Drie ministers spraken
over tien jaar Benelux
Bij de honderdste „Anastasia
„Assepoester in Wallstreet
Zuid-Oost-Azië- conferentie
in Manilla geopend
Grotendeels nieuwe bezetting
„Een fijn span"
„Beslissende stap
Het nieuwe Rotterdams Toneel
maakte officieel debuut
naar een groter
doel"
Groot-Brittannië spreekt tegen dat het
een tandenloos verdrag wenst
Amsterdam winnaar in
Jeugd-tennistournooi
Jeugd weerde zich in
tournooi „Bloemendaal"
MAANDAG 6 SEPTEMBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
WASSERIJ DUYN
Twee motorbranden
in Haarlem
De Castries leefde vier
maanden in afzondering
TYBB vierde het
35-jarig bestaan
Philips sluit radiofabrieken
in Indonesië
Russische vlootsterkte
Athletiek
N. de Vries werd club
kampioene van Gita
Onderzoek naar Cornets
Haarlems team op de
laatste plaats
Het was een enigszins eigenaardige avond
gisteren in d!e Haarlemse Schouwburg,
waarvan de verlichting naar bij de her
opening voor het nieuwe seizoen bleek
intussen verder verbeterd is, zodat er thans
een warmere sfeer heerst in de zaal, die
mogelijkerwijze binnenkort nog met een
gezellige, ouderwetse kroon vervolmaakt
wordt. De eigenaardigheid had uiteraard
een andere oorzaak: op het toneel speelde
Rika Hopper met enige leden van de to
neelgroep Theater het door Guy Bolton
bewerkte en door Jan Teulings vertaalde
televisiespel „Anastasia" van Marcelle
Maurette en tussen het talrijke pupliek za
ten enige vroegere medewerkers van dit
gezelschap, die intussen elders emplooi
hebben gevonden, naar hun vervangers te
kijken. Zij waren echter in de eerste paats
gekomen om met hun aanwezigheid huilde
te brengen aan de vitale oude dame, die
voor de honderdste keer onnavolgbaar de
rol van de keizerin-weduwe van Rusland
vertolkte, maar in een minzame toespraak
na afloop verklaarde dat het de 99ste keer
was geweest.Hoe dan ook, de toeschou
wers konden nauwelijks hartelijker ap
plaudisseren als zij hadden geweten, dat
zij een jubileumvoorstelling zagen.
Over het stuk, een tamelijk interessant
melodrama) met dankbare kansen voor de
acteurs, hoef ik niets meer te zeggen na
de twee besprekingen die er bij de lande
lijke en Haarlemse première aan zijn ge
wijd. Wel bieden de vele vervangingen
aanleiding tot enig commentaar. Door de
vele veranderingen in de samenstelling der
ensembles heeft „Anastasia" een vrijwel
geheel nieuwe bezetting gekregen: in de
plaats van Johan Schmitz trad nu Richard
Flink op, voor Lo van Hensbergen kwam
Gerard Hartkamp in de plaats, voor Ro
bert Sobels viel Sacco van der Made in en
W'im Kouwenhoven nam de rol van Jan
Velzeboer over. De opvolgster van Lies
Franken werd in het geheel niet genoemd.
Over het algemeen kan worden vastgesteld,
dat de vertoning er zeker niet op achteruit
is gegaan. Men mocht constateren, dat er
aan de voorbereidingen opnieuw grote
zorg was besteed. Het publiek heeft vrij
wel dezelfde waar voor zijn geld gekregen
als tevoren om het populair in zakelijke
termen uit te drukken. Evenals voorheen
bevolkten verder onder anderen Diny
Sprock en John Soer het fraaie décor van
Friso Wiegersma.
Maar wel wil ik graag iets meer verkla
ren wat betreft de bijdrage in het welsla
gen. van het geheel door Annie de Lange,
dfe voor dc geweldig moeilijke taak stond
in de titelrol één van onze allerbeste actri
ces, te weten Caro van Eyck, te doen ver
geten. Dat is haar niet gelukt, zo zij dit al
heeft willen proberen, maar zij leverde
toch een verrassend gave prestatie, welke
niets van een copie had. Haar wat beperk
tere opvatting was zeker aanvaardbaar en
werd met talent verdedigd. Caro van Eyck
was vooral in het eerste bedrijf, met haar
wanlhopig-ontredderde verschijning eerst
en haar bitter sarcasme later, veel sterker.
In de volgende scènes, na haar metamor
fose, waagde zij ook veel heftiger contras
ten, de vrouw die voor Anastasia moest
doorgaan soms bijna onsympathiek ma
kend waardoor zij raadselachtiger werd en
daardoor vollere climaxen bereikte. Maar
de vergelijking met zo'n indrukwekkende
creatie zou tot onredelijke conclusies kun
nen leiden en daarom haast ik mij er aan
toe te voegen, dat Annie de Lange vooral
in het zo intens vertolkte tweede bedrijf
wezenlijk wist te ontroeren.
ADVERTENTIE
amstkkij,\msf.v,\art20 TEL. 1105J
MANGELWAS 55 CT. PEK KG
Een onvervalste klucht, die onlangs nog
te Amsterdam haar honderdste voorstelling
beleefde, kwam het gezelschap van Johan
Kaart Zaterdag- en Zondagavond in het
Concertgebouw presenteren. De klucht
staat op naam van de heren Arnold en
Bach en zij draagt de titel: „Een fijn span."
