Franse Kamer legt zich Duitse herbewapening bij de neer Weerbericht Ontzie de tijd Met 287 stemmen voor; 260 tegen en 70 onthoudingen OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Gemengde vreugde in Bonn na de beslissing in Parijs Vreugde in hoofdsteden van de Westelijke landen Margarine wordt een cent per pakje duurder Het woord is aan Verdwenen meisje uit IJmuiden nog spoorloos Zonder spoor van spontaneïteit of hartelijkheid Scherpe veroordeling uit Moskou en een waarschuwing uit Praag Vorst op til Minder orders voor Britse werven Schaduw van het Komende Voor de Stille Armen Weerrapport 69e JAARGANG No 148 VRIJDAG 31 DECEMBER 1954 298e JAARGANG No 3U1 Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem. Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor in Haarlem-Noord, Soendaplein, Tel. 12230. Drukkerij Zuider Buitenspaame 12, Tel. 15295. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom Haarlems Dagblad Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V. Verschijnt dagelijks beh. opZon-en Feestdagen. Abonnement p. week 50 et, p. kwartaal 6.50, franco p.p. ƒ7.-Losse nrs. 12 ct. Postgiro 273107 Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman HET IS U BEKEND, dat vandaag een jaar ten einde spoedt. Het slentert nooit,, het spoedt altijd omdat wij allemaal vin den dat de tijd zo snel gaat; waar blijft hij? Het is u eveneens bekend dat morgen een nieuw begint, dat ook weer laakbare haast zal maken. Daar kunt u wel op rekenen. Verder weet eigenlijk niemand er iets van. Wel van het oude. Daar zijn al enkele opmerkingen over gemaakt in ons blad en vandaag volgen er meer. Hier wil ik het ter afwisseling over een man hebben, die met onze tijdsindelingen en tijdsberekeningen geenszins instemde, niet omdat hij ze onjuist achtte maar omdat hij van oordeel was dat men de tijd met rust moet laten en hem niet in stukjes snijden die men seconden, minuten en uren noemt zoals men het weke vlees van een kokosnoot met een kapmes in partjes snijdt. Uit deze vergelijking begrijpt ge reeds dat die man „een inlander" was. Misschien moet ik zeggen „is", want het is heel wel mogelijk dat hij nog leeft. Maar toen hij, Tuiavii, een Polynesiër, hoofd van het dorp Tiavea op een der Samoa Islands in de Stille Zuidzee, in vooroorlogse jaren met een groep ethnologen meeging naar Europa en met ontzetting kennis nam van de ontaarde levenswijzen der Papalagi dat zijn wij, de blanken wist hij niet eens hoe oud hij was. Hij wilde - het ook niet weten. Evenmin als zijn eilandgeno ten had hij zich ooit om de tijd bekom merd. En toen hij in hun midden terug gekeerd was stelde hij een reeks rede voeringen samen, om hen daarin tegen onze wanbegrippen te waarschuwen. Ook tegen ons wanbegrip van de tijd, waarvan wij altijd te weinig menen te hebben en i waarover wij steeds klagen. Verkeerd, zei Tuiavii tot de Duitser Erich Scheurmann, die zijn betogen opschreef en ze later in boekvorm uitgaf. „Ik geloof", sprak hij, „dat de Tijd aan de Papalagi ontsnapt éls een slang uit een natte hand, juist omdat zij altijd proberen, hem vast te houden. Zij laten de Tijd niet tot hen komen. Al tijd jagen zij hem na met uitgestrekte handen, hem niet de rust gunnend zich uit te strekken in de zon. Altijd moeten zij hem vlak bij zich hebben en hij moet hun een liedje voorzingen of hun iets ver tellen. Maar de tijd is stil en vredig en heeft de rust lief pn ligt graag stil op een mat. O mijn geliefde broeders! Wij hebben ons nooit over de tijd beklaagd. Wij heb ben hem