Een moeilijke keus?
OORD
Hongaarse zwemster Sebo
superieur op de 400 m.
Beroepsvoetbalclub „Haarlem''
nu al ter ziele gegaan
.Clowntje Rick
A
NBVB wilde zich niet garant stellen
voor door Velsen geëiste waarborgsom
Zondag profwedstrijd
op Schoonenberg
't Silver Stoepke
Courses te Duindigt
Vijfdaags concours hippique begonnen
mm
Nederlands waterpolo-
team versloeg Roemenië
De Europese zwemkampioenschappen
Fraaie tijden van Geertje Wielema en
Joke de Korte op 100 m. rugslag
n TIP VAN BOOTZ
De Engelse league
Voor de kinderen
Van Feggelen kansloos
tegen Hospodar
Honkbal
Zes Haarlemmers in
Nederlands-negental
Voetbal
Centrale training van
Nederlands elftal begint
medio September
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
DONDERDAG 2 SEPTEMBER 1954
De N.V. Beroepsvoetbalclub Haarlem In
oprichting: zal volledig worden ontbonden.
Het bestuur heeft een schrijven gericht aan
de leden van het bestuur van de Neder
landse Beroepsvoetbal Bond, waarin van
dit besluit melding wordt gemaakt. Een
afschrift werd gestuurd aan de heer H. de
Boer, wethouder van de gemeente Velsen.
Het schrijven werd ondertekend door de
heren P. Kuykhoven, voorzitter: W. Swart.
secretaris en G. B. Alders, penningmeester.
Kort nadat ons deze mededeling bereik
te, vernamen wij van de zijde van de Ne
derlandse Beroepsvoetbal Bond dat men
niet van plan is het eenmaal door de ge
meente Velsen aan de beroepsclub Haarlem
toegezegde veld maar te laten schieten. Op
Zondag 5 September aanstaande wordt
daar, zo deelde men ons mede, een wed
strijd gespeeld tussen de profelftallen van
Den Haag en Alkmaar.
De brief van de beroepsclub „Haarlem"
aan de N.B.V.B. luidde als volgt:
„Wij ontvingen uw schrijven d.d. 19
Augustus 1954. en hebben met verwonde
ring kennis genomen van de inhoud, voor
al betreffende punt 2. Hierdoor zijn alle
interessen bij ons verdwenen en delen wij
u mede dat wij met ingang van heden onze
functies neerleggen. Gelieve hiervan goede
nota te nemen. Het bestuur BVC Haarlem
N.VA.o".
Naar wij in dit verband vernemen, had
de gemeente Velsen betreffende de verhuur
van het sportpark Schoonenberg aan de
BVC „Haarlem" onder meer de eis gesteld
dat de Nederlandse Beroepsvoetbal Bond
zich garant zou stellen voor de geëiste
waarborgsom. Aan deze eis nu wilde de
N.B.V.B. niet voldoen. Bovendien kon men
het over enkele andere punten van min
der belang ook niet eens worden.
Niet toegelaten
Het in de brief genoemde punt 2 van
het schrijven van de N.B.V.B., dat dus
aanleiding werd voor het bestuur van
„Haarlem" om de werkzaamheden te sta
ken, luidde als volgt:
„Zoals u bekend is zal de competitie van
dc Nederlandse Beroepsvoetbal Bond reeds
in de eerste helft van September 1954 een
aanvang nemen. In verband daarmede
komt het ons voor dat het voor u moeilijk,
zo niet ondoenlijk zal zijn op tijd klaar te
zijn met uw interne organisatie, zoals het
inbrengen der vereiste geldmiddelen, het
contracteren van spelers, enzovoort. Mo
gen wij u dan ook in uw eigen belang ad
viseren niet eerder over te gaan tot het
aangaan van verplichtingen alvorens u
onzerzijds de toezegging heeft ontvangen
dat u als lid van de N.B.V.B. wordt toege
laten en dat uw elftal aan de competitie
kan deelnemen".
Het bestuur heeft uit een en ander de
consequenties getrokken. Het bestuur van
de BVC „Haarlem" heeft ons de verzeke
ring gegeven dat de reeds gestorte gelden
door donateurs binnen veertien dagen zul
len worden teruggezonden.
N.B.V.B. nam geen risico
Het is duidelijk dat de N.B.V.B. dus voor
wat betreft de beroepsclub in Haarlem niet
over één nacht ijs wilde gaan. De gang van
zaken was te traag oorzaak was het feit
dat te lang naar een veld moest worden
gezocht en toen dat eenmaal gevonden was,
ADVERTENTIE
Ja, als U alléén een horloge moet
kiezen, kan de keus moeilijk zijn.
