Hoe moet een Amerikaan zich
gedragen in Duitsland
Jonge mensen
terugkeer in
voorbereid op
maatschappij
De Duitse Vakbeweging
verlangt 40-uren week
De Rijn is het grootste
riool van Europa
Parijse pers verkeert in
jubelstemming
Ted May in
Castricum begraven
^Brieuew aan
de redactie
„Cremer" speelde een
vrolijk niemendalletje
Toekomstige bezettingstroepen door
middel van films voorgelicht
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
19
Leiding probeert leven in de
brouwerij te brengen
Korsten in de bedding vormen
een waterdichte laag
Cor van der Hart
terug naar Lille?
Indonesische vrouwen
zetten haar strijd voort
Diplomatieke zege in Londen
van Mendès-France
Indonesië verrast door
Australische felheid
Nieuw Vosseveld te Vught
Overleg tussen Bloemen-
daal en de Kennemerduinen
Uitvoerder werd door
schilder geslagen
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Ronde van Europa
nu zonder Belgen
Collectanten gevraagd voor
reclasseringscollecte
Verkopingen in het
Notarishuis
Jongerenweekeinde van
de Woodbrookers
Amateurtoneel
De Stanfriêsboot Reggevan de rederij Van der Schuyt uit Amsterdam onder
kapitein Rienksma, is Woensdag ten Zuiden van Zurich en ten Noorden van het
Friese uiteinde van de Afsluitdijk op de Friese zeedijk geslagen. De „Regge"
in zijn benarde positie.
BONN. (ANP). Invoering van de
veertig-uren-week is het voornaamste ver
langen van de West-Duitse vakbonden, dat
zal worden besproken op het Maandag in
Frankfort beginnende congres van de
DGB (Deutsche Gewerkschaftsbund). Naar
het oordeel van de vakbonden moet deze
eis worden uitgevoerd bij een volledig be
houd van de bestaande lonen.
Het instituut voor wetenschappelijk eco
nomisch onderzoek der vakbonden m Keu
len meent dat in een groot deel der Duitse
industrie de veertig-uren-week zou kun
nen worden ingevoerd zonder dat voor
achteruitgang van de productie gevreesd
behoeft te worden.
De activiteit, die de vakbonden in de
laatste maanden voor loonsverhoging heb
ben ontplooid, is in sommige kringen in
verband gebracht met de behoefte, die de
leidende figuren zouden hebben gevoeld
vóór het bijeenkomen van het tweejaar
lijkse congres tastbare successen te boeken.
Er heerst in tal van bonden kennelijk
misnoegen over het gebrek aan activiteit,
dat de opperste leiding in de afgelopen
twee jaren zou hebben getoond. Voorname
lijk na het falika.it uitgekomen ingrijpen
van de vakbondleiding in de verkiezings
strijd van vorig jaar, viel een duidelijke
verslapping te bemerken. De metaalbewer
kers, die door de stakingsbeweging in
Beieron het spits hebben afgebeten en de
algemene loonbeweging op gang brachten,
hebben in hun orgaan duidelijk uitgespro
ken, dat zij hoogst ontevreden zijn over de
slappe leiding van Walter Freitag, die se
dert het Berliinse congres van 1952 presi
dent van de D.G.E. is.
De radicaalste vakbonden schijnen van
plan te zijn nog eens uiting te geven aan
hun wrevel over de versterking van alle
conservatieve en reactionnaire krachten
in staat en economisch leven. De president
van de vakbond voor openbare werken en
transport, Kummernuss, heeft onlangs ver
klaard, dat sleutelposten in ambtelijke
bureaux en in de industrie meer en meer
bezet werden door vroeger nationaal- so-
sialistisch ingestelde elementen. Deze vak
bondleider ging zelfs zover te verklaren,
dat het gevaar zou dreigen voor een soort
gelijke ontwikkeling als vóór 1933.
(Van onze correspondent in Bonn)
Het water van de Rijn wordt steeds vui
ler, het zoutgehalte wordt gestadig groter
en het gaat voortdurend meer besmette
lijke stoffen bevatten. Er wordt daarover
in West-Duitsland de laatste jaren steeds
meer geklaagd. De Rijn, die vaak door
dichters op de meest romantische wijze
bezongen werd, is zelfs al „het grootste
riool van Europa" genoemd. Grote en klei
ne steden en dorpen, en tal van fabrieken
en andere bedrijven, lozen er dag in dag
uit, hun afval in. De andere rivieren, die
er links en rechts in uitmonden, brengen
zelf ook het nodige vuil mee. De honderden
schepen van diverse nationaliteiten, die
deze lange stroom bevaren, werpen dag
en nacht ook heel wat over boord.