Het span werd uitgemaakt door Johan
Kaart en Joh. Boskamp, twee toneelrotten,
voor wie de klucht zo langzamerhand een
levensdoel schijnt geworden. Ook nu speel
den zij hun rollen fris van de lever, char
gerend op volle sterkte, precies wetend hoe
zij de zaal mee moeten krijgen en dus al
tijd goed voor de onontbeerlijke hilariteit.
Men kan zich afvragen of zij hun vis
comica niet aan wat beters kunnen beste
den. dan aan de monstrueuze verwikkelin
gen, waarin zij zich op last van Arnold en
Bach storten. Nochtans schiet men zijn
critische opmerkingen naast de roos als
men hen daarom steeds hard valt. Ze
vormen samen een combinatie, die het
métier beheerst met glans en zwier. Ik heb
onbedaarlijk om hen moeten lachen. Een
dwarskijker, die de foefjes en trucjes uit
hun rijk arsenaal slechts' sceptisch ontmas
kert alsof het geen toneel ware, dat zij
spelen. Het is toneel, al lijkt het allemaal
zo gemakkelijk. En is het misschien ook
een eenvoudige opgave voor een kome-
diant-pur sang als zeker Johan Kaart is.
Met onverzwakt élan vervulde Rika
Hopper, met haar prachtige dictie iedere
nuance van de tekst alle gewenste scherpte
van toon en helderheid van gevoel gevend,
de Imponerende en aandoenlijke rol van de
in haar verdriet vereenzaamde moeder van
de in 1918 vermoorde czaar. Men zal haar
niet gauw vergeten zoals zij daar stond,
niet alleen in de voorgeschreven majesteit,
maar vooral in de waardigheid van haar
artistiek vermogen, dat zij voor het laatst
in Haarlem openbaarde. En daarom geloof
ik dat iedereen haar gisteren geuite wens
zal vervullen: haar er voor te behoeden
een vergeten burgeres te worden door haar
te groeten als men haar op straat tegen
komt. Ondergetekende zal dat altijd graag
en met eerbied doen, om haarzelf en om de
grote traditie, waarvan zij gaandeweg de
laatste vertegenwoordigster is geworden.
DAVID KONING
Zondagavond omstreeks half tien viel een
motorrijder op het Houtplein, doordat hij
met een fietser in aanraking kwam, op straat.
Toen hij wilde starten vloog zijn motor in
brand. Deze brand is door de chauffeur van
een autobus met een zich in deze bus be
vindend brandblusapparaat bedwongen. Te
gen de motorrijder is proces-verbaal op
gemaakt, aangezien hij onder invloed van
alcohol verkeerde en omdat hij rijbewijs
noch nummerbewijs bleek te bezitten.
Toen de 21-jarige heer C. Visée Zaterdag
avond omstreeks kwart voor negen een
garage aan de Waalstraat in Oud-Schoten
wilde inrijden, geraakte plotseling de motor
van zijn auto in brand.
In korte tijd ontwikkelden zich veel rook
en vuur, doch met behulp van enige hulp
vaardige omwonenden werd de haard spoe
dig in zand gesmoord. De brandweer die
kort daarop arriveerde, bluste de smeulende
resten met een koolzuursneeuwbui uit een
schuimblusser. De schade is aanzienlijk.
PARIJS (Reuter) Generaal-majoor De
Castries, de door de Vietminh vrijgelaten
verdediger van Dien Bien Phoe, ziet er
slecht uit. Zijn haar is grijs. Hij is verma
gerd en hij maakt een hologige indruk. Hij
leunde op een stok, toen hij te Hanoi een
erewacht inspecteerde.
De gewoonlijk Stoicijnse generaal barstte
in tranen uit, toen hij de hand van generaal
Cogny, de Franse bevelhebber in Noord-
Vietnam, die hem omhelsd had, drukte.
„Het is dwaas, maar ik kan mijn gevoelens
niet verbergen, vergeef mij," mompelde hij.
De Castries verhaalde hoe hij, na de val
van Dien Bien Phoe, in een jeep werd mee
genomen, waarna hij op een gegeven ogen
blik moest uitstappen en zijn tocht te voet,
met gebonden handen, over een afstand
van dertig kilometer voortzetten. Later
werden hij en andere officieren, met ge
bonden handen, op vrachtauto's geladen,
waarna zij acht dagen lang door onher
bergzaam land werden gereden, totdat het
kamp was bereikt, waar zij als krijgsge
vangenen zouden vertoeven. Gedurende
deze tocht kregen zij vier dagen lang geen
drinken. In het kamp werd De Castries ge
scheiden van zijn mede-krijgsgevangenen.
Vier Vietminh-leden hielden hem onafge
broken in het oog. Drie dagen lang werd
hij ondervraagd door een speciale commis
sie, waarvan een der leden een Rus was.
Na het tot stand komen van de wapenstil
stand werd hij aanzienlijk beter behandeld.
ENGELSE DIRIGENT OVERLEDEN.
LONDEN (U.P.) George Stratton, de
tweede dirigent van het Londens Sympho-
nie-Orkest, is Zondag overleden. Hij is 57
jaar geworden.