Maar in t SILVER STOEPKE hebt U
een ervaren en erkend horloger als
adviseur. Bij 't SILVER STOEPKE hebt
U profijt van een vakkundige ser
vice. Maak er gebruik van.
Uit een prachtig sortiment van voor
aanstaande ZWITSERSE merken zult
U stellig het model naar Uw smaak
vinden. Desverlangd gemakkelijke
voorwaarden van betaling. Neem
geen risico. Kies een ZWITSERS uur
werk bij de erkende horloger:
Grote Houtstraat 49 - Haarlem
DE KLEINE ZAAK MET
DE GROOTSTE KEUZE.
waren de eisen te hoog men wilde ken
nelijk dat de B.V.C. „Haarlem" haar eigen
boontjes dopte en dus voor de volle hon
derd percent ook de financiële risico's liep.
Zo men weet stelde de gemeente Velsen
onder meer als eis dat vijfentwintig per
cent van de netto-recette van iedere wed
strijd op Schoonenberg gespeeld aan
de gemeente zou komen. Van verschillende
kanten was ons reeds verzekerd dat bij
een dergelijke eis een verantwoorde orga
nisatie van een beroepsvoetbalclub ten
enen male onmogelijk was. De bestuurders
van de B.V.C. „Haarlem" of de geld
schieters hebben dat tijdig ingezien en
hebben de N.B.V.B. garant willen stellen,
welke vlieger echter niet opging. Toen men
van N.B.V.B.-zijde zag dat de club in Haar
lem financieel weinig zelfstandig kon wor
den, öistancieerde men zich en gaf de be
stuurders in Haarlem te kennen dat men
voorzichtig diende te zijn. Deze hebben de
hint begrepen en hebben er het bijltje bij
neergelegd.
Zo liggen dc zaken dus op het ogenblik.
En het lijkt ons onwaarschijnlijk dat bin
nenkort anderen zullen proberen met meer
succes te werk te gaan. Er is een veld, maar
de eisen zijn te hoog en dat zal ook ande
ren beletten het werk van de afgetreden
bestuurders voort te zetten. Of er moeten
in de toekomst geldschieters komen die
het risico willen nemen. Dat lijkt ons ech
ter zeer onwaarschijnijlk, gezien de om
vang van het risico.
De uitslagen van de te Duindigt gehouden
draverijen luiden:
Louis 2-prijs (1400 m): 1. Tiende van Zora
1.30.7; 2. Tizian 2.30.9: 3. Tommy Mars 1.35.3.
W. f 3.—. PI. f 1.10, f 1.10. K. f 2.—. C. f 4.10.
Peter Karnacprijs (2040 m): 1. Stuart A
1.29.9; 2. Sirene 1.33.3; 3. Quick Maire 1.29.8.
W. f 2.10. PI. f 1.40, f 1.30, f 2.90. K. f 3.80.
C. f 3.10.
Peter Spencerprys (2500 m): 1. Rolandus
1.27.8; 2. Quick P 1.26.5; 3. River 1.27.3
W. f 5.20. PI. f 1.30, f 1.80, f 1.30. K. f 31.30.
C. f 6.40.
Prinses Zora-prijs (2000 m): 1. Spencer
Hollandia 1.23.1: 2. Rhea Hollandia 1.23.7; 3.
Queeny Dilon 1.23.7.
W. f 1.60. PI. f 1.30, f 2.20, f 1.90. K. f 2.70
C. f 4.20.
Petulance K prijs (2000 m): 1, Kondor
1.25.2; 2. Octavianus 1.25.2; 3. P Louis 2 1.25.5.
W. f 6.40. PI. f 4.40, f 2.80. K. f 17.60.
C. f 5.60.
De uitslagen van de te Duindigt gehouden
rennen luiden:
Mad. de Maintenonprjjs (1200 m): 1. Bac
carat; 2. Roddeaar: 3. Longstop's Daughter
W. f 1.80. PI. f 1.10, f 1.10. K. f 2.10. C. f 2.50.
Marlottaprijs (2800 m): 1. Tsatli; 2. Invicta;
3. Nanouk.
W. f 2.50. PI. f 1.70, f 3.70. K. f 15.60. C.
f 4.80.
Totale omzet totalisator f 44.431.50.
ADVERTENTIE
Majoor L. J. M. Guinness (Canada) in actie op „Ernica".
isch ongeval, waarvan de afloop door on-
eskundig gekrakeel van allerlei mensen,
Er vertrok laatst een emigrant
vol ambitie.
