„WACHTEN OP GODOT" in Nederland
brieven aan de redactie
Kort en bondig
Metaphysische
clownerie
Oostenrijkers dansen
op de Grote Markt
Giro 514953
Trofee voor vlieger Christoffels
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
7
Jeugdige automobilist
maakte brokken
Kxpediteur door Haarlemse
politierechter veroordeeld
„Te Paard" werkt mee aan
concours-hippique
E. Schoorl hield Maandag
receptie in Brinkmann.
H. Beirc kwart eeuw
bij wasserij „De I loop"
Haarlemse muggen ronde:
ÉÉHi
Trottoir sneeuwvrij maken
Sleesport in Bloemendaal
Burgerlijke Stand
van Haarlem
DINSDAG 8 MAART 1955
Uit alle delen van het land waren Zon
dagavond genodigden naar de Arnhemse
Schouwburg gekomen om daar de premie
re door de toneelgroep „Theater" van het
in Parijs tot heftige verdeeldheid der
gemoederen geleid hebbende spel „Wach
ten op Godot" van de in het Frans schrij
vende Ierse dichter en romancier Samuel
Beckett bij te wonen. Om dit alle regels
der dramatische kunst verwaarlozende en
van inhoud voor menigeen misschien ver
bijsterende stuk, i?i het programma als
metaphysische clownerie" aangeduid, de
'reacties van een onvoorbereid publiek te
besparen, was er een „besloten" voorstel
ling van gemaakt. Voor zover men het nog
niet wist, werd hierdoor wel duidelijk dat
er in ieder geval iets bijzonders stond te
gebeuren. Iedere bezoeker in het theater
had een op naam uitgeschreven toegangs
biljet, maar omdat deze vermelding iemand
nog niet tot ingewijde stempelt, deed de
directie van het gezelschap een beroep op
de in de letterkunde als Anton van Duin
kerken bekend staande professor dr. W.
Asselbergs deze moderne „legende van de
lijd" een korte uitleg mee te geven. In
een even kort als knap betoog trachtte
deze er een religieuze zin aan te geven,
daarmede in de ogen van de subsidiever-
lenende autoriteiten een experiment recht
vaardigend, dat hoe men de waarde ook
beoordeelt op artistieke gronden stellig
ondernomen moest worden en waartoe het
initiatief van de scheidende directeur Kees
van Iersel is uitgegaan. Aan de critici
blijkbaar de taak de rest van het publiek
voor te lichten. Welnu, hier is mijn visie.
De inhoud van „Wachten op Godot" is zo
moeilijk weer te geven, omdat er geen han
deling plaats heeft, omdat er alleen schijn-
bezigheden worden verricht met een niet
altijd duidelijk wordende symbolische be
tekenis vaak, door twee zwervende mensen
in de leegte van het bestaan. Het zijn de
uiterlijk aan Chaplin herinnerende vage
bonden Estragon cn Wladimir, die in een
verlaten streek bij een boom (in het eerste
bedrijf kaal en in het tweede in lichte bloei
geschoten) wachten op meneer Godot, die
zij niet kennen, waarvan men aan het slot
alleen te weten komt dat hij niet werkt en
een witte baard draagt, die telkens door
een boodschapper in de gedaante van een
herdersknaap te kennen geeft de volgende
dag te zullen arriveren. Wie is deze Godot,
die deze twee hulpeloze wanhopigen binnen
zijn magnetisch veld gevangen houdt?
Van Duinkerken verklaarde het wachten,
zich baserend op het Bijbelwoord: niemand
heeft God ooit gezien, als een zich aange
trokken voelen tot de volheid der tijden,
tot de eeuwigheid. Misschien, zo luidt de
schriftelijk verstrekte toelichting, is „Go-
dot" alleen maar: werk, een volle maag en
een bed in een warme schuur, maar het
zou ook de dood als verlosser kunnen zijn.
Op grond van de klankovereenkomst is
men geneigd Godot als God te beschouwen,
welke theorie houdbaar blijft als men aan
de Ierse afkomst van de schrijver denkt,
maar natuurlijk niet voor het Franse taal
gebied. Daar vindt men echter in „Merca-
det" een opvallend aanknopingspunt. De
titelheld in dit stuk van Honoré de Balzac
is door de oplichterij van een zakenman,
genaamd Godeau, financieel volkomen aan
de grond geraakt. Hij weet van zijn schuld
eisers steeds uitstel van betaling te krijgen
door zijn bewering, dat hij zelf niet gelooft,
dat hij op de terugkeer van Godeau wacht,
die als alles uiteindelijk mis dreigt te
lopen inderdaad met intussen verdiende
millioenen als redder uit de nood ver
schijnt.
