Tanganyika: de rijkdom, ruimte en genadeloosheid van Afrika zélf Uitgaan in Haarlem Masai-krijgers jagen nog op leeuwen met de speer GEEF VADER NU EENS Agenda voor Haarlem Vijftig jaar geleden Franse Senaat wordt Zondag voor de helft vernieuwd VADERDAG DËBRALINE Een brok wereld zoals zij eens was Kiesmannen kunnen actuele politiek niet in het minst beïnvloeden 3 Slachtoffer ontploffing te Rotterdam overleden Stomende hitte 't SILVER STOEPKE Zwarte aristocratie Politieke proeftuin Heringa Wuthrich Beloning voor opheldering moord in Harderwijk Ir. Asselbergs overleden Bedrijfsbond „De Eendracht1' bestaat zestig jaar Hoe is het ontstaan? Dit woord: GEBELGD Ruiten in Rijswijk gebroken West-Europese Unie vormt Saar-commissie van vijf Uit Haarlems Dagblad van 17 Juni 1905 VRIJDAG 17 JUNI 1955 (Van onze reisredacteur MWANZA, half Juni In Tanganyika is alles honderd maal groter dan elders in de wereld, lussen de besneeuwde top van de Kilimanjoro en de bodem van het Tanganyika-meer ligt bijna negen kilometer hoogteverschil. Heel Neder land zou in het Victoria-meer gemakkelijk kunnen verdrinken. Op de Seren- geti-vlakte, een van de leeuw-kleurige Savannah's die tussen de vulkanische bergen de hoogvlakte vormen, komt men nooit één zebra of wildebeest tegen, maar altijd kudden van duizenden die wanneer zij wegrazen in dreunende galop, kilometers lange stofwolken opjagen, zo dicht dat men zijn auto moet stoppen. Maar het grootst van alles is het land zelf: achter iedere rauwe berg ligt weer een andere geel-bruine vlakte. De lucht trilt er heet boven gras, droge struiken en platte parasolbomen. En witte wolken stippen aan hoe mateloos groot de blauwe hemel is. Zo groot is Tanganyika dat men er zijn reizen nooit in uren, maar altijd in dagen rekent. Dar Es Salaam—Mwanza is op de kaart maar een stapje, maar de trein kruipt twee volle etmalen door de grenzenloze ruimte van hemel, bergen en dorre vlakte. Twee hete dagen, twee kille nachten, af en toe een stoffig dorpje, wat ronde hutjes. In de avond worden de bergen blauw. En soms zijn er wat mensen, een klein naakt herdersjongetje met witte tanden in een donker gezicht, een pezige zwarte man die duizend mijl van alles af zichzelf sta^t te zijn, een vrouw met een waterkruik op het hoofd, haar oranje „kanga" een felle vlek in de schutkleuren van het landschap. Die schutkleuren ber gen Afrika's vreemde leven: giraffes, olifan- ten, rhinoccrossen, buf- i falo's, wildebeest, struis vogels, elanden, antilo pen, nijlpaarden, apen, herten. Er liggen leeu wen in het gras, luipaar den in de bomen en kro kodillen in het water. Jakhalzen, hyena's en gieren verteren ziekte en j zwakte. De zon schroeit de rest schoon. Het land heeft de genadeloze op gewektheid van de ster- je voor wie honger, dorst en dood dingen van de dag zijn. Dit is nog een brok van de wereld zo- als zij eens was. Niet een f, stuk on-civilisatie, zorg- j. vuldig behoed in reser vaat of wildpark, waar heen men uitstapjes maakt. Dit is Afrika. Men heeft er maar naar te voegen. De mensen, die hier uit andere wereld delen gekomen zijn, scharrelen wat on wennig in de ruimte rond. Zij leggen wegen aan en laten treintjes rijden, zij graven naar diamanten, bouwen kantoren voor de handel, missie-stations voor de ziel. „Tanganyika is rijk", zeggen zij. „Als je het meteen ploeg kietelt, begint het te lachen". En inderdaad, op een paar lapjes grond groeit met royale achteloosheid de helft van de sisal-opbrengst van de wereld. Maar de blanke planter die 's avonds naar de on bewolkte lucht heeft gestaard, ligt de hele nacht wanhopig te