Volop vertier en ontspanning
op en om de E-55
Het VEL?OM nie je er geen barst
Het „Philadelphia Orchestra
speelde in Amsterdam
van!
De blauwe
Gomboom
Wederom Passiespelen in Tegelen
Zzveefbanen, kindertuinen, zwembaden
en elke dag een complete zeeslag
De wettelijke status
van de trolleybus
.Clowntje Riek
Onder leiding van Eugene Ormandy
werd een grandioos succes behaald
Mr. Stikker en Nw. Guinea
Gunstige vooruitzichten
voor het speeltuinwerk
LIKDOORNS
Voor de klederen
Tekort aan landarbeiders
wordt steeds groter
FEUILLETON
Door Dorothy Quentin
VRIJDAG 20 MEI 1955
Op Hemelvaartsdag is in het openlucht
theater „De Doolhof" te Tegelen wederom
een reeks opvoeringen van het Passiespel
Van Gabbatha tot Golgotha" van pater
Jac. Schreurs M.S.C. begonnen onder be
trekkelijk gunstige weersomstandigheden.
Onder de naar schatting ongeveer vijfdui
zend aanwezigen bevonden zich ook de de-
missionnaire ministers prof. dr. L. J. M. Beel,
mr. F. J. F. M. van Thiel en mr. L. A. Don
ker temidden van vele kerkelijke en bur
gerlijke autoriteiten. Uit deze omgeving
zagen wij mr. O. P. F. M. Cremers, burge
meester van Haarlem, mr. Th. M. J. de
Graaf, burgemeester van Lisse en de heer
C. J. van der Ploeg, lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal. In de courant
van morgen hopen wij het verslag van onze
toneelredacteur over dit plechtige spel en
de vertoning daarvan ter kennis van de
lezers te kunnen brengen. De foto brengt
het hoogtepunt van het tafereel van het
Paasmaal in beeld, terwijl de Christus
figuur de woorden spreekt: vMijn vrede
blijft in u, mijn troost, altijd/ Daar Ik de
wijnstok ben en gij de ranken zijt".
Van een verslaggever)
Wie zich voorgenomen heeft, in de
komende drie maanden een bezoek aan de
E-55 te brengen, die moet zich er wel van
bewust zijn dat dit geen tentoonstelling is,
die men in een paar verloren uurtjes be
kijken kan. Wil men enigermate een indruk
krijgen van wat er allemaal te koop is, dan
is een volle dag voldoende. Maar wil men
van alles wat hier geboden wordt, het
naadje van dé kous weten, dan moet men
er stellig twee a drie dagen voor uittrekken.
Nu is er niets waar men zo moe van
Nvordt als het slenteren over een groot ten
toonstellingsterrein en, gelijk daarmee, het
ondergaan van talloze nieuwe en verras
sende indrukken. Toch hoeft de bezoeker
van de E-55 niet voor oververmoeidheid te
vrezen, want overal zijn restaurants, ver
versingstentjes en zitjes-zonder-meer, waar
hij even op adem kan komen, terwijl er
bovendien gezorgd is voor een even doel
matig als attractief vervoerssysteem. Van
de Ahoyhal op het hoofdterrein af kan men
zich per originele Zwitserse kabelbaan
dwars over de drukke Westzeedijk naar het
tweede deel van de expositie in het Park
naar het pretcentrum „Unifesti" en naar
de Maasheuvel laten zweven, vanwaar men
vervolgens per ruimteraket een tochtje
door het heelal kan maken. Wie liever wat
dichter bij huis blijft, die kan zich hier
in een der twee „wereldgondels"
door een enorme hijskraan tot zestig meter
hoogte laten ophijsen, vanwaar men een
onvergetelijk uitzicht heeft op herrijzend
Rotterdam en het altijd levendige beweeg
in de haven.
