Nieuw complex van „Tuinwijk-Noord"
demonstratie van frisse gedachten
Agenda voor
Haarlem
<5 rieven aan de redactie
Oceaanstomers staan op stapel
in Haarlems Koralensteeg
SLEUTEL WEG?
Hoofdstad Operette
thans in Haarlem
De Muze in een Handelsschool
Model in aanbouw voor Negus
van Abessinië
Voorbeeld voor toekomstige woningbouwers
Woongerief
V eelkleurig
„DE SLEUTSPECIALIST"
Sanctus Bavo
Nachtdienst apotheken
Beeld te Kaapstad
Twee schilders exposeren in de HBS-a
Steen gemetseld in nieuw
gebouw aan Stephenson-
straat
Man bestal zijn moeder
J. J. A. v. d- Linden
overleden
Westerveld: dagelijks
zes crematies
UW GEZONDHEID is erbij gebaat,
als U KOLEN stookt!
Forumavond
ZATERDAG 9 OCTOBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURAN f
Het was gisteren een pleizierige avond voor de woningbouwvereniging „Tuinwijk-
Noord voor de architecten Brakel en Buma en voor de heer Meijer van het
Duivendrechtse Meijers Metselbedrijf en voor de heer Koemans van „De Kerkuil".
Door een geraffineerd opgestelde schijnwerper verlicht, wapperde op de hoek van
Herman Robbersstraat en Plesmanplein in „Zinnevelt" de vlag die de plaats aan
duidde waar de eerste woning van het nieuwe complex van 37 middenstands
woningen van „Tuinwijk-Noord" gereed is gekomen. Tot en met 20 October is dat
huis te bezichtigen als het prototype van de ééngezinswoningen aan de Herman
Robbersstraat.
We hebben, toen de architecten met hun
plannen gereed en deze goedgekeurd waren
reeds uitvoerig uiteengezet hoe de woning
bouwvereniging „Tiunwijk-Noord" door
haar keuze op deze jonge architecten en op
dit plan te bepalen, toonde een traditie te
willen voortzetten, namelijk het openen
van nieuwe wegen en mogelijkheden in de
volkshuisvesting.
Tot dit streven werd met het complex
aan de Karei Doormanlaan (Hectors traat)
en de Herman Robbersstraat een wezen
lijke bijdrage geleverd: de huizen van de
heren Brakel en Buma, en met name die
aan de Herman Robbersstraat, waar zij
meer financiële armslag hadden dan bij de
étagewoningen aan de Karei Doormanlaan,
zijn door indeling, door ruimtelijke wer
king en door hun aesthetiek een voorbeeld
van wat er op het gebied van de woning
bouw nog te bereiken valt.
Reeds de entrée met de telkens tussen
twee huizen ingebouwde schuur, welke een
organische eenheid met het huis vormt en
vooral met de keuken, is een trouvaille. De
bovenverdieping, waarop de drie slaap
kamers zo gegroepeerd zijn, dat die van
het ene huis als een soort bajonetsluiting
in die van het belendende perceel grijpen,
is het niet minder. Dit werd mogelijk ge
maakt door de ingebouwde schuren, zij
geven het huis immers een grotere gevel
breedte, waardoor tevens op de bovenver
dieping een ruim halletje kon ontstaan,
dat in niets herinnert aan d'e benauwde
overloopjes van de volgens traditionele op
vattingen gebouwde huizen.
Grote aandacht werd overigens ook be
steed aan het woongerief en de afwerking.
Is het doorgeefkastje tussen eethoek en
keuken in onze woningen een normaal
verschijnsel aan het worden en ontbreekt
het dus ook niet in de schepping van de
heren Brakel en Buma, zij hebben tevens
aandacht besteed aan het kastenprobleem
in het moderne, door beperkte oppervlakte
gekenmerkte huis. Zo creëerden zij tussen
twee slaapkamers een wand van kasten,
waarvan de helft ter beschikking staat van
de ene kamer, de andere van de tweede.
Op die manier konden de kasten toch vol
doende diep blijven. Een ander snufje zijn
de kranen welke door een vernuftig foefje
niet kunnen spatten, zelfs al houdt men de
hand vlak onder de opening. Het water
wordt daardoor een mousserende drank.
