Zonnewarmte, vet en vellen
Gelatinepudding voor de „anti's"
met room, chocolade of bitterkoekjes
BEHANGIU ZELF?
we willen een broertje
Natuurlijk was
het een meisje
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
De strijd om het
garantieloon
Het zvatidvaasje
Vier jaar voor
gentleman-inbreker
Dr. L. Zielstra overleden
In Rotterdam stonden
alle bedrijven stil
Ook E 55 zonder energie
VRIJDAG 27 MEI 1955
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Effecten- en
Geldmarkt
Poging tot oplossing
Belgische schoolstrijd
Eén mislukking
I
oor
de^O
rouw
Wanneer je kinderen oud genoeg zijn
om de lagere school te gaan bezoeken,
kun je er zeker van zijn, dat ze spoedig
moeilijke vragen gaan stellen, in de
trant van: „Mammie, waar komen de
kindertjes vandaan, waarom is Papa
onze vader en niet een andere man,
Mammie, bestaat de ooievaar, Mammie,
waarom, waardoor.
En het is bijna zeker dat ze zulke vra
gen, die een uitgebreid antwoord nodig
hebben, zullen stellen op een ogenblik,
dat het je niet gelegen komt: onder het
vaten wassen, of tien minuten vóór
schooltijd. Daarom besloot ik, deze be
langwekkende onderwerpen te behan
delen op een tijdstip, dat mij daartoe
geschikt leek. Ik koos er een rustig uur
tje voor uit, tijdens een zomerse wan
deling en begon het wonder te verkla
ren. De beide jongens luisterden met se
rene belangstelling toe, ze vonden het
niet „gek" of verbazingwekkend, maar
schenen wel enige tijd nodig te hebben
om het allemaal te verwerken. Adriaan,
de wijsneus, wilde natuurlijk alle bio
logische bijzonderheden er bij horen.
Henkie liet braaf zijn fantasie op hol
slaan en maakte de dwaaste opmerkin
gen: „Moet je zo'n baby altijd houden,
ook als je hem niet mooi vindt?"
Er volgden nog vele diepzinnige ge
sprekken en eindelijk meende ik, dat ze
de materie voldoende onder de knie
hadden, dat ik ze met een gerust gewe
ten naar school kon zenden en niet be
hoefde te vrezen voor bakerpraatjes,
stiekume onderonsjes en vragen op een
ongelegen tijdstip. Ook Henkie, al was
hij er nog wel wat jong voor, had de
feiten rustig aanvaard, en er dit op ge
vonden:
„Ik begrijp het, mammie. Melk komt
van de koe, eieren komen van de kip,
kindertjes van de moeder."
Dus dat was dat, dacht ik. Maar de
vragen, die lastige vragen, waarop je
.niet zonder stamelen een antwoord kunt
geven, kwamen tóch, alleen uit een an
dere hoek.
„Waarom krijgen wij nooit een baby,
je kunt het toch, je hebt ons ook gekre
gen", pruilde Adriaan.
Daar was weinig tegen in te brengen,
behalve het ruimtegebrek thuis, maar
dit argument maakte niet de minste in
druk. Henkie, die er genoeg van had,
altijd de jongste te zijn, viel hem bij.
Nadat ze een jaar lang om een baby
hadden gezeurd, bracht ik op een mooie
lentemorgen de blijde boodschap over.
„Over vijf maanden komt er een baby
bij ons, jongens. Een echt klein broertje
of zusje."
Ze namen het wel heel èrg kalm op.
„Hoeveel keertjes slapen in vijf maan
den?" vroeg Henkie terloops, alsof het
hem bitter weinig kon' schelen.
„O, dat duurt heel lang, dan is het al
weer bijna winter."
Hij trok een berustend gezicht, of hij
er alles van begreep en er vrede mee
had. Vier dagen later riep hij mij ei-nstig
ter verantwoording.
„Ik dacht, dat we hij zei warempel
„we" een baby kregen?"
„Ja en?"
,,'k Zie nog niks."
Ach, wat weten jongetjes van bijna
zes jaar van de tijd? Ze leven bij de dag
en varen er wel bij. Als je iets belooft,
moet je het doen. ik had een baby be
loofd en düs moest die er meteen ko
men ook.
Ik begon hem weer alles haarfijn uit
te leggen en ten slotte ging hij naar
buiten, zijn schepje een beetje teleurge
steld achter zich aan slepend.
