Gemeentelijke aanvullende subsidie
voor bijzondere middelbare scholen
l
Nu de Nederlandse Opera
met tweede acte van Coppélia
p- warden?
Kindertekeningen uit enige
landen tentoongesteld
Haarlems Dagblad
B. en W. van Haarlem stellen voor:
Geveldecoratie voor
„De Blinkert"
Aanmeldingsformulier
^Briet?en aan
de redactie
Groepstentoonstelling
„Kunst zij ons Doel"
MAANDAG 2 0 DECEMBER 1954
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
.7
Financiële gelijkstelling met het openbaar onderwijs
Bussen mogen niet meer
op straat worden hersteld
„Flora" biedt beiaarden
een feestavond aan
ik... HUNTER
School-basketballtournooi
begint Woensdag
Actieve cultuurpolitiek
In Huis van Looy
„Delila"
Medische zwem cursus
voor alle invaliden
Mogen Uw handen
Examens zwemmend
redden in Stoop's bad
Verbouwing St. Elisabeth's
Gasthuis in de raad
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Actie ten hate van
kinderpostzegels
In de eerstvolgende vergadering van de Haarlemse raad komt een voorstel van
B. en W. aan de orde, dat de voorstanders van het bijzonder onderwijs met vreugde
zullen begroeten.
Het gaat hier om de dekking van het tekort tussen de rijkssubsidie aan de bijzon
dere middelbare scholen en de werkelijke uitgaven welke worden gedaan.
Aangezien de besturen der scholen geen
andere middelen ter beschikking staan,
zijn zij als gevolg daarvan verplicht de
jaarlijkse exploitatietekorten door middel
van een toeslag op het schoolgeld op de
ouders van de leerlingen af te wentelen.
Het behoeft geen betoog, dat door de hef
fing van deze toeslag een ongelijke druk
op de Haarlemse ingezetenen wordt ge
legd, al naar gelang zij hun kinderen naar
een bijzondere dan wel naar een openbare
school voor voorbereidend hoger of mid
delbaar onderwijs zenden, 't geen nog ster
ker spreekt, indien men bedenkt, dat het
aantal Haarlemse leerlingen, hetwelk de
openbare en bijzondere scholen bezoekt
nagenoeg even groot is.
Dit is voor de besturen van de bijzonde
re lycea aanleiding geweest zich tot het
gemeentebestuur te wenden teneinde een
subsidie uit de gemeentekas te mogen ont
vangen.
Ofschoon B. en W. van mening zijn, dat
een verbetering van de subsidieregeling
voor de bijzondere scholen in de eerste
plaats een taak van het rijk is, menen zij
toch, dat zolang deze verbetering nog
niet tot stand gekomen is de gemeente
hieraan door het geven van een gemeen
telijke subsidie kan tegemoet komen.
B. en W. hebben zich met de besturen
van de bijzondere lycea in verbinding ge
steld en een subsidieverordening ontwor
pen, waarbij voor elke in Haarlem wonen
de leerling een subsidie wordt toegekend
gelijk aan het bedrag per leerling van de
door B. en W. goedgekeurde uitgaven, wel
ke niet voor rijkssubsidie in aanmerking
komen. Dit zou tot gevolg hebben, dat de
toeslag op het schoolgeld verdwijnt en de
ongelijke druk op de ingezetenen wordt
opgeheven.
Aan de hand van de verstrekte gegevens
kan het gemiddeld tekort per leerling wor
den gesteld op vijftig gulden, zodat, bere
kend naar het aantal Haarlemse leerlingen
Antwoord op klacht van omwonenden
Tegen parkeren valt echter
niets te doen
Naar aanleiding van een brief van een
aantal bewoners van de Adriaan de Jonge-
straat te Haarlem, waarin geklaagd wordt
over hinder, welke wordt ondervonden
van voor hun woningen geparkeerde auto
bussen van het garagebedrijf van de heer
A. L. van Eerde, antwoordden B. en W.:
De heer Van Eerde exploiteert in het
perceel Leidsevaart 254 een garagebedrijf
annex herstelplaats voor auto's.
Aangezien de beschikbare ruimte voor
een dergelijk bedrijf te klein is, heeft de
heer Van Eerde reeds de beschikking ge
kregen over de tuin van het naastliggende
perceel nr. 252, doch ook hiermede is het
euvel van gebrek aan ruimte niet opgelost.
Als vervoerder van arbeiders naar en
van hun werk beschikt de heer Van Eerde
over een aantal autobussen, die, als ze niet
in bedrijf zijn, in de beperkte ruimte niet
geborgen kunnen worden.
Ook voor het verrichten van reparaties
aan deze bussen is geen voldoende ruimte
beschikbaar.