Grote zorg is ook besteed aan de kleur
schakering in de woning, waardoor tevens
de ruimtelijke werking (evenals door toe
passing van glazen wanden) wordt bevor
derd. Gebroken wit en grijs domineren, af
gewisseld door donkerbruin voor beweeg
bare raamlijsten en beneden geel voor
de glazen deuren van de woonkamer.
De heer Koemans is bij zijn inrichting
kennelijk van deze kleurschakering uitge
gaan en heeft deze nog meer nadruk ver
leend door de tinten van vloerbedekking,
gordijnstoffen en bekleding daaraan aan te
passen.
Daarmee heeft hij overtuigend gedemon
streerd, dat het zeer goed mogelijk is een
veelheid van kleuren in een woning te ge
bruiken, zonder dat het effect bont of
rommelig wordt.
Even belangrijk is zijn keuze van meu
belstukken, welke uiteraard gebaseerd
ADVERTENTIE
LANGE VEERSTRAAT 10
TEL. 11493
Het bestuur van de Haarlemse Katholieke
Studentenvereniging Sanctus Bavo heeft zich
voor het verenigingsjaar 1954'55 samenge
steld: A. H. B. Witte, praeses; J. C. C. Stut,
vice-praeses; mej. S. M. E. Crijns, ab-actis Ia;
J. F. F, van Willige, quaestor; mej. A. M. M.
van der Weiden, ab-actis Ha.
ADVERTENTIE
1 DIT MERK -
garandeert U ook
motechtheid na °-
herhaald mrasse fu
en chemisch
reinigen
De gezellige conversatieboek in de woonkamer van de eerste, als mcdelhuïs inge
richte, gereedgekomen woning van de vereniging Tuinwijk-Noordaan de
Herman Robbersstraat in Zinnevelt.
ZATERDAG 9 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Sag' beim Abschied
leise Servus" (Hoofdstad Operette), 8 uur.
Ged. Oude Gracht 104: Bazar wijkgemeente
Hervormde Kerk, 7.30 tot 11 uur. Minerva:
„Geluidsbarrière", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Roxy: „Duivels der zee", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Palace: „In de schaduw van een troon",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Zij die
met liefde spelen", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Lido: „Manon van de bronnen", 14 jaar, 8
uur; nachtvoorstelling „Het kind der zon
de". 18 jaar, .11.30 uur. City: „Zij die van
de zonde leven", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Gekruiste zwaarden", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Mysterie van de nacht", 18 jaar,
7 en 9.15 uur.
ZONDAG 10 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Sag' beim Abschied
leise Servus" (Hoofdstad. Operette), 2 en 8
uur. Frans Hals: ochtendvoorstelling „Van
Algiers naar Kaapstad", alle leeft., 11 uur;
„Mysterie van de nacht", 18 jaar, 2, 4.30, 7
en 9.15 uur. Luxor: ochtendvoorstelling
„Lach en vergeet", alle leeft., 11 uur; „Ge
kruiste zwaarden", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Lido: ochtendvoorstelling „Paljas", 18
jaar, 11 uur; „Manon van de bronnen", 14
jaar, 1.30. 4.45 en 8 uur. Rembrandt: ochtend
voorstelling „Het hemelbed", 18 jaar, 11 uur;
„Zij die met liefde spelen", 18 jaar, 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Palace: „In de schaduw van een
troon", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.1-5 uur. City:
„Zij die van de zonde leven", 18 jaar, 2.15,
4.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Geluidsbar
rière", 14 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Duivels der zee", alle leeft., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur.
MAANDAG 11 OCTOBER
Gem. Concertgebouw. Meesterserie: optre
den van de pianist Jan Smeterlin, 8 uur.
Begijnhofkapel: Bijeenkomst interkerkelijk
Hermann Zaiss Comité, 8 uur. Zang en
Vriendschap: Bijeenkomst van „De grotere
wereld", 8 uur. Minerva: „De Madonna dei-
zeven manen". 18 jaar, 8.15 uur. City: „Zij,
die van de zonde leven", 2 15, 7 en 9.15 uur.
