ZE VEN DA GEN
Bejaarden, tehuis Schotersingel,
houden vacantie in Leusden
Dr .H. Bavinckschool in Noord
vierde zilveren jubileum
Levinus Tollenaar door
de bomen het bos zien
Dagelijkse sleur voor een week doorbroken
Gelijk spel tussen
Haarlem en RCH
Jaarvergadering H.K.B.
Feestavond in Mamix van
St. Aldegondelyceum
Jac. Schipper copieert
meesterlijk 18e eeuzvse
meesters
Hartman en
zijn Muggen
Yam mensem em diimgem
omder de Damiaatjes
5
Collega s op bezoek
Examens
Morgen beginnen A-spelers
in Bloemendaal-tournooi
Nederlaagtournooi DSB:
beker voor Sp. Haarlem
Dahlia s
Collecte
Geurfleurkleur
Madame
Nieuwe halve serie van de
Staatsloterij
Burgerlijke Stand
van Heemstede
VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Woensdag zijn in hel gemeentelijk tehuis
voor bejaarden aan de Schotersingel de
namen bekend gemaakt van die bewoners
van het tehuis, die door de dokter zijn uit
verkoren voor een verblijf van een week
in het clubhuis „Ingeborg" op het land
goed „De Treek" in Leusden, provincie
Utrecht. Van de ongeveer tachtig bewoners
zullen 44 mannen en vrouwen van 10 tot
17 September de dagelijkse sfeer aan de
Schotersingel een week kunnen onderbre
ken. De thuisblijvers zijn, uit medisch
oogpunt gezien, niet in staat, om mee te
gaan; er bestaan evenwel plannen om vol
gend jaar naar „Morgenrood" in Oister-
wijk te gaan en dan zal waarschijnlijk
iedereen van de partij kunnen zijn.
Directrice W. M. E. de Klerk meent het
goed met de haar toevertrouwde bejaar
den. In de bijna vijf jaar, dat zij nu al
directrice is van dit tehuis, heeft ze steeds
getracht, de „inriehtingsfeer", die vrijwel
onvermijdelijk aan een dergelijk instituut
kleeft, zoveel mogelijk te verzachten. „In
zo'n beslotenheid als hier in dit tehuis,
gaat vrijwel alle contact met de buitenwe
reld verloren. De bewoners moeten weer
het gevoel krijgen, dat ze evenals vroeger,
toen ze nog geheel op eigen benen stonden,
als personen behandeld worden", is haar
oordeel, en wanneer zij dat zegt, denkt zij
onwillekeurig weer terug aan die opmer
king, die een der bewoners eens tegenover
haar gemaakt heeft: „De enige dag, dat ik
me nog voel meetellen, is de dag, waarop
ik stemmen moet
Een van de middelen, om het leven van
deze mensen „normaler" te maken, is, vol
gens mejuffrouw De Klerk, een prettige
vacantieweek. En met veel steun van wet
houder Bakker en de commissie van bij
stand uit de Haarlemse gemeenteraad is
zij er dan eindelijk in geslaagd, een der
gelijke week te organiseren. Zaterdagmid
dag 10 September om half drie zullen twee
bussen vanaf de Schotersingel hun tocht
naar Leusden beginnen, twee bussen, vol
bejaarden, van wie de jongste zal zijn de
67-jarige portier Bachman en de oudste de
91-jarige mevrouw Zwollo. Als kamplei
ding gaan mee de directrice (kampcom
mandant), de kok van het tehuis, die de
keukenstaf in Leusden aanwijzingen zal
geven wat betreft de diëten, de hoofdzus
ter (kampdokter) en verscheidene andere
zusters.
