f
777
Uitgaan in Haarlem
met melk meer mans
Boeiende expositie van werk
uit Haarlemse periode
Herman Kruyder
van
Ver weg en lang geleden
Verkenning en voorbereiding
Ir. R, van Lissa Nessel
wethouder van Den Haag
(XPIgSS
^.Hoe is het ontstaan?^
Engelse Litteratuur
Zakkenrolster
tot 2 jaar veroordeeld
Havenarbeider dodelijk
gewond tijdens laden
't SILVER STOEPKE
Canadese Vrijheids
boompjes voor Wageningen
Examens
Gevangene wandelde de
gevangenistuin uit
Dit woord:
KODDEBEIER
Heringa Wuthrich
Aan de Rivièra
Dwars over de grens
schijnt de zon
VRIJDAG 29 APRIL 1955
Op 29 April 1935 stierf de schilder Her
man Kruyder, zoals gisteren in herinne
ring is gebracht. Ter herdenking van deze
grote kunstenaar is in het Museum „Het
Huis van Looy" een tentoonstelling inge
richt, welke een overzicht geeft van zijn
ontwikkeling, voorzover, die zich in Haar
lem en omgeving voltrokken heeft. Een
tentoonstelling, die in verscheidene op
zichten belangwekkend genoemd mag wor
den en die men ook van verschillende zij
den benaderen kan.
Steeds duidelijker wordt het, dat Her
man Kruyder één van de belangrijkste,
zo niet de grootste Nederlandse schilder
van de eerste helft van deze eeuw is ge
weest. Met Van Gogh en Mondriaan be
hoort hij tot die markante Nederlandse
figuren, die ook ver buiten de grenzen van
ons land worden erkend als de vernieu
wers der Europese schilderkunst. Uit dit
standpunt gezien betekent de Haarlemse
episode een "begin, zij het een begin dat de
hoogste verwachtingen wekte. Overal ziet
men aanduidingen die wijzen in de rich
ting van zijn latere ontplooiing. Voor wie
het wil zien, valt dat zelfs al te onderken
nen in de zeer vroege impressionnistische,
weliswaar nog geheel in het donker gam
ma der Haagse school geschilderde land
schappen met koeien en in de machtige
stierenkop. Kruyder staat hier in wezen
al ver af van een schilder als Willem Ma-
ris, die van zichzelf getuigde: „Ik schilder
geen koeien, ik schilder het daglicht''.
Kruyder schilderde inderdaad wél die
koeien. Er is al dadelijk die vaste struc
tuur en ook is er al heel spoedig het in
gaan op het mysterie van het dierlijke le
ven, waaraan de mens ook ten dele onder
worpen is en waarvan hij zich, dikwijls
tevergeefs, tracht te bevrijden. Dit voert
hem tot die uiterst merkwaardige schep
ping „Het Grote Paradijs", waarin het
eerste mensenpaar in een overwoekeren
de natuur het middelpunt vormt. Zeker
niet het sterkste werk van Kruyder, ook
niet als men het taxeert naast werken uit
dezelfde periode, is het wel een der meest
typerende. Een der eerste pogingen om
zichzelf te worden en zich te bevrijden
van een schilderwijze, waarin hij reeds
een grote hoogte had bereikt, maar die
hem niet de middelen bood de verborgen
krachten die in hem schuilden te verwe
zenlijken.
Haarlems karakter
Bezien van een andere zijde echter is
het vroege werk ook boeiend omdat het
zo'n typisch Haarlems karakter draagt.
Het sublieme „Portretje van Jo" en het
„Portretje met palet" passen geheel in wat
men nu nog steeds de Haarlemse school
noemt, een aanduiding die direct namen
als Boot en Verwey oproept. Het is deze
kant van Kruyder, die ons juist in de
zalen van het „Huis van Looy", zo sterk
aanspreekt.
In het stilleven van de schaal met appels
en spiegel uit 1915 zijn beide richtingen
aanwijsbaar. Het is een van de zeldzame
overgangswerken, zeldzaam omdat Kruy
der zich elders vrij abrupt van de oor
spronkelijk ingeslagen weg afwendt, de
verworvenheden van knap tekenaar be
wust afwijst en met potlood op doodge
woon papier, zonder gebruik te maken
van enige routine, bijna als een kind dat
stamelend begint te spreken, gaat tekenen.
