Dertiende voorjaarsbeurs voor de
vrouw door wethouder Happé geopend
10°fc korting
Le Menteurvan Corneille
in het Minerva Theater
Kort en bondig
Werkende heren gingen aan
kijkende dames vooraf
Muziekavond voor fijnproevers
STAND 64 EN 68
Vloerenbedrijf EDELHOUT
Pater drs. Vlaar
overleden
3 rieven aan
de redactie
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
7
Oud-rector Triniteitslyceum
Verkoop huizen
in Notarishuis
De heer E. Schoorl
zeventig jaar
Haarlemse buffetbediende
aangehouden
De huurmoeilijkheden bij
stichting „Vooruitgang"
Diensten Gereformeerde
kerk in Haarlem-Noord
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Brandje te Overveen
Om het kampioenschap van
Haarlem eerste klasse
Drs. Van Alkemade over
beroepskeuze voor meisjes
Bloemendaalse lama's
naar Alkmaar
VRIJDAG 4 MAART 1955
Terwijl de wetenschap zich reeds lang
bezig hield met de efficiency in de bedrij
ven, sukkelde de huisvrouw zonder speciale
kennis verder. Tegenwoordig tracht zij zich
echter in haar vak te bekwamen, omdat zij
weet dat het huiselijk geluk daar voor een
groot deel van afhankelijk is. Het gezins
leven is wat de vrouw ervan maakt". Dit
zijn enige passages uit de toespraak, waar
mee mevrouw A. HamakerWillink, pre
sidente van de afdeling Haarlem van de
Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen,
hedenmorgen de genodigden bij de opening
van de tot 12 Maart durende dertiende
Voorjaarsbeurs voor de Vrouw in het Kre-
Jagehuis begroette. In het bijzonder heette
zij de echtgenoten van de Commissaris der
Koningin in de provincie Noordholland en
van de burgemeester van Haarlem welkom.
Deze beurs, aldus spreekster, brengt ar
tikelen die de sfeer in de woning kunnen
verhogen en het werk van de huisvrouw
vergemakkelijken. Zij wees voorts op het
zakelijk belang van deze traditie, er de
nadruk op leggend dat het opwekken van
kooplust het belangrijkste is, waarop de
koopdaad meestal later wel volgt. Dit is
een visie, die gedeeld wordt door het be
stuur van de Haarlemse Middenstandscen
trale, zoals bleek uit een korte rede door
de heer F. van Reysen, voorzitter van deze
organisatie: „Een demonstratiebeurs als de
huidige wekt propaganda voor allerlei ar
tikelen, die later ongetwijfeld de verkoop
ten goede komt." In dit opzicht heeft deze
beurs een functionele taak, mede doordat
vele huisvrouwen haar bezoek zullen ver
lengen door te gaan winkelen in de stad.
Spreker hoopte tenslotte ook „veel man
nen, die op de hoogte willen blijven" te
zullen zien.
De eigenlijke opening van deze streek-
beurs voor geheel Kennemerland geschied
de op de gebruikelijke wijze, namelijk door
het hijsen van de vlag van de Nederlandse
Vereniging van Huisvrouwen, bij verhin
dering van de burgemeester door de heer
W. F. Happé, wethouder van onder meel
de middenstandszaken. In zijn aan deze
korte plechtigheid voorafgaande rede
schetste spreker de dienstbaarheid van deze
beurs aan het algemeen belang, waardoor
alle tegenstellingen naar het tweede plan
verdwijnen.
„De Voorjaarsbeurs voor dc Vrouw"
aldus de wethouder verhoogt de aan
trekkelijkheid van Haarlem, ook in econo
mische zin. De Spaarnestad is een typische
centrumgemeente op het gebied van cul
tuur, handel en nijverheid. Deze functie
wordt inderdaad zo vervuld, dat niemand
verder hoeft te reizen om inkopen te doen.
De Haarlemse middenstand mag er wezen,
ADVERTENTIE
Op iedere tijdens de Beurs gegeven
opdracht verlenen wij een korting van
10 °/o (behalve op Linoleum en onder
houdsartikelen).
Wij geven U gaarne vrijblijvend des
kundig advies bij de keuze van Uw
vloerbedekking.
ZIJLSTRAAT 96 - HAARLEM
Telefoon 20340
Na een langdurig ziekbed is Donderdag
avond in Venlo overleden pater drs. Th.
N. Vlaar (O.E.S.A.), stichter en oud-rector
van het Triniteitslyceum te Haarlem en
oud-prior van het St. Thomas-college te
Venlo.
Pater Vlaar werd 11 Juli 1881 te Zwaag
geboren. In 1900 trad hij in de Augustij
nerorde en op 22 September 1901 legde hij
de gelofte af. Op 11 Augustus 1907 werd
hij tot priester gewijd. Daarna kreeg hij
opdracht wis- en natuurkunde te studeren
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. Na het
voltooien van zijn studies was hij enige
tijd wiskundeleraar en con-rector van het
gymnasium Augustinianum te Eindhoven.
In 1922 werd drs. Vlaar overgeplaatst
naar Haarlem, waar hij de eerste rector
werd van het Triniteitslyceum. In 1946
wed hij prior van het St. Thomas-college
te Venlo. In 1952 is hij nog enige tijd prior
van het convent te Haarlem geweest, maar
een jaar later verzocht hij om gezond
heidsredenen ontslag en sindsdien, is hij
con-rector te Venlo gebleven.