Palace: „In de schaduw van een troon", 14
jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Zij
die met liefde spelen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Roxy: „Duivels der zee", alle leeft.,
2.30 en 8 uur. Lido: „Manon van de bron
nen", 14 jaar, 2 en 8 uur. Luxor: „Gekruiste
zwaarden", 14 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Mysterie van de nacht", 18 jaar, 2.30,
7 en 9.15 uur.
moeten zijn op de schaal van de beschik
bare ruimte. De moderne woning immers
lijkt soms veel kleiner dan zij in werke
lijkheid is, omdat zij bemeubeld wordt
naar de opvattingen van onze ouders of
grootouders. In de geëxposeerde woonka
mer, waarvan de oppervlakte 21 vierkante
meter bedraagt (hetgeen voor deze tijd
reeds aan de royale kant is) blijft, ondanks
de plaatsing van een bankstel voor de con
versatieboek en een eethoek (van elkaar
gescheiden door een lage kastwand) toch
nog voldoende ruimte om zich te vertreden.
Zeer fraai is de indeling van de Westwand,
waar de schoorsteen niet in het midden,
maar in de hoek bij de Noordgevel is ge
bouwd (die is ook de koudste) en waar
een langwerpig raam, dat uitstekend voor
kamerplanten kan worden gebruikt, een
décoratief element vormt. Hoe, wanneer
men het meubilair maar op de juiste maat
koopt, er toch niet tekort gedaan behoeft
te worden aan het comfort, wordt op een
der slaapkamers voortreffelijk gedemon
streerd door een toilettafel van minimale
afmetingen, maar die desniettemin toch
een toilettafel blijft
Er is ongetwijfeld over deze huizen nog
veel meer te zeggen. Het beste is, dat men
zelf eens gaat kijken. Men lette dan tevens
op de royale aanblik welke deze huizen
bieden, royaal zonder protserig te worden.
Het straatbeeld wordt door het vele glas
in de gevels, waarin toch voldoende afwis
seling blijft door een prettig rhythme in
de opvolging der ramen, aanzienlijk ver
levendigd. Een en ander wordt nog in de
hand gewerkt door de flauwe helling der
daken naar ongeveer het midden van het
blok. Daar bevindt zich dan ook de dak
goot met de regenpijpen welke via de „nat
te cel" van keuken, toilet, badkamer en
douche naar de regenputten voeren. Dit
geeft de zijgevels van het complex het
aspect van een lichte vleugelslag en voor
komt de ontsierende dakgoten aan de bui
tenzijde der woningen.
J. H. B.
Apotheek Van Rijn, Kleine Houtweg 15,
telefoon 10539.
Firma C. G. Loomeijer en Zoon, Zijlweg
34. telefoon 12495.
Schoterbos Apotheek, Rijksstraatweg 19,
telefoon 25711.
Apotheek Nolf, Kruisstraat 26. telef. 11174.
In ons vorige nummer hebben wij een
foto gegeven van de kranslegging door
Prins Bernhard bij het standbeeld van Ma
ria de la Quellerie te Kaapstad, geschied
nadat de Prins het had onthuld. De Neder
landse beeldhouwer Dirk Wolbers, die dit
beeld gemaakt heeft en daarvoor grote
waardering geoogst, is Hagenaar. Vroeger
woonde hij in Bloemendaal.
Onder het opschrift „Kostelijke voor
stelling door de Hoofdstad Operette" pu
bliceerden wij half September een beschou
wing over ,,Sag' beim Abschied leise Ser
vus" van onze muziekrecensent Jos. de
Klerk, die het voor dit weekeinde op de
agenda van de Haarlemse Schouwburg
staande zangspel toen reeds in Velsen had
gezien.
Wat dit gezelschap aldus citeren wij
ter hand neemt, wordt door de uiterst
verzorgde uitvoering steeds een treffend
geheel, boeiend in zijn afwisseling, beko
rend door zijn frisheid, brillant van tech
niek en in hoge mate amusant door de
originele vondstenOver dit ensemble
is nog steeds de geest van Fritz Hirsch
vaardig".
De dirigent Alfred Salten heeft aan de
muziek van Bernhard Grün wat Tsjechi
sche en Hongaarse motieven toegevoegd,
onder meer een gedeelte uit „De Moldau"
van Smetana tot koornummer verwerkt.
Van de medewerkenden kregen speciaal de
fraaie tenor Hans Lechner, de geestige
Claire Clairy, de zuivere Marga Graf en
de onverbeterlijke komieken Fritz Steiner
en Otto Aurich lof toegezwaaid.
