GrtiiswiJe
hefarme 4
I
l
Agenda voor
Haarlem
OPRUIMING
Haagse Comedie vertoont een
klassiek Russisch blijspel
I V. 10010 1
Aandrang op betere financiële
verhouding rijk-gemeenten
KLM nam tijdproeven met
vleugelklappen en landingsgestel
De Grote Onzin
Frans-Tunesisch overleg in
een beslissend stadium
Verdriet door verstand
Vijftien zeelieden bij
ruw weer verdronken
EERSTE KAMER
Ministers Beel en Van de Kieft
beogen hogere doel-uitkeringen
Het Triton-onderzoek te Dublin
Zitting in Kings Inn het onderzoek, McGonigal, verklaarde, dat
na Kerstreces hervat
Mendès-France neemt de leiding der
besprekingen in eigen hand
Merkwaardig geval in
de Verenigde Staten
3
Nieuw onderzoek gelast in
de zaak-Drummond
10% KORTING
Japanse visserij krijgt
8 millioen vergoeding
Belangrijke vooruitgang
bij pijnen en griep!
WOENSDAG 5 JANUARI 1955
99
99
De Haagse Comedie had voor haar
Nieuwjaarspremière anno 1955 de keuze
laten vallen op „Verdriet door verstand"
van de Russische schrijver Aleksandr Gri-
bojédov, waarvan de oorspronkelijke titel
„Gore ot oema" luidt. Men heeft hier te
doen met een der meest klassieke werken
uit de Russische litteratuur: dit op Franse
traditie voortgeborduurde spel en „De Re
visor" van Gogol vormden daarin het we
zenlijke begin van een eigen dramatische
kunst. Deze curiositeitswaarde heeft inter
nationaal gezien echter weinig betekenis
en ik begrijp dan ook werkelijk niet goed
waarom dit Nederlandse gezelschap zich
zoveel klaarblijkelijke inspanning getroost
te om ons met deze ten dele verouderde
en voor de rest niet zo heel erg interessante
comedie in kennis te brengen, al Ls h^t
vermoeden gewettigd dat wij er door de
banale vertaling slechts een verminkte in
druk van hebben gekregen.
Met deze enkele opmerkingen, die aan-
Paul Steenbergen en Jan Retèl in de laatste
acte van „Verdriet door verstand" van
Gribojédov bij de Haagse Comedie.
rtonds toegelicht zullen worden, zitten wij
al direct midden ia de opportuniteitspoli-
tiek van het Nederlandse toneelbedrijf.
Men heeft willen profiteren van de aan
wezigheid binnen onze grenzen van Peter
Scharoff, die hier vooral met zijn regie
van de meesterwerken van Tsjechov een
uitzonderlijke reputatie verwierf, hopende
dat zijn prestige als vlag een voor onze
begrippen twijfelachtige lading zou kun
nen dekken. Op zichzelf had deze gelegen
heid tot levende confrontatie met een werk,
dat men slechts bij vage benadering van
reputatie kent, een reden tot dankbaarheid
kunnen vormen. Om een dergelijk experi
ment te doen slagen mocht bij de voorbe
reiding natuurlijk niets aan het toeval
worden overgelaten. Waarom heeft men
dan de bewerking aan kennelijk niet tegen
deze taak opgewassen krachten toever
trouwd? Dit verwondert temeer, omdat de
tekst in dit geval bepaald essentieel is.
Helaas ken ik geen woord Russisch, zo
dat dit zij nadrukkelijk vastgesteld
mijn veroordeling van de thans gebezigde
ulevellenrijmelarij louter op veronderstel
ling berust. Zou deze knitteltekst werkelijk
een equivalent van de oorspronkelijke zijn,
dan wordt het nog veel raadselachtiger dat
men ooit aan deze onderneming begonnen
is. Maar ik weet wel zoveel uit Russische
litteratuurgeschiedenissen, dat de betekenis
van „Verdriet door verstand" niet voort
komt uit de intrige, maar uit „de levendige
vaart en suggestieve versificatie, de gees
tige en kernachtige stijl". Toen deze satire
in 1820 gereed kwam, werden er bij ge
breke aan vrijheid van drukpers duizenden
afschriften van vervaardigd, die in intel
lectuele kringen van hand tot hand gingen
en stellig bijdroegen tot de Decernber-revo-
lutie van 1825 met de poging om de nieu-
ADVERTENT1E
mH.AHTHKAClH
we Czaar Nicolaas de Eerste tot abdicatie
te dwingen. In zijn toelichting in het pro
gramma geeft de dramaturg van het ge
zelschap blijk dit zeer goed te weten, want
hij trekt niet alleen een vergelijking met
Boaumarchais, hij merkt ook op dat „vele
aforismen uit dit stuk in Gribojédov's va
derland tot gevleugelde woorden zijn ge
worden".
