Mendès-France wil allen die
progressief denken verenigen
Televisiebestel zal wel gelijk
worden aan dat van de radio
Schilders ontwierpen stoffendessins
Naar vernieuwing strevende
krachten zijn aanwezig
Vooruitzichten der Franse politiek
Schijvenschuürders
solidair met stakende
diamantbewerkers
Menig meisje
Gerben Sondermann
door geluidsbarrière
Geert Kamermeerderheid voor een
nationaal algemeen programma
Tentoonstelling in het
Stedelijk Museum
Taxi werd bij botsing
op het ijs geslingerd
y A IJ DAG 11 MAART 1955
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Links front
Radicaal front
Boven „verschrikt" Amsterdam
Volksfront
Bezwaren tegen vetorecht
DIT IS HET GEHEIM VAN SLOAN'S LINIMENT
„Veelkleurig
Geen bezwaar
tegen reclame
Eén dodetwee ernstig
gewonden
(Van ónze correspondent in Parijs)
Pierre Mendès-France die acht maanden lang vrijwpl onafgebroken, dag en
nacht in touw is geweest om in een bovenmenselijke poging enige orde op de
Franse zaken te stellen, is na de aflossing van de wacht, met zijn vrouw naar
Mégève vertrokken. P.M.F. is een hartstochtelijk, ofschoon niet altijd even for
tuinlijk skiër. Hij heeft al twee maal een been gebroken.
Het moet zijn bedoeling zijn minstens twee weken in de bergen te blijven en
niemand zal beweren, dat enige rust hem niet zou toekomen. Of hij zich die rust
gunnen zal, is een vraag. In zijn koffers had hij in elk geval een dictafoon gepakt
en op de derde dag van zijn verblijf in het berghotel waar hij zijn intrek had
genomen, stond er al een typiste voor zijn deur.
De vraag wat hij haar dicteren gaat, behoort tot de onderwerpen waarnaar poli
tieke kringen in Parijs bijzonder ijverig gissen. Mendès-France „het spook in de
coulissen zoals zijn rooms-katholieke tegenstander Teitgen hem al heeft ge
noemd bestaat het aldus als ambteloos burger, ver van Parijs, de politieke be
langstelling van zijn land intensiever bezig te houden dan zijn opvolger en voor-
ifd
noemd bestaat het aldus als ambteloos burger, ver van Parijs, de politieke be-
enc
maïige „briljante secondant" Edgar Faure dat aan het hoofd van zijn veelkop
pige regering vermag.
Men heeft indertijd het kabinet Mendès-
France wel een linkse regering believen
te noemen. Dat was zeker geheel juist, al
hebben dan ook de socialisten hoewel
niet in het kabinet vertegenwoordigd
de vroegere premier tot het laatst het
trouwst gesteund. Trouwer dan zijn eigen
partijgenoten. Het was de radicaal René
Mayer die zijn val bewerkte. Mendès-
France is echter geen socia.ist, ofschoon
hü wel voorstander is van een vrij straf
geleide economie. Beter dan met de ter
men links of rechts, kan men zijn politiek
omschrijven als een hartstochtelijke po
ging om de broodnodige hervormingen in
te voeren waardoor Frankrijk weer in de
voorste rij der grote mogendheden kan
worden gebracht.
Pogingen die intelligente waarnemers
van alle kleuren en gezindten sedert jaren
hebben aangeprezen, maar waartoe nie
mand voor hem de nodige moed en energie
had kunnen opbrengen.
„Links" kan men die politiek alleen
noemen, indien men dat begrip vereen
zelvigt met een ruime dosis bezieling,
durf, scherpzinnigheid en verantwoorde
lijkheidsbesef voor de toekomst en de be
reidheid afstand te nemen van te nauwe
groeps- en partijbelangen.