De tijd verstreek en ze spraken er
weinig over. „Zijn ze nu blij of niet?"
vroeg ik me soms af. Onder al hun on
verschilligheid scheen zich echter toch
wel iets te roeren. Aan het eind van de
zomer kwamen ze hand in hand voor
mij staan. Ze schenen een sort resolutie
te hebben aangenomen en kwamen mij
daarvan op de hoogte stellen.
„Mams, we willen een broertje," ver
klaarde Adriaan beslist.
„Dat zal niet lang meer duren," merk
te ik argeloos op. „Nog een paar weekjes
en hup! daar is de baby."
„Ja, maar een broertje" knikte Hen
kie nadrukkelijk.
Nu drong het tot mij door waarvoor
ze kwamen.
„Daar hebben wij niets over te zeg
gen, het kan evengoed een meisje zijn.
Dat is juist zo spannend."
Twee hoofden schudden fanatiek van
„neen".
„Als het een zusje is," dreigde
Adriaan, „willen we er niets van weten.
„Meisjes zijn niets leuk", constateer
de Henkie met afkeer. „Meisjes huilen
altijd en jongens zijn véél sterker, die
zijn zó sterk, nou!"
„Maar jullie hebt toch een broertje,
jullie hebt elkaar toch!"
„We willen ook nog een kléin broer
tje," zei Henkie, „die nèt tot mijn mid
del reikt."
Natuurlijk was het een meisje. Nie
mand was zo blij als Papa, toen hij laat
op de avond zich in het ziekenhuis over
de wieg boog om een glimp op te van
gen van zijn dochter. Maar ik maakte
mij zorgen.
„Wat zullen de jongens zeggen, ze
wilden beslist géén zusje."
„O." zei Pa, veel te gelukkig om zich
daar druk over te maken. „Ik zal het ze
morgenochtend wel vertellen.
Om negen uur de volgende morgen
stormde Henkie geestdriftig de kleuter
klas binnen en viel de juffrouw bijna
om de hals.
„Ik heb een zusje!" schreeuwde hij
uitgelaten. „Een echt zusje! En vanmid
dag mag ik gaan kijken. Heeft U ook
wel eens een zusje gehad?"
En dag later wist de ganse omgeving
binnen een straal van een kilometer, dat
de onafscheidelijke broertjes Adriaan en
Henkie een zusje hadden gekregen. Ze
renden iedere winkel binnen, waar ze
wel eens boodschappen deden en klamp
ten buren en vriendjes aan en tegen
iedereen, die maar wilde luisteren, ju
belden ze het uit: „We hebben een zus
je! Zó klein, zó lief. en ze heeft
blauwe ogen en zulke oortjes." En dan
wezen ze met hun vingers, hoe groot
dat oor wel was ongeveer een vier
kante centimeter.
En zo bestond er voor de twee stoere
knapen, die beslist een broertje wilden
hebben, geen mooier en lieflijker wezen
tje dan het nieuwe zusje.
Mocht het nog wat worden met de
zomer, dan kunnen tenminste al die
zonnige, modieuze strandpakjes dienst
doen die op het ogenblik de winkels
doen uilpuilen. Hier is een aardig Frans
ontwerp voor een zonne-ensemble van
jersey, beslaande uit een kort jasje, dat
gedragen wordt over het van zakken
voorziene rok-zwempak. Een broekje
van dezelfde stof completeert het geheel.
Een charmante combinatie tussen don
kerblauw en wit, toegepast bij een
wollen jasje, dat gedragen wordt over
een dun wollen truitje van lichtblauw.
Echt iets voor een niet al te warme
zomerdag.
Zo in de lente nog eens één hele dag
de zon zou moge schijnen, zullen wij
ons wel wachten om op zo'n dag de
zonnestralen te verhinderen onze ka
mers binnen te dringen. Maar stel toch
dat het van de zomer eens werkelijk
warm werd? Dan, ach ja dan zijn zon
gordijnen toch wèl prettig. Zij hoeven
niet duur te zijn voör die paar dagen en
daarom zijn ze tegenwoordig verkrijg
baar van papier. Geprepareerd papier,
waarvan men ook lampekappen en pla
fonnières maakt.