bidden om regen voor zijn land, dat wegdort. „Regen, Heer, maar dan niet weer zoveel dat de dunne top laag in rood-bruine beken wegspoelt." In het St. Franciscusgasthuis te Rotter dam is Donderdag overleden de 15-jarige magazijnbediende C. F., die, zoals is ge meld, ernstig werd gewond bij de ontplof fing van munitie op de derde étage van het Groothandelsgebouw. Er leven hier twintigduizend blanken. Zij wonen in de stomende hitte van Dar Es Salaam, de hoofdstad, of proberen in een gehucht in de „bush" dapper niet aan het koele Engeland te denken. Zij dragen shorts en shirts, werken zwetend voor fir ma of gouvernement in hete kantoren, verdienen wat meer geld dan thuis, maar vrolijken pas op wanneer de koelte van de ADVERTENTIE er ■■■■■•■•■■•■■•■■•■■■a een goed horloge een PRIMA 15- of 17 st. anker b.v. een een een een ZENTRA PRISMA INDUS REMOVA v.a. v.a. v.a. v.a. 45.— 49.50 54.— 47.— Een rhinoceros in volle charge. zich avond valt over het terras van de club, waar zij hun „sundowner" drinken. Zij haken naar verlof, maar merken thuis dat hun land hun te klein is geworden. Afri ka's ruimte is een dodelijke verslaving. Er zijn ook tachtigduizend Aziaten: In diërs en Pakistani. Zij drijven handel om dat hun leven er van afhangt, krijgen veel bruine kinderen met grote donkere ogen in magere gezichtjes en eten hete kerrie met rijst, om hun heimwee te wekken en te stille. Een derde van hen werkt har der en eet minder, omdat het hun levens doel is op gezette tijden in Dar Es Salaam een steeds dikker wordende heer tegen steeds edeler metaal af te wegen. Zij vor men de Ismailia-secte en de man wiens gewicht zij nu al in zilver, goud, diaman ten en platina hebben beproefd is Zijne Hoogheid Sir Sultan Mohamed Sjah Aga Khan, PC, GCVO, CCSI, GCIE. LLD. Biografische bijzonderheden: vijf maal winnaar van de Britse Derby en gedurende enige tijd schoonvader van Rita Hay worth. Noch van de Derby noch van Rita heb ben de acht millioen Afrikanen van Tanga nyika veel weet. Ook niet van de Aga Khan trouwens, al zijn sommigen van hen Mo hammedaan. De Arabische slavenhandelaars van Zan zibar die eeuwen lang hun schepen met negers volstouwden, voordat Europeanen deze winstgevende negotie overnamen, knuppelden er de Islam wel is. De lit tekens zijn er nog. Drie Mohammedaanse zwarte leiders die ik sprak, bleken zulke geestelijke eunuchs, dat zij zelfs voor de verre toekomst geen verkiezingen of zelf bestuur wensten. Anders staat het met de Christelijke bekeerlingen. Hoe men over zending en missie moge denken, feit blijft dat zij in Tanganyika gematigde, maar zelfbewuste nationalisten aan de lopende band blijken te produceren. Dan kan Vader weer vooruit en is tevreden. Komt U eens kijken bij DE KLEINE ZAAK MET DE GROOTSTE KEUZE. Grote Houtstraat 49 - Haarlem VRIJDAG 17 JUNI Roxy: „De koningin der veedieven", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Minerva: „Een liefde in Parijs". 13 jaar. 8.15 uur. Cinema Palace: „Vrouwenwereld", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Demonen der diepte", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Studio: ..Madame de....", 18 jaar. 7 en 9.15 uur. Lüxor: „Die man is ge vaarlijk", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Ver borgen Moederschap", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Spionnage rondom Triëst", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Gebouw Sint Bavo, 8 uur: De toneelgroep van de H.H.V. „De Spaarnespatters" speelt „De Privé,verp'eegstervan A. den Hertog. Stadsschouwburg, 7.30 uur: De toneelvereni ging „Herman Heijermans" voert „Allerzie len" van Herman Heijermans op. ZATERDAG 18 JUNI Roxy: „De koningin der veedieven". 