Inderdaad is het zo, dat het blijspel tot
op de huidige dag populair is gebleven en
dat iedere Rus van enige ontwikkeling er
hele fragmenten uit van buiten kent. Zo
typisch is de epigrammatische stijl, heeft
Prins Kropotkin eens opgemerkt, dat de
vertaler „een halve Rus en bovendien een
dichter zou moeten zijn". Was deze combi
natie niet in één persoon te vinden en
heeft men daarom do volgende oplossing
bedacht: Wils Huisman de vertaling en
Elsa Catz de versificatie te laten maken?
Men moet toch tijdens de repetities de on
beduidendheid van het resultaat hebben
bemerkt! Waarom heeft men de opdracht
niet aan een competente letterkundige ver
strekt? Toch niet uit tijdgebrek want
per slot van rekening wachten we al meer
dan een eeuw op deze comedie, zodat er
nog best een jaartje bij had gekund. En
van de aanwezigheid van de begaafde
Scharoff had men dan mooi gebruik kun
nen maken om revanche te nemen voor de
zwakke voorstelling, die destijds van „De
Meeuw" van Tsjechov werd gegeven door
hetzelfde ensemble, dat daarvoor een ideale
bezetting kan recruteren
Maar goed. wat wij op de eerste dag van
het jaar in de Koninklijke Schouwburg te
zien kregen, was in ieder geval een schit
terend kijkspel, dank zij de grandioze mise-
en-scène in fantastische décors, waarmee
de schilder Nicolaas Wijnberg ziin reputa
tie heeft overtroffen. Of men die enorme
balzaal in veel Nederlandse theaters kan
onderbrengen, is een tweede kwestie. Uit
muntend voor het bepalen van de gewenste
sfeer en achtergrond voor de handeling
was de rood-en-groene salon van de twee
de acte, met de wanden vol levensgroot
benauwende portretten van gewichtige
voorvaderen. Kosten noch moeite zijn ge
spaard, pleegt men bij een dergelijk spek
takel te zeggen en dat geldt ook voor de
prachtige costuums in sublieme kleurcom
binaties. Daarom was het dubbel jammer,
dat er geen werkelijke mensen in rondlie
pen, doch slechts merkwaardige typen, die
ons nauwelijks enige belangstelling ver
mochten in te boezemen. Ik heb een ogen
blik gedacht: als wij nu eens met een soort
gelijke montering van een spel van bij
voorbeeld Langend ijk of Bernagie naar
Moskou gingen, naar Londen of New York,
zou men dan heus de handboeken van de
toneelhistorie gaan herzien?
Deze zedenschets in vier nogal los ge
componeerde bedrijven heeft, dunkt me.
alleen een binnenlandse waarde als cul
tuurhistorisch document. De dichter heeft
kennelijk „De Misanthroop" tot voorbeeld
genomen, hoewel ook duidelijk blijkt dat
hij „Tartuffe" en andere stukken van
Molière terdege kende. Zijn Alceste heet
Aleksandr Andrejewitsj Tsjatski en waar
schijnlijk mag uit de overeenkomst van de
eerste voornaam wel tot een zekere ver
wantschap met de auteur worden gecon
cludeerd. Gribojédov leidde (van 1795 tot
1829) een zeer bewogen leven, waarvan
het grootste gedeelte zich in diplomatieke
en militaire dienst afspeelde, althans se
dert zijn volwassenheid. Hij kwam tijdens
een missie in Perzië, na kort tevoren met
een beeldschone Georgische prinses te zijn
gehuwd, aan zijn vroegtijdig einde, waar
door Rusland een op litterair gebied veel
belovende dilettant verloor. Tsjatski is een
welsprekend voorbeeld van de Russische
intelligent, in voortdurend protest tegen de
geestloze nivellering van het mondaine
Moskou met zijn berekende serviliteit en
laffe hypocrisie, zijn systematische corrup
tie en voos vertoon van burgerlijke vor
men.
