Amerikaanse interesse voor
Russisch ontwapeningsplan
meubelen
CABALLER0 hoort er bij
Agenda voor
Haarlem
Echt genieten;
vrank en vrij...
VenhcJk
Yacamtie
Conferentie van Genève wordt
in Parijs voorbereid
Genève kan compromis opleveren
over een controle-apparaat
Massale vrijlating uit
Russische kampen?
De ministers van Buitenlandse Zaken
komen Westelijke ontwerpen bespreken
3
Bespiegelingen na acht jaar koude oorlog
250 modelkamers
Djakarta zegt eerlijke en
rechtvaardige behandeling
van gevangenen toe
Nehroe ziet overeenkomst
tussen Rus en Amerikaan
De Unesco verzamelt
atoomgegevens
Spaans danspaar komt
in Bloemendaal
Teruggekeerde Oostenrijker zag
duizenden buitenlanders
18 Juli t/m 27 Juli
Kom ook IN ZUIVELLAND
Gerechtigheid
Minder helicoptervluchten
tijdens de winter
Senator Neuberger:
Verbiedt autoraces
DONDERDAG 14 JULI 1955
(Van onze correspondent in Washington)
De conferentie te Genève wordt op een gunstig tijdstip gehouden, omdat zowel de
Verenigde Staten als de Sovjet-Unie er van overtuigd kunnen zijn, dat een atoom
oorlog geen der partijen een overwinning kan geven. Te Washington hoopt men, dat
de Russen inderdaad bereid zijn naast-elkander te leven. Overtuigd van Rusland's
goede bedoelingen is men echter nog niet; velen zijn beducht, dat de communisten
hun expansie-tactiek alleen hebben gewijzigd, in de hoop thans meer met stroop
te bereiken dan vroeger met azijn. De Amerikaanse pers heeft veel aandacht
besteed aan Rusland's daden en gebaren ten aanzien van Oostenrijk, Joegoslavië en
Duitsland. Daardoor heeft een andere Russische stap misschien te weinig aandacht
gekregen. Men kan er echter van overtuigd zijn, dat de Amerikaanse deskundigen
met bijzondere aandacht de ontwapeningsvoorstellen hebben bestudeerd, waarmede
Rusland op 10 Mei te Londen voor de dag is gekomen. Minister Molotov heeft het
Russische ontwapeningsplan op 22 Juni te San Fransisco opnieuw naar voren ge
bracht.
Die voorstellen zijn in hun huidige vorm
onaanvaardbaar voor de Verenigde Staten,
maar men heeft te "Washington toch prin
cipiële elementen in het document ont
dekt, die tot een compromis kunnen leiden.
De Russen hebben in beginsel een interna
tionale controle aanvaard, voor geval men
het eens kan worden over een ontwape
ningsplan. De inspectie, die de Russen aan
vaardbaar achten, gaat Washington niet
ver genoeg, doch beide landen zijn tot het
inzicht gekomen, dat een absolutie con
trole zoals vroeger in het Amerikaanse
plan—Baruch werd geopperd, uit de tijd is.
Er komen zoveel splijtstoffen en een der
mate grote verscheidenheid atoomwapens,
dat het niet langer mogelijk is a 11 e grond
stoffen en wapens onder controle te hou
den. Misschien kan men tot een beperkte
controle komen.
Pottenkijkerij
De Russen willen de controleurs laten
optreden in een vergevorderd stadium van
een eventuele bewapenings-reductie en zij
adhten het niet nodig, dat de inspectie
meer zal omvatten dan de controle van
grote havens, spoorwegknooppunten, auto
wegen en vliegvelden. Amerikanen, die
hun gedachten over dit voorstel hebben
laten gaan, zijn in het algemeen van oor
deel, dat de inspectie uitgebreider behoort
te zijn. De inspecteurs zouden de vreed
zame toepassing van atoom-energie in het
oog moeten houden, zij zouden moeten na
gaan hoe de productie van staal en alumi
nium zich ontwikkelt, zij zouden moeten
vaststellen of er inderdaad zoveel man
schappen onder de wapenen zijn, als offi
cieel is overeengekomen, enzovoorts. Het
zal niet gemakkelijk zijn voor Rusland en
misschien ook niet voor de Verenigde Sta
ten om zulk een pottenkijkerij te aan
vaarden.