Nadat in 1953 aan Van Eerde vergun
ning was verleend om voor het insprin
gende gedeelte voor genoemde percelen op
de openbare weg reparaties te verrichten,
is deze vergunning voor 1954 beperkt ge
worden tot het voor het grootste gedeelte
in eigendom aan Van Eerde behorende
trottoir. Intussen hebben B. en W. beslo
ten na 1 Januari 1955 ge-en verdere ver
gunningen te verlenen.
De niet in gebruik ziinde autobussen
worden geplaatst in de Adriaan de Jonge-
straat, waardoor aan de het dichtst bii de
Leidsevaart gelegen percelen in die straal
het uitzicht goeddeels wordt benomen.
Helaas kan aan deze klachten niet wor
den tegemoet gekomen, omdat het par
keren van motorrijtuigen op open Dam
wegen waarvoor geen wachtverbod geldt
geen strafbaar feit oplevert, daar op deze
wijze van de weg een. gebruik wordt ge
maakt overeenkomstig ziin beslemming.
Aan de politie is inmiddels ongedragen
er op toe te zien, dat in de Adriaan de
Jongestraat geen reparatiewerkzaam
heden worden verricht.
De afdeling „Flora" van het Verbond van
Haarlemse Speeltuinen bieldt de beiaarden
uit die buurt in het clubhuis. Jasmiinstraat-
hoek Van Oosten de Bruynstraat, een gezel
lige avond aan op Dinsdag 21 December,
onder het motto: ..De beiaarden hebben
vroeger veel voor de jeugd gedaan, thans zal
de jeugd zich eens*insnannen voor de ouden
van dagen". Het programma van muziek en
vrolijkheid vermeldt onder meer de opvoe
ring van een tweetal toheclstukjes.
van plm. 920, dat thans de bijzondere scho
len bezoekt, dit een uitgaaf zal vorderen
van rond 46.000,per jaar.
De ouders van de Haarlemse leerlingen
van de navolgende bijzondere scholen zul
len van deze regeling, indien zij door de
raad wordt aangenomen, kunnen profite
ren: Eerste Christelijk Lyceum, 'Christelijk
Lyceum „Marnix van St. Aldegonde", het
R.K. Triniteitslyceum, het R.K. meisjesly
ceum „Sancta aria", het Mendelcollege en
de R.K. middelbare handelsavondschool.
ADVERTENTIE
Éindelijk is het dan zover, dat het jaar
lijkse basketball-tournooi voor scholieren
van Middelbare en ULO scholen uit Haar
lem en naaste omgeving zal beginnen. Deze
week zal gedurende een drietal dagen,
namelijk Woensdag, Donderdag en Vrijdag
de grote zaal van het Krelagehuis aan de
Leidsevaart weer bevolkt worden door
honderden spelers(sters), terwijl de sup-
porters(sters) de zaal ongetwijfeld zullen
laten daveren van de school-yells.
Hoewel er ook bij dit lustrum-tournool
weer een behoorlijke winst werd geboekt,
blijft het toch jammer, dat de vaste fina
list bij de heren, namelijk de ploeg van
het Kennemer lyceum, deze keer verstek
heeft laten gaan. Zoals het er thans reeds
naar uitziet zal ook dit keer finalist HBS B
hoge ogen gooien, waarbij het team van
de Rijkskweekschool met bekende spelers
als H. Dinkelberg, R. Bakker, A. Kaart en
N. van der Sluys echter nog wel eens voor
een verrassing zal kunnen zorgen.
In de oudste meisjesklasse slaagde het
Lorentzlyceum er het vorig jaar in de ploeg
van het Christelijk lyceum te onttronen.
Wij zijn echter zeer benieuwd of de meis-
jesploeg van de heer Verwers er ook nu
in zal slagen de eerste plaats te bezetten.
Voor het Lorentzlyceum was het verle
den jaar toch reeds een uitstekend tour-
nooi, aangezien in drie van de vier klassen
beslag werd gelegd op de eerste prijs. Dit
is echter een prestatie, die zeker niet zo
eenvoudig herhaald zal worden.
Hoe de resultaten ook zullen zijn, het
zal zonder twijfel een spannend en spor
tief festijn worden.
De wedstrijden zullen dagelijks om half
negen precies beginnen.
Enige tijd geleden hebben wij reeds mee
gedeeld, dat B. en W. besloten hadden een
post op de begroting voor 1955 op te nemen
voor het aanbrengen van kunstwerken bij
de nieuwe woningcomplexen op grond van
de overweging, dat met de verstrekking
van opdrachten aan beeldende kunstenaars
zowel culturele als sociale belangen worden
gediend. Op de begroting zal daartoe 25.000
gulden worden uitgetrokken.
