Tanganyika's coöperaties doen
onvervaard millioenenzaken
IN DE WERELDPOLITIEK
De geest bepaalt progressiviteit
Inheems experiment begon
aan Kilimanjaro's voet
Vijftig jaar geleden
BB-manifestatie 25 Juni in Rotterdam
„Het is zaak nu aan boord te klimmen"
Hoe is het ontstaan?
„Sea Melody" behouden
in Harwich binnen
Dit woord:BRA DERIl
Uit Haarlems Dagblad
van 21 Juni 1905
Coaster vond wrakstukken
l
Betaling
abonnementsgeld
per giro i?
Onderdak gevraagd voor
kinderen uit Duitse kampen
Goodwill kweken
A frik aans monument
Snel on
afhankelijk
Twee en twintig varkens
in brand omgekomen
DINSDAG 21 JUNI 1955
Het Middelnederlands kende reeds
een woord braderie, afgeleid van het
werkwoord braden. Men verstond er
onder: een huis waar ten behoeve van
anderen vlees gebraden werd, een eet
huis dus of gaarkeuken. De uitgang
-erie in het Middelnederlands is later
-erij geworden, zoals in woorden als
weverij, spinnerij, kokerij, enzovoörts.
Dat wij in de laatste tijd spreken van
een braderie en niet van een braderij,
bewijst dat wij hier met een ander
woord te maken hebben, een woord van
Franse of Belgisch-Franse herkomst. En
inderdaad gaf men in Noord-Frankrijk
de naam braderie aan de jaarmarkt,
waar zoals in Lille tweede-hands
kleren tegen lage prijzen werden ver
kocht. Er bestaat ook een werkwoord:
brader dat: uitverkoop houden bete
kent, in het bijzonder in de open lucht..
Dit woord braderie is plotseling in Ne
derland populair geworden, tegelijk
met het begrip dat het vertolkt (al be
hoeft in de praktijk een braderie niet
samen te vallen met een uitverkoop).
Bij de Rotterdamse Droogdok Maat
schappij N.V. te Rotterdam is Maandagmid
dag de laatste van de vier door de Konink
lijke Shell-groep bestelde tankschepen te
water gelaten. Zoals gebruikelijk bij de
Koninklijke Shellgroep kreeg het schip de
naam van een schelp. „Kara".
De exploitatie van de electrische lijn
tusschen Amsterdam—Haarlem—Zand-
voort en Bloemendaal heeft het verkeer
tusschen deze plaatsen aanmerkelijk ver
aangenaamd en een verblijdend gevolg
is, dat vele dames daarvan nu gebruik
maken om hun inkopen persoonlijk in de
hoofdstad te gaan doen.
(Van onze reisredacteur)
In Rotterdam zal de bescherming bevol
king op Zaterdag 25 Juni tonen wat zij in
do afgelopen jaren geworden is en waartoe
zij thans in staat is. Op die dag komen na
melijk zesduizend BB'ers naar Rotterdam
om deel te nemen aan de nationale wed
strijden, waarbij ooi, Haarlem, Heemstede
en Velsen met een groot aantal vertegen
woordigers aanwezig zal zijn.
Des morgens beginnen blok-, reddings-,
brandweer- en geneeskundige ploegen wed
strijden op de Havendijlt in Schiedam en in
Rotterdam op Pompenburg, in de Willem
Ruyslaan en op de Veemarkt. Vervolgens
is er een sterrit, waaraan elf provinciale
colonnes deelnemen.
De brandweren uit zestig gemeenten in
Noord- en Zuid-Holland en Utrecht zullen
in Den Haag een colonne vormen en deze
komen dan vja het Westland naar Rotter
dam. Daar zullen ze in het Bergpolder-
kwartier tonen, hoe een brandend huizen
blok kan worden ingesloten.
Vervolgens wordt er op doelen in de
Nieuwe Maas door vliegtuigen een schijn-
aanval gedaan, welks gevolgen door de
BB zo miniem mogelijk zullen worden ge
houden.
Aan de tweede nationale BB-wandeltocht
doen dit jaar drieduizend personen mee.
Zij défileren in de Kralingse Plaslaan voor
de minister van Binnenlandse Zaken, de
Commissaris der Koningin en andere auto
riteiten. Voor de wedstrijden zijn prijzen
beschikbaar gesteld, zowel Koningin Julia
na als Prins Bomhard hebben een beker
geschonken voor de beste ploegen. De prij
zen zullen door minister Beel worden uit
gereikt.
