Vier jaar geëist tegen verdachte,
die zijn onschuld volhoudt
SMAAKT BETER DAN SHAG
Agenda voor
Haarlem
Eis van drie jaar tegen de man
in wiens huis het gestolen
geld verstopt was
Ongemotiveerde staking bracht
niemand een stap verder
Roof van f61.000 uit postauto
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
Groot arbeiderstekort
in Limburg
Eis tegen kapitein
van Regina: acht
maanden ontzegging
Schippervati Urker
kotter veroordeeld
„Kota Baroe" aan de
grond en weer vlot
Relativiteit
Nederlandse studente
bij Kassei verongelukt
Koningin Juliana bij
tiende landdag van UW
Koningin ontving
goodwill-ambassadrice
3
Chauffeur kwam veilig
heidsinstructies niet na
smaken:
dank zij Clark Procédé EQ7
waarschuwen tegen
Raad voor de Scheepvaart
Londen heeft zijn kranten weer terug
Raad voor de Scheepvaart
DONDERDAG 21 APRIL 1955
De Amsterdamse rechtbank heeft Woensdag de strafzaak behandeld tegen twee Am
sterdammers, die respectievelijk verdacht worden van de op 28 October gepleegde
roof van een geldtrommel en een postzak uit een bestelauto van de P.T.T. te Amster
dam en van de heling van het op deze wijze gestolen bedrag van ruim f 63.000.
Voor de heling stond terecht de 33-jarige gedetineerde bankwerker Frans J. H., in
wiens werkplaats aan de Tuinstraat de politie begin December, begraven onder de
klinkervloer en verstopt in een blikken jamtrommel 51.000 gulden vond. Achter
een kapstok troffen de rechercheurs bovendien 3800 gulden aan, in een koektrom
mel 361 gulden en in de huiskamer van de woning van Frans nog eens f 127. Deze
verdachte gaf toe, dat hij het uit de postauto geroofde geld geheeld had. De officier
van justitie eiste tegen hem drie jaar gevangenisstraf.
Anders stond de zaak met de tweede verdachte, de 30-jarige gedetineerde koopman
Henk S., de compagnon van Frans H. Deze Henk, die aanvankelijk ontkende iets van
de roof af te weten, moest in de loop van het vooronderzoek, dank zij overstelpend
bewijsmateriaal, tenslotte toegeven dat hij begin December met* zijn compagnon in
diens werkplaats de stapels bankbiljetten had geteld. Hij bleef echter ontkennen de
diefstal zelf gepleegd te hebben.
De officier van justitie noemde echter vijf aanwijzh ngen, die zijns inziens onom
stotelijk aantoonden, dat niemand anders dan Henk achter op de langzaam rijdende
bestelauto is gesprongen, de achterdeur met een steeksleutel heeft geopend, de trom
mel en de postzak eruit heeft getrokken, daarmede van de wagen is gesprongen en
vervolgens zijn buit in veiligheid heeft gebracht. Hij eiste tegen Henk wegens diefstal
vier jaar gevangenisstraf.
Er werden vijftien getuigen gehoord,
onder wie vijf van de politie, drie van de
P.T.T.een echtpaar, dat op de avond van
de diefstal een man achterop de rijdende
postwagen had zien springen en- drie ge
vangenen, die in de cel over hun weten
schap ten aanzien van de roof met elkaar
gesproken hadden.
Bij het verhoor van de 54-jarige chauf
feur P. W. P. van de postauto en de 42-
jarige bijrijder C. W. K. kwam vast te
staan, dat dit tweetal de veiligheidsin
structies niet in acht heeft genomen. Zij
maakten omstreeks half zeven op 28 Octo
ber een rit langs diverse bijkantoren en
postagentschappen in Amsterdam-West.
In de Van Hallstraat ontdekten zij, dat
de achterdeur op een kier stond, en dat de
geldtrommel en de postzak waren verdwe
nen.