Daar in Leusden staat de vacantiegan-
gers heel wat te wachten: in de eerste
plaats zal een ieder worden ingeschakeld
bij de vele corveën, die in elk vacantie-
centrum verdeeld moeten worden. Maar
daarnaast zal er iedere dag iets bijzonders
te doen zijn. De predikant-directeur van
Meer en Bosch, dr. J. A. de Klerk, broer
van de directrice, zal er die Zondag een
ochtenddienst houden; de houtvester van
het landgoed zal wat komen vertellen over
flora en fauna aldaar, waarna men een
excursie over het landgoed zal maken; wet
houder Bakker zal namens het gemeente
bestuur met zijn echtgenote een dagje op
bezoek komen; er zullen gramofoonplaten
gedraaid worden, waarbij een toelichting
gegeven zal worden; er zal een causerie
worden gehouden over het leven in een
moderne fabriek; de wetenschappelijk ad
viseur van de Nederlandse federatie voor
bejaardenzorg, mr. J. A. J. Meijer, zal ko
men spreken over het onderwerp „Hoe be
leef ik mijn latere jaren nog positief?"; er
zal een bonte avond gehouden worden,
waarop het gedeelte, dat door het perso
neel wordt verzorgd, in het teken van Oos
tenrijk zal staan en er zullen volksspelen
worden gehouden, waarvan men de orga
nisatie in handen wil stellen van een com
missie uit de bejaarden zelf. Iets dergelijks
heeft men wel eens eerder gedaan, in het
tehuis, en dat bleek toen best te bevallen.
Men zal ook buiten Leusden nog plezier
kunnen beleven: er zal een tochtje naar
Amersfoort worden ondernomen om de
schoonheden van oud-Amersfoort te be
zichtigen, die tevoren in een causerie met
lichtbeelden worden besproken. Bovendien
staat er nog een bustocht op het program
ma naar de Lage Vuursche en de Loos-
drechtse plassen.
Al met al dus een week vol onbezorgde
vrolijkheid in het vrij eentonige leven van
deze mensen, van wie sommigen nog nooit
buiten Haarlem zijn geweest.
Wanneer deze vacantieweek ten einde
is, zal één wens van mejuffrouw De Klerk
in vervulling zijn gegaan. Maar zij heeft er
Niet minder dan zesduizend toeschouwers
zijn getuige geweest van de vriendschappe
lijke wedstrijd tussen Haarlem en RCH op
het verlichte Haarlem-terrein en zy hebben
genoten van een aantrekkelijke party voet
bal die bovendien op een technisch behoor
lijk peil stond. De uitslag, eeneen, gaf de
verhouding goed weer zodat de supporters
ongetwijfeld tevreden huiswaarts zijn ge
keerd.
Beide ploegen waren niet op „oorlogs
sterkte", RCH miste nog steeds Van Braam,
waarvoor Koster inviel, en bij Haarlem
speelden o. m. Boeree en Van Osch niet mee.
Toch ontwikkelden de elftallen zeer accep
tabel voetbal. Vooral in de eerste helft waar
in Haarlem iets beter voor de dag kwam
dan de Racing. Speciaal in technisch op
zicht viel de balans in het voordeel van
Haarlem uit, al mag daaruit weer niet ge
concludeerd worden dat RCH veel zwakker
was in het veld. Wel was de eennul voor
sprong, die Haarlem zich door Brussee ver
schafte verdiend, maar voor hetzelfde geld
had de stand bij de rust reeds gelijk kunnen
zijn. Een hard schot van De Wette was door
de paal gekeerd en Biesbrouck verknoeide
een opgelegde kans. Zo bleef de stand dus
geruime tijd ongewijzigd.
Ook tot ver in de tweede helft, omdat de
meerderheid van de Racing na de pauze
geen effect sorteerde. De voorhoede van de
Racing bleef in de afwerking der aanvallen
onder de maat en speciaal De Voogd was
voor Biesbrouck, Kruyer en De Wette een
vrijwel onoverkomelijke hinderpaal. Maar
ook de roodblauwe voorhoede kon het tegen
De Vos c.s. niet bolwerken, zodat de strijd
toch beheerst werd door de respectieve ver
dedigingen.