Over een reductie in manschappen zijn
de grote mogendheden het in beginsel eens.
Veel moeilijker zal het echter zijn, een
overeenkomst te treffen, waarbij de be
staande atoomwapenen onklaar gemaakt
zouden worden. Voorlopig is zulks niet aan
de orde.
Alarmsysteem
Er gaan in Washington stemmen op om
niet zoals de Russen suggereren
atoomwapens te vernietigen, doch om de
splijtstof ervan te gebruike voor vredes
doeleinden Er zou volgens deskundigen
ADVERTENTIE
WONINGINRICHTING
BEVERWIJK
(jecpe^c/vó*, 8-1230 e*) ms^I3^S-I8- iui/i
Qotydcty ho 13 -•
DONDERDAG 14 JULI
Palace: „Rear Window", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „Meisjes zonder moraal",
18 jaar, 7 en 9.15 uur. Studio: „Het net", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Inspecteur Rip
ley slaat toe", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Lido:
„De purperen vlakte", 14 jaar, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Gevaren ener wereldstad", 18
jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „The Las Vegas
Stox-y", 18 jaar, 8 uur. Minerva: „Intermez
zo", 14 jaai-, 8.15 uur. Vleeshal, Grote Markt:
Tentoonstelling „Madame", van 10 tot 17.30
uur. Grote Kerk, 8 uur: Orgelconcert prijs
winnaars impi-ovisatiewedsfcrijden. Spruiten-
boschstraat 9, Haarlem, 8 uur, Gemeente
van Christus, Engelse dienst. Nutsgebouw
Lange Veerstraat, 8 uur, Spir. Ver. „Het
hogere leven".
VRIJDAG 15 JULI
Rembrandt: „De aanslag op Hitier", 14
jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Gek op
mannen", alle leeft., 2.15, 7 en 9 uur. Luxor:
Montagne's Jeugdvariété, 10.30 uur en
„Lach en vergeet", alle leeft., 2, 7 en 9.15
uur. Lido: „Dit gebeurde op 20 Juli 1944"
14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Thi-ee for the show", alle leeft., 2.30, 7 en
9.15 uur. Roxy: „De verlaten wigwam", alle
leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „De 5
Sullivns", alle leeft., 8.15 uur. Cinema
Palace: „Rear Window", 2de week, 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Vleeshal, Grote Markt:
Tentoonstelling „Madame", van 10 tot 17.30
uur.
reeds het een en ander gewonen zijn, in
dien de Sovjet-Unie en de Verenigde Sta
ten over en weer een zekere controle aan
vaarden voor de eerste fase van een ont
wapeningsproces. Zelfs zulk een controle
als de Russen suggereren zou wantrouwen
kunnen wegnemen en zou in elk geval als
een soort alarm-systeem kunnen dienen.
Deskundigen zijn het er over eens, dat een
land, dat een andere wereldmacht wil ver
nietigen, daartoe ook in de moderne tijd
voorbereidingen moet treffen, die zelfs
aan een beperkt controle-apparaat niet
kunnen ontgaan. Het gevaar van een
atoomoorlog schuilt voor een deel in de
verrassingsmogelijkheden. Neemt men die
weg door het stationneren van een inter
nationale controle, dan moet de spanning
in de wereld merkbaar afnemen.
Alle deelnemers van de conferentie te
Genève hebben verklaard, de spanning in
de wereld te willen verminderen. Zijn al
len hierin oprecht? Het gevaar van een
alles-vernietigende atoom-oorlog sluit op
rechtheid in dezen niet uit.
Indien de grote mogendheden te Genève
besluiten een compromis uit te werken
over een binnen een afzienbare tijd in te
stellen controle-apparaat, dan zou dat een
eerste stap zijn in de door allen gewenste
richting.