Naar elöers voor een
nieuwe positie.
En bij de tocht overzee.
Nam hij TIP met zich mee.
Een goed Vaderlandse
traditie!
Inz. Heer B. C. Den Haag ontv.
1 fl. Tip en 1 Lfl. Bootz' Oude Genever.
Het internationaal concours-hippique in
Rotterdam, dat vijf dagen zal duren, is
gisteren begonnen met een program dat
zowel en dit voor het eerst wedstrij
den voor juniores alsmede springconcour
sen voor de ouderen omvatte De jeugd
ontmoette elkaar eerst in een internationaal
dressuurprogram, dat door Ad stok met
Amber Folly werd gewonnen voor Carla
Siem op Margriet en de Duitser Schooke-
möhle op Silberling. Een succesje dat be
wijst, dat men het in Nederland met de
basis van de rijkunst nog ernstig neemt.
Een springwedstrijd voor équipes, ter voor
bereiding van de landenwedstrijd der ju
niores, werd met vlag en wimpel door de
Franse jeugdruiters gewonnen. Nederland
werd een verdienstelijke tweede voor Bel
gië, Duitsland en Italië. De officiële wed
strijd gaat echter over een MA-parcours
van 1.30 meter en dan kan het wel eens
anders uitpakken.
De ouderen begonnen eikaars krachten
te meten in twee internationale springcon
coursen, om de Prijs van de Rotterdamse
Jockey Club en de Prijs van de Rijnvaart.
In hei eerste parcours moest iedere ruiter
twee paarden rijden, hetgeen de Nederlan
ders met hun weinige materiaal kansloos
maakte. De Britse majoor Dallas won met
Marmion en Bones voor de Franse crack
Jonquères d'Oriola met Charleston en
Vouiette en de Duitse mevr. Kohier
met Armalva en Page. De Prijs van de
Rijnvaart, een puissance-parcours over vijf
hindernissen tot 1.60 meter werd gewon
nen dor de Duitser Von Buchwaldt met
Jaspis voor acht ex aequo geklasseerden,
waaronder de Nederlanders Rijks met Mas
ter, Uytendaal met Kiddias en Gruppelaar
met d'Artagnan.
Ongeval
In dit parcours verongelukte helaas de
Italiaanse kapitein Oppes met Cluain Mea-
la. De ruiter brak zijn heup, het paard
volgens een voorlopige diagnose zijn
nek. Men had nog hoop de merrie te kun
nen redden, maar die hoop scheen gister
avond wel zeer gering. Een bijzonder tra-
De uitsla-gen van de wedstrijden, gespeëld
voor de Engelse league, luidden:
Eerste divisie: Bolton WanderersBlack
pool 3-0; Manchester United—Sheffield
Wednesday 2-0; Preston North EndCardiff
City 7-1; Sunderland—Aston Villa 0-0; West
Bromwich AlbionNewcastle United 4-2.
Tweede divisie: FulhamDerby County
2-0; Ipswich TownMiddlesbrough 6-1; Li
verpool—Plymouth Argyle 3-3; Luton Town
Bury 3-2.
Ja, nu was het wel lente en het weer was goed geweest, maar... in het voorjaar
kan het soms toch nog wel eens flink stormen! Dat ondervonden Pack en Bunkie,
toen ze op een dag uit school kwamen.
„Jonge, jonge... wat waait het.'", zei Bunkie.
Hun capes waaiden hen soms om de oren en ze konden nu en dan met moeite tegen
de storm in komen; dan moesten ze helemaal voorover lopen
Tegen de avond was de storm nog .toegenomen; de wind gierde om het huis en de
ramen klepperden. Nou jazij hadden er geen last meer van want ze zaten veilig
binnen. Maar toen oom Tripje de radio aangezet had en naar de nieuwsberichten
luisterde, betrok opeens zijn gezicht.
„Er is een schip gestrand", zei hij. „Het zit op de zeepier!"
De jongens luisterden mee. Ze hoorden, dat op het schip nog de hele bemanning
zat en in gevaar was. Nu moest men proberen, die mensen te redden.
„Wat zullen die het kwaad hebben!", zei oom Tripje. „Als de zee zo wild is en op
het gestrande schip beukt, is het daar erg gevaarlijk!"
ge.
die er in feite niets mee te maken hadden,
nog werd verergerd.