Zeeschuimers In volle actie
In de vijvers van het Park vaart men u
per authentieke punter door een echt Giet
hoorns waterschapje, in welke onmiddel
lijke nabijheid verwoede zeegevechten tus
sen rijkbeladen koopvaarders en brute
piraten geleverd worden. Een der eilandjes
in de vijver is daartoe getransfoi-meerd tot
een Treasure Island, dat zo uit Stevensons
gelijknamige roman kon zijn weggelopen.
Vanuit dit roversnest zullen de wrede boe
kaniers dagelijks op strooptocht gaan,
schone vrouwen ontvoeren en wilde drink
gelagen (verlof A) houden, terwijl de toe
schouwers heel dat woeste bedrijf op hun
veilige gemakje van motorvletten af kun
nen gadeslaan. De vier vletten en de vier
punters voor het Giethoornse hoekje zijn
speciaal voor de E-55 gebouwd en zullen
door Giethoornse schippers in hun schil
derachtige kledij gevaren worden. Op som
mige bizondere dagen zal ook de Giet
hoornse vrouw de punters door de vijvers
bomen.
In het Park is. ook de startplaats van de
grappige bootjes, die hun passagiers mee
voeren op een tochtje door een stelsel van
nauwe kanalen, waarbij het water zelf voor
de voortstuwing zorgt. Tussen begin- en
eindpunt van dit kanalencircuit is namelijk
een vrij groot niveauverschil, zodat de
bootjes „vanzelf" door het aan de zwaarte
kracht gehoorzamende water meegesleurd
worden. Aan het eind van het traject wordt
het water door een grote wormschroef dan
weer naar startniveau opgevijzeld.
Verschillende onderdelen van de E-55
en het pretpark „Unifesti" kan men ook
bereiken met grappige miniatuurtreintjes,
terwijl de zeer gemakzuchtigen tenslotte
gebruik kunnen maken van de speciale
rondvluchten per hefschroefvliegtuig, die
een uniek overzicht van het 37 hectare
grote tentoonstellingscomplex mogelijk
zullen maken.
Kinderparadijs en kleuterdépót
Zoals men weet, moeten er ongeveer 2
millioen bezoekers geboekt worden wil de
E-55 uit zijn kosten komen. Het is dus geen
wonder dat de organisatoren geen middel
onbeproefd laten om „zo mogelijk iedere
Nederlander" tot een bezoek te verlokken.
Door de grootscheepse algemene propa
ganda in binnen- en buitenland zijn be
halve particulieren ook grote bedrijven,
personeelsverenigingen e.d. ijverig bewerkt,
maar een goed deel van de propaganda
richt zich toch speciaal op de jeugd die
hier inderdaad een soort van aanschouwe
lijk onderwijs op allerlei gebied voorgezet
krijgt, zoals men het zich nauwelijks beter
zou kunnen wensen. Reeksen scholen heb
ben dan ook al bezoek, in klassikaal ver
band of au grand complet toegezegd in
welk geval zij tevens een niet onaanzien
lijke reductie op de toegangsprijzen krijgen.
Maar ook de kleuters kan men zonder be
zwaar meenemen naar de E-55, want ook
voor hen is er veel te .zien en als ze moe
worden, kan men ze „in dépöt" geven in de
„kindertuin" van de Unilever, waar vijf
honderd kinderen zich tegelijk vermaken
kunnen op draaimolens, glijbanen, klim-
rekken en wat dies meer zij. Er wordt ook
een winkelspel en, in samenwerking met de
Rotterdamse politie, een veilig verkeers-
spel gespeeld en als het slecht weer is,
kunnen de kleuters in een zaaltje onder de
leiding van ervaren jeugdleidsters boet
seren, bouwen, met poppen spelen en der-
gelijken. In de afdeling Bouwen en Wonen
in de Ahoy-hal is bovendien een gezellige
„pierenbak" gebouwd, waarin de kleintjes
naar hartelust kunnen poelen en pootje
baden.
Kermis, film en t.v.