WEEKABONNEMENTEN
dien«& uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
Na op 1 September de Groote Schouw
burg op de linker-Maasoever met een door
Bob de Lange geregisseerde opvoering van
„Zo zijn onze manieren" van William Con-
greve waarvan intussen onder normale
omstandigheden met zeer veel succes een
reprise is gegeven te hebben geopend,
heeft het nieuwe Rotterdams Toneel zich
Zaterdag in de aan heel wat hogere eisen
voldoende „nood"schouwburg aan de Aert
van Nesstraat officieel aan het publiek
voorgesteld. Voor dit openbare debuut was
de keuze gevallen op het èl te Ameri
kaanse blijspel „The solid gold Cadillac"
van George Kaufman en Howard Teich-
mann, door regisseur Jan Teulings onder
de beter toepasselijke titel „Assepoester
in Wallstreet" vertaald. Gelukkig duurden
de bij dergelijke gelegenheden nu eenmaal
onvermijdelijke toespraken vooraf maar
heel kort. Van het gesprokene behoeft
eigenlijk alleen de sympathieke hulde van
de huidige directeur Anton Ruys aan zijn
voorgangers: Legras en Haspels, Van Zuy-
len, Tartaud en Van Eijsden, Cor van der
Lugt Melsert en Ko Arnoldi, te worden
vermeld.
Had de verslaggever het aldus gemak
kei, de criticus zit toch wel met enige
moeilijkheden. Niet wat de kwaliteit van
de vertoning betreft, want die was prima:
voor de tweede keer in één week heeft
dit Rotterdams Toneel een uitgebreide
voortzetting van het zo lang onder leiding
van Cor Ruys gestaan hebbende Vrije To
neel, naar men weet den vollce laten
zien dat het mogelijk is, met een ensemble
van zeker niet louter notoire talenten de
dramatische kunst bevredigend te dienen.
En ook bij de zeer veel aandacht vergende
technische onderdelen toonde Jan Teulings
zich voor geen kleintje vervaard. Het pro
bleem voor de recensent schuilt voorname
lijk in de aard van het stuk. Verwacht
mag namelijk worden, dat het zeker zal
„aanslaan" in een stad met een zakenleven
van allure als Rotterdam, maar dat er
overigens weinig goeds van te zeggen valt.
Trouwens: zou men met sterk toneel hier
niet beter gediend zijn?
Het stuk de revue zou men beter kun
nen zeggen is verdeeld in twaalf tafe
relen en twee filmscènes, waarin men de
„sprookjesachtige carrière kan volgen
van de gewezen actrice Laura Partridge,
die met haar vriendelijk-impertinente vra
gen op een vergadering van aandeelhou
ders van een industrieel concern de be-
dricgelijke directie zoveel onaangenaam
heden baart, dat deze haar een baantje
bezorgt om van haar af te zijn. Zij krijgt
een volkomen fictieve betrekking, maar
weet deze om te toveren in een vooraan
staande positie waarbij zij onderweg daar
heen allerlei bedrog ontmaskert. Het is
een vaak bijzonder amusante rol van Nell
Koppen, die hiermede haar succes in
„Fluffy neemt de leiding" evenaart. In de
rol van zo'n vrouw: kordaat uit naieve
onbeholpenheid en geloof in de macht van
het onlogische kan zij haar ongemeen ko
misch talent, waaraan menselijke warmte
In „Een fijn span" verschijnt het tweetal een grote aandoenlijkheid verleent, heer
ten tonele in de twijfelachitge verschijning
van bestuurderen ener vereniging tot ver
heffing van gevallen meisjes. Niet bepaald
fijnzinnig deze constellatie en op de ge
bruikelijke van-dik-hout-zaagt-men-plan-
ken-basis uitgewerkt. Natuurlijk zijn de
belangen der vereniging slechts een gerede
aanleiding voor een slippertje, waarmee
vooral Kaart zich zelf in de muizenissen
helpt,, die in de persoon van een lieftallig
danseresje (Lilly Bach) vaste vorm aan
nemen.
Het zou te ver voeren te vertellen wat
de gevolgen van deze escapade verder wel
zijn. Ze bieden in ieder geval alle gelegen
heid tot mallotige situaties waarin ook
Matthieu van Eysden als een bedenkelijke,
flink aangezette graaf en Tilly Perrin-
Bouwmeester in een rol van echtgenote
met achterdocht de klucht het volle pond
geven. Ook in de bijrollen zijn de typerin
gen niet mals met Peter Storck en Joyce
Tourniaire als de besten.
De goed bezette zaal leefde Zaterdag
avond met overgave mee. Dat er niet ge
schroomd werd op het publiek te spelen,
zou men Kaart als een tekort kunnen aan
wrijven wanneer niet de sfeerloze ruimte,
die dat publiek vulde, er als het ware om
schreeuwde. En ook het stuk zelf. zünde nu
®enmaal een verzameling van onwaar
schijnlijkheden van het dikste soort. vroe°
geen zachtzinnige behandeling. De vierde
muur werd er letterlijk mee doorbroken.
Anders zou men er geen gat in zien.
P. W. FRANSE.
lijk uitvieren. De inpakscène na de pauze,
als men oo voortgang der handeling zit te
wachten, is hoe aardig ookwat lang
gerekt, maar dat zal zij inmiddels zelf
wel ontdekt hebben.