Het ongeluk wierp een sombere schaduw
over een overigens voortreffelijk georga
niseerd concours, dat dit jaar bijzonder
sterk bezet is. Ruiters uit acht landen:
Duitsland, Frankrijk, Engeland, Ierland,
Italië, België, Canada en Nederland nemen
er aan deel. Het hoogtepunt van het con
cours komt Zondag met de Prix des Na
tions, waaraan de bovengenoemde landen,
echter vermoedelijk met uitzondering van
Frankrijk en Italië, deel zullen nemen.
De waterpolo wedstrijd NederlandRoe
menië de laatste voor Nederland in de
eerste ronde en door onze landgenoten met
7-5 gewonnen was al even rommelig en
slordig van opzet en afwerking als die tegen
de Britten. De wedstrijd werd in het over
dekte zwembad gespeeld onder leiding van
de Italiaan Grimaldi.
Wel zat meer verband in de ploeg dan
Dinsdag het geval was geweest, maar van
fraai gehalte was het spel toch niet. De Roe
menen beschikten over snelle spelers, zon
der een vaste midvoor. Opmerkelijk was het
feit, dat Van Feggelen van de zeven Neder
landse doelpunten er geen enkele maakte. De
Roemeense midachter Hospodar slaagde er
wonderwel in de gevaarlijke Nederlandse
midvoor van de 2 meterlijn te trekken, waar
door telkens de aanvalsspits ontbrak en het
blindelings plaatsen naar het midden van
de 2 meterlijn geen succes meer had.
De Italiaan Grimaldi. die goed begon,
maar met grote arbitrale blunders eindigde,
was kwistig met het uit het water sturen
van spelers en het geven van straf worpen.
Soms terecht, vaak ten onrechte. Het gevolg
was dat vrijwel geen der twaalf doelpunten
ontstond bij de normale spelersverhouding
van zeven tegen zeven.
Overwicht
Het Nederlandse zevental begon met een
onmiskenbaar overwicht, dat binnen enkele
minuten door Bijlsma en Luchs in twee doel
punten werd uitgedrukt. Toen kwam de
sensatie. Liefst twee Roemenen tegelijk wer
den de kant op gezet. Het Italiaanse publiek
had verdeeld partij gekozen en het lawaai
dat bij deze botsing van voorkeur ontstond,
was oorverdovend. i
Maar de Nederlandse ploeg, nog slecht
plaatsend en met nog vele fouten in het po
sitiespel, had de wedstrijd toch in handen.
Na een Roemeense strafworp tegen Muller
brachten Muller, Luchs en Korevaar de
stand voor rust op vijf-één.
Zes-één werd het toen de Roemeense mid
achter naar de kant werd verwezen en Ko
revaar de numerieke meerderheid kon uit
buiten. Merkwaardig was de wijze waarop
het zevende doelpunt ontstond. Frits Smol
was na een botsing met zijn Roemeense
tegenspeler naar de kant verwezen en ter
wijl hij achter het doel van Van Gelder
stond, ving hij een mislukt schot van de
Roemeense midvoor op. Onmiddellijk gooide
Smol de bal naar zijn keeper, die plaatste
naar Luchs en van de Hilversummer kwam
de bal bij de vrij zwemmende Bijlsma, die
dank zij de sneheid, waarmee de bal weer
in het spel was gebracht uit vrije positie kon
inschieten.
Met ze ven-twee scheen Nederland een ge
makkelijke overwinning te zullen behalen,
maar toen stuurde de scheidsrechter Van
Feggelen en Muller uit het water en dank zij
deze beslissingen konden de Roemenen hun
achterstand tot zeven-vijf terugbrengen.
De eindstanden van de verschillende
pou-
les luiden:
Poule A:
Italië
2
2
0
0
4
13- 3
W est-Duitsland
2
1
0
1
2
4- 7
België
2
0
0
2
0
4-11
Poule B:
Nederland
2
2
0
0
4
14-11
Groot-Brittannië
2
1
0
1
2
12-12
Roemenië
2
0
0
2
0
10-13
Poule C:
Hongarije
2
2
0
0
4
11- 3
Rusland
2
1
0
1
2
9- 4
Oostenrijk
2
0
0
2
0
2-15
Poule D:
Joegoslavië
2
2
0
0
4
17- 2
Spanje
2
0
1
1
1
5-10
Frankrijk
2
0
1
1
1
3-13
Op de ochtend van de tweede dag van
de Europese zwemkampioenschappen heb
ben twee Nederlandse meisjes zich rustig
maar toch met groot vertoon van superio
riteit in de finale geplaatst. Geertje Wiele
ma en Joke de Korte rekenden leder in
haar serie met meters voorsprong met haar
tegenstandsters af. Geertje in 1.14.1; Joke
in 1.14.2. De vele officieuze tijdwaarnemers
op de tribunes hadden tijden van onder
1.14 voor Joke afgedrukt, maar belangrijk
was dat allerminst. Belangrijk was wel de
gemakkelijke wijze, waarop deze beide
meisjes haar banen zwommen.
