Een mijlpaal voor uw krant
Rechter beoordeelt herroeping
van adoptie, niet het kind
IN DE WERELDPOLITIEK
De Duitsers denken dieper na
Agenda voor
Haarlem
Een nieuwe rotatie-pers
Tweede Kamer herdacht
dr. J. van den Tempel
EERSTE KAMER
Wettelijke regeling der crematie
P.v.d.A.-fractie is er niet
eenstemmig voor
TWEEDE KAMER
Maximum-leeftijdsverschil met
nieuwe" ouders vijftig jaar
Discussie tussen
filmbedrijf en pers
Melkpr ij s verlaging
alleen in niet-
gesaneerde gebieden
99We zijn leuk
met z9n beidjes99
Examens
Huid
uitslag
Kerkelijk Nieuws
WOENSDAG 2 9 JUNI 1955
Deze dag betekent een mijlpaal in de ge
schiedenis van uw krant, Haarlems Dag
blad Oprechte Haarlemsche Courant, want
vandaag hebben wij de gehele oplaag van
meer dan 43000 exemplaren gedrukt op
onze nieuwe machtige rotatiemachine, die
in ons nieuwe drukkerijgebouw aan het
Groot Heiligland is opgesteld. Aan de mon
tage van deze machine is half Maart be
gonnen, een week geleden zijn wij gaan
„proefdraaien", heden was, na zorgvuldig
bijstellen van het gecompliceerde mecha
nisme, het drukresultaat zodanig, dat wij
besluiten konden, het de lezers thuis te be
zorgen.
De machine, van het Zwitserse fabrikaat
Winkler Fallert Co, kortweg bekend (en
vermaard) als Wifag, is niet alleen uiterst
modern en voorzien van een speciaal patent,
dat voor de eerste maal is toegepast op een
aan een Nederlands dagblad geleverde
pers, zij is ook zeer veel sneller dan de
machine, waarop tot en met gisteren ons
blad werd gedrukt. Mogelijk zal het de
ADVERTENTIE
zegt Stannie
tegen Stannie-in-de-spiegel.
Dat schijn bedriegt, zal die kleine wijs
neus gauw genoeg merken. Maar weet
U wat geen schijn is? Dat het „kleding
stuk", dat ze aan heeft, dubbel schoon
is. Dubbel schoon door Omo. Want
alles wat U in Omo wast wordt ten
eerste piekfijn wit, en ten tweede óók
nog zonder een vlekje. Bij gebruik van
een ander wasmiddel moet U meestal
metéén van die twee voordelen tevreden
wezen. Heus.het mag gezegd worden:
èn zuiver wit èn vlekkeloos, dat 's
Omo-schoon.
Alléén het moderne Omo bezit het
geheim van de z.g. dubbele waskracht.
Alléén Omo geeft een resultaat, dat U
met recht doet zeggen: „Omo voor de
schoonste was van Uw leven".
O 253°
WOENSDAG 20 Juni
Concertgebouw: 127ste muziekuitvoering
Haarlems Muziek-Instituut, 7.30 uur. Grote
Kerk, 8 uur. Avondstilte, spreker, dr. H. v.
d. Loos, organist Klaas Bolt. Cinema Palace:
„Canaris", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„The Country Girl", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Het moederhart spreekt", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Luxor: „Drie vrouwen", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Lido: „Verborgen moe
derschap", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Vrouwen die wij schuwen", 18 jaar, 7
en 9.15 uur. Roxy: „Duel in de jungle", 14
jaar, 8 uur. Minerva: „Michale Strogoff", 14
jaar, 8.15 uur.