Het vermaakcentrum „Unifesti" is een
verzameling van allerhande kermisattrac
ties, dancings, exotische bars en eethuisjes,
's Avonds zal dit deel van de E-55 zich
baden in een als „sprookjesachtig" aange
kondigde verlichting, die geïnspireerd is op
de al even feërieke feestilluminatie van de
Engelse badplaats Blackpool.
Wie meer voor rustige vermaken voelt,
dit kan zich vermeien in de bijkans talloze
filmvoorstellingen, die de verschillende
branches en exposanten in hun paviljoens
de bezoeker aanbieden, bij de televisie
uitzendingen vanuit de eigen studio in het
Parkcomplex, die via 250 en niet 100,
zoals wij gisteren abusievelijk meldden
t.v.-ontvangtoestellen overal op het ten
toonstellingsterrein te volgen zijn. Een
kijkje in die studio zelf is trouwens ook een
interessante ervaringen u bent er van
harte welkom.
Tenslotte moet nog vermeld worden, dat
er voor de „Unifesti" een ganse reeks van
internationale attracties op het programma
staat, waarvan het optreden van de beken
de Franse dansgroep „Lou Riban de Pro
vence" de eerste is. Deze folkloristische
groep komt uit Orange, het stamland van
ons vorstenhuis, en is ook tijdens de fees
ten bij het vijftigjarige regeringsjubileum
van Prinses Wilhelmina met groot succes
in ons land opgetreden. De groep, die zijn
dansen uitvoert in de rijke Provengaalse
klederdrachten, brengt zijn eigen orkest
van acht man mee.
Op bizondere hoogtijdagen zullen telkens
folkloristische dans- en zanggroepen, mu
ziekcorpsen, turners en turnsters uit de
verschillende provincies van ons land
grootscheepse 'massa-demonstraties van
hun kunnen geven in een speciaal daartoe
aangelegd miniatuur-stadion in het Park.
In Juni zullen bovendien enige duizenden
jonge gymnasten uit tal van landen naar
Rotterdam komen om er hun „Gymnas-
trada" te houden. Ver-maak en vertier ge
noeg dus in de Maasstad, deze zomer!
De procureur-generaal bij de Hoge Raad
heeft conclusie genomen in de zaak,
verband houdende met de Groningse trol
leybus. De strafvervolging is opgezet in
overleg met de procureur-generaal te
Leeuwarden, zulks op verzoek van de
minister van Verkeer en Waterstaat. Het
juridische punt in deze zaak is de vraag of
de trolleybus valt onder de wettelijke
definitie van „motorrijtuig" in de wegen
verkeerswet. In eerste instantie heeft de
rechtbank te Groningen geoordeeld, dat de
trolleybus een motorvoertuig is. Het ge
rechtshof te Leeuwarden daarentegen was
van oordeel, dat de trolleybus geen motor
rijtuig is in de zin der wet.
De procureur-generaal heeft geconclu
deerd tot vernietiging van het arrest.
Het kwam hem onmiskenbaar voor, dat
de wetgever van de huidige wegenver
keerswet met zijn definitie van motorrijtuig
heeft bedoeld ook de trolleybussen daar
onder te begrijpen. De Hoge Raad zal 14
Juni arrest wijzen.
De Nederlandse ambassadeur in Enge
land, mr. D. U. Stikker, heeft in New York
verklaard, naar aanleiding van de kranten
berichten over zijn houding betreffende
een eventuele overdracht van Nieuw-
Guinea aan Indonesië enige jaren geleden,
dat „er in 1952 geen crisis is geweest."
„Ik heb Den Haag om opheldering van
de zaak verzocht en kan geen commentaar
leveren tot ik deze informaties heb. Ik weet
niet wanneer dat het geval zal zijn," aldus
de heer Stikker.