Alle deelnemers zullen tenslotte op de
Veemarkt aan een openluchtdis deelnemen,
verzorgd en geserveerd door de „keuken-
trein" van de dienst sociale verzorging. De
bedrijfszelfbescherming laat zich evenmin
onbetuigd. Er komen 31 groepen naar Rot
terdam, uit verscheidene delen van het
land. Het programma is uitgebreid en zal,
naar wordt verwacht, veel belangstelling
trekken.
Het Engelse jacht „Sea Melody", dat op
15 Juni de haven van Woolbridge verliet
op weg naar Hoek van Holland, maar daar
niet aankwam, zodat er ernstige ongerust
heid omtrent de bemanning ontstond, is met
zijn drie koppen de haven van Harwich bin
nengelopen.
Hiermede is dus een eind gekomen aan
de onzekerheid omtrent een vondst, die de
Nederlandse kustvaarder „Bets A. S."
meldde op 10 mijl West van het lichtschip
„Sandetti": er werden wrakstukken ge
zien bestaande uit een groot zeil aan een
gebroken mast. Toen daarna in een panne-
bericht aan de scheepvaart op de Noord
zee werd verzocht uit te kijken naar het
vermiste jacht ..Sea Melody", vermoedde
men met overblijfselen van dit scheepje te
doen te hebben. Later bleek, dat op wrak
stukken een naam te lezen was van een
schip, die echter niet overeen kwam met
die van de vermiste Engelsman. Nadere
bijzonderheden ontbreken nog.
-XXXV20C*XXXCC0K«CCCCC.-CCCCCC03;<:
De stichting oecumenische hulp aan ker
ken en vluchtelingen te Utrecht heeft van
de vluchtelingeninstanties in Duitsland het
verzoek ontvangen zo mogelijk nog tijdens
de zomervacantie een 300-tal behoeftige
vluchtelingenkinderen uit kampen voor
een vacantieverblijf in Nederland uit te
nodigen. Elfhonderd kinderen zijn reeds
uitgenodigd en voor deze zijn pleeggezin
nen gevonden. Thans zoekt men adressen
van pleeggezinnen, waar ook de overblij
vende 300 kinderen kunnen worden on
dergebracht. Om administratieve redenen
is het nodig, dat de kinderen in groepen
van minimaal 20 voor tenminste 6 weken
in één plaats verbliiven. Vorming van een
plaatselijk comité is daarbij nodig.
Ieder, die vil medewerken, kan zich
melden schriftelijk of telefonisch (K3400-
21231) bij de stichting oecumenische huln.
Nadere gegevens en inlichtingen worden
dan vei'strekt.
DAR ES SALAAM, half Jurii „Nooit zul je iets aan de Afrikanen over kunnen
laten", zei de man, die een en twintig jaar in Afrika had gewoond. Hij reikte
naar zijn whiskey-soda en gromde: „Negers zijn onverantwoordelijk, lui en
onbetrouwbaar". Hij zweette toen hij het zei, want zelfs de avondlucht op het
terras van de „Ocean Breeze" was zwaar van de stomende hitte, die de regentijd
meebrengt over Dar Es Salaam, de hoofdstad van Tanganyika, het geweldige
gebied aan Afrika's Oostkust, dat Groot-Brittannië van de UNO in beheer heeft.
De blanke planter wond zich nochtans op. „Jullie Europeanen met je moderne
waanzin-denkbeelden spelen met vuur. Neem het gebied aan de Westkust, dat
onlangs onafhankelijk is geworden. Chaos man. Alles loopt mis. De regering is
corrupt. De handel is dood. De cultures verlopen. Biet land gaat naar de
bliksem. Schrijf daar maar eens- over,"
Met eerbiedige belangstelling van de nieuweling vroeg ik deze deskundige in
Afrikaanse aangelegenheden, welk land dat wel mocht wezen. Het was wel sneu
voor deze expert, maar hij kon echt niet op de naam komen.
Zijn flater ver
schafte mij een
binnenpretje. Ik
dacht aan Paul
Bomani, die ilc
's ochtends had
ontmoet.