Naar ons gevoel zijn deze kwalijke eigen
schappen op het Franse en het Engelse
toneel veel karakteristieker gehekeld. Ach
teraf moet men het ook betreuren dat alle
openhartige en met overtuiging voorge
dragen critiek gericht wordt tot een kring
van personages, aan wier waardeloosheid
wel niemand zal twijfelen. Op een groot
bal, met enkele pittig getekende tafreeltjes,
beseft Tsjatski definitief dat de door hem
beminde Sofja Pawlowna boven zijn idea
listische persoonlijkheid de voorkeur geeft
aan een domme, karakterloze ambtenaar,
die leeft bij het devies: matigheid en stipt
heid, hetgeen deze Moltsjalin niet verhin
dert nogal handtastelijk het hof te maken
aan de dienstbode. Lachend om niet te
huilen trekt de oprechte minnaar van
waarheid en vrijheid zich dan terug uit
het reddeloos verdorven milieu. En dan
zijn er enige uren voorbij, waarin men zich
langdurig heeft verveeld, ondanks de vaak
goede spelprestaties.
Paul Steenbergen staat naar mijn mening
I H VAN BREMEN Co.
WOENSDAG 5 JANUARI
Stadsschouwburg: „Hart tegen hart", Ne-
derl. Comedie, 8.15 uur. Minerva: „Douane
Boem", alle leeft., 8.15 uur. Studio: „Brood,
liefde en fantasie", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Weekend in Parijs". 14 jaar, 7 en
9 15 uur. Frans Hals: ,,'t Zit in de lucht",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: De heer
ser van Ceylon", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Roxy:
..De vrouw die hij begeerde", 18 jaar, 8 uur.
Rembrandt: „Pe Zigeunerbaron", alle leeft.,
7 en 9.15 uur. Lido: „Demetrius en de gla
diatoren", 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Bruijn,
eft.,
PARIJS (United Press) De Franse
minister van Justitie, Guérin de Beaumont,
heeft gelast een nieuw onderzoek in te stel
len in de moordzaak-Drummond, waarvoor
de 77-jarige Gaston Dominlei ter dood ver
oordeeld is. „Een onderzoek tegen X" zal
worden ingesteld wegens medeplichtigheid
aan de drievoudige moord op het gezin-
Drummond in de Zuid-Franse plaats Lurs.
Inspecteur Charles Chenevier heeft een
voorlopig onderzoek ingesteld naar aanlei
ding van beschuldigingen, welke naar men
meent andere leden van de familie raken.
Er zal een nieuwe rechter-commissaris be
noemd worden om deze geruchtmakende
moordzaak tot volledige klaarheid te bren
gen. De familie Dominici ontving het
nieuws uiterlijk onbewogen. Gaston Domi
nici toonde zich evenwel bijzonder ingeno
men met het besluit.
ANTWERPEN (Reuter) Drie opva
renden van een Antwerpse sleepboot zijn
om het leven gekomen, toen de boot om
sloeg tijdens het slepen van het Britse m.s.
„Adelaide Star" in de haven van Antwer
pen. Alleen de kapitein van het schip, die
op de brug stond, werd gered. Voor de
Spaanse Middellandse Zeekust ter hoogte
van Carthagena is een sleepboot van de
Spaanse marine, de „RT 21", vergaan.
Negen van de elf opvarenden zijn om het
leven gekomen. Slechts twee leden van de
bemanning slaagden er in de kust te be
reiken.
Drie vissers van de Britse trawler
„Arctic Scout" (494 ton) zijn in ruw weer
op de Witte Zee overboord geslagen.
(Van onze parlementaire redacteur)
De wetsontwerpen, respectievelijk wets
wijziging van de wet van 24 Januari 1952
en inzake de financiële verhouding tussen
rijk en gemeenten voor de jaren 1953 tot en
met 1957, gaven Dinsdagmiddag in de Eer
ste Kamer de heer Tjalma (A.R.) aan
leiding om de voorgestelde regeling in ver
band met het wegvallen van de onder
nemingsbelasting „bijna onverteerbaar'' te
noemen. Met name omdat de regering niet
bereid was geweest voor een hogere bij
drage uit 's rijks kas te zorgen, doch haar
toevlucht had genomen tot een putten uit
de reserve van het gemeentefonds. Voorts
klaagde de spreker over een te straf beleid
ten aanzien van het uitkeringspercentage
over 1954 en 1955. Bij de komende belas
tingverlaging moet een volledige aanpas
sing plaats vinden van het aandeel van de
gemeenten in de opbrengst der Rijksbelas
tingen.