De verdiende gelijkmaker ontstond op
enigszins vreemde wyze. Kruyer had zich
na een half uur door de Haarlemse achter
hoede gewrongen, werd ongeoorloofd door
de Voogd en Maas aangevallen, maar scoor
de toch op fraaie wyze. Doch de scheids
rechter had juist gefloten, strafschop dus
en daaruit onstond, dank zij een schuiver
van De Wette, de gelijkmaker.
De strijd, die tot dat moment reeds het
aanzien waard was geweest, hoewel het spel
na de rust minder van kwaliteit was dan in
de eerste helft, behield z'n boeiend karakter
omdat beide ploegen gebrand bleken op de
overwinning. Maar in de resterende tijd
slaagden de aanvallers er niet meer in de
verdedigers bepaald ongerust te maken al
ontsnapte het Haarlem-doel eenmaal slechts
ternauwernood aan een doorboring.
XXXX»COOCOC>COOCOCCOD3CCCOOCCTODOCX>DCOC)CXXX>OOOC*X)COC<XX>C
'o Het is meestal erg stil in het tehuis
voor bejaarden aan de Schotersingel,
8 maar een enkele keer wordt die dage-
8 lijkse stilte wel eens doorbroken. Zo
c' ook Dinsdag, toen veertig collega's-be-
8 jaarden uit Rotterdam, die lange tijd
8 gespaard hadden voor een vrolijk tocht-
8 je, in Haarlem arriveerden en naar de
8 Schotersingel togen. Er werden buiten
8 zitjes in gereedheid gebracht en even
X later werd er druk gekeuveld over
8 wederzijdse belevenissen. De Haarlem-
8 mers toonden zich goede gastheren; zij
x gingen rond met thee en koekjes en
8 trachtten het de bezoekers zo goed
8 mogelijk naar de zin te maken. Dat is
X hun blijkbaar uitstekend gelukt, want
X toen het uur van vertrek ivas aange
broken, werden zij luide toegezongen
door de Rotterdammers, die hen zojuist
in vertrouwen hadden meegedeeld, dat
zij het hier „helemaal niet zo'n middel
eeuws gedoe" vonden als ze bij hun
binnenkomst hadden verwacht.
s
DOOSOOOCOOCOCOOOOOOCCOOCOOCCOCOOCOOCXXXXXJCOOCCCOOCtCCCClC
meer; de accommodatie van het oude huis
behoeft stellig verbetering, zo het al niet
vervangen moet worden door een modern
gebouw. Maar haar meest dringende wens
is op het ogenblik een inrichting voor be
jaarde chronische zieken, waar men actie
ve therapie kan toepassen, een wens, die
in wezen een landelijk probleem raakt.
Onder vrij grote belangstelling heeft de
Haarlemse Korfbalbond onder leiding van
de heer Vreeling zijn 35ste jaarvergadering
gehouden. In zijn openingswoord wees de
voorzitter in de eerste plaats op het tekort
aan kader, dat zowel in de bond als in de
verenigingen heerst. Daarom zal dit jaar
onder leiding van KNKB-docenten op ver
schillende' avonden een cursus voor vereni
gingskader worden gehouden.
Verder memoreerde speker de vertraagde
afwerking in de competitie 1954/55 ten
gevolge van de abnormaal slechte weers
omstandigheden. Gelukkig daalde het aantal
strafpunten t.o.v. 1953/54 met 50 percent
Jammer was het dat de scheidsrechterscursus
dit jaar wegens gebrek aan deelname niet
kon worden gehouden. Het bestuur zal in
de komende competitie trachten opnieuw
een cursus te doen houden.
Alle jaarverslagen werden goedgekeurd.
De competitieleider J. Arends reikte vervol
gens de kampioensmédailles uit.
Aurora kwam in het bezit van de Stads-
Editiebeker. Daar dit een wisselbeker blijft,
had het bestuur dit jaar besloten om in den
vervolge ook een herinneringsmédaille
daarbij uit te reiken.