De eerste instelling welke van deze
actieve cultuur-politiek zal profiteren zal
het Tehuis voor bejaarden ,,De Blinkert"
in het Ramplaan-kwartier zijn.
Gedacht wordt aan een tableau in ge
glazuurde steen van verschillende kleur,
betrekking hebbende op de ouderdomszorg.
Dit tableau zou in de voorgevel van het
gebouw moeten worden geplaatst.Voorts zou
de hal van het huis verfraaid kunnen wor
den met een nog nader te bepalen deco
ratie.
De kosten voor het tableau worden ge
raamd op 3.250,terwijl voor de deco
ratie in de hal 1.750,wordt gevraagd:
B. en W. zijn van mening, dat dit verzor
gingshuis zich inderdaad zeer goed leent
om de in aanhef bedoelde mogelijkheid te
realiseren. Zij stellen de raad voor de voor
dit doel gevraagde vijf mille ter beschik
king te stellen.
Langs de wanden van de bovenzaal van
het modemagazijn Gerzon aan de Grote
Houtstraat te Haarlem hangen tekeningen
van kinderen uit diverse landen; zij zijn
bijeen gebracht door de Nederlandse afde
ling van de „Art for World Friendship",
die in het bezit is van tekeningen uit vele
landen. Thans zijn geëxposeerd werken
van Frankrijk, Amerika, de Goudkust,
Denemarken, Italië en Nederland. Het
aantal landen is beperkt en dat heeft het
voordeel, dat bezoekers een indruk kun
nen krijgen tot welke prestaties kinderen
van een bepaald land in staat zijn.
Aan de voorbereiding van de tentoon
stelling heeft mevrouw C. Ozinga. lerares
tekenen en kunstgeschiedenis te Utrecht,
een belangrijk aandeel. Zij interesseert zich
bijzonder voor tekeningen uit andere lan
den en is in het bezit van een groot aan
tal, waardoor zij in staat is veel werk op
tentoonstellingen bijeen te brengen.
In 1947 is in Amerika het initiatief ge
nomen de kunst in dienst te stellen van
de wereldvrede door het uitwisselen van
tekeningen, gemaakt door kinderen. Toen
Koningin Juliana een bezoek aan de Ver
enigde Staten bracht heeft zij tekeningen
van Nederlandse kinderen meegenomen en
aan een comité aldaar beschikbaar gesteld.
In diverse delen zijn zij tentoongesteld.
Uit de Verenigde Staten zijn tekeningen
naar ons land gezonden en daarna is in
1952 begonnen met het houden van ten
toonstellingen. Gevormd is de vereniging
„Tekenen is een wereldtaal" en zij is een
afdeling van de „Art for World Friend
ship". De belangstelling voor de werken is
bijzonder groot en men verwacht in de
komende dagen vele bezoekers.
Het werk uit Boston trekt de bijzondere
aandacht: daar hebben kunstschilders lei
ding gegeven en dat is wel te merken. Het
zelfde kan gezegd worden van Italië. Het
resultaat is een verzameling prachtige
tekeningen.
In Denemarken zijn de tekeningen ge
maakt door leerlingen, die les hebben ge-
Ondergetekende:
Naam:
Straat:
Plaats:
wenst zich met ingang van
te abonneren op
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
h f 6.50 per kwartaal//0.50 per week
Handtekening:
Doorhalen wat niet verlangd wordt.
Zü, die zich met ingang van 1 Jan. 1955 per kwartaal abonneren, ontvangen
de nummers tot en met 31 Dec. 1954 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe
kwartaalabonné's dus niet voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen
had van tekenleraren, die bijzondere aan
dacht aan het vak besteden. Vermoedelijk
hebben de kinderen gewerkt nadat ver
halen verteld zijn. De inspectie van het
tekenonderwijs heeft medewerking ver
leend aan de Franse collectie.
Wat de Nederlandse inzending betreft zij
meegedeeld, dat een gedeelte is gewijd aan
werken van leerlingen van de Zandvoortse
kunstschilder Tom de Boer en aan de na
tionale wedstrijd „Spaar je geld en je le
ven", waaraan ongeveer negenhonderd
scholen hebben meegewerkt.
Ter bevordering tot het contact met
vreemde landen ontvangt elke bezoekende
groep van kinderen onder leiding van een
volwassene een tekening van een leerling
uit het buitenland, om contacten te leggen
De Stadsbibliotheek en Leeszaal te Haar
lem heeft een stand ingericht, betrekking
hebbend op tekenen en teken-onderwijs.