Hoe verwarrend die termen links en
rechts ook dan nog blijven blijkt wel uit
het feit dat Mendès-France een groot deel
van zijn aanhang vond onder de Gaul
listen die in de Nationale Vergadering op
de uiterst rechtse banken zijn gezeten. Die
verspreiding van de PMF-volgelingen
over de verschillende partijen heeft de
mislukking van zijn experiment in de
hand gewerkt. Het ligt daarom voor de
hand dat Mendès-France, nu hij weer vrij
man is, zijn tijd zal gebruiken om te stre
ven naar een bundeling van al die ver
spreide krachten. Eenheid maakt macht,
vooral in de Franse politiek die door
groepsbelangen en feodaliteiten wordt be
heerst.
Mendès-France moet zijn instemming
hebben betuigd met het streven van het
Parijse weekblad „L'Express" dat de stoot
wil geven tot de vorming van een links
blok op liberale grondslag, dat reeds als
„La Nouvelle Gauche" wordt aangeduid.
Wat de ideologische inhoud van dat woord
zou zijn, is niet zuiver aangegeven.
De rooms katholieke Nobel-prijswin-
naar, de romancier Frangois Mauriac,
ijvert voor deze plannen waar zich ook
een andere grote Franse schrijver, André
Malraux, achter heeft gesteld, de voor
malige communist, die later een trouwe
volgeling van generaal De Gaulle zou
•worden. Ook De Gaulle zou niet afwijzend
staan tegenover de organisatie van zo'n
links-georiënteerd blok waarvan Mendès-
France dan de bezielende leiding zou voe
ren. Voorlopig blijven dit vrij vage plan
nen, om niet te zeggen: visioenen, waar
voor men voornamelijk in de kringen van
links intellectuelen warm loopt.
Niettemin valt het moeilijk te weer
leggen dat uit deze warreling van ge
dachten, hoe tegenstrijdig ook nog, het
initiatief moet voortspruiten waardoor
Frankrijk, volgens de veelbelovende denk
beelden van Mendès-France, kan worden
ADVERTENTIE
IEI REUZE PAK MEI 14 IN DE ZAK
De Amsterdamse schijvenschuürders,
werkzaam voor diamantondernemingen,
bebben zich met de thans in staking zijnde
diamantbewerkers solidair verklaard. Van
volgende week af zullen zij alleen in die
ondernemingen hun werk verrichten, die
met de A.N.D.B. tot overeenstemming zijn
gekomen, dat wil zeggen de eisen van de
diamantbewerkersbond dan zullen hebben
ingewilligd.
hersteld. Mendès-France is te vee] poli
ticus en realist om te spelen met i e ge
dachte van weer een nieuwe partij. Het
is vooral de veelheid van partijen die
Frankrijk zo dicht bij de afgrond heeft
gebracht. Daarom zweeft PMF vermoede
lijk een coalitie van bestaande formaties
voor de geest, op de grondslag van een
gemeenschappelijk handvest waarin hu
manistische en liberale idealen van de
Franse revolutie voor de moderne tijd op
nieuw kunnen worden geformuleerd. Van
die coalitie zouden in ieder geval ook de
radicalen deel uitmaken. Het is daarom
niet onwaarschijnlijk dat PMF zal trach
ten eerst zijn positie in zijn eigen partij
te verstevigen.
In December, op hel congres van de
radicalen in Marseille, toen Mendès-
France door de oude partijpatriarch Her-
riot tot zijn geestelijk erfgenaam werd
uitgeroepen, had hij zonder veel moeite
ook de organisatorische leiding van de
partij in handen kunnen nemen. Door zijn
regeringstaken in beslag genomen, heeft
hij die „greep naar de macht" toen ver
zuimd. De kliek van gladde rakkers met
Martinaud-Deplat en René Mayer aan het
hoofd, die PMF in zijn hoogtijdagen hun
bewondering en eeuwige trouw bezwoe
ren, heeft haar centrale positie behouden
en welk gebruik of misbruik daar
van werd gemaakt, heeft men ervaren.
Ier onmogelijk kunnen ontberen. En het
gevaar van het Trojaanse paard, van com
munistische cellenbouw in de regering en
de Franse administratie dat na de bevrij
ding allerminst denkbeeldig is gebleken,
kan goeddeels worden opgeheven door het
tegenwicht van een nationale concentra
tie van radicalen, socialisten, „linkse"
Gaullisten en vooruitstrevende rooms ka
tholieken.