Deze papieren'
gordijnen wordens
geleverd in ver-1
schillende breed--
ten. Zijn ze neer-I
gelaten dan slui-j
ten de reepjes*;
niet pi-ecies pa&|
tegen elkaar. Zcjf
wordt de kamer'L.
niet ongezellig I
donker, 't Spreekt
voor zich dat deze gordijnen aan de
binnenkant van de ramen moeten ge
hangen worden. Wie evenwel iets wil
hebben dat langer meegaat, dat stevi
ger is, om de zonnestralen buiten te
sluiten, kan aluminium jalouzieën ne
men. De strippen zijn van aluminium,
het verbindend band van plastic. Deze
jalouzieën zijn in mooie kleurcombina
ties leverbaar. Zij hebben verschillende
goede eigenschappen: de glanzende lak
bladdert niet af; beter dan het opper
vlak van ons levende wezens is dit lak-
oppervlak bestand tegen zon, vocht,
hitte of damp. Op het gladde lak heeft
stof geen houvast, zodat de zongordij
nen niet vuil zullen worden. Het plas
ticband heeft het grote voordeel dat het
ook op de lange duur niet zal uitrek
ken, zodat de jalouzie altijd zijn goede
vorm behoudt. Maar ja, zij zijn natuur
lijk prijziger dan de papieren zongor
dijnen en voor die enkele zon-dagen zal
menigeen wel met papier genoegen ne
men.
Van anti-zon naar anti-vet is mis
schien niet eens zo'n gekke overgang.
Het betreft een anti-vet-lepel, een te
practisch ding om er piet even over te
vertellen. Speciaal mensen die geen vet
kunngn verdragen zullen hierin ge
ïnteresseerd zijn. Het is een grof geval
letje van aluminium, meer voor keu
ken- dan voor kamergebruik. Het is een
juslepel met een schotje. Dat schotje
zit voor de lepeltuit en het heeft onder
aan, op de bodem van de lepel dus, een
rond gaatje. Schept men de jus uit de
pan dan komt het vet bovenop in de le
pel drijven. Giet men nu de jus uit de
lepel in de juskom, dan stroomt het
vocht alleen via het gaatje in de kom.
Dat wil dus zeggen: alleen de jus, want
het vet dat bovenop dreef, kan men in
de lepel achter houden. Handig be
dacht. De lepel is ook te gebruiken om
melk met vellen zonder vellen in de
melkbeker te scheppen.
Als ik nu nog even op die zon mag
terugkomen: de meeste bromfietsers
zetten een zonnebril op zodra ze een
zonnestraaltje voelen prikken. Veel gro
ter nog is evenwel de kans dat er een
stofje of vliegje in het oog zal prik
ken. Die doen dat onverwacht en pijn
lijk. Er zijn zonnebrillen die tevens als
stofbril dienst doen. Zo'n bril heeft een
uitgebreid montuur met beschuttende
zijkanten. Hij ziet er minder kolossaal
uit dan een echte motorbril en is voor
het doel bijzonder nuttig.
Het zou kunnen zijn dat u van plan
was zich dezer dagen een bank aan te
schaffen om de zitplaatsen in uw kamer
uit te breiden. Gaat u dan vooral even
kijken naar die ene' bank, met die bij
zondere rugleuning. Hij is gemaakt van
lichtgekleurd hout, de zijkanten wor
den mede gevormd, door twee dikke
sluimerrollen. En de rugleuning kan ver
plaatst en er zelfs afgehaald worden.
Zijn uw gasten klein van stuk met kor
te benen en zo, dan zet u de rugleu
ning een eind naar voren. De zitplaats
wordt hierdoor aanmerkelijk verkort.
Voor Vadertje Langbeen zet u de leu
ning in zijn verste stand, hij hoeft zich
dan niet zo opgevouwen te voelen.
Tenslotte nog iets nieuws ,op panlap-
gèuied. De nylon-panlap is niet ruw,
haar huidje ziet roomwit, zij 'heeft eer.
zuivere prille doorschijnendheid en ;s
in het gebruik week en zacht. Een pan-
lap die men tevens kan gebruiken voor
het schoonmaken van het vuurvaste
schaaltje waarin de broodpudding een
al te behoudend korstje heeft achter
gelaten. ANNEKE
Wandvaasjes zijn er tegenwoordig in
verschillende soorten: men pleegt ze
vooral op te hangen tegen het glas in
de auto; het staat gezellig en vooral
wanneer men er kleine sierlijke bloe
men voor gebruikt. Er zijn soorten in
de'handel met een zuigertje en die kan
men zo aan het glas bevestigen indien
men het maar een beetje vochtig maakt.
