SPREKENDE HOND KRIJGT OPVOLGER
SCHOONIHEIDSOV
:GINGEN
„Die andere weretcf
Het gevaar van een
te groot optimisme
Wandeling langs Jaarbeursnieuwtjes
Groentesoep
met Kerrie
Jeanne Basilek
Stroopbroodjes
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1954
Een gesprek met
Effecten- en
Geldmarkt
tampons
Tien jaar Benelux voor
de televisie
oor
de<V
rouw
VANUIT DE RUIME erker van haar flat ziet Jeanne Basilek uit over de
Amstel. Onophoudelijk varen ranke bootjes voorbij, die een wijde, violet-
groene baan achterlaten. Haar zitkamer is als het ware aangekleed met mu
ziekinstrumenten: een grote gouden harp in de hoek, waarover een
Tsjechische shawl met rood-paarse bloemen hangt, ergens anders staat nog
een andere harp, een veel kleinere een zogenaamde Ilaken-Harfe die
ehonderd jaar oud is en verder zie ik een Hongaarse zigeuner-cimbaal,
i viool, een luit, een cither, diverse fluiten en natuurlijk een piano. Een
weelderige filodendron buigt zijn ranke bladeren mee met het venster.
TERWIJL MEVROUW BASILEK,
van geboorte Tsjechische, hoewel haar
wieg in Nederland stond, me uit haar
leven vertelt, staart een Drentse schaap
herder in een hondenmand me onafge
broken aan.
„Als jong meisje zong ik al in de
kinderoperette bij mevrouw Hopman-
Stap", zegt de vrouw, wier leven door
muziek wordt beheerst. Ze kreeg privé
lessen van deze begaafde zangpaedagoge
en viel reeds met haar achttiende jaar
op als zangeres. „Bij mijn debuut leek
ik nog zo jong, dat ik er maar een tien
tal jaren bij fantaseerde, met het ge
volg, dat ik nu nog wel eens de opmer
king hoor: je ziet er toch nog maar jong
uit voor je zestig jaar. Geen wonder,
die tien bijgesn.okkelde jaren zijn er
voor sommige mensen nog steeds niet
af!"
Ontelbare malen heeft ze de kinder
operette Assepoester gezongen. Aan
haar levendige gebaren en felle, ex
pressieve ogen kan ik zien, dat ze bij
haar muzikale kwaliteiten ook acteer
talent bezit.
Hubert Cuypers noemde haar de Hol
landse nachtegaal en in Tsjecho-
Slowakije, waar ze ieder jaar concerten
gaf, stond ze bekend als de Boheemse
nachtegaal. In Praag heeft ze met het
beroemde Boheemse Strijkkwartet voor
president Masaryk gezongen en het was
een triomf daarna aan zijn arm het bal
te mogen openen. In die tijd zong ze
ook veel voor de Nederlandse en
Tsjechische radio.
Mengelberg heeft haar een jaar gratis
les gegeven, omdat hij zo verrukt was
van haar stem. In de oorlog heeft zij
zich echter teruggetrokken, omdat ze
zich van het begin af consequent af
zijdig wilde houden. Daarom hebben
we haar nooit onder Mengelberg in de
Matthaus Passion horen zingen. Wel
gaf ze in die tijd huisconcerten.
Jeanne Basilek is in het bezit van
ettelijke diploma's: zang- en spraak-
lerares, piano, koordirectie, clavecim-
bel, harp en zo meer. In 1949 won ze
de zilveren médaille op het zangcon
cours in Den Haag en een paar jaar
tevoren is ze door Koningin Juliana op
getreden. Wat is het te betreuren, dat
we deze prachtige stem de laatste tijd
niet meer over de radio horen!
Ik luister geboeid naar haar levens
verhaal, maar moet af en toe toch even
naar de hoek kijken, waar de hond on
afgebroken in mijn richting staart. Hij
fixeert me op een bijna griezelige ma
nier. Dan lost mevrouw Basilek het
raadsel op: het is Honnie, de beroemde
sprekende hond, thans zeer natuurge
trouw opgezet.
Een aantal jaren heeft hij heel wat
opzien gebaard door zijn zeldzame gave.
In 1943 is hij gestorven. Zijn woorden
zijn echter nauwkeurig op gramofoon-
pïaten vastgelegd.