Vertoning zendingsfilms
Vrijdagavond 15 October zullen in de
Gereformeerde Kerk aan de Kloppersingel
zenddngsfiims worden vertoond. De zending
der Gereformeerde kerken in Nederland
heeft twee films gemaakt, die een beeld ge
ven van het zendingswerk der kerken in
Indonesië. De eerste film, kleurenspel der
tropen, voert de toeschouwer dwars door
Indonesië en laat het landschap in zijn
bonte kleuren zien. Frontlinie Oost geeft een
beeld van Midden-Java en Soemba. waar de
Gereformeerde kerken haar zendingswerk
verrichten.
Haarlem is, ongeveer een jaar geleden, een alleraardigst expositiezaaltje rijker
geworden, maar ik wed dat de meeste lezers van deze rijkdom tot nog toe onkundig
gebleven zijn. Wat niet te verwonderen is, daar dit zaaltje zich bevindt in de ge
meentelijke H.B.S.-a aan de Raaks, een gebouw dat uiteraard alleen voor de
leraren en hun leerlingen toegankelijk is. De inrichting van dit zaaltje is vooral
bestemd voor exposities van beeldende kunst, al kunnen er ook kleine tentoon
stellingen van bijvoorbeeld litteraire of historische aard gehouden worden. Het is
in ieder geval niet zo maar een willekeurig schoollokaal, waar alleen de banken
zijn uitgehaald, doch dat voor de rest nog doet denken aan nablijven, overblijven
en zittenblijven. Dit zaaltje is zo gemaakt, dat menige kunstnandel op zulk een
expositieruimte jaloers zou kunnen zijn.
Het klinkt bijna paradoxaal dat men dit
kunstzaaltje vinden kan in een H.B.S.-a,
een Handelsschool, een opleidingsinstituut
voor toekomstige boek- en procuratiehou
ders, belastingconsulenten. makelaars,
effectenhandelaars en kooplieden. Zo op
het eerste gezicht zou men toch denken
dat dit schooltype aan al het muzische
vreemd moet zijn en geheel ingesteld op
het nuchtere zakenleven. Gelukkig dat de
initiatiefnemer er niet zo over gedacht
heeft. Integendeel, hij was van mening
dat juist in zulk een omgeving de Muze
een rendez-vous moest hebben en niet
buiten de deur mocht blijven. Waar men
haar niet verwachten zou, is zij immers
dubbel welkom, zoals (men vergeve mij
dè vergelijking) een oase in de woestijn.
De initiatiefnemer is de bekende kunst
historicus dr. A. van der Boom, die aan
deze school en aan 't Stedelijk Gymnasium
het onderwijs in het tekenen en in de
kunstgeschiedenis verzorgt. Gedachtig het
oude gezegde dat woorden wekken maar
voorbeelden trekken, wilde hij een Musée
chez-soi, een museum in de éigen school
hebben. In dat miniatuurmuseum kon hij
dan met wisselende tentoonstellingen zelf
bepalen wat hij zijn leerlingen zou laten
zien en ze in hun eigen omgeving met
kunst en kunstenaars in aanraking brengen.
Dit biedt voordelen dat het collectief mu-
seumbezoek (dat vaak een bezoeking is)
niet geven kan. De leerling raakt op die
manier langzamerhand vertrouwd met
dingen, die hem in een echt museum nog
op een afstand blijven.
De heer Van der Boom heeft in dit zaal
tje tot nu toe zeven tentoonstellingen in
gericht. De eerste ging over oude en mo
derne glasschilderkunst, met origineel
glas-in-lood, foto's, cartons, werktekeningen
enzovoorts. De keuze van dit onderwerp
behoeft insiders niet te verbazen, daar dr.
Van der Boom hier te lande op dit gebied
een der beste kenners is. Vervolgens hield
hij exposities van moderne architectuur
uit Haarlem en omgeving, kleuren facsi
miles van Perzische en Middeleeuwse mi
niaturen, Kerst en Nieuwjaarsgrafiek, fo
to's van kastelen aan de Loire. Versailles
en Rome. benevens nog ettelijke andere
tentoonstellingen.