De Nederlandse ambassade te Washington
heeft bekend gemaakt dat haar, op 1 Juli
via de ambassade van Indonesië gedaan
verzoek dat de regering van Indonesië zou
terugkomen op haar besluit een visum aan
een Amerikaanse advocaat te weigeren om
het proces van de 23 Nederlanders waar te
nemen, is afgewezen. De nota van de am
bassade van Indonesië, waarin deze mede
deling werd overgebracht, gaf de verzeke
ring dat de 23 Nedei-landers in het op het
ogenblik aan de gang zijnde proces een eer
lijke en rechtvaardige behandeling zouden
krijgen, maar bleef blijk geven van tegen
zin een objectief waarnemer van een on
partijdig land aanwezig te hebben om dit
te bevestigen.
De verzekeringen via de Indonesische
ambassade ontvangen dat de. behandeling
der 23 Nederlandse gevangenen eerlijk en
rechtvaardig zal zijn, geven de Nederland
se ambassade moed te geloven dat bij na
der inzien de Indonesische regering de
aanwezigheid bij de processen zal wensen
van een waarnemer met de qualificaties
van de heer Horsky
NIEUW DELHI (A.F.P.) „Er zijn
enkele treffende overeenkomsten tussen
de Russen en de Amei-ikanen," zo heeft
premier Nehroe van India, op een receptie
na zijn thuiskomst gezegd. „Beide volken
zijn gastvrij, kameraadschappelijk, open
hartig, zij hebben een op techniek inge
stelde geest en houden, ei-van de dingen in
het groot te doen."
Ik zou graag ook, net als jullie allemaal,
met vacantie willen gaan, als ik maar wist
waarhéén.
Ik weet wel waarheen lk zou willen
gaan, maar dat is voor een gewoon mens
onbereikbaar. Ik zou een paar maanden,
desnoods per muilezel, door Mexico willen
zwerven; of een half jaar, per olifant, door
India; ik zou op een terrasje in Havannah
tegenover dat witte Capitolio willen zitten
en naar mooie muziek luisteren, of de Nrjl
tot aan zijn bronnen willen volgen.. Dëxt zou
ik willen. Of op een boot, met de luxe ac
commodatie passend bij een heer van stan
ding, bevolkt door alle mooie meisjes van
de wereld, naar Tahiti willen varen. Of
naar Japan gaan om thee te drinken voor
bordpapieren huisjes met helemaal-geen-
bordpapieren geisha's. Dè.t zou ik willen.
Maar, net als jullie allemaal, naar Tyrol of
naar Zwitserland of pak weg naar
Noorwegen om alleen maar met zo'n schild
je voor op de auto, om te laten zien dat ik
déAr helemaal óók geweest ben, terug te
keren, na op z'n hoogst dertig dagen, de
reis heen en weer inbegrepen, dat vind ik
niet de moeite waard.
Het liefst zou ik vijf en twintig jaar va
cantie houden met een (gratis) abonnement
op alle lijnen, te land, ter zee en in de lucht
en met een reductie van 90 procent op de
hótelprijzen, terwijl ik van regeringswege
een zakcentje meekreeg, als voorschot op
het honorarium voor mijn, door de Lands
drukkerij, op geschept papier, uit te geven
reisverslag.
Tenslotte zóü het er echt niet zoveel toe
doen, of er in de trein, in het vliegtuig of
op de boot één bescheiden mannetje méér
meevoer en of er nu in een hótel één kleine
eter en rustige slaper méér is, dat kan
niets uitmaken. Als minister Staf in vijf-
en-twintig jaar één enkele straaljager min
der bouwt, houdt de staat nog over op dat
zakcentje.
Het kèn best. En de enige reden, weer
die dooddoener: het precedent „Waar
om u wel en een ander niet?" of „Stel je
voor dat ze allemddl kwamen!" Ik vind het
precedent een slecht argument. Ten eerste
kan ik heel duidelijk maken, waarom ik
wèl en een ander niet. En a 1 s ik dat dui
delijk gemaakt heb, is het tevens duidelijk,
dat wat aan allemaal niet vrij staat, voor
wat mij betreft een logische zaak is. Maar
men staat mij niet eens toe het uit te leg
gen! En als het geen vijf en twintig jaar
is, dan liever helemaal niet.
Gaan jullie maar naar Zwitserland. Ik
ga wel één dagje naar Leidschendam.