Met pater Vlaar gaat een in Haarlem en
omgeving zeer geziene figuur heen wiens
verdiensten voor het R.K. Lyceum S. S.
Trinitatis aan de Zijlweg zonder tal zijn.
Van de oprichting af heeft hij het met
ijver en grote toewijding bestuurd. Zijn
rectoraat werd gekenmerkt door de be
minnelijkheid van zijn persoon, zijn aristo
cratie van de geest, waarmee hij trachtte
zijn leerlingen zowel tot grote prestaties
aan te sporen als te bewegen tot een juiste
levenshouding. Niet altijd kon rector Vlaar
resultaat boeken. Zijn inderdaad heilige
verontwaardiging en diepe teleurstelling
waren er de onverdachte manifestatie van.
Naarmate hij ouder werd boette hij aan ge
zag in. Zijn beminnelijkheid was te groot.
Zijn vertrouwen in het verstandige inzicht
van de onder hem gestelde schare werd
liet immer beloond met dezelfde vurig
heid.. Hoezeer he+ de Haarlemmers echter
speet dat hij hen verliet bleek bij zijn ver-
kek als rector een kleine negen jaar ge
leden. Pater Vlaar keerde echter terug, nu
als Prior van het Augustijnerklooster, dat
naast het lyceum aan de Zijlweg is gele
ien. Helaas dwong zijn zwakke gezond
heidstoestand hem al spoedig opnieuw zijn
geliefde Haarlem vaarwel te zeggen. Zo
verdween deze integere en zo waardige
Priesterfiguur opnieuw uit het Haarlemse
even en zag ook een vereniging als „Ge
loof en Wetenschap" hem niet meer, waar
van hij jaren lang het moderatorschap
bekleedde. Het bericht van zijn dood
r°ept ons zijn beeld weer scherp in het
geheugen.
In de historie van het Zijlwegse lyceum,
dat onder zijn bestuur zozeer is gegroeid,
dat uitbreiding rflet een dependance en de
slichting van een nieuwe school nodig was,
2al zijn naam met ere en genegenheid
borden vermeld.
de winkelstraten kunnen door hun in gun
stige zin eigenaardig karakter de vergelij
king met zulke moderne experimenten als
de Lijnbaan gemakkelijk doorstaan. De Da-
mesbeurs draagt ertoe bij dat men zich be
wust wordt dat Haarlem de aangewezen
plaats voor het doen van inkopen is."
Na het officiële gedeelte werden de eer
ste bezoekers uitgenodigd een rondgang te
maken langs de stands van de Voorjaars
beurs, die het devies heeft: „Weer nieuw,
weer anders!"
De uitslag van de verkoping in het Nota
rishuis te Haarlem luidt: Kedoestraat 28, 30
en 32 f2435, J. P. G. Kok qq.; Kedoestraat 31,
33 en 35 f 1950, J. P. G. Kok qq.; Gen. Jou-
berfstraat 47 f 3600, C. Boeré; Tugelastraat
18 en 20 f5900, Tj. Spijkslra; A. L. Dyse-
rinckstraat 14 f.3600, N. N.; Scheeperstraat
18, f3000, J. Jonkman qq.; Zwaluwenweg
en Nachtegaallaan,Aerdenhout (weiland en
hakhout) f25.500, makelaar A. Schipper qq.;
Kostverlorenstraat 28, Zandvoort f 10.000, L.
Busnach; Aelbertsbergstraat 36, niet ge
veild; Esdoornkade 7, Heemstede f 14.000.
mevr. E. van KesterenMak; Jan v. d.
Berghstraat 70, 72. 74, 76 en 78, Heemstede
f42.050, H. Th. Fibbe qq.
Zoals ieder jaar hebben wij bij het zien
van de in wording zijnde Voorjaarsbeurs
voor de Vrouw gevreesd, dat hij onmogelijk
op tijd klaar kon zijn. De bedrijvigheid van
de timmerlieden en schilders en de timme
rende en schilderende middenstanders was
wèl bemoedigend, maar onregelmatig: nu
hingen zij vol overgave aan een ladder héle
kleine spijkertjes in héle kleine stukjes kar
ton te drijven en dan trof men hen weer
ergens midden in de zaal in gesprek met
concurrenten, een dikke sigaar in de mond.
Opzijspringend voor reclameteksten
sjouwende werklieden en omlopend voor
languit op de grond liggende tekenaars,
hebben wij onze weg over deze beurs ge
vonden en behalve een groot aantal zaken
die niet krassen, niet walmen, niet spatten
en allerlei dingen meer nalaten, waar de
huisvrouw niet op gesteld is, zijn er al
enige voltooide en onvoltooide stands ge
weest, die onze aandacht trokken.
Een damesbeurs betredend, zou men wel
licht geen scheermesjes verwachten, maar
dat waren toch de eerste dingen, die wij za
gen. Op het eerste gezicht een blijk van
haar altruïstische levensinstelling, maar bij
enig overdrachtelijk doordenken mogelijk
óók een brok eigenbelang. De tafelzilver
stand was hermetisch afgesloten, Waarom
zou men haar gedurende de hele beurs niet
zo laten: het is een teken, dat er goed ta
felzilver in zit.