14 jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Een lief de in Parijs". 18 jaar. 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Vrouwenwereld", 14 jaar, 2. 4.15. 7 en 9.15 uur. .Rembrandt: „Demonen dei- diepte", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Madame de18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Die man is gevaarlijk". 18 jaar 2, 4.15. 7 en 9.15 "ur. Lido: ..Verborgen Moederschap". 18 jaar, 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Spionnage rondom Triëst", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Zelfbewustheid: Tanganyika is door enige ironische spelingen van het lot ver schoond gebleven van intensieve koloni satie. En de Afrikanen tonen hier welk een onbevangen, vriendelijke en vrije mannen zij kunnen zijn wanneer men hen niet met de stokslagen van geestelijke en stoffelijke intimidatie achter de kleurslagboom in die hoek heeft gedreven, waar de minder waardigheidscomplexen geheel gratis wor den uitgedeeld. Zij mogen op het stuk van plichtsbesef en noeste arbeidszin dan niet geheel in het Europese stelsel passen, zij zijn in ieder geval ongeknakt. Masai-krijgers, Morani geheten, die van hun stam de meest gevreesde van Oost-Afrika hebben gemaakt. Dat geldt ook voor hen die het niet zo ver drijven als de trotse Masai-stam, die met haar kudden over de geweldige vlak ten trekt en volstrekt weigert één pas in de richting van de twintigste eeuw te doen. Ik heb een ganse, drukke Afrikaanse markt van ontzag zien verstillen toen twee van hun rode krijgers, Morani geheten, met koele arrogantie door de drukte schreden. Hoge, slanke koffie-kleurige mannen, de roodbruine deken achteloos over eén schou der geknoopt. Licht-geamuseerde ogen in hoogmoedige gezichten, smalle heupen boven de glimmende stalen benen waar mee zij moeiteloos dertig kilomet,er hard lopen door het hoge savannah-gras. Twee heren tussen het grauw. Het voornaamste tijdverdrijf van deze melk- en bloed-drinkers, die zich het uit verkoren volk achten, is sinds stam-oor- logen door het Britse bestuur zijn verboden de leeuwenjacht. Twaalf jonge Morani met schilden en speren om een leeuw, dde zich wild brullend van de ene kant naar de andere wendt. De ring knijpt dicht, on der de hete zon wijzen twaalf koele speren naar het midden. To-tdat de leeuw tenslotte zich spant voor de sprong naar één van hen. De Moran vangt de furieuze charge van muil en klauwen op zijn schild op en ondergaat onbewogen de rijtende tanden en nagels, tot elf speren er een eind aan maken. Zo verwerft een Masai-Moran zijn krijgshoofd tooi en zijn vrouw, want geen Masai-meisje trouwt een Moran eer hij een leeuw heeft gedood of bij de staart heeft gepakt! Helaas degenereren de Masai, hun vrouwen worden onvruchtbaar en zij gaan de ondergang tegemoet. Deze zwarte aristocratie mag dan uit sterven, het zwarte volk is dat geenszins van plan. En weer lijkt het lot hun gunstig gezind, want Tanganyika is de proeftuin van een politiek experiment, dat grote hoop wekt. Ik zal het daar later nog eens over hebben, evenals over de economische ont wikkeling in dit land, die bewijst dat Afri kanen van zins en vermoedelijk in staat zijn hun geweldige achterstand op verder gevorderde rassen en volken in te lopen. Zeer tot verbazing van hen die in de prin cipiële superioriteit van het blanke ras geloven. Ik begin trouwens een beetje ach terdochtig te worden jegens sommige „ex perts", die uit hoofde van het feit dat zij hun ganse leven in Europese