Trekvogels gaan de lange vlucht naar
hun winterverblijf weer ondernemen
ORT€X
GEERVL1
MOORD
PORSELEIN
„BOLWERK"
De nieuwe TRANSISTOR
boortoestellen zijn AF!
koningstraat ii h
Haarlem
.Clowntje Rick
Wederom waarnemingen door Haarlemse vogelwerkgroep
/^itó^clamesver band
Jeugdige Beverwijkse
inbreker voor het hof
ZATERDAG 2 OCTOBER 1954
4
Gevoelig voor het weer
Ook spreeuwen
Vast broedgebied
Monument voor Van
Oldenharnevelt
Hoogheemraadschap
Rijnland
Oldenzaal krijgt
een schouwburg
Afscheidscollege van
prof. dr. W. Leendertz
Kerkelijk Nieuws
te
Amerikanen half October
op Soesterberg
Voor de kinderen
„Jeugd en Evangelie"
bestaat 10 jaar
Heringa Wuthrich
Bevestiging van Haarlems
recïitbankvonnis geëist
„Rijndam" met Concert
gebouworkest vertrok
met vertraging
Minister Zijlstra naar
Haarlem, Hoorn
en de Zaanstreek
„Chrissemeuje" vandaag
105 jaar geworden
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
HOE KOMT HET, dat we juist aan onze Noordzeekust gedurende de herfst-
trek zoveel vogels te zien kunnen krijgen? Waar komen ze vandaan en waar
gaan ze heen? Een groot gedeelte van de vogels die hier overtrekken, bestaat
uit dieren, die in het Noorden en Oosten van Europa broeden en op weg zijn
naar hun winterkwartieren in Engeland en Ierland. Er heerst daar namelijk een
zacht klimaat door de invloed van de zee en de warme golfstroom, zodat de
Britse Eilanden ook 's winters een groot aantal vogels kunnen herbergen en
voedsel bieden. Deze trekkende vogels vliegen aanvankelijk in een zeer ijle
stroom over de gehele breedte van het land, daarbij de hun aangeboren voor
keursrichting aanhoudende, die al naar gelang van de soort varieert tussen West
enZuid-West. Bij de kust gekomen, zullen ze in de meeste gevallen niet de zee
durven over te steken, wat ook wel te verwachten is van deze landvogels. Ze
buigen dan ook af, om verder de kustlijn in Zuidelijke richting te volgen, zo
dat er een geconcentreerde trekstroom ontstaat. Deze stroom kan vrij breed
zijn, doordat een gedeelte van de vogels reeds op enige afstand van de kust om
buigen, maar over de buitenste duinenrijen is de trek toch wel het sterkst.
Het gebeurt ook dat er laag over het Duitsland en ons land. Er zal een deel hier
strand en zelfs nog net boven het water,
evenwijdig aan de kustlijn een levendige
trek is, zoals we dat bijvoorbeeld verleden
jaar zo aardig hebben gezien van veld
leeuweriken. Dat was op 1 November en
er stond een vrij krachtige Zuid-Oosten
wind. Steeds kwamen er weer troepen
aanvliegen dicht langs het water. Ze vlo
gen laag, zodat ze de luwte van de duinen
hadden.
Behalve deze landvogels, die door stu
wing de kust volgen, zien we hier ook een
menigte zeevogels langs komen, zoals
meeuwen, sterns, zeeëenden, futen en vele
andere. Deze volgen de kust, omdat de
kustwateren hun voedselgebied vormen.
Zij vliegen dan ook meestal over het
water.
Wat nu de gestuwde trek van de land
vogels betreft, laten deze vogels zich niet
altijd in dezelfde mate weerhouden om
over voor hen vijandlijke terreinen te vlie
gen. Dit hangt van verscheidene factoren
af, waarvan de weersomstandigheden wel
de grootste rol spelen. Beschouwen we
eens het gedrag van de vink, een vogel,
waarvan de trek hier het meest onderzocht
is. De Scandinavische vink heeft als over-
winteringsgebied Engeland en Ierland. De
kortste weg daarheen zou dus zijn in rech
te lijn van Scandinavië naar Engeland
waarbij dan een afstand van ongeveer 600
kilometer over zee, dus in één ruk, zou
moeten worden afgelegd. En iderdaad ver
loopt bij de allergunstigste weersomstan
digheden de trek op deze wijze, zoals pas
kort geleden ontdekt is.