Bij de opening hebben gesproken mejuf
frouw C. P. Bal te Haarlem, presidente van
de Nederlandse afdeling van de „Art for
World Friendship" en de heer M. C. Die-
mèl, directeur van de Academie Artibus
te Utrecht. De tentoonstelling is op werk
dagen geopend tot en met 4 Januari.
(Verkort weergegeven)
Verkeer. Te oordelen naar de inge
zonden stukken over verkeersveiligheid
hebben de inzenders blijkbaar goede ver
wachtingen van de door hen aangeprezen
maatregen (o.a. de maximum snelheidbor
den). Ik niet, en wel omdat politie-agen-
ten zonder chronometer niet kunnen be
wijzen, met welke snelheid er wordt ge
reden, al zien zij vaak best dat deze te
hoog is.
Dat de fout ligt bij sommige auto- of
motorrijders, die denken dat de weg al
leen voor hen is, moet ik stellig weerleg
gen: ze weten dat natuurlijk uitermate
goed, maar zolang ze geen ongeluk ver
oorzaken trekken de meesten zich daar
blijkbaar weinig van aan. Wat deert het
hun, dat de huizen aan de Leidsevaart
staan te schudden bij het passeren van
zware voertuigen, waardoor scheuren in
muren (of plafonds) ontstaan? Wie be
taalt de schade als reparaties noodzakelijk
worden? O.
Verkeer II Naar aanleiding van „Vei
lig Verkeer" op 16-12-54: Er zijn in de
handel drie maten herenrijwielen. Nu be
rijd ik de laagste maat, ik ben 1,63 meter
lang, ben in militaire dienst geweest, dus
behoor toch nog niet tot de kleinsten; mijn
zadel staat op het laagste punt, maar het
is mij niet mogeLijk op mijn fiets te blij
ven zitten als ik moet stoppen. Dat bejaar
den soms de hele wegbreedte nodig heb
ben is wel wat overdreven; dat kan men
m.i. beter zeggen van de jongeren, vooral
van bakvissen, die onvoorzichtig met
tweeën naast elkaar rijden- J. P.
In het Haarlemse museum „Het Huis Van
Looy" wordt tot 3 Januari 1955 een zoge
naamde Groepstentoonstelling van „Kunst
zij ons Doel" gehouden. Tien leden van het
genootschap werden hierdoor in de gele
genheid gesteld eens wat meer van hun
werk te tonen. Bij verscheidene schilders
verenigingen bestaat deze regeling, welke
de geregelde bezoeker der exposities in
staat stelt een kleiner aantal kunstenaars
beter te leren kennen en waarderen. De
algemene aanblik van deze tentoonstellin
gen steekt doorgaans gunstirr af bij de ge
wone exposities, doordat zij minder ge
schakeerd en daardoor overzichtelijker is.
Hier staat tegenover dat de deelnemers nu
voor de zwaardere opgave komen te staan
om zelfstandig met een flinke inzending
uit te komen, die als geheel een indruk van
de persoonlijke werkwijze en visie dient
te geven. Dit laatste nu eist iets anders dan
het bij tijd en wijle vervaardigen van een
aantrekkelijk schilderstukje en dit op een
verenigingstentoonstelling neer te hangen.
De meerderheid van de tien exposeren-
den in het „Huis Van Looy" viel het moei
lijk om met een groep werk uit te komen,
die een bepaald „gezicht" vertoont. Zij ble
ken daartoe niet in staat. Wanneer men
de tentoonstelling gezien heeft en zich een
dag later bepaalde figuren duidelijk voor
de geest tracht te roepen, dan zijn het er
ten hoogste drie, die door hun karakteris
tieke uitingswijze een beeld in onze her
innering blijken te hebben achtergelaten.
Onder deze reken ik in de eerste plaats
W. A. van der Colk, wiens openhartige
forse tekeningen van duinlandschappen,
boomgaarden en boerenhoeven behalve
kunde oók een heldere kijk op het onder
werp demonstreren. De inzending van
Gerard Huvser biedt eveneens een goed
totaalbeeld. Hij zond weinig in, dat is waar,
maar won daardoor aan kracht, want de
enkele landschappen (Istanboel) doen het
goed in hun voldragen kleur. Kees Laan
blijft geheel zichzelf gelijk. Zijn stillevens
en bloemstukken munten uit door de ver
zorgdheid der peinture. Het mooiste komt
dit uit in zijn stilleven met een bord met
kersen.