DONDERDAG 30 JUNI
Wilhelminastraat 43 a: „Wat zijn de
grondslagen der Rudolf Steiner Paedago-
gie?", 8.15 uur. Nutsgebouw, L. Veerstraat 16:
Trancerede v. spirit, studied. „Doorgang n.
h. Hogere. 8 u. Cinema Palace: „Canaris", 14
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „The
Country Girl", 14 jaar. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Het moederhart spreekt", 14 jaar,
2.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Drie vrouwen",
14 jaar, 2, 7 en 9.15 uur. Lido: .Verborgen
moederschap", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Vrouwen die wij schuwen", 18
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Duel in de
jungle", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Minerva:
Strogoff", 14 jaar, 8.15 uur.
lezers interesseren, dat de bouw van deze
machine in de fabriek te Bern twee jaar
heeft gevergd, omdat zulke machines niet
aan de lopende band worden vervaardigd,
maar na langdurig overleg tussen fabriek
en krant als een eenheid worden opge
bouwd. Om een kleine indruk van de om
vang der machine te geven, kunnen wij
opmerken, dat zij ongeveer 60.000 kg
weegt. Haar maximumcapaciteit is het
drukken en vouwen van een krant van 32
pagina's in één machinegang met een
snelheid van 18000 exemplaren per uur. In
overeenstemming daarmee kan zij per uur
viermaal zoveel kranten van 8 pagina's in
een uur tijd drukken en vouwen, dus 72000
exemplaren en kranten van 10, 12, 14, 16
pagina's met een snelheid van 36000 exem
plaren per uur. Overigens zij hieraan toe
gevoegd dat het, evenmin als bij een auto,
gebruikelijk of gewenst is, het maximum
eruit te halen.
Nu de nieuwe machine in werking is ge
steld, kunnen wij de tientallen machines
en apparaten, die voor de voorbereiding
van de druk onontbeerlijk zijn, van ons
oude gebouw naar het nieuwe pand gaan
overbrengen. Dit is een bijzonder moeilijk
karwei op zichzelf, omdat uiteraard een en
ander zodanig georganiseerd moet worden,
dat de levering van de courant geen dag
stagneert. Al die zetmachines en verdere
apparatuur moeten vervoerd worden, zui
ver opgesteld, electrisch aangesloten, som
mige ook nog aan de waterkoeling.
Dit wordt een tijd van grote inspanning
en spanning voor allen, bij de technische
werkzaamheden van ons bedrijf betrokken.
In het besef, dat zij zonder uitzondering
alle krachten zullen geven, om alles zo
vlot mogelijk te doen verlopen, zijn wij
overtuigd dat wij spoedig zullen hebben
bereikt waarnaar wij nu reeds jaren van
gestadige voorbereiding hebben uitgezien:
de volledige werking van ons technisch
bedrijf in een geheel nieuw, volgens de
modernste opvattingen ingericht gebouw.
Ook de „oude" machine, die onze krant
zoveel jaren heeft afgeleverd gaat, na
grondige revisie, over enkele maanden
naar het nieuwe gebouw, want zij moet nog
jaren helpen in de zoveel groter eisen die
al geruime tijd aan onze productiecapaci
teit worden gesteld. Door deze samenwer
king, die tegen het einde van het jaar een
feit zal zijn, zal deze capaciteit meer dan
verdubbeld zijn.
In de Tweede Kamer is Dinsdagmiddag
dr. J. van den Tempel herdacht, met ir.
Alberda de eerste socialistische minister,
nadat hij 24 jaar lid van de Tweede Kamer
was geweest.
Voor itter Kortenhorst schet
ste hem als een goed, eenvoudig en warm
voelend mens, die zich door zelfstudie heeff
opgewerkt tot de hoogste posten in het
staatsbestel.
Namens de regering sloot minister
Donker zich bij deze woorden aan,
waarbij hij ook de aandacht vestigde op
het grote idealisme, dat de heer Van den
Tempel bezielde.
's Gravenhage. Notarieel examen: A. J. M.
Daverveldit te Roosendaal (N. B.), tweede
gedeelte en E. Haoijer te Sappemeer, eerste
gedeelte.
Utrecht. Op een proefschrift „Electrofore-
tisch eiwitonderzoek van de hartspier van
de mens" is gepromoveerd tot doctor in de
geneeskunde de heer W. van Aalderen te
De Bilt.
Groningen. Op het proefschrift „De kristal
structuur van p 4 s 10 en p 4 s 7" is gepromo
veerd tot doctor in de wis- en natuurkunde:
Aafje Vos, geboren te Marum.