In opdracht van de autoriteiten van het
aan Nederland grenzende bondsland Noord
Rijnland-Westfalen cn van de directies van
enkele, aan de rivier gelegen, grote be
drijven, heeft prof. Holluta uit Karlsruhe
het water onderzocht. Op acht verschil
lende plaatsen tussen Benrath (bij Dussel-
dorp) en Homberg (bij Duisburg! h^eft hij
25.000 proeven laten nemen. Hij heeft vast
gesteld dat de Rijn, behalve veel chemi
sche en organische stoffen, dagelüks ook
nog zowat 250 ton ijzer meesleept. Behalve
ammoniak en phenol werden talrijke an
dere schadelijke stoffen in het water ge
vonden. Er kunnen al veel mirder vissen
dan vroeger in de Rijn leven en der* zijn
vaak voor de consumptie ongenietbaar.
Geen wonder dat in West-Duitsland al
sedert een paar jaar van overheidswege
het baden en zwemmen in de Rijn verbo
den is.
In de buurt van Dusseldorp heeft men
duikers met een klok naar de bodem van
de rivier laten afdalen. Deze ontdekten
daarbij dat lpnstukken van de bedding
door een ettelijke centimeters dikke, don
kere, laag van mangaan en ijzer waterdicht
van de aarde er onder afgesloten zijn. De
korsten waren hier en daar zo hard dat ze
alleen maar met scherpe houwelen kapot
geslagen konden worden.
De Nederlandse voetballer Cor van der
Hart heeft opnieuw getekend voor de Lllle
Olympic Sporting Club. zo werd gisteren
door officials in Lille gemeld.
Indien Van der Hart zieh tijdig qualifi-
ceert. zal hii Zondag meesnelen tegen
Metz, zo werd hier aan toegevoegd Zoals
men weet speelt Van der Hart reeds enige
t\jd voor de Nederlandse Beroepsclub For-
tuna '54.
Sukarno's tweede huwelijk
krijgt steeds meer critiek
DJAKARTA (United Press) Temid
den van alle rumoer, die in Indonesië is
ontstaan door het tweede huwelijk van de
Indonesische president Sukarno, heeft
thans de „Perwari", de Indonesische Vrou
wen Beweging medegedeeld, dat de eerste
vrouw van Sukarno uit het presidentiële
paleis wilde vluchten toen zij vernam, dat
de president met een tweede vrouw was
gehuwd. Deze verklaring stond in een
rapport, dat de vrouwenorganisatie „Per
wari" bij het parlement heeft ingediend.
Perwari deelt het kabinet en het parle
ment thans mede, dat toen het in Juni
bekend werd, dat president Sukarno ten
tweede male was getrouwd, zij getracht
heeft een ontmoeting te hebben met de
president. Toen Sukarno dit verzoek af
wees heeft de organisatie gewacht met
maatregelen te nemen tot dat de vroegere
presidente van de Algemene Vergadering
van de UNO mevrouw Pandit Nehroe van
India haar voorgenomen bezoek aan Dja
karta zou hebben afgelegd.
In haar verklaring, welke gisteren werd
uitgegeven verzoekt de Perwari nieuwe
wetten te doen uitvaardigen, waarin aan
Indonesische vrouwen de gelijke rechten
in het huwelijk zullen worden gegeven en
doet zij een beroep op de President en de
regering alleen mevrouw Tamawait-
Sukarno de titel van „first lady" van In
donesië te verlenen.
Ondertussen bericht een courant uit
Djokjakarta, dat verontwaardigde Indo
nesiërs het huis van de nieuwe mevrouw
Sukarno op Midden-Java met stenen
hebben bekogeld, voordat zij vertrok naar
Bogor om zich bij de president te voegen.
(Van onze correspondent in Parijs)
De Franse kranten hebben, met uitzon
dering van de communistische bladen op
juichende toon commentaar geleverd op
de „formidabele stap", die Eden om
zijn eigen uitdrukking te gebruiken
heeft gedaan door op de conferentie van
Londen toe te zeggen dat Groot-Brittan-
nië tot het einde van deze eeuw vier di
visies plus een tactische luchtmacht op het
Europese vasteland zal handhaven. Het is
de grootste gebeurtenis sinds de oprich
ting van de Entente Cordiale, zo roepen
sommige bladen al zegevierend uit. Die
Engelse beslissing heeft nog aan waarde
gewonnen doordat Eden er ook in heeft
toegestemd dat de controle op de bewape
ning door middel van het Brusselse pact
naderhand bij meerderheid, en niet bij al
gemene stemmen, zal geschiedbn. Dit be
tekent in feite een afstand doen van sou-
vereiniteit oo militair gebied zo niet
het aanvaarden van een zekere dosis boven-
nationaliteit. Het wordt denkbaar dat zelfs
tegen de wil van Groot-Brittannië een be
sluit over productie of gebruik van Brits
wanentuie zal kunnen worden genomen.
Men beschouwt in Frankrijk deze En
gelse con-essies over het algemeen als een
grote diolomatieke overwinning van
Mendós-Frauee. Geen ziiner voorgangers.