In deze overwegingen werden wij gestoord
door een timmerman, die naar ons notitie
boekje wees en geagiteerd om een „kladje"
vroeg. Nauwelijks hadden wij het de man
verstrekt of hij dook ermee weg achter een
schot, dat door een schilder juist van zebra-
strepen werd voorzien. Wij zagen hem even
later twistend met een collega tevoorschijn
komen, met de vinger slaande op ons klad
velletje; Wij hopen, dat het zijn gelijk heeft
bewezen.
Het notitieboekje in onze hand heeft er
ook voor gezorgd, dat er nu en dan blikken
vol haat op ons gericht werden. Wij hebben
dat pas begrepen toen een wasmachinehan
delaar vroeg of wij soms óók van de schoon
heidscommissie waren. Wij hebben dat
krachtig ontkend en vernamen toen, dat
hij van deze commissie zijn hele wand
moest veranderen. De man peinsde diep. En
alle zijn zelfdenkende wasmachines peins
den misschien wel mee. Tegenover hem tet
terden de radio's in een gereedgekomen
stand een felle fanfare.
Tafelzilver, parfum, soep en een omroep
vereniging, spaarklokken en tuingereed
schap, producten van sanatorium- en na
zorgpatiënten, de doorstoken kreeft van
het Wilhelminafonds, breimachines, die op
één avond reeds een jumper opleveren en
scharen met golftanding. Wij slenterden
voort en zagen vlak voor ons een dikke za
kenman door een klein deurtje in de wand
verdwijnen. Wij bleven nieuwsgierig wach
ten en zagen hem even later weer tevoor
schijn komen, rood en met een klein plukje
touwwol in de hand.
En helemaal achterin stonden een paar
reclame-artisten mooi weer te schilderen,
als achtergrond van de theetuin, die daar
komt. Wij schrokken hevig toen één hunner
opeens een dikke streep door al dat mooie
weer haalde, maar herademden, want het
werd een boom. Beiden waren met overga
ve aan het werk, zoals trouwens al die toe
komstige standhouders en hun helpers. Zij
keken alleen éven grijnzend op toen de stem
van de telefoniste door de luidspreker be
kend maakte: „De taxi van de Vereniging
van Huisvrouwen is aangekomen".
De onvolkomenheid van de beurs voor
haar opening heeft ons nog eens pijnlijk ge
troffen toen wij in een der stands lazen:
Veteraan in het zilversmeedvak
Zondag 6 Maart hoopt de heer E. Schoorl,
die in kringen van de Zaanlandse Zilver-
smederij grote bekendheid geniet, zijn ze
ventigste verjaardag te vieren.
De heer Schoorl is een der veteranen
van de N.V. Zaanlandse Zilversmedenj en
is ongeveer een halve eeuw „in het vak
Hij was leerling op de Quellinusschool te
Amsterdam, waar zijn speciale interesse
gericht was op beeldhouwen en boetseren,
en de studie van stijlen, en kunstgeschie
denis. Hierna volgde de practijk.
De heer Schoorl begon te Amsterdam,
was vervolgens beheerder van een pas ge
opende winkel van de „Zaanlandse" te
Rotterdam, doch keerde in 1915 weer te
rug naar Amsterdam. Hij ging kort daarna
over van het détailbedrijf naar de fabriek
en werd bedrijfsleider. Toen in 1920 deze
fabriek naar Haarlem werd overgeplaatst,
verhuisde hij mede naar de Spaarnestad.
In deze functie heeft de heer Schoorl zijn
levenswerk gevonden. Hij was degene die
het „Zaanse" zilver, de verwerking in het
zilver van oud-Hollandse motieven, een
grote bekendheid gaf. Ook in andere gen
res heeft hij zijn sporen verdiend. Hij be
heerste het vak tot in alle onderdelen. In
drijven en ciseleren was (en is) hij uiter
mate kundig.Daarnaast bleef de studie
hem interesseren en bezit hij een uitge
breide bibliotheek over antiek zilverwerk.
Ter gelegenheid van zijn zeventigste ver
jaardag zal op Maandag 7 Maart in res
taurant Brinkmann een receptie worden
gehouden.
Donderdag heeft de Haarlemse politie
aangehouden de buffetbediende J. D. uit
Haarlem, die er van wordt verdacht, een
paar dagen geleden ongeveer 20 te hebben
weggenomen ten nadele van een cafétaria-
houder in de binnenstad, bij wie hij werk
zaam is. Bovendien zou hij enige weken
geleden in een hotelletje in Amsterdam een
radiotoestel van de hotelier hebben weg
genomen.
„Het ligt in uw hand Uwe gezondheid te
behoeden in den zwaren Styd des Levens".
Maar er was niemand om onze geprikkelde
nieuwsgierigheid te bevredigen. Wij zagen
alléén dichte kisten met „breekbaar" er op.
Daar zat het natuurlijk in.
Raadslid Goedee vraagt interpellat e
Het Haarlemse raadslid de heer M. J.