Met alle voorzorgsmaatregelen die denk
baar zijn en die De Gaulle indertijd ook
vergeefs genomen had en onder het
voorbehoud dat Moskou de teugels over
de Franse communisten wat zou laten
vieren, blijft een nieuw volksfront toch
altijd een gevaarlijk avontuur. PMF be
schikt gelukkig over voldoende besef voor
de politieke verhoudingen en de inter
nationale werkelijkheid om zich aan dit
vuur niet voortijdig te branden. Dringend
is die k\ stie nog lang niet.
Op dit ogenblik zit Frankrijk nog on
wrikbaar in de greep van een rechtse
coalitie die in het gunstigste geval tot dè
Kamerverkiezingen inde zomer van het
volgend jaar haar politiek van het „immo
bilisme" zal voort zetten. Om enig licht
van hoop te ontsteken hoop vooral ook
voor de rest der vrije wereld in deze
voorlopige uitzichtloze duisternis, lijkt het
ons gewenst de krachten die tot ver
nieuwing kunnen leiden, reeds nu wat
uitvoeriger te schetsen. Dat is de opgave
geweest die we ons in dit overzicht van
Frankrijks binnenlandse politiek waar
door de toekomst van Europa voor een
ruim deel wordt bepaald, hebben gesteld.
Voor het eerst is een debat in de Tweede Kamer door de televisie uitgezonden. Dit geschiedde Donderdagmiddag bij het
televisiedebat. Tijdens de zitting maakte onze fotograaf deze opname, waarop we v.l.n.r. zien: mr. Coops (3e comm.-griffier);
mr. A. C. de Ruyter (le comm.-griffier); mr. L. G. Kortenhorst (voorzitter); mr. A. F. Schepel (griffier); mr. G. M. A. M.
Huigens (2e comm.-griffier); terwijl we voor de camera de kamerleden dr. J. Schouten en E. Vermeer zien.
ADVERTENTIE
zou er leuker uitzien, wanneer ze met
enige zorg haar regenmantel zou kie
zen. En wat is het eigenlijk simpel,
want LIPPITS heeft niet alleen veel
variatie in regenmantels, maar ook de
juiste kijk op wat bij U past. Ga gerust
af op 't advies van
ANNO 1896
KRUISWEG 72 HAARLEM
Wanneer het Mendès-France echter zou
gelukken de leiding van zijn partij in
handen te krijgen, dan heeft hij een goede
kans bij de verkiezingen van het volgend
jaar als de grote overwinnaar uit de strijd
te komen. Zijn gezag is in het hele land
zonder twijfel wijd verspreid en diep ver
ankerd. Vele zijner aanhangers zullen er
echter weinig of niets voor voelen, hun
stem uit te brengen op een partij waarin
de lakens worden uitgedeeld door de fel
ste en vooral deloyaalste tegenstan
ders van hun grote man. Daarom blijft het
voor PMF de meest urgente taak eerst
de inwendige machtsstrijd in zijn radicale
partij te winnen.
Daarna kan hij in overleg treden met
kleinere, verwante groepen als de partij
van zijn vroegere minister van Binnen
landse Zaken de jeugdige Mitterrand, en
met de socialisten. Willen de socialisten
eindelijk van een negatieve oppositie over
schakelen naar een positief beleid, dan
ligt hun enige mogelijkheid in een op
recht accoord met Mendès-France. Zoals
de kaarten nu verdeeld zijn, zou echter
zelfs zo'n uitgebreide coalitie, nog altijd
geen absolute meerderheid (en dus een
basis voor een constructief en stabiel re
geringsbeleid) opleveren.
Er gaan ook al voorzichtige stemmen op
om een brug naar de communisten te
slaan waardoor dan het volksfront uit de
jaren '36 zijn wedergeboorte zou beleven.