En nu ik dan toch over prestaties der
medewerkenden bezig ben: uitmuntend
was het aandeel daarin van John Gobau
als de van onderop begonnen millionnair
Edward Mac Keefer, die zich als minister
in Washington zo ongelukkig voelt. Ver
makelijk hoogtepunt van de nogal lang
durige avond is zijn met averechtse of
veel te gedetailleerde gebaren overladen
monoloog, een herinnering aan een jeugd-
prestatie op een voordrachtwedstrijd, uit
gewerkt tot een terecht met een open
doekje beloonde parodie op het slechte di»
lettantisme op het toneel. Van de vier
„lelijke zakenmannetjes" moet in de eerste
plaats de precies gepaste bijdrage van Leo
de Hartogh worden genoemd, al wekten
ook Lucas Wensing en Wim Grelinger de
nodige hilariteit en stond Steye van Bran
denberg soms treffend model voor de groot
ste schruk van allemaal. Fris en natuurlijk
was de secretaresse van Yda Andrea.
z Samen met Multifilm
George Kaufman heeft, dit omvangrijke
niemendalletje, me' de niet steeds even
gelukkig gerealiseerde bedoeling allerlei
absurditeiten van de hedendaagse samen
leving te hekelen, geschreven in samen
werking met Howard Teichmann, een nieu
weling op Broadway met een grote er
varing op het gebied van de televisie, welk
modern medium hier een aanvullende taak
vervult en tevens niet weinig ridicuul
wordt gemaakt. Van deze humoristische cri-
tiek gaat veel verloren, omdat in Nederland
de toestanden gelukkig anders zijn dan in
het van reclame doortrokken Amerika,
maar niettemin moet men waardering heb
ben voor de even speelse als vernuftige wijze
waarop Willy van Hemert de door Multi-
film-Haarlem (gedeeltelijk in samenwer
king met de KLM op Schiphol) vervaar
digde cinematografische weergeving van
deze TV-reportage in elkaar heeft gezet.
Mieke Bouman, Piet te Nuyl Jr. en Siebe
van der Zee treden als verslaggevers op.
Principieel behoeft er tegen het gevaar
lijke experiment van vertoning van films
in de schouwburg geen bezwaar te be
staan. De expressionisten deden het vroe
ger al. Bert Brecht maakt er in Duitsland
nog steeds gebruik van, in navolging van
Erwin Piscator, die dit middel met agita
torische en documentaire bedoelingen in
de Verenigde Staten introduceerde. Bij be
togend toneel kan het zin hebben. Ter ver
hoging van het element van kolder of sa
tire eveneens. Maar in dit geval slaat het
nergens op, al had ik die vondst van het
portret van Drees niet graag willen mis
sen na het projecteren der beeltenissen
van onder anderen Churchill en Malik bij
het zoeken naar een antwoord op de vraag,
welke politieke invloeden tot het aftreden
van Mac Keefer als minister hebben ge
leid. Toch valt er één goed ding te signa
leren: men was blij als het witte doek
weer werd opgetrokken om plaats te ma
ken voor de „primitieve" décors van be
schilderd linnen, als de realistische foto
grafie werd vervangen door de lieve il
lusie! Eveneens mechanisch gereprodu
ceerd werd de tekst van de verteller,
als hoedanig Wim Kan op de van hem
bekende wijze fungeerde, even geestig
door Ru van Veen op de piano begeleid.
Het geheel is nie meer dan een weinig
interessant en maar nauwelijks boeiend
strooiavondje van grapjes, die soms zeer
raak aankomen, door Jan Teulings die
hier in toneeltechnisch opzicht een voor
beeldig stuk werk leverde met navenante
trekjes aangevuld. Voor het anecdotische
staat de reputatie van Kaufman borg,
wiens naam echter een begrip is gewor
den door zijn samenwerking (die destijds
„Je kunt het toch niet meenemen" als hart
en geest verkwikkend resultaat had) met
Moss Hart en waarschijnlijk was het deze,
die vroeger de onvertaalbare „quality of
tenderness" teweeg bracht, waar men nu
vergeefs naar hunkert. Een gave voorstel
ling dus van een zwak divertissement,
waarvan de satirieke inslag nauwelijks
onder de oppervlakte komt en zelden doel
treft. DAVID KONING
Ter gelegenheid van het feit dat tien
jaar geleden het Benelux-verdrag werd
ondertekend is Zaterdag door de Neder
landse radio een programma uitgezonden
waarin de Belgische minister van Buiten
landse Zaken, P. H. Spaak, de minister
president en minister van Buitenlandse
Zaken van Luxemburg, J. Bech, en de Ne
derlandse minister zonder portefeuille, mr.
J. M. A. H. Luns, hebben gesproken.
Minister Spaak zei onder meer, dat men
tien jaar geleden een gemeenschappelijke
markt wilde oprichten welke de drie lan
den, met hun 20 millioen inwoners, tot een
wezenlijke economische macht zou maken.
De heer Spaak verklaarde dat dit ge
durfde experiment, dat door de gehele we
reld met belangstelling werd gevolgd, on
danks al de moeilijkheden die men te
overwinnen kreeg, geslaagd is. De econo
mische unie is voor driekwart verwezen
lijkt. Een nieuwe, belangrijke stap werd
onlangs gezet met de vrijmaking van het
kapitaalverkeer tussen de drie partners.
De unie der Benelux-landen staat thans
op de derde plaats onder de economische
machten dezer wereld.
„Benelux is een grote zaak op zichzelf,
waarop wij terecht fier mogen zijn. Het is
I ook een stap naar een groter doel, van meer
beslissende aard, een Verenigd Europa".