Goedee (Arbeid) heeft verlof gevraagd
voor het houden van een interpellatie in
één van de eerstvolgende vergaderingen
van de gemeenteraad:
De heer Goedee wil de volgende vragen
stellen:
Hebben Burgemeester en Wethouders
kennis genomen van de berichten, waarin
gprake is van de oprichting van een huur
dersvereniging door een aantal bewoners
van het complex van 119 woningen van de
Woningstichting „Vooruitgang" in de om
geving van de Slachthuisstraat en waaruit
tevens blijkt, dat een niet onbelangrijk
deel der bewoners zou weigeren om te
zijner tijd de voorgestelde huurverhoging
van twintig cent per week voor de ver
groting van de bij de woningen behorende
schuren te betalen?
Moet uit de oprichting dezer huurders
vereniging worden afgeleid, dat een zekere
ontevredenheid bestaat over het beleid van
het bestuur'der stichting en kunnen B. en
W., indien dit het geval blijkt te zijn,
mededelen, wat hiervan de oorzaken zijn?
Kunnen Burgemeester en Wethouders
verder mededelen of de weigering om te
zijner tijd de verhoogde huur te betalen,
vertraging in de vernieuwing en vergro
ting der hiervoorbedcelde schuren zal
meebrengen c.q. deze werkzaamheden
onmogelijk zal maken?
Naar aanleiding van het feit, dat op 14
Maart begonnen zal worden met de her
stellingswerkzaamheden in de Kloppersin
gelkerk zullen de diensten van de Gere
formeerde kerk Haarlem-Noord tijdelijk
elders gehouden worden. Dank zij de mede
werking van de Hervormde gemeenten
van Haarlem en Haarlem-Noord zullen
met ingang van Zondag 20 Maart diensten
worden gehouden om 8.45 uur en 5 uur in
de Noorderkerk, Velserstraat en in de
Julianakerk, Kloosterstraat.
Ijsbaan Kleverlaan gesloten
De gemeentelijke ijsbaan aan de Kle
verlaan iin Haarlem is Donderdagavond
voor het laatst geopend geweest. Het
dooit overdag namelijk in een dergelijke
mate, dat het ijs ook des avonds niet meer
te berijden is.
HAARLEM, 3 Maart 1755
ONDERTROUWD: 3 Mrt, C. J. Dörr en T.
Nou wen.
GEHUWD: 3 Mrt, C. de Graaf en J. J. J.
Pigmans; J. van den Brink en A. B. Hage
naar; B. J. Vreugdenhil en A. Snoek; J. D.
Haak en F. B. C. van Meel: E. Bouma en A.
Stulp.
BEVALLEN van een zoon: 2 Mrt. M. A.
BlijkerScheuter; 3 Mrt, M. S. Burggraaf
Vredenburg.
BEVALLEN van een dochter: 1 Mrt, W. L.
MarkusPennink; 2 Mrt. H. C. van Egmond
Bachman; G. Bonna—Feuenga; 3 Mrt, A.
G. FrichHannink.
OVERLEDEN: 1 Mrt, W. Bosman. 49 j„
Gijsb. v. Aemstelstraat; H. P. Hillen, 82 j.,
Prins Mauritslaan; A. StoltenkampRisch,
76 j., Kenaupark; 2. Mrt, G. J. J. Vernout
Pasman, 78 j.. Kampersingel; O. Boon, 68 j.,
Schouwtjeslaan.
Zo erg vaak komen er in deze streek
geen buitenlandse toneelgezelschappen,
maar ziet als het bij uitzondering eens
gebeurt, dan ook goed: terwijl Donderdag
avond in de Haarlemse Schouwburg esn
Engels ensemble „Hedda Gabler" van
Henrik Ibsen opvoerde, met Peggy Ash-
croft in de titelrol, bracht een Franse groep
in het Minerva Theater te Heemstede het
klassieke blijspel „Le Menteur'' van'Pierre
Corneille voor het voetlicht. De eerstge
noemde gastvoorstelling is reeds Dinsdag
in de kolommen van dit blad, onmiddellijk
na de première in Den Haag, uitvoerig be
sproken. Thans is dus het optreden van
het Théatre Hébertot uit Parijs, dat plaats
had voor een publiek van hoofdzakelijk
leerlingen van middelbare scholen, aan de
orde.
„Le Menteur" is één der meestgespeelde
werken van het Franse répertoire. Dat
mag begrijpelijk zijn voor wie deze met
verve, in brillante stijl gedichte en nog
altijd zeer amusante comedie, daterend van
1642, ooit tot vertoning zag brengen, het
wordt toch merkwaardig als men bedenkt,
dat Corneille niet alleen het gegeven uit
„La verdad sospechosa" van Alarcan over
nam, maar dit voorbeeld vrijwel op de voet
volgde en er zelfs zoals hij m het na
woord van de eerste editie ruiterlijk be
kende hele scènes letterlijk van vertaal
de. Het is misschien wel goed hieraan te
herinneren in een tijd, waarin men zo'n
overdreven betekenis aan „oorspronkelijk
heid" hecht.
De Leidse eredoctor Jean Schlumberger
wijst er bovendien in zijn uitmuntende
boek over Corneille met nadruk op, hoe
zeer het Spaanse model hier naar sfeer en
„psychologie" volkomen verfranst is. Bij
Alarcon wordt de onwaarheid direct aan
de kaak gesteld en de leugenaar tenslotte
gestraft. Bij Corneille en dat terwijl de
gebeurtenissen hetzelfde verloop hebben
komt de moraal in de laatste acte welis
waar fulmineren, maar behoudt het publiek
voortdurend sympathie met de titelheld,
die niet de vrouw krijgt welke hij zich ge
dacht had, maar toch als een gelukkige
bruidegom afscheid neemt. Wat dit einde
betreft: Corneille richtte zich onomwonden
naar de smaak van de toeschouwers, want
hij kende ook van Lope de Vega (behalve
diens „Mirakelridder") de uitspraak: .zij
zijn het, die ons betalen!'