Het was reeds lang bekend onder de vin
kers van de talrijke vinkenbanen, die er
vroeger in de duinstreek waren, dat er bij
een zwakke Noord-Oosten tot Oosten wind
geen vinkentrek te zien was. Zogenaamde
Oostenwindjaren gaven dan ook minimale
vangsten, maar een goede verklaring voor
dit verschijnsel kon men niet geven.
Het is nu gebleken, dat bij deze wind de
vinken op grote hoogte, tot 800 meter en
zelfs tot 1300 meter overtrekken. Zelfs met
een sterke kijker zijn ze dan nog maar
nauwelijks te ontdekken, terneer daar er
dan van een geconcentreerde trek geen
sprake is. Deze dieren vliegen dan in hun
voorkeursrichting in een ijle stroom en sto
ren zich niet aan veranderingen in het
landschap onder zich. Zonder enige aarze
ling steken ze de zee over met de wind
achter.
Deze hoge zeetrek komt alleen voor bij
zwakke wind uit de genoemde hoek en nipt
als het sterkere Noord-Oosten tot Oosten
wind is. Men zou zeggen, dat ze met zo n
sterkere wind achter de overtocht nog snel
ler kunnen volbrengen. Het type van het
weer schijnt hier echter van belang te zijn
en door de vogels te worden aangevoeld. Bij
zwakke Oostelijke wind is het karakter van
het weer van dien aard, dat er voor de vo
gels het minste gevaar bestaat, onderweg
op zee door ander weer te worden overval
len.
Zulke ideale omstandigheden, die deze
vogels in staat stellen linea recta van
broedgebied naar winterverblijf te vliegen,
doen zich niet zo vaak voor. Meestal laten
ze zich stuwen door de kusten, zodat de
trekweg dan loopt over Denemarken, Noord -
ADVERTENT1E
SVENSKA-RESTAURANGEN
(ZWEEDS RESTAURANT)
verzorgt zowel aan huis als in de
intieme bovenzaal
DINERS en SOUPERS
STEEDS IETS APARTS
Kennemerplein 5 - Haarlem - Tel. 16840
en daar de oversteek over de Noordzee wa
gen, de overige blijven de kusten volgen,
ir; de ongunstigste gevallen tot Kaap Griz
Nez aan het Nauw van Calais. Hier buigt
de kustlijn scherp naar binnen, en daar de
vogels niet bereid zijn een te sterk afwijken
van hun voorkeursrichting te accepteren,
zien we hen op dit punt de kust lot'aten.
Zij steken hier over naar Engeland, dat ze
reeds vanuit Franrijk kunnen zien liggen.
Zo leiden er dus verschillende wegen naar
hetzelfde doel.
Het bovenstaande geldt dus voor de vink,
en hoewel we niet mogen generaliseren,
kunnen we toch wel zeggen, dat door vele
andere soorten een dergelijke gedragslijn
wordt gvolgd.
In de 'herfst van 1952 hebben waarne
mers aan de Oost- en Zuidkust van Enge
land posten uitgezet om de van het conti
nent komende vinken en ook spreeuwen te
zien aankomen. Op verschillende plaatsen,
zowel aan de Noordzeeij als aan de Ka-
&R0E06E &IED VAN v
HtT SCAWDlrJAViSCHE" -j
VINKEN RAS
'j
«I
Ontteeni/oapi L.
IfWI.