De zeven tentoonstelling, die er thans
gehouden wordt, is gewijd aan liet werk
van twee levende kunstenaars: de Hage
naar Kees Andrea en de Haarlemmer Otto
B. de Kat. Van Kees Andrea liggen er een
flink aantal grote pentekeningen en gou
aches, herinneringen aan een reis in Spanje,
zowel straattoneeltjes als scènes uit de
arena van het stierengevecht. In deze
scènes spelen de gevechten tussen stieren
en paarden een grotere rol dan de helden
daden der toreros. Andrea is een produc
tief tekenaar. Zijn tekeningen, met hun
stekelige pennekrassen, die soms aan in
eengewonden prikkeldraad doen denken,
zijn altijd levend en boeiend en verheffen
zich verre boven het zogenaamde pitto
reske dat zo vaak aan reisschetsen eigen
is. Andrea heeft Spanje echt be-lééfd en
niet alleen bekeken.
Otto de Kat toont hier één kant van zijn
werk: zijn kleurenhoutsneden. Hoewel hij
deze prachtige techniek pas sinds twee
jaar beoefent, is hij om zo te zeggen met
een met de deur in huis gevallen, want
reeds de eerste prenten, die hij maakte,
waren uitnemend en vrij van alle kinder
ziekten. De fijne, gedistingeerde schilder
die Otto de Kat is, heeft in deze prenten
alle mogelijkheden om aan bod te komen.
Hierin is hij zelfs een slag voor op de eigen
lijke vak-grafici, wier kleurgevoel veel
armer aan nuance is. Bij de kleurhoutsne-
den van De Kat krijgen zowel de kleur als
de grafiek het volle accent. Het mooist
in de kleur althans is de kleine hout
snede „fin de siècle", een dame uit de
jaren 1890, zittend in een strandstoel. In
zulk een prentje blijkt hoe de „Peintre
Graveur" het wint van de „graveur de pro-
fession". En dan te bedenken dat dit alles
te zien is in een H.B.S-a! In een omgeving
van handelscorrespondentie, dubbele boek
houding en andere sappige wetenschappen.
„Nit möglichü" zou Grock zeggen.
H. L. PRENEN
Het personeel van het in 1946 te Bloe
mendaal begonnen en een jaar later in
hotel Den Hout te Haarlem voortgezette
bedrijf van Propharma-Pharmaver. ziet
met belangstelling uit naar het ogenblik,
dat het een eigen gebouw kan betrekken.
Dat ogenblik zal niet lang meer op zich
laten wachten, want er wordt hard gewerkt
in de Stephensonstraat. Men krijgt reeds
een indruk, hoe de inrichting zal worden.
Beneden flinke ruimten voor het opslaan
en het verwerken van het materiaal en
boven kamers voor de directie, administra
tie. enzovoort. Thans is het bedrijf in hötel
Den Hout verspreid en dat levert vele
moeilijkheden op voor een vlotte gang van
zaken.
Vrijdagmiddag kwamen de directeuren
en hun familieleden bij het in aanbouw
zijnd gebouw bijeen voor een korte plech
tigheid. In de hal werd een herinnerings
steen aangebracht en in de toekomst zal
men kunnen lezen, dat Eryk Diets en Rei-
nier Albert Witte, de jongste zonen van de
directeuren, op 8 October de steen hebben
gemetseld.
De 41-jarige H. S. uit Haarlem is gisteren
ingesloten op grond van een klacht van zijn
ouders, dat hij 50 gulden gestolen zou hebben
uit de portemonnaie van zijn moeder, die het
geld in een handtas onder haar hoofdkuss»-
bewaarde. Hij heeft bekend het geld te heb
ben besteed aan drank.
Te Haarlem is overleden de heer J. J.
A. van der Linden, die een groot aantal
jaren een schoenenwinkel aan de Kleine
Houtstraat heeft geleid. In de loop der
iaren heeft hij zijn krachten gegeven aan
diverse verenigingen. Hij was lid van de
Sint Vincentiusvereniging, bestuurslid van
het Centrum-comité van Koninginnedag
en vroeger bestuurslid van de Kleine Hout
straatvereniging. Enkele maanden geleden
is de heer Van der Linden, ter gelegenheid
van het zilveren jubileum van het Cen
trum-comité, toegekend de eremédaille in
zilver, verbonden aan de orde van Oranje
Nassau.