Ook m de huiskamer voldoen die 11
wandvaasjes uitstekend en men kan ze
zelf op eenvoudige wijze maken. Een
klein triplex plankje van ongeveer f
vijftien centimeter lengte en tien centi- f
meter breed kan men voor dit doel al
gebruiken. Men maakt het een beetje f
glad en geeft het elke gewenste kleur.
Vervolgens neemt men enkele aspirine
buisjes en die moet men op het plankje
bevestigen. Dat kan men doen door een
paar gaatjes in het plankje te boren en
ze dan met een elastiekje vast zetten.
U ziet wel hoe eenvoudig het allemaal
is.
Heeft u last dat uw bloemen omval
len in een wjjde en toch zo sierlijke
vaas? Neem dan een prop fijnmazig
kippengaas en dat stopt men in die vaas;
de bloemen kunnen dan niet omvallen
want de stengels worden door het gaas
heen gestoken en u kunt hen elke ge
wenste richting laten aannemen.
G. KROMDIJK
Niet iedereen is liefhebber van gela-
tinepuddingen. Sommigen vinden het
„drillige" resultaat niet smakelijk. An
deren vinden een stijve pudding (iets
wat bij niet nauwkeurig werken gauw
voovkomi) niet eetbaar. Waar ze gelijk
in hebben! Het maken van een goede
gelatinepudding vereist wel een behoor
lijke kookkennis, maar behoort toch ze
ker niet tot de onmogelijkheden.
Een goede gelatinepudding moet zo
stijf zijn dat ze na het storten net niet
in elkaar zakt. Ze moet eigenlijk „op de
tong smelten". Eén ding is nog belang
rijk' Zorg dat de gelatine nooit mee
kookt. Gelatine wordt nl. gemaakt uit
de beenderen van slachtdieren en bij te
hoge verhitting komt de onaangename
smaak en geur weer te voorschijn.
Blanc-manger (gladde roompudding
1. melk en H 1-. kookroom, (ev. min
der room en meer melk) 100 gr. bitter
koekjes, 100 ,gi\ suiker. 1 vanillestokje.
25 gr. gelatine (12 blaadjes).
Trek het vanillestokje en de bitter
koekjes enige tijd in de melk op een
zacht vuur. Week de gelatine in koud
water. Voeg de suiker aan de melk toe
en de uitgeknepen gelatine. Schep de
bitterkoekjes uit de melk en giet het
geheel door een dun doekje of door een
zeer fijne zeef. Voeg de room die niet
gekookt hoeft te worden nu toe en laat
de puddingmassa onder af en toe roe
ren afkoelen. Zet de pan in een teiltje
koud water zodat het iets vlugger gaat.
Zodra de massa drillig begint te wor
den wordt ze in een met. koud water
omspoelde puddingvorm gedaan waar
in ze vérder stijf kan worden. Soms
wordt wel eens wat extra marascjuin-
essence aan de pudding toegevoegd.
Een lekkere gelatinepudding.
Stort de pudding op een natgemaakte
schotel en garneer ze met geconfijte
oranjesnippers. Tegenwoordig wordt
deze pudding ook wel gepresenteerd
met gespoten slagroom en/of vruch-
tenpureesaus.
Chocoladebavaroise (voor S a 10 per
sonen).
Yz 1 slagroom, 50 a 60 gr. cacao, 125
gr. suiker, 12 a 14 gr. gelatine (7 blaad-
jés), 1 dl melk, 2 eiwitten.
Maak de .cacao aan met de helft van
de suiker en de melk en laat ze even
koken. Klop de slagroom stijf met een
deel van de suiker en de eiwitten met
de rest van de suiker. Vermeng de slag
room en de eiwitten luchtig met elkaar
(omscheppen). Roer door de warme
chocolademelk de geweekte en uitge
knepen gelatine en laat dit mengsel
onder roeren afkoelen. Voeg clan de
koude chocolademelk bij de roöm-
eiwitmassa en schep alles zeer voor
zichtig om. Spoel een puddingvorm om
met wat ongeklopt eiwit en doe de
puddingmassa hier in wanneer ze dril
lig begint te worden. Stort de pudding
op een natgemaakte glazen schotel en
garneer ze met stijfgeslagen slagroom.