Prinses Margriet heeft met goed gevolg
toelatingsexamen gedaan voor het Baams
Lyceum. In September a.s. zal zij de lessen
aan de dependance van het lyceum gaan
volgen.
ff
(Van onze parlementaire redacteur)
Het wetsontwerp van minister Donker
om de aanneming van een kind als eigen
kind mogelijk te maken is gisteren in de
Tweede Kamer nog niet afgehandeld, maar
de aanneming er van is reeds verzekerd.
Over twee amendementen is een afwijzen
de beslissing gevallen.
Volgens het wetsontwerp kan adoptie
door een uitspraak van de rechtbank op
verzoek van het aangenomen kind worden
herroepen, maar dat verzoek kan alleen
worden toegewezen ais de herroeping in
het kennelijk belang van het kind is, de
rechter van de redelijkheid der herroeping
overtuigd is, en het verzoek is ingediend
wanneer het aangenomen kind 23 jaar is
geworden, maar nog geen 24 jaar is.
Op deze bepaling had de heer Van
Rijckevorsel (KVP) een amendement
ingediend om de geadopteerde zelf te laten
beslissen. Een beslissing van de reenter
vond hij een beperking van de persoonlijke
vrijheid..
Mr, Van Leeuwen (WD) vond het
amendement een ondergraving van de
adoptie-gedachte en in die zelfde geest
spraken mejuffrouw Tendeloo
(P. v. d. A.), jkvr. Wttewaal van Stoet
wegen (CHU) en de heer Verkerk (A.R.).
Het amendement werd daarna met 31
tegen 37 stemmen verworpen.
Volgens het wetsontwerp krijgt een aan
genomen kind dezelfde rechten als een
wettig kind. Prof. Lemaire (KNP)
had een amendement ingediend om de
familiebetrekkingen in de opgaande lijn
■slechts te erkennen voorzover de familie
leden zich daartegen niet verzetten.
Het amendement werd verworpen met
alleen de stemmen van de heren Lemaire
en Weiter vóór.
Uitvoerig is gesproken over de bepaling
van het wetsontwerp dat de nieuwe ouders
van een kind tenminste achttien jaar en
ten hoogste vijftig jaar ouder moeten zijn
dan het aan te nemen kind. De Kamer
vond in het algemeen de grens van vijftig
jaar leeftijdsverschil te stad, hoewel mevr.
PloegPloeg (P. v. d. A.) liever het maxi
mum gesteld had willen zien op veertig of
vijfenveertig jaar.
Minister Donker antwoordde, dat
hij het maximum-leeftijdsverschil liever
had willen stellen op veertig jaar, maar om
uitzonderingen mogelijk te maken, heeft
hij de grens tot vijftig jaar verhoogd. Het
aangenomen kind moet enige zekerheid
hebben dat zijn nieuwe ouders lang genoeg
leven om hem volledig te kunnen opvoeden
en ook jong genoeg zijn om met het kind te
kunnen meeleven.
Over deze kwestie wordt vandaag verder
gesproken.
Na het in werking treden van de wet zal
het gedurende twee jaar mogelijk zijn een
meerderjarige te adopteren, indien hij nog
geen dertig jaar is. Pleegouders, die een
kind 21 jaar en langer hebben opgevoed,
kunnen het dan alsnog de rechtspositie be
zorgen van een eigen kind. Voor deze over
gangsregeling wilde mejuffrouw Tende
loo (P. v. d. A.) de eis van het leeftijds
verschil verruimen, maar minister Don
ker was van mening dat ook in deze ge
vallen dezelfde voorwaarden moeten wor
den gesteld, omdat anders feitelijk een in
breuk zou worden gemaakt op de geest van
de wet. Ook hierover zal vandaag nog wel
iets worden gezegd, want mejuffrouw Ten
deloo had gedreigd met een amendement
als de minister niet uit eigen beweging tot
tegemoetkoming bereid zou zijn.