ELIAS
Luther Evans, directeur-generaal van de
Unesco, die enige dagen als gast
van de Belgische regering te Brussel ver
toeft, heeft verklaard dat de Unesco niet
zal nalaten zoveel mogelijk inlichtingen te
verzamelen over de atoomproefnemingen.
Zij zal daarbij gebruik maken van de ge
gevens van de Britse medische vereniging
en van de Amerikaanse academie van we
tenschappen, die thans het vraagstuk be
studeren, maar ook van inlichtingen uit
andere landen waar proeven met kern
energie worden genomen.
Evans verklaarde dit in antwoord op een
vraag met betrekking tot de boodschap
Einstein-Russell.
Het uitmuntende danspaar Susana (Aude-
oud) en José (Udaeta) treedt Vrijdag 15
en Zaterdag 16 Juli in Bloeanendaals Open
lucht-theater op met een programma van
Spaans-klassieke en zigeunerdansen. Het
vermeldt behalve Farruca, Zapateado, Tan-
quillo en Alegrias ook een dans in de hof
stijl van de zestiende eeuw, alsmede dans-
gedichten op muziek van Albeniz en De
Falla, benevens een Bolero en een Jota,
alsmede een oude volksdans van het Ba-
leareneiland Ibiza in originele costuums.
Muzikale medewerking aan deze voorstel
ling wordt verleend door de guitarist Paco
Hernandez, de pianist Armin Janssen en
de flamencozanger Antonio Cerezo.
WENEN (Reuter) „Er zijn nog duizen
den buitenlanders onder wie Britten,
Amerikanen, Zweden, Denen, Duitsers,
Tsjechen, Polen, Hongaren, Roemenen, Al-
baniers en Japanners in honderden ge
vangenissen en kampen in de Sovjet-Unie.
Een Russische generaal heeft echter bij
een inspectie van het gevangenenkamp te
Irkoetsk (Siberië) verklaard dat er aan het
einde van dit jaar niet één meer over zal
zijn", aldus heeft een Oostenrijker, die
kort na de oorlog door de Russen werd
ontvoerd en thans in Oostenrijk is terug
gekeerd, na aankomst te Wenen ver
klaard.
De Oostenrijker, die verzocht zijn naam
niet te noemen „ik moet denken aan
hen, die niet zo gelukkig waren als ik en
nog steeds daar zijn" verhaalde voorts
dat zich onder de Roemenen een zekere
graaf Belmonte, een voormalig persoonlijk
adjudant van ex-koning Carol, bevindt.
Hij vertelde verder dat een zekere Tonio
Fabian, voormalig lid van de Spaanse
„Blauwe divisie" (die in de tweede
wereldoorlog aan Duitse zijde tegen de
Russen heeft gestreden) na een ontvluch
tingspoging door honden van de bewakers
aan stukken werd gescheurd in het ge
vangenenkamp te Inta (Noord-Siberië).
Zijn verscheurde lijk was, voor dat het
werd begraven als „waarschuwing" aan de
andere gevangenen in het kamp tentoon
gesteld.
„In het kamp te Inta bevinden zich
veertig- tot zestigduizend gevangenen, on
der bewaking van een gehele Russische
divisie. Het kamp is in twaalf kleinere
kampen onderverdeeld".
De Oostenrijkse ex-gevangene zei ver
der, dat de Russen „groot vertrouwen"
hebben in premier Boelganin, in de se
cretaris-generaal van de communistische
partij Kroesjtsjev „en speciaal in de mi
nister van landsverdediging, maarschalk
Zjoekov". „De levensomstandigheden,
vooral op het platteland, zijn tamelijk
slecht. Plattelanders bedelden .vaak' bij de
gevangenen om brood en andere levens
middelen. Sinds het overlijden van Stalin
is de geest onder de Russen verbeterd",
aldus de Oostenrijker.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
la op-
De tentoonstelling IN ZUIVELLAND f
wordt niet gehouden van
15 t/m 30 Juli a.s, maar door
verschillende omstandigheden van:
in het gemeentelijk Concertgebouw,
Lange Begijnestraat, Haarlem.