De begrafenis is bepaald op Dinsdag op
het R.K. kerkhof Sint Barbara aan het
Soendaplein.
Een van de redenen, die er destijds toe
leidden elders in Nederland een tweede
crematorium te doen bouwen, was de over
belasting van het crematorium te Driehuis-
Westerveld. Uit de cijfers over het eerste
half jaar 1954 blijkt dat er in deze periode
991 crematies geschiedden. Dit betekent
bij een week van zes werkdagen een ge
middelde van 6,35 crematies per dag. Bij
het nagaan van de kerkgenootschappen,
waartoe de overledenen behoorden, komt
de Gereformeerde Kerk niet voor, 'drie
kerkgenootschappen blijven onder het getal
tien: Vrije Gemeente (i), Israëlietisch (3),
Oud-Katholiek (2) en andere kerkgenoot
schappen (19). De gecremeerden behoorden
verder tot de volgende kerkgenootschap
pen: Nederlands Hervormd (312), Remon
strant (39), Evang. Luthers (33). Doopsge
zind (42), Rooms-Katholiek (11); 529 ge-
cremeerden behoorden tot geen kerkge
nootschap.
ADVERTENTIE
Want een kolenhaard houdt Uw woning warm
en droog, 's Ochtends een warm vertrek.
KOLEN stoken is voordeliger. In alle opzichten
(Verkort weergegeven)
Huren. Dat er huren zijn die nood
zakelijk verhoging eisen, willen wij direct
beamen. Dat zulks echter voor alle voor
oorlogse woningen nodig is, ontkennen wij
te enenmale. Wij zelf wonen in een huis
gebouwd in 1938. Bouwprijs 4500. 16 jaar
wonen wij daar nu in; 12 jaar a 390
per jaar, 3 jaar a 450 per jaar en
2 jaar a 533.80 per jaar. Totaal aan
huur betaald in 16 jaar 7567.60.
Commentaar o.i. overbodig. Waarvoor hier
huurverhoging moet plaats vinden is ons
een raadsel.
Nu kan men ons wel weer voor gaan
rekenen, wat er al zo voor onkosten aan
verbonden zijn geweest voor onderhoud,
belasting enz., maar ook dan toch komen
wij nog tot de conclusie dat verhoging der
huren hier ongemotiveerd is. B.
Lof. Naar aanleiding van het artikel
over de stichting „Het leven begint bij
veertig" zou ik als oudere werknemer (54
jaar) willen wijzen op het verdienstelijke
werk, dat op dit terrein der tewerkstelling
van oudere arbeidskrachten door de ar-
beidsbureaux wordt verricht.
Daar ik onlangs zelf op prettige wijze
met het werk van het Arbeidsbureau ken
nis maakte, leek het mij juist de in feite
verkapte critiek op deze overheidsinstelling,
die in eerstgenoemd artikel voorkwam, op
deze manier te moeten tegen spreken.
C. KORTEKAAS,
Gijsbr. v. Aemstelstr. 136, Hrl.
Ergerlijk Bij de nieuwbouw door de
Woningstichting „Patrimonium" aan de
Tesselschadestraat, Granidastraat en Roe
mer Visscherstraat, zijn van twintig huisjes
voor bejaarden die binnenkort betrokken
zuilen worden door de jeugd grote en klei
ne ruiten door ingeworpen stenen totaal
vernield, terwijl ook buitenmuren met kalk
en ander vuil zijn besmeurd. Politietoezicht
is daar nihil en men moet constateren dat
het naastbijgelegen politieposthuis aan de
Rijksstraatweg nabij het Soendaplein daar
ongeveer drie kilometer van verwijderd is.
Waarom bij stadsuitbreiding geen politie
post gevestigd voorbij de brug ever de Jan
Gijzenvaart, opdat door regelmatige sur
veillance vanuit zo'n post regelmatig enig
toezicht kan worden gehouden? Het ge
meentebestuur dient bij een dergelijke uit
breiding toch terdege met een en ander
rekening te houden! Ook treft hier de af
deling bestrating schuld. De Granidastraat
is nog slechts voor een klein gedeelte be
straat en ligt al ettelijke weken zo, zodat
stenen en andere harde stukken gruis voor
het grijpen liggen voor de jeugd. Begrijpt
men daar ook niet dat wanneer binnenkort
de verhuiswagens komen in die half afge
maakte straat, dit voor de verhuizers bijna
ondoenlijk is? Begin November worden
deze huisjes betrokken.