N.U.S.O.-congres in Groningen
De Nederlandse Unie van Speeltuin Or
ganisaties, (N.U.S.O.), heeft haar vieren
twintigste algemene vergadering in Gro-
ningen gehouden. De tweede voorzitter, de
heer F. Oostrom uit Amsterdam, zei in zijn
openingsrede onder meer dat het aantal
speeltuinverenigingen op het ogenblik on
geveer 490 bedraagt. De bemoeiingen van
de N.U.S.O. zijn in de loop der jaren sterk
gestegen, zelfs tot over de grens. Haar in
vloed wordt steeds groter en de overheid
ziet gelukkig ook het belang in van dit
werk. De inzichten en opvattingen jegens
het speeltuinwerk zijn sterk veranderd.
De groei van de confessionele speeltuin
verenigingen besprekend (er bestond reeds
lang een R.K. Speeltuinvereniging en thans
is er ook een Protestants-Christelijke
Speeltuinbond) zei de heer Oostrum, dat
de N.U.S.O. zich op universele grondslag
blijft stellen. De N.U.S.O. eist geenszins
het monopolie op, maar een dergelijke ver
snippering acht zij niet noodzakelijk. De
vooruitzichten voor de speeltuinvereni
gingen zijn uitermate gunstig, gezien het
groeiend aantal speeltuinen in den lande,
het stijgend ledental en de verhoogde rijks
subsidie. Op deze vergadering waren 275
verenigingen vertegenwoordigd, hetgeen
een record is in de geschiedenis van de
N.U.S.O.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
*£RWPD£R0
WONDEROLIE
Weg met onhandige likdoomrmgen en gevaar
lijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar middel,
NOXACORN, neemt de pijn weg in 60 seconden.
Eeltplekken en eksterogen verschrompelen rnet
wortel en al. Bevat gezuiverde wonderolie,
jodium en het pijn stillende benzocaine. Een
flesje NOXACORN Antiseptisch Likdoorn
middel van f. 1.35 bespaart U veel ellende (60)
Het werd nu steeds kouder. De thermometer daalde nog steeds.
Oom Tripje stond voor het raam en keek bedenkelijk naar de grijze, donkere lucht.
„Ik zou me erg vergissen, als het vandaag of morgen niet flink ging sneeuwen!",
zei hij.
„Fijn!", zei Bunkie. „Sneeuwdan kunnen we weer plezier maken!"
„Jaweljullie vindt sneeuw wel aardig", lachte hij. „Maar het geeft ook weer 'n
heleboel rommel op de straten!"
„Nou ja", zei Bunkie. „Maar voordat de sneeuw gaat smelten, is het toch wel mooi
en prettig ook, want dan kunnen we sneeuwballen gooien en sleetje rijden!"
Oom Tripje had gelijk gehadToen de jongens die middag op school zaten en
Bunkie even naar buiten keek ontdekte hij, dat de sneeuw al begon te vallen. Eerst
wat kleine vlokjes, die hier en daar neerdwarrelden, maar spoedig al meer en meer,
tot er 'n leger van sneeuwvlokken uit de grijze lucht daalde
„Mooi zo!", lachte Bunkie tegen Rick.
Mannen die
„gezien" zijn
prefereren
BRYLCREEM
Iedereen ziet er graag wel
verzorgd uit. Daarom wordt
Brylcreem door meer man
nen gebruikt dan enige
andere halrdresslng ter
wereld. Neem de proef en
zie zelf hoe prachtig glan
zend en hoe keurig „in
vor.-n" Uw haar de hele
dag blijft. Masseer elke
dag met Brylcreem -
de heilzame bestand
delen houden Uw
hoofdhuid fris en vrij
van roos. Geen droog,
stug haar meer!