Volgens de instructies moest deze ach
terdeur steeds met een veiligheidsslot
worden gesloten. Dit was echter niet ge
beurd en de officier noemde dit ernstige
nonchalance en verwaarlozing van de een
voudigste instructies. Men heeft dan ook
volkomen begrijpelijk aanvankelijk aan
kwade trouw gedacht. Chauffeur en bij
rijder zijn dan ook geruime tijd in voor
lopige bewaring geweest, totdat kwam
vast te staan dat zij met de diefstal zelf
niets te maken hadden.
Het andere slot op de deuren van de
wagen kon met een eenvoudige steeksleu
tel door iedereen worden geopend.
Frons kocht een auto....
De eerste vier weken na de roof onder
zocht de politie vergeefs een tachtigtal
aanwijzingen welke door het publiek wa
ren verstrekt. Toen maakte Frans, naar de
officier onthulde, „de fout, die vele misda
digers maken". De verleiding van het
vele geld werd hem te machtig. Hij kocht
voor 4300 gulden een auto. Het feit, dat
een eenvoudige koopman uit de Jordaan
plotseling een wagen gekocht had kwam
de politie ter ore. Er volgde een huiszoe
king, waarbij men bijna al het geroofde
geld op de 4300 gulden na die Frans voor
de auto had betaald, aantrof.
Toen de politie Frans vroeg hoe hij aan
al dat geld was gekomen zei hij dat een
goede kennis, die hij Piet noemde, bij hem
was gekomen met een stapel bankbiljetten,
gewikkeld in krantenpapier. Deze Piet
zou hem gevraagd hebben het geld voor
hem te bewaren.
Wie Piet was weigerde Frans echter te
zeggen.
Iedereen in de Jordaan wist dat Henk S.
de boezemvriend was van Frans. Dus werd
Henk aan de tand gevoeld. Deze hield twee
maanden lang vol niets van de diefstal af
te weten. Maar bij het onderzoek kwam
vast te staan, dat Henk in de oorlog be
kendheid verkreeg door de behendigheid,
waarmede hij voedsel stal uit rijdende
Duitse vrachtauto's. Met acrobatische
DONDERDAG 21 April
Spruitenbosstraat 9: Gemeente van Chris
tus, Evangeliepreek, 8 u. Dreefzicht: Buurt-
^e^mging „Garenkokerskwartier", „De zaak
A-D" door de toneelvereniging „De Naam
lozen", 8 uur. Aula Stedelijk Gymnasium,
Prinsenhof: Lezing prof. dr. Hermann von
Baravalle, 8.15 uur. Zuiderkapel: J. A.
Bruyn, 8 uur. Frans Halsmuseum: Bijzonde
re avondopenstelling: verlichting met kaar
sen, 20—22.30 uur. Luxor: „De gravin gaat
barrevoets", 18 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Zeven broers zoeken zeven meis-
les', alle leeft., 7 uur. „La Poison", Haarl.
Kunstgemeenschap9.15 uur. Frans Hals:
..Het wonderlijke leven van Willem Parel",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „New-York
op stelten", alle leeft.. 7 en 9.15 uur. Lido:
"Miss Sadie Thompson", 18 j., 7 en 9.15 uur.
n'°i rocte schoentjes", alle leeft., 6.45
eii 9.15 uur. Roxy: „Ontsnapt van Duivels
eiland", 14 jaar, 8 uur.
VRIJDAG 22 APRIL
Stadsschouwburg: „Het lieve leven", Char
lotte Kohier. 8 uur. Terrein Wagenweg:
^fcus Jos Mullens, 8 uur. Wilhelminastraat
~2: Vereniging van Spir. „Het Licht", Psy-
™c" -rie, 8.15 uur. Gedempte Oude Gracht
V:.Hijbellezing, 8 uur. Roxy: „Kinderen der
liefde", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor:
"De baas in huis", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt: „De misstap van een moeder",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva:
"Bpook te koop", alle leeft., 8.15 uur. Frans
7 V'Yan moisje tot vrouw", 18 jaar, 2.30,
'en 9.15 uur. Palace: „Paniek in het circus",
18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Magni-
ncent obsession", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Studio: „Magnificent obsession", 14 jaar,
2'15, 7 en 9.15 uur.
handigheid wist hij in die tijd achter op
de rijdende auto's te springen en eruit te
halen wat van zijn gading was.