Hec zijn op deze tentoonstelling vooral
de vele krabbeltjes en tekeningetjes, die
ons in hun directheid de weg wijzen die
Herman Kruyder gegaan is. Zo is bijvoor
beeld in het kleine ontwerpschetsje voor
het zojuist genoemde „grote Paradijs" de
latere Kruyder al veel duidelijker herken
baar dan in het voltooide schilderij.
In 1917 schildert Kruyder weer een
Paradijs en wordt het duidelijk dat zich
een beslissende verandering in hem vol
trokken heeft. De kleur heeft zich bevrijd
uit de hiërarchie der bruin-gouden en
sombere, zwart-groene overheersing. Ook
de lijnen en de volumen eisen hun rechten
op, maar het voornaamste is dat de geest,
met al zijn innerlijke tegenspraak en dua
lisme, een uitweg heeft gevonden. De ten
toonstelling in het Huis van Looy" toont
wel aan, dat de Heemsteedse en Benne-
broekse tijd niet uitsluitend als een periode
ADVERTENTIE
>XxXOOCOOOCOCCOC)CCOO^COCCOCCCCOOOCOCCOCyXOX>3COOCXXXX»l
Gouden Herenzegelringen
vanaf ƒ29.75
Gouden Damesringen
vanaf ƒ19.50
Alléén
Grote Houtstr. 49 - Tel. 20049 - Haarlem
DE KLEINE ZAAK MET
DE GROOTSTE KEUZE.
2o^»=OCO<XX>DOOa>X>300MCOOOOOD»XÖOOOOCOOCOCOCCOC>OC10aX
Zes Canadese ahornboompjes zullen van
daag per vliegtuig uit Montreal naar Ne
derland worden gestuurd. Ze zullen geplant
worden te Wageningen, waar de Canadese
generaal Charles Foulkes tien jaar geleden
de overgave van 30.000 Duitsers geaccep
teerd heeft.
De boompjes worden vervoerd per KLM.
Het toestel zal Vrijdagochtend op Schiphol
arriveren.
De boompjes zijn ter beschikking gesteld
door Jacques Rousseau, directeur van de
afdeling beplanting in Montreal.
Foulkes, die op het ogenblik voorzitter
van de commissie van stafchefs is, is door
Wageningen ereburger gemaakt, als bewijs
van erkentelijkheid voor het aandeel dat
de Canadese legers in de bevrijding van
Nederland hebben gehad.
Rotterdam. (Klinisch hoger onderwijs).
Geslaagd voor het semi-arts examen: mej. M.
B. Cats, Leeuwarden en W. L. Schouten,
Apeldoorn, J. N. Schaap, Alkmaar, N. J. J.
de Lima, Den Haag. A. van der Spek, Rot
terdam, A. J. van den Hoorn, Dordrecht en
H .M. van Praag te Schiedam.
Geslaagd voor het arts-examen: G. A. A.
Olthuis, Borne, H. de Beus, Zaandijk, R.
Bekendam, Nijmegen, L. C. Vogel, Utrecht,
M. A. Linthorst, Borne, J. P. Kruyt, Aerden-
hout en W. de Fijter te Eethen.
van verkenning en voorbereiding mag be
schouwd worden.
Schilderijen als „De vrouw" (met het
oranje-rode jakje) en „Bloeiende Mei
doorn met huisje" behoren zeker tot Kruy-
ders schoonste werken.
Enkele hiaten
Hoeveel completer zou deze tentoonstel
ling zijn geweest, indien de inrichters ook
„De Varkensdoder" (zich bevindend in het
Van Abbemuseum te Eindhoven) hadden
kunnen lenen. Dit toch is een der hoofd
werken uit Kruyders Bennebroekse tijd,
waarin hij de destructieve krachten, die
hem van binnenuit bedreigden en die hem
op momenten van zwakte tijdelijk zouden
overmeesteren, symbolisch wist uit te
drukken. Ook mist de bezoeker enige wer
ken uit deze periode uit Haarlems parti
culier bezit, die wél op de Kruyder-ten-
toonstelling van 1953 in Amsterdam te
zien waren, zoals „het lange dorp".
