iwmuNE
Agenda voor
Haarlem
Verkeer in Londen wordt met
ontwrichting bedreigd
RHEUMIN
s AeéfrC/
Het N. Ph. O. te Beverwijk
Zonder
beroep?
'Roomboter op het brood
4#%
Staking treft meer dan 130 buslijnen
4%
George van Renesse
was de solist
Russische dansen in
het Rex-Theater
Kabinetscrisis gevolg
van P.I.R.-congres?
K
Oorbellen
Notenkraker
op bezoek
•y kiespijn
Russen hebben voor een
eeuw thuiswerk
West-Duitse werven gaan
kwaliteitsscbepen bouwen
Vermoeden in Djakarta:
Financieel economisch
beleid struikelblok
Moskou neemt vriendelijk
nota van Triëst-accoord
ELKE DAME weet het:
verfraait Uw teint
Wie
hard
werkt
verdient
Arts veroordeeld
De vogeltrek
Levensteken van De zeven
kleine zusters
DONDERDAG 14 OCTOBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
(Van onze correspondent in Londen)
Zelden heeft er in Londen sinds de oor
log: een grimmiger atmosfeer geheerst dan
deze week. Ken zich steeds uitbreidende
havenstaking, een eendaagse staking van de
dagbladen en thans een busstaking, welke
evenals de havenstaking een ernstig ka
rakter draagt. In de havens wordt slechts
op één van dé 132 schepen gewerkt. Meer
dan 28.000 arbeiders hebben 't werk neer
gelegd. Gisteren voegden zich 1000 arbei
ders uit de Tilbury dokken, die tot nu toe
hadden doorgewerkt, bij de stakers. Sinds
de algemene staking van 1926 heeft nooit
een dergelijk aantal gestaakt. Alle vracht
en passagiersdiensten tussen Londen en
Rotterdam zijn verlamd.
In Southampton hebben 2000 havenar
beiders een eendaagse sympathiestaking
gehouden, die 15 schepen, waaronder de
Queen Mary", trof. In vrijwel alle Engel
se havens weigeren de arbeiders schepen
te behandelen, welke uit Londen komen. In
Glasgow staken 1500 man wegens een
plaatselijk geschil. Tenzij er tijdig een op
lossing komt, zullen waarschijnlijk de 4500
bemanningsleden der rivierschepen en
sleepboten Zondag eveneens in staking
gaan.
Meer dan 130 buslijnen werden getroffen
door de staking bij London Transport, de
grootste vervoersorganisatie ter wereld. In
totaal zijn 82 buslijnen lam gelegd, terwijl
op 37 routes de diensten zijn ingekrom
pen. De verbindingen tussen Centraal en
Oost en Zuid-Oost Londen zijn voor het
grootste gedeelte verbroken. In de spits
uren rijden er in normale tijden door het
centrum van Londen meer dar. 8000 twee
dekkers. Vandaag bleven tenminste 2500
bussen in de garages. De ondergrondse lij
nen zijn overbelast, zo zelfs dat voor de
stations rijen mensen staan. Duizenden ko
men te laat op hun werk. Bij de bushaltes
staan de gehele dag enorme rijen. Lange
rijen taxi's veroorzaken opstoppingen. Dui
zenden lopen naar hun werk, hetgeen in
deze stad een mars van vele kilometers be
tekent.
Er zijn meer dan 13.000 conducteurs en
busohauffeurs in staking: een kwart van
het personeel. Aangezien het een wilde
staking is kunnen de vakbondsleiders,
evenals in het geval van de havenstaking,
niets anders doen dan het personeel ver
zoeken weer aan het werk te gaan, opdat
hun grieven langs de voorgeschreven weg
kunnen werden behandeld. Noch de
scheepvaart firma's, noch het overheids
bedrijf London Transport is bereid onder
druk te onderhandelen.