1 Melk- en Zuiveltentoonstelling
CONSTANTE KWALITEIT
(Van onze correspondent in Parijs)
Aan de Quai d'Orsay, het Franse mini
sterie van Buitenlandse Zaken, hebben
deskundigen van de Westelijke Grote Drie
besprekingen gehouden, die men het voor
spel zou kunnen noemen van de confe
rentie van Genève, die Maandag begint.
De delegaties van de Verenigde Staten,
Groot-Brittannië en Frankryk, waarin de
voornaamste Europese experts zetelen,
hebben de Westerse voorstellen opgesteld,
die in Genève aan de Russen zullen wor
den voorgelegd. Gelyklopende besprekin
gen zyn in het Palais Chaillot tussen de
permanente vertegenwoordigers der At
lantische landen gevoerd en die onder
handelingen zullen Zaterdag door een bij
zondere ministerconferentie der Atlantische
mogendheden worden bekroond. Vrydag
worden de ministers van Buitenlandse Za
ken Dulles en MacMillan in Parys ver
wacht.
Aan de besprekingen op de Quai d'Orsay
hebben zijdelings ook de West-Duitsers
deelgenomen onder leiding van de perma
nente vertegenwoordiger van Bonn bij de
NAVO, Blankenhorn. Blankenhorn is ge
raadpleegd over het Duitse vraagstuk. Het
Duitse probleem zal met de kwestie der
ontwapening wel de hoofdschotel vormen
in Genève. Er schijnt tussen de drie Weste
lijke mogendheden een bevredigende eens
gezindheid te heersen en van vrees voor 'n
doorbraak van het eenheidsfront is, voor
zover valt na te gaan, geen sprake.
De grondslag voor deze besprekingen
wordt gevormd door twee rapporten, die
in Bonn en Washington zijn opgesteld, in
het bijzonder over de Duitse eenheid. Die
rapporten zijn gebaseerd op het plan-Eden
van 1954, dat voorziet in gecontroleerde en
vrije verkiezingen in heel Duitsland. Men
schijnt echter gezocht te hebben naar een
De dood van een jonge
vrouw op een Engels schavot
is niet een zo schokkende ge
beurtenis, dat er iets door ver
andert aan het aanschijn van
de wereld, zoals wij haar ken
nen. Doch zoals de dood van
ieder mens, waar en waardoor
dan ook, een nieuw vraagte
ken is achter de angstige en
adembenemende zin van het
leven, zo is ook dit sterven
onder de hand van een beul
een bodemloos ravijn in de
weg der realiteit.
Zij bedreef een misdaad en
zij werd ervoor gestraft. Haar
naam, Ruth Ellis, kwam op de
voorpagina's der kranten toen
het waarschijnlijk werd dat
zij het voorwerp van een
nieuwe sensatie zou worden.
De sensatie van een vrouw
aan de galg.
De galg, sinister kruishout
uit bax-baarse tijden, teken der
verworpenen uit een tijdperk
dat geringe vergrijpen met
het leven werden geboet, heeft
een moderne vrouw uit 1955
in zijn dodelijke armen ont
vangen en er kan dus niet
veel veranderd zijn sinds de
dagen, dat de strop een ver
lengstuk der menselijke wet
ten werd. Dood en leven, be
staan en sterven, gescheiden
door een ondoorgrondelijke
ingreep uit het onbekende,
zijn door de galg en de kogel
en de guillotine en talloze an
dere vernuftige vindingen der
menselijke technische vaar
digheid op simpele wijze aan
eengevoegd. Men zegt: hij
leeft, doch hij moet sterven.
Meer niet. En hij, wie het
geldt, sterft. Hij sterft zelfs
op een zeer reguliere en ge
oorloofde wijze, zonder dat uit
de hemel een bliksemstraal
schiet om de lichtvaardige oor
delaars te verhoeden, meester
te zijn over leven en dood.