De minister-president van Luxemburg,
de heer Bech, zeide onder meer dat de
gedachte aan een economische toenadering
tussen Nederland en de Belgisch-Luxem
burgse unie gedurende de oorlogsjaren is
opgekomen. De politiek van een eng eco
nomisch nationalisme, die na de eerste
oorlog in Europa werd gevoerd, moest lei
den tot een economische chaos.
Alle regeringen die te Londen in bal
lingschap vertoefden, gaven zich er ter
dege rekenschap van dat men, om het
uiterst ingewikkelde en moeilijke probleem
van de ecenomische organisatie van Euro
pa op te lossen een overigens soms zeer
respectabel persoonlijk en nationaal egois
me moest overwinnen, maar zij wisten ook
dat alleen een economische eenheid, ge
baseerd op het algemeen belang, aan het
oude continent zijn productievermogen en
Clubhuis aan Schalkwijkerweg
in gebruik genomen
De grootste R.K. sportvereniging in
Haarlem, TYBB, vierde gisteren het 35-ja-
rig bestaaneen nieuw clubhuis werd op
het terreinneacomplex onder grote belang
stelling van de zijde der autoriteiten in ge
bruik genomen
De dag was begonnen met een H. Mis.
Hierna volgde een feestelijk ontbijt, waar
aan alle afdelingen van TYBB aanzaten.
Hier verenigden zich de voetballers, tafel
tennissers, tennissers, handbalsters, honk
ballers en softbalspeelsters. Om 12 uur
werd aan de Schalkwijkerweg het clubhuis
ingezegend.
De heer G. Kruyver prees het initiatief
van de leden Op een geel-zwart kussen
werd daarna een sleutel aangeboden, waar
mee de heer Kruyver het restaurant open
de Vervolgens zegende de geestelijke advi
seur, kapelaan v d Plas, het gebouw in
De fractie-voorzitter van de KVP, de
heer Schippers, sprak enkele waarderende
woorden evenals de heer v. d. Aart, voor
zitter van de afdeling Haarlem van de
KNVB. Rector Grimbergen, de Diocesane
sportadviseur, vond dit alles een bewijs dat
met vertrouwen de toekomst mocht wor
den tegemoet geeniz. Mede namens wet
houder Geluk sprak de inspecteur der li
chamelijke opvoeding in Haarlem, de heer
S. Heyers, hartelijke woorden, evenals de
heer Beets namens de Koninklijke Nederl.
Honkbal Bond. De voorzitter van EDO, de
heer Cats, bood bij zijn toespraak een te
kening aan ter verfraaiing van het club
huis. De heer v. d. Lit overhandigde namens
de leden een aantal asbakken, een radio
toestel en een grasmaaimachine. Tot slot
bedankte de heer Van Turnhout alle spre
kers voor de gelukwensen en de fraaie ca
de aux.
Na het officiële gedeelte volgde een uit
gebreid sportprogramma. Het eerste voet
balelftal speelde de ere-wedstrijd tegen
CSV uit Castricum, welke ontmoeting in
een gelijk spel (11) eindigde. De softbal-
ploeg won de promotiewedstrijd tegen
Rooswijk II met 1—0 en verhoogde dus de
feeststemming door naar de tweede klasse
te promoveren. Bij de handbalsters zege
vierde het eerste over Kimbria met 65,
maar het tweede leed tegen de Limburgse
reserves een 81 nederlaag.
Een geslaagde feestavond in het gebouw
van de HKB vormde een waardig slot van
oen prachtig geslaagde dag waarop TYBB
met genoegen kan terugzien.
MANILLA (Reuter/AFP) De con
ferentie over Zuid-Oost-Azië te Manilla is
Maandag geopend met een toespraak van
president Magsaysay van de Philippijnen.
Het vreedzaam samenleven der staten, dat
de communisten aanbieden, aldus de pre
sident. is dat van de leeuw en het lam
„het lam in de maag van de leeuw". Als
wij zwak worden verkrijgen wij een der
gelijk samenleven, aldus de president, die
besloot: „Wij willen de vrede, want wij
hebben onder de verschrikkingen van de
oorlog geleden. Maar sterker dan onze
angst voor de oorlog is onze liefde voor
de vrijheid".
Carlos Garcia, vice-premier en minister
van Buitenlandse Zaken van de Philippij
nen werd op voordracht van Dulles met
algemene stemmen tot voorzitter gekozen.
„Wij hopen, dat andere landen, die de
zelfde doelen hebben, zich met ons willen
verenigen in de collectieve verdediging
van allen", aldus Lord Reading, de leider
der Britse delegatie. De levensstandaard
in de landen van Zuid-Oost-Azië zou ver
hoogd moeten worden. De Britse minister
sprak tegen, dat Groot-Brittannië geen
belangstelling voor dit deel van de wereld
zou hebben en slechts een verdrag „zonder
tanden" zou wensen. Zowel de Australische
minister van Buitenlandse Zaken, Richard
Casey, als zijn Nieuw-Zeelandse ambtge
noot, Clifton Webb, spraken met klem
over „de noodzakelijkheid van econo
mische maatregelen naast militaire".