Schuman of Bidsult. heeft Londen zover
kunnen krijgen. Doeh erkend moet tevens
worden dat eerst het Eurooese lever in de
oude vorm van de baan moest zijn aleer
Londen schoorvoetend over de brug kwam.
Velen houden zich al bezig met de grote
vraag of het Franse parlement de resul
taten van Londen zal bekrachtigen. Om
dat er no? heel wat technische vraagstuk
ken ziin vit te werken, vooral met betrek
king tot He economische gedachten uit het
voorstel Mendès-France, verwacht men
dat er eind October een tweede conferen
tie der neren ministers zal moeten volgen
om dan het werk van de deskundigen na
der te bezien. Eerst daarna kan de uit
spraak van de Franse Nationale Vergade
ring worden uitgelokt.
Het komt er vooral op aan of de vroe
gere E.V.G.'ers willen erkennen dat de
verwerping van het Eurooese leger niet
enkel nadelen heeft af?eworoen. Het is een
hoopvol teken dat er zowel bii de socialis
ten a's hii de rooms-katholieken een ze
kere kentering te besnetmen valt. De stem
men klinken wel schuchter, maar het
duurt minstens nog een maand alvorens de
De Engelsman Ted May, die in de nacht
van 7—8 September trachtte het Kanaal
over te zwemmen, bij deze poging ver
dronk en wiens lijk Woensdagmiddag te
Castricum aanspoelde, is hedenmorgen
(Vrijdag) op de Algemene Begraafplaats
te Castricum begraven.
Berichten, als zou de wedu we May naar
Castricum konien om het stoffelijk over
schot te identificeren, berusten op een
misverstand, want volgens een mededelin"
van de commandant der Castricumse
rijkspolitie, is het lijk in zulk een toestand,
dat zulks niet mogelijk zou zijn.
NEW YORK (Reuter) De Indonesi
sche minister van Buitenlandse Zaken
heeft in de Algemene Vergadering van de
UNO verklaard, dat de kwestie-Nieuw-
Guinea een zaak van levensbelang is, wel
ke een gevaar vormt voor de vrede en de
veiligheid in Zuid-Oost-Azië. Minister
Sunarjo zeide dat zijn delegatie „verrast"
was door de toon en de opmerking van de
Australische minister van Buitenlandse
Zaken, Casey, „te meer door de gematigde
toon, waarin de Nederlandse afgevaardig
de sprak". Hij zeide te erkennen, dat
Australië, „als bestuurder van Oost-Irian",
begrijpelijk belang stelde in hetgeen in
een aangrenzend gebied gebeurde, „doch
de felheid van de Australische reactie naar
aanleiding van deze kwestie kwam ons als
onevenredig groot voor". Sunarjo zeide dat
zijn regering „nooit een aanspraak op
Oost-Irian heeft doen gelden en dat ook
nu niet doet".
Door de kwestie voor de UNO te bren
gen „pogen wij onze landgenoten te be
vrijden van het koloniale bestuur. Wij po
gen het laatste vraagstuk op te lossen, dat
voortvloeit uit onze strijd voor de onaf
hankelijkheid", aldus de minister.
Pleidooien uitgesteld
Naar wij vernemen hebben de raadslie
den van de gemeente Bloemendaal en het
nationale park De Kennemerduinen de pre
sident van de Haarlemse rechtbank ver
zocht de datum voor het houden van plei
dooien in het proces, dat Bloemendaal
tegen de Kennemerduinen zou voeren we
gens een volgens die gemeente ontstane
verzwaring van de erfdienstbaarheid op de
toegangswegen tot het nationale park langs
de Zeeweg, nader te bepalen. Oorspronke
lijk zouden de pleidooien op 13 October
worden gehouden.
Dit verzoek van beide partijen in dit ge
schil duidt erop, dat thans minnelijk over
leg plaats heeft en dat men die besprekin
gen liever niet wil voeren onder de druk
van een nog hangende civiele procedure.
Men kan over deze ontwikkeling, welke
overigens nog aan de gang is, slechts ver
heugd zijn, omdat daaruit blijkt dat beide
partijen bezield zijn met de goede wil om
tot een synthese van beider opvattingen te
geraken, welke op den duur slechts tot heil
van natuurliefhebbers en ontspanning
zoekenden kan strekken.
Donderdagmiddag omstreeks een uur
maakte de 47-jarige uitvoerder S. A. uit
Haarlem tegenover een aantal schilders,
die bezig waren met werkzaamheden in de
Nachtegaalstraat te Haarlem, de opmer
king, dat zij met het werk voortgang moes
ten maken. Een der schilders, de veertig
jarige Haarlemmer J. van L. raakte hier
over zo gebelgd, dat hij op de uitvoerder
toeliep en hem een zware slag gaf. De uit
voerder is met een hersenschudding, een
gebroken sleutelbeen en vermoedelijk een
scheur in de onderkaak in het ziekenhuis
St. Joannes de Deo opgenomen. De schilder
ia ingesloten.