Uit dit alles blijkt wel, dat de intrige
niet zo heel erg belangrijk is. Het gaat om
het karakter van de hoofdpersoon, die men
later weer in gewijzigde gedaante bij Gol-
doni en zoveel andere navolgers terug zou
vinden: de leugenaar, die door zijn over
maat aan ontvlambare fantasie steeds weer
in moeilijkheden wordt gebracht, waaruit
nieuwe verzinsels hem redden moeten. On
getwijfeld had Corneille plezier in dit type,
getuige ook het aforisme in één van zijn
verhandelingen over de dramatische dicht
kunst: „De gave om te liegen is een on
deugd, waartoe de dwazen niet in staat
zijn." Om in de kunst der onwaarheid te
schitteren, zo zegt de bediende van de
titelheld ergens, heeft men behalve geest
ook een goed geheugen nodig.
Zodanig heerst de gloedrijke verbeel-
De Bloemendaalse brandweer ontving
Donderdagmorgen om halftwaalf bericht,
dat er rook kwam uit het dak van een huis
nabij de tennisbaan aan de Elswoutslaan
te Overveen. Na aankomst werd getracht
het vuur, dat in het rieten dak woedde,
met koolzuursneeuw te blussen, echter
zonder succes. Daarna is het vuur met wa
ter geblust. Er was enige waterschade. De
oorzaak is niet bekend. Vermoedelijk is
een vonk uit de schoorsteen op het rieten
dak gevallen.
De resultaten van de biljartwedstrijden,
gespeeld in het tournooi om het kampioen
schap van Haarlem eerste klasse libre, wa-
22
51
9 09
22
52
8.54
2.9
27
6.89
29
32
4.31
200
30
21
6.66
161
30
19
5.36
19
71
1(152
130
19
30
6.84
Wilkes
200
33
36
6 06
197
33
51
5.96
31
33
6 45
Ill
31
20
3.58
De Renaissancezaal van het Frans Hals
museum bleek Donderdagavond een ideaal
toevluchtsoord voor de barok- en rococo-
muziek die er ondér auspiciën van het
„Comité voor jonge Toonkunstenaars" uit
gevoerd werd door de sopraan Lucienne
Bouwman, de violada-gamba-speelster
Corrie Janssen-Reder, de clavecinist Hans
Philips en de bespeler van de viole d'amore
Wim ten Have.
Het leek of de tijd er stil gestaan had
en het ons vergund werd de sfeer te ko
men beleven van het huiselijk musiceren
onzer voorouders, toen muziek maken een
soort courtoisie was, met al de levens
kunst van een verfijnde beschaving, waar
bij de muziek zelve nauwelijks een onder
breking der stilte „pauze del silentio"
mocht heten. Dit laatste zij dan gemeten
naar onze moderne begrippen, die nolens
volens gehard zijn door lawaai, wanklank,
ruwheid, ja zelfs onbeschaafdheid en ver
wildering. Wij vertoefden dus een paar
uur in het rijk van de „stilte" van de
betrekkelijke stilte dan en vernamen
uit de vertolkte muziek, die uiteraard tot
scherp luisteren dwingt, de harteklop van
een ver verleden dat tot leven gewekt
werd en zich manifesteerde in het délicate
klankgehalte waarin de kunstenaars van
toen hun werk dachten en concipieerden.
Lucienne Bouwman, die de avond in
luidde met „Süsze Stille" uit de reeks
Duitse aria's van Handel, gaf hiermee als
het ware het motto aan van dit concert,
met viole d'amore als obligaatinstrument
en continuo van cembalo en gamba, werd
dit een veelbelovend begin. De bijzondere
kwaliteiten van de zangeres bleken verder
uit haar interpretatie van de klaagscène
uit „The Fairy Queen" van Purcell, uit
motetfragmenten van Vivaldi en uit een
Italiaanse solo cantate van Graupner, een
belangrijke tijdgenoot van Bach.
Lucienne Bouwman is de gelukkige be
zitster van een rijk getimbreerd geluid,
dat over de donkere tinten voor het dra
matische genre beschikt, doch in een ver
rassend grote omvang allerlei lichte scha
keringen te bieden heeft en (dank zij een
voortreffelijke scholing) tot vlotte concer
tante coloratuur in staat is. Gezonde mu-
ziekaliteit en intelligentie doen verder de
rest. Lucienne Bouwman mag onder de
Nederlandse sopranen in de voorste rij
staan. Als deze jonge zangeres geen schit
terende carrière maakt, dan weet ik niet
meer wat zingen is!
Wim ten Have liet zich als. een vaardige
instrumentalist kennen in een Suite voor
viola d'amore van Frangois Couperin en
verrastte ons met een drietal Préludes van
de oude Casadesus, muziek die als het
ware oude en nieuwe stijlen met elkaar
verbindt en de viole d'amore een expres
sievere rol laat spelen, waartoe zij zo
als bleek zeer goed in staat is.