De conditie van de ploeg is tot nu toe
uitstekend geweest, maar Woensdagmor
gen werd het eerste slachtoffer van de
warmte en het verschil van lucht en water
gerapporteerd. Ten Thije, die zo hard had
moeten vechten voor een plaatsje in de
estafetteploeg, voelde zich niet fit. Nu
moest Waalewijn zijn plaats in de ploeg
innemen en dat scheelde vele seconden.
Het mag als troost gelden dat Nederland
ook met Ten Thije geen finaleplaats had
kunnen veroveren. De Zweden, Russen,
Hongaren, Fransen en Britten, allen hadden
zij snellere ploegen, die ruim onder de 9
minuten en 10 seconden bleven. Ten Thije
had van de 9 min. 22,4 seconden, die nu
voor het Nederlandse viertal werden ge
noteerd, ten hoogste tien seconden kunnen
afhalen.
Hfi
Joke de Korte
De Vreng was de enige zwemmer, die
zich in dit gezelschap van zes Europese
cracks thuis voelde. Als laatste man van
de Nederlandse ploeg liep hij met een 100
metertij d van 1.02.2 vele meters van de
grote achterstand op de Tsjechen in. Zijn
tijd over de 200 meter (2.15.7) was dezelf
de als die van de Franse zwemmer Boiteux.
Aan nauwelijks twee sprinters van inter
nationale klasse heeft men op deze Euro
pese kampioenschappen nu eenmaal niet
voldoende om een plaats in de finale van
het estafette-nummer te behalen.
Verrassing
Agota Sebo uit Boedapest, een van de
jongste pupillen van de Hongaarse „zwem-
vader" Hunyadfi, heeft in een finale op de
400 meter vrije slag voor een grote ver
rassing gezorgd. In een race, waarin de
favoriete, haar landgenote Valeria Gyenge,
steeds de leiding had, kwam zij op de laat
ste baan met een zó overrompelende eind
spurt voor de dag, dat het leek alsof Vale
ria Gyenge haar armen niet meer over het
water kon krijgen.
Hetty Balkenende volgde Gyenge in de
eerste banen op de voet en de 100 meter
werd door het Amsterdamse zwemstertje
in 1 min. 11 sec. afgelegd. Op dat moment
lag zij nog in tweede positie, maar na het
keerpunt kwam de gemakkelijk zwemmen
de Sebo zich op de baan naast Gyenge aan
dienen en ook de Joegoslavische Echa Li-
gorio kwam dichter bij onze landgenote.
Tine van Brenk lag op een der buitenbanen
reeds een zestal meters achter de anderen.
Ginetty Jany en de Belgische Huguette
Peeters bleven intussen goed volgen en
het was na 300 meter reeds duidelijk, dat
het tenslotte zou gaan tussen Gyenge, Sebo
en Ligorio, die langs Hetty Balkenende en
naast Agota Sebo was gekomen.
De laatste 50 meter pas bracht de be
slissing. Sebo had zich van Echa Ligorio
los gezwommen en deed met nog 60 meter
voor de boeg een aanval op Valeria Gyenge.
Voor Gyenge een onweerstaanbare aanval,
want er kwam geen antwoord, geen ver
hoging van tempo. Valeria Gyenge was
verslagen en 5 minuten later stonden Agota
Sebo. die in 5 min. 14.4 sec. zegevierde, de
zichtbaar teleurgestelde Valeria Gyenge
met Echa Ligorio op het ere-platform.
Hetty Balkenende had zich, een behoor
lijk en constant tempo zwemmend, op de
vierde plaats kunnen handhaven en met
de tijd van 5.21.6 bleef zij voor Ginette
Jany en voor Huguette Peeters. In 1950
was de Deense zwemster Greta Andersen
Europees kampioene geworden in 5.30.9.
Tine van Brenk ging traag en moeilijk
en zij moest met de laatste "plaats genoe
gen nemen.
Nogmaals Hongarije
Nóg een keer ging het groen-wit-rood
van Hongarije aan de middelste mast om
hoog. Dat was voor de 4 x 200 meter esta
fette, die in 8.47.8 door Hongarije werd
gewonnen. Ook deze finale bracht een op
windende strijd tussen de witte kurklijnen.