Minister Dulles zeide, dat het gevaar
van het internationale communisme sterk
verminderd zou kunnen worden door het
duidelijk te maken dat een aanval op een
van de leden van het voorgestelde ver
drag een gemeenschappelijke reactie zou
uitlokken die zich op een zo wel gekozen
plaats zou ontladen, dat de aanvaller meer
zou verliezen dan dat hij mogelijk zou
kunnen winnen. De kracht van de landen,
die in Manilla vertegenwoordigd zijn zou
gelegen zijn in de organisatie van een
mobiele strijdkracht en een strategisch
opgestelde reserve. Laos en Cambodja
hopen wij op de een of andere wijze in be
scherming te kunnen nemen aldus Dulles.
Ook hij wenste het voorgestelde verdrag
open te zien voor nieuwe leden. Het dien
de eens en voor al duidelijk gemaakt te
worden, dat het streven gericht was op
versterking van de onafhankelijkheid der
nieuwe landen. De Westerse mogendheden
dienden zich niet te iaten binden door de
gevoeligheden van hen, die kotonialisme
nog vereenzelvigen met het Westen.
ontplooiing kon teruggeven. Hoewel thans
de volledige economische unie nog niet
verwezenlijkt is, zijn de accoorden die
binnen Benelux zijn tot stand gekomen,
voor ieder der drie partnerlanden van
wezenlijk voordeel geweest.
Van alle regionale unies, die na de oor
log in Europa ontworpen werden, is alleen
de Benelux nog levende werkelijkheid.
De Nederlandse minister zonder porte
feuille, mr. Luns, herinnerde eraan dat
juist in de laatste tijd belangrijke bouw
stenen zijn toegevoegd aan het materiaal,
dat in de voorafgaande periode voor het
Beneluxgebouw werd aangebracht. Hij had
hierbij speciaal het oog op een drietal pro
tocollen, welke de coördinatie van het be
leid op economisch en sociaal gebied, de
samenwerking op het terrein van de han
delspolitiek en de vrijmaking van het ka
pitaal-verkeer regelen. Hierdoor is de ba
sis voor een nauwe samenwerking op fi
nancieel en economisch gebied gelegd.
Maar de betekenis hiervan gaat veel ver
der en is uit algemeen politiek oogpunt
van groot belang. Juist in de laatste weken
is gebleken hoe moeilijk het nog is tot een
nauwer samengaan tussen de verschillende
West-Europese landen te komen. Op het
beperkte gebied van Benelux wordt daar
entegen een steeds hechtere band gesmeed.
Hoe meer deze samenwerking zich naar
buiten manifesteert, des te sterker wordt
de positie van onze kleine landen in de
arena van de wereldpolitiek, aldus mi
nister Luns.
Deviezentoewijzing blijft uit
DJAKARTA (Pi-Aneta) Wegens het
uitblijven van een deviezentoewijzing voor
de invoer van benodigde onderdelen zal de
fabricage van radio-apparaten bij de Phi-
lips-radiofabrieken te Surabaja en Ban
dung binnenkort stilgezet worden.
In Maart 1954 diende Philips een aan
vrage voor deviezen voor een bedrag van
twee millioen Nederlandse guldens in bij
het ministerie van Economische Zaken voor
de invoer van onderdelen, die nodig zijn
voor de fabricage van radiotoestellen.
Op deze aanvraag is nog geen antwoord
door Philips ontvangen, op grond daarvan
is Philips gedwongen de fabrieken voor on
bepaalde tijd te sluiten.
De directie heeft verklaard dat deze toe
stand buiten haar schuld is ontstaan, zodat
haar geen verplichting tot doorbetaling van
het personeel tijdens de sluitingsperiode
kan worden opgelegd. Desondanks is zij be
reid uit sociale overwegingen aan het per
soneel een wachtgeld van 40 procent uit te
betalen. Indien thans nog een toewijzing
van deviezen zou geschieden zou het werk
in de fabriek toch vier maanden stil moeten
liggen. De fabricage van gloeilampen gaat
normaal door.
De Britse marineleiding heeft op 25
Augustus in een verklaring gezegd dat de
Russische vloot binnen de komende twee
of drie j^iar naar schatting zou beschik
ken over 500 onderzeeboten, 30 kruisers
150 torpedoboot jagers, 500 motortorpedo
boten, -duizend mijnenvegers, 300 bege
leidingsvaartuigen benevens vierduizend
marinevliegtuigen. Radio-Moskou maakt
thans melding van een bericht van het
officiële Sovjet-Russische persbureau
„Tass", waarin dit onder meer zegt „ge
rechtigd te zijn de juistheid van deze ver
klaring der Britse admiraliteit en van de
beschouwingen, die daaraan vervolgens
door Britse bladen zijn vastgeknoopt, te
ontkennen". Volgens „Tass" is de verkla
ring der Britse marineleiding „zonder
twijfel ingegeven door de wens de ver
foeilijke en reeds door de volken der we
reld verworpen machtspolitiek, welke te
vens een voortzetting van de bewapenings
loop inhoudt, te steunen".