(Van onze parlementaire redacteur)
Toen Dinsdagavond op een voor de
Eerste Kamer vrij ongebruikelijk laat uur
het debat was afgesloten over het wetsont
werp, dat wettelijke regeling van de lijk
verbranding gaat invoeren, die tot dusverre
een „buitenwettelijk" karakter bezat, was
het duidelijk, dat minister Beel het Dins
dag bij de stemming met grote meerderheid
aangenomen zal krijgen.
Onverzoenlijke tegenstand ontmoette het
voorstel bij de VVD. Om beurten veroor
deelden de woordvoerders van die fractie,
mr. DeVosvanSteenwijkenprof.
Molenaar, de huns inziens te grote in
breuk op de geestelijke vrijheid, welke zij
in de regeling bespeurden, en het volgens
hen met ware verdraagzaamheid strijdig
karakter van de regeling. Hun kon het
compromis, dat grondslag van de voorge
stelde regeling heette te zijn, een compro
mis tussen tegenstanders en voorstanders
van lijkverbranding, niet bekoren. Zij
meenden, dat de crematie te zeer door be
perkende voorschriften belemmerd wordt.
Deze mening deelden mr. Kropman
(KVP) en de heer Reyers (C.H.) en
prof. Diepenhorst (A.R.) niet, zij
betoogden dat nog steeds het begraven ten
onzent zijn steun vindt in de Christelijke
traditie. Ook minister Beel keerde
zich tegen de zoëven vermelde critiek. Hij
liet vooral uitkomen, dat bij de tegenwoor
dige rechtsovertuiging van de overgrote
meerderheid van ons volk past, dat begra
ven door de wetgever als het normale ge
bruik wordt beschouwd en behandeld. Deze
zorgt er echter tevens voor, dat wie blij
kens een duidelijke schriftelijke uiterste
wilsverklaring gecremeerd wenst te wor
den, dit verlangen vervuld kan krijgen.
Belangwekkend was de houding van de
fractie van de Partij van de Arbeid. In de
Tweede Kamer ging zij éénstemmig met
het wetsontwerp mee, hetgeen in de Eerste
Kamer niet het geval is. M r. Van W a 1-
su m (P. v. d. A.) nam de niet lichte taak
op zich, om enerzijds aan allerlei ten dele
ook wel degelijk principiële bezwaren van
ernstige aard uiting te geven, maar aan de
andere kant toch een uitweg te vinden om
voor het ontwerp te stemmen. Op zichzelf
zag hij daarin geen aantasting van de gees
telijke vrijheid. Intussen zag hij in het
wetsontwerp geen royale poging werkelijk
recht te doen aan wat er in ons volk inzake
crematie leeft. Zijn hoofdbezwaar was, dat
er in de voorgestelde regeling sterker in de
persoonlijke vrijheid wordt ingegrepen dan
geoorloofd is. „Van de staatsmacht," zo
merkte hij op, „wordt hier een illegitiem
gebruik gemaakt. De regering heeft de zaak
te veel in de sfeer van het burgerlijk recht
getrokken door de bepalingen inzake uiter
ste wilsverklaring omtrent crematie bij tes
tament of codicil." Bij deze afgevaardigde
ontmoette, evenals bij alle andere sprekers,
ook verzet de bepaling, waardoor kinderen
beneden de achttien jaar, ook als de ouders
zulks zouden willen, na hun overlijden niet
gecremeerd mogen worden als dat zou in
gaan tegen de geest van de inrichting
waarin zij een jaar voor hun overlijden
verzorgd zijn. Dat werd een principieel
onjuist doorkruisen van de wil der ouders
genoemd.
Minister Beel bleek in dit opzicht
echter niet bereid te zijn de wet te gaan
veranderen. Met betrekking tot enige
andere punten toonde hij zich echter wat
tegemoetkomender. Dat was ook wel nodig,
wilde hij tenminste op de steun van mr.