Ondanks deze hiaten geeft de tentoon
stelling een indrukwekkend beeld van de
eerste episode van Herman Kruyders ont
wikkeling. De weg, die hij volgde, werd
door hem in eenzaamheid bewandeld. De
verwantschap tussen de kunst van Kruy
der en het Vlaamse en Duitse expressi
onisme is een onderwerp van aparte stu
die, waarvan het uitgangspunt de ontstel
tenis over de wereldschokkende gebeurte
nissen van 1914 en de intuïtieve voorge
voelens der Europese kunstenaars zal moe
ten zijn.
Dat Kruyder in zijn betrekkelijk isole
ment te Bennebi'oek deze geestelijke tril
lingen wist op te vangen, bewijst wel dat
hij over een buitengewoon scherp gesteld
instrument met uiterst gevoelige antennes
beschikte. Vandaar dat de boodschap, die
hij uitzond, zo'n grote actieradius heeft
gehad. OTTO B. DE KAT
,De Haan" - tekening
Herman Kruycler.
door
Een gedetineerde in de strafgevangenis
aan de Pompstationsweg te Scheveningen
is Donderdagmiddag op enkele meters af
stand van een bewaker rustig naar buiten
gewandeld. Men heeft tot nu toe geen
spoor van de man kunnen ontdekken.
Omstreeks drie uur was de 29-jarige ge
detineerde C. G. M. uit Utrecht samen met
een medegevangene onder toezicht van
een bewaker aan het werk in het tuintje
van de gevangenis. Het hekje stond open,
want met een kruiwagen moest telkens
afval uit de tuin naar buiten worden ge
bracht. Toen de bewaker met de andere
gedetineerde bezig was bloembollen te po
ten greep M. de kruiwagen, reed die naar
buiten en kwam niet terug.
M. had reeds bijna zijn gevangenisstraf
van ongeveer een jaar wegens diefstal uit
gezeten. Op 29 Mei zou hij ter beschikking
van de regering wordën gesteld.
De gemeenteraad van Den Haag heeft
Donderdagavond, na drie stemmingen, ir.
R. C.' A. F. J. van Lissa Nessel, het enige
KNP-lid van de raad, tot wethouder ge
kozen, als opvolger van ir. L. J. M. Feber.
Bij de eerste vrije stemming kreeg ir. Van
Lissa Nessel 14 stemmen, mr. H. Schtir-
mann (KVP) 13 stemmen en dr. B. van
den Tempel (PvdA) 16 stemmen.
Dr. Van den Tempel was wegens ziekte
en een der wethouders wegens een reis
door de Verenigde Staten afwezig. Daar
door bedroeg het totale aantal stemmen
nu 43. De tweede vrije stemming had pre
cies dezelfde uitslag als de eerste. De der
de stemming, waarbij slechts kon worden
gekozen tussen ir. Van Lissa Nessel en dr.
Van den Tempel leverde voor het KNP-
raadslid 26 en voor het PvdA-raadslid 16
stemmen op. De beide candidaten mochten
zelf niet stemmen.
Ir. Van Lissa Nessel verklaarde dat hij
in principe de benoeming aannam. Omdat
hij ambtenaar is moet hij machtiging van
de Kroon verkrijgen om op non-actief ge
steld te kunnen worden. Tot zolang wenste
hij de benoeming in beraad te houden.
ADVERTENTIE
De zachte Virginia
in het voorname doosje
80 cent in ceïïophaan
Vindt U de nieuwe
State Express 777
ook zo heerlijk
Vroeger was koddebeier wellicht de
officiële naam yan de jachtopziener,
thans zit er een minachtende gevoels
waarde in het woord, al bezigt men het
hier en daar nog wel voor: veldwachter
ten plattelande. Een kodde is een knots,
een knuppel. Vroeger noemde men
iemand die heel lang en mager was,
ook: een kodde. Wij zouden hem met
precies dezelfde beeldspraak een bo
nenstaak noemen.
Met het woord beier heeft men lang
in de knoop gezeten. Dat het verwant
zou zijn met een oud werkwoord, dat
dragen betekende en waarvan ons
werkwoord baren is afgeleid, is op
grond van de klinker heel onwaar
schijnlijk. Men ziet er nu een werk
woord beien in dat: slaan betekent en
dat dialectisch nog yoorkomt. De kod
debeier is dus: hij die met de knots
\^slaat.