In de tweede plaats trof de dactylo-
scopische dienst een vingerafdruk van
Henk aan op de binnenzijde van het dek
sel van de jambus, waarin de bankbiljet
ten waren verborgen.
In de derde plaats leverde een politie
hond het bewijs, dat Henk de bankbil
jetten in handen had gehad. De politie
legde 20 sleutels in een lange rij op de
vloer. Onder die sleutels was er één, die
Henk in zijn zak had gehad. Men liet
de hond toen aan de bankbiljetten
ruiken en leidde het dier daarna langs
de sleutels. Niet eenmaal, maar tienmaal
pakte de hond zonder aarzeling telkens
de sleutel van Henk op.
Alleen moor geteld
Henk gaf hierna toe, dat hij in Decem
ber toevallig bij Frans in de werkplaats
was gekomen, die toen bezig was bankbil
jetten te tellen. „Ik zal wel even meetel
len", zou Henk gezegd hebben. „Maar na
een poosje ging het mij duizelen. Ik wilde
er niets meer mee te maken hebben en ben
naar huis gegaan", zo verklaarde hij voor
de rechtbank.
„Piet" was onvindbaar
Over de geheimzinnige Piet, die door
Frans als brenger van de bankbiljetten
was genoemd, sprak Henk met geen woord.
Frans had steeds gezegd, dat hij met Piet
de bankbiljetten had geteld. Henk moest
nu toegeven, dat hij met Frans de bank
biljetten had geteld. De officier van justi
tie trok daaruit de conclusie dat Piet
Henk was. De recherche had in de Jor
daan overal gezocht naar de geheimzinnige
Piet, die volgens de verklaring van
Frans zijn boezemvriend zou zijn. Nie
mand kende echter een andere boezem
vriend van Frans dan Henk.
Dan was er tenslotte nog een aanwij
zing van een 31-jarige perser, die op 28
October met zijn vrouw over de Lijn
baansgracht liep toen de postauto hem
voorbijreed.
Toen hij omkeek zag hij een man ach
terop de bumper springen. Hij besteedde
er weinig aandacht aan omdat hij meende,
dat de man haast had om thuis te komen
en even wilde meerijden.
Na in de kranten over de roof gelezen
te hebben vertelde hij de politie wat hij
gezien had, waarop hij geconfronteerd
werd met een hele rij mannen. Eerst wees
hij een rechercheur aan, maar de volgende
man, die hij aanwees, was Henk.
Uit al deze aanwijzingen meende de
officier met zekerheid het bewijs te kun
nen construeren tegen Henk. Hij achtte
hem schuldig aan de roof en zei dat Henk
de diefstal „met veel doorzicht, grote door
tastendheid, kundige voorbereiding en een
hoop lef" had uitgevoerd. Hij vond' het
betreurenswaardig dat een man, die al deze
kwaliteiten bezit, deze niet voor betere
doeleinden aanwendt. Tenslotte kwam hij
tot zijn eis van vier jaar.
Verdediger: „Een
gerechtelijke dwaling"
De verdediger van Henk, mr. W. K. S.
van Haas ter t, merkte op, dat Frans al het
geld onder zich heeft gehouden. Ondanks
drie huiszoekingen is bij Henk geen cent
gevonden. Henk is zelfs naar het kanton
gerecht gegaan om uitstel te vragen van
een boete van 40, die hij nog moest be
talen. Dat men dit beschouwt als een slim
migheidje van Henk vond pleiter te ver
gezocht. Hij wist heus wel dat het kanton
gerecht niet aan de politie opgeeft dat
iemand een boete van 40 heeft betaald'.