De inzendingen der overige exposanten
vallen te zeer in verschillende facetten uit
een om er een algemene karakteristiek van
te geven. Dit neemt niet weg dat er zich
werken onder bevinden die vermeld dienen
te worden. Een landschapje uit Bretagne
van A. Potgieter maakt zich uit de overi
gens nogal matte inzending los door de
warme kleur. J. van Geem is vooral aqua
rellist. Zijn tekeningen zijn arm van voor
dracht. Zijn aquarel op grauw papier „Ge
zicht op Taanplaats" is mooi van stem
ming. Ook „Palingboten op het IJ" is
royaal in flinke plans op het papier gezet
en mag tot het beste op deze tentoonstelling
gerekend worden.
OTTO B. DE KAT.
A mateurtoneel
Welke beweegredenen „De Verenigde
Spelers" ertoe hebben gedreven zo'n oud
paardje van stal te halen als Férenc Mol-
nar's „Delila" is mij na de voorstelling van
Vrijdagavond in de Stadsschouwburg wer
kelijk een raadsel. Het stuk neemt de drie
hoeksverhouding tot uitgangspunt en hoe
verder het vordert hoe meer men zich af
vraagt of de schrijver er nu een loopje
mee wilde nemen of dat hij het werkelijk
serieus heeft bedoeld met zijn variatie op
dit thema. Alles zal wel zijn begonnen om
de vondst van de in de steek gelaten echt
genote, diê speculerend op de gelddorst van
haar rivale het spaarbankboekje van haar
man vraagt als enige voorwaarde waarop
zij in een scheiding wil toestemmen. Op
dat spaarbankboekje staat een aanzienlijke
som, die de trouweloze in een loterij heeft
gewonnen. Hij heeft het zo ongeveer al
allemaal aan zijn geliefde beloofd, die,
wanneer zij merkt, dat het nu niet haar
deel zal worden, toch maar liever tot haar
eerste liefde terugkeert, een sul van een
jongeman, die daarvoor herhaaldelijk
wordt uitgescholden en niets doet om de
voor hem zo onaangename gebeurtenissen
tegen te houden. Ja, wat moet men daar
nu mee? Het leuk vinden? Ik vond er eer
lijk gezegd niets grappigs aan en heb me
stierlijk zitten vervelen. Aan één vondst
een heel toneelstuk ophangen, dat zo sim
pel en doorzichtig in elkaar zit met fi
guren, die zo weinig karakter hebben, is
wel de goedkoopste manier van speculeren
op succes. Men heeft de lachers op zijn
hand, niet de toneelliefhebbers.
De voorstelling van „De Verenigde Spe
lers" kon het stuk niet redden. Ze had
geen glans, geen gloed-. Ze bleef voort
kabbelen in een trage bedding. Het tempo
was maar matig. De regie van Jan Grefe
muntte allesbehalve uit door kracht van
fantasie, de enige mogelijkheid om nog
wat tekening in de geschiedenis te bren
gen. De spelersbent kweet zich behoorlijk
van zijn taak, afgezien dan van het tempo,
en gaf enige aardige typeringen. Joost den
Hartog tenminste maakte van de alles af
luisterende buffetknecht Johan een ko
misch mannetje, Henk Pollack speelde de
verliefde echtgenoot zo natuurlijk moge
lijk en Jo Cats van Hamburg vond toch
nog accenten, die haar verschijning geloof
waardigheid meegaven. Willy Snoek wist
met de geraffineerde dienster, die een
mannenhoofd op hol brengt, een overtui
gende en gelukkig niet aangedikte charge
te leveren als de verleidelijkheid der jonge
jaren, Wiebe Postma was beslist onvol
doende in zijn rol van overigens wanhopig
onnozele hals. De andere rollen waren
evenmin opvallend bezet.
P. W. FRANSE
B. en W. van Haarlem stellen de gemeente
raad voor om aan de afdelin0 Haarlem van
de Algemene Nederlandse Invaliden Bond
een subsidie toe te kennen tot een bedrag
van f 2695, ten behoeve van de medische
zwemcursus voor deze bond. Het doel van dti
plan is de lichamelijke en daarmee de psy
chische revalidatie te bevorderen en de resul
taten. welke in andere plaatsen reeds met
een dergelijke cursus zijn bereikt blijken
zeer gunstig.
De subsidie zal als volgt verdeeld moeten
worden: f400,voor de aanschaffing van het
materiaal, f375,voor de aanschaffing en
het onderhoud van beschermende kleding,
f 1200,voor de huur van de badinrichting
en f720,voor het honorarium van vijf
leerkrachten.
B. en W. hebben daarbij echter als voor
waarde gesteld, dat inv liden. die geen lid
zijn van de reeds genoemde bond. niet van
deelneming aan de medische zwemcursus
worden uitgesloten.