Onder minder gunstige weersomstandig
heden hield Gita op het terrein aan de
Kleverlaan haar jaarlijkse onderlinge wed
strijden. Mejuffrouw N. de Vries slaagde er
in haar zuster R. de Vries, die vorig jaar
clubkampioene was, te onttronen. Met 3353
punten legde eerstgenoemde deze keer be
slag op de wisselbeker, waarmede zij ruim
100 punten voor bleef op haar zuster. De
derde plaats was voor mejuffrouw G. Tak
ken met 2577 punten. De beste prestatie
kwam ongetwijfeld op naam te staan van
mejuffrouw R. de Vries, die bij het speer
werpen met 31.72 m een nieuw clubrecord
vestigde. Mejuffrouw N. de Vries noteerde
12.9 sec. op de 100 m, bij het discuswerpen
kwam zij tot 27.50 m, bij het kogelstoten tot
8.55 m en bij het speerwerpen tot 27.13 m.
Haar prestaties bij de springnummers waren
als volgt: vèrspringen 4.88 m, hoogspringen
1.35 m.
Bij de meisjes won Feikje de Groot met
2651 punten voor C. Hezemans, die 2430
punten behaalde en M. Hoogeveen, die tot
2151 punten kwam.
Mejuffrouw R. Negrijn werd eerste bij de
dames-nieuwelingen met 1774 punten en bij
de meisjes-nieuwelingen was deze plaats
weggelegd voor Tineke ten Veen met 1958
punten.
De athletiekpropagandist en oud-trainer
van Gita, de heer J. Hut. reikte na afloop
van de wedstrijden de prijzen uit.
Dulles zeide er niet aan te twijfelen, dat
men, ondanks aanvankelijke meningsver
schillen, tot een belangrijke overeenkomst
zou geraken. De kansen voor het commu
nisme zouden afnemen, indien de vrije
landen hun economie konden versterken
dank zij handelsbetrekkingen.
Guy La Chambre, de Franse afgevaar
digde, zeide, dat op politiek, economisch
en sociaal gebied niets te bereiken is zon
der gemeenschappelijke inspanning. Soli
dariteit is de sleutel voor onze problemen.
Aan de conferentie nemen de volgende
landen deel: de Verenigde Staten, Austra
lië, Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Groot-
Brittannië, Pakistan, Thailand en de Phi
lippijnen.
Prins Wan (Thailand) zei dat zijn land
een .verbondwenst, dat het Noord-Atlan
tisch Verdrag zo dicht mogelijk benadert
en waarin ook Laos, Cambodja en Viet
nam opgenomen worden.
Een woordvoerder van de Amerikaanse
delegatie heeft verklaard, dat Dulles „zeer
waarschijnlijk" na de conferentie naar
Formosa en Japan zal gaan, een beslissing
is echter nog niet genomen.
De Verenigde Staten hebben er in toe
gestemd de Philippijnse strijdkrachten te
versterken, aldus is Zaterdag bekend ge
maakt na een bijeenkomst van de raad van
het Amerikaans-Philippijnse verdedigings-
verdrag.
De Britse minister van Bevoorrading,
Duncan Sandys, heeft medegedeeld, dat
een onderzoek naai- de ongelukken met de
Britse „Cornets" „duidelijke en positieve
resultaten" hebben gehad. Er is alle reden
te vertrouwen, dat „het mogelijk zal zijn de
Cornet veilig te maken en de productie er
van binnen niet al te lange tijd te her
vatten." In het begin van dit jaar werd een
opstijgverbod voor de Cornets afgekondigd,
nadat drie toestellen van dit type op ge
heimzinnige manier waren verongelukt.
Het onderzoek heeft aangetoond, dat be
paalde onderdelen van de Cornet moeten
worden versterkt. Een fundamentele wij
ziging van de constructie van het toestel
v/as hiervoor niet nodig.
Ten einde uit haar isolement bevrijd t£
worden had het district Noordholland-
Noord van de KNLTB het vorig jaar het
initiatief genomen tot een ruimer contact
te komen met de districten Amsterdam en
Haarlem. Wedstrijden tegen de jeugdploe-
gen van genoemde districten werden daar
op in Noordholland gespeeld.
Op de banen van „Eindenhout" in Haar
lem hebben Amsterdam, Noordholland-
Noord en Haarlem Zondag voor de eerste
maal een drie Districten-tournooi gehou
den. De Noordhollanders hebben bij deze
wedstrijden het bewijs geleverd, dat zij
over goede krachten beschikken. Tegen
Amsterdam werd een eervolle 53 neder
laag geleden. Een fraai resultaat werd ge
boekt tegen Haarlem, dat een 62 neder
laag tegen de Noordhollanders moest in
casseren. Vermeldt dient te worden, dat de
Haarlemmers door afwezigheid van ver
schillende speelsters en spelers niet over
hun sterkste team konden beschikken.
Amsterdam, dat Haarlem met 52 ver
sloeg, eindigde als eerste. Tweede werd
Noordholland, Haarlem bezette zonder
overwinning de derde plaats.
De uitslagen waren: AmsterdamNoord
holland-Noord: 53. Eerste heren-enkel
spel: KloezenVan Twuyver 60, 61.
Tweede heren-enkelspel: GourovichTer-
voort 64, 64. Eerste dames-enkelspel:
mej. v. d. Werfmej. Ovinge 36, 63,
36. Tweede dames-enkelspel: mej. Mallé
mej. Tervoort 16, 26. Heren-dubbel
spel: Maas en CoëlhoOp den Velde en K.
Beekhuis 64, 46, 64. Dames-dubbel
spel: mej. Classen en mej. ten Katemej.
Ovinge en mej. Dingier 46, 26. Eerste
gem. dubbel: mej. van Rijn en Kouwmej.
van 't Hull en J. Beekhuis 75, 64.