Wegens het gevorderde peulvruchten
seizoen is men er in vele gevallen toe over
gegaan de peulvruchten van de binnenlandse
oogst drastisch in prijs te verlagen. Ook de
import-bruine bonen en -capucijners delen
in deze prijsverlaging.
Er zijn de laatste tijd weinig Engelse
romans verschenen, die om hun goede ge
halte verdienen besproken te worden.
Daardoor is er gelegenheid iets te zeggen
over romans uit de lagere regionen, te
meer nu er juist twee representatieve
werken van de alledaagse soort onge
vraagd herwaarts zijn gezonden, misschien
wel omdat zij de afzenders aangepast
leken aan de Nederlandse smaak.
Het boek „The Flute of Asoka" van Roy
Forster, verschenen bij E.yre Spottis-
woode te Londen, komt uit de afdeling
avonturen en kranige gevoelens. Het is
oorlog een Engelse ingenieur die altijd
in India gewoond heeft maar in 1939 juist
met verlof was, wordt in het gezelschap
van een makker naar India teruggestuurd
op het spoor van een geheimzinnig Indisch
leger, dat bestemd is om ter wille van de
vrijheid van India de Britse strategie in
het verre oosten in de war te sturen. Zij
komen er achter hoe het zit met het ge
heime leger: aan het hoofd ervan staat
een Duitse dame genaamd Elsa Fauhry,
die overigens niets met de nationaal-
socialisten te maken heeft. Roy Forster
vermijdt botsingen met de na-oorlogse
Britse politiek: er is een Duitse generaal,
die wél het nationaal-socialisme vertegen
woordigt, afgevaardigd om madame Fauh
ry bij te staan, maar natuurlijk ten bate
van de Duitse zaak. Wat de Engelsen dan
ook komen saboteren is niet de vrijheid
van India, maar de poging om die te ver
wezenlijken op een ogenblik dat het land
alleen in handen zou kunnen vallen van
Duitsland en Japan. Alles komt terecht en
de Engelse ingenieur wint er een flinke
en mooie Amerikaanse vrouw bij, die de
meeste van zijn avonturen met hem heeft
doorgemaakt, maar die hij pas tegen het
eind gekust heeft, omdat het hem tevoren
niet verantwoord leek.
Een merkwaardigheid van boeken van
deze soort is dat de hoofdpersonen zelden
of nooit enige verwondering ondervinden
over al het verbazende en angstwekkende
dat hen overkomt. De soldaat die geen
angst kent, is allang geen gangbaar type
meer. De Engelse ingenieur, die dit ver
haal zelf geacht wordt te vertellen, gunt
er zichzelf verscheidene zware aanvallen
van, maar verder blijft hij onbewogen,
behalve door een liefde die op iedere reis
route had kunnen voorkomen. En de lezer
wordt tenslotte minder gefrappeerd door
zijn moed als geheim agent dan door zijn
ongevoeligheid voor indrukken als rap
porteur. Oerwoud, slangen, tempels, flui
ten, niets leidt hem ook maar een ogen
blik van zijn opdracht af en nog minder
van de gezonde beginselen die met zijn
rechtschapen natuur vergroeid zijn. Pas
als zijn hart opspringt bij het zien van
tien gemitrailleerde Japanners, worden
wij herinnerd aan het bestaan van authen
tieke gewaarwordingen. Overigens preseh-
teert hij dat zelf ook al weer als een soort
rechtschapenheid. Men moet wel verzot
zijn op aftreksels van het werk van Rud-
yard Kipling om door de gezindheid van
deze ingenieur niet gehinderd te worden:
de avonturen worden bijna ongedaan ge
maakt door zijn onvertogen platte „wel
denkendheid". En wat het Amerikaanse
meisje betreft, dat steeds gereed staat om
eraan te herinneren dat niemand geheel
slecht is, zij is aan hem gewaagd.
Madame de Mainlenon
Het enige waar een boek als dat van
Roy Forster eigenlijk voor kan dienen, is
om te laten zien hoeveel geringer de toch
ook niet te onderschatten ondeugden zijn
van Pamela Hills onlangs bij Chatto
Windus te Londen verschenen nieuwste
roman. „Shadow of Palaces" gaat over het
leven van Madame de Maintenon, de god
vruchtige dame met wie Lodewijk XIV
getrouwd is, toen hij de ijdelheid van het
vertier zijner jonge jaren had ingezien.