VVhIc 0« 3 t ipp*'i je«< d dpla-ahso
n/e< «- Va» jer'Kjde f03*/» va» heb
MftViae ra a.
naalkust kwamen ze aanvliegen. Op grond
van de afstand en de vliegsnelheid kan men
uit het tijdstip, waarop de vogels arriveer
den, afleiden, dat het merendeel dadelijk
na zonsopgang van de Nederlandse en
Franse kust moeten zijn gestart, 's Mor
gens vroeg is de trekdrift dan ook op z'n
hevigst, om later op de dag geleidelijk af
te nemen.
Zoals we reeds zagen, is het niet zo, dat
de vogels die in het Noorden broeden voor
de winter maar in het wilde weg naar het
Zuiden gaan trekken Elke vogelsoort, en
zelfs elk ras van een soort, heeft een be
paald gebied waar ze 's winters verblijven.
In het voorjaar keren ze weer naar het
zelfde broedgebied terug. Zo gaan de Scan
dinavische vinken naar Engeland en Ier
land, terwijl de Finse, Oost-Baltische en
Duitse vinken naar een gebied in Zuid-West
Europa trekken, zoals op het hierbij afge
beelde kaartje aanschouwelijk is voorge
steld. De trek over de Noordzee is hierop
door pijlen aangegeven.
Evenals deze vinken kunnen ook vele an
dere vogelsoorten, waaronder allerlei zaad-
etertjes, in Europa blijven, waar in de win
ter voor hen voldoende voedsel te vinden is.
Juist in het winterseizoen zijn daar volop
zaden van bomen, heesters en onkruiden,
waaraan ze zich tegoed kunnen doen.
Daarentegen moeten de meeste insecten-
eters Europa verlaten en naar Afrika over
steken. Het merendeel gaat naar tropisch
Afrika en zelfs naar Zuid-Afrika. Elke
Gedurende October zal de hierbij af
gebeelde grote strandloper, evenals
verleden jaar het geval was, dagelijks
de plaats aangeven waar de natuurlief
hebbers het dagelijks overzicht van de
vogeltrek kunnen aantreffen.
Dit overzicht wordt ons ook thans
weer verstrekt door de actieve Vogel
werkgroep Haarlem, die een aantal
waarnemingsposten in deze streek heeft
ingericht. Maar dit jaar voor het eerst
heeft de Vogelwerkgroep contacten ge
legd met een net van waarnemers in
het voor de trekvogels belangrijke ge
bied Noord-Duitsland, Denemarken en
Zweden. Wellicht dat deze samenwer
king tot interessante gegevens leidt.
Ter inleiding van dit herfstige natuur
verschijnsel publiceren wij hierbij een
artikel over de betekenis van de vogel
trek.
soort, zelfs ondersoort, heeft daar ook weer
haar eigen overwinteringsgebied: De boe
renzwaluwen uit Engeland, en waarschijn
lijk ook de Nederlandse, trekken naar het
Oosten van Zuid-Afrika, terwijl die uit
Duitsland naar Equatoriaal West-Afrika
trekken. De Europese nachtegaal overwin
tert in Centraal Afrika, doch zijn Oostelij
ker broedende soortgenoot de Noordse
nachtegaal is 's winters in Oost-Afrika
(Kenia).
De tjiftjaf trekt niet verder dan het Mid-
deliandsezeegebied en die is van alle zo-
merzangertjes in het voorjaar dan ook het
eerst bij ons terug, om hier reeds vóór eind
Maart zijn monotone liedje te laten horen.
De Koningin zal het op 14 October
onthullen
Op Donderdag 14 October zal de Konin
gin het monument voor de raadspensiona
ris Johan van Oldenbarnevelt op de Lange
Vijverberg in Den Haag onthullen. Aan de
plechtigheid zal een bijeenkomst vooraf
gaan in de Trèveszaal van het ministerie
van Verkeer en Waterstaat. In die bijeen
komst draagt, in tegenwoordigheid van de
Koningin, het bestuur van de stichting
Fonds tot het oprichten van een monu
ment voor de raadspensionaris Johan van
Oldenbarnevelt" het standbeeld over aan
het gemeentebestuur van 's-Gravenhage.