Als mevrouw Basilek zei: „Honnie,
gaan we praten?", dan kwispelde hij
enthousiast met zijn staart, want deze
spraaklessen waren een feest voor het
dier. Misschien ook door de vele koek
jes, die er bij te pas kwamen? Met ein
deloos geduld heeft ze hem de woorden:
„hebben, mama" en „ja sjaan" (Jeanne)
bijgebracht. Het begon, doordat het haar
opviel, dat Honnie, als hij voor het raam
stond en naar hondjes buiten keek, be
paalde klanken uitstootte en met de
tong om zijn snuit likte, hetgeen een
sj-klank veroorzaakte. Toén besloot zij.
spraakpaedagoge bij uitnemendheid,
want ze heeft heel wat mensen weer
aan hun stem geholpen, Honnie be
paalde klanken bij te brengen. Het was
echter nog meer het fluïdum, de band
tussen mens en dier, het zuiver aanvoe
len, haar grote liefde en eindeloos ge
duld, die dit mogelijk maakten.
De plaat wordt gedraaid en ik hoor
Honnie duidelijk „praten". Hij zegt in
derdaad „Sjaan" en „nja", „hebben
mama", tussen haar gesprek door. Hij
kon klanken nazingen en ik hoor hem
zelfs in een merkwaardig duet met me
vrouw Basilek: Honnie en Sjaan, steeds
hoger en het is opmerkelijk hoe goed
de hond de stem van zijn meesteres
volgt.
„Als ik zei: nu je kopstemmetje, je
midden- of lage stem, hoorde je bij
Honnie duidelijk het verschil in hoogte.
Hij kon zijn woorden op verzoek zelfs
met een kraakstemmetje zeggen. En
zijn achterlijfje kronkelde van genoe
gen als hij een demonstratie fluisteren
mocht geven. Het was net alsof hij
trots was op zijn prestaties".
Deze plaat werd opgenomen in het
Phonetisch Laboratorium van de Am
sterdamse universiteit onder leiding van
dr. L. Kaiser. Ik krijg inog brieven te
zien, waarin de Amerikaanse professor
Stetson zich vol lof uitliet over het wer
kelijk spreken van de hond. Het bleek
ook, dat Honnie door het vele oefenen
een andere ademhalingstechniek had
gekregen en net als de mens eerst be
wust ademhaalde en dan begon te pra
ten. Zijn stembanden, thans in een gla
zen potje, vertonen tv/ee naar binnen
lopende krullen.
WAAROM DIT ALLES OPGE
HAALD? Honnie is immers al lang
dood, zult u zeggen. Maar het aardige
is, dat mevrouw Basilek thans weer
spraaklessen geeft, ditmaal aan een
zwarte chow-chow, die eenmaal per
week op bezoek komt. Ze zijn nog in
het beginstadium, maar „Blackie heeft
er wel feeling voor", zegt de lerares.
Hij is in ieder geval zo intelligent, dat
hij altijd het laatst bij mevrouw Basi
lek komt, als hij koekjes bedelt, omdat
hij weet, dat hij eerst „ja" moet zeggen,
voordat hij van haar wat krijgt.
„Een verstandige hond kan ongeveer
het „denkvermogen" opbrengen van een
driejarig kind", is de mening van me
vrouw Basilek.
Een interessante bijkomstigheid uit
haar veelbewogen leven is nog geweest,
dat zij Corrie Vonk en Wim Kan in In-
dië weer bij elkaar heeft gebracht. Ze
fungeerde korte tijd als omroepster bij
de PCJ en bracht aan Corrie, die in
een kamp zat, het bericht over, dat
Wim in een ziekenhuis verbleef en
omgekeerd. In die periode kreeg Jeanne
Basilek honderden bedankjs van men
sen, die zij door haar stem na de oorlog
had herenigd.
TINEKE RAAT
1 liter water of bouillon, ongeveer
150 g. gemengde soepgroenten, 40
g. (2% eetlepel) boter of margarine,
40 g. (4 eetlepels) bloem, 1 thee
lepel kerrie, peterselie of kervel,
een scheutje melk, zout, desge
wenst bouillonblokjes of -pasta.
De groenten schoonmaken en snijden.