Tweede gem. dubbel: mej. Klaver en Mo-
ritzmej. v. d. Rol en Niessink 61, 62.
AmsterdamHaarlem: 52. Ie heren
enkel: Kloezenden Hartog 64, 64; 2e
heren-enkel: GourovichReus 64, 61.
Ie dames-enkel: mej. v. d. Werfmej. Ran-
dag: wegens tijdgebrek niet gespeeld. 2e
Demes-enkel: mej. MalléSchouten 79,
36. Heren-dubbel: Maas en Coëlho
Titulaer en Van Berckel 46, 810. Da
mes-dubbel: mej. Classen en mej. ten
Katemej. Okker en mej. Verwaal 61,
64. Ie gem. dubbel: mej. van Rijn en
Kouwmej. Goekoop en Beyen 61, 62.
2e gem. dubbel: mej. Klaver en Moritz
mej. Steffelaar en Van Bellen 62 64.
HaarlemNoordholland-Noord: 26. Ie
heren-enkel: Den Hartogvan Twuyver
57, 62, 61. 2e heren-enkel: Titulaer
Tervoort 36, 36. Ie dames-enkel: mej.
Randagmej. Ovinge 57, 86, 61. 2e
dames-enkel: mej. Schoutenmej. Ter
voort 16, 26. Heren-dubbel: Steffelaar
en Van BerckelOp den Velde en K. Beek
huis 62, 61. Dames-dubbel: mej. Okker
en mej. Verwaalmej. van 't Hul en mej.
Dingher 64, 36, 57. Ie gem. dubbel:
mej. Goedkoop en Beyenmej. van 't Hul
en J. Beekhuis: 57, 68. 2e gem.-dubbel:
mej. Stefelaar en Van Bellenmej. van
Rol en Niessink 26, 16.
Het tennistournooi van de L.T.C. „Bloe
mendaal" op „Duinwijck", waarvan de fi
nales in het afgelopen weekend hebben
plaats gehad, is voor de organisatoren een
groot succes geworden. Aan het B en C-
tournooi is door een maximaal toe te laten
aantal spelers, honderdvijftig in getal,
deelgenomen. Een opvallend succes, ge
zien de betrekkelijk weinige animo, dde er
de laatste tijd voor dergelijke tournooien
blijkt te bestaan.
De jeugd heeft zich geducht doen gel
den. Zo waren in het B-tournooi drie van
de vier halve-finalisten in het heren en
kelspel nog geen achttien jaar. Door de re
gen moesten enkele wedstrijden van Zater
dag 's Zondags worden uitgespeeld. Ook
Zondag moest enkele malen voor regen
worden gestopt.
B-tournooi: Damesdubbel: halve finales:
E. Randag/L. PierlotJ. v. Gelsdorp/M.
Tielung 46; 62, 60; M. Vunderink/C.
SchoutenP. v. d. Fange/Exmann 63;
61. Finale: E. Randag/L. PierlotM.
Vunderink/C. Schouten 46: 63; 86.
Damesenkel: halve finales: E. RisB.
Snijders 16; 64; 86; C. C. Schouten
W. v. Woesik 8—6; 3—6; 5—7. Finale. W. v.
WoesikE. Ris 64; 64.
Herenenkel: halve finales: J. Bolleman-
N. Groen 62; 46; 64; P. Nederkoorn
H. Reus 57; 46. Finale: H. ReusJ.
Bolleman 60; 64.
Gem. dubbel: halve finales: Woltersom/
SchützE. Ramdag/G. Randag 26; 26.
E. Baljon/J. de Vilderv. Woesik/Pelgrom
75; 57; 26. Finale: Van Woesik/
PelgromE. Randag/G. Randag 61; 64.
Herendubbel: halve finales: A. Schütz/
Th. PraamingH. Reus/B. Tjaden 62;
36; 61; A. Oosterhof/P. TitrheruM.
v. Berckel/F. Titulaer 64; 06; 119.
Finale: A. Oosterhof/Titiheru—A. Schütz/
Th. Praaming 68; 63; 62.
C.-Tournooi: Damesdubbel: halve fina
les: L. in 't Hout/B. v. d. BoschK. Ok
ker/J. Verwaal 6—2; 6—2; M. Knuijt/
HakvoortN. v. Duinen/B. Leendertz 64;
16; 108. Finale: L. in 't Hout/B. v. d.
BoschM. Knuijt/Hakvoort 61; 75.
Damesenkel: halve finales: K. OkkerM.
Brunink 6—1; 6—2; L. in 't Hout—J. Ver
waal 6—3; C—6; 6—4. Finale: K. Okker—
L. in 't Hout 75; 62.
Gemengd dubbel: halve finales: M. Nij-
hof/J. NijhofTh. v. Hoogen/'C. Schouten
16; 36; A. v. Noort/K. BakkerM.
Knuijt/W. v. Duinen 64; 36; 64. Fi
nale: Th. v. Hoogen/C. SchoutenA. v.
Noort/K. Bakker 6—2; 6—3.
Herendubbel: halve finales: Hartevelt/
O. de Rooy-J. W. v. d. Heijden/C. v. Wijk
26; 1012; C. Schouten/J. Post-W. v.
Duinen/B. Leendertz 61; 62. Finale: C.
Schouten/J. PostJ. v. d. Heijden/C. v.
Wijk 6—3; 4—6; 6—4.