lief gehad zoals hij kwam. Nooit zijn wij hem nagelopen of hebben hem in stukken gesneden. Nooit heeft hij ons zorgen of verdriet bereid. Is er iemand onder u, die geen tijd heeft, dat hij spreke! Wij zijn er tevreden mee, wij hebben steeds genoeg. Wij weten, dat wij zeker op tijd ons einddoel zullen bereiken en dat de Grote Geest ons roepen zal wanneer het hem goeddunkt, ook al kennen wij het getal van onze manen niet. Wij moeten arme, verdwaasde Papalagi van hun waandenkbeelden bevrijden en hun de tijd teruggeven. Laten wij hun de kleine ronde tijdmachines afnemen en ze stuk slaan en hun zeggen, dat er tussen zons opgang en zonsondergang veel meer tijd is dan een mens gebruiken kan." Zo sprak het wijze, vriendelijke opper hoofd Tuiavii van Tiavea. Hij is nog niet naar Europa teruggekeerd, ditmaal ver gezeld van zijn stam, om ons van onze waandenkbeelden te bevrijden en onze horloges stuk te slaan. Maar hij haast zich niet; hij heeft de tijd. In elk geval moet hij het zijne gedaan hebben om te voor komen, dat onze dwaze ideeën door de Polynesiërs aanvaard zouden worden. Als ik zijn helder, onbevangen betoog letes, moet ik wel aannemen dat hij daarin is geslaagd. Dan hebben de bewoners van de Samoa Islands dus ook nog steeds geen jaartelling en voelen zij dat gemis geens zins. Zij leven in een heerlijke onbezorgd heid, die wij ons niet voor kunnen stellen. Zij kennen de dag, vanwege zonsop- en zonsondergang, maar dat is al. Evenmin als zij de seconde, de minuut en het uur kennen hebben zij ooit de dagen ver menigvuldigd tot maanden en jaren. Dus vieren zij ook geen Oudejaarsavond. Tuiavii heeft daar niets over gezegd. Ik weet dus ook niet of hij tijdens zijn Euro pees verblijf een Oudejaarsavond heeft meegemaakt. Misschien zou dat nu juist het enige gevolg van onze tijdsverdwazing geweest zijn, dat hem een beetje aantrok, ofschoon ik niet geloof dat hij van olie bollen gehouden kan hebben en Big Ben en de gillende stoomfluiten in de havens hem evenzeer met afschuw moeten hebben vervuld als onze kleine tijdmachines. Maar misschien, als hij Oudejaarsavond een keer heeft meegemaakt, heeft hij moeten er kennen: éénmaal in een jaar zijn de Pa palagi niet ontevreden over de tijd. Zij klagen er niet over. Zij hebben zelfs een soort plezier en verwachten er iets goeds van, zich voornemend verstandiger te wor den dan zij zijn. (Ofschoon ik daar weinig hoop op heb zou hij er zeker aan toe gevoegd hebben.) Wij moeten ons niet voor te ontwikkeld houden om eens met onze geest af te dalen tot de zienswijze van de bewoner der Stille Zuidzee-eilanden, die nog niet belast is met teveel ontwikkeling en nog oorspron kelijk in zijn voelen en denken is. Dat zegt Erich Scheurmann in zijn inleiding tot het boek „Dé Papalagi". Welnu, laat Tuiavii komen om ons te bevrijden. Maar ik vrees dat het te laat isalweer dat tijdsbe grip. Wij zijn er te zeer van doordrenkt. En aan onze Oudejaarsavond moet hij niet raken. R. P. LONDEN (Reuter). In bet jaarover zicht van „Lloyd's List and Shipping Ga- zette" wordt door de voorzitter van de Engelse kamer van Scheepvaart, J. C. Denholm, medegedeeld, dat er de laatste maanden in Engeland bijna evenveel scheepsbouworders zijn ingetrokken als geplaatst. Meer dan een grote scheepvaart maatschappij heeft duidelijk te kennen ge geven, dat in de nabije toekomst geen nieuwe opdrachten voor de bouw van schepen worden overwogen. Dit is toe te schrijven aan het feit, dat de belastingen het de reders niet mogelijk maken voldoen de winst in