De juistheid van deze verwantschap zou
weer nieuwe kansen op uitleg openen, maar
wij moeten ons uiteraard dichter tot het
toneelstuk bepalen, dat door zijn vaagheid
op het beslissende punt een veelheid van
interpretaties uitlokt. En hoe dan ook: dat
is er het fascinerende van, zelfs al wordt
men er niet onmiddellijk door getroffen.
Boeiend is de opvoering, die Zaterdag reeds
in Haarlem komt, ook door de prachtige
vertolking van de beide zwervers, die met
belachelijke beuzelarijen proberen de ver
veling te verdrijven en de angst voor het
misschien zinloos blijkende onbekende- te
overwinnen, die als clowns langs elkaar
heen praten.
Moeilijker nog te plaatsen is de nadrukke
lijker gelanceerde, pretentieuzer symbo
liek van twee andere verschijningen: de
brutale heerser Pozzo en zijn als een zee
leeuw met zijn onmenselijke last jongleren
de slaaf, aan een lang touw gebonden met
de zweep voortgejaagd, die naar de won
derlijk-averechtse naam Lucky luistert.
Men kan zich hier van alles voorstellen:
de jammerlijke machtswellust van de heer
ser, die later met blindheid geslagen wordt,
naast de getergde verschoppeling, die nog
een restant van menselijke waardigheid
heeft behouden, waarmee hij dansen en
denken kan, doch alleen als een krankzin
nige marionet. Deze confrontaties met de
groteske vermommingen der werkelijkheid
blijven geforceerd aandoen. Men moet er
een verklaring voor bedenken en iedereen
zal er wel een kunnen vinden. Dat is mijn
grootste bezwaar tegen dit stuk trouwens:
het intrigeert het verstand voortdurend, het
laat het hart koud. Het ontroert niet wezen
lijk, omdat de personen geen feitelijke „ge
schiedenis" hebben. Het zijn belichaamde
abstracties der dolende mensheid, symbolen
in het probleem met de grote onbekende
van een wiskundige denker, die inderdaad
aanhoudende belangstelling opwekt voor
zijn magisch aandoende formules, maar
geen medegevoel-. De eigenaardigheid van
ce vormgeving hangt daar mee samen.
Zowel vanwege het zich bezighouden met
de laatste en essentiële dingen, als door het
proces van indirecte handeling met het be
slissende lot als onzichtbare tegenspeler,
Reed tegen auto en twee tuinmuren
Dc negentienjarige Haarlemmer J. J. v.
D. ging Maandagmiddag met een vriend en
diens auto uit rijden. Na verloop van enige
tijd moest de vriend even in de buurt een
boodschap doen. Hij liet V. D. daarom even
alleen in de auto achter. Deze besloot toen,
hoewel hij geen rijbewijs bezit en zelfs geen
rijproef heeft afgelegd, alleen een eindje
rond te toeren. Toen hij een bocht nam om
de Schoonoordlaan in te rijden, botste hij
tegen een daar geparkeerd staande personen
auto. verloor de macht over het stuur en
botste daarna tegen een tuinmuur, zwenkte
de weg over en kwam tenslotte tegen een
andere tuinmuur tot stilstand. Het gevolg
vas, dat de beide personenauto's ernstig be
schadigd met een kraanwagen moesten wor
den weggesleept en dat ook de beide tuin
muren worden beschadigd. V, D. bleef on
gedeerd
kan men op verre verwantschep met de
Griekse tragedie denken. Maar ook in dit
opzicht mist men (in een enigszins andere
betekenis dan de hierboven gebruikte van
het woord) een geschiedenis. Dat het
anders kan, zelfs als men het stompzinnige
en uitzichtsloze wil verbeelden, heeft
Tsjechov bewezen. Op het toneel ziet men
in een gunstig geval het algemene dank zij
het bijzondere, maar hier heerst alleen en
losgewrikt uit alle andere relaties de ge
zochte verhoudingen van twee figuranten
tot het absolute, dat alles of niets kan zijn
En al naar zijn persoonlijke instelling moet
men dan maar in optimistische of pessimis
tische zin uitmaken of het „wachten op
Godot" zin heeft.
Nee, ik ben door dit eigenaardige stuk
niet geschokt of getroffen en het absurde
lijden heeft in mij geen deernis gewekt.