's werelds meest verkochte hair dressing
County Laboratories Ltd., Stanmore, England - Jacq. Mot N.V., Amsterdam
99
Het vermaarde „Philadelphia Orchestra"
startte Zondag in drie K.L.M.-vliegtuiiigen
voor zijn Europese tournee, het concerteer
de Dimsdaig in Brussel en Woensdagavond
liet het zich horen in het Concertgebouw
te Amsterdam op een gala concert, dat als
tegenbezoek gold van de hartelijke ont
vangst, die het Concertgebouw - Ork est in
het najaar van 1954 in de Verenigde Staten
en wel speciaal bij de collega's van Phila
delphia ondervond. Het onthaal was fees
telijk, ondanks het ontbreken van Koningin
Juliana, die haar komst had toegezegd,
wegens de kabinetscrisis. Onder de gasten
bevonden zich, behalve de Amerikaanse
ambassadeur, de demissêonnaire ministers
Van de Kieft, Suurhoff en Zijlstra, de
Commissaris van de Koningin in de pro
vincie Noordholland en vele andere auto
riteiten.
Het Philadelphia Orchestra, dat in 1900
opgericht werd, staat onder leiding van de
Hongaar Eugene Ormandy, d'ie sinds het
Holland Festival" 1953 in ons land geen on
bekende meer is. In het afgelopen seizoen
heeft hij nog een reeks concerten van het
Concertgebouw-Orkest geleid. Ormandy is
de vierde vaste dirigent van het Philadel
phia Orchestra en werd in 1938 de op
volger vun Stokowsky, nadat hij reeds twee
jaar naast deze gewerkt had. Wij hebben
er ons van kunnen overtuigen, dat het peil
waarop Ormandy het orkestsoel van zijn
ensemble gebracht heeft, aanzienlijk hoog
ligt. Wanneer wij het „geraffineerd" noe
men, is dat geen misbruik maken van deze
terminologie.
Het was duidelijk dat het programma
erop gericht was de kwaliteiten van het
orkest zo gunstig mogelijk te doen uit
komen. Daar was eerst een effectrijke be
werking van de sonate voor strijkers en
continuo „La Sultane" van Francois Cou-
perin (de grote). Welbeschouwd kan men
het arrangement, d!at Darius Milhaud van
deze intieme huismuziek maakte, overbodig
en stijlloos heten. Stel u voor dat iemand
het in zijn hoofd zou halen de „honderd
guldensprent" of welke andere ets van
Rembrandt ook te gaan kleuren of een
marmergroep van Michel Angelo te poly
chromeren. In wezen is het overschilderen
in moderne klankkleuren van een werk,
dat niet in verscheidenheid van tint ge
dacht is al even dwaas. Doch dit daarge
laten, dus Couperin le Grand het kind van
de rekening noemend en gegeven het bri'l-
lante orkeststuk dat Milhaud ervan maakte,
blijkbaar om alle groepen van het orkest
een epaterende kans te geven, was het een
kolfje naar de hand van het Amerikaanse
orkest om zijn klankgehalte te demonstre
ren.
Het veelbereden stokpaard van de ro
mantisch aangelegde lessenaarvirtuozen, de
„Symphonie Fantastique" van Berlioz, was
bovenal geschikt om de kwaliteiten van het
samenspel bij het Philadelphia Orchestra
en in het bijzonder ook de suggestieve in
terpretatiekunst van Ormandy aan te
tonen. Het resultaat was meer dan frap
pant.
Van een ensemble dat in het buitenland
gaat concerteren verwacht men allicht dat
het ook muziek van eigen bodem brengt.
Het Philadelphia Orchestra heeft dit op
gelost door een werk van een in Amerika
wonende Armeen op zijn programma te
ADVERTENTIE
V O soort
plaatsen. Dit stuk, een „Armeense suite"
van Richard Yardumiam, bleek in feite een
„quodlibet" van volksliederen, waarvan de
melodische en harmonische sfeer aan de
bekende suite van Liadov doet denken.
Compositorisch geen sterk stuk, maar niet
temin beminnelijke en aantrekkelijke mu
ziek, waarvan de hel getinte kleurgevimg
wellicht doorslaggevend was voor de keuze.