De busstakers verzetten zich tegen de
nieuwe dienstregeling, welke gisteren in
verschillende delen van de stad vain kracht
zou worden. Zii beweren dat zii daardoor
de gehele dag in spitsuur-tempo zouden
moeten werken. Hun dienst zou dagelijks
met 40 minuten worden verlengd. Over een
periode van twee weken zou er elf dagen
gewerkt moeten worden, met een totaal
van 88 uur, waarbij dan nog komen over
uren op een rustdag. De nieuwe dienstrege
ling is echter een gevolg van een actie van
het pei-soneel, dat overuren en arbeid op
vrije dagen heeft geweigerd. En dit was
weer een gevolg van een algemeen tekort
aan conducteurs en chauffeurs. Aangezien
de stakers van mening zijn dat alleen een
loonsverhoging de nodige arbeidskrachten
zal kunnen aantrekken, eisen zij meer
loon. Het zal niet gemakkelijk zijn deze
ADVERTENTIE
2D tabletten 65 cent
DONDERDAG 14 OCTOBER
Grote Kerk: Bijzondere dienst, spreker ds.
J. J. Buskes, 8 uur. Vleeshal: Modeshow C.
en A„ 8 en 9.30 uur. Herman Robbersstraat
(Hectorstraat), tentoonstelling woning-inrich
ting 7 tot 9 uur. Stadsschouwburg: II Bar-
biere di Siviglia, 8 uur. Minerva: „Pygma
lion", 8.15 uur. City: „Zij, die van de zonde
leven", 7 en 9.15 uur. Palace: „In de schaduw
van een troon", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Zij die met liefde spelen", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Roxy: „Duivels der zee", alle
leeft., 8 uur. Lido: „Manon van de bronnen",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Ave
Maria", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 15 OCTOBER
Concertgebouw. Noordh. Philh. Orkest, 8
uur. Phoenixterrein: Circus Strassburger, 8
uur. Vleeshal: Modeshow C. A„ 10.30, 3,
8, 9.30 uur. Herman ïlobbersstraat: (Hector
straat), tentoonstelling woning-inrichting,
2 tot 5 en 7 tot 9 uur. Frans Hals: „Niagara",
18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Roman
Holiday", alle leeft., 8.15 uur. City: „60 zadels
voor de marine", 14 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Het vlees en de duivel", 18 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ridders van
de Ronde Tafel", 14 jaar. 1.45, 4.15, 6.45 en
9.15 uur. Roxy: „Levend begraven", 14 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur. Lido: „From here to
eternity", 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Luxor:
„Geldroof in Londen", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 u.
eis in te willigen, daar vroeger loonsver
hogingen reeds voor een belangrijk deel op
het publiek zijn afgewenteld. De bustarie-
ven stijgen met een angstwekkende regel
maat.
Het sportieve Engelse publiek met zijn
bewonderenswaardig gevoel voor discipline
heeft de eerste dag van de staking kalm
opgevat. Inspecteurs van Londen Transport
geven overal raad hoe men het beste be
paalde punten kan bereiken. Buiten de
garages posten stakers, met witte banden
om de arm.
ADVERTENTIE
Lord Coleraine zag Sovjet-Unie
MOSKOU (Reuter) Lord Coleraine,
de leider van de Britse parlementaire dele
gatie, die de Sovjet-Unie bezocht, heeft ge
zegd, dat het oorlogsgevaar kon verminde
ren, indien het Westen standvastig was.
Londen en Washington moesten één lijn in
Europa trekken, omdat de Sovjet-Unie an
ders zou nemen, wat zij zonder oorlog wil
hebben. De Sovjet-Unie streeft naar vol
komen veiligheid ten koste van de veilig
heid van alle anderen.
Tijdens zijn bezoek was hem opgevallen,
dat de Russen genoeg herbouwwerk, nog
afgezien van de oorlogsschade, hebben om
hen honderd jaar bezig te houden, waaruit
men de gevolgtrekking kan maken, dat de
Sovjet-Unie geen oorlog wil. Hij had zich
nooit eerder gerealiseerd hoezeer het land
in de oorlog had geleden door de Duitse
invasie. Hieraan was de vrees voor een
nieuwe invasie te wijten, hoewel dit niets
veranderde aan het feit, dat de Sovjet-
Unie een gevaarlijke methode had om zich
zelf te beveiligen.
- BARTELJ0RISSTR. HAARLEM TEL. 13439
FERD. B0LSTR. 48 A'DAM JEL. 717162
DUFFEL MONTY COATS
Met ingang van 1 November is benoemd
tot burgemeester van Barendrecht mr. H.
H. Douma, met toekenning van; gelijktijdig
eervol ontslag als burgemeester van Andijk.
De heer Douma is lid van de A.R. Partij.