Niettemin gaat er een grote beklemming
van deze voorstelling uit. Bij alle opzette
lijkheid van sommige uitdrukkingsmidde
len heeft Samuel Beckett met andere Ierse
dichters, ook als zij zich van proza bedie
nen, het wonderlijke vermogen gemeen
om met gewone, alledaagse woorden en
door banaal lijkende handelingen een
mysterieus contact met het bovenzinnelijke
tot stand te brengen. Telkens verschuift de
schrijver het ridicule naar het waarlijk su
blieme. In de potsenmakerij met de knol
gewassen, de knellende schoenen en de drie
hoeden ervaart men het komische en het
tragische aspect tegelijkertijd, zodat men
het opkomende lachen voelt vergaan. Deze
kwaliteit dunkt mij zo onmiskenbaar, dat j
aan de ernst en de natuurkracht van zijn
kunstenaarschap geen twijfel kan bestaan.
In een rondweg meesterlijke, de span
ning herhaaldelijk enerverend suggereren
de mise- en-scène van Roger Blin, die ook
de oorspronkelijke voorstelling in Parijs
regisseerde, hebben Bernhard Droog en
Johan Walhain in de rollen van Estragon en
Wladimir materialistisch cn weerbar
stig de één, geestelijker en beschermend dé
ander met volledige intensiteit, in aan- j
doenlijke overgave aan de pathetiek, ver-
Bernhard Droog en Johan Walhain als
Estragon en Wladimir, de beide zwervers,
in „Wachten op Godot" van Samuel
Beckett in de door Roger Blin geregis
seerde voorstelling. Décor en costuums zijn
van de Amsterdamse beeldende kunstenaar
Jean-Paul Vroom.
vuld. Twee magnifieke creaties. Bernhard
Droog leek mij zelfs onverbeterlijk: bij
hem kreeg de redeloze ontreddering een
het gehele wezen transformerende gestalte.
Bij Walhain deden de elementair-liehame-
lijke reacties meer, zij het voortreffelijk,
gespeeld aan. Richard Flink trad te weinig
buiten zichzelf als de typische comedian-
tenfiguur Pozzo, de van sentimenteel zelf
beklag overlopende botte tyran, maar was
zeker voor zover de auteur het toeliet aan
vaardbaar. Gerard Hartkamp kweet zich
voorbeeldig van de ondankbare taak zwij
gend te sidderen als de gekwelde Lucky,
met één ontzettende uitbarsting in een mo
noloog van zich herhalende wartaal, een
zich in het zinledige oplossend residu van
wetenschap. Heel goed was de ongrijpbare
boodschapper van Karen-Else Sluizer ten
slotte.
Nu is er nog niets gezegd over aanra
kingspunten met het werk van Kafka en
Joyce of over het mythologische aspect,
Maar misschien bent u voldoende nieuws
gierig om Zaterdag naar dit experiment te
gaan kijken. Misschien loopt u halverwege
weg, zoals sommigen in Arnhem deden,
wellicht klapt u na afloop even geestdrif
tig als de grote meerderheid deed, al was
het alleen maar om de spelprestaties op het
enigszins hellende toneel. Wat mij betreft:
ik blijf wachten op Samuel Beckett, die
tot iets groots in staat moet zijn als hij zijn
talent op een tastbare en overzichtelijke
realiteit richt. Zijn protest tegen de huidige
vorm van het toneel is begrijpelijk. Maar
het ware te wensen dat hij niet zoals nu de
titel „architect" als een scheldwoord blijft
beschouwen. Want ook dramatische kunst
berust op ordening in tijd en ruimte.
DAVID KONING
(Verkort weergegeven)
Soepelheid bepleit I. Het is 7 Maart
'55, het sneeuwt en de wegen zijn slecht
om te rijden. Mijn dochter komt van haar
werk, dat 's morgens om half zes aanvangt
en 's avonds 8 uur eindigt. Zij is per fiets
en door de sneeuw slipt haar lantaarn-
dynamo. Een Bloemendaalse agent, die
haar aanhoudt en controleert, raadt haar
aan voorzichtig door te rijden.
Edoch, bij de stadskweektuin staat een
Haarlemse dienaar van Hermandad. Hij
houdt haar aan, wil van pardon niets we
ten en bekeurt haar.
Zou dit de bedoeling zijn! Ik geloof van
niet. Een goede verlichting op de fiets is
nodig, maar bij abnormale omstandigheden
kan toch wel iets soepeler opgetreden
worden?
Bovengenoemd meisje verdient haar geld
's morgen en 's avonds, omdat ze overdag
thuismoet blijven, daar haar moeder in
valide is.
„EEN VERBITTERDE VADER".
Soepelheid bepleit II. Nu de sneeuw de
wegen zo moeilijk berijdbaar maakt, zou
den de talrijke fietsers die sukkelen met
het euvel van de onvolmaakte rijwielver
lichtingstechniek en hun dynamo zien slip
pen, zeer gediend zijn met meer soepelheid
bij de controle door de politie. Het hangt
van de bui der manschappen af. of zij een
bekeuring krijgen, doch misschien kan de
politie-leiding hier nog een kalmerende
instructie aan toevoegen!