ADVERTENTIE
Dijkgraaf en Hoogheemraden van het
Hoogheemraadschap .van Rijnland maken
bekend: dat in de op 29 September gehou
den verenigde vergadering van Rijnland is
besloten tot toelating van G. Eyken als
hoofdingeland wegens het ongebouwde
eingendom voor het vierde district; M. Im-
mink als hoofdingeland-plaatsvervanger
wegens het ongebouwde eigendom in het
vierde district; G. P. van der Meer als
hoofdingeland wegens het ongebouwde
eigendom voor het vijfde district; W. J.
Kea als hoofdingeland-plaatsvervanger
wegens het ongebouwde eigendom voor het
vijfde district; G. H. L. baron van Wasse-
naer van Catwijek als hoofdingeland we
gens het ongebouwde eigendom voor het
vijftiende district; mr. G. C. D. baron van
Hardenibroek als hoofdingeland-plaatsver
vanger wegens het ongebouwde eigendom
voor het vijftiende district; mr. P. O, F. M.
Cremers en A. J. M. Angenent als hoofd
ingeland wegens het gebouwde eigendom
voor de gemeente Haarlem en Th. A. J. M.
van Eijck en mr. J. G. Bettink als hoofd
ingeland-plaatsvervanger wegens het ge
bouwde eigendom voor de gemeente Haar
lem.
Tegen deze beslissing kan in beroep
worden gekomen binnen acht dagen na
deze afkondiging.
De gemeenteraad van Oldenzaal heeft
met negen tegen vijf stemmen besloten tot
het doen bouwen van een schouwburg. De
kosten zullen ruim 500.000 bedragen.
De zaal zal plaats bieden aan ongeveer 700
personen. Architect is ir. W. P. H. van Har-
reveld te Haarlem.
ADVERTENTIE
sterk absorberend
oplosbaar
hygiënisch
volmaakte pasvorm
Prof. dr. W. Leendertz te Santpoort,
hoogleraar vanwege de Doopsgezinde Broe
derschap aan de gemeentelijke universiteit
van Amsterdam, heeft wegens het. bereiken
van de 70-jarige leeftijd Vrijdagmiddag zijn
afscheidscollege gegeven. Zijn opvolger, dr.
mr. J. A. Oosterbaan, predikant te Haar
lem, is voornemens Maandag 4 October om
16 uur aan de Amsterdamse universiteit te
inaugureren.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen als predikant met bijzondere
opdracht (Evang. in het Zuiden) J. C. We
ber te Boxtel.
Geref. Kerken ond. art. 31 K.O.
Beroepen te Houston B. C. (Can. Ref.
Church) A. B. Roukema te Bunschoten-
Spakenburg.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Nieuwe Pekela H. W. Eer-
land te Lisse.
ADVERTENTIE
Geen lampjes meer en daardoor:
kleiner,
lichter,
gerieflijker en
goedkoper in het gebruik
(ca. f 5.— p. jaar aan batterijen!)
Wij bieden U keuze uit een serie mo
dellen in vier fabrikaten, n.l. Philips,
Audium, Aditone en Multitone.
Wq demonstreren zonder verplichting
bij U thuis. Wend U vol vertrouwen tot
de oudste speciaalzaak; wend U tot
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir W N WOLTER INK
Bilderdijksi raat bij de Zijl weg
Haarlem - Tel (K 2500) 11928
INBOEDELVEILING 12/13 OCT. 1954
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldienst
Het Amerikaanse spuadron, dat op het
vliegveld Soesterberg wordt gesta-.ion-
neerd, wordt daar half October verwacht.
De vliegtuigen zullen zeer waarschijnlijk
dagjagers van het type „Sabre" zijn. De
Amerikanen zijn thans gestationneerd op
een basis in Zuid-Oost Engeland.
I
Ziezonu was het afgelopen met dat gejaag achter de katjes aan. Krulletje lag
stevig vastgebonden aan de stoelpoot, en Rick kon weer rustig verder lezen
Dat ddcht-ie tenminste. Maar... hij had buiten Krulletje gerekend. Die lag nu wel
vast, maar of hij rustig zou blijven als er weer een kat verscheendat zou nog
moeten blijken.