HAARLEM, 30 September 1954
ONDERTROUWD: 30 Sept., P. Poekerena
on L. Tombrock; C. J. de Paus en A. C.
Laadstra.
GEHUWD: 30 Sept., W. van der Meulen en
A. Verdoes; D. van Kampen en C. Spreeuw;
H. Bark en A. M. van Vegchel; M. Visarius
on M. K Bos; W. A. van Batenburg en F. D.
Visscher; F. J. Kiel on P. M. W. Piek; H.
Spieker en K. A. Kooiman; P. Kooijmans
on E. Hamoen; L. Immink en H. C. van den
Bos
BEVALLEN van een 2"on: 29 Sept: J.
van der Wijk-Dekker; K. C. H. Delfsma-
Verel; F Schildmeijer-Bauer; J. de Weers-
Heeren; M. van Lint-Walet; 30 Sept.: A. C.
Sens-Sabelis; A. C. Wiegand-den Bakker.
BEVALLEN van een dochter: 28 Sept.:
Chr. J. Groenhout-Zemering; 29 Sept.: S.
Hetem-Polfliet; W. van der Groef-Hedlie-
gers; 30 Sept.: H. M. Hollaender-Hundt; J.
de Deugd-van Til.
OVERLEDEN: 28 Sept.: P. C. van Riet-
Broekmeijer, 82 jaar, Berkenrodestraat; 29
Sept.- L Tunderman, 72 jaar, Marnixplein;
P. J. van Zutphen, 77 jaar. Jansstraat; C. J.
Havelaar, 74 jaar, Leidseplein; H. A. B.
Baas-van Meurs, 72 jaar, Doelstraat.
(Verkort weergegeven)
Het N.Ph. O. Zou het niet mogelijk zijn
werken van betekenis te laten horen, die
hier in Haarlem vrijwel onbekend zijn, met
uitleg van de dirigent? Ik stel mij voor dat
dit de juiste manier is om de mensen op
hun plaatsen te houden en ons muzikaal op
te voeden. Wanneer bijvoorbeeld aan
Haarlems Dagblad hiervoor een inteken
lijst zou liggen?
De échte liefhebbers van moderne muziek
zoeken natuurlijk hun muzikale heil elders;
tussen hen en het N.Ph.O. bestaat geen con
tact. Door uitleg van de dirigent zou het
„categorisch wantrouwen, waaruit vanzelf
onbegrip voortvloeit" kunnen doorbroken
worden. Dit is mijzelf overkomen.
En wat de volgens mij foute opzet van
het provinciaal orkest betreft: kan het een
democratische instelling zijn, als het zich
niet aan muziek vernieuwing kan overgeven
door binding met plaatsen, waar een min
der ontwikkeld muziekleven is?
Mevrouw A. M. P.G.
(De dirigent als gever van tekst en uit
leg is geen figuur voor normale concert
uitvoeringen. Uitvoeringen, die een uitslui
tend paedagogisch karakter dragen kunnen
deze figuur verdragen, maar de gebruike
lijke uitvoeringen niet. Wij zijn verheugd,
dat zoveel lezers hun mening over het mu
ziekbeleid van het N.Ph.O. hebben willen
geven en zijn overtuigd, dat door deze gang
van zaken veel is bijgedragen tot een beter
begrip van moderne muziek bij het publiek
en een beter begrip voor de verlangens van
het publiek bij hen, die verantwoordelijk
zijn voor het muziekbeleid van het N.Ph.O.
Met de brief van mevrouw A. M. P.G.
sluiten wij de discussie. Red.)
Een bezoek aan de gevangenis Nieuw
Vosseveld te Vught wekt droeve herinne
ringen op aan de oorlogsjaren, toen daar
vele honderden Nederlanders in gevangen
schap hebben vertoefd en tallozen de dood
hebben gevonden. Bij een wandeling over
het uitgestrekte terrein mag een kort be
zoek aan het crematorium niet ontbreken.
Een ambtenaar van de huidige inrichting,
die tijdens de bezetting gevangene was en
in de omgeving van het crematorium te
werk was gesteld, vertelde tijdens de rond
leiding lugubere bijzonderheden. Ter herin
nering aan hen die door de gruweldaden het
leven verloren worden regelmatig bloemen
geplaatst bij de voormalige ovens.
In de gevangenis wordt een cel niet ge
bruikt. Daarin zijn 79 vrouwen en meisjes
zes uur opgesloten geweest De cel bevat
91 tegels, zodat voor elk een ruimte van
iets meer dan een tegel bestemd was. Ang
stige taferelen hebben zich afgespeeld en
toen de celdeur weer geopend werd waren
zes vrouwen overleden en verscheidene
geestesziek geworden. Op dit ogenblik on
dervinden toen opgeslotenen nog nadelige
gevolgen. De bewoners van Nieuw Vosse
veld komen op de avond van de 4e Mei op
deze plaats bijeen, om de gevallenen van
de oorlog te herdenken. Bloemen worden
in de cel gelegd.