Het bestuursvoorstel om het college van 5
tot 7 uit te breiden, moest worden terug
genomen. De verenigingen hadden daarvoor
geen candidaten gesteld. Tengevolge hiervan
zal het bestuur van de HKB ook voor het
seizoen 1955/56 bestaan uit de heren J.
Vreeling, voorzitter, J. Blauw, secretaris, J.
Arends, competitieleider, mevr. Denekamp,
penningmeesteresse en A. Thuis, commis
saris.
Naar aanleiding van een verzoek van een
tot de Christelijke Korfbalbond behorende
vereniging om zijn jeugdploeg in de HKB
op te nemen, nam de vergadering unaniem
het besluit om slechts de Christelijke ver
enigingen in de HKB op te nemen, indien
alle leden in de HKB gaan spelen.
's Gravenhage. Voor het notarieel examen
zijn geslaagd: J. M. M. Koeken, Bussum (le
gedeelt); W. J. M. Schepens, Beek (L.), (2e
gedeelte).
Het tennistoumooi van „Bloemendaal", ge
houden in het tennispark Duinwijck, is
reeds ver gevorderd. Zaterdagmiddag en
Zondag komen nu ook de A-spelers en speel
sters op de baan. In het heren-enkelspel
zullen Brouwer, Nieland, v. d. Ree, Hiddinga,
Den Hoed en Van Welie voor enkele span
nende en ongetwijfeld hoogstaande partijen
zorgen.
Aan goed tennis zal het eveneens niet ont
breken bij de dames, bij wie mevrouw Koch,
mej. Schouten, mevr. Hiddinga, mevr. La-
genbrink, mevrouw Heereilers, mej. Van
Woesik en mej. v. d. Berg.
In het gemengd dubbelspel komen enkele
sterke combinaties op de baan.
Door een bijzonder fraaie 210 overwin
ning is Sportclub Haarlem er in geslaagd
ook dit jaar beslag te leggen op de fraaie
wisselbeker, die voor het softbal-nederlagen-
tournooi van DSB beschikbaar was gesteld.
Reeds in de eerste wedstrijd behaalden de
Sportclub-dames deze grote zege, doch geen
enkele vereniging is er in geslaagd de orga
niserende vereniging een grotere nederlaag
te bezorgen.
EDO liet deze week nog een punten
verdeling noteren (33) en HHC kwam in
de laatste ontmoeting niet verder dan een
114 overwinning, zodat de wisselbeker
voor de tweede achtereenvolgende keer in
het bezit van de Sportclub kwam.
Zangdienst. Op verzoek van het I.K.O.R.
wordt op 11 September in het gebouw van
de Remonstrants Gereformeerde gemeente
aan de Wilhelminastraat een avondzang-
dienst van zes uur tot kwart voor zeven ge
houden. De keuze van de liederen is daarbij
goeddeels bepaald door het voornemen, de
r
ADVERTENTIE
Vraag naar het MERK
Kamerplantenvoedsel
Woensdagavond werd in het Marnix van
Sint Aldegonde-lyceum te Haarlem een
herdenkingsavond ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van de dr. H. Bavinck
school gehouden en tevens werden op deze
avond het hoofd de heer G. Buist en een
tweetal onderwijzeressen, mejuffrouw G.
A. Kappers en mejuffrouw J. Oosterling
van de Bavinckschool gehuldigd, daar deze
leerkrachten van de oprichting af aan de
school verbonden zijn. In de aula van het
lyceum hadden zich de leden van de Ver
eniging „Groen van Prinsterer" voor Lager
en Meer Uitgebreid Lager Onderwijs op
Gereformeerde grondslag, ouders, vele pre
dikanten en vertegenwoordigers van ver
scheidene protestante scholen en kerke
lijke verenigingen verzameld.