Van Walsum en een vrij groot deel van
diens fractie kunnen rekenen. Ofschoon
deze senator een reeks ernstige bezwaren
had opgesomd, op zichzelf voldoende om
tegen te stemmen, kon hij, naar hij zei,
mogelijk toch nog wel met het ontwerp
meegaan als hij het als slechts een voor
lopige regeling zou mogen beschouwen en
indien de minister bereid zou zijn toezeg
gingen te doen, bereid te zijn binnen niet
al te lange tijd enige verbeteringen in de
nu tot stand te brengen regeling aan te
brengen. Iets van dien aard stelde de
minister inderdaad in het vooruitzicht. Hij
verklaarde tot twee, drie keer toe, dat het
ontwerp alleen de rechtsovertuiging van
dit ogenblik ten grondslag had, dat die
overtuiging zich kan wijzigen en dat de
regering zeer zeker die ontwikkeling zal
hebben te volgen. Bovendien beloofde hij
aan de commissie-Kan, welke nu bezig is
met de voorbereiding van een algemene
herziening van de Begraafwet, in over
weging te geven, na te gaan of daarin soe
peler bepalingen een plaats zouden kunnen
krijgen.
Onverzettelijk toonde zich minister
Beel ten opzichte van het wettelijk ver
bod voor gemeenten, crematoria op te rich
ten en die financieel te steunen. Dat zou
volgens hem volkomen in strijd zijn met de
opzet van de voorgestelde regeling, die niet
uitgaat van gelijkstelling van crematie met
begraven, doch die het begraven op de
voorgrond plaatst. Bij deze opzet gaat het
niet op, dat de overheid door subsidiëring
de crematie zou bevorderen. Van een aan
tasting van de gemeentelijke autonomie,
zoals mr. Van Walsum had beweerd, was
hier geen sprake.
Mr. Van Walsum verkoos het wets
ontwerp, hoe slecht hij het ook vond, boven
handhaving van de bestaande toestand, te
meer omdat minister Beel dan toch wat aan
semmige wensen tegemoet was gekomen.
Dit mocht de minister echter niet baten om
ook nog de steun te kunnen krijgen van
mevrouw VerweyJonker (P. v. d. A.) en
van enige van haar geestverwanten. Zij
vonden het ontwerp onaanvaardbaar en
wilden niets weten van overheidsingrijpen
op dit gebied.
ADVERTENTIE
Krabben en peuteren maakt de
kwaal steeds erger. De helder
vloeibare D.D.D. dringt diep in
de poriën door. doodt de ziek
tekiemen e.\ geneest de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
H.B.B.
VLOEISTOF
BALSEM
ZEEP
Nadat de Duitse herbewapening door de Parijse overeenkomsten was
bezegeld, hebben talrijke Duitse deskundigen op het gebied van militaire
en organisatorische aangelegenheden bezoeken gebracht aan Washington,
waar tenslotte de voorzieningen van het nieuwe Duitse leger vandaan
moesten komen. Ook journalisten van Duitse bladen beijverden zich om
zoveel mogelijk op de hoogte te komen van de détails in strategie en be
wapening, waarmede West-Duitsland bij de opbouw van zijn Wehrmacht
rekening zou moeten houden. Het resultaat van al deze informaties is da
Duitsers niet meegevallen. De Duitse pers van de laatste tijd geeft blijk
van een zekere ongerustheid, die vooral haar oorsprong vindt in het besef
dat de kwetsbaarheid van Duitsland in de West-Europese defensie-organi
satie de aantrekkelijkheid van een ondubbelzinnige inschakeling van hef
land in het Westelijk bloc ten zeerste vermindert. En natuurlijk is het weer
de schaduw van de atoomkracht, die deze kwetsbaarheid zo scherp doet
uitkomen.