Men merkt helaas niet ten onrechte
dan wel op dat de Franse arbeidersmassa
nog altijd in de communistische partij
haar enige politieke machtsapparaat van
betekenis bezit. Een politiek van sociale
vooruitgang zou deze communistische pei-
Amsterdam is Donderdagmiddag opge
schrikt door enige bijzonder harde knal
len. De vloeren van huizen en kantoren
trilden en het is begrijpelijk, dat men zich
angstig afvroeg wat er aan de hand was.
Allerlei gissingen werden gemaakt: er zou
een vliegtuig zijn neergestort; in de petro
leumhaven was een tank ontploft; er werd
met afweergeschut geschoten; de genie was
bezig op het IJselmeer de zich door de
Oostenwind ophopende ijsschotsen op te
blazen, enzovoorts.
Niets van dit alles was waar. De knal
len werden veroorzaakt door het doorbre
ken van de geluidsbarrière met een van de
nieuwe Hünterstraaljagers, gevlogen door
Gerben Sondermann. De invlieger betuigde
later zijn spijt. Tijdens een oefen-vlucht op
grote hoogte was hij boven de hoofdstad
door de geluidsmuur gebroken. Hij zelf
had er niet zo veel van gemerkt en het
was niet zijn bedoeling geweest om het
boven Amsterdam te d-oen.
Na de eerste middag van het televisie-debat in de Tweede Kamer kon men
reeds vaststellen dat de opzet van het Nederlandse televisie-bestel voor de toe
komst precies eender zal worden als van de radio. Voor een volledig algemeen
programma van nationaal karakter, in de geest van de Engelse BBC, pleitten
alleen mevrouw Fortanier-De Wit (V.V.D.), de heer Welter (K.N.P.) en als een
ling van zijn fractie de heer Goedhart (P.v.d.A.). Maar zij zeiden zelf al dat
daarvoor toch geen meerderheid in de Kamer zou zijn. Blijkens de redevoe
ringen van de heren Peters (K.Y.P.), Krol (C.II.U.) en Van Sleen (P.v.d.A.) be
staat er (in weerwil van enig verschil in hun standpunten) in de Kamer een
overwegende voorkeur voor eigen programma's van de omroepverenigingen met
daarnaast, gedurende een kwart of ten hoogste de helft van de zendtijd, een
algemeen of „gezamenlijk programma". Maar hoe? Daarover zijn de meningen
nog verdeeld.
Een gedeeltelijk algemeen programma is
ook de opzet in het plan van minister Cals,
die de dmroepverenigingen wil verplichten
al hun programma's voor te leggen aan een
algemeen programma-commissie, die er een
keus uit kan doen voor het algemeen
programma. Maar de omroepverenigingen
krijgen dan het recht, zelfs het veto-recht,
een programmaonderdeel te verwerpen
voor uitzending in het algemeen pro
gramma.
De heer Van Sleen (P. v. d. A.) ver
klaarde dat zijn gehele fractie overwegend
bezwaar heeft tegen het veto-recht. Als de
minister dat handhaaft, zou hij door middel
van een motie een uitspraak van de Kamer
vragen. Hij wil dat er in de algemeen pro
grammacommissie democratisch bij meer
derheid van stemmen wordt beslist.
Daarentegen betoogden de heren Peters
(KVP) en Krol (CHU) dat met het ver
plicht inbrengen van alle programma's in
de algemeen programma-commissie het
ADVERTENTIE
Da tekening links, gemaakt naar een infri-rood foto,
toont U het geheim van Sloan's Liniment. Sloan's Lini
ment stuwt zuiverend bloed naar de pijnlijke plekken,
om de zieke weefsels te genezen. Daarom geeft Sloan's
Liniment zo'n opmerkelijke verlichting bij rheumatiek,
spit, jicht, spierpijn, stijve nek, zenuwpijnen enz.
Daarom is Sloan's, sinds tientallen jaren, het meest ge
vraagde Linimenc. Zorg dat U het altijd in huis hebt.
copyright U.S.A.
•fc Pos op voor nomook. lef op de hand
tekening van Sloan op elke verpakking.