„Mademoiselle trok haar neus op voor de
lucht van afval in de Faubourg Sainte-
Anne, maar zij beloofde dat zij op Fran
coises receptie zou komen", is een repre
sentatieve zin uit deze tekst, want alles is
hier sfeer. Een dame van het ancien ré
gime, die snuffelt tegen straatvuil, wat
kon historischer zijn? Tegenwoordig ligt
er immers geen vuil meer op de straten
en als het anders was zou een ware dame,
wel verre van haar neus op te trekken,
terstond zitting nemen in een desnoods
door haarzelf op te luchten comité.
In zoverre is alles goed en wel, maar
Miss Hill vat haar historische verplich
tingen te zwaar op en maakt op iedere
pagina opnieuw sfeer, met Franse woor
den, Parijse straatnamen, kaarsen, nonnen,
TONEEL EN DANS
Dagelijks, zolder Frans Halsmuseum: Voor
stellingen door de samenwerkende mario-
nettentheaters van Don en Ly Vermeire
en Feike Boschma. Avondvoorstellingen
om 20 en 21.30 uur. Kindervoorstellingen
op Woensdag en Zondag om 14 en 15.30
uur.
Zaterdag 30 April, Stadsschouwburg, 20 uur:
De Nederlandse Comedie speelt „De Zee
wolf" van Ed. Hoornik onder regie van
Ton Lutz. Met Mimi Boesnach, Ina van
Faassen, Joan Remmelts, Ton* Lutz, Ph. la
Chapelle, Maxim Hamel en anderen. Décor
van Nicolaas Wijnberg.
Zondag 1 Mei, Stadsschouwburg, 20 uur:
Herhaling van „De Zeewolf" van Ed.
Hoornik door de Nederlandse Comedie
onder regie van Ton Lutz.
Maandag 2 Mei, Stadsschouwburg, 20 uur:
Abonnementsvoorstelling van het Rotter
dams Toneel dat onder regie van Eric van
Ingen „Thee en sympathie" van Robert
Anderson opvoert. De vertaling is van
Marie-Sophie Nathusius. Met Lia Dorana,
Hans Croiset, Jan Teulings en anderen.
Décor: Lucas Wensing.
MUZIEK
Zondag 1 Mei, Teylers Museum, 15 uur: Piet
Halsema bespeelt het 31-toons orgel. Het
programma vermeldt werken van Samuel
Scheidt, Johann Pachelbel, J. J. Fro ber
ger, Georg Böhm, Frans Xaver Marsch-
hauser, P. Ph. Telemann en Dietrich Bux-
tehude.
Maandag 2 Mei, Grote Kerk, 15.30 uur: Ge
durende een uur bespeling van het
carillon van de Grote Kerk door Arie
Peters, stadsbeiaardier, die men ook kan
beluisteren op Vrijdag van 11.3012.30 uur.
Dinsdag 3 Mei, Concertgebouw, 20 uur:
Concert door het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest onder leiding van Toon
Verhey met solistische medewerking van
de pianist Eduardo del Pueyo. Uitgevoerd
wordt een Beethoven-programma: Ouver
ture „Egmont"; het Vijfde Pianoconcert
en de Zevende Symphonie.
I Dinsdag 3 Mei, Grote Kerk, 20 uur: Orgel
bespeling door George Robert, die werken
uitvoert van Sweelinck. Scheidt, Bach, De
Klerk, Langlais, Messiaen cn Dupré.
Donderdag 5 Mei, Grote Kerk, 15 uur: Orgel
bespeling door George Robert, die werken
uitvoert van Sweelinck, V. d. Sigtenhorst
Meyer, Anthon van. der Horst, Emest W.
Mulder, Johan Wagenaar en H. Andidessen.
DIVERSEN
Iedere avoiid. Vleeshal, 20.30 rur: Bienve-
nido; optreden van het Zuid-Amerikaanse
orkest „Los Companeros" met zang van
Sanny Vally.