De eerste van de lange rij sprekers, die
op deze avond de lof zongen van de jubi
lerende school en leerkrachten was de heer
gueuuceis uepaaiu uuur net voornemen, ae "Uoror>i
luisteraars in kennis te brengen met de W" F. Jansen, voorzitter van de „Verern-
kerkzang in Vrijzinnig Protestantse Ge- ging Groen van Prinsterer Tevoren had
meenten. I de secretaris van deze vereniging de
Bij antiquairs kan men ze aantreffen, de rijkbeschilderde panelen, weelderige bloemtafrelen, zachtgekleurde ijslandschap-
pen. Deuren van antieke meubelen zijn zo beschilderd, tafelbladen, sleden, vazen en hoge lijsten. Men kan er zelfs een
jaartal op aantreffen, meestal uit de achttiende eeuw. Meesterschilder Jac. Schipper op de Oude Groenmarkt heeft
ze gemaakt, de meeste althans; dagelijks komen ze uit zijn atelier. Schipper wou kunstschilder worden, scheppend kun
stenaar, maar hij werd commercieel schilder; weliswaar met de gedegen toets van het meesterschap, maar niet scheppend.
Levinus Tollenaar wou de handel in, maar ontdekte steeds meer mogelijkheden voor zijn kunstenaarschap. Hij zei de
handel vaarwel, al maakt hij nog steeds werkstukken in het randgebied van de kunst, zoals décors, versieringen, expo
sitie- en stand-inrichting. Maar zijn artistiek talent wordt steeds sterker, hij weet wat hij wil en hij leeft ervoor.
De een wilde dus scheppend kunstenaar zijn, maar werd handelsman; de ander wilde handelsman zijn, maar werd schep
pend kunstenaar. Zij zijn twee uitersten in een tijd, waarin het maecenaat sociaal systeem geworden is. Beiden trach
ten, kunstenaar zijnde, door bijbaantjes aan de kost te komen, Bij Schipper werd de baan sterker dan zijn scheppend
kunstenaarschap, bij Tollenaar ging het juist andersom. Maar beiden hebben gemeen de grote zelfstandigheid en onaf
hankelijkheid, die de kunstenaar eigen is.
Wie op de Oude Groenmarkt de winkel van Jac. Schipper
binnenkomt, staat meteen tussen een massa prachtige meubels
èn rommelstukken. Veertig jaar is de nu 60-jarige Schipper al
in het vak, dat hij hartstochtelijk lief heeft gekregen. Hij restau
reert en beschildert fraaie antieke meubelen, die door hun mooie
vorm geschikt zijn om beschilderd te worden.
Toen Schipper achttien jaar was ging hij in de ieer bij de
kunstschilder Jan Diebeis in wiens atelier in de Guldenbergse
Poort een groepje schilders studeerde. Maar Schipper verdiende
er geen droog brood mee en op twintigjarige leeftijd begon hij
als huisschilder; daar viel wèl mee te verdienen. In zijn vrije
tijd bewerkte hij oude meubels, die hij beschilderde met biesjes
en later met rijkgekleurde bloemtafrelen en copieën van oude
meesters.
Schipper is een soort Van
Meegeren, die van welgestelde
particulieren en antiekhandels
de vreemdste opdrachten uit
te voeren krijgt. Soms willen
mensen hun landgoed op hun
meubelen geschilderd hebben,
maar dan gezien door een
achttiende-eeuwse bril. Schip
per kan dat, die draait er zijn
hand niet voor om. Hij heeft
zelfs wel eens mensen gehad,
die hem copiën wilden laten
vervaardigen van grote mees
ters, om die als echt te tonen.
Maar nooit signeert Schipper
met een naam. „Ik doe het
werk graag; de bloemstuk
ken zijn steeds van mezelf,
soms ook de taferelen; ik
maak er de meubels mooi mee
in de stijl van hun tijd." Hij
komt graag voor zijn werk op
en bekent ronduit, dat hij wel
beseft, dat velen het misbrui
ken om er anderen mee te
„verlakken," maar dat is zijn
zaak niet.