WIELRIJDER.
Trottoirs. Zou ik, in verband met de
politionele actie tegen verkeersovertredin
gen, belangstelling mogen vragen voor het
feit, dat dagelijks talrijke fietsrijders de
veiligheid op het trottoir bedreigen? Het is
langzamerhand gewoonte geworden, de
trottoirs over korte en lange afstanden te
berijden, zodat een verzoek dit te willen
laten, dikwijls onheus en verontwaardigd
wordt afgewezen. Ik denk hierbij niet in de
eerste plaats aan de jeugd op kinderfietsen
en autopeds e.d., wel aan „loopjongens",
krantenbezorgers en postbestellers, doch
vooral aan die bewoners van de buiten
wijken in Haarlem en de aangrenzende ge
meenten, die zonder égards voor de voet
ganger van hun erf het trottoir oprijden
om dit te volgen, tot het een of ander punt
dal aansluiting op de rijweg geeft. Zij doen
dit in alle gemoedsrust, bromfietsers en
zelfs een enkele berijder van een motorfiets
en bakfiets inbegrepen. Het drie of vier
maal dagelijks langs peddelen van een of
twee agenten, die van verre kenbaar zijn,
kan het euvel niet verhelpen. Ik ben oud en
zie slecht, wordt telkens opgeschrikt op de
trottoirs, die in naam uitsluitend voor voet
gangers bestemd zijn. J. W. V.
Vishal vroeger en nu. Vele Haarlem
mers verkeren in de mening dat de Vishal
zo als zij thans is altijd zo is geweest. Het
prachtige schilderstuk „Vismarkt te Haar
lem, raadhuis in verschiet" van Gerr.
Berkheijde (1692) in het Frans Halsmuseum
geelt een beeld zoals de toestand vroeger
was met de open visbanken. In de boeken
van de geschiedschrijver F. Allan kunnen
wij leze dat deze is veranderd in 1769 in
da hnifiTQ vorm.
De foto in Uw blad is goed genomen;
zij geeft een juist beeld, van hetgeen aan
het oog onttrokken wordt aan bouwkunst,
zoals het gezicht op een groot gedeelte
van de geschilderde kerkramen - front
aanzicht van de Vleeshal en doorkijk van
de Lepelstraat tot aan de Spekstraat.
Nu kunnen we „genieten" van een
blinde muur, een bus voor tijdschriften,
enige schreeuwende reclameplaten, bruin
geschilderde planken, een haringwagen en
een toilet enz. Een en ander is wel zeer
onaesthetisch. Zou een tijdelijke winkel
verlichting meer afbreuk doen aan eerbied
voor de kerk en het kunstgevoel als nu
het geval is? Laat men schoon schip ma
ken en dan zal juist de onvolprezen Grote
Markt tot haar recht komen!
P. DAALMEIJEK
Architectonische waarden Vishal. Te
genover de mening vain de historicus en
archief-onderzoeker Allan, die blijkens zijn
studie van de St. Bavo niet het minste be
grip van architectonische waarden heeft
gehad, mag wellicht die van onze grote
cultuurhistoricus prof. dr. J. Huizinga
worden gesteld. Het volgende citaat uit
zijn in 1928 verschenen biografie van de
schilder-schrijver Jan Veth (die altijd te
gen steden.sehennis opkwam) is dan ook in
hoge mate actueel. Onder de referendaris
Victor de Sluers dat is juist in de tijd,
waarin Allan schreef was het, volgens
Huizinga „onbarmhartig ontmantelen van
kerken aan de orde. Zo eerde men kunst
en historie, meende men. Veth was een
der eersten, die van beide de gevaren zag
en ervoor waarschuwde. Zijn pleidooi te
gen de al te vaardige ontmanteling van de
Nieuwe Kerk (te Amsterdam; 1897) heeft
een halt toegeroepen niet overal meer
bijtijds aan de welgemeende, maar on
nozele blootlegging van vuile en onbelang
rijke muurvoeten, waar eertijds en van
eeuwen her, een bekoorlijk aangroeisel
van kleine huisjes het kerkgebouw des te
hoger en beschermender deed oprijzen".
Dit reeds bij voorbaat aan het adres van
de lieden, die zouden willen afbreken!
Dr. A VAN DER BOOM
Natuur en Oorlog. Gaarne betuig ik mijn
instemming met het hoofdartikel over de
Waddeneilanden. Ik hoop van harte dat er
genoeg verzet tegen wat er nog van de
snode plannen over is zal kunnen worden
ontketend om ze geheel te doen verdwij
nen.