Na de bevrijding, toen er behoefte was
aan ruimte, om degenen, die de bezetters
hulp hadden verleend, in hechtenis te stel
len, was het kamp van Vught een goede
gelegenheid en weer later bleek dat de in
richting en de omgeving geschikt te maken
waren voor het Nederlandse gevangeniswe
zen. Het kamp werd „Nieuw Vosseveld"
genoemd, waarin een jeugdgevangenis
werd ondergebracht, bestemd voor jonge
mannen van 18 tot 25 jaar, die een straf
van minstens een jaar moeten ondergaan.
Sedert 1952 komen deze jonge mensen, die
wegens ernstige vergrepen in aanraking
zijn geweest met de justitie, bijeen voor
een heropvoeding, in de verwachting, dat
zij aan het einde van de straftijd als goede
burgers weer een plaats in de maatschap
pij kunnen innemen.
Het régime in Vught is geheel anders
dan In Zutphen. Naar de jeugdgevangenis
in deze plaats worden jongens gezonden
na een vonnis van de rechter. De andere
jeugdigen met een flinke straf worden
verwezen* naar Nieuw Vosseveld.
In observatie
De eerste periode (een zesde deel van
de straftgd tot een volle maand naar bo
ven afgerond met een maximum van twee
maanden) komt een jonge man in de in
komstklasse, die verdeeld is in een ob
servatie- en een selectieklasse. Minstens
een maand blijft hij volkomen cellulair. Hij
werkt, studeert, leest (de keuze der boe
ken berust bij de bibliothecaris) in zijn cel.
Het personeel der gevangenis tracht een
inzicht te krijgen van de persoon van de
verdachte. Is de beoordeling na een
maand gunstig, dan gaat de jongeman
over naar de selectieklasse, waar hg meer
vrijheid krijgt, doch een groot deel van de
dag verblijft hij nog in de cel. Hij mag
zelf boeken uitzoeken, naar uitzendingen
van de radio luisteren, als toeschouwer
deelnemen aan wedstrijden, ontspannings
avonden enzovoort en bezoek van familie
ontvangen.
Het personeel blijft de jonge man steeds
observeren om na te gaan of promotie
naar de tweede klasse mogelijk is. Het
verblijf in deze klasse duurt minstens zes
maanden. Hij komt in de gemeenschap en
kan de gehele dag buiten het gesticht ver
blijven. De nacht brengt hij door in de cel,
maar als binnenkort nieuwe gebouwen
gereed komen, dan kan hij daar slapen. De
groep uit de tweede klasse kan gebruik
maken van een studiezaal, naar een gro
ter aantal radio-uitzendingen luisteren
dan in de vorige klasse, deelnemen aan het
clubleven, training en ontwikkelings-
avonden.
Laatste phase
De rest van de straftijd brengt de jonge
man in de derde klasse door; de moge
lijkheid bestaat echter om bij zeer ernstige
overtredingen terug geplaatst te worden
naar een vroegere klasse. Ook is over
brenging naar een inrichting en een an
der deel van het land niet uitgesloten, als
gebleken is, dat langer verblijf in de ge
meenschap niet mogelijk is. Hij geniet nog
meer vrijheid dan vroeger, mag deelne
men aan wandeltochten en wedstrijden
ook tegen verenigingen, buiten het ge
sticht. Er mogen ook niet-familieleden op
bezoek komen en allerlei gunsten worden
toegestaan, waardoor gehoopt wordt, dat
de terugkeer naar de maatschappy ge-
makkeiyker wordt gemaakt.
Op Nieuw Vosseveld wordt veel aan
dacht besteed aan vakontwikkeling. Er is
voldoende werk en in de loop der jaren
zyn grote werkplaatsen ontstaan, waarin
moderne machines zijn opgesteld, o.a. voor
de houtbewerking. Men kan tot diverse
vakken worden opgeleid en zich voor exa
mens voorbereiden.
Er wordt in Vught nog maar enkele
jaren aan de heropvoeding van jonge
mensen gewerkt. De tyd is te kort om een
indruk te krijgen over de resultaten. On
tevreden is men eehter tot heden niet.
In de oorlog hebben de Duitsers vlak by
het kamp van Vught een ziekenhuis ge
bouwd voor gewonde militairen. Voor de
Alle Belgische deelnemers aan de Ronde
van Europa hebben zich aangesloten bij
hun landgenoot Couvreur, leider in het al
gemeen klassement van de Ronde van
Europa, die uit protest tegen een beslissing
van de jury weigerde verder aan deze
ronde deel te nemen.