De boter of margarine smelten en de
kerrie er even in bakken. De groenten
en iets zout toevoegen, de pan sluiten en
het geheel ongeveer tien minuten zacht
verwarmen. De bloem erdoor mengen en
onder steeds roeren de bouillon of het
water toevoegen met kleine hoeveelhe
den tegelijk. De soep aan de kook bren
gen en tien minuten laten trekken. Het
aardappelmnel aanmengen met koud water
tot een goed papje en dit onder roeren
bij de soep voegen.
De soep op smaak afmaken met veel
fijngesneden peterselie of kervelgroen
en desgewenst bouillonblokjes of -pasta.
Deze katoenen regenmantel uit de V.S.
met haar afneembare capuchon en wijde
zakken leent zich uitnemend voor ons
natte klimaat.
Een gegarneerd fluweel katoenen vest,
een gevoerde rok, en katoenen blouse:
ziedaar een ideale dracht voor school
en kantoor.
Ondanks de overvloed aan nat en kou
in de afgelopen maanden lopen er ver-
scheide bruinverbrande vrouwen door
de stad'. Hoe het gelukt is weten zij zelf
nauwelijks, maar wel is zeker dat zij
blijkbaar elk zonnestraaltje hebben be
nut. Heel verstandig, want de vacanties
zijn kort en ons bleke bastje heeft de
zon dringend nodig.
Hebt u, bruinverbrande, intussen al
gemerkt hoe hard en stug uw huid ge
worden is? Waarschijnlijk bent u wel
heel ijverig begonnen met zonnebrand
olie en zo toen u de eerste prikkelingen
voelde, maar toen de huidskleur van
rood op bruin gekomen was, bent u met
de oliën en vetten opgehouden. Wilt u
daarom eens even langs uw gezicht, hals
en armen aaien? Voelt u wel, uw huidje
is niet zo soepel en zacht als vóór de
vacantie. Verzorgt u daarom uw om
hulsel gedurende ten minste een week
extra goed, gebruik wat meer 's avonds
van de vette nachtcrème en wrijf uw
dagcrême nog zorgvuldiger in dan an
ders. Ge zult al spoedig merken dat u,
tenminste uiterlijk, weer poeszacht
wordt.
Sproeten zijn minder vlug weg te
werken. Ze zijn wel bruin en ze zijn
wel door de zon bewerkstelligd, maar
die bruine plekjes liggen zeer ongelijk
verdeeld over de huid (zoals zoveel in
die wereld ongelijk verdeeld is). Veel
vrouwen trekken zich niets van hun
sproeten aan en in werkelijkheid valt
het over het algemeen veel minder op
dan de bezitster zelf meent. Wie toch
graag wat tegen die sproeten zou doen:
zet eens een heerlijk kopje lindenbloe-
semthee. Inplaats van de thee warm op
te drinken, het vocht laten afkoelen en
daarna de huid er mee beften. Kom-
kommersap of citroensap willen ook wel
eens helpen. Voor alle dirie vochten
gelidlt: 's morgens en 's avonds betten en
d)e vloeistof op de huid laten indrogen.
Bent u die bakvisleeftijd te boven?
Bent u al „vrouw-boven-de-35"? U
zegt waarschijnlijk dat u er niets om
geeft, maar in uw hart voelt u zich toch
gevleid als men u jonger schat. Het is
dan ook plezierig om naar uw jeugdig
opgewekt en goedverzorgd uiterlijk te
kijken. Alleen, dtie rug.Zoudt u van
avond, als er niemand in de kamer is,
eens even het volgende kunstje willen
proberen? Loop de kamer door naar de
muur en ga nu, precies zoals u gelopen
heeft, in dezelfde houding tegen de
muur staan. Voelt u de punten van uw
schouderbladen stoten? Merkt u wel dat
u dus wat voorovergebogen hebt gelo
pen, niet meer zo kaarsrecht als in de
bakviissentijd? Ik loop veel in de stad
en telkens valt het mij dan op d'at tus
sen vijf en zeven uur velen onzer niet
alleen het kopje laten hangen, maar
ook de schouders mistroostig voorover
neigen. Er zijn massa's vrouwen die
geen tijd' overhouden voor sport. Als zij
aan het einde van hun dagtaak naar
huis gaan, zijn zij vermoeid en laten dit
met hangende schouders aan iedere
voorbijganger merken. Daarom: trek de
schouders achteruit en recht de rug. Als
ge bovendien nog de moed' kunt opbren-
Oud brood in sneden verdelen. Deze
in hete boter of margarine aan weers
zijden bruin bakken. De sneden terwij)
zij nog warm zijn bestrijken met stroop
en met kaneel bestrooien. De sneden
warm opdienen.