Ten slotte werd met de suite uit „De
Vuurvogel" van Strawinsky een verbijste
rend staaltje van orkestdiscipl'ine en vir
tuoos kunnen te horen gegeven. De wijze
waarop het complete programma werd ge
realiseerd droeg het kenmerk van een
orkestcultuur van jaren, waarop Ormandy
het stempel van zijn persoonlijkheid gezet
heeft. Na afloop heeft men hem en zijn
orkest gehuldigd met al de geestdrift waar
toe kunstminnend Nederland in staat is. En
dit éclatante succes, verworven op het po
dium van het Amsterdamse Concertgebouw
Orkest, zal ongetwijfeld in Amerika weer
klank vindën.
JOS. DE KLERK.
Het onderzoek, dat door het Landbouw
kundig Economisch Instituut is ingesteld
naar de arbeidsvoorziening in de land
bouw dit onderzoek strekte zich uit over
59 gemeenten met 15000 landarbeiders
heeft uitgewezen, dat er een tekort aan
landarbeiders bestaat. Dit houdt wel ver
band met de conjunctuur doch is structu
reel van karakter, zodat de landbouw zich
daarbij zal moeten aanpassen, met name
door rationalisatie, mechanisatie en exten
sivering van het bedrijf. Dit deelde drs. R.
Rijneveld, wetenschappelijk medewerker
voor het streekonderzoek van het L.E.I.,
mede in een te Alkmaar gehouden bijeen
komst van de Bond van Coöperatieve Zui
velfabrieken in Noordholland.
In de na-oorlogse jaren hadden land
bouw en veeteelt ongeacht de conjunctuur
steeds te kampen met een tekort aan ar
beidskrachten. Dit verschijnsel krijgt een
blijvend karakter.
De sociale positie van de landarbeider
noemde de heer Rijneveld de spil van het
landarbeidersvraagstuk. In de weidegebie
den neemt de landarbeider, op de DUW-
arbeider, de ongeschoolde fabrieksarbeider
en de los-werkman na, de laagste plaats in.
Zijn beroep staat maatschappelijk weinig
in aanzien. Slechte huisvesting en gebrek
aan vakonderwijs hebben de sociale posi
tie van de landarbeider ongunstig beïn
vloed. Het werk van een vaste landarbei
der is echter te vergelijken met dat van
de goedgeschoolde metaalarbeider in de
industrie.
Het aantal landarbeiders neemt steeds
af. Er dient dus gestreefd te worden naar
verheffing van het beroep.
In de komende 15 jaren zal het aantal
landarbeiders in de weidegebieden over het
gehele land met 20 pet en in Friesland en
Noordholland zelfs met 40 a 50 pet. af
nemen.
Door loonsverhoging zal men het con
currerend vermogen van het beroep van
landarbeider kunnen verhogen. De lonen
zullen gelijke tred moeten houden met die
in de industrie.
Loonsverhoging zal echter leiden tot
meer rationalisatie, die volgens deskundi
gen 25 pet besparing op de arbeidskosten
kan opleveren, aldus de heer Rijneveld.
(44)
De baby was klaar met drinken en keek
lachend naar het meisje, dat in de venster
bank zat.
Zachtjes zei Fiona: Waar stuur je
feitelijk op af, juffrouw Sally Hughes?
Nergens op! antwoordde Sally lachend
Hij betaalt me gewoon de rente, en ik
maak daar een fondsje of zo iets van, waar
de kinderen later van kunnen studeren.
Maar dit blijft dan een geheimpje tussen
ons, Fiona!
Je bent onverbeterlijk, Sally!
Ze begon te lachen, maar ze voelde zich
opgelucht. Sally was niet het type om de
lening plotseling op te zeggen. Het zou een
geweldige steun zijn en ze zouden de vol
gende week al met de aannemer kunnen
gaan praten, zonder dat er uitgebreide en
veel tijd vergende inlichtingen ingewonnen
zouden behoeven te wox-den door de bank.