Nederland volgt hier klaarblijkelijk het
Engelse voorbeeld. Engeland oefent even
wel op een van de Duitse Waddeneilan
den en wat daar een slachting onder de
vogelstand is aangericht heeft zoveel pro
test uitgelokt dat er niet meer met brisant
bommen zal worden gegooid, maar „al
leen" nog maar met rookbommen. Of dat
veel beter is?
Als Engeland klaarblijkelijk al behoefte
heeft aan oefenterreinen buiten eigen land,
hoeveel te meer geldt dat dan voor Neder
land, het kleine, overvolle land, waar nog
maar zo weinig ongerepte natuur over is.
J. W. Th. BEEK
Maandagmorgen stond voor de Haar
lemse economische politierechter, M. J. A.
Bletz, de expediteur G. K. uit Hillegom
terecht, omdat hij artikel 59 van de wet
autovervoer goederen overtreden zou
hebben.
De verdachte gaf toe dat op 15 Decem
ber van het vorig jaar een van zijn wagens
met aanhangwagen door Haarlem had ge
reden met een lading van ruim negen
duizend kilogram aan kalkzandsteenklin-
kers. De vergunning voor de lading be
droeg echter maar zesduizend kilogram en
hoewel deze vergunning later was uitge
breid tot negen ton veroordeelde de politie
rechter K., conform de eis, tot 25 gulden
boete subsidiair vijf dagen hechtenis.
Het rijcentTum „Te Paard" te Heem
stede is voornemens in de maand Augustus
weer een kamp in te rienten te Kootwijker
Duin op de Veluwe. Vorig jaar zijn daar
jongeren gedurende twee weken bijeen ge
weest, maar het is thans de bedoeling jon
geren en ouderen gedurende de gehele
maand Augustus aan een kamp te laten
deelnemen.
Op Koninginnedag houdt het Centrum-
comité van het Haarlems comité voor na
tionale feesten op het terrein aan de Wa
genweg nabij de Emauslaan een concours-
hippique, waaraan enige jonge ruiters van
het rijcentrum „Te Paard" hun medewer
king zullen verlenen. Zij nemen deel aan
een springconcours, aan een voltige-num
mer, aan een caroussel en aan een ponny-
demonstra tie.
De heer E. Schoorl, directeur van de NV
Zaanlandse Zilversmederij, vierde Zondag
zijn zeventigste verjaardag en hield Maan
dag in Brinkmann twee recepties, des
ochtends voor het personeel van de „Zaan
landse" en des middags voor relaties en
belangstellenden.
De heren A. Leinse, bedrijfsleider, en
J. C. Gorter, hoofd van de afdeling ver
koop, wensten de jarige geluk en boden
de heer Schoorl namens het gehele per
soneel een boekwerk (handelend over zil
versmeedkunst) en een legpenning aan.
De heer Schoorl ontving nog meer boek
werken ter aanvulling van zijn reeds uit
gebreide bibliotheek over de zilversmeed
kunst en wat daarmee vexbonden is.
Zaterdagochtend werd in de mangelzaal
van de wasserij „De Hoop", aan de Am
sterdamsevaart te Haarlem, op feestelijke
wijze het feit herdacht dat de heer H.
Beere, bontwasser, vijfentwintig jaar ge
leden in dienst van bovengenoemde was
serij trad. De patroon, de heer C. Jansen,
bood de jubilaris zijn gelukwensen aan
vergezeld van een geschenk in couvert. Te
veris schilderde hij in korte trekken diens
loopbaan. Mevrouw Beere ontving een
bloemstuk.
Het geschenk van het personeel bestond
uit een rooktafel met toebehoren. De och
tend was verder gewijd aan een gezellig
Samenzijn.
Haarlem zal deze maand kennis kunnen
maken met de Oostenrijkse zang en dans
groep „Karntner Trachtengruppe". Deze
groep brengt van 22 tot en met 25 Maart een
bezoek aan Nederland en zal dan ook op
treden in Groningen, Arnhem, Rotterdam en
Amsterdam. Voorts zal men de Oostenrij
kers door de radio kunnen beluisteren en
het is evenmin uitgesloten, dat de televisie
de dansen van de Oostenrijkers in haar pro
gramma zal opnemen.