ADVERTENTIE
Haarlem
Vrijdag 29 April, Stadsschouwburg, 20 uur:
Ter gelegenheid van Koninginnedag speelt
de letterlievende vereniging „J. J. Cremer"
onder auspiciën van het centrumcomité
„Koninginnedag", „Sara Burgerhart" van
regisseur Henk Bakker, naar de roman
van Betje Wolf en Aagje Deken.
Zaterdagavond 30 April, Lidotheatcr, 23.30
uur: Bijzondere voorstelling van de film
„Export, in Blond".
Zondagochtend 1 Mei, Lidotheater, 11 uur:
Bijzondere voorstelling van de dans-,
zang-, opera- en balletfilm „Song of
Russia".
Zondagochtend 1 Mei, Rebrandttheater, 11
uur: Bijzondere voorstelling van de film
„Dieren strijden voor hun bestaan".
Zondagochtend 1 Mei, Studiotheater, 11 uur:
Bijzondere voorstelling van de film „Onder
Moeders vleugels", met June Allyson en
Peter Lawford.
Dinsdagavond 3 Mei, restaurant „Brink-
marni", 20.00 uur: De heer J. H. den Har-
togh houdt voor de Archeologische Werk
gemeenschap voor Westelijk Nederland,
een lezing met lichtbeelden over het
onderwerp „De Numismatiek als belang
rijk onderdeel der archeologie".
Dinsdag 3 Mei, Stadsschouwburg, 20 uur:
De Verenigde Spelers voeren op „Engelen
zonder vleugels" van Albert Husson.
Donderdag 5 Mei, Stadsschouwburg, 20 uur:
Onder auspiciën van het centrum-comité
„Koninginnedag" speelt de letterlievende
vereniging „J. J. Cremer" het toneelstuk
„Sara Burgerhart" van regisseur Henk
Bakker, naar de roman van Betje Wolf en
Aagje Deken.
Donderdagochtend 5 Mei, Lidotheater, 11 uur:
Bijzondere voorstelling van de film „De
Invasie".
TENTOONSTELLINGEN
Frans Halsmuseum: Het interieur en de stijl
kamers zijn met kaarsen verlicht van
Conform de eis heeft de rechtbank te
Amsterdam, die Donderdagochtend uit
spraak deed, de uit Tilburg afkomstige
tegenwoordig in de hoofdstad wonende 49-
jarige naaister H. van B. wegens zakken
rollerij 2 jaar met aftrek opgelegd.
Ze was op heterdaad betrapt door re
chercheurs, toen ze op 28 Februari op de
markt in de Westerstraat een oud vrouw
tje haar portemonnaie met 24 gulden ont
rolde. De vrouw stond bij de politie als
internationaal zakkenrolster bekend. Op
haar strafblad stond een lange rij ver
oordelingen, vanaf 1916, alle wegens zak
kenrollerij.
CE^ÏEALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
knechten en sierlijke toiletten. Haar ver
haal is met détails behangen, zoals de
dames die zij beschrijft met zijden stoffen
en sieraden. De schrijfster komt er zelf
van onder de invloed, zodat zij haar
historische personen niet meer als naakte
stervelingen kan zien, maar slechts als
wezens van een half geheimzinnig uitge
storven ras.
Als men aanmaal deze overdaad en de
verkeerde subtiliteit, die er het gevolg" van
is, heeft vastgesteld, houdt men toch nog
een verhaal over dat Roy Forster ruim
schoots het nakijken laat. Van huis uit
Frangoise d'Aubigné geheten, was de
hoofdpersoon een dochter uit een ver
armde Hugenootse familie. Als jong meis
je werd zij op last van de koning in een
Katholiek gezin ondergebracht, dat zij met
haar koppige intelligentie tot wanhoop
bracht en dat pas na vele jaren van haar
verlost werd, toen zij met de oude en zieke
schrijver Paul Scarron trouwde. Later
kwam zij als gouvernante aan het hof,
waar haar zedigheid in het zwart afstak
tegen de wuftheid der anderen, maar waar
haar uur sloeg toen Lodewijk XIV zijn
ouderdom zag naderen. Al heeft Pamela
Hill er een roman van gemaakt voor de
afdeling sfeer en fraaie personen, zij toont
ook wel een appreciatie voor de mense
lijke inhoud van deze geschiedenis wie
weet wat haar volgende werk nog kan op
leveren.