Wie gebakken brood te zwaar vindt, kan
het brood roosteren en nog warm be
smeren met boter of margarine en stroop.
gen een opgewekt gezicht te vertonen,
ondanks wellicht uiterlijke en innerlijke
vermoeidheden, dan hebt ge velen van
uw medemensen eén pleziertje gedaan.
Want 's middags tussen vijf en zeven
een rechte rug en een opgewekt gezicht
te zien. is al even verkwikkend als een
late zonnestraal aan het eind van een
regendag.
GERDA.
Toen de Jaarbeurs geopend werd hebben wij daarover een verslag in de krant
gehad. Nu zij deze week Donderdag gesloten werd is het wellicht verdienstelijk
op enkele voorwerpen de aandacht te vestigen die waarschijnlijk binnenkort in
Haarlemse étalages zullen prijken. Het zal misschien verwondering wekken te
horen dat op een bij uitstek zakelijke jaarbeurs een klein stukje romantiek te
ontdekken viel.
Toch was het zo.
In een stand van een Zeister firma
stonden twee allervriendelijkste Chinese
heren omgeven door Chinese waaiers,
Chinese lampions en lantaarntjes en al
lerhande vlechtwerk. De waaiers riepen
vrouwen in herinnering met wijde crino
lines en pijpekrullen: ónze voorstelling
van de uiterlijke verschijnselen van de
romantiek uit de negentiende eeuw. Wel
degelijk bestaat in onze tijd nog de ro
mantiek, maar durven wij ons naar de
schouwburg of op een cocktailparty te
laten vergezellen door een waaier? Zijn
er nog vrouwen die hun romantiek op
deze wijze durven tonen? Wij weten
nauwelijks meer hoe sierlijk een waaier
is, gedragen door een elegante vrouwen
hand. Natuurlijk, het zou niet juist zijn
als in onze tegenwoordige concertzaal
alle vrouwen met waaiers zaten te wui
ven. Het geklapwiek in de zaal zou het
concert van het podium overstemmen.
Maar een charmante vrouw met een
ivoren waaier is gelijk een instrumen
tale compositie met een gevoelige melo-
diek: dat is een romance. Wij kunnen
gerust wat sierlijkheid uit vroeger tijden
overnemen. Vandaar dat ik deze stand
zo belangrijk vond. De waaiers die deze
vertegenwoordigers van China vertoon
den waren gemaakt van echt sandel
hout, van namaak ivoor en van kamfer-
hout. De houten waaiers waren met de
hand beschilderd met kleurige Chinese
figuurtjes. Ook lag er een Indische
waaier, „Kipas" geheten, van gevlochten
stro, die gebruikt wordt om het vuur in
de arangpot (de kachel) aan te wak
keren. Iedere waaier geeft een andere
lucht, verzekerde men mij, maar mijn
neus was te ongeoefend om dit op te
merken.