De Nederlandse pianovirtuoos George
van Renesse was solist op het concert, dat
Woensdagavond, onder leiding van Toon
Verhey, te Beverwijk in het K.S.A.-gebouw
gegeven werd. Aan deze solistische mede
werking dankte men de gelegenheid het
betrekkelijk weinig gespeelde en toch zo
sterk muzikaal geladen Eerste Pianocon
cert in d kleine terts van Brahms te
horen. Ik durf niet uit te maken of het te
wijten is aan de zoveel zwaardere opgave
voor de solist, dat dit Eerste Pianoconcert
minder in trek is dan het tweede, hetwelk
toch ook tot de geduchte werken van het
répertoire behoort. Dit is zeker, dat Brahms
met zijn Eerste Pianoconcert getobd en
geploeterd heeft, eer het eindelijk gewor
den is zoals wij het nu kennen. Oorspron
kelijk opgezet als svmphonie, werd de
compositie uitgewerkt als sonate voor
Zondagmorgen heb ik in de voor een
dergelijk recital veel te grote en daardoor
alle gewenste sfeer van intimiteit missende
zaal van Carré in Amsterdam het optreden
gezien van de dansers Duscha Yarosch en
Jury Tagunoff. dat Dinsdagavond voor de
televisie en gisteren in het Rex Theater te
IJmuiden herhaald werd. Beiden zijn Rus
sen van geboorte ik geef de spelling van
hun namen hier zoals ik die "in het pro
gramma aantrof en kwamen reeds jong
met hun ouders naar West-Europa.
Te oordelen naar de vertoonde stijl .heb
ben zij hun opleiding i,n Wenen genoten en
vind'en zij hun werkterrein voornamelijk
in het cabaret. Er bestaat dan ook weinig
reden om beschouwend op hun voorstelling
in te gaan. Maar toch zijn er wel een paar
aardige dingen van te zeggen. Duscha
Yarosch en Jury Tagunoff beheersen hun
vak voortreffelijk on beoefenen het mei
een innemende toewijding. In alle beschei
denheid proberen zij het „hogerop" te zoe
ken met een soort elementaire choreografie,
waarin het grovere show-effect wordt ver
smaad. Daardoor is men gaarne bereid en
kele uitschieters van minder goede smaak
(Elégie van Massenet bijvoorbeeld) ver
gevensgezind over het hoofd te zien.
Om één reden ben ik zelfs bijzonder blij
dit optreden te hebben meegemaakt: nooit
eerder zag ik een danser met zoveel sier
lijk beheerste kracht zijn partner tillen in
alle mogelijke, steeds correcte houdingen
zonder enig acrobatisch vertoon, maar
logisch passend in het bewegingsspel. Zijn
sprongen misten echter de noodzakelijke
verfijning, die hij zich door een klassieke
training had kunnen verwerven. Soms wat
zoetelijke invloeden van'de Weense stijl
waren onmiskenbaar. Van Harald Kreutz-
berg is veel afgekeken, dat hier tot stereo
tiepe en weinigzeggende gebaren ver
flauwde.
De populaire Russische dansen aan het
slot vormden verreweg het sterkste ge
deelte van dit zeker niet onaantrekkelijke
programma, dat er misschien toe heeft bij
gedragen bij velen belangstelling voor de
dan-skunst te wekken, ook al omdat iedere
paedagogische bedoeling ontbrak in dit op
treden van twee artisten. die klaarblijke
lijk zelf de behoefte gevoelen zich iets
boven het populaire niveau uit te werken.
Daarbij moet opgemerkt worden dat aan
de costumering zeer veel zorg was besteed.
Het gebruik van „mechanische" muziek
smoprde helaas veel van de natuurlijke
charme.
DAVID KONING.
twee piano's en in deze vorm door Clara
Schumann en Brahms uitgevoerd. Daar dit
niet bevredigde, begon de componist aan
een aanpassing van zijn gegevens voor
piano-solo met orkest. Zijn oorspronke
lijke derde deel liet hij echter vervallen
en hiervoor in de plaats schreef hij een
andere finale. Na de première in Leipzig
moest Brahms zelf erkennen dat het een
„volmaakte en brillante mislukking" was.
Een weer zette hij zich aan het veranderen.