Het merkwaardige in de
praktijk der dodende mensen
is wel, dat niemand van hen,
die zo bekwaam zijn in het
vinden van argumenten om
anderen het leven te benemen,
weten waarheen zij hun
slachtoffer zenden, noch kun
nen uiteenzetten tot welke
werkelijke straf zij hun prooi
veroordelen. Wie oorlogen
ontketent en ganse mensen
massa's verplicht zich te offe
ren, weet niet waarheen hij
die stervende mensenmassa's
zendt. Hij weet slechts dat er
een aards doel gediend wordt
en dat dit aardse doel het
wegvallen van mensenlevens
vergoedt. Hij weet ook, dat er
een gerechtigheid is, die de
dood van zovelen eist al
thans een gerechtigheid die
hij aanhangt en die hij zelf
heeft tot stand gebracht of ge
heiligd. Wie een mens straft
met de dood, kiest de gemak
kelijke weg en snijdt zieke de
len uit de samenleving, doch
hij gaat niet zo behoedzaam
en verantwoordelijk tewerk als
de chirurgen. Want hij snijdt
een leven weg, dat weliswaar
ziek geacht moet worden,
doch waarvan de mogelijke
genezing een open vraag is,
die hij niet eens heeft trach
ten te beantwoorden.
In wezen doet de chirurgie
niets anders dan dode delen
verwijderen opdat zij geen ge
vaar meer voor hun omgeving
zullen opleveren en opdat het
leven kan worden gered. Een
rechter, die ter dood veroor
deelt, vernietigt een levend
deel omdat hij de moeite niet
nemen kan na te gaan, hoe hij
het zal kunnen genezen.
Er is iets weerzinwekkend
wellustigs in de ter dood ver
oordelende mens. Hij zit ho
ger en machtiger dan de an
deren, bekleed met verhullen
de waardigheden en als mens
verborgen ach'ter een masker
van onfeilbaarheid, onzondig
heid en uitverkiezing. Hij, die
in zijn eigen leven een mens
en niets meer is, speelt het
spel van de begenadigde, die
in zijn oordeel de stem van de
almacht vertolkt en in zijn be
slissing heer en meester van
de schepping zegt te zijn. Hij
regeert met de dodende straal
van het staal der guillotine,
die neersuist op een mens en
de ziel van het lichaam
scheidt. In naam der gerech
tigheid ontneemt hij de mens
zijn menszijn, wat de grootste
ongerechtigheid is die men een
mens kan aandoen. Want hij
weet niet wat het is, wat hij
die mens ontneemt. Hij ver
nietigt iets, dat hij zelf niet
maken kan en nooit doorgrond
heeft, waarvan hij de waarde
niet kan schatten.
Er is iets weerzinwekkend
wellustigs in de te machtige,
willekeurige mens, die heerser
meent te zijn over dingen die
hij niet van zichzelve heeft.
Toen de mens in naam der
orde begon te straffen en te
wreken, heeft hij wel de
rechtvaardigheidszin, doch niet
de liefde van zijn Schepper ge
leend. Wanneer orde door de
dood moet worden gediend, is
het een orde des doods, die
vernietiging heet. De dood al
leen kent de starre, onwankel
bare orde van het niets, waar
in geen storing mogelijk is en
waarin dus de voornaamste
factor der orde de wanorde
als mogelijkheid ontbreekt.
Menselijke misstappen en fou
ten straffen betekent niet: de
nogelijkheid tot fouten en mis
stappen doen verdwijnen, doch
de mensen brengen tot de vrij
willige aanvaarding van orde.
Wanneer de mensheid in haar
geheel zou moeten worden be
recht naar haar eigen maatsta
ven wanneer zij zou worden
geconfronteerd met haar veel
vuldige falen, met de oceaan
van onrecht in haar midden,
met de zeeën van wreedheid
die zij toeliet, met de woestij
nen van liefdeloosheid en zelf
zucht waarop zij bouwde
dan zou, naar de maatstaven
van de eigendunkelijke wetten
die zij zelf schiep, haar dood
straf vaststaan. Zij zou naar
het schavot moeten worden
geleid en opgehangen, en er
zou, volgens de rechters der
mensen, recht zijn geschied.
Doch de mensheid wandelt
voort. Zij krijgt de onophoude
lijke kans om nieuwe wegen in
te slaan, misslagen te bedek
ken met goede voornemens en
fouten te vergeten. Zij wandelt
voort en krijgt de tekenen bij
de viersprong, opdat zij niet in
haar eigen graf zal vallen.