Men begint zich thans in West-Duitsland
te realiseren, dat het hernieuwde bezit van
een leger zelfs al werkt dat nauw samen
met de andere West-Europese en met Ame
rikaanse strijdkrachten geen zekerheid
geeft op beveiliging van het land. De ogen
van de Duitse militairen zijn geopend voor
de ontzaglijke mogelijkheden van de atoom
oorlog. Zij hebben in Amerika leren zien en
begrijpen, dat de veiligheid van Duitsland
ook als het eenmaal weer herenigd zal
zijn niet afhangt van de vraag hoe sterk
de Westelijke defensie zijn zal, doch van de
kwestie of er al dan niet een oorlog zal uit
breken. De Amerikaanse militaire deskun
digen hebben hun categorisch verzekerd,
dat in een eventuele volgende oorlog ge
bruik zal moeten worden gemaakt van
atoombommen, aangezien de Westelijke
supprematie d&é-rop, en enkel daarop, be
rust. De consequentie is, dat de Duitse ste
den geen kans meer krijgen op voortbe
staan. Duidelijker dan de Amerikaanse ge
neraal Gruenther het gezegd heeft, kan het
al niet: „Theoretisch gezien zijn de dicht
bevolkte steden ideale doelen voor atoom-
aanvallen". De troepen zullen zich in deze
steden nestelen om de vijand voor het ge
wetensconflict te stellen, of hij een ganse
stad aan de vernietiging moet prijsgeven
om een betrekkelijk kleine troepenmacht
te treffen. Het hangt van het geweten van
de vijand af. En welke vijand heeft een ge
weten
De „Frankfurter Allgemeine Zei tun g"
stelt naar aanleding van deze afschuwelijke
realiteit de vraag, of de veiligheid van
Duitsland, zelfs bij volledige aanpassing
der Wehrmacht aan de atoomoorlog, enkel
door herbewapening gewaarborgd kan wor
den. Deze vraag lijkt niet moeilijk te be
antwoorden. Er kan slechts een nadrukke
lijk „neen" op volgen. De veiligheid van
Duitsland, noch van enig ander land, kan
onmogelijk meer gewaarborgd worden door
wat ook.
Terwijl de andere Westelijke landen
en ook Nederland deze vraag reeds voor
zichzelf hebben beantwoord en zich daarna
hebben verborgen achter de verwachting,
dat hun bewapening de oorlog zal voorko
men, is men in Duitsland verder gaan re
deneren, omdat Duitsland nu eenmaal in
deze tijd heen en weer geslingerd wordt
tussen toekomstmogelijkheden en keuze
problemen: in het Westelijke kamp blijven?
Neutraal worden? Geneutraliseerd wor
den? Tot een verbond met de Sovjet-Unie
proberen te komen? Verdeeld blijven? Ver
enigd worden en kiezen tussen Oost en
West?
De Duitsers zien in hun stringente po
sitiekeuze in Westelijke richting zeer dui
delijk het gevaar, dat de breuk met de Sov
jet-Unie onherstelbaar zal worden en de
oorlogskans daardoor groter. Terwijl klei
nere Westelijke landen zichzelf nog- kun
nen inprenten dat hun bijdrage tot de Wes
telijke bewapening de oorlogsmogelijkheden
zou kunnen verkleinen volgens de Ameri
kaanse theorie „vrede door kracht", staan
de Duitsers voor de onbetwistbare zeker
heid, dat hun bewapening, volledig in de
Westelijke alliantie gepast, de oorlogskans
zal doen stijgen. Want de hereniging van
Duitsland zit aan dat inpassen vast en dat
zou de Sovjet-Unie op een of andere ma
nier moeten beroven van haar „Duitse deel".
Thans spelen ook in Duitsland steeds
sterker de overwegingen een rol, die de mo
gelijkheid van een al-Europese veiligheids
verdrag als de gunstigste oplossing voor
Duitsland zelf zien. Een al-Europees veilig
heidsverdrag, waarin de veiligheid van
Duitsland zowel door Oost als door West
wordt gegarandeerd. Deze twee samen zijn
namelijk de enige macht ter wereld, die
nog iets kunnen garanderen. Wellicht komt
het zichtbare tanen der Europese gedachte
in de Duitse gelederen voort uit deze ont
wikkeling der meningen. Een grotere nei
ging tot vriendschappelijke betrekkingen
naar beide zijden kenmerkt de Duitse open
bare mening zeer duidelijk en het Russische
aanbod aan Adenauer om „eens te komen
praten" is daarop ongetwijfeld afgesteld.