kantoren en Europese clubs in Afrika hebben doorge bracht, hun uit vrees en vooroordeel ge boren meningen als wetenschappelijke v/aarheden erkend wensen te zien. De som van die meningen lijkt vaak veel op de schooljongens beschuldiging: „Je bent gek, je stinkt en je kan niet eens fietsen!" Want behalve onbekwaamheid verwijten vele blanken, trots op eigen asperge-kleur, de Afrikanen ook uiterlijke afstotelijkheid. Afstotelijk? Nu ik uit mijn raam kijk, zie ik in de hete stoffige straat een Afrikaans meisje. Een bronzen gezicht met grote herte-ogen, glanzende bruine schou ders boven de ruwe, rode katoen van de strak-geknoopte „kanga". waar onder een fier figuur de wereld uit daagt. Met de blote voeten ferm op de zonnige weg gaat zij in deinende gang- als een donkere koningin door het kleine witte stadje in het grote Afrika. ADVERTENTIE Haarlem CENTRALE VERWARMING JOHNSON OLIEBRANDERS De officier van justitie te Zwolle heeft een beloning van duizend gulden uitgeloofd voor degene, die inlichtingen verstrekt wel ke leiden tot aanhouding van de pleger van de moord te Harderwijk. Het slachtoffer van deze moord was het vijfentwintigjarige meisje Dieuwerke van de Vlegel, wier stof felijk overschot op 11 April in de bossen in de omgeving van Harderwijk werd gevon den. Waarschijnlijk is zij Woensdagmiddag 6 April om het leven gebracht. De gevraagde inlichtingen worden inge wacht bij de officier van justitie te Zwolle, de inspecteur van politie te Harderwijk en de brigadecommandant der koninklijke marechausee te Harderwijk. Op zeventigjarige leeftijd is Donderdag te Breda overleden ir. J. L. M. Asselbergs, oud-hoofdinspecteur van de arbeid. De heer Asselbergs is geboren te Bergen op Zoom. Hij studeerde aan de Technische Hogeschool in Delft en kwam in 1907 als werktuigkundig ingenieur in dienst van de N.V. Werkspoor te Amsterdam. In 1909 werd hij adjunct-inspecteur van de ar beid, in 1912 inspecteur tweede klas, in 1918 inspecteur eerste klas. In 1920 werd hij benoemd tot hoofdinspecteur van de arbeid te Breda. Ir. Asselbergs was ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. De plechtige uitvaart is Zaterdagochtend a.s. om 10.30 uur in de parochiekerk van het Heilig Sacrament te Breda. De algemene bedrijfsbond textiel en kleding „De Eendracht", aangesloten bij het NVV, heeft Donderdag ter gelegen heid van zijn 60-jarig bestaan in een der met talrijke bloemstukken versierde zalen van „Krasnapolsky" te Amsterdam een receptie gehouden, die door zeer vele ver tegenwoordigers uit de textielwereld en van vakbonden en zusterorganisaties onder meer uit Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland, België, Engeland, Denemarken, Noorwegen en Zweden werd bijge woond. De waarnemend voorzitter, de heer Th. de Jong, gaf in zijn welkomstrede een overzicht van de omstandigheden, waar onder de textielarbeiders in de negentiger jaren werkten en die, zijn inziens, ten slotte hebben geleid tot de oprichting van de algemene Nederlandse bond van wevers en spinners, de voorloper van de huidige organisatie. Er is een oud-Nederlands woord balg dat: zak, omhulsel, buik betekende en dat nog voortleeft in blaasbalg. Het daarbij behorende werkwoord is: belgen, dat vroeger sterk was. Vandaar het woord verbolgen. Later is het zwak ge worden en daardoor luidt het deel woord: gebelgd. Belgen betekende vroe ger: opzwellen dus: een dikke balg krij gen. Vondel laat Jonas, over de walvis sprekende, zeggen: die zonder zich te belghen mij levend kon verdouwen. Uit de betekenis: opzwellen is die van: boos worden ontstaan. Denkt u maar aan de