Paul werd dertig
jaar geleden ge
boren in een dorp
je bij het Victoria-
meer in het Noor
den van Tanga
nyika, een kleine
Afrikaanse „toto",
een vrolijk bruin
kereltje, naakt op
de kralenketting
om z'n dikke buik
je na. Hij leerde
lezen en schrijven
op een Amerikaans
zendingsschooltje
en volgde een paar
jaar voortgezet
onderwijs, totdat
zijn vader de kos
ten niet meer kon
dragen. Om zelf
zijn schoolgeld te
verdienen, ging h ij
in een diamant
mijn werken. En
alle beweringen van deskundigen over
Afrikaanse luiheid, onbekwaamheid en on
verantwoordelijkheid ten spijt staat
Paul Bomani vandaag de dag aan hel hoofd
van een rnillioenen-bedrijf. Hij is directeur
van de federatie van Afrikaanse landbouw
coöperaties in de Lake-Province.
Naar schatting zal de federatie dit jaar
voor 125 millioen gulden omzetten aan ka
toen, koffie, huiden en mais. Niet kwaad
voor een Afrikaanse organisatie, die pas
drie jaar geleden op toeren kwam. De fede
ratie omvat thans 180 coöperaties met een
20.000 leden en zij groeit zo snel, dat men
de registratie van nieuwe leden haast niet
bij kan houden.
In bezocht in het hoofdkwartier in Mvvan-
za een vergadering van de afgevaardigden
eenvoudige Afrikaanse keuterboertjes,
die enige dagen lang met ernstige belang
stelling en in volstrekte ordelijkheid hun
problemen bespraken. Zij luisterden tevens
welwillend naar de directeuren van énige
grote Europese en Amerikaanse firma's,
die buiten geduldig in de rij hun beurt af
wachtten om offertes te maken voor trac
tors, kunstmest en katoeiimaehines en de
zaken van voldoende gewicht hadden geacht
om zich met charter-vliegtuigen naar
Mwanza te haasten. Ik sprak er ook de jon
ge, energieke directeur van een groot Ne
derlands handelshuis in Dar Es Salaam. Hij
zei mij: „Over een jaar of vijf zullen deze
coöperaties van Tanganyika een nieuw
land hebben gemaakt. Daarom is het zaak
nu aan boord te klimmen".
Hetgeen deze vooruitziende zakenman
dan ook heeft gedaan. Hij steunde de coö
peraties met raad en daad en stimuleerde
de oprichting van een huiden- en vellen-
coöperatie die de moordende Indiase tus
senhandel zal uitschakelen De huiden wor
den nu op commisiebasis op de wereld
markt verkocht, de Afrikaan krijgt ander
half a twee maal zoveel voor zijn product
en de Nederlandse firma wint behalve haar
commissie een ongehoorde goodwill bij de
Afrikanen.
Al is de fabuleus snelle groei van het
coöperatie-stelsel in Tanganyika vrij nieuw
en het moet zich nog uitstrekken over
een geweldige massa primitief levende men
sen zijn geschiedenis gaat terug tot in
1026. Het werd geboren op de groene hel
lingen van Afrika's hoogste berg, de Kili-
Het gebouw van de K.N.C.U. in Moshi,
hoofdkantoor van de koffie-coöperatie der
Chagga-stam.
De „coming man" van TanganyikaPaul
Bomani, leider van de grote Afrikaanse
landbouw-coöperaties in de Lake Province.
manjaro, die zijn glinsterende ijskop zes
duizend meter hoog in de blauwe lucht
steekt. Hier verbouwde de intelligente
Chagga-stam al sinds 1918 koffie op haar
lapjes grond in de regenwouden. Het is de
geweldige verdienste van een Engelsman,
Arnold Bennett, thans bloed-broeder
van de Wachagga, dat hij hen heeft over
gehaald tot het coöperatieve stelsel
In het stoffige stadje Moshi aan de voet
van de Kilimanjaro staat thans een fier
monument: het grote moderne gebouw van
de KNCU, de unie van Kilimanjaro's in
heemse koffieverbouwers. Behalve kanto
ren omvat het een drukkerij ,een biblio
theek, een hotel en een winkelgalerij er.
men is bezig met een nieuwe vleugel voor
een handelsschool, een restaurant, een mu
seum en een schouwburgzaal. Dat alles
komt met Afrikaans geld en onder Afri
kaanse leiding tot stand. En - gloeiende
kolen op het blanke hoofd - dit ganse in
spirerende instituut staat open voor men
sen van alle rassen.