Wil men de pudding nog meer ver
sieren dan kan men er. zoals op bij
gaande foto, kleine puddinkjes omheen
zetten, die bijv. in hernhuttertjes of
eierdopjes gemaakt zijn.
N_.
Dr. H. M. Hirschfeld heeft dezer dagen
op de jubileumvergadering van de NIVA
de opmerking gemaakt dat het'ten aanzien
van het welvaartsstreven de kunst is de
ware harmonie te vinden tussen de econo
mische, sociale en financiële politiek en de
meningen hier in de praktijk soms gevoelig
botsen. Dit probleem is er voor de kapitaal
vorming, waarbij met name sinds het einde
van de oorlog de Overheid een grotere en
vólgens velen een te grote plaats heeft in
genomen, dit probleem treedt ook aan het
licht in de moeilijkheden, welke zich voor
doen in het bepalen van de juiste verhou
ding tussen kapitaal en arbeid en de be
loning van die beide. Het vraagstuk van de
welvaartsverdeling houdt niet alleen in ons
land, maar ook elders de geesten bezig en
tot op zekere hoogte staat ook de huidige
kabinetscrisis in dit kader. Het spreekt wel
vanzelf dat naarmate de welvaart toe
neemt, de rechtmatige verdeling daarvan
aan de orde wordt gesteld en voor de naas
te toekomst wordt de wereldeconomie voor
een goed deel door de pogingen tot oplos
sing van dit vraagstuk beheerst.
Wij hebben er reeds eerder op gewezen
dat de conjunctuur in Europa in sterke
mate wordt beïnvloed en geleid door die in
de Verenigde Staten, waar men op allerlei
manier de welvaartsverschijnselen consta
teert, gelijk we dit de vorige week ook
hebben gedaan. In twee leidende indus
trieën, de automobielindustrie en de staal-
nijverheid kan van topproducties worden
gesproken, zodat men zich afvraagt of de
totale capaciteit van cle staalindustrie ad
125 millioen ton wel voldoende zal zijn om
aan de nog steeds toenemende vraag te
voldoen.
En als de New-Yorkse beurs op deze
welvaartsindices niet reageert, doch veeleer
een zwak verloop heeft, moet dit, behalve
aan de maatregelen tot beperking van het
crediet, ook aan het zich toespitsend con
flict tussen kapitaal en arbeid worden toe
geschreven.
Het is niet zo dat de werknemers- en de
vakbonden, althans theoretisch, de belang
rijke functie van het particuliere kapitaal
loochenen en geen oog zouden hebben voor
de waarde van de vrijheid van de onder
nemer, de goede leiding en de noodzaak van
kapitaalsinvesteringen. Blijkens verschillen
de uitlatingen heeft men zich ten onzent
van dat oud© dogma gedistancieerd en in de
Verenigde Staten is het niet anders.
H.et gaat er echter om de handarbeiders
een groter deel van de welvaart toe te ken
nen, waartegen wel niemand bezwaar zal
maken, mits men daarbij bedenkt dat de
welvaartsverdeling haar effect mist als zij
de welvaart zelve aantast. Vooral in een
tijd van hoogconjunctuur is het gevaar
groot dat men zich te veel met de wel-
vaartsverdeling en te weinig met de wel
vaart zelve bezig houdt. Een symptoom
daarvan heeft men kunnen zien in de be
lastingvoorstellen van het thans demissio
naire kabinet, welke wel een verlaging van
de Inkomstenbelasting, maar geen noe
menswaardige verlaging van de Vennoot
schapsbelasting beoogden.
Wat de Verenigde Staten betreft, in de
komende weken zullen daar belangrijke
beslissingen moeten vallen met betrekking
tot de verhouding tussen kapitaal en arbeid,
daar de werknemers in de grote indus
trieën op een hogere beloning aandringen,
maar bovendien voor de toekomst grotere
zekerheid verlangen. Zowel in de staal-
nijverheid, waar de werknemers thans
S 2.23 per uur verdienen, als in de automo
bielindustrie is thans het gegarandeerde
jaarloon aan de orde, waarbij alleen reeds
één millioen werknemers betrokken zijn.