De stand van het gemoffelde metaal
was eveneens zeer aantrekkelijk. Voor
werpen van deze moderne metaalbewer
king vindt men in Haarlem in de meeste
kunstnijverheid- en meubelzaken. Dat
dunne metaal met allemaal gaatjes
maakt zo'n luchtige lichte indruk. De
voorwerpen zijn zwart of wit. Er was
onder andere een theetafel te zien be
staande uit een geraamte dat in el
kaar geklapt in een platte doos kan wor
den weggezet en drie bladen van ver
schillende afmetingen. De bladen kun
nen zonder moeite in en uit het stalen
geraamte worden genomen, wat in het
gebruik heel gemakkelijk lijkt. Men
heeft altijd een blad bij de hand om de
vuile kopjes op te zetten en ermee naai
de keuken te wandelen. Zelfs ondanks
een ontbrekend blad maakt de theetafel
geen geschonden indruk. Er was een
prachtige zwarte fruitbak. Op een platte
ronde schijf was schuin de wijd-uit-
staande schaal bevestigd. Hierdoor ligt
het fruit niet op elkaar maar langs de
oplopende achterkant tegen elkaar aan,
als u begrijpt wat ik bedoel. Het effect
is bijzonder mooi. Er was een wand
lampje waarvan het kapje wel van kant
gemaakt leek, zo luchtig en fijntjes
scheen het licht door het metaal. En dan
waren er natuurlijk de bloembakken,
de bloempothouders voor één en voor
twee planten. Deze bloembakken zijn
voor de planten veel beter dan de ge
glazuurde pullen waar men meestal de
roodstenen potten inzet. Want in dit ge
moffeld metaal dat zo poreus is samen
gesteld kunnen de planten in- en uit
ademen zoveel zij willen, terwijl de ge
glazuurde pullen hen in deze noodzake
lijke bezigheid sterk hinderen. Verder
stonden er nog twee tafeltjes met een
„marbrite"-blad. Marbrite is onbreek
baar glas en wordt uitsluitend voor ta
fels gebruikt. Het is zo glad als glas en
niet doorschijnend. Andere Matégot-
producten, zoals dit soort metaal heet,
zijn prullenbakjes, paraplustandaards,
bijzettafeltjes en zelfs servetringen.
Bij de parfumerie-afdeling kon men
eveneens diverse nieuwtjes ontdekken.
Iedere doos met gezichtspoeder draagl
een doorschijnend cellulose velletje
waardoor de kleur van de poeder goed
zichtbaar is. Wie haar poederdoosje
moet vullen trekt dit velletje van de
grote doos stuk en bijna iedere vrouw
ondervindt hierbij dat het vullen van
ons poederdoosje zelden zonder morsen
lukt. Blijkens de doos op deze stand
aanwezig is morsen niet meer nodig. Iri
de zijkant van de doos zit een rubber
stopje. Trekt men dat voorzichtig naar
buiten dan blijkt daaraan een klein
schepje aan een steeltje vast te zitten.
Via het kleine gaatje wordt de poeder
met het schepje in de poederdoos over
geheveld en het lukt nu werkelijk zon
der poedersporen op het tapijt. Toilet
poeder doet men in een „Flexipuff", een
poederbus van zacht plastic. De buiten
kant van deze bus is geruwd hetwelK
voorkomt dat het busje uit natte han
den glipt. De Flexipuff heeft bovendien
een letterlijk voordeel. Het heeft name
lijk slechts één gaatje in de dop waar
door de poeder naar buiten stuift als in
de bus geknepen wordt. De metalen toi
letbussen hebben altijd meerdere gaat
jes, zodat een kwistiger gebruik dan no
dig is het gevolg is.
Het zoeken naar de poederdoos in een
overvolle handtas veroorzaakt menige
vrouw een dagelijkse ergernis. Wel
licht biedt het armband-poederdoosje
hier uitkomst? Het is van goudkleurig
metaal en ziet er uit als een vrij groot
polshorloge met een dekseltje. Een al-
lerhandigst grapje is ook de grote ron
de badzeep waar een kogelrond gaatje
doorheen is geboord. Met een lang koord
door de zeep heen hoeft niemand meer
in het bad naar de zeep te zoeken, want
men hangt deze aan een koordje om de
hals.
Enfin, er was nog oneindig veel meer,
maar de rest hoop ik te beschrijven als
ik mijn wandeling langs de Haarlemse
winkelramen heb gemaakt. ANNEKE
ADVERTENTIE
Zo heet het nieuwe
over moderne mensen,
vervolgverhaal van
maar waarin de stem
LIBELLE, waarmee in
van het hart niet wordt
het nummer van 25
verstikt. Een roman
September een begin
waarvan u intens zult
wordt gemaakt.
genieten en die in vele
„Die andere wereld"
opzichten anders is
is een sprankelend,
dan anders.
levensecht feuilleton
Verzeker u nu voor
van de Engelse schrijf
de lange avonden van
ster Monica Ewer, ge
bijzonder boeiende
bouwd op een verras
lectuur, abonneer u
send-fris gegeven, zich
op LIBELLE en lees
afspelend in een heden
„Die andere wereld".
daags milieu.