Eigenlijk is al dit vechten met de mate
rie een der eigenschappen van het werk
geworden, die het, met de nobele gedach
ten welke het bevat, boeiend maken en
levend houden. Er is bovendien verbeten
dramatiek in het exposeren en verwerken
van enige markante thema's zoals Brahms
er nooit feller schiep. Het effect daarvan
is te groter, daar zij in sterk contrast staan
tot de lyrische gedeelten, die tot zijn fraai
ste ingevingen behoren, vooral het diep-
gevoelige zangthema van deel I en de
hoofdgedachte van het middendeel, dat
oorspronkelijk de titel droeg: „Benedictus,
qui venit in nomine Domini" (Gezegend,
die komt in de naam des Heren). Ook de
wisselwerking tussen solo en orkest, die
de compositie haast tot een symphonie met
obligaat piano maakt, verwekt een gere
gelde spanning.
Plaats voor virtuoos bravour, dat wil
zeggen van virtuositeit om de virtuositeit,
is er in dit concert niet gegeven: alles
concentreert zich op het concertante ka
rakter. waarbij echter géén moeilijkheden
van treftechniek vermeden zijn. George
van Renesse heeft zich met de realisatie
van het geduchte werk een meesterlijk
vertolker getoond. Hij wist kracht van uit
drukking aan innige expressie te paren en
het geheel een suggestief élan te geven dat
kon overtuigen. En voor zover de acoustiek
van de zaal het toeliet, was het door Ver
hey frappant gerealiseerde en sterk be
zielde orkestspel in evenwicht met de so
listische prestatie. Maar ja, de klankwer
king in deze zaal is bedenkelijk. Zijn er
dan in Beverwijk geen betere mogelijk
heden. die een dergelijke artistieke presta
tie tot haar recht kunnen doen komen?
De avond was door het orkest geopend
met de Academische Feestouverture van
Brahms, zeker niet één van zijn beste wer
ken. Zijn navolgers, Peter van Anrooy bij
voorbeeld met zijn Piet-Hein-Rhapsodie,
hebben hem in dit luchtiger genre glans
rijk overtroefd. Het tweede deel van de
avond was gewijd aan de Vijfde Symphonie
van Dvorak, de Amerikaanse, met haar
negermotieven en haar melancholieke
„Maannacht op de plantage". Verhey liet
dit overbekende werk vlot verlopen, met
fijne afwerking van de détails. De blazers,
vooral de Engelse hoorn, wisten zich te
onderscheiden. Onder gunstiger omstan
digheden betreffende de accoustiek, zou
men van een délicate en treffende verklan
king hebben kunnen spreken. Dat kan dus
Vrijdag het geval zijn, als het concert in
Haarlem wordt herhaald.
JOS. DE KLERK.
HAMBURG (DPA) De tegenwoordige
eigenaar van de Duitse scheepsbouwwerf
BJohm und Voss, Rudolf Blohm, heeft tij
dens een bezoek, dat de West-Duitse bonds
president, Theodor Heuss, aan zijn werf
bracht, verklaard, dat Duitsland niet meer
de eerzucht bezit alleen uit prestige-over-
wegingen snelvarende oceaanschepen te
bouwen. Dit kan Duitsland, zo zeide hij,
gerust aan andere zeevarende landen over
laten om zich te kunnen wijden aan de
bouw van schepen van kwaliteit. De bonds
president stelde zich op de hoogte van de
opbouwplannen van de werf, die tijdens de
oorlog gedeeltelijk verwoest en na de oor
log geheel ontmanteld werd.
DJAKARTA. (Aneta). Politieke krin
gen in Djakarta schijnen over het algemeen
pessimistisch te blijven ten aanzien van de
consequenties voor het financieel-econo-
mische beleid van het huidige kabinet, die
kunnen voortvloeien uit het feit, dat het
congres van de Partai Indonesia Raya heeft
besloten het beleid van de partijraad, als
mede de besluiten van deze èn van de frac
tie van de PIR in het parlement goed te
keuren.
De secretaris-generaal van de PIR, mr.
Wahab, verklaarde uitdrukkelijk, dat er
geen scheuring ontstaan is in de partij over
de vraag, of men het kabinet zal doen val-
den, of doen voortbestaan. Deze vraag
vormde het middelpunt van soms heftige
debatten op het congres, die werden ge
voerd naar aanleiding van een verklaring
van de vice-premier mr. Wongsonegoro,
die tevens voorzitter is van de partijraad
van de PIR en die onthulde, dat op 2i Juli
tijdens een gezamenlijke zitting van de
partijraad en de parleimentsfractie van de
PIR was besloten seen steun meer te verle
nen aan het huidige kabinet, omdat men
meende zijn financieel-economische beleid
niet meer kunnen verantwoorden.