Sloan s liniment Registered U.S.A. Potents Öfi
veto-recht vereist is. Maar'veel liever (en
daarop drongen zij aan) wensen zij samen
werking op basis van vrijwilligheid zoals
thans reeds gebeurt. Daaraan geven ook de
omroepverenigingen de voorkeur.
Van een door tie omroepverenigingen te
verzorgen gezamenlijk programma had
mevrouw F o r t a n i e rD e W i t (VVD)
echter geen grote verwachtingen. De prak
tijk van de radio is bedroevend, zei zij. Zij
had verzameld wat er in een willekeurige
week als „gezamenlijk programma", het
onschuldigste wat er is, was uitgezonden
en onder gelach somde zijn op: nieuwsbe
richten, sportuitslagen, waterstanden, och
tendgymnastiek, populaire gramofoonplaten
de „Zingende Bougie" enz. Een enkele maal
is er een concert van beter gehalte. Zij be
pleitte voor de televisie van de omroepver
enigingen één programmastaf voor één alge
meen programma, waarin iedereen 't eigene
op eigen wijze geeft. Dat is 'n weerspiegeling
van ons nationale culturele leven. Door
versnippering van krachten zullen de
programma's beneden de maat blijven. Zij
begreep niet dat de KRO en de NCRV be
zwaar maken tegen een godsdienstige uit
zending in een algemeen programma. Een
programma van vele kleuren moet tezamen
een harmonisch geheel vormen.
Omdat mevrouw Fortanier wel inzag dat
haar denkbeeld van een nationale televisie
geen kans maakt, bepleitte zij verbeterin
gen in het plan van de minister, een samen
gaan in groter verband zonder prijsgeven
van eigen levensovertuiging. Zij wenste
dat de Nederlandse Televisie Stichting aan
de top niet enkel bestaat uit belanghebben
den. Het vetorecht moet vervallen en voorts
wilde mevrouw Fortanier dat de algemeen
programma-commissie eigen initiatief kan
ontplooien en daarvoor ook kan beschikken
over de staf van de omroepverenigingen.
Een afwijkende mening van de meerder
heid van de P. v. d. A.-fractie verkondigde
de heer Stufken s, sprekende namens
een aantal leden van de P. v. d. A. Hij
verdedigde een algemeen programma, dat
niet ieders gevoelens ontziet, maar dat een
soort grootste gemene deler is, waarin ook
de verschillende levensbeschouwingen el
kaar ontmoeten. Iedere te eerbiedigen over
tuiging moet haar bijdrage kunnen leveren
tot de scheppende cultuurvorming van ons
volk. Hij wenste daarom ook dat een onaf
hankelijke commissie het algemeen pro
gramma beoordeelt. Van vrijwillige samen
werking heeft hij geen grote verwachtingen.
Ofschoon de heer Weiter (KNP) liever
een nationale televisie wenste, betuigde hij
om practische redenen instemming met de
instelling van een algemeen programma
van 50 percent van de zendtijd. Het bestuur
van de Nederlandse Televisie Stichting zou
hij willen uitbreiden met onafhankelijke
culturele deskundigen naast de vertegen
woordigers van de minister en de omroep
verenigingen.
Wilt u vast, een voorproefje krij
gen van het soort dessin, waarin
u wellicht binnenkort gekleed zult
gaan? Vindt u het nu nog een
vreemd idee dan voor uw kleren
kast te staan weifelen of het van
daag een Karei Appel of een Frie
da Hunziker zal zijn? Mochten
deze vragen u wat onbegrijpelijk
voorkomen, dan zoudt u zich naar
het Amsterdams Stedelijk Mu
seum kunnen begeven, waar van
13 Maart tot en met 25 April een
tentoonstelling wordt gehouden
van tekeningen van dessins, ont
worpen door schilders. Tevens
vindt u er voorbeelden van Ne
derlandse en buitenlandse stoffen.
