig onderwijs genieten.
Wanneer dit volledig onderwijs aangepast is
aan de behoeften van de kinderen, die fa
brieksarbeid gaan verrichten, dan zal een
tussenschakel van verplicht part-time-
onderwijs niet nodig zijn. Wel staat de
staatssecretaris voor de geest een toestand,
waarin ook de oudere meisjes en jongens,
die fabrieksarbeid verrichten, nog part
time-onderwijs volgen.
Ook de staatssecretaris is overtuigd van
de noodzaak van een arbeidsverbod voor
14- en 15-jarige jongens en zijn streven is
er dan ook op gericht om zo spoedig moge
lijk tot een zodanig verbod te geraken. Op
gemerkt dient echter te worden, dat aan
een verbod van bedrijfsarbeid voor 14- en
15-jarige jongens maatregelen op onder
wijsgebied vooraf dienen te gaan.
De 20-jarige Peter Foekens uit Ooster
beek, die zijn vacantie doorbracht bij
Schruns in Oostenrijk, is daar gisteren
tijdens een bergtocht verongelukt. Hij was
met enkele andere vacantieg'angers op weg
gegaan ender leiding van een gids.
Óndanks waarschuwingen verliet hij de
groep om alleen verder te gaan. Hij heeft
toen waarschijnlijk op een losse steen ge
trapt en is van grote hoogte gevallen. Toen
men hem vond, bleek hij ï'eeds te zijn
overleden.
De toneelspeler Johan Kaart, die enige
tijd in een ziekenhuis heeft doorgebracht
voor het ondergaan van een darmoperatie,
is vandaag geheel hersteld naar huis te
ruggekeerd. Begin September zal hij zijn
optreden in de Kleine Comedie te Amster
dam in het blijspel „Een fijn span" her
vatten. Zijn neef Hans Kaart heeft hem
gedurende zijn ziekte in zijn rol ver
vangen.