kalkoense haan en aan de uitdrukking: zich dik maken voor: zich opwinden. In de gewone taal is van het werk woord belgen niets overgebleven dan het deelwoord dat nu betekent: geërgerd, gekrenkt. TENTOONSTELLINGEN Frans Halsmuseum: Nieuwe opstelling van de regentenstukken van Frans Hals. Ex positie van poppenhuis anno 1750 met inventaris. Het museum is geopend op werkdagen van 1017 uur, des Zondags van 13—17 uur. Huis Van Looy: Tentoonstelling van leden van het genootschap „Kunst Zij Ons Doel", van Zaterdag 18 Juni tot Zondag 10 Juli. Geopend op werkdagen van 10 tot 17 uur en des Zondags van 13 tot 17 uur. Woonhuis Van Looy: Het voormalig woon huis van schilder-schrijver Jacobus van Looy van 1012 en van 1417 uur. Op Zondagen alleen van 1117 uur. Teylers museum: Schilderijen uit de negen tiende en twintigste eeuw. Tekeningen onder meer van Rembrandt, Michel Ange- lo. Claude Lorrain, Fossielen en mineralen historische natuurkunde-instrumenten. Ge opend op iedere werkdag behalve Maan dag van 1117 uur en de eerste Zondag van iedere maand van 1317 uur. Bisschoppelijk Museum, Jansstraat 79: Mid deleeuwse en latere schilderijen, sculp turen, paramenten, kantwerk, handschrif ten en munten. Geopend op werkdagen van 10-17 uur. des Zondags van 13-16 uur. Schotersingel 17 a: Palestina-diorama's (Bijbelse voorstellingen). Geopend van 9.30—12.30 en van 1417 uur. Cruquiusmuseum, Heemstede: Historische stoommachines en grote maquette van Nederland met waterstanden en overzicht overstromingsramp Februari 1953. De Vleeshal. Grote Markt. „Succulenta". jubileum-tentoonstelling van cacteeën. Geopend op Zaterdag 18 Juni van 12 tot 22 uur en op Zondag 19 en Maandag 20 Juni van 10 tot 22 uur. TONEEL en DANS Donderdag 23 Juni. Openluchttheater Bloe- mendaal. 20.30 uur: Het Nederlands Ballet treedt onder leiding van Sonia Gaskell op in samenwerking met het Noordhol lands Philharmonisch Orkest, met als di rigent Peter Rester. Opvoering onder meer van „La Somnambule" van George Bslanchine, door John Taras ten tonele gebracht. MUZIEK Maandag 20 Juni, Grote Markt, 15.30 uur: gedurende een uur bespeling van het ca rillon van de Grote Kerk door de stads- beiaardier Arie Peters, die ook te beluis teren is op Donderdag 23 Juni van 20 tot Inheemse vissers bij Dar Es Salaam, Tanganyika's hoofdstad. (Van onze correspondent in Parijs) Zondag zal de helft van de zetels van de Franse Raad der Republiek die onge veer met onze Eerste Kamer valt te ver gelijken opnieuw worden verdeeld. In alle departementen, waarvan dc begin letters in de eerste helft van het Alfabet vallen (A tot M) zal worden gestemd. Het is een driejaarlijkse indirecte stemming, waaraan geen kiezers deelnemen, maar waarbij ongeveer 50.000 kiesmannen bun gewicht in de waagschaal mogen werpen. De kiesmannen zijn de vertegenwoordigers van de betrokken departementen in de Nationale Vergadering (Tweede Kamer), de departementale of kantonale raden en in de gemeenteraden. De verkiezingen van Zondag vormen de (weede étappe in de reeks, die twee maan den geleden met de vernieuwing van de kantonale raden begon en volgende zomer met de stemming voor de National? Ver gadering zal worden besloten. Van die drie gebeurtenissen is de stemming van Zon dag, politiek gesproken, van het minste belang. In de eerste plaats omdat de Raad der Republiek, die voor de oorlog Senaat werd genoemd, niet veel meer om het lijf heeft. Verder aangezien de keuze van de kiesdistricten zeer willekeurig alfa betisch werd bepaald. En tenslotte wijl de voorkeur der kiesmannen in grote lijnen bij voorbaat vaststaat, zodat er