Dit plan houdt in dat een arbeider, die
nog geen jaar in dienst is, voor elke twee
weken die hij werkt, een derde week, wan
neer hij bijvoorbeeld werkloos zou zijn,
eveneens het volle loon ontvangt. Is een
arbeider langer in dienst, bijvoorbeeld
twee jaar en werkt hij de eerste week van
Januari, dan kan hij er zeker van zijn dat
hij het gehele jaar door wekelijks zijn volle
loon ontvangt, of er nu dat gehele jaar
werk voor hem is of niet.
Over dit vraagstuk worden thans tussen
de Automobiel Workers Union en de drie
grote automobielmaatschappijen onderhan
delingen gevoerd, trouwens ook tussen de
United Steel Workers en de staalmijnen,
maar bij de Fordfabrieken en de General
Motors is dit vraagstuk urgent, omdat de
bestaande contracten eind Mei, begin Juni
aflopen. De 325.000 arbeiders van de Gene
ral Motors hebben reeds met grote meer
derheid voor een staking gestemd als de
eisen betreffende het garantieloon niet
worden ingewilligd. Het moment voor deze
actie is goed gekozen, omdat ook de Ver
enigde Staten zich in een toestand van „full
employment" bevinden en een staking aan
de grote winsten der bedrijven een einde
zou maken, om van de weerslag op het go-
hele bedrijfsleven maar niet te spreken.
Het is begrijpelijk dat deze actie in het
ADVERTENTIE
ZWELLINGEN aan de grote teen
Een succesvol middeltje tegen
knobbels en zwellingen aan
de grote teen is nu verkrijg
baar onder de naam DALET
BALSEM. DALET BALSEM
dringt diep in de huid door.
verlicht de pijn op wonder
bare wijze, heft de ontste
king en opzwelling op. Verkrijgbaar bij apo
thekers en drogisten.
(Ven onze correspondent in Brussel)
In de Belgische schoolkwestie hebben
enkele liberale, socialistische en katholieke
oud-ministers en professoren het initiatief
genomen om alsnog tot een verzoening te
komen. Het is de bekende oud-minister van
Financiën, de onafhankelijke katholiek Al-
bert Edouard Janssen, president van oen
Belgische bank, die dat initiatief nam.
Demonstratie verboden
BRUSSEL (ANP) De burgemeester
van Luik heeft de manifestatie verboden,
die de Katholieke Volkspartij in deze stad
wilde houden op 11 Juni on. te protesteren
tegen de maatregelen der liberaal-socialis
tische regering op onderwijsgebied. De
linkse vakbonden hadden een tegen-demon
stratie aangekondigd waaraan alle mijn
werkers en metaalarbeiders „met hun ge
reedschap in de vuist" zouden deelnemen.
In'de motivering van het verbod wordt er
op gewezen dat de politie over inlichtingen
beschikte die deden vrezen dat het op 11
Juni tot ernstige botsingen zou kunnen
komen tussen de Rooms-Katholieke Vla
mingen en de linies ingestelde Waalse ar
beiders.
Amerikaanse bedrijfsleven en ook op de
beurzen grote spanning veroorzaakt en dat
er van de zijde der bedrijven grote be
zwaren tegen worden ingebracht. Onder de
huidige omstandigheden zal een nieuwe
loonsverhoging vermoedelijk wel door de
bedrijven kunnen worden gedragen, maar
een garantiejaarloon betekent dat er voor
de bedrijven bij een teruggaande conjunc
tuur nog nauwelijks aanpassingsmogelijk
heden bestaan en zij, ook zolang de con
junctuur nog gunstig is, de uitbreiding van
personeel zoveel mogelijk zullen trachten te
voorkomen. Geen enkele particuliere on
derneming, zo heeft Henri Ford, de presi
dent van de Fordfabrikeen gezegd, zal lang
kunnen voortgaan met al het personeel, dat
ter, tijde van de grootste bedrijvigheid
werkzaam is, aan te houden als de ver
kopen inkrimpen. Maar ook al zou er een
enkele onderneming zijn die zo kapitaal
krachtig is dat zij bij een verminderde af
zet wel de totale loonsom van een maxi
male productie zou kunnen blijven betalen,
dan nog zou dit gaan ten koste van de
noodzakelijke kapitaalvorming bij de on
derneming, ook al neemt men in aanmer
king dat bij het voorgestelde systeem de
werkloosheidspremie zou wegvallen.