Waarom is de gerechtigheid
der mensen zo verschillend van
de gerechtigheid, die de ganse
mensheid van het begin der
wereld af met onuitputtelijk
geduld gereclasseerd heeft?
Er is een jonge vrouw ge
storven op een Engels schavot
en het recht heeft zijn loop ge
had. De galg, sinister kruis
hout uit barbaarse tijden, staat
ook in 1955 nog onvermolmd
sn stevig geplant.
Misschien zullen de barbaar
se tijden eens toch nog eindi
gen. Vóór hij valt, zullen ech
ter nog talrijke wijze mannen
het woord des doods over een
leven uitspreken en waardig
van het podium stappen in de
overtuiging, dat zij recht ge
sproken hebben.
Doch èls hij valt, en nooit
meer zal worden opgericht,
zullen zij vervangen zijn door
nieuwe, wijzere mensen. Men
sen die begrepen hebben dat
3e eerbied voor het onbegrepen
sn onbegrijpelijke leven een
deel der universele gerechtig
heid is. J. L.
vrijere formulering van dit plan waardoor
het meer kans zou maken door de Russeii
als grondslag voor overleg te worden aan
vaard. Men spreekt al van een tiental wis
selformules, die voor de belangrijkste on
derdelen ontworpen zouden zijn.
Nieuw element
Een nieuw element in de Westerse voor
stellen is de waarborg, die premier Eden
de Russen heeft aangeboden tegen ieder
aggressief initiatief dat zij van het Westen
zouden kunnen duchten. Die suggestie past
overigens goed in een vroeger Frans plan
van Mendès-France, waarin sprake was
van een wederzijds accoord tussen de Wes
terse en de Oosterse stelsels van collec
tieve veiligheid. Daarmee zou tevens het
beginsel van de Atlantische solidariteit ge
waarborgd blijven, terwijl men bovendien
tevoren over de instrumenten zou beschik
ken voor een wederzijdse controle op de
bewapening.
De Amerikanen tonen zich optimistischer
en zelfverzekerder dan zij zich in lange
tijd voorgedaaan hebben. Niettemin begint
Washington in te zien dat de controle
maatregelen op een eventuele ontwape
ning, die tot dusver werden opgesteld, door
een te vereenvoudigde kijk op de vele
ingewikkelde moeilijkheden in de practijk
van weinig nut zullen zijn. Men heeft die
practische moeilijkheden vaak onderschat
en dat wordt van Amerikaanse zijde, en
met name door president Eisenhower nogal
openhartig toegegeven. Men begrijpt dat
het einddoel van algemene ontwapening
slechts stap voor stap bereikt kan worden.
Het voornaamste doel in Genève zal
zijn een wederzijds vertrouwen te
scheppen. Opzienbarende resultaten
worden voorlopig niet verwacht.
ADVERTENTIE
CHOCOLADE...
PASTILLES
(Van onze correspondent in Brussel)
Deze winter zullen de regelmatige dien
sten tussen België en Nederland met hef-
schroefvliegtuigen worden ingekrompen.
Er zullen dagelijks twee diensten tussen
Brussel en Rotterdam zijn en één tussen
Brussel en Maastricht.
ADVERTENTIE
De democratische senator Richard L.
Neuberger uit Oregon heeft gisteren ver
klaard dat het tijd wordt dat het Ameri
kaanse congres een einde maakt aan het
„bloedvergieten" bij autoraces.
Neuberger citeerde een aantal recente
dodelijke ongelukken op racebanen en zei-
de: „De sterfgevallen op onze verkeers
wegen zijn tragisch, maar zij worden ten
minste niet in elkaar gezet ter wille van
geldelijk voordeel en van het plezier van
duizenden toeschouwers."
Neuberger meende, dat als race-liefheb
bers beweren dat wedstrijden noodzakelijk
zijn om verbetering in auto's te bereiken,
dat evenveel zin heeft als het in een af
grond drijven van paarden teneinde het
paardenvlees te verbeteren.