En even laterja, daar had je 't al weer. Voor de zoveelste maal waagde een
kat zich in Krulletje's tuin, heel brutaal. Dat was nou toch het toppunt!
„Wrrrouwouwouw!", blafte Krulletje, en hij rende woedend op de indringer af.
Maar ojee hij vergat, dat hij aan het touw vastzatDaar trok hij nu zo hard
aan in zijn vaart, dat het krukje onder Rick uit schoot; en die lag daar nu opeens
te spartelen op de grond, met zijn benen in de lucht'
En Bunkie, die juist de tuin in kwam, zag het rare geval en lachte zich 'n kriek.
De werkgemeenschap „Jeugd en Evan
gelie" herdenkt dit jaar haar tienjarig be
staan. In een bijeenkomst op 9 October in
de Lutherkapel te Amsterdam treedt zij
voor een enkele maal in de openbaarheid,
aldus bericht het persbureau der Neder
lands Hervormde Kerk.
„Jeugd en Evangelie" is een beweging
van Christen-jongeren uit verschillende
kerken, die in hun eigen omgeving Chris
tus bekend willen maken. Bij de jongeren
thuis worden kringen gehouden, waar het
er om gaat tot een gesprek te komen tus
sen Christen-jongei-en en de niet-kerke-
lijke vriend. In ongeveer 70 plaatsen ko
men dergelijke kringen bijeen. Eén a twee
maal per jaar komen verscheidene kringen
voor een week-end tezamen. Des zomers
wordt een aantal werkkampen gehouden.
Dit jaar waren er 13 kampen, waaraan
door ongeveer 400 jongeren werd deelge
nomen. „Jeugd en Evangelie" is een inter
kerkelijke organisatie, die wordt bijgestaan
door de volgende adviseurs: prof. dr. J. H.
Bavinck, prof, dr. G. C. Bevkouwer, ds. J.
Fokkema, ds. Joh. Prins, ds. N. O. Steen
beek en prof. dr. J. Waterink. De bijeen
komst in de Lutherse kerk van 9 October
wordt op 10 October om 17 uur door het
I.K.O.R. uitgezonden. Op 20 October ver
zorgt de NC.R.V. een uitzending voor
„Jeugd en Evangelie".
ADVERTENTIE
Haarlem
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
Tegen de 24-jarige chauffeur J. J. M. uit
Beverwijk, die door werkgevers en zijn
raadsman ter zitting een overigens fat
soenlijke sportieve en eerlijke jongeman
werd genoemd, is voor het Amsterdams
gerechtshof, waar hij in hoger beroep voor
terecht stond, 2 jaar gevangenisstraf ge-
e'st, omdat hii als onverbeterlijk recidivist
ondanks zijn jeugdige leeftijd er zijn ge
woonte van had gemaakt inbraken te ple
gen.
Hij was op 19 Maart gearresteerd en be
kende al ras in de maanden tevoren iin to
taal 12 inbraken in Beverwijk en de om
geving te hebben gepleegd. Óp zijn straf
blad stonden al 5 veroordelingen, waarvan
3 wegens inbraken. Men had hem van 12
gepleegde inbraken er twee ten laste ge
legd, die hij volmondig bekende. Met twee
kornuiten was hij op 3 Maart in een vis-
conservenfabriek te Beverwijk binnenge
klommen en had er tevergeefs getracht de
brandkast te forceren. Toen dat niet lukte
hadden de jongelui maar blikjes conserven
meegenomen. Nog geen week later hadden
ze meer geluk in een villa aan de Prins
Bernhardlaan, waar ze sieraden en f 400
stalen. Ze waren alle drie steeds voorzien
van handschoenen en hadden steeds een
breekijzer bij zich, waarmede ze deuren of
raamkozijnen forceerden, teneinde bin
nen te komen.