Wie met"werkelijkheidszin de zich thans
betrekkelijk snel voltrekkende ontwikke
ling naar volwaardigheid van de Neder
landse danskunst gadeslaat, zal moeten
erkennen dat geen van onze drie grote
balletgroepen, sinds het betreurenswaar
dige vertrek van Marianne Hilarides,
vrouwelijke solisten in de ware zin van
het woord rijk zijn. Van de jongere gene
ratie draagt misschien alleen Willy de 'la
Bye de reeds zichtbare mogelijkheid in
zich, maar men moet bedenken (en zij zelf
in de eerste plaats dient dit te" doen) dat
het meer uit de omstandigheden dan uit
haar artistieke verworvenheden voort
vloeit, dat zij reeds thans zo'n belangrijke
olaafs op het eerste plan inneemt. Het aan
trekken van buitenlandse gastballerina's
betekent een gelukkige oplossing van dit
probleem, dat ook Frangoise Adret „di
rectrice de la danse" van de Nederlandse
Opera zich duidelijk bewust is. Zij volgt
echter bovendien een tweede, niet van ge
vaar ontblote methode: het incidenteel
promoveren van toevallig voor bepaalde
rollen geschikte krachten uit het corps de
ballet, die daarna in de eigen gelederen
terugvallen.
Zo zag men op de uitvoeringen, Don
derdag, Vrijdag en Zaterdag door het Bal
let van de Nederlandse Opera in het bij
alle gelegenheden, mede door inschakeling
van diverse verenigingen en instanties, uit
verkochte Amsterdamse Concertgebouw
eerst Ymkje Bloema (tezamen met Roland
Casenave) het duet „De blauwe vogel"
van Tsjaikowsky/Petipa vertolken. En
daarna vervulde de vroeger onder een een
voudiger naam bekend 'staande Yvonne
Jocelyn de rol van Swanilda in de tweede
acte van „Coppélia" op muziek van Deli-
bes, welke men nog geen week geleden
eveneens in première bij het Ballet der
Lage Landen kon zien. Over enkele dagen
vertrekt het gezelschap (met fanfares op
het station uitgeleide gedaan) voor een
paar weken naar Monte Carlo, waar
Alexandra van Rhijn en Hans van Manen
solistisch in „Terrain vague" zullen optre
den. Waarom bijna alle noviteiten eerst in
het buitenland worden vertoond mag een
raadsel heten, tenzij het de bedoeling is
straks in eigen omgeving de burger door
vreemde luister te épateren.
In enkele andere nummers van het ré
pertoire krijgen de aangewezen solisten:
Hanny Bouman. Maria Sylvaine, César
Hom en Martin Scheepers gelegenheid zich
te.... „onderscheiden" had ik willen
schrijven, maar te doen gelden is een
betere term, want de gevolgde politiek
lijkt juist gericht te zijn op een verdoeze
ling van onderscheidingen. Het is een
systeem van nivellering, dat op de triomf
der middelmatigheid neerkomt. Tenslotte
is dit een beleidskwestie, waar wij ons niet
mee te bemoeien hebben. De voor het pu
bliek waarneembare resultaten dwingen
echter tot een waarschuwing.
Was „De blauwe vogel" van het Neder
lands Ballet net niet voldoende, bij de Ne
derlandse Opera moet dezelfde pas-de-
deux als volstrekt onvoldoende worden be
oordeeld. Ymkje Bloema heeft de eer hier
in als „ster" te mogen uitkomen klaarblij
kelijk te danken aan haar afmetingen, die
haar tot een geschikte partner voor de
kleine balletmeester Roland Casenave
maken. Technisch heeft zij bij lange na niet
het formaat voor een dergelijke demon
stratie van virtuositeit, waarvan zij im
mers alleen het ontbreken kon aantonen
Bovendien is zij allerminst het type van
de klassieke ballerina, draait zij traag en
mist zij het noodzakelijke temperament
zodat haar verschijning onzeker en wat
wezenloos bleef. Dit alles klinkt erg hard
maar het is in de eerste plaats bedoeld als
verwijt aan Frangoise Adret, die haar zo
ADVERTENTIF
Ja, dank zij de nieuwe wetenschappe
lijk bereide handcrême SUNBALM be
horen rode, ruwe handen thans definitief
tot het verleden. SUNBALM is erg prettig
in het gebruik. Het heeft een opvallend
weldadige dieptewerking en maakt de
huid niet kleverig of glimmend. SUN
BALM is verkrijgbaar bij Apothekers en
Drogisten. Een gratis proef-tube wordt U
gaarne toegezonden na inzending van deze
advertentie aan N.V. Rowntree, afd. D
Herengracht 209, Amsterdam.