Mevrouw Janssen-Reder is een voor
treffelijke gambiste. Zij toonde dit voort
durend met haar continuospel, doch ook
solistisch gebruikte zij haar kansen met
een fraaie Sonate van Telemann op bij
zonder treffende wijze. Heerlijk klonk deze
Frans getinte muziek in het intieme timbre
van de knievedel.
De cembalist Hans Philips lichtte het
programma toe en had een omvangrijke
taak als begeleider. Als solist liet hij ons
een Suite van Hurlibusch horen, muziek
waarmee wij, alleen om haar historische
betekenis, gaarne kennis maakten. Zo zal
de musicoloog Hans Philips het ook wel
bedoeld hebben.
Alles bij elkaar was het een heerlijke
avond. Fijnproevers konden ervan genie
ten; jammer dat de belangstelling zo ge
ring was. Ik schat dat er in de goede stad
Haarlem toch voldoende muziekliefheb
bers zijn, die de „Süsze Stille" van oude
kamermuziek weten te waarderen, genoeg
althans om de Renaissancezaal geheel te
vullen. JOS DE KLERK
dingskracht van de charmante mythomaan
(om nog een kenschetsing aan Schlum
berger te ontlenen) in deze comedie, dat
het in acht nemen van de zogenaamd-
klassieke eenheden van tijd, plaats en han
deling niet eens opvalt, laat staan gefor
ceerd aandoet. Wie „Le Cid" dat andere,
eveneens op een Spaans thema voortge
bouwde meesterwerk van Corneille de
vorige zomer van Jean Vilar heeft gezien,
beseft dat ook de décors (voorstellende de
Tuilerieën en de Place Royale) best ge
mist hadden kunnen worden. Zo mooi wa
ren die summier aanduidende zetstukken
met een soort schildwachthuisje ter sug
gestie van een „magnifieke woning"
trouwens niet.
Regisseur Maurice Bray vervulde zelf
met veel flair en pittige plastiek de hoofd
rol. Het was niet groots, maar heel verdien
stelijk en men kon zich bij zijn beeldend
vertelde, werkelijk als improvisaties aan
doende bravourmonologen over het nach
telijke feest en de bruiloft te Poitiers
ruimschoots vermaken. De verdere bezet
ting was tamelijk zwak, al kan men van
Jean-Simon Prévost als de boerse bedien
de, zeggen dat hij vooral in het begin een
leuke verstandhouding met de zaal wist te
wekken. Van de beide eerste dames in dit
gezelschap Was de tenslotte uitverkorene
ook mijn favoriete als actrice uiteraard.
Na drie bedrijven lang te hebben moeten
zwijgen, wist zij na de pauze haar rivale
gemakkelijk te overtreffen. De vaderrol
van Gérard Daltone kwam niet verder
dan een uiterlijke typering: het menselijk-
vertederende.dat deze verdraagzame figuur
moet meebrengen, is mij ontgaan.
Het succes was groot en niet ten onrech
te, want hoe dan ook: de spiritualiteit van
deze Corneille heeft onmiskenbaar weer
klonken.
DAVID KONING.
In de aula van de Haarlemse H.B.S. voor
meisjes hield drs. G. P. J. van Alkemade
op uitnodiging van de oudervereniging
van deze school Donderdagavond een cau
serie over het onderwerp „Wat doen wij
met de meisjes na de H.B.S.?"
„Vele ouders vragen zich af welke rich
ting hun kind moet inslaan wanneer het
de middelbare school heeft verlaten", zo
begon de heer Van Alkemade, die, als
hoofd van het Gemeentelijk Bureau voor
school- en beroepskeuze, veelvuldig met
dit probleem geconfronteerd wordt. Want
vooral in de laatste tijd is het kiezen van
een beroep voor de jeugd een probleem
geworden en wel door twee oorzaken. Aan
de ene kant dwingt de steeds dichter
wordende bevolking ertoe snel het juiste
beroep te kiezen. Wisselt men namelijk na
enige tijd van beroep dan bestaat de kans
dat men bij de leeftijdgenoten „ten ach
ter" raakt en dat werkgevers de persoon
in kwestie vaak beschouwen als te „oud"
om nog voor een opleiding en dergelijke in
aanmerking te komen. Aan de andere
zijde overweldigt het grote aantal beroe
pen. Er zijn er ongeveer 40.000, verdeeld
in 5000 hoofdgroepen.
Daarbij komt nog dat de meeste mensen
maar van een beperkt aantal beroepen de
mogelijkheden en vereisten kennen. Zij
kunnen de snelle verandering van het to
tale wereldbeeld niet meer bijhouden en
zijn beangst bij het stellen van een keuze.
Er heerst bij vele ouders grote onbekend
heid omtrent de richtingen, die hun kin
deren kunnen inslaan.
De beroeps- en sehoolkeuzebureau's pro
beren een juiste voorlichting te geven.
Hiertoe bepalen zij door middel van tests
de intelligentie- en karakterstructuur en
leggen hun conclusies vast in rapporten.
Bij de behandeling van deze rapporten
worden de adviezen naar voren gebracht.