Ondanks alle aanwijzingen tegen Henk
achtte mr. Van Haastert zoveel twijfel aan
wezig dat hij zelfs over een gerechtelijke
dwaling sprak. Hij vroeg vrijspraak en de
onmiddellijke invrijheidsstelling van Henk.
De rechtbank willigde dit verzoek na
vijf minuten raadkamer niet in.
„Frans, ben ik Piet?"
Henk richtte zich hierna tot zijn mede
verdachte Frans. „Frans, ben ik Piet? Heb
ik het geld bij je gebracht?" vroeg hij.
Frans trok zijn schouders op en zuchtte.
„Je weet toch zelf wie Piet is," zei hij.
Henk richtte zich hierna tot de rechtbank.
„Ik zit nu 4'A> maand onschuldig, edelacht
bare," zei hij. „Ik ben een zware jongen,
dat weet ik, maar de laatste jaren niet
meer. Ik heb er een streep onder gezet en
ik heb niets meer gedaan. Ik wil de dupe
niet worden van iets wat ik niet gedaan
heb."
Voor Frans pleitte mr. K. E. Leoni. Hij
meende dat een straf van drie jaar voor
heling te hoog was. Naar zijn mening mocht
men bij het opleggen van de straf geen
rekening houden met de hoogte van het
geheelde bedrag.
De rechtbank zal tegen beide verdachten
op 4 Mei uitspraak doen.
ADVERTENTIE
VIRGINIA
AMERICAN
HALFZWAAR
ZWAAR
Rol Shagret/a losser dan shag,
dan smaakt Uw sigaret het best!
LOUIS DOBBELMANN N. V. HOLLAND LOUIS DOBBELMANN- N.V. HOLLAND jLO'UIS 'DO'BBELMANN
ADVERTENTIE
Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ls er nu
een manier om er van af te komen. 83 van de 100
personen lukte het; u kunt het ook. En wel zo:
Drink in de loop van elke dag enkele glazen
water en bepaal een vast uur voor uw stoelgang.
Neem de le week elke avond twee Carter's Lever
pilletjes. 2e Week - elke avond één. 3e Week - om
de andere avond één. Daarna niets meer, want
Carter's Leverpilletjes stellen uw ingewanden
in staat weer op eigen kracht te werken, zonder
laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of teveel eten
het tempo van uw ingewanden tijdelijk vertragen,
neem dan tijdelijk Carter s Leverpilletjes om u
weer op gang te helpen. Zo raakt u uw verstop
ping kwijt en vervalt u niet in de laxeermiddelen
gewoonte. Haal direct Carter's Leverpilletjes,
f 1.20 per flacon. 60
De vraag naar arbeidskrachten heeft
thans in Limburg een omvang bereikt als
nooit tevoren. Het aantal openstaande
aanvragen is op het einde van het eerste
kwartaal van dit jaar vijf maal zo groot
als het beschikbare aanbod. In vrijwel
iedere bedrijfsklasse heersen personeels
tekorten. Het grootst zijn deze in de mijn
industrie, de bouwnijverheid en de me
taal-industrie.
Alleen het aanbod- van kantoor- en
handelspersoneel overtreft het aantal be
schikbare plaatsen. Getracht werd, eni
germate in de tekorten te voorzien door
het aantrekken van arbeiders uit het bui
tenland en elders uit den lande. Het aan
tal in Limburg werkzame Belgische
grensarbeiders bijvoorbeeld is in een jaar
tijds verdubbeld. Ook het vrouwelijk per
soneel uit België en Duitsland is aanzien
lijk toegenomen; 319 Limburgers zijn in
het eerste kwartaal van dit jaar geëmi
greerd.
De inspecteur-generaal voor de Scheep
vaart, de heer J. Metz, heeft Woensdag
middag de Raad voor de Scheepvaart voor
gesteld de bevoegdheid van de heer J. W.
uit Gollinze (Gron.) om als kapitein op
kustvaarders te varen in te trekken voor
de tijd van acht maanden. Het schip,
waarop kapitein W. voer, de 380 B.R.T.
metende kustvaarder „Regina", is op 20
Juli van het vorige jaar kort na het ver
trek uit de Finse haven Kotka omgeslagen.