Zoals bekend kreeg Couvreur na de tijd
rit LuxemburgSaarbrücken in de 4e
étappe een vergoeding van 35 seconden,
omdat hij door een gesloten overweg een
minder goede tijd genoteerd had dan nodig
was geweest, waardoor de Belg de leiding
in het algemeen klassement behield.
De ploegleider van de Italiaan Volpi dien
de tegen deze beslissing een protest in.
De sportcommissie van de Franse wielren-
nersbond accepteerde dit protest en annu
leerde de tijd vergoeding die Couvreur oor
spronkelijk had gekregen. Het gevolg hier
van was dat Volpi, die slechts 25 seconden
op de Belg achter stond, de eerste plaats
in het klassement kreeg toegewezen. Cou
vreur, die het hiermede niet eens was, be
sloot Vrijdagmorgen niet meer voor de 11e
étappe van Como naar Lugano te
starten, een protestactie waarbij de andere
Belgen zich onmiddellijk aansloten.
gevangenen was daar geen plaats. Na de
bevrijding is het ziekenhuis ingericht voor
zieke gedetineerden uit de Nederlandse
gestichten.Vroeger werden gevangenen naar
ziekenhuizen overgebracht in de gemeente
waar ook de gevangenis gehuisvest was.
Dat eiste veel en langdurige bewaking
buiten het gesticht. Hierin is een veran
dering gekomen. In Vught is een centraal
ziekenhuis, waar ernstige patiënten wor
den opgenomen. Er werkt een grote staf
van medici uit 's Hertogenbosch en tal
loze operaties worden er verricht. Met
trots vertelde de directeur van Nieuw
Vosseveld, die administratief de leiding
heeft van het ziekenhuis, dat er nog nooit
een patiënt aan de gevolgen van een ope
ratie is overleden. Velen hebben reeds een
operatie ondergaan, omdat zij vorken,
spijkers of andere voorwerpen hebben
doorgeslikt. De voorwerpen zijn verwij
derd en belangstellenden wordt getoond
hoeveel en welke voorwerpen uit de maag
of longen zyn gehaald.
Of het centraal ziekenhuis in Vught
blijft is niet zeker. Er zijn plannen om
het naar Den Haag over te brengen.
Een bezoek aan Nieuw Vosseveld wekt
herinneringen op aan droeve tijden, maar
geeft ook de zekerheid, dat de jonge men
sen van deze tijd gesteund worden, voor
zij in de maatschappg terugkeren en dat
er grote zorg wordt besteed aan zieken.
Aan de reclassering van de eerste groep
wordt bijzondere aandacht besteed en die
wetenschap is in deze dagen actueel, nu
de jaariykse reclasseringsdag weer wordt
gehouden.
Vooir de Zaterdag in Haarlem te houden
reclasseringscollecte zijn nog collectanten
nodig om een aantal punten te bezetten.
Zij, die hiertoe bereid zijn, kunnen zich
melden bij het bureau der UW p/a. stad
huis, Grote Markt.
Mogelijk zullen collectanten velen niet
bereiken, die gaarne financiële steun wil
len verlenen. Daarom wordt ons verzocht
mee te delen, dat bedragen gestort kunnen
worden op nummer 82683, ten name van
de heer J. A. Varekamp te Overveen,
voorzitter van het plaatselijk comité.
De verkopingen, welke Donderdagmiddag
in het verkooplokaal van het Notarishuis in
de Bilderdijkstraat te Haarlem zijn gehou
den, hebben de volgende resultaten op
geleverd: Sillemstraat 20 en 22 f8835, W.
Gerritsen qq.: Sillemstraat 24, Haarlem
f4500, N.N.; Sillemstraat 26, Haarlem f4500.
N.N.; Sillemstraat 37, Haarlem f4200, J. F.
Kampes qq.; Rechthuisstraat 30, Haarlem
f7675, A. G. Cobelens qq.; Rechthuisstraat
32, Haarlem f7580, A. J. C. J. Sweerts qq.;
Jan van Goyenstraat 15, Heemstede f 13.600,
A. Volkers qq; Duvenvoordestraat 108, Haar
lem f8000, opgehouden; Langendijkstraat 6
zw. en rd. Haarlem f7980, W. Garritsen qq.;
Zijlweg 163, Haarlem f7710. C. Keur qq.;
Nieuw Heiligland 10. Haarlem f1025. C.
Keur qq.; Van 't Hoffstraat 75, Haarlem
f 10.005. P. J. Voorneveld qq.; Verspronck-
weg 137, Haarlem f7450, G. Kranendonk qq.;
Wagenweg 9 zw. en rd, Haarlem, niet ge
veild; Potgieterstraat 20. Haarlem f4405, J.
P. van Goor qq.; Groot Heiligland 16, Haar
lem f4300, J. Schouten qq.; Iordensstraat 72
zw. en rd, Haarlem f9900, opgehouden.