wei nig of geen aanwijzingen omtrent de poli tieke situatie in het land aan te ontlenen zullen zijn. Die kiesmannen zijn typische notabelen, waarbij nog moet worden opgemerkt, dat het platteland aanzienlijk méér in de melk heeft te brokkelen dan de bevolking dei- steden. Toen in 1946, bij de nieuwe grond wet voor de vierde republiek, de Raad der Republiek werd ingesteld, was het de be doeling dat in dit college vooral de ge meenten en kleine dorpsgemeenschappen zouden worden vertegenwoordigd. Omdat de getalsterkte van die lagere lichamen maar een ondergeschikte rol speelt, valt het te begrijpen, dat de verdeling van de zetels over de verschillende partijen in de Senaat een heel ander beeld geeft dan in de Nationale Vergadering, die rechtstreeks door het volk wordt gekozen. Terwijl in de Nationale Vergadering de communisten bijvoorbeeld nog altijd de grootste partij vormen, bezitten ze in de Raad der Repu bliek maar zestien van de driehonderd twintig zetels. „Kamer van overdenking Men mag stellig zeggen, dat de Raad der Republiek zwaar naar de rechterzijde uit het lood hangt, en dat zal na Zondag wel zo blijven. De notabelen of kiesmannen zijn over het algemeen sterk conservatief gezind en die gezindheid komt in hun stemming tot uiting. Dat was trouwens de opzet van de grondwet. De Senaat was vooral bedoeld als „kamer van overden king" en haar voornaamste taak zou het zijn te voorkomen dat de (souvereine) Nationale Vergadering aan de demagogie ten prooi viel en al te rare sprongen ging maken. In die opzet heeft men zich. zoals de ervaring helaas geleerd heeft, enigszins verrekend. De Raad der Republiek heeft niet kunnen voorkomen, dat de Nationale Vergadering inderdaad soms héél gekke bokkesprongen ondernam. De fout lag echter vooral in de grondwet zelf. omdat men had verzuimd de Raad der Republiek de nodige machtsmiddelen te geven, waardoor hij zijn adviezen metterdaad had kunnen doen eerbiedigen Bij de be perkte grondwetsherziening van De cember kreeg de Raad der Republiek iets meer armslag, maar heel veel hebben de heren senatoren toch nog niet te zeggen. De Senaat blijft vooral een decoratief ele ment in de vierde republiek, al mogen de leden dan ook iedere zeven jaar meedoen bij de verkiezing van een nieuw staats hoofd, die in het geval van president Coty, evenals voor de oorlog, meermalen uit hun midden pleegt te worden gekozen. L o ss/aa n d e a a n w ij zingen In enkele departementen zullen niette min de gebeurtenissen van Zondag mis schien een aanwijzing geven van de hui dige machtsverhoudingen in de Franse binnenlandse politiek. Zo zijn er hier en daar radicale candidaten, die de nieuwe voorzitter van de partij, Pierre Mendès- France, niet wensen te gel oorzamen. Men zal in hun geval kunnen zien hoever P.M.F.'s gezag in bepaalde departementen reikt. Ook met betrekking tot zekere lijst- verbindingen zullen er mogelijk enkele belangwekkende gevolgtrekkingen zijn te maken. Bij de kantonale verkiezingen heb ben op verschillende plaatsen, in weerwil van de partijconsigr.es uit Parijs, socia listen met communisten samen gespannen, en ook zou wellicht kunnen blijken of het denkbeeld van een volksfront nieuwe vorderingen heeft gemaakt. Dat blijven evenwel losstaande gevallen. Met zekerheid kan wel worden aan genomen, dat op de actuele politiek van Frankrijk de verkiezingen van Zondag niet de minste directe invloed zullen vermogen uit te oefenen. 