Voorlopig behoren de romans van deze
beide auteurs evenwel tot de groep van
boeken die men niet „hoeft te lezen", ten
zij als documentatie: niet over India in de
laatste oorlog of Frankrijk in 1680, maar
over Engeland nu. S. M.
ADVERTENTIE
Publicolie Ncderlondi Zuivelbu'cou, "s Grovenhoge
CAGNES-SUR-MER, April. Als ooit
iemand mij zou vragen een verstandig ar
tikel te schrijven over het verschil tussen
de Franse en Italiaanse Rivièra, zou het
mij moeilijk vallen aan zijn verzoek te vol
doen. Natuurlijk, er bestaat een niet onbe
langrijk verschil (vooral van mening) tus
sen de Italianen en de Fransen en evenzeer
lussen hun respectievelijke landen. Maar
dat gaat te ver daar hadden wij het niet
over. Neen, alleen het verschil tussen de
wederzijdse Rivièra's. En als u geen ver
standig artikel vraagt, ben ik graag bereid
u er alles over te vertellen.
20-22 30 uur. Nieuwe opstelling van de Goed. Wij gaan nu samen de grens over
van Frans T-Tals Cnltm.r- by
gelegen. Ponte San Luigi noemen de Italia
nen dat, nogal eensgezind. Zodra wij de
bruingebrande douaniers zijn gepasseerd,
die aan een tafeltje buiten in de zon zitten
te bakken, zien we dat de weg langs de
kust over de eerste vijfhonderd meter is
omlijnd door souvenirwinkeltjes. En cafés.
Maar wacht, we zouden over een verschil
praten. De weg verder langs de kust, over
Ventimiglia, Bordighera en San Remo naar
Genua, slingert veel en bizar, veel meer
rog dan aan de andere kant van de grens.
Bovendien hebben de Italianen er een on
gemeen attractieve beplanting van fel-
r ui kende rode bloemetjes langs gemaakt.
Dat maakt een vriendelijke indruk. Vrien
delijker dan de huizen langs de weg, die
een weinig welvarende impressie achter
laten. Dat is dus net zo als in Frankrijk
behalve aan de Rivièra. De caféhouder en
eigenaar van een minuscuul „ristorante"
verderop vertelde ons een verhaal, dat de
bewoner van Frankrijk niet vreemd voor
komt, er worden vrijwat huizen gebouwd
in Italië, maar zij zijn alleen voor kopers
en bereidwillige betalers van ferme huren.
Voor de arbeiders wordt er weinig gebouwd
zei hij, nauwelijks iets. Hij zei er bij geen
communist te zijn, hetgeen in dit land
blijkbaar een voorwaarde is voor het voe
ren van een gesprek. In Frankrijk is het
dat niet. Maar in elk geval was zijn relaas
oude kost voor iemand, die in Parijs steeds
weer nieuwe flatgebouwen ziet verrijzen in
Passy en Auteuil, de „dure" delen van de
stad.
Even later, in San Remo, hebben wij ge
praat me: een lid van de bemanning van
de „Hidalgo" die Juan heette en uit Porto
Rieo kwam. Daar komt de „Hidalgo" ook
vandaan en als het voor dit luxe-jacht de
moeite waard is geweest helemaal van
Zuid-Amerika hier naar toe te komen, dan
kunnen wij ons wel even de moeite geven
er vijf minuten met open mond naar te
staan kijken. Als er in deze wereld luxueu
zer jachten bestaan, dan moet u het mij
eens komen vertellen. Voor ik het gezien
heb, geloof ik er niet in. Niettemin behoort
de „Hidalgo" aan een ex-Italiaan en diens
matroos Juan vertelde even bereidwillig
en ongevraagd als de caféhouder, dat hij
wè! communist was. Al was het alleen maar
om zijn werkgever, zei hij en keek haat
dragend naar het verankerde paleis achter
zich. Juan vertelde, dat hij op uitnodiging
van San Remaanse (San Remistische?)
havenarbeiders een vergadering van de
lokale communistische partij had bijge
woond en dat het hem alles beter georga
niseerd leek dan wat hij op dit gebied in
Marseille had gezien. Wij vroegen hem, of
hij nog meer internationale ervaring van
communistische vergaderingen had en hij
antwoordde bevestigend. Hetgeen dan
waarschijnlijk een nieuwe fase betekent in
de belangstellings-sferen van het interna
tionale tourisme.