Enige weken geleden hebben wij
u reeds verteld, dat een groep van
circa vijfentwintig Nederlandse
schilders de textieldrukkers in
Twente en Oost-Brabant heeft be
zocht. In verband met een op-
iracht voor een te ontwerpen des
sin werden zij aldaar met de tech
nische eisen, hieraan verbonden,
in kennis gesteld.
In het geheel zijn er meer dan
driehonderd tekeningen ingezon
den, waarvan thans een zeventig
tal is tentoongesteld. Sommigen,
onder wie de Overveense schilder
A. v. d. Vossen, hadden liefst veer
tig ontwerpen gemaakt, anderen
waren minder productief, maar
een gemiddelde van vijftien per
deelnemer mag' er toch zijn.
Behalve één dessin, dat van el
ke schilder is aangekocht, zullen
nog andere tekeningen door de fa
brikanten en collectionneurs wor
den gebruikt, onder anderen van
Wim Kersten, Hendrik van Bot-
tenburg en Frieda Hunziker. Som
mige dessins waren practisch on
uitvoerbaar, doordat er te veel
tinten in waren gecombineerd, an
dere inzendingen, te groot opge
zet, zouden in gewijzigde vorm
wel dienst kunnen doen.
Opvallend is, dat de meesten in
het algemeen het best hebben ge
werkt in het genre gordijn- en
rokkenstoffen en dat is logisch,
als men bekenkt, dat een schilder
meer op een plat vlak dan op in
plooien vallend textiel is ingesteld.
Het best vonden wij Van Bot-
tenburg, die in hetzelfde genre als
zijn abstracte schilderijen heeft
gewerkt. Zijn ontwerpen hebben
een geheel eigen stijl, doch zij
passen zich wonderwel aan bij wat
Parijs dit jaar gaat brengen: een
ondergrond met wolkachtig effect,
waaruit felle kleuren naar voren
springen.
Van de vaak meditatieve ont
werpen van André van der Vos
sen was al direct een wit naar
zwart overlopend kiezelsteendes
sin gekozen.
Het werk van Crouwel, Keus en
Wim Strijbosch, bescheiden en
rustig van kleur, vertoont ver
wantschap met het genre „Bijen-
De schilder Van Bottenburg
temidden van door hem
ontworpen dessins
korf" gordijnstoffen. Een origine
le vondst van Wim Kersten moet
zeker word vermeld: hij had gril
lige papierstroken opgeplakt en
daarmee de karakteristieke bewe
gingen van rookkringen nage
bootst.
Een van de weinige vrouwen,
die had ingezonden, Frieda Hun
ziker, maakte vooral voor rokken
en gordijnen geschikte dessins.
Aardig zijn haar willekeurig ge
plaatste figuurtjes, die aan kom
ma's doen denken.
Het is wel gebleken, dat het
niet zo eenvoudig is dessins voor
textiel te ontwerpen, omdat een
zekere technische kennis van het
drukproeédé onontbeerlijk is. Ook
mag later niet van de draagster
van een dergelijke jurk worden
gezegd: „Die loopt in een teke
ning rond!"
Liefst twaalf zalen van het mu
seum zijn met stoffen en tekenin
gen gevuld. De Nederlandse pro
ductie van japonstoffen en wo
ningtextiel is uitgebreid vertegen
woordigd. Daarnaast zijn er stof
fen uit Frankrijk, Zwitserland,
Duitsland, Amerika, Zweden en
Denemarken.
Van de Franse schilder Raoul
Dufy kan men naturelkleurig lin
nen bewonderen, met ingekleurde
pentekeningen van strandtafereel-
tjes, groepjes huizen en een ten
nisbaan bedrukt. Naast stoffen
van Karei Appel hangt een van
zijn schilderijen. Van der Lek is
vertegenwoordigd met een paar
doeken, gevuld met enkele ge
kleurde blokjes. Als japondessin
zou dit wel voldoen. Fraai is een
Amerikaanse everglaze, bedrukt
met vage lila, gele en blauwgroe
ne bloemen.