Administr. LIBELLE,
Een verhaal voor en
Nassaupl. 7, Haarlem.
Het is niet altijd mogelijk na te gaan
welke factoren de ontwikkeling van de
fondsenhandel beïnvloeden, maar, zoals we
reeds de vorige week hebben doen opmer
ken zal de verminderde bedrijvigheid op de
Amsterdamse effectenbeurs zonder twijfel
mede moeten worden toegeschreven aan
de grotere onzekerheid ten aanzien van de
economische vooruitzichten van ons land
in verband met de besprekingen over een
nieuwe loonsverhoging.
Het spreekt wel vanzelf dat een en ander
voor de beurs van betekenis is, want ook
al wenst men bij de thans beoogde loons
verhoging geen rechtstreeks verband te
leggen tussen de stijging van de kosten van
levensonderhoud en die van lonen en sala
rissen, maar deze laatste te baseren op de
stijging van het nationale inkomen, het is
duidelijk dat dit verband niet kan worden
geëlimineerd en een nieuwe verhoging van
lonen en salarissen de kostprijs van het
nationaal product niet onaangetast kan
laten.
Hiermee is niet gezegd dat zulk een ver
hoging van lonen en salarissen door onze
nationale economie niet kan worden ge
dragen, want er kan met recht op worden
gewezen dat de loonsverhoging, welke op
1 Januari 1954 is ingegaan, bij vele onder
nemingen door de toepassing van een
grotere mate van efficiency en een verhoog
de arbeidsproductiviteit kon worden opge
vangen, zoals uit de bedrijfsberichten over
het eerste halfjaar wel is gebleken. Dit is
echter geen waarborg voor het uitblijven
van schadelijke gevolgen ener nieuwe loon-
ronde, omdat ook de rationalisatie en de
mechanisatie hun eigen tempo en hun gren
zen hebben, maar bovendien meestal met
nieuwe kapitaalsuitgaven gepaard gaan.
Genoemde bedrijfsberichten maken trou
wens ook melding van een verscherpte
concurrentie op de wereldmarkten, welke
ook in de handelscijfers van Juli en van de
eerste zeven maanden van 1954 tot uitdruk
king komt. Het verdient de aandacht dat
Juli wat de export betreft alleen voor En
geland iets beter was, maar dat het han
delsverkeer met andere landen waar
onder ook weer Indonesië is achteruit
gegaan. Dat gedurende genoemde periode
de import in veel sterkere mate is gestegen
dan de export nadelig saldo handels
balans 880 millioen tegen 480 millioen
in 7 maanden van 1953 wijst er op dat
de consumptie in ons land toeneemt, het
geen als een teken van welvaart kan wor
den beschouwd, maar tevens een prijs-
stijgende invloed heeft. Het kan haast niet
anders of deze invloed moet worden ver
sterkt door een nieuwe stijging van lonen
en salarissen en al meent minister Zijlstra
in ons land thans een nooit gekende hoog
conjunctuur te mogen constateren, het ge
vaar voor een te groot optimisme is zeker
niet denkbeeldig.
Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt
zich zacht en het is daarom goed er aan te
herinneren dat men in Denemarken thans
met de brokken zit van zulk een te groot
optimisme. Men heeft daar de koopkracht
zowel door belastingverlaging als door
loonsverhoging belangrijk verhoogd en het
is de Denen nog nooit zo goed gegaan. We
lezen dat fietsen worden geruild tegen mo
torrijwielen, dat de bedrijven prachtige
balansen publiceren, dat belangrijke over-
heidswerken worden uitgevoerd, aan een
algemeen ouderdomspensioen wordt ge
werkt, etc. maar dat de buitenlandse valuta
bij de circulatiebank ad Kr. 414 millioen
op 15 October 1953 thans geheel verdwenen
zijn en het land bij de E.B.U. een schuld
heeft van Kr. 600 millioen. Door disconto-
verhoging, inkrimping van de staatsuit
gaven, verhoging van de invoerrechten,
waarbij de protectionische groepen zich ge
ducht weren, voorts door een verhoging
van de directe en indirecte belastingen zal
nu worden getracht een devaluatie te voor
komen. Denemarken heeft nog wel enkele
ADVERTENTIE
Sensationele nieuwe vinding
op poedergebied.