Naast deze economische organisatie van
de 300.000 Wachagga is een politieke tot
stand gekomen. De kleine, vroeger elkaar
beoorlogende stam-families hebben, een bp-
stuurspyramide opgebouwd met eigen par
lement, eigen rechtbanken en uitvoerende
macht, die onder leiding van Thomas Ma-
realle II, Mangi Mkun (opperst stam
hoofd) der Wachagga, de stam vrijwel ge
heel zelf administreert. Naast het moder
ne gebouw van de KNCU hebben de Wa
chagga hun eigen bestuursapparaat ge
huisvest in een gebouw, dat zo mogelijk
nog moderner en efficiënter is.
Beide zouden in het nieuwe Rotterdam
niet misstaan. Daar sprak ik Tom Mareal-
le, een glimlachende intelligente jongeman
die tijdens zijn studie in Engeland, bijna
met een Engels meisje trouwde. ..Maar",
zei hij, toen dacht ik aan onze eigen pin
ups in Kilimanjaro en heb mij naar huis
gehaast". Dat grapje verraadde een ver
frissende zelfbewustheid.
De Wachagga hebben de speerpunt ge
vormd van Tanganyika's coöperaties en zij
hebben reden daar trots op te zijn. want
het coöperatieve actie-terrein breidt zich
als een olievlek uit.
Vis en mica bijvoorbeeld zijn nieuwe
producten op de lijst en het is aanneme
lijk dat de coöpe
raties en de in
heemse productie
een flink stuk van
Ie totale consump
tie zullen gaan be
strijken. De rede
nen liggen voor de
hand de Afri
kaanse bedrijfjes
zijn voor mechani
satie, ziektebestrij
ding en betere
landbouwmetho
den in het alge
meen op samen
werking aangewe
zen en de Afrikaan
staat in wezen niet
vreemd tegenover
het coöperatieve
stelsel, omdat het
oude stamverband
hem al een sterk
besef van gemeen
schap bijbracht.
De vooruitzich
ten zijn geweldig.
Een Afrikaanse
bevolking bouwt hier zelf aan verbe
tering van eigen lot, verhoogt haar in
komen, kapitaliseert collectief, zal straks
eigen scholen stichten en haar intelligent
ste zonen naar het buitenland sturen. Zij
doorloopt daarbij in de coöperaties en pas
sant de lagere school van de democratie.
Dat laatste raakt voor het Britse bestuur
dat Tanganyika naar uiteindelijke onaf
hankelijkheid moet leiden, toch nog wel
een teer punt. Onder leiding van de voort
varende gouverneur Sir Edward Twining,
een man van grote allure, steunt het de
coöperaties technisch en economisch op
lol''lelijkste wijze. Het is echter zonder vrees,
dat de coöperaties uiteindelijk een mach
tige politieke rol zullen spelen en Tan
ganyika's onafhankelijkheid sneller nader
bij zullen brengen dan voor enige Britse
politieke en economische belangen wel
nuttig is.
Ik geloof dat die beduchtheid niet ge
heel ongegrond is: de coöperaties kunnen
inderdaad een politieke factor van beslis
sende betekenis worden. Maar zou dat
ongezond zijn?
Ik denk aan Kenya's Mau Mau, aan de
zich roerende industriële proletariaten van
de Congo en Zuid-Afrika, aan wrok en
verbittering, die in Afrika allerwege groeit.
En ik vergelijk dit alles met Tanganyika's
coöperaties, thans bezig hun leden een
stevig grondje van economisch bezit onder
de voeten te geven en vooral zelf de moei
lijkheden van organiseren en besturen
lerend. Zal dit hen niet van wilde avon
turen afhouden?
De Nederlandse zakenman, die zei: ...Je
moet nu aan boord klimmen", sloeg de
spijker op de kop. Zakelijk en politiek.
Afrikaanse boeren op een vergadering van
hun coöperatie in Mwanza. Zij luisteren
hen kom
In de nacht van Zaterdag op Zondag is
een varkensschuur van de landbouwer
Holtus te Ulft afgebrand. Van de in totaal
42 aanwezige varkens verbrandden er 22,
8 stuks moesten door noodslachting afge
maakt worden. De schuur en het vee wa
ren zeer laag verzekerd. Maandagmorgen
zou een groot deel van de varkens ver
kocht worden. Daar de brand tijdens een
onweer ontstond, vermoedt men dat blik
seminslag de oorzaak was.
aandachtig naar de offertes, die directeu
ren van landbouw-firma's met wereldnaam
en maken.
„Afrikanen", zei de blanke planter
bitter transpirerend op het donkere
terras onder de hoge palmen, „leer mij
ze kennen, stinkende kaffers, die nog
niet tot tier. kunnen tellen".