Spreker zei voorts dat voor meisjes het
kiezen van een beroep moeilijker is dan
voor jongens, daar de laatste meer keuze
hebben. Het is voor een meisje echter van
even groot belang als voor een jongen,
dat zij de mogelijkheden die er voor haar
weggelegd zijn goed leert kennen en dan
een weloverwogen keuze doet. De heer
Van Alkemade was er van overtuigd dat
er veel verbeterd zou worden wanneer op
allerlei gebied naast de man ook de vrouw
als volwaardige kracht zou optreden. Hij
voorspelde dat over vijftig jaar de positie
van de vrouw al flink gewijzigd zal zijn en
wees erop dat het juist daarom nu al zo
belangrijk is van school afkomende meis
jes een juiste richting te laten inslaan.
Ook in haar huwelijk zal het feit dat
ie vrouw daarvoor een beroep heeft uitge
oefend van grote waarde blijken te zijn.
Tenslotte waarschuwde de heer Van Al-
kemade tegen de zogenaamde .neurotische
beroepskeuze", waarvan hij al vele voor
beelden had meegemaakt. Dit is het geval
wanneer iemand een beroep kiest, waar
van hij of zij de eigenschappen die er voor
vereist ziin niet bezit, doch deze wel graag
in zichzelf wil ontdekken. Dit leidt altijd
tot teleurstellingen.
Na de pauze was er gelegenheid om
vragen te stellen, waarvan druk gebruik
werd gemaakt.
De gemeenteraad van Alkmaar heeft be
sloten tot aankoop van twee lama's voor
f 1700.uit de particuliere dierenver
zameling van mejuffrouw Lia Speel te
Bloemendaal. Het Lamapaar zal huisves
ting krijgen in de hertenkamp in de Alk
maarder Hout.
Naar aanleiding van dit raadsbesluit
deelde mejuffrouw Speel ons mee, dat tot
verkoop is overgegaan, omdat zij een groot
aantal lama's heeft; dezer dagen zal het
door geboorte uitgebreid worden. Over de
toekomst valt pas te spreken, als de uit
spraak van het gerechtshof te Amsterdam
bekend is over het kort geding met de ge
meente Bloemendaal. Mocht de gemeente
in het gelijk worden gesteld, dan zal zij
er toe moeten besluiten de verzameling
.aanzienlijk in te krimpen. Kan zij haar
verzameling behouden dan zal zij daarin
geen wijziging brengen.
BINNENLAND
Op 16 April zal In de duinen bü Noord-
wyk een gedenksteen worden onthuld nabij
de plaats waar 25 jaar geleden in ons land
de eerste zweefvluchten werden gemaakt.
Aan deze onthulling gaat vooraf de jaar
vergadering van de Koninklijk Nederlandse
Vereniging voor Luchtvaart in „Huis ter
Duin" te Noordwijk aan Zee.
Parlementsleden, zakenlieden en rege-
rings- en gemeente-autoriteiten maken deel
uit van een Prits gezelschap dat een vier
daags studiebezoek zal brengen aan Neder
land, België en West-Duitsland, om daar het
wegennet te bestuderen.
Bij Koninklijk Besluit is aan rar. L. P.
M. Loeff, advocaat-generaal bij de Hoge
Raad der Nederlanden, op zijn verzoek met
ingang van 22 Februari 1955, eervol ontslag
verleend uit zijn betrekking van plaatsver
vangend voorzitter van de Raad van Be
roep (sociale verzekering) te Amsterdam,
ambtshalve plaatsvervangend voorzitter van
het ambtenarengerecht aldaar.
De ambassadeur van Pakistan, de
begum Liaquat A li Khan, zal Vrijdagavond
11 Maart in het Amsterdamse ICC een cau
serie houden getiteld: „Pakistan to-day and
to-morrow". De voordracht wordt gevolgd
door enige films over Pakistan. De avond is
georganiseerd door het Unesco-Centrum
Nederland en de vereniging Nederland-India-
Pakistan-Ceylon
Directeuren der vrije Universiteit heb
ben voor de cursus 19551956 aan dr. M. C.
Keulemans, apotheker te Utrecht, een leer
opdracht verleend in de faculteit der ge
neeskunde voor het onderwijs in de recep-
teerkunde.
Als erkenning van langdurige en bij
zondere verdiensten op het gebied der mari
tieme meteorologie is bij Koninklijk Besluit
de gouden médaille toegekend aan S.
Vliestra, gezagvoerder bij de Holland-Ame-
rika Lijn. De zilveren médaille is toegekend
aan R. van Everdingen, A. Bos en A. Knook,
gezagvoerders bij de Koninklijke Rotter-
damsche Lloyd. J. van Konijn' 'burg, gezag
voerder bij de N.V. Stoomvaart Maatschappij
Nedrelanw, N. F. M. van Deun. gezagvoerder
bij de Koninklijke Nederlandsche Stoom
boot Maatschappij, J. H. Oosterhuis. gezag
voerder bij de N.V. Veren. Nederlandsche
Scheepvaartmaatschappij, H. J. Steenbergen,
gezagvoerder bij de Koninklijke Java-China-
Paketvaartlijnen, W. de Raat gezagvoerder
bij de Petroleum Industrie Maatschappij en
I. J. Klijn, gezagvoerder bij de Nederlandsche
Maatschappij voor de Walvischvaart.