De bemanning en de kinderen van de
eigenaar, die ook aan boord waren, zijn
door de loodsboot, die nog in de buurt
was, gered.
De kapitein werd door de Raad voor de
Scheepvaart als betrokkene gehoord. Hij
vertelde, dat in Kotka een lading triplex
en hardboard was ingenomen. De triplex-
platen werden onderin gestouwd. Daarbo
ven kwamen de platen hardboard. Op de
luiken werd nog circa 50 ton hardboard
geladen. De dubbele bodemtanks waren
leeg en het schip kwam in geladen toe
stand aan zijn merk.
De kapitein zeide desgevraagd, dat hij
geen kennis draagt van de theorie der
stabiliteit. Hij weet ook niet, dat hard
board een groter soortelijk gewicht heeft
en dus zwaarder is. Hem is een onlangs
uitgevaardigd voorschrift van de inspec
teur-generaal voor de scheepvaart inzake
het beladen van kustvaarders niet be
kend.
Als getuige werd de eigenaar van het
schip, de heer G. R. uit Delfzijl gehoord.
Hij voer als stuurman-met.-dispensatie op
de „Regina" Hij vertelde, dat men hem in
Kotka had medegedeeld, dat het met het
oog op het stuwverlies beter was de tri
plex onderin te laten, ofschoon het mis
schien wel iets lichter was. Zowel de ka
pitein als de eigenaar antwoordden ont
kennend op de vraag van de voorzitter,
mr. A. Dirkzwager, of het misschien de be
doeling was geweest na het verlaten van
de haven de bodemtanks gedeeltelijk te
vullen.
Naar de mening van de heer Metz is
het niet-vullen van de bodemtanks de oor
zaak van het omslaan van de „Regina"
en hij stelt daarvoor de kapitein verant
woordelijk. De heer Metz zei voorts, dat
de scheepvaartinspectie een onderge
schikte post van de eigenaar tegenover de
kapitein aan boord van een schip onjuist
vindt. Wat betreft het door de inspec
teur-generaal uitgevaardigde voorschrift
zei hij: „De vertrouwensmakelaar, door
wiens bemiddeling de vracht geboekt w'erd
was op de hoogte van dit voorschrift en
bovendien mag men van een kapitein de
normale vakbelangstelling verwachten,
waardoor hij zich op de hoogte stelt van
alles wat in het vak omgaat".
De Raad voor de Scheepvaart zal naaer
uitspraak doen.
LONDEN (United Press) Na 27 da
gen te hebben geduurd is de grootste sta
king, die het Britse dagbladwezen ooit ge
kend heeft, geëindigd. Het rumoerige leven
in Fleetstreet herkrijgt geleidelijk zijn oude
karakter. De nationale bond van drukkers
beeft zijn leden opdracht gegeven het werk
te hervatten. De ongeveer 23.000 employés
die Vrijdag aanzegging van ontslag kregen,
stromen Fleetstreet weer binnen.
Tijdens een Woensdag gehouden verga
dering hebben ook de twee bonden, waarin
het onderhoudspersoneel is ondergebracht
en die gisteravond nog niet tot een over
eenstemming met de werkgevers waren
gekomen, de leden bevolen naar het werk
terug te keren.
Onze corresponden in Londen meldt:
De staking van bijna een maand bete
kent dat 600 millioen kranten ongedrukt
bleven. De „Daily Mail" begroet zijn le
zers met juichende koppen. „Goede mor
gen, allemaal" staat er in vette letters op
de voorpagina.