„Boy", riep ik, „nog een whiskey
voor de „bwana mkuba". Want de
„bwana mkuba" (groot heer) zag ei-
dorstig uit en voor vele bittere trans
pirerende „bwana's" op dit donkere
continent is de whiskey-soda een oude
troost in nieuwe tijden.
Ontploffing aan boord van
Nederlands jacht te Monaco
MONTECARLO (AFP) Aan boord
van het Nederlandse jacht „Pamela Anne",
dat in de haven van Monaco voor anker
ligt, heeft Maandagmiddag een ontploffing
plaats gehad.
De eigenaar van het jacht werd met
brandwonden in een ziekenhuis opgeno
men. Zijn echtgenote en dochter bleven
ongedeerd.
De ontploffing zou veroorzaakt zijn
door een fles samengeperst gas.
In de opmerkelijke rede, die Koningin Juliana Zaterdag te Leiden voor de
Nederlandse jongeren beeft uitgesproken, viel het intense verlangen tet
wereldeenheid te beluisteren een verlangen dat onze Koningin ook reeds
in het verleden zeer duidelijk kenbaar maakte en dat in meer dan een
opzicht in de huidige wereldpolitiek een uitzonderlijk geluid is, als men
in aanmerking neemt dat het komt uit de mond van een Staatshoofd. Want
nog al te weinig beseffen elders ter wereld degenen, die het roer van
souvereine staten in handen hebben, dat hun verantwoordelijkheid niet
ophoudt aan de grenzen van hun land. Nadat de val van koningen onder
een vloedgolf van republikeinse ideeën in de moderne wereldgeschiedenis
het failliet der souvereine gedachte scheen te hebben ingeluid, moet een
der weinige vorsten, die zich in deze moderne geschiedenis hebben we ter
te handhaven, de republikeinse staatsleiders nog leren dat zij hun tijd
hebben misverstaan, wanneer zij niet begrijpen dat zij niet geroepen zijn
om de enge staatssouvereiniteit met kunstgrepen te continueren temidden
van een wereldsamenleving die doorbreking der grenzen eist. Daarmee is'
aangetoond dat niet een staatsvorm, doch een geestelijke instelling van de
personen aan de top, bepalend is voor waarachtige progressiviteit. Koning'n
Juliana heeft, als weinigen, Haar tijd begrepen en aarzelt niet daarvan
te getuigen in een rede, waarvan de allure internationaal in de beste zin
zin mag worden genoemd.
Een brandende vraag werd door de
Koningin in het begin van Haar rede ge
steld. Een vraag, waarin de brede visie en
het doordachte politieke plichtsbesef van
de koninklijke spreekster wel zeer duide
lijk tot uiting kwamen. Sprekende over de
sleur, die velen verhindert wereldproble
men onder het oog te zien, vroeg de Ko
ningin: „Zijn wij nog in staat, situaties te
veranderen; hebben wij daarvoor voldoen
de originaliteit?"
Hiermede raakte de Koningin ongetwij
feld een der teerste plekken in haar onder
werp. Zij realiseert zich, dat originaliteit
een der gaven is, waarmede de gang dei-
historie kan worden begrepen, vooruitge
zien, in goede banen geleid1 en aan 's men
sen geluk dienstbaar gemaakt. Het verstaan
van verschijnselen, het trekken van conse
quenties, het ondernemen van organisato
rische voorzieningen op grote schaal, het
durven breken met conventies, wanneer
zij verouderd blijken dat alles kan
slechts gebeuren wanneer degenen, die er
voor geroepen zijn, originaliteit bezitten.
Originaliteit in de wereldpolitiek is niet
enkel de eigenschap, dat men ideeën krijgt
die niemand anders heeft. Er is geen plaats
voor fantastische experimenten of riskante
grillen. Wie origineel in de goede zin wil
zijn, dient in de eerste plaats de grote
lijnen van het wereldhistorisch gebeuren iii
hun onderlinge samenhang te onderkennen
en te respecteren hij dient, eerder dan
anderen, boven het niveau van zijn tijd
eigen conventie uit te zien naar de nieuwe
horizonten die zich aandienen boven de
nog in worsteling zijnde actualiteit. Origi
naliteit in de wereldpolitiek is in de eerste
plaats: beschikken over de verlichte geest,
die zich los kan maken van eigene en
kleine belangen en tegelijk die eigene en
kleine belangen terugvindt in het grotere
geheel, waar zij altijd weer in laatste in
stantie geborgen blijken te zijn.