HAARLEM EN OMGEVING
Donderdagavond omstreeks negen uur
viel de heer G. J. V. uit de Palamedesstraat
in Haarlem op de ijsbaan „Nova Zembla"
voorover en kwam zo ongelukkig terecht,
dat de ongevallendienst hem per brancard
naar het huis van dokter Westerweel moest
vervoeren. De arts verbond de heer V. en
bracht hem vervolgens naar huis.
De Haarlemse rechtbank heeft de Haar
lemse loodgieter H. G., die ervan verdacht
werd onder invloed van sterke drank met
zijn auto een aanrijding veroorzaakt te heb
ben, veroordeeld tot een gevangenisstraf van
drie weken en de intrekking van het rijbe
wijs voor de tijd van zes maanden. De offi
cier van Justitie had een maand gevangenis
straf en een jaar intrekking geëist.
De heer P. B. Luykx te Lelden, die zijn
jeugd in Haarlem heeft doorgebracht en
door zijn werkkring met vele Haarlemmers
in contact staat, hoopt op 15 Maart de dag te
vieren, dat hij veertig jaar werkzaam is bij
de Handelmaatschappij voorheen Lethem
Bros en Mellin N.V. te Amsterdam. Hij is
als hoofdvertegenwoordiger bij de maat
schappij werkzaam. Op 12 Maart zal de jubi
laris in hotel Americain te Amsterdam ge
huldigd worden en op de 15e Maart is er
feest in huiselijke kring.
De heer G. Nabrink spreekt Zondag
morgen 6 Maart in gebouw „Cultura" aan
de Jansstraat voor de Haarlemse afdeling
van de vrijdenkersvereniging „De Dage
raad" over de psychologische achtergrond
van het anti-semietisme.
(Verkort weergegeven
De gemeenteraad van Alkmaar heeft
besloten aan drie architecten opdracht te
verlenen tot het maken van een ontwerp
met kostenberaming voor een plan tot uit
breiding van het stadhuis. De kosten van
deze uitbreiding worden voorlopig op
f 1.350.000 geraamd. De heren C. W. Schaling
en prof. ir. C. Wegener Sleeswijk uit Am
sterdam en C. Kirkenier, adjunct-directeur
van Openbare Werken te Alkmaar, zullen
aangezocht worden het ontwerp te maken.
Bakenessergracht. Ook ik las met ver
wondering over de gelden die men wil be
steden aan de verbetering van de Bakenes
sergracht en ben het geheel eens met het
ingezonden stuk van de heer C. Slegt. Ik
woon verscheidene jaren reeds aan de
gracht, maar kan de oudheidkundige waar
de er niet van inzien, het percentage wer
kelijk oudheidkundig behouden huizen is
zo klein dat dit geen rol mag spelen. Als
men haar aan de Westkant twee meter wil
versmallen, dan gaat het een sloot worden,
met een rattenplaag tot gevolg. Een kano
die er doorvaart, brengt hele modderpoelen
omhoog en maakt het water zwart. Men
moet nu eens kijken, nu zij is dichtgevroren
wat een oude rommel er op het ijs ligt.
Zelfs diep in de nacht schrikt men wakker
als iemand weer wat oude rommel in de
'gracht werpt. Verder wijs ik op de vele
stremmingen van het verkeer als er bij de
lompenpakhuizen geladen moet worden, het
ijzer aan de grachtkant bij de daar geves
tigde machinefabriek enz. enz. Ook ik en
vele medegrachtbewoners delen de mening
dat het geld, ten bedrage van 700.000.
beter besteed kan worden door de Bake
nessergracht te dempen. Wat een prachtige
gelegenheid om de markt te verplaatsen of
parkeerruimte te scheppen. Er kunnen twee
rijbanen met een smal plantsoen worden
aangelegd met trottoirs voor de huizen aan
de Westzijde. H. V.
Bevrijdingsfeesten. Ik lees herhaaldelijk
over de diverse feesten die er op 5 Mei ge
houden zullen worden, echter heb ik nog
niets gelezen van wat er voor de oorlogs
slachtoffers (die niet door de Stichting
19401945 gesteund worden) gedaan zal
worden. Er zijn immers velen die in leven
gebleven zijn, maar wier familieleden in de
gaskamers zijn omgekomen; zij moeten
thuis hun dagen glansloos slijten. Laat hen
eens mee genieten van de bevrijding door
hen bijvoorbeeld een prettige dag aan te
bieden. Gelegenheid daartoe kan er zeker
zijn.
Mevrouw M. DE VRIES—RABBIE,
Potgieterweg 5, Bloemendaal.
Liever hanengekraai. Het verzoek van
enkele Scheveningers om al te matiineuze
hanen bij gemeente-verordening de mond
te snoeren, heeft een van onze lezers aan
leiding gegeven tot de volgende ontboe
zeming:
„Ondergetekende kan zich moeilijk voor
stellen dat hanen 's winters om midder
nacht al kraaien, maar zelfs al zou dit zo
zijn, laat mens en dier dan toch hun na
tuur uitleven zoals die hun is geschon
ken. Genoemd persoon mag wel eens een
paar keer bij mij overnachten, dan komt
hij nog wat anders aan de weet. Ik woon
nl. naast een melkboer en daar komen
's nachts twee keer auto's flessen en losse
melk in bussen lossen. Dan lijkt het soms
wel oorlog in mijn straat, zo'n lawaai.
Geef mij dan maar hanengekraai".
EEN ABQNNé