het bedrijf te houden voor vervanging van de vloot. De schaduw van het ko mende jaar valt over de laatste uren van 1954. Als vluchtige ribbels in stuivend zand vervagen de seconden van het ein digende jaar tot een gladde vlakte van Tijd, waarin de voetstappen der mensheid de einde loze gang door de eeu wen markeren. Een jaar is voorbijgegaan, een nieuw jaar gloort aan de horizon en het is niets anders dan een wisseling van cijfers, terwijl de onveranderlijke eeuwig heid het rusteloze leven in zijn strevende voort gang met een lankmoe dige glimlach beschouwt. Zonder dat de gordijnen van 't levenstoneel dicht en weer opengaan - zon der dat zelfs het decor gewisseld wordt, schrijdt de wereldbevolking over de drempel van het jaar in de voetstap van alle geslachten, die haar voorgingen. Moge zij een gelukkig en vredig jaar zijn binnengegaan. Moge zij in de ijle schaduwen van 1955 de speling van zonnestralen ontwaren, en moge het licht dat haar geleid heeft tot waar zij thans gevorderd is op haar moeizame weg naar een betere wereld, haar pad blijven ver lichten tot de voleinding van het geluk, dat haar bij het begin onzer jaar telling is beloofd. De Bond van Nederlandse Margarine- fabrikanten deelt mede dat de verhoging van de omzetbelasting op vetgrondstoffen het nodig maakt dat met ingang van 1 Januari de margarineprijs verhoogd zal worden met 1 cent per pakje van 250 gram. Hoewel over het algemeen de nieuwe regeling inzake de omzetbelasting geen prijsverhogende werking voor de consu ment tengevolge heeft in het algemeen verplaatst de nieuwe regeling het heffen van de omzetbelasting van de détaillist naar de fabrikant maken margarine en vet hierop een uitzondering. De wijzigingen in de omzetbelasting be tekenen volgens de bond voor de marga rine-industrie een tariefsverhoging ten aan zien van voor deze industrie noodzakelijke grondstoffen, welke doorwerkt op de kost prijs van margarine. De thans noodzakelijk geachte prijsver hoging houdt geen verband met de stijging van de grondstoffenprijzen op de wereld markt. Deze stijging rechtvaardigt volgens DIT NUMMER BESTAAT UIT TWINTIG PAGINA'S EN ACHT PAGINA'S ERBIJ Een oud spreekwoord: Niemand kan achteruitlopend de toekomst ingaan. de bond feitelijk een verdere verhoging van de prijs van het pakje margarine. De margarine-industrie wil echter de ontwik keling van het prijspeil op de wereldmarkt voorlopig afwachten. Slotverantwoórding Dr. G. J. S. 25,—; W. H. P. 10.—; L. v. d. K. ƒ2,50; G. A. C.—H. ƒ10,—; J. C. v-, G. f 3,50: Mr. J. M. K. ƒ2.50; P. J. A. ƒ2,50; J. M. 1N. N. ƒ1,—; Repetitie ƒ1,—; Beter laat dan nooit ƒ10,N. N. ƒ2.G. M. W. Z. 3,—; A. K. 2,50; L. v. B. 2,50. Dagtotaal 79, In het geheel is bij ons blad binnengeko men een bedrag van 13.089.21. De inzending is thans gesloten. BONN (A.N.P.) De Franse beslissing heeft een drukkende zorg van de bonds regering weggenomen. Bondskanselier Adenauer heeft dan ook terstond na het bekend worden van de uitslag der stemming verklaard,, dat het besluit hem en zijn regering bevrediging heeft geschonken. Hij heeft er evenwel aan toegevoegd, dat de harde strijd in het Franse parlement be wezen heeft welke buitengewone moeilijk heden van psychologische en politieke aard er nog liggen op de weg naar een eensge zind handelend Europa. In deze zinsnede van de verklaring van de bondskanselier ligt naar de mening van politieke waar nemers de ernstige bezorgdheid opgesloten, die in Bonn is blijven bestaan nu Mendès- France niet in staat geweest is de door hem verlangde