In Stoop's bad is Zondag, tijdens de
oefengelegenheid van de Bloemendaalse
Reddingsbrigade, door de examencommis
sie district Noordholland van de Konink
lijke Nederlandse Bond tot het Redden van
Drenkelingen een examen afgenomen voor
het behalen van het diploma zwemmend
redden. Onder voorzitterschap van de heer
G. J. Timmermans, met als leden de dames
S. C. Dijkstra-van Baren. A. Perry-Meijer
en de heer H. D. Hietberg werd het exa
men afgenomen.
Voorts werd door de heren G. Schuite
maker en H. Vos van een vijftal jeugdige
candidaten de zwemproef afgenomen tot
het behalen van Jeugdbrevet 1.
Begonnen werd met het afnemen van
de theorie betreffende het redden van
drenkelingen. Vervolgens was het water
werk aan de beurt. Het vervoeren van een
drenkeling in verschillende vervoersgre-
pen, het uitvoeren van de bevrijdingsgre
pen, onder water zwemmen, popduiken en
tot slot het zich uitkleden in het water,
waren de proeven, die door de candidaten
moesten worden uitgevoerd.
Nadat allen zich in een der zaaltjes had
den verzameld, nam de heer J. de Vries,
voorzitter van de Bloemendaalse Reddings
brigade het woord. Hij memoreerde dat
het wederom een prettige dag was voor de
BRB. nu er weer enige Jeden geslaagd wa
ren voor het diploma zwemmend redden.
Hij bracht vervolgens dank aan de exa
mencommissie, waarna hij er toe over ging
de uitslag bekend te maken. Voor diploma
B waren geheel geslaagd: de dames K.
Bakker, M. van Donkelaar en de heer H.
de Redelijkheid.
Voor het gedeelte zwemmend redden van
diploma A slaagden: M. van Duin. C.
Sweekhorst, C. J Faber en H. J. Schaap.
De heer G. J. Timmermans verkreeg hier
na het woord. Na de doelstelling van de
KNBRD uiteen gezet te hebben, sprak hij
er zijn vreugde over uit. dat de BRB ook
de opleiding van de jeugd ter hand heeft
genomen. Vervolgens was het hem een ge
noegen het Jeugdbrevet 1 te mogen uit
reiken aan: Rob Vos, Adriaan de Vos,
Evert van der Pol, Joost Schuitemaker en
Ton Snijders.
niet had mogen uitbrengen. Casenave mag
dan nog zo'n kwieke springer wezen, zijn
bewegingen zijn te kort om het letterlijk
zwevende karakter van deze daris zelfs
maar te kunnen suggereren. Het is ook
allemaal erg druk wat hij doet.
Het fragment uit „Coppélia" was rond
weg dilettanterig. Dit is een krasse uit
spraak en ik zal die dan ook motiveren.
Alles wat van dit overwegend pantomimi
sche ballet een nog meer dan tachtig jaar
na het ontstaan tot amuseren in staat zijn
de comedie, maakt, ontbrak hier geheel en
al. Bij de entrée van Swanilda en haar
vriendinnen in het atelier van dokter Cop-
pélius was zomin angst als nieuwsgierig
heid te ontdekken. En zo kreeg men ook
geen spoor van moed vatten te zien bij de
ontdekking, dat het voorwerp, dat de be
wondering van haar geliefde heeft opge
wekt, slechts een levensgrote pop is. Het
dronken voeren van deze Franz en het
overdragen met magisch ritueel van diens
vermogens op het gewaande namaakwezen
geschiedde met een minimum aan expres
sie, hetgeen temeer bevreemdde omdat men
Johan Verdoner, die de rol van Coppélius
voor zijn rekening nam, als een veel
betere „mime" kent, dan uit deze onzin
nige typering bleek.
Het was natuurlijk de bedoeling van de
in het programma niet genoemde librettist
Charles Nuitter, dat Swanilda opgetogen
raakt door het succes van haar simuleren
van mechanische bewegingen, hetgeen
men verwaarloosde. Steeds menselijker
wordt zij (volgens het oorspronkelijke ge
geven) ook steeds capricieuzer, want zij
is tenslotte een echte vrouw. Daarom laat
Coppélius haar ter afleiding een Spaanse
en een Schotse variatie dansen, zulks mede
teneinde zijn eigen kunnen te bewijzen.
Thans echter nam Swanilda daartoe het
initiatief, vragend om de benodigde attri
buten waarbij de meester van de werk
plaats voor haar verrichtingen, die hem
met overmoedige trots hadden moeten be
zielen, geen schijn van belangstelling aan
de dag legde. Integendeel: hij keerde haar
de rug toe en ging stof afnemen.