De reactie op het in Soerakarta bereik
te compromis is in politieke kringen in
Djakarta verschillend. Sommige beschou
wen het resultaat als een overwinning van
de groep-Wcngsonegoro in de partij, dat
te danken is aan ce persoonlijke reputatie
van de vice-premier. Anderen daarentegen
wijzen er op, dat als er een compromis be
reikt is, dit beschouwd kan worden als een
overwinning van de groep-Tadjuddin
Noor.
Politieke waarnemers, die het congres
van de Partai Indonesia Raya in Soera
karta hebben gevolgd, menen, dat na dit
congres de kans op een wijziging van het
kabinet even groot is als op een kabi
netscrisis, doch in het geheel bezien hellen
zij over naar de mening, dat een kabinets
crisis toch eerder te verwachten is.
New York (Reuter) De Sovjet-Unie
heeft in een schrijven van haar delegatie
voorzitter Visjinski, de UNO laten weten,
dat zij nota heeft genomen van de Joego-
slavisch-Italiaanse overeenkomst inzake
Triëst. In de brief wordt gezegd, dat het
accoord „het vestigen van normale be
trekkingen tussen de twee landen zal be
vorderen" en de spanning in dat deel van
Europa zal doen verminderen.
De kwestie-Triest heeft verscheidene
jaren op de agenda van de Veiligheidsraad
gestaan. Vorige week hebben Italië, Joego
slavië, de Verenigde Staten en Groot-Brit-
tannië de Deense voorzitter van de Raad
laten weten, dat te Londen een overeen
komst ter regeling van het geschil tussen
Joegoslavië en Italië was geparafeerd. Zij
verzochten voorzitter Borberg dit ter ken
nis van de leden van de Raad te brengen.
Stockholm (Reuter) Edvard Kardelj,
vice-president van Joegoslavië heeft in
Stockholm verklaard, dat Joegoslavië niet
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Volgens de Burgerlijke Stand heeft een huisvrouw
geen beroep. Hoe komen ze erbij Zij heeft x
één der zwaarste en moeilijkste beroepen! Ga
alleen maar eens na hoeveel uren zij elke dag
in touw is! Ook zij verdient roomboter op het
brood. Dubbel en dwars.
Spaar de Rijksbotermerken op elk pakje Roomboter staat
er één) en doe mee aan
de 4e Grote Roomboter Prijsvraag,
wederom met f. 10.000. - aan geldprijzen. De inzendings
termijn sluit op 25 October a.s. Vraag inlichtingen aan
Uw roomboter-leverancier
bereid is tot de Noordatlantische Ver
dragsorganisatie toe te treden „zolang
geen onmiddellijk gevaar voor een Rus
sische aggressie bestaat". Op een pers
conferentie zeide Kardelj, een dergelijk
gevaar thans niet aanwezig te achten. Des
gevraagd zeide Kardelj, dat de belang
rijkste factor ten gunste van de vrede in
het afgelopen jaar naar zijn mening de
binnenlandse veranderingen in de Sovjet-
Unie en de uitwerking er van op de Rus
sische buitenlandse politiek was geweest.
Kardelj verwacht, dat het volgend jaar
een „veelomvattende" handelsovereen
komst tussen de Sovjet-Unie en Joego
slavië zal worden gesloten.
De rechtbank te Almelo heeft vandaag
de 53-jarige arts H. C. W. uit Tubbergen
veroordeeld tot een boete van f 500. Veer
tien dagen geleden eiste de officier van
justitie tegen hem f 1000 boete wegens
valsheid in geschrifte.
De arts zou in 1952 en in 1953, toen hij
militaire keuringen verrichtte, valsheid in
geschrifte hebben gepleegd. Hij zou op de
claraties visites hebben ingevuld, welke hij
niet had gemaakt
Een eerste transport van honderd geiten is gistermiddag van Schiphol naar Israël
vertrokken. In totaal heeft de Joodse staat 1500 geiten in ons land gekocht.