grote meerderheid voor de ver dragen te verwerven. Dr. Adenauer heeft de hoop uitgesproken, dat „het tragische verleden", waaruit deze Franse moeilijkheden voortspruiten, door de verwezenlijking van de Parijse verdra gen definitief zal worden afgesloten. Hij heeft bovendien de Fransen nog eens de verzekering' gegeven van de goede wil, die de bondsregering zal tonen en van de mati ging. die zij zich dénkt op te leggen bij het gebruik van haar nieuwe rechten. Talrijke commentaren in de Duitse pers hadden er in de afgelopen dagen reeds op gewezen, dat een positieve beslissing van Namens de moeder verzoekt de commis saris van politie te Velsen nogmaals de op sporing van het 15-jarige meisje Hannie Mattijsen uit IJmuiden. Zij is op 14 Decem ber j.l. met de dertigjarige Huisman spoor loos verdwenen. De man is teruggekeerd, doch lijdt aan geheugenverlies zodat hij geen inlichtin gen kan geven over de verblijfplaats van het meisje; hij is geestelijk gestoord. Het meisje verkeert waarschijnlijk in zorgelijke omstandigheden en in verband daarmee wordt ieder die inlichtingen kan geven, hoe vaag ook, over de tewerkstel ling, het onderdak geven of het eventueel mee laten rijden aan een of van een dei- beide genoemde personen, dringend ver zocht zich onmiddellijk telefonisch in ver binding te stellen met het hoofdbureau van politie te IJmuiden-Oost (K 2550 6444) af deling recherche. Signalement van de man: 30 jaar, 1.65 m. lang, tenger postuur, diepliggende don kerblauwe ogen, donkerblond achterover gekamd haar, blauwe pantalon, grijs sport- colbert, blauw-grijs wollen vest; wit over hemd met bruine winterjas. Het meisje is 1.68 m. lang, heeft'rood, enigszins golvend haar, grijsblauwe ogen, haar tanden staan enigszins naar voren, blozend gelaat, roodbruine mantel, groene jurk met geblokt bovenlijfje en groene schoenen. Vermoedelijk is het meisje in België of Frankrijk geweest of verblijft daar nog. Zonder enig verder debat en alleen een sonore scheldpartij van de commu nisten toen het gebeurd was, heeft premier Mendès-France gisteren met 287 tegen 260 stemmen bij 70 onthoudingen bijna dezelfde verhoudingen als de vorige dag zijn laatste vertrouwensmotie gekregen over het eerste aanvan kelijk verworpen artikel der Parijse accoorden. Met die parlementaire over winning heeft Frankrijk voorlopig de accoorden moeten volgende maand de Raad der Republiek nog passeren West-Duitsland niet alleen als bondgenoot in de West-Europese Unie, maar zelfs als wapenbroeder aanvaard. Er stonden ook nog twee resoluties, een uit de neutralistische en een uit de Europese hoek, op de agenda. Nadat de commissie voor buitenlandse zaken er echter niet in was geslaagd uit de twee teksten een synthese te brouwen hetgeen niet onbegrijpelijk was besloot de Kamer deze agendapunten na de verlate Kertsvacantie opnieuw op te nemen. De aanvaarding van de West-Duitse her bewapening is tenslotte met geen enkel spoor van spontaniteit of hartelijkheid ge- LONDEN (Reuter) In regeringskrin- gen te Washington, Londen, Bonn en Rome is het besluit van de Franse Kamer, om de Duitse herbewapening goed te keuren, met vreugde ontvangen. Te Londen erkent men, dat het ratificatieproces voor Frankrijk nog niet ten einde is, maar een ommekeer in dit stadium acht men onwaarschijnlijk. Men verwacht dat alle betrokken landen de accoorden op korte termijn zullen bekrach tigen, zodat zij in of omstreeks April van kracht kunnen worden. President Eisenhower heeft verklaard dat het Franse besluit een grote