In eerste instantie was deze jongeman
door de Haarlemse rechtbank tot 214 jaar-
veroordeeld. „Ik heb nog nooit een werk
gever bestolen", zei hij voor het hof. „Dat
zal ik nooit doen ook". Hij vroeg een wat
minder zware straf en zeide zich te zullen
beteren. Hij wilde uit de omgeving van
Beverwijk weg, „waar toch niemand om
me geeft, want ik heb geen ouders meer
en ik heb de verkering met mijn meisje
uitgemaakt, omdat ik niet wil, dat ze zo
lang op me moet wachten".
Mr. van Everdingen, die de jongen ver
dedigde, bepleitte clementie.
De uitspraak volgt op 15 October.
De .Rijndam", die het Concertgebouw
orkest naar Amerika brengt, is gistermid
dag met drie kwartier vertraging vertrok
ken doordat een twintigtal leden van de
bemanning gedurende enige tijd niet aan
het werk wilde gaan. Zij waren namelijk
bevreesd, dat zij buiten de loonsverhoging
van zes pprcent zouden vallen. De directie
der Holland-Amerikalijn heeft hun mede
gedeeld, dat over de regeling van hun lonen
de volgende week met de vakbonden ver
gaderd zal worden. De mannen besloten
daarop geen verdere actie te voeren. Om
tien voor drie kon de „Rijndam" vertrekken.
De minister van Economische Zaken,
prof. dr. J. Zijlstra, zal op Vrijdag 8 Octo
ber het bezoek aan Noordholland brengen,
dat op 16 Juli moest worden uitgesteld. Na
een ontvangst op de provinciale griffie te
Haarlem door het provinciaal bestuur
brengt hij bezoeken aan een fabriek van
lichtmasten te Hoorn en aan fabrieken in
de Zaanstreek. Op het Zaandamse gemeen
tehuis zal hij tot slot een bespreking hou
den met het bestuur van het industrieschap
Zaanstreek.
Nauwelijks honderd meter van de grens
post Zwilbroek nabij Eibergen in de Gel
derse Achterhoek woont Nederlands oudste
ingezetene, de weduwe Christina Karne-
beekBacks, beter bekend onder de naam
„Chrissemeuje". Vandaag wordt zij 105
jaar. Dit bijzondere feit zal natuurlijk in
de gehele omgeving worden gevierd. Bo
vendien zal „Chrissemeuje" voor het eerst
in haar leven voor de televisiecamera ver
schijnen, want de K.R.O. heeft het voorne
men opnamen te maken van haar verjaar
dagsfeest voor de uitzending van Dinsdag
avond. „Chrissemeuje" zelf weet hier nog
niets van en het interesseert het krasse
oudje ook niet bar, zo wordt vermoed.
41)
Maar de volgende keer kwaan Lamb
alleen terug. Hij snelde op Bill toe. „Fer
roni is nog in het huis. Ik sta nog altijd
aan jouw kamt, maar Ferroni heeft me in
de val gekregen en me gedwongen mee te
doen. Ik probeer een kans te vinden om de
rollen om te draaien".
„Snel, maak dan mijn touwen los".
Zenuwachtig haalde Lamb een mes te
voorschijn, dat Hopeloos bot bleek te zijn.
Ondertussen ging Bill haastig verder: „Als
er iets met me gebeurt, probeer dan in
ieder geval juffrouw Malleson te redden.
Zij is daarbinnen, achter die deur. Schiet
toch op, snij die touwen door".
„Ze zijn te stevig", hijgde Lamb.
„Haal ze aan uit de knoop Daar ligt
mijn lantaarn. Neem die en probeer de
eerste maal dat je weer buiten komt een
SOS-sein naar Portlevion te geven. Drie
korte, drie lange, drie korte flitsen. Zij
zitten daar op de uitkijk
Lamb graaide de lantaarn mee, maar
was nauwelijks weer met het touw bezig,
toen er voetstappen naderden. Lamb
sprong op, greep een kist en kwam Ferroni
op de drempel tegen. Tot zijn grote op
luchting vroeg deze niet wat Laimb zo Lang
beneden had gedaan. „Ik heb een andere
lamp op het platform in de tunnel gezet.