Hij beschildert alle soorten
antiek. In zijn kamer staat
een pracht-exemplaar van een
zware ijzeren bóeren-geldkist;
één bij een halve meter is de
deksel, de kist is een halve
meter hoog. Het sluitmecha-
nisme bedekt de gehele onder
kant van de deksel: het is
een kostbaar meesterstuk.
Schipper heeft de kist geheel
beschilderd met prachtige
voorstellingen. Hij kan geheel
uit de geest der achttiende
eeuw eigen schilderijen ma
ken; hij zet de tijd terug in
zijn werk. „Het is ook iedere
keer anders, wat ik maak,
behalve natuurlijk de co
pieën." Hij heeft iandschappen
van Van Goyen, Netscher en
De Heem feilloos gecopiëerd.
Zijn werk kan men overal
vinden. „Voorzover ik weet
ben ik de enige in het land,
die dit doet," zegt Schipper.
Hij is een hartelijke oprechte
man, innemend en gastvrij.
Zijn werk is te vinden in vil
la's in Het Gooi, Aerdenhout,
de Zaanstreek, Hengelo, Til
burg, Breda, Nijmegen, en nog
vele andere plaatsen.
Bij Schipper, die een vol
ledig schildersbedrijf heeft,
zijn zes knechten in dienst.
„Het werk neemt me zo in be
slag en ik houd er zo van, dat
ik nooit weemoedig ben dat ik
geen creatief schilder ben,"
zegt hij.
En voorzover werk van
Schipper in antiekwinkels is
verzeild geraakt: als er een
mooi beschilderd paneel is,
een fraai versierde vaas, een
plateau met bloemen weet
dan dat het vermoedelijk
werk is van Jac. Schipper die
hartstochtelijke ambachtsman,
de „Haarlemse Van Meege
ren"; de achttiende-eeuwer
van de Oude Groenmarkt.
Met Levinus Tollenaar is hei
goed mis-gegaan. De nu 37-
jarige kunstenaar, wiens werk
onder andere in vele kerken
en scholen te bewonderen is,
mislukte als handelsinan, toen
hij in een ijzerwarenbedrijf
een plaats vond op de teken
afdeling en het jonge bloed
weer ging kruipen waar het in
een handelsbedrijf niet gaan
mag. Hij kreeg zijn kans toen
hij mei Frans Balendong een
bedrijfje opzette van gegoten
beeldjes, waarvoor Levinus de
originele boetseerde. Daarvoor
had hij het al geprobeerd met
reclameplaten, letterwerk en
al die half-artistieke bezig
heden, die een kunstenaar
schijnbaar meer opleveren dan
het „grote werk". Bij Balen-
dong kreeg hij zijn kans en
een regelmatig inkomen. Hij
ging hard studeren en daar
naast snuisterijen bakken, zo
als asbakjes en dergelijke, voor
kunsthandels. In de bakkerij
kreeg hij de gelegenheid zijn
eigen beelden te bakken. Zijn
veelzijdige aanleg deed hem
opdrachten krijgen op een zeer
ruim gebied: hij maakte beel
den, glas-in-lood-ramen, muur
schilderingen, illustratie-ont
werpen, reliefs-in-beton, ge
zandstraalde ramen enz.
Toen hij bevriend raakte
met Herman Moerkerk kreeg
hij zijn eerste artistiek con
tact. Moerkerk was een ge
weldige steun voor hem, zoals
later na de oorlog de
kunsthandelaar Pieter Leffe-
laar, die de jonge kunstenaar
aanzette tot geconcentreerde
arbeid.