voldoening is, niet alleen voor de Verenigde Staten, maar voor de gehele vrije wereld. Minister Dulles zei dat de Franse goedkeuring de hoop rechtvaardigt, dat de verdere ratificatie procedure in Frankrijk en elders'spoedig voltooid zal zijn. Van alle partijen hebben alleen de communisten en bloc tegenge stemd. Bij de andere partijen waren de meningen verdeeld, maar dit zijn menings verschillen over de kwestie hoe men het best de West-Europese eenheid kan berei ken onder omstandigheden, die een grotere kracht waarborgen om de nationale en in dividuele vrijheid te beschermen. Het is begrijpelijk dat meningsverschillen bestaan over die ingewikkelde en gewichtige kwes ties, zei Dulles. „Izvestia", het blad van de Sovjet regering, schrijft, dat de uitslag van de stemming is bereikt door de „meest schaam teloze methoden van druk op de afgevaar digden" en door „openlijke inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Frankrijk" door Washington en Londen. „Er is in de laatste halve eeuw der Franse geschiedenis geen geval aan te wijzen, waarin de elementaire parlementaire regels zo grof en zonder plichtplegingen zijn ge schonden als bij deze gelegenheid" aldus het blad. Leden van het Poolse, het Oost-Duitse en het Tsjechoslowaakse parlement zijn Woensdag te Praag bijeengekomen als ver tegenwoordigers van „de drie volkeren, die het meest door de West-Duitse bewapening worden bedreigd". De bijeenkomst wordt, volgens radio-Praag, gehouden om „te ge tuigen van de wil der drie volkeren om de vrede te verdedigen en de herleving van een Duits militarisme niet toe te staan, waardoor de veiligheid en de onafhanke lijkheid der Europese volkeren worden be dreigd." Een boodschap van deze strekking is naar de Franse Nationale Vergadering gezonden. De conferentie wordt bijgewoond door de voorzitters van de drie parlementen, Jan Dembovski (Polen), Johannes Dieckmann (Oost-Duitsland) en Zdenek Fierlinger (Tsj echoslowakije) paard gegaan. Die aanvaarding ademde in tegendeel nog datzelfde onomfloerste wantrouwen waardoqr de Franse volks vertegenwoordiging vier jaar lang voor deze onvermijdelijke stap was terugge deinsd. Het is alweer Mendès-France, de jonge energiekp premier geweest, die het parlement en het publiek tenslotte heeft overtuigd van de onontkoombaarheid van deze beslissing, waarvoor geen der vorige premiers de verantwoordelijkheid had durven dragen. De voortvarendheid en grote persoonlij ke moed van Mendès-France hebben zo op deze laatste dag van het jaar in deze parlementaire zege hun rechtvaardiging gevonden. Meer zelfs dan rechtvaardiging. Men kan gerust aannemen dat deze Fran se minister-president van Joodsen bloede, die in de oorlog aan den lijve de Duitse verschrikkingen heeft meegemaakt, zon der veel persoonlijke instemming aan de opstelling en de ratificatie van de accoor den heeft meegewerkt. Mogelijk heeft hij verstandelijk de noodzaak er van inge zien en erkend. Zeker is dat hij zijn onuit- blusbare energie achter deze overeenkom sten heeft geplaatst omdat hij zijn partners in de eerste plaats de Verenigde Staten en Groot-Brittannië deze belofte had gegeven. Aan die belofte kon hij niet ont komen omdat zijn voorgangers de Franse bondgenoten vier jaar lang om de tuin hadden geleid. De naam, het aanzien, de eer van Frank rijk stonden voor Mendès-France op het spel en voor die inzet heeft hij als een leeuw gevochten. Aan de overwinning, die hij tenslotte boeken mocht, heeft hij zelfs de vriendschap van een groot deel zijner trouwste aanhangers