Ge kunt wel met afgrijzen
in boeken over donker Afrika
de plaatjes bekijken, waarop
negerinnen met doorboorde
neuzen grijnslachend hun
zwarte schoonheid menen te
tonen en dan denken dat de
mensen daar er een eigenaar
dige opvatting van charme en
mode op na houden doch
onze grootmoeders lieten zich
in de bijouteriewinkels de oor
lellen met een gloeiende naald
doorboren om haar oorbellen te
kunnen vastmaken en diat is
niet zo heel ver meer van de
Afrikaanse barbarij af.
Ge moet dat onze grootmoe
ders niet meer verwijten. Want
afgezien van het feit dat zij
intussen heel wat wijzer zul
len zijn geworden, leeft de
mens in zijn eigen tijd dapper
mee met alles wat de levens
gewoonte hem oplegt en dat is
tenslotte een soort heldendom,
ook al gaat het enkel om oor
lellen.
Wij zelf zullen wellicht in
komende jaren de knellende,
afwaaiende, potsierlijk gemo
delleerde, stijve herenhoeden
evenzeer afzweren als wij de
hoge boorden en de wespen
tailles zijn kwijtgeraakt. Wij
zijn dan wel iets minder held
haftig en dapper, doch leven
iets gemakkelijker en dat is
ondanks alles de taak van
de techniek, die wij in het
leven geroepen hebben om ons
van dienst te zijn.
De techniek heeft trouwens
een aardige middenweg voor
die oorlel-martelarij gevonden:
zij heeft niet de oorbel afge
schaft, doch dit sierende voor
werp voorzien van een techni
sche installatie die het moge
lijk maakt, oorbellen te dra
gen zonder lichamelijke ver
minking noodzakelijk te doen
zijn. Het. is de eenvoud zelf,
zó'n oorbel: zij klemt zich ge
trouw en zonder pijn aan het
oor vast en we zouden de Afri
kaanse negerinnen eens moe
ten waarschuwen, dat zij haar
koperen ringen niet per se
dwars door haar sierlijke neu
zen behoeven te drijven, om
aan een flinke, welgestelde
echtgenoot te komen.
Het afgrijselijke verhaal van
de pijnen en martelingen, die
de grootmoederlijke oorlellen
in hun jonge tijd moesten on
dergaan, heb ik in een onbe
waakt moment verteld aan
onze jonge dochter, die er ger
heel en al van binnenste bui
ten was. Zo ziet ge dat de
nieuwe generatie al niet meer
is opgewassen tegen het denk-
oeeld laat staan tegen de
gloeiende naald zelf.
Maar toen de kleine op de
fancy-fair-voor-een-heel-goed
-doel een paar oorbellen won
bij het houtje-vissen-altijd-
prijs, voelde zij huiverig aan
haar oorlellen die deze
kloeke naam nog nauwelijks
verdienen en vroeg met af
schuw of er nu gaatjes in
moesten.
Zij is nog niet zóver, dat zij
beseft hoe de verhoging van
haar charme wel enige pijn
waard is en heeft ook van
mode nog geen verstand. Maar
om haar psyche te genezen van
het angstcomplex der gloeien
de naald hoe voorzichtig
moet men zijn met verhalen
uit de oude doos! heb ik
haar de gloednieuwe techniek
der klemmende oorbellen ge
toond en haar laten zien, hoe
gemakkelijk en pijnloos die
kleinodiën zich zelfs aan de
volwassen mannenoren haars
vaders lieten bevestigen.
Ge voelt er niets van, zei
ik bemoedigend. Ik voelde
er ook inderdaad niets van.
Kijk eens, zo gaat dat tegen
woordig. Voel maar, hoe ste
vig zij zitten.
De kleine meid was over
tuigd en wij gingen onzes
weegs, zij naar de tweede klas
van haar school en ik naar dat
indrukwekkende, historisch
van grote betekenis zijnde
congres in Den Haag, waar ge
ongetwijfeld van hebt gelezen.
Alvorens ik het cöngres
ga openen, zou ik een kleine
opmerking willen maken,
zeide de voorzitter met de bril
in de hand boven de katheder
uit. Wij zijn hier allen bij
elkaar als serieuze mannen, die
weten wat er op het spel staat
en die zich realiseren, dat wij
in deze sombere tijden met
grapjes en aardigheden niet uit
de misère komen. En daarom,
geachte afgevaardigden, dames
en heren en in het bijzonder
de vertegenwoordiger der re
gering, vergun mij deze heer
hier op de voorste rij dringend
te verzoeken, die malle oor
bellen af te doen.