„Op zoek naar een levenshouding?'
De Arbeiders Gemeenschap der Wood
brookers organiseert op 16 en 17 October
een jongerenweekeinde met het thema:
„Op zoek naar een levenshouding". Mevr.
C. Idenburg-Kohnstamm zal op Zaterdag
16 October aan de hand van verschillende
kunstuitingen levenhoudingen, in dit leven
mogelijk, illustreren. Zondagmiddag zal
men met elkaar het onderwerp bespreken,
of het mogelijk is aan ons leven een vorm
te geven, hoe dat moet worden gedaan en
van waaruit. Tenslotte zal ds. Van Leeuwen
spreken over de eenheid die de vele facet
ten van het leven tot een geheel maakt.
Dit onderwerp draagt tot titel: „Eenvou
dige solidariteit".
De leiding berust bij mejuffrouw ds. W.
H. Buijs en mevrouw C. Idenburg-Kohn
stamm.
Voor een vrijwel tot de hanebalken
gevulde schouwburg heeft de Letterlie
vende Vereniging J. J. Cremer gisteravond
met groot succes het nieuwste geesteskind
van Henk Bakker en Joop Spit, „In rivisie"
geheten ten doop gehouden. Het was tevens
de openingsvoorstelling van Cremer's
nieuwe speelseizoen en daarvoor had men
moeilijk een geschikter keus kunnen doen
dan dit luchtige blijspelletje, dat op de
keper beschouwd al even weinig om het
lijf heeft als tientallen van zijn soortge
noten, maar dat zo uitgekiend-handig in el
kaar gezet is, dat men zich het manco aan
originaliteit pas achteraf bewust wordt.
Middelpunt van alle verwikkelingen is
de schoenfabrikant Paul Warnier, wiens
tyrannieke egoïsme zijn ganse huisgezin
dreigt te ontwrichten. Zijn vrouw loopt
weg, de trouwe oude gedienstige Annie
neemt in tranen haar ontslag en zelfs de
veelgeplaagde zoon des huizes staat op het
punt om de „banden des bloeds" door te
snijden wanneer een aangewaaide huis
houdster, even charmant als doortastend,
de bullebijter weet te temmen en tot in
keer te brengen, waarmee de weg ge
baand is voor een algemene verzoening.
In een dergelijk cliché-gegeven kan men
moeilijk verrassende wendingen verwach
ten en die waren er dan ook niet. Maar
het duo Bakker-Spit verstaat als oude
routineurs voortreffelijk de kunst, om zo'n
onschuldig gevalletje te bevolken met een
bezetting van grappig-contrasterende ty
pen en in dat opzicht hadden zij zich
zelf ditmaal nog overtroffen. Zo'n Paul
Warner, de oude brompot met veel
verve en kostelijke mimiek op de planken
gezet door Henk Bakker zelf zijn begrij
pende, sussende en vredestichtende com
pagnon Scheltens (de afscheidsrol van
Kees Crombouw, die er een fijn, diep
menselijke creatie van maakte, ver boven
de geijkte „typering" uit), de resoluut-
ondeugende dame-huishoudster van An
neke de Wilde, de twee „geklofte" meisjes
van de straat van Annerie Swaneveld en
Lucie Rinkel, hun ploertige vader (Jacq
Timmerman) en de vettig-serviele parti
culiere detective van Guus Boersma, zij
boden allen gelegenheid te over om zich
individueel te onderscheiden en hun ver
tolkers hebben die kansen dankbaar aan
gegrepen. Maar ook het samenspel sloot als
een bus en zo werd het hele geval in een
prettig vlot tempo en zonder één hapering
afgewerkt, waarbij het verkwikkend was
om te zien, hoeveel schik de spelers zelf
in dit vrolijke niemendalletje hadden. Zo
kregen ook de allerminst van humor ge
speende dialogen overal het volle pond en
zo ging „In rivisie" er bij het verraste
publiek in als gesneden koek. Het ovatio
nele applaus aan het slot van elk bedrijf
was dan ook alleszins verdiend, en dat
zelfde geldt voor de open doekjes, die Ag
Korenblik met haar creatie van de trouw
hartige dienstbode Annie mocht incasse
ren. Wat zij aan mimische vondsten, aan
„stil" spel en aan kostelijke stemnuanee-
ringen ten beste gaf, dat was in één woord
dilettantisme van de bovenste plank.