Zet daar de kisten maar neer, daar halen
Charlie en ik ze wel".
Toen Lamb verdwenen was, overtuigde
Ferroni er zich van, dat de1 touwen die
Bill van zijn vrijheid beroofden nog stevig
vast zaten om daarna met een volgende
kist te verdwijnen.
Ei- was iets dreigends in de diepe stilte.
Bill vroeg zich af, waarom Ferroni zo
zwijgend met een gloeiende haast werkte
en niet eerst hem om zeep hielp. Had hij
misschien een andere manier gevonden?
Had hij misschien ergens een tijdbom ge
plaatst, waardoor de sporen van zijn mis
drijf volkomen veinietigd zouden worden?
ALs Lam!) nu maar dat SOS-sein door
kon krijgen. Dat bleek echter even later
ook een ijdele hoop te zijn. Lamb keerde
terug en fluisterde, dat ze hem niet verder
meer lieten komen dan het platform, zodat
hij niet buiten kon komen.
„Klets dan niet langer. Maar die touwen
los". Terwijl Lamb opnieuw verwoede po
gingen daartoe deed, gaf Bill hem aanwij
zingen, waar hij in de tunnel een klein
raampje kon vinden, daardoor hij een
SOS-sein kon zenden.
„Ik zal het probe
De woorden bestierven op zijn mond.
Ditmaal was Ferroni zacht aan komen
lopen, zonder lantaarn om zijn komst te
verwittigen. Hij stond in de deuropening.
„Ik zou maar r.iet te veel moeite doen,
verrader". En over zijn schouder kijkend:
„Kijk Charlie, hoe aardig hij bezig is?"
„Ik zie het, Gene, Leuk. nietwaar?"
Lamb zat nog op zijn knieën bij Bill.
„Maar Gene", stamelde hij, „ik keek alleen
of de touwen nog goed vast zaten".
„Ja, dat zal wel. Klets niet Wally, we
hebben je al een paar dagen door, vriend
je. Hier heb ilk een paar bewijsstukken".
Hij haalde twee enveloppen uit zijn bin
nenzak. „Bewijsstukken nummer één:
jouw brief aan je vriendje Macavoy,
waarin je hem van onze komst verwittigde.
Bewijsstuk nummer twee: zijn brief mei
het verzoek zo gauw mogelijk met een re
volver naar het eiland te komen. Je wist
niet dat i'k een goede kennis m de Admi
ral Hawkins had zitten, hè? En wat moest
je hier met een revolver doen? Vogeltjes
schieten? En je had niet in de gaten, dat
toen ik je revolver controleerde voor we
hier heen gingen, ik de kogels er heb uit
gehaald, nietwaar? En toen je je vriendje
die revolver liet afpakken dacht je zeker,
dat je een heel slim mamnetje was. Enfin,
je weet wat ik met verraders pleeg te
doen. Dat heb je trouwens al eens eerder
gemerkt".
De brieven in zijn zak terugstoppend en
zijn revolver trekkend beval Ferroni:
„Steek je handjes maar eens in de lucht,
Wally, dan kan ik beter mikken".
Voor Lamb tijd had te gehoorzamen,
hoorden zij iemand met snelle passen door
de tuninel nader komen. Een stevig ge
bouwde figuur kwam binnen tuimelen.
„Kijk uit, Gene, er is iemand boven in het
huis".
„Wat En je komt hierheen om hem
de kans te geven het luik te sluiten? Char
lie, als de bliksem naar boven".
Met een vloek draaide hij zich om en
rende weg, zonder zich verder cwn de
voorlopig opgeluchte Bill en Lamb te be
kommeren.