Don zou het geld terugbetalen, daar was
Fiona heilig van overtuigd en het was een
grote opluchting dat er tijdens de eerste
jaren geen hypotheek op de kwekerij of
op het huis zou komen te rusten, nu ze
moesten vechten om de kwekerij op te
bouwen
Ieder bedrag tot vijfduizend pond is
goed, zei Sally, terwijl ze Donald Findley
op het hoofdje kuste. Fiona, dit is de
eerste keer dat ik iets goeds kan doen met
mijn geld!
HOOFDSTUK XXIII
Het is erg vriendelijk van je, Sally,
maar ik zou er graag eerst nog even met
Ian over spreken.
Don ging iedere dag werken in de boom
gaard en Sally hielp vandaag Fiona met
het schoonmaken van de meubelen, waarna
ze zorgvuldig ingepakt werden en opge
borgen in een van de grote schuren. Ze
zouden daar blijven staan totdat 't nieuwe
huis gereed zou zijn.
De resten van het totaal uitgebrande
huis zagen er troosteloos uit en Fiona keek
er zo weinig mogelijk naar. Niet alle meu
belen waren gered, en wat tijdig naar
buiten was gebracht, zag er vies uit en
was hier en daar beschadigd. Fiona en
Sally werkten dat de stukken er af vlogen.
Ze zijn gelukkig stevig en als we ze
nu goed in de was zetten, zien ze er straks
weer prima uit.
Stapels kleren en linnengoed, bijeen
gebonden in lakens, waren naar „Te
Arama" gebracht, waar heel wat te wassen
en strijken viel.
Dit was de eerste keer sedert de brand,
dat Sally alleen was met Fiona en Don. Het
was de laatste dag van het jaar en morgen
zou Fiona brieven schrijven aan haar
ouders en aan die van Don. Ze had dit niet
eerder willen doen omdat ze hun vacanties
niet had willen bederven.
Ze kunnen'toch nergens aan helpen
en Ian zou direct hierheen komen, daar
ben ik zeker van. Het is veel beter dat ze
rustig van hun vrije dagen genieten! had
Fiona gezegd en Luke was het volkomen
met haar eens geweest.
We hebben hier genoeg ruimte, er
zijn genoeg bedden en er is genoeg te eten.
De kinderen genieten trouwens van de
logeerpartij. Wat zou je nog meer kunnen
wensen? had Luke gevraagd. Hij weigerde
steeds van Don en Fiona te aanvaarden
dat ze het leven op „Te Arama" moeilijk
zouden maken.
Het doet ons allemaal goed, speciaal
Barry. Hij heeft nog nooit zo veel plezier
gehad.
Sally had zich afgevraagd of zij niet
beter naar een hotel kon gaan, zodat er op
„Te Arama" althans één minder zou zijn,
maar iedereen had daar direct bezwaar
tegen gemaakt. Fiona had gezegd dat ze in
dat geval geen dag langer zou blijven; ze
zou dan met de kinderen ook wel naar een
of ander hotel gaan omdat ze zonder Sally
de spruiten op „Te Arama" moeilijk in
bedwang zou kunnen houden. Luke had
niets gezegd, maar zo nijdig gekeken, dat
Sally ogenblikkelijk haar idee had laten
varen.
De vriendschap tussen Barry en haar
werd iedere dag groter. Hij behandelde
haar al was ze zijn zuster, maar toch
toonde hij groot respect voor haar erva
ring in het verplegen; hij vertrouwde haar,
zodat een belangrijk deel van de slag al
was gewonnen.
Nu, bij de eerste gelegenheid, had Fiona
Don iets verteld over Sally's plan. Hij
toonde zich erg dankbaar, maar was toch
erg voorzichtig. Het vond het prettiger
zaken te doen met mannen. Hij vertrouwde
Fiona's inzicht echter meer dan hij wel
wilde bekennen, maar de gedachte geld
van een vrouw te lenen, stuitte hem tegen
de borst.
Ian heeft er eigenlijk niets mee te
maken, zei Sally niet al te vriendelijk,
maar twee lachende ogen keken haar aan.