In 1947 was eigenlijk zijn
eerste Haarlemse optreden: hij
voerde in de Anegang het ver-
sieringsontwerp van Herman
Moerkerk uit. Hij kreeg veel
opdrachten, die hij als studie
beschouwde; hij bleef door de
bomen het bos zien. Al wer
kend ontwikkelde hij zich tot
vrij kunstenaar, steeds minder
verward wordend door „de
buitenkant van het vak, de
bijbaantjes en opdrachten". In
1952 werd hij leraar aan
de Kennemerstreekschool voor
boetseer- en tekenonderwijs.
In dit werk heeft hij een twee
de bestemming gevonden, „dit
is geen baan alleen voor het
geld, maar een creatie". In
1947 werd hij medewerker
voor beeldende kunsten aan
de Nieuwe Haarlemse Cou
rant.
Levinus Tollenaar is een ty
pisch Haarlemse kunstenaar in
die zin, dat hij uitsluitend in
Haarlem en de omstreken er
van opdrachten krijgt. Er is
werk van hem in de Domini-
cus Savioschool, in de kerk van
Overveen, de Spaarnekerk, in
de school aan de Richard Hol-
kade, in het Bavogebouw en
in eetzaal en tuinzaal van
Brinkmann aan de Grote
Markt. Hij werkt vooral voor
partiuliere opdrachtgevers.
Maar al heeft de kunstenaar
Tollenaar het pleit gewonnen
van de handige artiest, toch
betekent dat niet dat hij nu
uitsluitend zich wijdt aan
kunst met de grote K. Niet al
leen om zijn gezin met vijf
kinderen, maar ook om de
„sport" voelt hij zich nooit te
goed om een gezellige op
dracht te aanvaarden. Hij ver
zorgt bijvoorbeeld de luifels
bij Vleeshal-tentoonstellingen.
Enhet bord van Haarlems
Bloei is zelfs „Tollenaars",
evenals de heraldische wapens
in de B. en W.-kamer in het
stadhuis.
Momenteel is de kunstenaar
bezig aan een muurschildering
in Velsen, in de Openbare
Kleuterschool; dezelfde Tolle
naar, die eens tinnen soldaat
jes modelleerde voor een
speelgoedzaak in Amsterdam.
Een maand geleden was
dc Haarlemse Muggenron-
de in volle gang. En nau
welijks nog is iedereen er
van overtuigd, dat deze
wielertocht voor de Haar
lemse jongetjes zo'n groot
succes is geworden of bij
hoofdagent Hartman stro
men de aanvragen voor
deelneming aan de tweede
ronde al weer binnen. Her
haaldelijk stappen er jon
getjes naar de heer Hart
man toe, die enthousiast
over de nieuwe tocht spre
ken alsof men over enkele
weken al weer zal starten.
Ook de schenkers van
de diverse prijzen willen
beslist niet te laat komen,
want reeds nu zijn er al
weer een paar horloges be
schikbaar gesteld, er is al
i weer geld binnengekomen
en bij deze prijzen bevindt
j zich zelfs een bed. Enkele
j vriendelijke Haarlemmers
hebben aangeboden om de
volgende keer al het druk
werk en alle bloemen te
verzorgen. De heer Hart
man lacht een beetje om
j dit enthousiasme, ,,'t Duurt
nog lang voordat het zover
I is", zegt hij, maar even la-
ter vertelt hij ons toch dat
hij het volgend jaar evenals
enkele maanden geleden
j een selectie gaat maken uit
alle Haarlemse jongens, die
in dat jaar niet met de po
litie in aanraking gekomen
zijn. Alle fabeltjes, dat er
alleen MULO-scholieren of
jongens, die in het bezit
zijn van een lange straflijst
zouden mogen meefietsen,
zijn dus volkomen uit de
lucht gegrepen.
Voorlopig bemoeit de heer
Hartman zich echter meer
met het voetballen dan met
het wielrennen, want over
enkele weken begint deze
competitie op de Woens
dagmiddagen. Alle jongens,
die daar iets voor voelen
kunnen zich met hem in
verbinding stellen, waarna
de elftallen samengesteld
zullen worden.