De eerste zwemmer der A-zzurri, Rolani,
bezorgde zijn ploeg de leiding. Maar toen
kwamen de Hongaren en de Fransen, ge
volgd door de Russen naar voren. En al
waren de aanvallen van de Zweedse cracks
Larsson en Ostrand fel en gevaarlijk, het
bleef toch een strijd tussen de drie ge
noemde ploegen. Toen Kadas met een voor
sprong als derde man voor Hongarije start
te en de Europese kampioen Nyeki nog als
vierde klaar stond, waren de Hongaren
zeker van het goud.
Maar de strijd om de tweede ere-plaats
moest toen nog worden uitgevochten tus
sen Frankrijk en Rusland. Boiteux en de
Rus Ballandin startten gelijk voor de laat
ste 200 meter. Ballandin liep uit en achter
startblok nummer 2 begon een tevreden
glimlach op de steeds zo strakke gezichten
te komen. Maar de lach verstierf weer
even snel. Boiteux had namelijk nog een
verrassing in petto in de vorrri van een
fantastische eindsprint, die hem naast en
tenslotte voor de lange Rus bracht.
Els van der Horn achtste
Els van der Horn heeft, het, geheel vol
gens de verwachting, niet ver gebracht in
het schoonspringen. In de ochtenduren was
zij na de gelimiteerde sprongen als zeven
de geklasseerd. De vrije sprongen kostten
haar echter een plaats in het eindklasse
ment. Na de tweede gelimiteerde sprong
bezette zij nog de tweede plaats. Maar een
half mislukte Auerbach zweefsprong lever
de toen een zeer gering aantal punten op
en één slechte sprong in een dergelijk in
ternationaal tournooi is nu eenmaal fataal.
Ans Tenkink was na de ochtendserie
veertiende en daarmee voor de finale,
waaraan 12 springsters mochten deelne
men, uitgeschakeld.
Verrassend was de uitslag. De Hongaarse
Irene Szagot, na de gelimiteerde sprongen
nummer 1, wisselde van plaats met de Rus
sische Choumicheva, die voor de aanvang
van de finale-serie de vierde plaats had
ingenomen. De Zweedse Hansson hand
haafde zich als tweede. Rusland behaalde
met dit nummer het eerste Europese zwem-
kampioenschap.
Waterpolo
Nu de eerste ronde van het waterpolo-
tournooi is geëindigd, zal opnieuw een
tweedaags programma worden opgemaakt.
In groep A zijn Italië en Duitsland, dat
België met 4-1 uitschakelde, zeker van een
plaats in de halve finale poule. Van groep
B gaan Nederland en Groot-Brittannië
over. Roemenië is uitgeschakeld. Van groep
C gaan Hongarije en Rusland naar de halve
eindstrijd over. Hier werd Oostenrijk uit
geschakeld. Van groep D zijn de halve
finalisten nog niet bekend.
De eerste halve poule (finale) bestaat uit
Italië, Duitsland, Nederland en Groot Brit-
tannië, waarbij de uitslag van de reeds ge
speelde wedstrijd NederlandGroot Brit-
tannië (7-6) en die van ItaliëDuitsland
(6-0) in de stand wordt verwerkt.
Tegen Wiesbaden Flyers
Zondag 5 September zal op het terrein
van „Haarlem" het officieuze Nederland
se negental een wedstrijd spelen tegen een
team van de Wiesbaden Flyers, bestaande
uit in Duitsland gelegerde militairen. De
aanvang is bepaald op half drie.
De samenstelling van het bondsteam is:
werper: Urbanus (OVVO); catcher: Geurts
(Schoten); le honk: Hoogenbos (HHC); 2e
honk: Keulemans (Schoten): 3e honk:
Smidt (HHC), korte stop: jole (HHC);
linksvelder: Prins (Ajax); midvelder: Nan-
ne (Schoten); rechtsvelder: Kapelle
(Blauw Wit).
Reserves: Van Pietersom en Van Lies
hout (beiden TIW), Kraal (ABC), Kok
(Ajax) en Lukkien (Schoten).»
Naar wij vernemen zal de centrale trai
ning van het Nederlands voetbalelftal half
September in het Olympisch stadion in
Amsterdam beginnen. Aangezien de bui
tenlandse trainer, die men op het oog heeft
(een Oostenrijker) nog niet is geëngageerd,
zullen de oefeningen onder leiding staan
van bondsoefenmeester Kaufmann.