De regeling tot 1958 waren de heer
Reyers (C.H.) en zijn politieke vrienden
bereid als noodvoorziening te aanvaarden.
Van een overgang naar een meer duurzame
regeling viel in het desbetreffende ontwerp
helaas nog niets te ontdekken. Veeleer zijn
wij bezig de# financiële zelfstandigheid der
Dp vertegenwoordiger van de K.L.M. bij
Dl'BLIN' (Reuter) Het openbaar on
derzoek naar het verongelukken van de
K.L.M.-Supereonstellation „Triton" op het
vlipgveld van Shannon, waarbij 28 inzitten
den om het leven kwamen, is Dinsdag in
Dublin hervat. Kort \oor Kerstmis v as het
onder/.oek verdaagd. Het had toen reeds 18
dagen geduurd.
De president van het hof, Tcevan, vroeg
Dinsdag om een verder onderzoek van de
onderhoudsstaat van het verongelukte toe
stel.
ADVERTENTIE
Daar wij practisch geen restanten
hebben en beslist geen minderwaar
dige goederen voor de
villen aankopen, geven wij
op alle courante goederen.
Gen. Cronjéstraat 40-44 - Tel. 154.18
nog steeds aan de top van de ranglijst van
onze acteurs, ook al op grond van zijn
veelzijdigheid. Het is wederom verbazing
wekkend, zoals hij spelenderwijze zijn toch
waarlijk niet scherp geslepen tekst een
epigrammatische directheid weet te geven.
Daarbij doet zijn eerlijkheid als toneel-
persoonlijkheid hem zeer sterk staan, ook
in zijn desillusie. Enny Meunier slaagde
erin de onbeduidendheid van Sofja toch
een gevoelig tintje te geven. Myra Ward
was (ook plastisch) kostelijk als de met
veel begrip voor de situatie en de periode
uitgebeelde kamenier, maar Albert van
Dalsum leek mij, hoe treffend hij de schijn
heiligheid gestalte gaf, toch wat geforceerd
van toon en onbeheerst druk van doen. Het
heeft geen enkele zin alle medewerkenden
op te sommen, doch gezegd moet worden
dat de jongeren (zoals Piet Kamerman,
Carrie Rens, Frans Vorstman en Do van
Stek) hun beperkte kansen aardig ge
bruikten. Dick van Veen hield zich ditkeer
prima in bedwang en Jan Retèl kwam bijna
helemaal aan het slot, door niemand ver
wacht maar zeer welkom, een wonderlijke
monoloog afsteken, die tot de hoogtepunten
behoorde van een voorstelling, waar ik mij
nu al haast niets meer van herinner.
DAVID KONING.
DONDERDAG 6 JANUARI
Zuiderkapel, Zuiderstraat: J. A.
8 uur. Minerva: „Douane Boem", alle lee
2.30 en 8.15 uur. Studio: „Brood, liefde en
fantasie", alle leeft., 2.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „De avonturen van Robinson Cru
soe", alle leeft., 2 uur; „Weekend in Parijs",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Ilals: ,,'t Zit in
de lucht", alle leeft,, 2 30. 7 en 9.15 uur.
Palace: „De heerser van Ceylon", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Tarzan en de won-
derbron", 14 jaar, 2.30 uur; „De vrouw die hij
begeerde", 18 jaar. 8 uur. Rembrandt: „De
Zigeur.erbaron", alle leeft., 2. 4.15, 7 en 9.15
uur. Lido: „Demetrius en de gladiatoren",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Minister J. Suurhoff, die Zondag a.s. van Schiphol naar Australië vertrekt, zal op
zijn vliegtocht aangenaam reisgezelschap hebben. De minister heeft de speciale zorg
op zich genomen van Annie Meurs, een fikse banketbakkersdochter uit Tilburg, die
naar haar verloofde, Henk Sorel, in Semaphore vliegt, om daar te trouwen. Omdat
„Moeder Meurs", moeder van elf kinderen, het wat gewaagd vond haar twintig
jarige dochter deze reis alleen te laten maken, verzocht zij minister Suurhoff, van
wie zij wist, dat hij ook naar Australië zou vliegen, om zijn geleide en deze stemde
daaiin toe. Op de foto is Annie druk in de weer met een deel van haar huwelijks
uitzet. Haar vrije uren besteedt zij om nog even van de uitverkoop te profiteren.