Ardena invisible veil
maakt schaduw en poriën
onzichtbaar en geeft elke huid
een HELDER STRALENDE
SCHOONHEID
reserves, maar de Nederlandse bankiers
waarschuwen echter hun cliënten om zich
bi; exporttransacties meer dan voorheen af
te vragen in hoeverre risico's kunnen wor
den uitgesloten, bijvoorbeeld door het slui
ten van termijntransacties.
De fout van de Deense regering is ge
weest dat zij niet tijdig profijt heeft ge
trokken van de gunstige economische si
tuatie door het vormen van voldoende de
viezenvoorraden, maar daarentegen door
het toestaan van loonsverhogingen, belas
tingverlagingen en het uitvoeren van grote
investeringen in de publieke sector een
sterke te sterke verhoging van het
verbruik in de hand heeft gewerkt.
Nederland verkeert glukkig in een ge
heel andere positie, welke echter voor geen
gering deel aan de z.g. zelfbeperking te
danken is. Terwijl het reëele loon van de
Deense arbeider thans c.a. 35 hoger ligt
dan het vooroorlogse niveau, zijn de reëele
lonen in ons land niet meer dan een paar
procent hoger dan vóór de oorlog en dan
zelfs nog niet voor aide groepen. Maar
evenals in Denemarken maakt ook in ons
land de buitenlandse handel om en bij de
helft van de nationale productie uit en de
maatschappelijke welvaart is daarom in
sterke mate van de export afhankelijk. De
protectionistische stromingen, welke zich
thans in verschillende landen Amerika,
ADVERTENTIE
volkomen onzichtbaar
sterk absorberend
hygiënisch
voor de moderne vrouw
WAGENWEG 29, HAARLEM.
TEL. 20518.
INSTITUT DE BEAUTé
HAUTE COIFFURE
Australië, Denemarken meer laten gel
den en die de plannen en maatregelen tot
liberalisatie doorkruisen, worden dan ook
door de leiders van de Nederlandse onder
nemingen met zorg waargenomen. In „De
Katholieke Werkgever" heeft mr. B. J. M.
van Spaendonck er een belangrijk artikel
aan gewijd. En als een prijsstijging in het
binnenland het gevolg zal zijn van de
voorgenomen loons- en salarisverhoging,
zal hierdoor niet alleen het effect voor de
betrokkenen verloren gaan, maar ook de
export worden bemoeilijkt.
Vandaar dat met spanning wordt uitge
zien naar de staatsbegroting voor 1955,
waaruit zal moeten blijken dat de financiële
positie van het Rijk voor de bedrijven
een zodanige belastingverlaging mogelijk
maakt dat aan een stijging van de kost
prijs van het Nederlandse exportpakket
kan worden ontkomen.
Het ware vermoedelijk nog beter als ook
de welvaartspositie van de arbeidende be
volking uitsluitend door belastingverlaging
zou kunnen worden verbeterd.
In zoverre komt de regering met de thans
in uitzicht gestelde belastingverlaging te
laat.
Vandaag geeft de Nederlandse
Televisie Stichting in samenwerking met
de Vlaamse afdeling van het NIR een ge
meenschappelijk programma ter gelegen
heid van het feit dat op 5 September 1944
in Londen de Nederlands-Belgisch-Luxem
burgse douane-overeenkomst werd geslo
ten. Het eerste gedeelte van dit program
ma, verzorgd door de NTS, bevat een do
cumentaire. getiteld „Groeiende eenheid"
geregisseerd door Ben Mettrop. Daarna
volgt een wedstrijdprogramma tussen Bel
gië en Nederland, getiteld „Weet u het
ook" onder leiding van Sus van den Eynde.
De regie hiervan heeft Ben Steggerda.
Het tweede gedeelte wordt door het
NIR uit het Rubenshuis te Antwerpen uit
gezonden. Na een historisch gedeelte volgt
een concert met medewerking van de Haar
lemse sopraan Didi Sanders en de Vlaamse
bas Edward de Decker van de Koninklijke
Vlaamse opera te Antwerpen. Voorts wer-
ken mee twee Nederlandse klassieke dan
sers Jaap Flier en Willy de la Bye, de bal
letschool van Elza Darciel en een orkest
onder leiding van Steven Candael.