Tenslotte een oproep aan de aldaar wo
nende ouders van de jeugd om dergelijke
ergerlijke baldadigheden tegen te gaan.
J. J. L.
Ook in politiekringen wordt de behoefte
aan een politieposthuis in Oud-Schoten
gevoeld. Op het ogenblik zijn er gevolg
van de door het rijk gewenste beperkte
omvang der politiecorpsen slechts twee
wijkagenten voor surveillancediensten be
schikbaar in dat stadsdeel, die overigens
zeker aandacht aan het door inzender ge
signaleerde euvel zouden hebben besteed,
indien er maar de wens daartoe te ken
nen zou zijn gegeven. Tot nu toe heeft de
politie echter geen enkele klacht bereikt,
terwijl zij toch de aangewezen instantie is
om van dergelijke baldadigheden op de
hoogte te worden gesteld. Wat de bestra
ting betreft: die heeft door de schaarse
aanvoer van materialen vertraging onder
vonden. De leverancier is echter door de
betrokken afdeling van Openbare Werken
aangespoord spoed te betrachten, zodat te
verwachten is dat binnenkort de Granida
straat voltood is. Red.)
Lawaai. Sinds een paar weken woon
ik aan een zeer drukke verkeersweg, bij de
hoek van een hoofdweg, terwijl voor de
deur een stadsbus heen en terug haar halte
heeft. Ongeveer iedere 10 minuten wordt
er gestopt met een hevig geknars en gieren
van de remmen, voeg daarbij het lawaai
van de knalpotten, van de motorfietsen, de
herrie die auto's en bromfietsers maken,
dan kunt u misschien begrijpen, dat ik de
huisbel, die vlak onder mijn kamer, die
helaas aan de straat is, zo goed als nooit
hoor! Ik ben en met mij velen! ge
doemd om al dit enerverend tumult dag
en nacht te ondergaan; 's nachts is het
slechts een paar uur rustig. Ontvluchten
kan men het alleen door de straat op te
gaan en een stille buurt op te zoeken. Zou
hier met vereende krachten niets tegen te
doen zijn?
N. v. d. L. M.
Vergeten groep. Het moet mij van het
hart: wanneer komt er na zovele opeen
volgende prijsverhogingen eens uitkomst
voor de vergeten groep? Nu weer de loon-
ronde, die ook weer prijsverhoging brengt
ook voor hen, die altijd met hetzelfde in
komen toe moeten komen, zoals met een
lijfrente, lage pensioenen enzovoort. Het
wordt meer dan tijd, dat dit eens onder de
aandacht van onze regering wordt gebracht.
Abonné D. M. B.
Menig Haarlemmer zal de Koralensteeg in zijn stad niet weten te vinden en toch
is het bestaan van dit smalle steegje tussen Spaarnwouderstraat en Houtmarkt tot
ver over de landsgrenzen bekend. Vooral in scheepvaartkringen geniet zij grote
reputatie door haar scheepswerf waar Oceaanstomers, tankschepen, sleepboten,
coasters en vele andere schepen op stapel gezet en afgebouwd worden. Men mist
bij deze werf echter het silhouet van in de lucht verheven hijskranen en scheeps
rompen en ook het monotone gedreun van de pneurnatische hamers zult gij er niet
horen, want het gaat hier om de scheepsmodelbouwerij van de heer H. Brood, die
opgesloten ligt tussen de vier muren van een zolderverdieping.
De heer Brood (rechts) toont met zijn assistent het model van de sleepboot welke
ter gelegenheid van zijn bezoek aan Nederland zal worden aangeboden aan Keizer
Haile Selassi van Abessynië.