Adenauer heeft weliswaar neutralisatie zeer
nadrukkelijk als mogelijkheid voor Duits-
lands toekomst afgewezen, doch de garan
tie van Oost en West, tegelijkertijd gegeven
en als enige positieve kans op veiligheid
erkend, zal niet de naam van „neutralisa
tie" behoeven te dragen.
Zo is het wellicht opnieuw de atoombom
geweest, die de ontwikkeling der dingen
met verbazingwekkende snelheid heeft ach
terhaald. De atoombom heeft afgerekend
met het denkbeeld, dat een vredestoestand
een soort van adempauze zou kunnen zijn
in het vooruitzicht van nieuwe militaire
avonturen. Nu zowel voor Duitsland als
voor alle andere naties het tijdperk der
avonturen is afgesloten, is er de dringende
vraag naar de mogelijkheid van voortbe
staan voor in de plaats gekomen. Het is
die vraag, belangrijker dan alle andere,
welke Duitsland voor zichzelf moet beant
woorden.
Is het te verwonderen, dat daarbij rea
listische mogelijkheden nadrukkelijker bo
ven komen dan twijfelachtige speculaties?
J. L.
De tweede dag van de filmweek Arnhem
kan men met de heer M. P. M. Vermin,
voorzitter van de Nederlandse Bioscoop
bond, gerust kenschetsen als een histori
sche in de geschiedenis van het vaderland
se filmleven. In het Provinciehuis kwamen
namelijk Dinsdagmiddags filmbedrijf en
pers bijeen om in een discussie de degens
met elkaar te kruisen. Het is een zeer hof
felijk en bijzonder irenisch steekspel ge
worden, dat minder spectaculair werd dan
men vermoedde, maar in ieder geval ver
helderend heeft gewerkt, Er zijn nogal eens
tegenstellingen tussen bioscoopexploitant,
filmverhuurder en Bond enerzijds met de
pers in casu de filmcritici anderzijds. Hun
controverses gaan het publiek dikwijls niet
onopgemerkt voorbij. Gistermiddag is wel
bewezen, dat begrip voor'elkaars speciale
taak veel van die controverses kan op
heffen.
Er waren aan de orde een aantal vragen
met welke beantwoording een forum van
drie journalisten en drie filmbedrijfmensen
zich bezig hielden. Men vroeg van de cri
tiek de films te bespreken naar het genre
dat zij vertegenwoordigen. De critiek stond
daar welwillend tegenover, maar stelde,
dat de reclame dikwijls de kwaliteit van
een film zo opschroeft, dat de filmcritici
zulk een valse voorstelling van zaken wel
ontmaskeren moeten. Het filmnieuws, dat
naar het oordeel van het bedrijf stiefmoe
derlijk werd behandeld, bleek in verhou
ding tot andere kunstrubrieken, er toch
niet zo slecht af te komen en van een ver
onderstelde animositeit tegen Hollywood
was ook geen sprake. Welke normen aan
de critici gesteld moeten worden bleef in
feite een open vraag. Er zijn geen positieve
normen te geven. Wel staat de opleiding
van nieuwe persmensen borg voor een zo
serieus mogelijke en verantwoorde voor
lichting. De hele middag hield men zich
met de door deze zaken opgeworpen pro
blemen bezig en kwam tot de conclusie,
dat er voor de toekomst in ieder geval aan
beide zijden een beter begrip is ontstaan,
dat wellicht vruchten zal afwerpen zonder
dat men overigens concrete besluiten uit
de besprekingen wou trekkn.
Voorzitter van het forum was de voorzit
ter van de Nederlandse Journalisten Fede
ratie de heer J. J. van Mechelen. Fr.
Op een te Utrecht onder voorzitterschap
van de heer C. A. Heuft gehouden verga
dering van de R.K. Bond van Melkhande
laren werd onder meer de melkprijs be
sproken. De heer Heuft, die tevens deel
uitmaakt van het bestuur van de Alge
mene Vereniging Melkvoorziening (A.V.M.)
deelde mede, dat de A.V.M. besloten heeft
met ingang van 10 Juli a.s. de melkprijs
met één cent te verlagen voor de niet ge
saneerde gebieden. Hierdoor wordt de
schuld, die de détaillist aan de consument
in deze niet gesaneerde gebieden had, ver
rekend. De verrekening met de consument
duurt tot medio October. Op dat tijdstip
zullen de melkbedrijven, aldus de heer
Heuft, een cent minder aan de détaillist in
rekening brengen.