Het ensemble, dat uit 55 leden bestaat, za!
op 24 Maart op het paleis te Soestdijk door
de Koningin worden ontvangen en het
tournée door Nederland wordt Vrijdag 25
Maart afgesloten in Haarlem, waar de groep
een demonstratie op de Grote Markt zal
geven. B. en W. van Haarlem zullen het ge
zelschap daarna ten Stadhuize ontvangen,
waarop de organisator van de tournée, reis
bureau Cebuto, de Oostenrijkse dansers een
lunch aanbiedt in Brinkmann.
De ..Karntner Trachtengruppe" komt die
dag omstreeks kwart over elf in Haarlem
aan. Zij maakt een mars door de Grote Hout
straat en geeft dan omstreeks half twaalf
gedurende twintig minuten een demonstra
tie op de rotonde van de Grote Markt.
Om twaalf uur volgt de ontvangst door B.
en W. van Haarlem.
Er komt een wijziging in het adres waar
de burgerij haar bijdragen kan storten
voor de organisatie van de „Haarlemse
Muggenronde", waarover wij in ons blad
van Donderdag 3 Maai't en in dat van gis
teren Maandag 7 Maart hebben ge
schreven.
Degenen die willen meehelpen zestig
Haarlemse jongens een plezierige en spor
tieve zomexwacantie te bezorgen kunnen
dat doen via drs. W. Hazevoet, adviseur
voor maatschappelijk opbouwwerk, Raam-
singel 38 zwart, telefoon 11540, giro
514953.
T
Sergeant-vlieger F. E. J. Christoffels
uit Haarlem, die in het kader van het
Verdrag voor Wederzijdse Hulpverlening,
op de Luke-vliegbasis in Arizona, Ver
enigde Staten, zijn vliegeropleiding vol
tooide, bracht bij zijn terugkeer in Neder
land een speciale trofee mee, hem uitge
reikt door hoge Amerikaanse luchtmacht-
autoriteiten. Wat de kranige Haarlemmer
dan wel presteerde, vertelden de Ameri
kaanse bladen op een wijze, geschikt om
de hele belevenis naar het rijk der fabe
len te verwijzen. Van hogerhand werden
deze verhalen evenwel volkomen bevestigd.
Op een mooie, zonnige dag waren ser
geant Christoffels en zijn instructeur, de
Amerikaanse eerste luitenant D. F. Cud-
dihy, bezig om elk in een F. 84 Thun-
derjet het luchtruim boven Ax-izona „in
stukjes te scheuren". Het was de eerste
maal tijdens zijn opleiding dat Christof
fels helemaal alleen een dergelijk toestel
vloog en juist op het moment dat hij dacht
dat alles wel van een leien dakje zou
gaan, ging er iets verkeerd in de motor.
Een blik op de rode waarschuwingslamp
boven zijn hoofd overtuigde de leerling
vlieger ervan dat het met de rnotortempe-
ratuur volkomen mis was. Bovendien
maande de snel teruglopende „speed-
meter" hem tot snel handelen. Sergeant
Christoffels bewees uit het goede vlie
gershout gesneden te zijn door zijn kalmte
te bewaren. Hij sloot de gastoevoer naar
de motor af en bediende zich toen rustig
van zijn radio, om aan zijn instructeur te
vragen wat hij verder moest doen. De in
structeur, die wist dat zij zich ongeveer
vijf en twintig mijl ten Noorden van de
eerste noodlandingsbaan van de basis be
vonden, vloog voor de gehavende machine
uit, welke nog altijd een behoorlijke hoog
te ea snelheid o*ax hQt van deze
landingsbaan. Toen, met uitgepompt lan
dingsgestel kwam de Nederlander, vrijwel
vleugel aan vleugel naast zijn instructeur
en ontving de laatste bezonderheden over
windsnelheid en hoogte. Met een snelheid
van honderd vijf tig mijl per uur i-aakte hij
de baan en maakte een perfecta landing.
Toen hij zijn defecte straaljager tot stil
stand bracht, waren er twee mensen die
opgelucht ademhaalden. Boven, in de lucht
de instructeur cn beneden de koene leer
ling.
Uiteraard droeg de lof in het rapport dat
luitenant Cuddihy vol trots over zijn leer
ling uitbracht, er niet weinig toe bij om de
autoriteiten tot het verlenen van een spe
ciale onderscheiding te doen besluiten.
De Haarlemse politie brengt de burgerij
in herinnering, dat men verplicht is, het
trottoir voor zijn huis sneeuwvrij te ma
ken Het is de bedoeling, dat men zowel
het trottoir als het bijbehorende gedeel
te van de goot vrijmaakt, zodat de putten
niet verstopt kunnen raken. De losge-
schepte sneeuw dient men te verspreiden
op de trottoirrand.
De politie zal er streng op toezien, dat
de bewoners deze verplichting nakomen.