Het programma, dat dit seizoen door de
Oranjeploeg zal worden afgewerkt, bestaat
uit de volgende officiële interlandwedstrij
den: 24 October in Antwerpen België
Nederland, 3 April 1955 in Nederland:
NederlandBelgië, 1 Mei in Dublin; Ierse
Vrijstaat—Nederland, en in het voorjaar
een interlandmatch NederlandDenemar
ken in ons land te spelen.
15)
„Ik weet dat u nogal geïnteresseerd bent
in vogels. Zoudt u niet af en toe een paar
waarnemingen op het eiland kunnen no
teren, vooral wat betreft het aankomen
van nieuwe troepen vogels, de data van
broedbegin en dergelijke?"
„Zal ik zeker doen als ik er aandenk
en als ik er de tijd voor kan vinden" be
loofde Bill. „Maar ik ben heus geen kei
op dat gebied, en mijn waarnemingen zou
den er wel eens helemaal naast kunnen
zijn, als u mij cat maar niet kwalijk
neemt. Een erg betrouwbare gids ben ik
niet".
„Daar zal ik rekening mee houden. Ik
ben u dankbaar voor alle gegevens, al is
het nog zo weinig".
Bill was opgelucht toen hij na de maal
tijd Lamb kwijt kon raken. Er was genoeg
te doen aan de wal tijdens zijn korte ver
blijf aldaar. En dat deed hij dan ook. On
der de lading, waarmede hij -weer naar het
eiland terugvoer, bevonden zich een melk-
geit, een paar tweedehands deuren, tuin
gereedschap en enkele instrumenten, twee
vaten bier, vers water in een tank, paraffine
en ook wat heerlijke etenswaren die Pen
rose hem had gegeven zonder er een cent
voor te willen accepteren. Verder was er
een grote kat, die volgens de vorige eige
naar de reputatie had de grootste ratten
vanger van Engeland te zijn. Bill hoopte
dat „Blackie" die reputatie verdiende,
want er schenen op Lobsterpot evenveel
ratten als konijnen te zijn. Toen Bill de
doos waarin Blackie getransporteerd was,
in de nieuwe woning op zijn eiland een
maal opende, negeerde Blackie volkomen
een schoteltje melk en een stukje vlees,
sprong het raam uit en verdween voor
twee dagen. Toen keerde hij terug en de
poneerde een enorme rat op de drempel.
Die kent zijn vak, oordeelde Bill met vol
doening. Van dat moment af scheen Blac
kie te weten dat hij bij Bill hoorde, die
daar zeer over verheugd was, omdat hij nu
een excuus had om zijn eigen stem eens te
horen.
Bill deed oprecht moeite, in de weken
daarna wat gegevens voor Lamb te verza
melen over het vogelleven. Hij vond dat
een oprechte studie te waarderen viel, al
was de man zelf dan nog zo vervelend. Bo
vendien zouden af en toe wat gegevens
hem misschien minder doen verlangen
naar een eigen bezoek aan het eiland.
In April en Mei werkte Bill hard om
orde in de chaos op het eiland te krijgen;
de keuken was nu keurig aangekleed, van
goede deuren en ramen en een golfplaten
dak voorzien. Hij haatte eigenlijk golf-
ijzeren daken wegens hun afschuwelijke
lelijkheid, maar zij hadden het onmisken
bare voordeel, waterdicht te zijn. Verder
gaf het dak hem de mogelijkheid tot een
goede drinkwatervoorziening. Hij zorgde er
voor, steeds de pijp naar de verzamelbak
af te koppelen bij harde wind, teneinde
zijn voorraad water goed te houden.
Iedere week bracht hij van zijn regel
matige bezoeken aan Portlevion iets mee,
dat een verrijking van de inventaris van
zijn woning betekende. Hij had nu een net
te tafel, een armstoel die onmiddellijk door
Blackie in beslag was genomen, twee klei
nere stoelen, een soort buffet en een kast
voor etenswaren, zelfs een kleedje en een
paar cretonnen gordijnen, op maat genaaid
door mevrouw Penrose uit een van haar
eigen gordijnen waarvan zij geheel be
zijden de waarheid verklaarde dat het
toch te oud voor haar was.
In de tuin echter voltrokken zich de
grootste veranderingen. Onkruid en bra
menstruiken waren verdwenen. Daar groei
den nu vroege aardappelen, groenten, ra
dijsjes, en enkele uien. terwijl de rest van
de ruimte binnen de stenen muur, die de
konijnen op veilige afstand hield, beteeld
was met gewone aardappelen en bonen
en voor een deel vrijgelaten was voor
aanplant van artikelen, die voor de win
ter ingezaaid moesten worden.