Deze prijsverlaging, die terugvalt op de
consumentenprijs, geldt dan ook voor de
gesaneerde gebieden, zodat in October de
melkprijs op 28 cent per liter wordt ge
bracht. Tot nu toe bedraagt de prijs voor
melk in de gesaneerde gebieden 29 en in
de niet gesaneerde gebieden 30 cent per
liter.
De heer Heuft zei, liever gewacht te
hebben met deze prijsverlaging van een
cent per 10 Juli, omdat volgens hem een
prijsverlaging van twee cent in October
bij het publiek beter in de smaak zou val
len dan tijdens deze zomermaanden. Hij zei
evenwel nadrukkelijk ervan overtuigd te
zijn, dat de consument in de niet gesa
neerde gebieden recht heeft op deze per
10 Juli a.s. in te voeren prijsverlaging.
Door de drastische prijsverhoging van de
melk op 8 Januari j.l. is het verbruik van
de melkproducten teruggelopen met 3.6
percent. De heer Heuft deelde voorts mede,
dat de A.V.M. bezig is te komen tot een
uniforme administratie voor de melkhan
del, die uiteindelijk zal leiden tot een
juiste margebepaling. Buiten het werk
gebied van de A.V.M. zal dit geschieden
door het Economisch Instituut van de
Middenstand. Tot nu toe is de marge voor
de melkhandel bepaald op basis van een
enquête welke het vorige jaar onder de
détaillisten werd gehouden.
Geref. Kerken
Beroepen te Bennekom R. J. v. d. Meu-
len te Scheveningen; te Molenaarsgraaf-
Brandwijk D. Bouwknegt, cand. te Nije-
veen; te Baambrugge J. Ubels te Almelo;
te Dussen D. Bouwknegt, cand. te Nijeveen.
Tweetal te Arnemuiden D. C. Los te
Stellendam en H. K. Poelman te Andel.
Aangenomen naar Aardenburg M. Gras-
hoff, cand. te Voorburg; naar 2e Exloër-
mond A. Ykema, cand. te Haarlem, die
bedankte voor Oudemirdum, IJlst, Gies-
sen-Oudekerk- en Nieuwkerk en Mole
naarsgraaf-Brandwijk.
Bedankt voor Heeg G. Veeneman te Nes.
Geref. Gemeenten
Tweetal te Tholen A. Elshout, cand. te
Rotterdam en H. v. Gilst te Leiden; J. W.
Kersten te Genemuiden en A. Elshout,
cand. te Rotterdam; te Ridderkerk H. v.
Gilst te Dirksland en A. Elshout, cand. te
Rotterdam; te Veen H. Ligtenberg te Rot
terdam-W. en A. Elshout, cand. te Rotter
dam.
Beroepen te Werkendam A. Elshout,
cand. te Rotterdam; te Yerseke A. Elshout,
cand. te Rotterdam; te IJsselmonde A. F.
Honkoop te Goes.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Nieuwerkerk a.d. IJssel en
te Vriezenveen A. J. Jorissen te Wilsum;
te Makkinga-Elsloo H. J. Bos, cand. te
Heemstede.
De Prov. Kerkverg. van Zuid-Holland
heeft beroepen als predikant voor buiten
gewone werkzaamheden J. M. Hoekstra,
cand. te Oegstgeest.
Bedankt voor Alblasserdam J. P. v. Roon
te Zierikzee; voor Nw. Helvoet A. D. H.
Huysmaa, vic. te Tjallebert.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te Driebergen H. v. Leeuwen
te Zaanslag; te Haarlem-N. W. Heerma
te Groningen.
Oud. Geref. Gemeenten
Tweetal te Rijssen L. Gebraad te Ca-
pelle a. d. IJssel en B. Toes te Kinderdijk.