Vanmorgen om halfelf boden de met
sneeuw bedekte bomen, hekwerken en
duintoppen langs de wegen van Bloemen
daal een fraai gezicht en vele wande'aars
genoten er van.
De toestand van de sleebaan op het Kopje
op de Hoge Duin en Daalseweg was van dien
aard. dat mocht de zon geen spelbreker
worden, de jeugd vanmiddag mogelijk nog
gelegenheid zal kriigen de sleesport te be
oefenen.
BINNENLAND
Eind Maart zal mr. J. H. Groen af
treden als directeur der rijkspostspaarbank
wegens het bereiken van de pensioengerech
tigde leeftijd. De heer Groen is op 16 Augus
tus 1919 in dienst der spaarbank getreden.
In 1952 werd hij directeur als opvolger van
de heer J. F. Faber.
Op 29 Maart zal in Alkmaar een open
bare vergadering worden gehouden van de
Katholieke Volkspartij, afdeling Alkmaar,
waarop de heert Frans Tanghe, lid van de
Kamer van Volksvertegenwoordigers in
België, zal spreken over de schoolstrijd in
België. Het onderwerp van zijn rede is: „Wat
hebben wij, katholieke Belgen, u, katholieke
Nederlanders, te zeggen".
Bij een inbraak bij een kruidenier in
de Boreelstraat te Hilversum heeft de dader
f 4000 buit gemaakt. Terwijl de bev/oners af
wezig waren is de man door een bovenraam
geklommen.
De Almelose gemeentepolitie heeft twee
clandestiene radio-zenders in Almelo op
gespoord. Tegen de 23-jarige J. N. en de 22-
jarige F. G. uit Almelo is proces-verbaal
'opgemaakt. De zenders zijn in beslag ge
nomen.
Aan de op 18 April te houden algemene
vergadering van aandeelhouders der Van
Gelder Zor.ne N.V. zal worden voorgesteld
over te gaan tot uitkering van 12 pet. divi
dend (onveranderd) op de preferente en
gewone aandelen. In dit dividend delen ook
de gewone aandelen welke in December
1954 aan de aandeelhouders zijn uitgegeven
bij het verstrekken van de agiobonus van
10 pet
Vissers uit Staveren hehhen met hun
vaartuigen d haven opengebroken. Het
IJselmeer ten Westen en ten Noorden van
Staveren is geheel ijsvrij.
Uit het Comité Wederopbouw Troelstra-
oord is een werkcomité gevormd onder voor
zitterschap van de heer E. Kupers. Met een
inleiding van de heer C. van den Lende
Woensdagavond te 18.20 uur over Hilver
sum r zal de landelijke wederopbouwactie
beginnen. Op dit ogenblik is 12.000 gulden
bijeen.
De bond van Nederlands P.T.T.-perso-
neel „Ons Belang" een organisatie, welke
niet is toegelaten tot het georganiseerd
overleg heeft in een brief aan de minister
van Verkeer en Waterstaat aangedrongen op
inwilliging van haar eis. dat het PTT-per-
soneel een loonsverhoging van 10 pet. wordt
toegekend. Met terugwer'-ende kracht van
October 1954 af.
De presi^-nt-curator van de Techni
sche Hogeschool te Delft. dr.C. H. van der
Leeuw, wordt op 16 Maart 65 jaar.
De Canadese ambassadeur in Neder
land, de heer Thomas A. Stone, is Zondag
in het stadion te Krefeld waar de ijshockey-
wedstrijd Canada—Rusland werd gespeeld,
gevallen. Hij is ter observatie in een zieken
huis opgenomen. De ambassadeur zal binnen
enkele daeen naar ons land terugkeren.
De mijnenveger „Axel", één van de
s°rie van 32 mijnenvegers, die gedeelte
lijk voor Amerikaanse rekening in Neder
land wordt gebouwd. is op de werf De Groot
en Van Vliet te Slikkerveer te water ge
laten.
Het was Zondag 60 ïaar geleden dat mr.
E. J. Philips te 's Gravenhage aan de uni%'er-
siteit te Leiden is gepromoveerd tot doctor
in de rechtswetenschap.
Voor de reconstructie van het wegvak
tussen De Langelaan en De Zilk in de ge
meente Noordwiikerhout is od de begroting
van de provincie Zuid-Holland 500.000 gulden
uitgetrokken.
Te Rotterdam is het nieuwe vracht-
nassamersschip „Wonosobo" van de Konink
lijke Rotterdamsche Lloyd te water gelaten.