tijdens het reees van het hof in Nederland
tien proeven zijn genomen met Super-Con-
.tcllations om na te gaan, hoeveel tjjd no
dig is voor het intrekken van de remklap-
pen en het landingsgestel. De mogelijkheid,
dat de klappen en het landingsgestel ha
perden nas namelijk tijdens het onderzoek
g"opperd als oorzaak van de ramp.
McGonigal zei, dat de tijd voor het in
trekken van het landingsgestel varieerde
van 9 tot 25 seconden. In de meeste geval
len bedroeg de tijdsduur ongeveer 20 se
conden. Het intrekken van de klappen
duurde meestal ongeveer 15 seconden.
De presdent van het hof vroeg toen. of
McGonigal zou willen nagaan om de hoe
veel tijd K.L.M.-vliegtuigen worden gecon
troleerd om afwijkingen bij het intrekken
van de klappen en het landingsgestel te
ontdekken. Hij zou bevestigd willen zien,
dat zulke proeven inderdaad genomen wor
den en of het dan een routinekwestie was
of een onderzoek naai* klachten van een
vlieger. Wanneer werd de laatste controle
uitgevoerd op de „Triton" zo vroeg de
I rechter Teevan.
Het waarnemend hoofd van de opleiding
Stuurhutbemanning der K.L.M.de heer G.
J. ten Duis, verklaarde dat. indien het lan
dingsgestel van de „Triton" nog uit was
en het bevel „vleugelklappen in" was ge
geven, dit een aanzienlijke tegenstrevende
kracht zou hebben veroorzaakt.
De president: „U bedoelt, dat dit moet
worden onderzocht als een van de oorza
ken voor een ongewenste tegenstrevende
kracht in dit geval?"
De heer Ten Duis: „Ik zou proberen het
te ontdekken. Het zou in het totaalbeeld
passen".
In antwoord op een vraag van de heer
Sean MacBride verklaarde de heer Ten
Duis dat, aangenomen dat het landingsge
stel nog uit was en dat tengevolge hiervan
het toestel hoogte verloor, dit hoogtever-
lies zou kunnen worden tegengegaan.
De heer MacBride: „Moet een dergelijk
hoogteverlies af te lezen zijn van de instru
menten?" Dit werd door de heer Ten Duis
bevestigend beantwoord.
Hetzelfde was het geval met de volgende
vraag van MacBride: „Als het verliezen
van hoogte door de piloot kan worden af
gelezen, zou het dan eenvoudig zijn weer te
stijgen, zelfs indien het landingsgestel nog
uit was?"
Hierop vroeg president Teevan, of er
enige reden was waarom de instrumenten
uit verlies aan hoogte niet zouden registre
ren. Het antwoord van de heer Ten Duis
luidde: „Neen, ik zou er geen weten".
McGonigal vroeg, hoeveel tijd het zou
nemen, voordat het hoogteverlies uit de
instrumenten blijkt. De heer Ten Duis zei-
de dat dit moeilijk te zeggen was. Hij ge
loofde niet, dat hij dit in seconden kon uit
drukken.
Vervolgens werd de zitting tot Woens
dag verdaagd.
Onbevoegde
Een ingenieur van de Ierse P.T.T. deelde
Dinsdag mede, dat een „onbevoegde" in de
nacht van de ramp aan de knoppen van de
kortegolfontvanger op de verkeerstoren
van het vliegveld Shannon had gedraaid,
waardoor de berichten van de reddingboot,
die was uitgevaren naar het wrak van de
„Triton" niet werden ontvangen. Aan deze
inmenging van de „onbevoegde" is het
waarschijnlijk te wijten, dat. een der pas
sagiers van de „Triton" op het laatste
ogenblik nog om het leven kwam.
De reddingboot was, toen haar seinen
niet door de toren werden beantwoord, te
ruggevaren om de toren telefonisch te
waarschuwen. Daardoor kwam de boot la
ter aan bij het wrak van de „Triton", juist
op het ogenblik dat een van de passagiers,
die zich aan de staart van het toestel vast
klemde, in het water viel en niet meer ge
red kon worden.