Thans kan worden onthuld dat tijdens
de staking achter de schermen een drama
tische ontwikkeling heeft plaats gehad. De
minister van Arbeid, sir Walter Monckton,
heeft gedreigd met aftreden, omdat het
gehele zorgvuldig opgebouwde onderhan
delingssysteem door de ongemotiveerde
staking dreigde te bezwijken. Monckton
waarschuwde dat dit tot de allérergste
consequenties zou leiden, ook voor een
eventuele latere socialistische minister van
Arbeid. Met partij-politiek had dit niets
te maken.
De Raad voor de Scheepvaart heeft
Woensdag schriftelijk uitspraak doende ter
zake van de stranding van de motorkotter
„Marijtje" UK 64 op 17 December 1954 na
bij Petten de schipper gestraft door hem de
bevoegdheid om als schipper op vissers
vaartuigen te varen te ontnemen voor de
tyd van een maand, aangezien de raad van
oordeel is dat deze schipper mede schuldig-
is aan die stranding. Hij zou niet alle om
zichtigheid hebben betracht die geboden
was en hebben nagelaten het lood voortdu
rend gaande te houden.
Om tien minuten voor halfelf Woens
dagavond is het ms. „Kota Baroe" van de
Koninklijke Rotterdamse Lloyd ter hoogte
van Maassluis aan de grond gelopen. Het
schip zit vast aan de kant, maar levert
geen hinder op voor de scheepvaart. Om
acht minuten over één kwam de „Kota
Baroe" met behulp van de sleepboot
„Maas" vlot. Het schip heeft geen schade
van enige betekenis opgelopen en heeft zijn
reis naar Liverpool voortgezet.
Men kan, bij het vernemen
van de tijding dat Albert
Einstein gestorven is, trach
ten te begrijpen hoe belang
rijk de wetenschappelijke er
fenis is, die hij heeft nage
laten. Doch als men dan hoort
dat het slechts aan weinigen
gegeven is, zijn relativiteits
theorie te bevatten, geeft men
die pogingen reeds op voordat
men goed en wel begonnen is.
Want wat slechts weinigen
kunnen begrijpen, moet voor
de talrijken die overblijven
van te weinig belang worden
geacht. Dat is al een relativi
teitstheorie op zichzelf.
Is niet het ganse leven en
alles wat de mensen bezig
houdt op de wereld, een
kwestie van relativiteit? Wie
honderd jaar wordt, moet
stokoud heten omdat het gros
der mensen eerder het bijltje
erbij neerlegt. En wie sterft,
heet dood omdat er nog
levenden zijn.
Albert Einstein is gestor
ven, en dat is voor velen die
het vernamen een relativiteit
van het zuiverste water. Voor
de geleerden en natuurvorsers
is een grootheid heengegaan,
die hun de weg gewezen heeft
in het duistere, soms schemer
achtige niemandsland van de
geheimen der schepping. Voor
de huisvrouw is een man ge
storven, wiens foto zij om on
begrijpelijke redenen zo vaak
in de krant heeft gezien. Voor
de politici is een persoonlijk
heid heengegaan, die weigerde
zich met hart en ziel in een
politiek kamp te scharen en
de geestelijke gesel zwaaide
over alle politieke kortzichtig
heden van links, rechts en
midden. Voor de schooljongen
stierf een naam, die in de
leerboeken voorkwam en bij
wiens geboortedag nu ook
nog de sterfdag van buiten
moet worden geleerd. Voor de
familieleden van de gestor
vene is een dierbare naar een
andere wereld overgestapt,
wiens persoonlijke eigenschap
pen voor hen de herinnering
aan zijn roem doen verbleken.
Er zijn talrijke Einsteins
gestorven in één enkele
seconde.
Dat is relativiteit.
En van zeker niet mindere
relativiteit is de gedachte, dat
deze man een uitzonderlijk
genie moet worden genoemd
omdat zijn blik verder reikte
dan die zijner tijdgenoten.
Want de tijd zal komen, dat
de theoi-ieën van Einstein tot
eenvoudige, voor de handlig
gende uitgangspunten dei-
wetenschap zijn geworden en
dat zij in populaire versie
worden uiteengezet in de
handleidingen der physica
voor de middelbare school.