HOOFDSTUK XVI
Nachtmerrie
Hoewel Maureen door het gaatje in de
deur naar de grote grot alles gezien en ge
hoord had van wat zoch in 't eerste stadium
van het gevecht en Bills nederlaag af
speelde, was zij niet flauw gevallen, zoals
Bill veronderstelde toen hij op zijn roepen
geen antwoord kreeg.
En met een ijzeren zelfbeheersing besefte
zij heel goed, dat het geen zin had om te
trachten door de deur te komen, noch om
een beroep op de betere gevoelens van
Ferroni te doen. Ze moest iets doeltreffen-
ders bedenken om Bill uit harden te krij
gen van de schurken, die op deze zelfde
plaats al twee moorden op hun geweten
hadden.
Zij herkende de man, die met de twee
boeven meegekomen was, als Lamb, maar
kon niet goed uitmaken hoe zijn positie
was. Daar kwam ze voorlopig ook niet
achter, want toen Lamb voor de eerste
maal alleen was met Bill en zij had kun
nen horen hoe de kaarten lagen, had zij
haar beslissing al genomen.
Het was een wahopige poging, maar het
was de enige. Een kans van één op dui
zend, maar die duizendste betekende dan
ook het leven van Bill. De enige mogelijk
heid was m het donker de weg naar Fin-
galgrot te vinden en buitenom het eiland
naar het haventje te zwemmen dan aan
land komen en de lamp uit de keuken te
pakken zien te krijgen om een SOS-sein
naar Portlevion te sturen. En dat alles
zonder dat ze gezien werd door de man,
die in de haven achter gelaten scheen te
zijn als een soort uitkijk.
Zij durfde niet te denken over de geva
ren, die haar op haar tocht in de diepe
duisternis door de grot wachtten. Het
moest nu gebeuren, en snel, wilde zij Bill
kunnen redden.
Na een laatste blik op Bill geslagen te
hebben door 't kijkgaatje, haalde ze diep
adem en zette vastbesloten de eerste stap
van een tocht, die een nachtmerrie werd.
Ze hield zorgvuldig de linker wand van
de tunnel, om de griezelige dingen te ver
mijden die langs de rechter wand lagen.
Stapje voor stapje schoof ze verder, om
te zorgen, dat zij niet struikelde over los-
liggendeV'.enen en over oneffenheden in de
vloer. Toen zij na een lange tijd het eind
van de eerstse tunnel en de grote grot be
reikte, ging zij verder op handen en voeten
om het gevaarlijkste deel van de tocht te
beginnen: de tocht naar beneden, naar
Fingalgrot, langs de scherp dalende weg
langs een diepe afgrond naar het water.
Indertijd, met de hulp van Bill en vooral
het licht van de lantaarn, had ze die tocht
al geen genoegen gevonden, nu was het
iets afschuwelijks. Slechts een heel flauw
Iichtgllmpje scheen in de verte, het maan
licht dat door de grotopening op het water
weerspiegelde. De stilte in de grot en de
ijzige kilte waren luguber. Op een gegeven
moment zonk de moed haar bijna in de
schoenen. Een steen, waarop zij een stap
zette, raakte los en schoot weg Éven dacht
zij, dat ze geen steunpunt meer kon vin
den, maar ze slaagde er in haar evenwicht
te herwinnen. Haar hart bonsde toen zij
merkte hoe lang het duurde voordat de
steen diep beneden haar ergens op de
duistere rotsbodem sloeg.
Langzaam vervolgde zij haar weg langs
de glibberige rotswand, tot zii bij de eer
ste haarspeldbocht in de weg naar bene
den kwaim. Hier moest zij even rusten en
vooral moed scheppen. De eerste keer dat
zij met behulp van Bill deze gevaarlijke
bocht door was geschuifeld, had haar hart
al in haar keel geklopt. Nu was het voor
uitzicht alleen al voldoende, om haar te
verlammen. Maar centimeter na centime
ter wist ze te vorderen. Ook de tweede
gevaarlijke bocht kostte naar haar toe
scheen uren. Toen hield zij weer hijgend
stil. Het gevaarlijke was achter de rug.
(Wordt vervolgd).