21 uur en op Vrijdag 24 Juni van 11.30 tot 12.30 uur. Vrijdag 17 Juni, Concertgebouw, tuinzaal, 19.30 uur: Jaarlijkse uitvoering door leer lingen van Coby Riemersma. Dinsdag 21 Juni, Grote Kerk, 20 uur: De organist George Robert speelt werken van Joh. Pachelbel, J. H. Fioccol. J. S. Bach, Jean Langlais en César Franck. Dinsdag 21 Juni, Nieuwe Gracht, 20 uur: Enige leerlingen van de muziekschool van de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst geven in de grote zaal van dit instituut een uitvoering. Donderdag 23 Juni, Grote Kerk, 15 uur: De organist George Robert speelt werken van J. S. Bach. Fr. Couperin, N. Ie Begue en L. Boëlmann. DIVERSEN Vrijdag 17 Juni. Gebouw Sint Bavo. 20 uur: De toneelgroep van de H.H.V. „De Spaar nespatters" besluit zijn seizoen met de op voering van „De Privéverpleegster" van A. den Hartog. Vrijdag 17 Juni, Stadsschouwburg, 19.30 uur: Ter afsluiting van haar jubileumseizoen voert de toneelvereniging „Herman Heijermans" het stuk „Allerzielen" van Herman Heijermans op. Zaterdag 18 Juni, Stadsschouwburg, 20 uur: De Kennemer Kunstkring brengt „Boe ven en Madeliefjes" van George Batson ten tonele. Na afloop bal na. Zaterdag 18 Juni, Concertgebouw, Grote zaal. 20 uur: Herman Rinket's variété. Bonte avond met onder anderen De straatzangers. Max van Praag en Willy Alberti. Zaterdag 18 Juni, Concertgebouw, tuinzaal, 20 uur: Volksdansfeest, van de Haarlemse Volksdansfederatie. Zondag 19 Juni, Stadsschouwburg. 14.30 uur Leerlingen van mejuffrouw Bonarius voe ren „Assepoester" op. Zondag 19 Juni, Concertgebouw, grote zaal, 14.30 uur: Benny Vredens cabaret in de kindermatinée „De droom van Barend Bluf". Medewerkenden zijn onder ande ren: Kitty Knappert. Joekie van der Valk en Piet Ekel. ADVERTENTIE 1 9 1 U N I Uitgebreide collecties D ASSEN vanaf f 2 95 OVERHEMDEN FABIO v.a 10.90 KEPKO v a. 13,50 SWAN ZAKDOEKEN 0.95 per stuk en hoger SOKKEN en ANKLETS ook in grote maten Anno 1896 KRUISWEG 72 HAARLEM ADVERTENTIE Geluidsbarrière doorbroken? Donderdag omstreeks half vier schijnt boven de omgeving van Rijswijk een vlieg tuig de „geluidsbarrière" te hebben door broken: omstreeks dat tijdstip hoorden vele oewoners van die gemeente een dreunen de slag, alles rinkelde en schudde. Bij rin kelen is^ het niet gebleven, want bij de po- iitie in Rijswijk kwamen spoedig klach ten binnen over spiegelruiten die zijn ge broken. In 's-Gravenhage is geen dreun gehoord. Wel is omstreeks halfvier een vliegmachine over komen „gieren", die naar het geluid te oordelen een Hawker „Hunter" zou kunnen zijn geweest. LONDEN (AFP). De permanente raad van de West-Europese Unie, heeft te Lon den de internationale commissie samenge steld die belast wordt met het organiseren van en het toezicht op het referendum in Saarland over de toekomstige status van dat land. De commissie bestaat uit vijf leden, een Belg, een Engelsman, een Italiaan, een Luxemburger en de Nederlander mr. A. W. C. baron Bentinck, gezant te Bern. Zij komt 24 Juni voor de eerste maal te Londen bijeen. De commissie zal zelf haar voor zitter kiezen en haar besluiten met meer derheid van stemmen nemen. Zij is de raad van de WEU verantwoording schul dig. Een eigenaardig incident heeft zich op het gebied van fooien voorgedaan tij dens het jongste bezoek van koning Al- fonsus aan Engeland. De Spaanse vorst, die het Lagerhuis bezichtigde, wilde, toen hij afscheid nam van zijn geleiders, den .sergeant at arms" en den „chief clerk" een fooi geven! De koning scheen niet te weten, dat eerstgenoemde een salaris heeft van twaalf duizend gulden en laatstgenoemde een van vier en twintig duizend. De heeren hadden alzoo de vriendelijk bedoelde fooi niet noodig.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1955 | | pagina 5