Bill was trots op zijn tuin. Het had hem
bijnta drie maanden zware arbeid met
schop en houweel gekost om de wildernis
op te ruimen. Heimelijk hoopte hij daarbij
steeds een ander geluid dan van aarde en
rots t,e horen. Diep had hij de grond om
gewoeld in de hoop, op iets te stuiten wat
zijn adem sneller zou doen gaan. Een af
dekking van een geheime kelder? Eigen
lijk moest hij zelf om die stille hoop
lachen. Zulke dingen gebeuren alleen in
boeken.
En toch, was het zo heel dwaas om zo
iets te verwachten of hopen? Hij was er
langzamerhand van overtuigd, dat zijn va
der het porselein naar het eiland ge
bracht had. Waar was het dan gebleven?
Welgedacht was het al erg onwaarschijn
lijk, dat de troepen het in de oorlog ver
nield hadden. Niet alleen was er geen
scherfje te vinden, bovendien zou dan
toch niet de hele verzameling het slacht
offer geworden zijn? Bovendien had dan
zeker wel iemand de waarde van de col
lectie onderkend en een stokje gestoken
voor brutaal vandalisme.
En had zijn vader niet de mogelijkheid
onder ogen gezien, na het begin van de
oorlog, dat het eiland misschien eens uit
veiligheidsoverwegingen verlaten zou moe
ten worden en ongenaakbaar gemaakt of
tot waarnemingspost van de kustwacht
bevorderd? Maar dan was het nog een
ideale schuilplaats voor het porselein mits
het goed weggeborgen werd. Wat was dan
logischer, dan dat hij met behulp van Tur-
pitt ergens in de rotsbodem een bomvrije
kelder had uitgehakt, waarvan de ingang
goed verborgen moest zijn om het porse
lein veilig te laten als zijzelf er niet meer
over konden waken? Niet dat 't er in dit
geval wat toe deed, om het porselein snel
op te sporen. Had het de stormen van de
oorlog doorstaan, dan lag het nu voorlopig
nog wel veilig. Maar het denkbeeld, waar
mede Bill eerst slechts had gespeeld, werd
allengs een obsessie.
Hij weigerde echter daaraan toe te ge
ven, want dit zou betekenen, dat hij niet
meer voor zijn levensonderhoud kon
zorgen door middel van hard werken,
maar moest interen op zijn geringe kapi
taal in de tijd dat hij groef naar een ge
heime kelder,die er misschien helemaal
niet was. Aan de andere kant voelde hij er
niets voor, hier voor herstel te leven zon
der iets te doen aan de oplossing van het
mysterie, dat de dood van zijn vader,
diens laatste belangrijke werk en de
schuilplaats van diens kapitale schatten
openbaren zou, alvorens hij, hersteld, even
tueel weer zijn carrière op zee zou voort
zetten.
Hij mocht zijn obsessie niet de overhand
laten krijgen over het gezonde verstand,
dat hem voorschreef, zijn eerste doel in het
oog te houden: herstel te vinden van zijn
geschokt geestelijk evenwicht.
Hij had in ieder geval een goed begin
gemaakt.
De tuin ontwikkelde zich uitstekend.
Dat was waarschijnlijk te danken aan twee
oorzaken: het geluk van de beginneling en
de uitstekende zorgen die zijn vader inder
tijd aan de grond besteed moest hebben.
Van begin af aan was hem opgevallen, dat
de struiken en planten hier een stuk beter
tot ontwikkeling kwamen dan elders op
het eiland. Hier en daar trof hij zelfs plan
ten aan met een zo weelderige groei en
knopvorming, dat hij ze liet staan, on
danks het feit dat hij de grond eigenlijk
beter gebruiken kon voor consumeerbare
artikelen. Deze planten toonden later bloe
men en bladen, groter dan hij ooit van
soortgelijke gewassen gezien had, exempla
ren die bewondering zouden hebben uitge
lokt op exposities va.n erkend deskundige
kwekers. Ongetwijfeld had zijn vader de
grond in de tuin behandeld met uitsteken
de meststoffen, die een nogal blijvend re
sultaat teweeg brachten. Bill kreeg steeds
meer bewondering voor de „gouverneur",
in wie groter capaciteiten schuil waren
gegaan dan hij ooit had gedroomd.
In de loop van de tijd herstelde Bill
steeds meer van de ruïnes, waarbij onder
meer een verblijf geschapen werd voor
„Blazer", de geit, die hem van verse melk
voorzag.
(Wordt vervolgd).