De Wonosobo is het 25ste schip. dat sinds de
oorlog aan de vloot van de Lloyd werd toe
gevoegd.
tv heer Alfred Stirling, die sinds Octo
ber 1950 ambassadeur van Australië bij het
Nederlandse Hof is geweest en die thans is
benoemd als ambassadeur in Frankrijk, heeft
Zondagmiddag per K.L.M.-vliegtuig ons
land verlaten voor een kort bezoek aan zijn
vaderland. Daarna keert de heer Stirling
naar Eurpa terug. De 1 er Hugh A. McClure
—Smith, die in de afgelopen twee jaar gezant
van Australië in Egyote is geweest, zal de
heer Stirling in Den Haag ODvolgen.
Bij Koninkliik Besluit is benoemd tot
kantonrechter te Arnhem: mr. J. P. Bervoets,
thans kantonrechter te Bergen on Zoom.
De Bond van Nederlandse Militaire Oor
logsslachtoffers zal in Doorn een aantal
bungalows laten bouwen, -aar de leden van
de bond hun vacantie kunnen doorbrengen.
De grond is reeds aangekocht en de stieh-
tingsacte genasseerd. Voor dc bouw schonk
het ministerie van Oorlog f 600.000. Neder
landse militairen zullen de grond, een opper
vlakte van 18 ha. egaliseren.
Twee Nederlandse deelneemsters heb
ben zich rpeds aangemeld voor de wedstrij
den om het wereldkampioenschap machine-
schrijven in alle talen, die voor het eerst, en
wel op 31 Juli 1955 te Monaco zullen worden
gehouden.
Een schaap van de gebroeders Schipper
te Oud-Beijerland heefl Zaterdagmiddag vier
lammeren geworpen. De geboorte van drie
lammeren is al een zeldzaamheid, dus een
bijzondere gebeurtenis is dit wel. Alleen niet
voor dit schaap, want het heeft vorig jaar
ook al het leven geschonken aan een vierling.
Kees van Iersel. thans nog mede
directeur van de toneelgroep Theater, zal op
1 September bij de VARA in dienst treden als
regisseur voor televisie-uitzendingen.
HAARLEM EN OMGEVING
De driejarige Johan Kulner uit de Zuid-
polderstraat in Haarlem wilde Maandag-
moi'gen naar oma in Haarlem-Noord. Maar
hij slaagde er niet in. de tocht te volbren
gen: in de omgeving van de Haarlemse Snda-
fabriek gleed hij in een sloot. Hij is er door
een veertienjarige iongen uitgetrokken en
een huis aan de Spaarndnmsewee binnen
gebracht, waar hij door zijn moeder is af
gehaald.
De eerstvolgende vergadering van de
gemeenteraad van Bloemendaal v/ordt niet
op Donderdag 17 Maart, maar op Donderdag
24 Maart gehouden.
HAARLEM. 7 Maart 1955
ONDERTROUWD: 7 Mrt. R. Dekker en
H G C Bi
1 GEHUWD: 7 Mrt, A. Schippers en A. P.
Oranje.
BEVALLEN van een zoon: 5 Mrt, J. M.
HeiliegersVcrhallen; M. E. Daalmanvan
Excel; J Miedema—Dorst; S. M. Kooij—
Ceelie; P. J. Koppen—Zuijdervliei; 6 Mrt,
J. C. BurggraafPrins; F,. C. M. Bank-
van Schie; W. M. RoestenbergBosch: A.
BerendsDiekmann; J. GroeneveldHalder-
man; E. de Muijnck—Visser; H. W. van den
BergVerkerk; J. Ruttede Crocq; B. W.
M. Visservan Maris; 7 Mrt, I. Ch. Zuur
bierVanhöfer.
BEVALLEN van een dochter: 3 Mrt, J.
MolenaarNievaart; 5 Mrt, E. M. W. van
PampusI'ackenitz; H. A. BurrijLeve
ring; A. W. Douwesde Jong; P. de Groot
Seth Paul; A. SleijsterHeemskerk; 6 Mrt,
W. den Hartigh—Balder; E. Beider—Hamer-
ling; C. DuijsRozendaal; 7 Mrt, F. P. L. M.
van Mensvan der Putt.
OVERLEDEN: 4 Mrt. H. Kensen, 61 j.,
Prinsen Bolwerk; G. G. Veldt, 81 j.. Wester-
houtpark; J. L. Lens. 75 j., Tesselschade-
straat; 5 Mrt. A. C. Vernoutvan Pelt, 85 j.,
Wilhelminapark; H. Olde Hensken. 83 j.,
Karei van Manderstraat; 6 Mrt. R. Planting.
73 j.. Spionkopstraat; C. W. J. C. Houtkamp,
19 m„ Kamperlaan.- A. J. Dinkelaar, 8 j.,
Gasthuisvest,