Misschien was dit een symbolische han
deling. Misschien heeft men op deze wijze
de toch al schaarse dansen willen bekor
ten. Maar hoe dan ook: alle karakteristieke
elementen werden opgeofferd. Overigens
kweet Yvonne Jocelyn zich niet onaardig
van haar taak. Op deze wijze heeft de Ne
derlandse Opera allerminst hulde ge
bracht aan de nagedachtenis van Arthur
Saint-Léon, de choreograaf van dit di
vertissement. Men zou kunnen opmerken,
dat men dit ook niet van plan was, aange
zien het werk in het programma aan Mo
rante werd toegeschreven, de maker van
„Sylvia" op muziek van dezelfde compo
nist? Frangoise Adret zou toch beter moe
ten weten. Evenals men bij het corrigeren
der drukproeven de zetfout Petitpas in Pe-
tipa had moeten veranderen, want zo heet
te deze grootmeester van de romantiek nu
eenmaal. Een slechte beurt, alles bijeen
genomen. En dat is bijzonder jammer, voor
al nu er zo'n groot publiek van nieuwelin
gen was.
Bij vergelijking verdient de „Coppélia"
van het Ballet der Lage Landen, afgezien
van wat Engelse komiekerigheden, ruim
schoots de voorkeur. De krachtproef om
zonder orkest, maar mét begeleiding van
twee vleugels op te treden, slaagde met
„De droom van Véronique" aanmerkelijk
beter dan met „Les Syiphides" van Fokine,
welke suite behalve geaffecteerd nu ook
vrij onmuzikaal uitviel DAVID KONING
B. en W. van Haarlem verzoeken de raad
aan de regenten van het St. Elizabeth's Gast
huis machtiging te verlenen tot het doen
verbouwen van een deel der zolderverdie
ping tot ziekenzalen en onderzoekkamer; tot
verbouwing van de kamer van de adjunct
directrice en haar secretaresse tot zieken
zalen en tot oprichting van een semie-per-
manent gebouw in da tuin van het gasthuis,
bestemd voor huisvesting van poliklinieken
en de administratie-afdeling en tot het aan
kopen van röntgen-appartttuur en een pla-
nigraaf.
B. en W. verzoeken de raad dan ook om het
op de gemeentebegroting 1955 reeds geraam
de bedrag van f270.000,— te verhogen tot
ƒ335.000.—.
HAAR* EM, 18 December 1954
GEHUWD: 18 Dec., Chr. Hetem en M. H.
de Jong; J. Jongsma en M. E. van Latum;
J. Tulp en P. G. Tillema.
BEVALLEN van een zoon: 15 Dec.. M. C.
van RijnHubbers; 17 Dec.. S. M. Eelman
Edel; M. H. ZonderhuisEvers: A. M. van
ExcelKlooster; M. M. LuckeHeemskerk;
P. van WichenVe'sluis; C. M. Th. van
Liemt—Smit; 18 eDc„ A. G. W. Borgmeijer
Meenderink.
BEVALLEN van een dochter: 16 Dec., A.
M. Bakker—Koster; 17 Dec., D. K. Warnaar
Kamer: H. J. van Damvan der Kuijl; J.
J. van Tongeren—Stuurbj.M. A. Meijer—
Smid; ,T. van Doorn—van den Bos; T. Klei-
bergDeegens; 18 Dec., A. Slothouber
Hartman.
OVERLEDEN: 16 Dec., H. P. C. Heerens—
Hubers, 59 j., Mentawistraat; 17 Dec., D. G.
Clement, 1 m., Hazepaterslaan.
ADVERTENTIE
Aangekocht grote partij
SKIPANTALONS
voor D. en H19.95
DAMESPANTALONS
met br. en sm. pijp. Melton
kamgaren gabardine 12.95 tot 32.50
Kinderbroekjes, lang. vanaf 5.95
Monty-coats 39.50
Skijaeks, Anoraks, Teddy-jacks
Sportkledingmagazijn
BERTAM
Herengracht hoek Raadhuisstr
Amsterdam
Telefoon 48422
Via de microfoon van de KRO zal Dins
dagavond om kwart voor negen een luister
wedstrijd worden gehouden ten bate van de
actie kinderpostzegels. De winnaars zullen,
evenals verleden jaar. geen prijzen ontvan
gen, maar zij mogen bepalen welke kinder
tehuizen de geldprijzen van f 10.000, f 4000,
f 2000, f 1000 en f 500 zullen ontvangen; zij
mogen het uitgekozen kinderhuis verrassen.
In Haarlem zijn reeds deelnemerskaarten
verspreid.
Het rijdend postkantoor zal op Donderdag
23 December een bezoek brengen aan Haar
lem; die dag zullen van negen tot vijf uur
op de Grote Markt kinderzegels en kinder-
kaarten gekocht kunnen worden.