Originaliteit is een samenvatting van de
beste eigenschappen, die een staatsman
hebben kan. „Beste" gezien in zijn beteke
nis van: het geluk der hem toevertrouwde
menigten behartigend en liefhebbend'.
Er is alle reden voor, dat woord van
Koningin Juliana érnstig en met aandacht
te overdenken. Zij is Koningin van een
klein volk, een klein land bewonend bin
nen enge nationale grenzen. Zo eng, dat zij
geen ruimte schijnen te laten voor werke
lijke originaliteit. Doch wanneer men ziet
hoe van dit kleine land uit krachtlijnen
lopen, die de ganse wereld overspannen,
wanneer men merkt hoe onze industrie,
onze economie, onze wetenschap en onze
cultuur die enge grenzen hebben weten te
negeren en hun taak in de wereld de
wereld als samenievingseenheid hebben
aangevat en vaak met glorie vervuld, dan
begrijpt men de aansporende klacht van
onze Koningin, die vraagt om originaliteit
ook ten aanzien van alle andere onderwer
pen der wereldsamenleving.
Een dergelijke originaliteit zou in wezen
het failliet der souvereiniteit betekenen,
aangezien zij de geesten zou doen uitbre
ken uit de enge keurslijven der staatsom-
grenzing en over de nationale omperkingen
heen cie mensen zou doen samenwerken in
vrede. Doch dit failliet zou tegelijk de
triomf van die souvereiniteit zijn, omdat
zij bij het einde van haar zelfstandige taak
vereerd zou worden met een nieuwe, niet
minder belangrijke opdracht: draagster te
zijn en te blijven van een niet meer door
geweld, doch vrijwillige saamhorigheid
aaneengesmede volkseenheid, die juist in
deze vrijwilligheid de kracht vindt samen
te gaan met anderen op gebieden die zulks
vereisen.
Een dergelijke, nieuwe souvereiniteit,
onderdeel van een economische wereldeen
heid, medewerkster aan een politieke we
reldvrede, factor in een culturele wereld
vrijheid, heeft onze Koningin ongetwijfeld
reeds jaren voor ogen gestaan. Zij heeft in
deze geest de staatslieden van andere lan
den aangespoord, zich niet langer blind te
staren op niet-bestaande nationale presti
ges en hun eigen taak niet mis te verstaan
bij een zich met snelheid ontwikkelende
wereldwijde belangenvermenging. Als zij
thans de bijzondere nadruk legt op hei
samengaan tussen Oost en West en de
plicht van het Westen het verarmde Oos
ten naar zich op te trekken, dan is dat
opnieuw een consequentie van de werk
wijze, die zij als de enig mogelijke ener
moderne souvereiniteit beschouwt.
Het geluk, een verlichte Vorstin aan het
hoofd van een moderne souvereiniteit te
hebben, kan voor Nederland de kans schep
pen in de wereld van straks uit te blinken
door originaliteit. Het koningschap heeft
op deze wijze een geheel nieuwe inhoud
gekregen, die ons volk genoegzaam snel
en begrijpend reagerend de mogelijk
heid biedt om ook de nieuwste nieuwe tijd
vol vertrouwen tegemoet te gaan.
■T. L.
Op het gebied van economie, cultuur en voiKsgezonaneid is een ontmoeting tussen
Oost en West een onmiskenbare noodzaak. Een Europese medicus kan met zijn
kennis de Oosterse mens te hulp komen en zo zal volgens het tooord van Koningin
Juliana onze Westerse beschaving haar verantwoordelijkheid voor de wereld
honoreren.
U kunt het Uzelf gemakkelijk maken g
door het abonnementsgeld voor het 5
volgende kwartaal te voldoen op g
onze postgirorekening no. 273107 ten 8
name van Haarlems Dagblad. U 8
bespaart daarmee incassokosten en
vermijdt geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is 6.50, post- g
abonnés f7.8
U kunt het ons gemakkelijk maken 8
door Uw giro-opdracht te verzenden x
vóór het eind van de maand. Wij
behoeven dan geen kwitanties uit te
zenden. 8
Voor automatische girobetalingen g
(het allergemakkelijkste) zijn for-
muiieren op aanvraag gaarne ter x
beschikking. In dit geval dient men
wel voor voldoende saldo op de g
giro-rekening zorg te dragen. X
DE ADMINISTRATIE 6
8