Dan is Einstein's genie opge
slorpt door de wassende vloed
der massale ontwikkeling, die
niet te stuiten is en onweer
staanbaar stuwt naar de
steeds terugwijkende hoogten
der universele waarheid.
Wat Einstein wist en slechts
weinigen begrepen, zal dan
tot een simpele trede van de
ladder zijn geworden, waarop
de mensheid omhoogstijgt.
Dan zullen haar voeten ge-
dachtenloos steunen op de
geniale ontdekkingen van deze
wijze, geleerde en geëerde
man, zoals wij thans onbewust
onze stap zetten op de geniale
ontdekkingen van Newton en
Pythagoras, en alles begrijpen
wat zij eenmaal als uitver
koren eenlingen in extase be
vatten mochten.
Omdat wij hem niet begrij
pen, is hij een genie omdat
wij de geheimen van het heel
al niet kennen, lijken zij ons
wonderen toe. Omdat de men
sen koortsachtig willen weten
wat zij niet weten, is Einstein
de grootste der geleerden ge
worden. Voor hem zijn de
menselijke beslommeringen in
een dal tot nietigheid verslon
ken, omdat hij omhoogsteeg
temidden van de toppen der
kennis. Doch nu is hij gestor
ven en hij wist niet, evenmin
als wij, waarheen hij vertrok.
Dat is een kwestie van rela
tiviteit, wat een ander woord
voor menselijke onmacht zou
moeten heten.
Toen Newton de zwaarte
kracht ontdekte, was zijn
tuinman zeer verheugd, omdat
de goede man meende dat zijn
meester thans in staat zou zijn
het vroegtijdig afvallen dei-
appelen te verhinderen. De
ernstige teleurstelling van
deze eenvoudige ziel werd
niet weggenomen door het
woord van de meester, dat
ontdekken en verhinderen
twee zeer verschillende be
grippen moeten worden ge
noemd. Doch de symboliek
van deze teleurstelling hangt
ook heden ten dage nog immer
als een waas over de mens
heid, die steeds hongerig op
ziet en luistert naar grote
mannen en geniale ontdekkers,
zonder van hen ooit de ver
lossende formule van het ge
lukkige leven te mogen ver
nemen.
Het zou kunnen zijn dat in
1970 een belangstellende huis
vrouw haar man beweegt tot
een serieuze uitlegging van
Einsteins theorieën, omdat zij
zo gaarne over deze dingen
wil kunnen meepraten als er
visite is.
Haar man zal haar dan
moeten vertellen hoe Einstein,
die in 1955 stierf, toen reeds
jaren de ontdekker van zeer
belangrijke natuurkundige
verschijnselen kon worden ge
noemd. Dat hij, in het veel
omvattend kader van zijn
relativiteitstheorie, de wereld
geopenbaard heeft dat een
lichtstraal in de ruimte af
buigt wanneer zij een massa
passeert. Het zou mogelijk zijn
dat die simpel-denkende huis
vrouw dan wrevelig vraagt,
waarom daar dan nog steeds
niets aan gedaan is.
Want dat lijkt het eeuwige,
grote en onvatbare geheim
van leven en wereld te zijn en
te zullen blijven:
De toepassing van alles, wat
grote mannen ontdekken, tot
heil der mensen en hun geluk
met elkander. Een toepassing
die eenvoud van denken
vraagt.
Die tuinman met zijn appels
en die huisvrouw met haar
kromme lichtstraal moeten
niet dommer dan Einstein en
Newton worden geacht. Want
tussen hen vieren speelt de
relativiteit haar raadselachtig
spel, dat niemand verklaren
kan. Het is allemaal betrek
kelijk want de gezamen
lijke gedachten en daden van
geleerden, huisvrouwen en
tuinmannen dienen te regeren.
En zij moeten het blijven
doen, om de wereld te laten
voortbestaan. J. L.