TOKIO (Reuter/AFP) Japan heeft
een Amerikaans aanbod tot schadevergoe
ding ten bedrage van acht millioen gulden
aan Japanse vissers en de visserij voor
verwondingen en verliezen door een Ame
rikaanse waterstofbomproef op Bikini
aanvaard. De onderhandelingen over scha
devergoeding waren begonnen, nadat in
Maart van vorig jaar een Japanse vissers
boot overdekt met radio-actieve as een
Japanse haven was binnengelopen: De
Amerikaanse ambassadeur in Tokio, Al li -
son, verklaarde dat nieuwe waterstofbom,
proeven, gezien de internationale toestand,
onvermijdelijk zijn, doch dat in de toe
komst betere veiligheidsmaatregelen geno
men zullen worden, zodat Japan geen
schade zal lijden
gemeenten in een rijksambtenaren-appa
raat te doen opgaan, dank zij het,, overi
gens ook voor de gemeenteraden niet eens
leesbare wetsontwerp. De C.H.-fractie zal
„bij gebrek aan beter" voorstemmen, maar
hoopt toch, dat in de naaste toekomst op
redelijke basis herstel van de financiële
zelfstandigheid zal plaats vinden.
Mr. De Vos v. Steen wij k (VVD)
vond, dat de ter tafel liggende noodregeiing
veel goeds bevat. Wel komt het voorstel
heel laat. Want het gaat om de regeling
over het tijdvak 19531957 en thans is het
al 1955.
Deze spreker hield zich verder vooral met
de toekomstplannen van de regering bezig.
Verblijdend is, achtte hij, de mening van
de minister van Binnenlandse Zaken, dat
de omvang van het gemeentefonds moet
worden teruggebracht om tot een verdeling
der gelden naar goedwerkende objectieve
normen te kunnen komen. Dit is voor de
commissie-Oud een goede leidraad.
De heer Van Tilburg (Arbeid), die
niets bleek te voelen voor de gedachte van
een woonplaatsbelasting (gemeentelijke in
komstenbelasting) vond dat er getracht is
ten aanzien van de compefisatie voor het
wegvallen van de ondernemingsbelasting
er nog het beste van te maken. Wij moeten
thans van deze kwestie af en daarom aan
vaardde de spreker zonder verdere kritiek
hetgeen nu in dezen wordt voorgesteld. De
fractie van de Partij van de Arbeid zal
haar stem aan deze noodregeiing geven.
De heer Van Lieshout (KVP) stem
de in met hen, die de normen voor de uit
kering in de aanhangige regelingen veel te
subjectief vonden en een pleidooi voor ob
jectieve normen voerden. Maar hij begreep,
dat het nu niet doenlijk was met een defi
nitieve regeling te komen.
Veranderingen
Minister Beel stelde 'savonds aller
eerst op de voorgrond, dat in de aanhan
gige regeling voor de jaren 1953'57 toch
wel meer zit dan alleen verlenging van de
oude noodvoorziening. Nieuw is bijvoor
beeld de vervanging van de Rijkscommissie
van advies voor de gemeente-financiën
door een Raad van advies voor de gemeen-
tefinanciën, die uit 15 personen bestaat, te
weten uit één buiten de partijen staande
voorzitter, 7 op voordracht van de Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten te be
noemen leden en 7 vertegenwoordigers van
rijk en provincie.
In bepaalde opzichten is men reeds actief
bezig aan de verwezenlijking van verschil
lende denkbeelden. Zo icon minister Beel
bijvoorbeeld wijzen op het werk van de
commissie-Oud ten aanzien van de woon
plaatsbelasting.
Naar aanleiding van 's heren Reyers'
kritiek op de onleesbaarheid van het aan-
hangige wetsontwerp, bood hij deze een
post als honorair raadadviseur aan, ten
einde te trachten een dergelijke stof wel in
een leesbare vorm in te kleden! Met de
commissie-Oud voelde de minster er niet
voor de Vennootschapsbelasting een plaats
in de belastingen ten behoeve van ge
meenten te gaan geven.