opgeofferd. De helft van zijn linkse aanhang heeft hem in de steek gelaten en men mag slechts hopen .OOOfXVXXXXC'' i'r'XO •y'rcccn. <V»yVVX->r**"innOt£ Ons eerstvolgend nummer zal Maandag »j 3 Januari 1955 verschijnen. XCC<XXCCOCCCCCC<XCO^X> '.cm-ox. <XC' 0>>>^OOOCCOqOOOOCe dat de breuk spoedig zal worden hersteld. Zonder twijfel hebben velen uit zijn kamp verwacht dat Mendès-France op slinkse wijze de Duitse herbewapening op het laatste ogenblik zou verijdelen. Voor de zoveelste maal heeft de premier zijn vele lasteraars beschaamd. Begrijpelijk Een bladzijde uit zijn parlementaire ge schiedenis, waarop Frankrijk trots kan zijn, is niet omgeslagen. Ieder redelijk mens moet de aarzeling begrijpen, die Frankrijk gevoelde bij de gedachte de Duitsers opnieuw wapens in de handen te geven. Eveneens is het, althans psycholo gisch te vatten, dat de Fransen, die meer dan enig ander volk in Europa van de Duitse aggressie hebben geleden, de nodige waarborgen verlangden tegen een aanval, die zich binnen een eeuw driemaal had herhaald. Die garanties had men gekregen, ofschoon de praktijk zal moeten leren welke waarde men er aan hechten mag. Er kon echter geen twijfel meer bestaan over de onverzettelijkheid van Washing ton en Londen de Duitse herbewapening door te zetten, eventueel zelfs tegen het verzet van Frankrijk in. De keuze ging dus, zoals Mendès-France herhaaldelijk betoogde, tussen de Atlantische solidariteit en het isolement van Frankrijk. Men kan het daarom niet anders dan als een on vergeeflijk gebrek aan durf en verant woordelijkheidsbesef noemen, dat de meer derheid van de Kamer deze keuze noch tans tot het laatste moment heeft trachten te ontwijken. Mendès-France heeft door zijn moedige houding het parlement een indrukwekkend voorbeeld gegeven, dat niet of nauwelijks in overweging werd ge nomen. De premier had in de korte tijd van zijn bewind het aanzien van Frankrijk op on verhoopte wijze hersteld. De grote meer derheid van het parlement daarentegen heeft door zijn laster, zijn getreuzel en zijn gekonkel, zijn gemis aan durf en con sequenties dit credlet weer zozeer ver speeld, dat zelfs Frankrijks Atlantische bondgenoten zich slechts met moeite ver heugen kunnen over de stap, die uiteinde lijk toch is gedaan. De illustratie van deze gemengde ge voelens is ondermeer gelegen in het feit dat op de dag, waarop Frankrijk deze be slissing nam in de Amerikaanse pers voor het eerst sedert zes maanden weer het beeld verscheen waarin Frankrijk met „de zieke man van Europa" werd vergeleken. Reuter/A.F.P. Het bestuur van de Franse socialistische partij (SFIO) heeft besloten Max Lejeure, voorzitter van de defensiecommissie van de Nationale Ver gadering, uit de partij te stoten en zeven tien andere afgevaardigden, die evenals Lejeune tegen de Parijse accoorden hebben gestemd, te schorsen. Tot degenen, die ge schorst worden, behoort oud-minister Marcel-Edmond Naegelen. Het bestuur besloot voorts vijf en zes Februari een buitengewoon nationaal congres te doen houden de Franse Kamer zou blijven overschaduwd door de zo duidelijk gebleken afkeer van een groot deel Fransen tegen de nieuwe wapenbroederschap. Daarbij werd in som mige bladen reeds ernstige twijfel geuit of het mogelijk zal zijn de zo moeizaam tot stand gekomen verdragen ook met de con crete inhoud van de Duitse divisies te vullen. In haar zeer scherp reactie heeft de socialistische oppositie in de bondsrepubliek bij deze vrees aangeknoopt. Ollenhauer, de voorzitter der socialistische partij, sprak