Ik ben niet verloofd met Ian, noch
ben ik zijn speciale vriendin. Jij en Fiona
hebben me wekenlang bij jullie laten
logeren. Ik heb een echt tehuis gehad. Ik
zal dat nooit, nooit kunnen vergoeden, riep
ze uit, en ik heb al dat vervelende geld!
Ik wil het kwijt! Jullie zouden me een
grote dienst bewijzen als ik jullie er iets
van mocht lenen, je kunt het trouwens zo
goed gebruiken en ik doe er momenteel
niets mee! Ik zal er trouwens nog wel
vijftien duizend pond of meer van over
houden.
Fiona glimlachte hartelijk.
We hebben het heerlijk gevonden dat je
bij ons hebt gelogeerd. Maar je hebt er
zelf op gestaan, dat je voor de maaltijden
zou betalen en bovendien heb je me
reusachtig in de huishouding en met de
kinderen geholpen. We hadden moeilijk
nog meer van je mogen verwachten, wer
kelijk!
Geen van drieën voelde zich eigenlijk op
z'n gemak, vooral Don, die vuurrood was
onder zijn bruin gebrande huid.
Luister nu eens, Don. Ian weet al lang
wat ik van plan ben.... hij weet dat ik
dokter Jim's geld voor een of ander goed
doel wil gebruiken. Verreweg het grootste
deel zal ik weggeven. Ik ben er zeker van
dat hij het heus niet erg zal vinden als ik
een deel van mijn geld aan jullie uitleen,
integendeel, ik denk dat hij er zelfs blij om
zal zijn. Tenslotte is het een goede inves
tering voor mij en jullie hoeven nu niet
naar de bank om een lening, wat heel wat
tijd zou vergen.
Je hebt misschien wel gelijk. Als ik
schapen hield of koeien zou ik zeker direct
een lening hebben gekregen, maar als je
een kwekerij hebt is het lastiger.
Ik geloof dat we Sally s aanbod maar
moesten accepteren, zei Fiona, we
mogen dankbaar zijn dat ze ons heeft aan
geboden te helpen. Nu en dan, Don, mag je
je trots wel eens even vergeten! We hebben
vijf kinderen om voor te zorgen
Ja, dat besef ik heus wel, antwoordde
hij enigszins somber, terwijl hij naar Sally
keek.
Ik weet niet wat ik moet zeggen,
Sally! Ik heb nog nooit iemand ontmoet
die zijn uiterste best deed een heel fortuin
weg te geven!
Het meisje haalde haar schouders op en
veegde met een vuile hand over haar ver
hitte gezicht, zodat er een zwarte streep
op haar wang kwam.
Ze was eigenlijk nog zo'n groot kind en
dan had ze al een vermogen van twintig
duizend pond. Don voelde zich alsof hij de
spaarduitjes van een klein meisje roofde.
Als je die lening niet wilt accepteren,
Don Barr, dan zal ik geld weggeven al
heb ik later dan ook niets meer over voor
de oude dag!
O!
Don verchoof een ladekastje, dat Sally
aan het schoonmaken was, zodat ze bij de
achterkant kon komen, en keek vragend
naar zijn vrouw. Fiona was echter druk
bezig met het wassen van een spiegel en
merkte niet op dat haar man hulp wilde
hebben.
Graag neem ik die lening van je aan,
Sally, zei hij tenslotte, maar op voor
waarde dat Ian er mee accoord gaat en
jouw notaris geen bezwaar maakt. Ik heb
er al over nagedacht, drie duizend pond
tegen vijf procent met een looptijd van
twintig jaar.
Is die rente niet wat hoog? vroeg
Sally.
Je krijgt daardoor een klein inkomen
en als je drie en veertig bent heb je al je
geld weer terug. je notaris moet maar
eens nagaan of het zo geregeld kan worden.
Ik ben nu eenmaal geen zakenman.
(Wordt vervolgd).