De minister van Financiën herinnerde er
aan, dat de ondernemingsbelasting in ver
schillende étappes tenslotte was verdwenen,
waarop een wetje van 1952 voo~ de nodige
compensatie zorgde, nu die factor van in
komsten voor de gemeenten Mas wegge-
vallen. Praktische redenen noopten er ver
volgens toe dat wetje te wijzigen. De toen
op aandrang van de Kamer gemaakte rege
ling heeft 32 millioen méér gekost dan de
geraamde 56 millioen. Volgens de door
minister Van de Kieft geschetste berekening
was het volkomen onjuist, dat het rijk zich
ten koste van de gemeenten ou hebben
verrijkt, zoals de heer Tjalma het had
doen voorkomen. Al het nodige wa gedaan
om de uitkering zo billijk en goed mogelijk
te doen zijn. Bij toeneming van de gemeen
telijke bevolking vindt automatisch in
samenhang daarmee een grotere uitkering
plaats, zo merkte de minister nog op.
Mogelijke verhoging van het thans op
Onlangs las ik een stukje over de slechtst
geklede mah van Europa. Zoiets past go-
heel in de huidige lust tot nauwkeurig vast
stellen van onnauwkeurige feiten, van
nogal onzekere superlatieven en van de
wens om dingen, die ten enenmale niet
vast te leggen zijn, met een soort kwasi-
wetenschappelijke beslist-klinkende en
statistisch-schijnende „zekerheid" vast te
leggen. Wij wijzen met een gerust en on
beschaamd gemoed „de man van het jaar"
aan (alsof er niet op zijn minst duizend
mannen van het jaar zijn); wij zeggen met
een vastberaden trek om de mond wat het
beste boek en het beste toneelstuk is en
iedereen heeft daar vrede mee. Waarom
zou men de kinderen hun spel niet gunnen?
Daarom stel ik voor dat wij met ons
allen de slechtst-geklede en de best-geklede
man van Nederland aanwijzen, met een
prikkende, uitgestrekte wijsvinger naar de
beide kampioenen en met een zelfver
zekerdheid die zou doen vermoeden, dat
wij alle vijf millioen mannen van Neder
land hadden bekeken en aan onze mooie
maatstaven hadden getoetst. Ik wil niet in
de jury zitten, want in de eerste plaats zou
ik moeilijkheden op het allerhoogste niveau
krijgen, in de tweede plaats zou men mij
van hoovaardij beschuldigen en ten slotte
zou ik, werd mij het vuur aan de slanke
schenen gelegd, moeten toegeven dat ik
mijn waarnemingen niet zo grondig had
verricht en niet zo ver had uitgestrekt,
dat ik met de hand op het hart zou kun
nen erkennen dat ik alle mannen had be
keken, tot in Nes op Ameland, Usquert
en Baarle-Hertog toe.
De moeilijkheden op het hoogste niveau
zouden ontstaan omdat ik niet de passen
de eerbied voor het hoogste gezag in acht
zou nemen wanneer ik naar eer en geweten,
twee autoriteiten zou aanwijzen als de
slechtst geklede mannen van het gehele
Koninkrijk-Nieuwe-Stijl en wanneer ik
deze keuze zou verdedigen met de opmer
king dat ik mij niet kan voorstellen dat
waar ook nog slechter geklede map-
nen zouden rondlopen. Stel u voor dat ik
zo iets (niet zoals nu onder ons, in dit
hoekje, maar openlijk voor iedereen) zou
verklaren. Zo iets kan natuurlijk niet. Van
daar mijn weigering om in de jury te zit
ten.
Maar zonder mij in de jury zal het ook
waarachtig wel gaan, en daarom stel ik
voor dat wij ieder jaar de best- en de
slechtst-geklede man van Nederland gaan
aanwijzen.
Dan kunnen wij weer eens lachen.
ELIAS
ADVERTENTIE
Door belangrijke ontdekkingen is bet
mogelijk geworden een tablet te maken,
dat inderdaad beter en krachtiger helpt,
ook daar waar andere middelen (alen.
Geleerden hebben ontdekt, dat een be
paalde combinatie van geneesmiddelen
beter werkt dan elk middel afzonderlijk I
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN 65 «I-
128 gestelde uitkeringspercentage, zulks in
verband met de jongste loonsverhoging, c"e
de gemeenten op grotere uitgrven brengt,
wordt bekeken. Met zijn ambtgenoot van
Binnenlandse Zaken meent minister Van
de Kieft, dat een betere regeling van de
financiële verhouding tussen rijk er ge
meenten het best zal worden gediend met
uitbreiding van de doeluitkeringen. Behalve
de reserve van het Gemeentefonds is er nog
een reserve van 345 millioen, die de ge
meenten heus niet al opgesoupeerd hebben,
gelijk de heer Van Tilburg al te som
ber had betoogd.