De leiding van het Britse vakverbond,
de T.U.C., was het volkomen met de minis
ter eens en kwam terstond in actie, hetgeen
tenslotte tot een voorlopige oplossing van
het conflict heeft geleid.
De staking wordt in de meeste bladen
scherp veroordeeld.
In het daglicht wordt gesteld dat de elec-
triciens-unie door communisten wordt be
heerst en dat de bond van machine-perso
neel eveneens onder communistische in
vloed staat.
Het conflict eindigde waar het begon,
namelijk met onderhandelingen over het
aanbod van de werkgevers.
ADVERTENTIE
Een' Nederlandse studente en een Ame
rikaanse militair zijn Woensdag op de
grote autobahn dicht bij Kassei om het
leven gekomen, toen hun wagen tegen een
truck opbotste. Het Nederlandse slacht
offer zou de 25-jarige Caecilia van Rader
uit Amsterdam zijn. De naam van de Ame
rikaanse soldaat werd nog niet bekend ge
maakt, daar de Amerikaanse autoriteiten
eerst zijn familie op de hoogte willen
stellen.
Volgens de Duitse politie is de Ameri
kaan Dinsdagavond uit Frankfort naar
Amsterdam gereden om daar de studente
op te halen. Men neemt aan, dat de mi
litair door de lange rit door de slaap over
mand is 'geworden, waarna hij op de ach
terzijde van de truck inreed. De v/agen
van de militair was pas de avond tevoren
in Frankfort ingeschreven.
Woensdag heeft de unie van Vrouwe
lijke vrijwilligers ter gelegenheid van haar
tienjarig bestaan in de grote zaal van
Krasnapolsky te Amsterdam een jubileum
landdag gehouden. Koningin Juliana, die
beschermvrouwe van de Unie is, heeft van
haar belangstelling voor deze bijeenkomst
doen blijken door aanwezig te zijn tijdens
de feestelijke ochtendbijeenkomst.
Kwart voor twaalf arriveerde de Ko
ningin, vergezeld van mevrouw W. A. Re-
pelaer van Driel-Van der Willigen, dame
du palais. Bij de ingang werd zij begroet
door de presidente van de UW mevrouw
J. P. Ch. Sjollema-'s Jacob en wei-den de
leden van het dagelijks bestuur aan haar
voorgesteld. Nadat haar een boeket witte
anjers was aangeboden, begaf de Ko
ningin zich, luide toegejuicht door de
ruim 1200 aanwezigen in de zaal, zich naar
haar plaats op de voorste rij. De Koningin,
gebruind door de zon, was gekleed in een
pauw-blauwe japon, over haar schouders
een bruine bondstolazij droeg roest-bruine
handschoenen, een bruin lederen tas en
dito kleur schoenen en op het hoofd'com
pleteerde een licht blauw kapje haar
toiiet.
Nadat wethouder mr. A. de Roos na
mens de burgemeester van Amsterdam ge
sproken had. las de secretaresse, mej. dr.
W. A. Lub enkele delen voer uit het jaar
verslag, over 1954, waarin zij het vele
werk noemde, dat door de UW is ver
richt. Behalve de bejaardenzorg heeft cie
Unie ook aandeel op vele terreinen in de
practische sociale hulpverlening. De lan
delijke kas, die vrijwel uitgeput was, is
dit jaar met een bijdrage van 8092 gul
den kunnen worden aangevuld.
Koningin Juliana ontving Woensdag op
het paleis Soestdijk mevrouw Robert H.
Balwin, „goodwilf-ambassadrice van de
Amerikaanse „Women's Naitonal Republi
can Club". Zij maakt als vertegenwoordig
ster van deze vrouwenorganisatie met haar
echtgenoot een reis door het Midden-Oos
ten en West-Europa.
Mevrouw Balwin, die tevens directrice is
van „The greater New York Chapter of the
American National Theatre and Academy",'
overhandigde de koningin de médaille, die
geslagen werd ter gelegenheid van de inau
guratie van president Eisenhower.