de mening uit, dat de met zo geringe meerder heid tot stand gekomen verdragen „de kiem van nieuwe misverstanden" in zich dragen. Hij beloofde bij voorbaat dit bij de verdere behandeling der verdragen in de Bondsdag te zullen bewijzen. Het K.N.M.I. deelt mede: In Scandinavië bevindt zich een hogedruk- gebied. dat nog langzaam iets in betekenis toeneemt. Ook in Polen stijgt de luchtdruk. Daarentegen daalt de barometer in het Mid dellandse Zeegebied. Als gevolg van deze luchtdrukverdeling is de wind in een groot deel van Europa naar het Oosten gedraaid. De zachte lucht, die de laatste dagen boven Nederland lag, is dientengevolge in de afge lopen nacht weggestroomd en vervangen door koudere lucht- uit Duitsland, waarin de temperatuur om het vriespunt schommelt. Boven Polen en Rusland is nog iets kou dere lucht aanwezig, met temperaturen van ongeveer 5 graden onder het vriespunt. Deze zal gedurende het weekeinde ons land be reiken. Op de Oceaan heerst weliswaar levendige depressieactiviteit, maar de koers van de storingen is zodanig, dat zij geen ernstige bedreiging kunnen vormen voor het Scandi navische hogedrukgebied. Het is zelfs moge lijk. dat de depressies op den duur de lucht druk in het Middellandse Zeegebied verder zullen doen dalen en daardoor de Oostenwind aanwakkeren. Het ziet er dus naar uit dat we aan het begin van een vorstperiode staan, omtrent de duur waarvan nog weinig te zeggen valt. De eerste paar dagen is strenge vorst nog niet te verwachten, maar temperaturen van om streeks vijf graden onder nul zullen dit week einde plaatselijk toch wel voorkomen, ter wijl de temperatuur op vele plaatsen ook overdag onder het vriespunt zal blijven. weers- 00 c c 3) 0* 2B X33 U-g a 5 V. toestana Sf? S S h 3c Si S 2 S Helsinki sneeuw NNO 2 -10 0,1 Stockholm geheel bew. NO 2 -1 0 Oslo mist windstil -3 0 Kopenhagen geheel bew. NO 8 2 0 Londen geheel bew. O 4 7 0 Amsterdam onbewolkt O 6 0 0 Brussel mist NNO 2 1 0 Parijs half bew. windstil 4 0 Bordeaux mist windstil 4 0 Grenoble geheel bew. windstil 1 0 Nice onbewolkt NW 6 4 0 Warschau geheel bew. NNO 9 -5 0,1 Berlijn motregen NO 5 2 0,1 Frankfort nevel NNO 2 -2 0 München nevel ONO 1 -3 0 Zürich geheel bew. NO 5 0 0 Genève nevel windstil 1 0 Locarno onbewolkt windstil -4 0 Wenen zwaar bew. NW 6 0 0 Innsbruck nevel windstil -3 0 Rome mist NO 5 -1 0 Neerslag laatste 24 uur. aoocoocxococx. -•vy.*vo, yyyrrs xxicccoTXOOCirmxro LICHTE VORST Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrij dagavond tot Zaterdagavond, opge maakt om 10 uur: Droog weer met overdrijvende wol kenvelden. Matige, nu en dan krach tige Oostelijke wind. Over het alge meen lichte vorst. 1 Januari Zon op 8.50 uur. onder 16.40 uur. Maan op 11.36 uur. onder 0.10 uur. 2 Januari Zon op 8.50 uur, onder 16.41 uur. Maan op 11.56 uur, onder 1.30 uur. 3 Januari Zon op 8.50 uur, onder 16.42 uur. Maan op 12.20 uur, onder 2.53 uur. Maanstanden 21.29 uur: Eerste kwartier 1 Jan. 8 Jan. 15 Jan. 24 Jan. 31 Jan. 13.44 uur: Volle maan 23.13 uur: Laatste kwartier 2.06 .uur: Nieuwe maan 6.05 mur: Eerste kwartier Hoog en laag water in IJmuiden Vrijdag 31 December Hoog water: 7.28 en 19.47 uur. Laag water: 3.00 en 15.23 uur. Zaterdag 1 Januari Hoog water: 8.15 en 20.37 uur Laag water- 3.37 en 16.03 uur Zondag 2 Januari Hoog water: 9 05 en 21.34 uur Laag water: 4.26 en 16.57 uur Maandag 3 Januari Hoog water: 10.05 en 22.42 uur Laag water: 5.26 en 17.58 uur. oo>xooooccoooccoo

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1954 | | pagina 1