Inderdaad, ge voelt er wer
kelijk niets van. Maar de
gloeiende blókken van het ge
wichtige congres brandden
duizend gaatjes in mijn oren.
J. L.
Door het regenachtige weer was er van
morgen aan de Kop van de Zeeweg geen
trek, slechts een graspieper. Aan de Bin-
nenduinrand was de trek maar licht, wat
spreeuwen, vijftig vinken, daartussen ke
pen, een merel, zeven koperwieken en een
paar sijsjes.
In de berken'en elzenbosjes kan men nu
hier en daar troepjes sijsjes waarnemen.
Aan de binenduinrand is gisteren een no
tenkraker gezien, een voor ons land zeld
zame vogel. Dit is een kraaiachtige, iets
kleiner dan een kauw, chocoladebruin met
langwerpige witte stppen. De notenkraker
broedt niet in Nederland, maar in Scandi
navië, Bornholm, Oost-Pruisen, Noord-Rus
land en in gebergten van Oost- en Midden-
Europa. Een ande
re ondersoort die
in het veld van de
eerstgenoemde
niet te onderschel
den is, hoort thuis
in Siberië. Deze Si
berische notekra-
ker verlaat in som
mige jaren in gro
ten getale zijn broedgebied en trekt naar
het Westen tot in West-Europa. Invasie
jaren waarin deze vogels ook in Nederland
veelvuldig worden gezien, zijn 1900, 1907,
1911, 1912, 1913 en 1917 wel hoofdzakelijk
September tot November. Van de tussen-
gelegen latere jaren zijn geen, hoogstens
vijf waarnemingen bekend.
De notekraker eet in hoofdzaak zaden
van coniferen, noten en bessen. Uit Dene
marken en Duitsland zijn thans ook enige
berichten binnengekomen. Al dadelijk valt
daarin het grote aantal roofvogels op, voor
al van de wespendief, die bij ons een zeld
zame verschijning is. Op de belangrijke
trekroutes van Scandinavische roofvogels
over de Deense eilanden en verder over
Duitsland in Zuidelijke tot Zuidwestelijke
richting ligt een waarnemingspost tegen
over het Deense eiland Laland.
Daar werden gedurende de tweede helft
van Augustus reeds geregeld enige wespen-
dieven waargenomen. Dit zijn grote roof
vogels met brede vleugels, gelijkend op de
buizerd. Maar in September begon de trek
pas goed door te zetten. Op 4 September
trokken er daar in een kwartier (van één
uur tot kwart over een) maar liefst 250
wespendieven over en de zelfde dag van
vier tot vijf uur zag men er nog 500 in
Zuidwestelijke richting overtrekken op een
hoogte van ongeveer vijftig meter. En zo
werd er daarna geregeld doortrek in flinke
aantallen gemeld, bijvoorbeeld op 19 Sep
tember van 11 tot 12.30 ongeveer 500, 26
September 64 en op 2 October gingen er
200 hoog over boven de 200 meter. Echter
werd op drie October geen enkele wespen-
dief meer gezien. In verband met hun
voornaamste voedsel, dat bestaat uit de
larven van bijen en wespen verlaat de wes
pendief Europa om de winter in Afrika
door te brengen.
WELLINGTON (Nieuw Zeeland) (Reu
ter) Op 26 Juni vertrok de 68-jarige
New Yorker William Willis op een balsa-
vlot van zes bij twaalf meter (de balsa is
een Zuid-Amerikaanse boom van poreus
hout, die water opzuigt) uit Peru, om zich,
in het spoor van de Noorse onderzoeker
Thor Heyerdahl naar een eiland in de Gro
te Oceaan te doen drijven.
Vier dagen na zijn vertrek had Williams
radiografisch doen weten dat „alles in or
de" was. Daarna was niets meer van hem
vernomen. Nu is een radioboodschap op
het eiland Rarotongo, van de Samoa-groep
in de Stille Oceaan (Brits mandaatgebied)
opgevangen, waarin wordt gezegd: „Vlot-
positie twintig mijl uit de kust van Tutuila
(een ander eiland der Samoa-groep). Ik
heb hulp nodig om te kunnen landen".
Willis heeft gezelschap van een kat en
een papegaai. Zijn vlot heet „De zeven
kleine zusters"