Afscheid van een veteraan
Na de voorstelling heeft de verzamelde
Cremer-gemeenschap hartelijk afscheid
genomen van de heer C. J. („Kees") Crom
bouw, die 't na bijna een halve eeuw ama
teurtoneel nu de tijd vond om het bijltje er
bij neer te leggen. „Eigenlijk zijn we het
daar helemaal niet mee eens", getuigde
de voorzitter mr. J. A. P. C. ten Bokkel
in zijn toespraak tot de scheidende vete
raan, „want wat je vanavond weer hebt
laten zien, dat bewijst zonneklaar dat er
nog lange jaren vol grote rollen voor je
weggelegd waren. Maar omdat je besluit
vast staat, moeten wij ons erbij neerleg
gen, doch niet voordat wij je nog eens
heel hartelijk bedankt hebben voor alles
wat je in al die jaren voor het liefhebberij
toneel in het algemeen, en voor Cremer
in het bijzonder gedaan en betekend hebt".
Onder minutenlang applaus overhandigde
de voorzitter de heer Crombouw namens
het bestuur als blijk van deze grote waar-
ring een zilveren polshorloge.
De heer Henk Bakker voegde daar na
mens de werkende leden nog een idem
aansteker aan toe, erbij voegend dat ook
zij Kees Crombouw maar node zien heen
gaan en dat het heel moeilijk zal zijn,
hem als vriend en mede-speler te moeten
missen. Bloemen, een dankwoord van de
gehuldigde en een minutenlange ovatie van
de zaal besloten deze op verzoek van
de heer Crombout zelf zeer sober ge
houden afseheidsplechtigheid.
H. C.
(Van onze correspondent in Bonn)
Het merendeel van de Amerikaanse sol
daten, die nu tot de bezettingstroepen in
West-Duitsland behoren, hebben de oor
logstijd en de eerste jaren van de bezetting
niet meegemaakt. Het zijn piepjonge Ame
rikanen uit allerlei kringen, die, toen de
oorlog aan de gang was, nog op de la,ge re
school zaten en geen flauw benul hadden
van het leven en van de aard der West-
Duitsers. Voor hun vertrek uit de Verenig
de Staten worden ze nu voorgelicht met
behulp van films. Ze behoeven het dan
bijvoorbeeld niet zo heel gek te vinden,
dat de Duitsers elkaar te pas en te onpas,
op straat, in de tram, in een bierhuis, of
in huis, een hand geven.
In München is dezer dagen aan de pers
zo'n film getoond, die grotendeels in de
stad zelf is opgenomen. Een Amerikaanse
sergeant zit op het witte doek dan al
tijd in een café achter een glas bier.
Een merkwaardig uitziende jonge Duitser
komt aan zijn tafel zitten. Hij schuift zijn
hoed achter op zijn hoofd en begint op de
Verenigde Staten te schelden. Hij heeft het
over „kapitalisten", „uitzuigers" en „oor-
logsophitsers".De Amerikaan wordt kwaad.
Hij vermoedt een communist of een dron
ken ruziemaker tegenover zich te hebben.
Hij zou het heerschap het liefste tegen de
grond slaan, maar een stem in zyn binnen
ste zegt hem, dat dit misschien niet goed
is. „Denk erom", zegt hij tegen zichzelf,
„dat je' op dit ogenblik de U.S.A. vertegen
woordigt." Hij is verstandig; staat op en
gaat aan een andere tafel zitten.
De film toont ook ruïnen van stuk ge
schoten en gebombardeerde huizen. Kara
vanen vluchtelingen trekken voorbij. Men-
sen ruimen puin op. „Vergeet dat" wordt
erbij verteld, „dat zal niet meer voorkomen,
tenminste niet meer in West-Duitsland".
Weer opgebouwde West-Duitse steden ver
schijnen, splinternieuwe auto's schieten
over herstelde wegen, fabrieken draaien op
volle toeren, kinderen spelen in parken.
Men krijgt ook iets van de West-Duitse
democratie te zien: de verkiezingen, afge
vaardigden en steeds weer bondskanselier
Adenauer.
„Wanneer alles goed gaat", heet het ln
de film, „zullen spoedig Duitse troepen
naast jullie staan". Men poogt de jonge
Amerikanen bü te brengen, dat de Duitsers
er een ander begrip van militaire disci
pline op na houden dan de Amerikanen.
Men vraagt zich af of er in het toekomstige
Duitse leger alweer een andere geest moet
heersen dan in dat van andere landen?
Maar men krijgt te horen, dat de Duitse
soldaten daardoor tot de taaiste vechters
van de wereld hebben behoord.
Ook het onderwerp van de Duitse meisjes
wordt aangesneden. Overal op de wereld,
zo wordt verteld, zijn meisjes van het ene
en van het andere soort. De jongens moe
ten slecht gezelschap uit de weg gaan. Ze
kunnen op de film zien hoe een Ameri
kaanse sergeant dat in München doet Een
meisje van twijfelachtig allooi heeft hem
om vuur voor haar sigaret gevraagd. „Een
vlammetje mag je hebben" zegt de Ame
rikaan, „maar meer ook niet. Sorry."
„Fatsoenlyke meisjes kan men alleen
in een familiekring ontmoeten. Het
beste voor een Amerikaan is een Duitse
familie te leren kennen en daar aan
huis te komen."