Dat dit voor velen nog onbekende be
drijf reeds een wereldfaam bezit, bewijst
het voorval dat er onlangs twee Amerika
nen bij de Scheepsmodelbouw binnen stap
ten en de heer Brood verzochten om een
model van hun jacht te bouwen. Zij hadden
namelijk op een expositie in Detroit een
der door Brood gemaakte modellen gezien
en waren daar zo enthousiast over, dat zij
besloten om tijdens hun Europese trip even
de Koralensteeg aan te doen en er een te
bestellen. De meeste opdrachten worden
echter ontvangen van de grote rederijen en
scheepsweiwen voor modellen van nieuw
gebouwde schepen om als pronkstuk in di
rectiegebouwen, agentschappen en scheep
vaarthuizen te dienen.
Volgens origineel plan
De bouw van een scheepsmodel geschiedt
geheel volgens de plantekening van het
grote schip en in tegenstelling tot ama
teurbouwers, die meestal massief hout ge
bruiken, wordt in de scheepsmodelbouwerij
de romp met losse stukken aan elkaar ge
lijmd. Is deze romp eenmaal klaar, dan
ondergaat zij nog een speciale behandeling-
om de werking van het hout tegen te gaan,
zodat er later geen kieren of naden kun
nen ontstaan. Voor de opbouw van het
schip de brug, dekhuizen, masten, luik
hoofden etc. zijn de instrumentmakers
verantwoordelijk. Met het precisiewerk van
een horlogemaker worden door deze men
sen de beweegbare laadbomen en lieren ge
monteerd en op de tankschepen plaatsen zij
een loopbrug en een leidingnet van buizen
van minuscule afmetingen. Al de onderde
len worden in de werkplaats annex kan
toor en tekenkamer gemaakt en als het
vijftien man sterke personeel uit al deze
onderdelen weer een schip getoverd heeft,
is het een waar pronkstuk en wijkt het in
niets af van het schip dat tot voorbeeld
diende.
Vijf keer „Ville de Saigon"
Reeds over de honderd opdrachten zijn
sinds de oprichting van de Scheepsmodel-
bouw in 1947 toen de heer Brood met
één instrumentmaker van wal stak uit
gevoerd! en daaronder behoren modellen
van de Jagersfontein„Arendskerk",
HeelsumHilversumpolitieboten voor
Pakistan, sleepboten en zelfs zandzuigers.
Van het bij de Haarlemse Scheepsbouw
gebouwde „Ville de Saigon" zijn maar liefst
vijf modellen gemaakt, waarvan er twee
naar Vietnam en twee naar Frankrijk zijn
gegaan en één in Nederland is gebleven.
Momenteel wordt er gewerkt aan drie
tankers, één model van het bergingsvaar
tuig „Dolfijn", dat geholpen heeft bij de
bergingswerkzaamheden van de „Willem
Bontekoe", één model van het bij de Haar
lemse Scheepsbouw voor Braziliaanse reke
ning in aanbouw zijnde „Getullio de Var
gas" en één model van het grootste der zes
in ons land gebouwde sleepboten voor
Abessinië. Dit laatste model zal 4 Novem
ber op de scheepswerf van L. Smit en Co.
te Kinderdijk overhandigd worden aan Kei
zer Haile Selassie.
De heer H. Brood die als scheepsbouw
kundige en leraar zeevaartkunde geen on
bekende is op scheepvaartgebied, heeft
naast scheepsmodellen nu ook de vervaar
diging van treinmodellen, trailers en vlieg
tuigen ter hand genomen. De treinen die
hij met zijn personeel op de zolderverdie
ping in de Koralensteeg maakt in opdra^'
van het Spoorwegmuseum, kunnen de to
met een echte trein ruimschoots doorstaa
Een D.A.F.-trailer met hydraulische wer
king deed zelfs de experts versteld staan.
Hoofdzaak blijft echter de bouw van
scheepsmodellen en gezien de fraaie en
nauwkeurige afwerking hiervan, ziet het
er niet naar uit dat de Scheepsmodelbouw
spoedig zonder orders zal komen.
De R.K. Middenstandsvereniging te
Haarlem houdt Woensdag 13 October in
de Kroonzaal van Brinkmann een forum
avond, waaraan medewerken mevrouw
B. Kortekaas-Den Haan, presidente van
de Huishoudraad, de heren A-. J. M. Ange-
nent, wethouder van Haarlem, W. Vessies,
wethouder van Beverwijk, drs. Harry
Prenen, leraar Mendelcollege en H. W.
van Turnhout, als vertegenwoordiger van
de R.K. sport.