Ik kan u verder natuurlijk vertellen over
het eten in Italië, maar iedereen weet toch
wei dat raviolo, spaghetti, macaroni en
vermicelli daar handiger en meer worden
gegeten dan in de meeste andere landen.
Zeker handiger dan in Frankrijk en Hol
land.
Neen, als u één dag met ons mee was
geweest in Italië had u ook niet veel stof
kunnen verzamelen voor dat verstandige
artikel. Het is wat te weinig waarschijn
lijk. Maar wat doet dat er ook toe? Eén
ding is precies hetzelfde aan die beide
Rivièra's: de zon, de hele dag de zon. Die
schijnt dwars over de grens heen, over
Luigi en Louis, over Pietro en Pierre. En
over ons.
We hebben nog een week vacantie
tegoed.
A. S. H.
regentenstukken van Frans Hals. Cultuur
historische diorama's. Expositie van pop
penhuis anno 1750 met inventaris. Het mu
seum is geopend op werkdagen van 1017
uur, des Zondags van 1317; tevens des
avonds van 2022.30 uur.
Stadhuis: Het historische stadhuis is te be
zichtigen van 917 uur, des Zaterdags van
912 uur. Bovendien elke Vrijdag- cn
Zaterdagavond van 2022 uur. (Feeërieke
kaarsenverlichting)
Stadhuis, raadzaal: Tentoonstelling van pro
ducten van vrije tijdsbesteding van het
personeel van de gemeente Haarlem, ten
bate van de Stichting 19401945. Opening
door de burgemeester van Haarlem op
Zaterdag 30 April. Geopend tot en met
Zaterdag 7 Mei.
Huis Van Looy: Tentoonstelling van werken
van Herman Kruyder. Geopend op werk
dagen van 1012.30 en van 13.3017 uur
Des Zondags van 14—17 uur.
Woonhuis Van Looy: Het voormalig woon
huis van schilder-schrijver Jacobus van
Looy is te bezichtigen op Donderdagen
van 1012 en van 1417 uur. Op Zondagen
alleen van 1417 uur.
Teylers Museum: Schilderijen uit de negen
tiende en twintigste eeuw. Tekeningen
onder meer van Rembrandt. Michel Ange-
lo. Claude Lorrain. Tentoonstelling (tot
15 Mei) van grafisch werk van Lucas van
Leyden. Fossielen en mineralen, historische
natuurkunde-instrumenten. Geopend op
iedere werkdag behalve Maandag van
1117 uur en de eerste Zondag van iedere
maand van 1317 uur.
Bisschoppelijk Museum, Jansstraat 79: Mid
deleeuwse en latere schilderijen, sculp
turen, paramenten, kantwerk, handschrif
ten en munten. Geopend op werkdagen
van 10-17 uur, des Zondags van 13-16 uur.
Schotersingel 117 a: Palestina-diorama's
(Bijbelse voorstellingen). Geopend op
aanvraag.
Cruquiusmuseum, Heemstede: Historische
stoommachines en grote maquette van
Nederland met waterstanden en overzicht
overstromingen Februari 1953.
Kunsthandel Leffelaar, Wagenweg 102: Ten
toonstelling van aquarellen, tekeningen
en ivoor-snijwerk van Anje Zijlstra en
tentoonstelling van beeldhouwwerken en
tekeningen van Anneek Höfte.
Huis met de Kogel. Spekstraat 12: Tentoon
stelling van schilderijen van J. J. Doener.
Opening op Zaterdag 30 April om 15 uur.
Dagelijks geopend'van 1018 uur.
In het ruim van een zeeschip, dat aan
de Levantkade te Amsterdam wordt ge
laden, is de 54-jarige havenarbeider D.
Zegerius uit Amsterdam dodelijk gewond.
Hij was in het ruim bezig met het stapelen
van goederen en stond op een moment
gebukt toen hij een „hijs", bestaande uit
een ton goederen, op het hoofd kreeg. Hij
werd zwaar gewond naar het Wilhelmina-
gasthuis overgebracht, waar hij na aan
komst bleek te zijn overleden.
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