Een der zalen is geheel ge wij.1
aan het wandtapijt. Hier hangt
onder andere een interessante ne-
gertapa, geschilderd op een die
renhuid. Ook treft men er een
wanddoek van Le Corbusier, sa
mengesteld uit de meest uiteen
lopende lappen, en wandkleden
van Kitty v. d. Mrjll, Dekker en
Brissière.
Deze tentoonstelling is wel spe
cial voor de vrouw bestemd. Hier
kan zij zien wat andere landen
drukken en wat Nederland produ
ceert. Ook kan zij haar mening
geven op een enquêteformulier.
Ze mag drie dessins uitkiezen, die
haar het meest aanspreken en de
beste inzendingen worden beloond
met een lap stof. Verder kan zij
invullen of ze liever een groot of
een klein dessin draagt, een dui
delijke of een vage voorstelling,
een fleurige of een stemmige stof.
Ook wordt haar oordeel gevraagd
over de stoffen, die momenteel in
de handel zijn.
Deze enquête lijkt ons zeer leer
zaam. Misschien draagt deze er
toe bij, dat de Nederlandse vrouw
meer gevoel voor deze materie
krijgt, ook op andere dingen dan
het eeuwige bloemetje attent
wordt gemaakt en er een beter
wederzijds begrip groeit tussen fa
brikant en koopster. T. R.
Politieke propaganda wilde de heer
W e 11 e r in de televisie uitdrukkelijk ver
bieden.
Mevrouw F o r t a n i e rD e Wit (VVD)
had tegen politieke voorlichting geen be
zwaar, maar dan moet de WD ook aan bod
kunnen komen en niet worden uitgesloten
zoals in de radio.
In dit verband vroeg zij aan minister
Cals of hij wel eens naar de VARA luistert.
Er werd direct geroepen: „Dat mag hij
niet wegens het Mandement!"
Ad rem antwoordde- mevrouw Forta
nier: „Ik vraag niet of hij „regelmatig"
luistert, maar of hii „wél eens luistert."
Er werd uit de -Kamer ook nog bezwaar
gemaakt dat door de televisie alleen kerk
diensten mogen worden uitgezonden „met
een passende omlijsting." Men wil kerke
lijke organisaties vrijlaten in hun uitzen
dingen die ten hoogste vijf percent van de
totale zendtijd zullen bedragen in de ge-
dachtengang van minister Cals.
Tegen reclame in de televisie had nie
mand bezwaar, maar men drong wel aan
op voorzichtigheid, want velen staan hui
verig tegenover de invloed van reclame
programma's.
Ook met het kijkgeld van 30 per jaar
kon men algemeen accoord gaan. Men wil
echter het kiikge-ld doen innen in ten min
ste vier termijnen in plaats van twee. Tegen
dc vooruitbetaling bestaat ook wel enig
bezwaar.
Vandaag wordt het televisie-debat voort
gezet.
De 43-jarige heer D. Zeeman uit St.
Maartensbrug is Donderdagmiddag bij een
autobotsing in de Beemster ernstig gewond.
Hij is later in het stadsziekenhuis te Pur-
merend overleden.
Toen de heer Zeeman met een bestel
wagen op het kruispunt Jisperweg-Rijper-
weg in de Beemster kwam, ontstond een
botsing met een taxi uit De Rijp. De taxi
werd op het ijs van een langs de weg
lopende sloot geslingerd. De passagiers,
twee bejaarde dames uit Graft, werden
ernstig gewond en moesten naar het St.
Liduin-aziekenhuis te Purmerend worden
vervoerd. De taxichauffeur liep geen lei
sel op.
ADVERTENTIE
BARTELJORISSTR. HAARLEM IR 13439
FERD. BOLSIR. 48 A DAM - TEL 717162
DUFFEL MONTY COATS
ENSEMBLE WIM SONNEVELD
Het tableau de la troupe van het ensem
ble Wim Sonneveid voor het seizoen 19.35-
1956 bestaat uit: Wim Sonneveid, Joop
Doderer. Nico Knapper, Jan Staal, Conny
Stuart, Kitty Kluppel 1, Yda Andrea, M:eke
Last, Je'ie de Vries (piano)' en Jan B ok
(guitaar)