Het is in elk geval wel zeker dat door de
invoering van het bedoelde systeem het
initiatief tot verdere bedrijfsexpansie ge
remd en het dynamische bedrijfsleven met
verstarring wordt bedreigd, waardoor ten
slotte ook de belangen van de werknemers
zullen worden geschaad.
Is de economische ontwikkeling op zich
zelf reeds onzeker, deze onzekerheid wordt
door de thans gestelde eisen der werk
nemers nog aanmerkelijk vergroot.
ADVERTENTIE
maar toen
werd ze ivijzer
Moeder en moeders moeder ge
bruikten al M AI ZEN A DURYEA,
dus bestelde 't jonge vrouwtje 't
ook. Maar zij verzuimde te
doen, wat die ervaren moeders
deden en nóg doentoezien dat ze
ook MAÏZENA DURYEA krijgen.
De naam op 't pak, daarop moet U
letten, om zeker te zijn dat ge in
derdaad MAÏZENA DURYEA
koopt, die vermaarde MAÏZENA
voor 't binden van groenten, soe-
pen en sausen.
De rechtbank te Amsterdam heeft de
37-jarige vertegenwoordiger J. V. uit Bla-
ricum, die als „gentleman-inbreker" des
nachts per auto door het Gooi toerde en in
vier jaar tijds bijna 100 succesvolle inbra
ken in alleenstaande villa's van welgestel
de bewoners pleegde, en wie volgens eigen
verklaring in die periode een buit van ten
minste 75.000, mogelijk zelfs wel een ton,
ten deel was gevallen, conform de eis ver
oordeeld tot vier jaar gevangenisstraf met
aftrek.
Van het gestolen geld had hij de wagen
gekocht, waarmede hij na afloop kalm naar"4
huis reed. Zijn vrouw en kinderen waren
van zijn praktijken volkomen onkundig.
Maandenlang brak hij telkens opnieuw in
bij een rijke Amerikaan en nam uit diens
colbertjasje enkele honderden guldens meey
nooit echter al het geld. Soms nam hij er
zijn gemak van en ging in de huiskamer
een glaasje wijn of iets anders drinken en
ruimde na afloop alles steeds netjes op.
ADVERTENTIE
Gen. Cronjcstr. 135, Haarlem, Tel. 11G57
Plaktafels en borstels gratis
in bruikleen
Op 64-jarige leeftijd is* te Groningen
overleden dr. L. J. Zielstra, oud-directeur
van het Academisch Ziekenhuis te Gronin
gen. Dr. Zielstra kwam in 1931 naar Gro
ningen. Onder zijn leiding is in de periode
van 1931 tot 1952 de belangrijke uitbouw
van het Academisch Ziekenhuis te Gronin
gen geschied. Verschillende nieuwe gebou
wencomplexen kwamen tot stand, onder
andere de oogheelkundige kliniek, hef
radoilogisch instituut, de heelkundige kli
niek, de polikliniek voor huid- en ge
slachtsziekten, de kinderkliniek, het ge
bouw voor oor-, neus- en keelziekten, de
tandheelkundige kliniek en het zusterhuis.
Dokter Zielstra heeft voorts geijverd voor
het Nederlandse Rode Kruis, waarvan hij
vóór de oorlog kringcommissaris was.
Voorts was dr. Zielstra direct na de bevrij
ding voorzitter van de commissie tot reor
ganisatie van het ziekenhuiswezen. De
crematie zal geschieden op 28 Mei te Drie-
huis-Westerveld.
Donderdagmiddag omstreeks kwart voor
twee viel plotseling te Rotterdam, Schie
dam en Vlaardingen de etërtrische stroom
uit. doordat zich een storing voordeed in
hel schakelhuis van het electrisch bedrijf
aan de Galileistraat. Over de oorzaak van
de storing „tast men nog in het duister".
Overal in de stad stonden de trams' stil,
bedrijven werden lamgelegd. Via het kop-
peinet kon het energiebedrijf verschillende
delen van de stad successievelijk weer in
schakelen en enkele uren na de storing
draaiden ook enige motoren van de electri-
sche centrale weer.
Ook op de E 55 viel de stroom uit en de
bezoekers die juist in de kabelbaan zaten
kregen waar voor hun geld, want zij heb
ben ongeveer 20 minuten van het uiLzich*
kunnen genieten. De kabelbaan beschikt
over een reserve-generator doch deze wilde
niet starten. Gelukkig hebben er zich op de
expositie verder geen ongemakken voorge
daan.