Het ontwerpje inzake de compensatie
wegens het wegvallen van de onder
nemingsbelasting kon de heer Van Lies
hout niet voldoende bekoren. Daarom liet
hij zijn „tegen" aantekenen. Bij het andere
ontwerp deed niemand dit en zo gingen de
beide voorstellen er zonder hoofdelijke
stemming door.
(Van onze correspondent in Parijs)
De besprekingen in Parijs tussen Frank
rijk en Tunesië over de autonomie van dit
laatste land, die sedert September, na het
bezoek van Mendès-France aan Tunis, met
wisselend succes werden gevoerd, zijn nu
in een beslissende fase getreden. Gister
avond is een zitting gehouden, die door
Mendès-France werd gepresideerd. In di
plomatieke kringen heeft men de indruk
dat de conferentie vermoedelijk nog vóór
het vertrek van Mendès-France naar
Rome, tot een accoord moet geraken. Zo
niet, dan zal alle hoop, die de Franse pre
mier op dit gebied had opgewekt, in rook
blijken te zijn vervlogen.
De moeilijkheid is nog steeds de vraag
of de Fransen bereid zullen zijn de politie
aan Tunesische handen toe te vertrouwen.
De secretaris-generaal ,van de extremis
tische Neo-Destour partij, Salah Ben Yoes-
sef, heeft eergisteren in Zwitserland een
verklaring afgelegd, waarbij hij voor zijn
land behalve een eigen politie-apparaat
ook een nationaal leger eiste.
Het schijnt dat deze eisen, waarop de
conferentie onvermijdelijk had moeten
stranden, door de officiële delegatie der
Tunesische ministers in Parijs niet worden
onderschreven. Maar ook het overigens
redelijke verlangen van een eigen po
litie als instrument en symbool van een
ware binnenlandse autonomie, die door
Frankrijk in naam al lang is toegekend,
zal Parijs zorgen genoeg opleveren. Toen
deze Tunesische eis enige tijd geleden ter
sprake kwam, stonden alle nationalistische
elementen in de Franse Kamer terstond
op hun achterste benen. Een Gaullistische
deputatie werd door minister Fouchet, die
zelf Gaullist is, Mendès-France was
toen in Washington ontvangen, en uit
een officieuze verklaring moest toen blij
ken dat het politie-apparaat in Tunesië op
de conferentie niet officieel was bespro
ken en zeker voor onafzienbare tijd in
Franse handen zou blijven.
De grote vraag is of Mendès-France
voldoende krachtig staat om de construc
tieve helft van zijn meerderheid de eis
van afstand van de Tunesische politie te
doen slikken. Een eis, die in Tunesische
ogen als absolute voorwaarde voor een
overeenkomst wordt beschouwd.
WASHINGTON (Reuter/AFP) Func
tionarissen van het Amerikaanse bureau
voor operaties in het buitenland hebben
meegedeeld, dat Wolf Ladejinsky een post
in 't Verre Oosten van deze organisatie zai
ontvangen. Ladejinsky stond tot voor kort
in dienst van het departement van Land
bouw ais landbouwattaché bij de Ameri
kaanse ambassade in Tokio. De minister
van Landbouw, Ez.ra BensoilJ riep hem ech
ter terug, „omdat hij een risico voor de
veiligheid" vormde.
Het departement van Buitenlandse Za
ken achtte de beslissing van de minister
van Landbouw onjuist en er gingen stem
men op, dat Benson zich zou hebben laten
leiden door „zijn antisemietische gevoe
lens". Onder meer wérd van de zijde van
Joodse organisaties geprotesteerd.
Thans is besloten, Ladejinsky een post te
geven in een organisatie, welke onder het
ministerie van Buitenlandse Zaken res
sorteert en mogelijk heeft zelfs de presi
dent persoonlijk bemiddeld.
AFP meldt dat het niet uitgesloten )s
dat Ladejinsky een post in Zuid-Vietnani
zal krijgen, waar de Verenigde Staten
plannen tot belangrijke landbouwhervor
mingen zouden hebben.