De Volkstuindersvereniging
Zonder Werken Niets houdt
morgenmiddag een tentoonstel
ling van door de leden ge
kweekte dahlia's in het club
gebouw aan de Slaperdijk. De
ervaring heeft geleerd dat de
door deze actieve vereniging
gekweekte bloemen de moeite
van het bezichtigen waard zijn.
Morgen wordt er een straat
collecte gehouden ten bate van
het fonds tot bestrijding van de
tuberculose en ter bevorde
ring van de volksgezondheid
„Draagt Elkanders Lasten" van
het Christelijk Nationaal Vak
verbond. Wie aan de straatcol
lecte wil deelnemen kan zich
opgeven aan het wijkgebouw
van de Nederlands Hervormde
Kerk aan de Gedempte Oude
Gracht 104, en aan de koster
van de Kloppersingelkerk.
Wanneer het een stad goed
gaat, is dat aan het straat
beeld te zien. Florissante tij
den uiten zich in winkelstra
ten door steeds wisselende
puien. Daarom verheugt het
ons weer eens een nieuwe fa-
gade in de Grote Houtstraat
te kunnen signaleren. De wel
bekende Zandvoortse parfu
merie van de Gebroeders Hil-
dering een grote naam ook
in het amateurtoneel sloeg
de vleugels uit en opende op
nummer 128 van Haarlems
mooiste winkelstraat een fi
liaal. De jonge Zandvoortse
architect Gies Sterrenburg
maakte een ontwerp, dat alle
recht doet wedervaren aan de
geurige, fleurige en kleurige
aard van het bedrijf. De firma
B. Jonckbloedt, die al heel wat
heeft gemoderniseerd in de
Haarlemse winkelstand, ver
wezenlijkte het ontwerp.
Vanmiddag om vijf uur sluit
de tentoonstelling Madame. Al
is het duidelijk dat Madame
last van de warmte heeft ge
had, toch is het aantal van on
geveer 7500 bezoekers zeer tot
tevredenheid van de organisa
toren. Vooral het bezoek in de
avonduren, als het wat koeler
werd, was zeer bevredigend.
Vanmiddag om vijf uur is de
zomertentoonstelling afgelopen,
maar het resultaat ervan is zo,
dat de organisatoren zich nu al
beraden op het karakter van de
tentoonstelling in 1956. Er
schijnt al een plannetje te zijn,
maar daarover konden wij nog
niets aan de weet komen.
schriftelijke gelukwens van B. en W. van
Haarlem voorgelezen. De heer Jansen me
moreerde uitvoerig de geschiedenis van de
Bavinckschool en hij beschreef de moei
lijkheden welke men ondervond tijdens de
oorlogsjaren toen het gebouw veelvuldig
door militairen in gebruik was genomen.
Voorts hield hij een beschouwing over
de vraag wat het Christelijk onderwijs
eigenlijk wil zeggen en hij meende, dat de
kinderen moesten kunnen ondervinden, dat
de waarheid van het Christelijk geloof ook
het schoolleven beheerste. „Dat was juist
een uitgangspunt van de heer Buist", al
dus de spreker. De heer Jansen wenste de
school en het jubilerend personeel van
harte geluk.
Nadat enkele leerlingen onder leiding
van de heer J. Dijkstra enige melodieën
op de blokfluit ten gehore hadden ge
bracht, betrad de heer W. Schoenmaker,
inspecteur van het lager onderwijs in de
inspectie Haarlem, het podium. Hij uitte
zijn bewondering voor de vooruitziende blik
van het bestuur der vereniging toen het
destijds besloot kort na elkaar twee scho
len in Haarlem-Noord (de Mackayschool
en de dr. Bavinckschool) te doen verrijzen.
Voorts sprak hij zeer waarderende woor
den tot de heer Buist, die, naar hij zeide,
de afgelopen 25 jaar op voortreffelijke
wijze zijn school heeft geleid en die zich
altijd als een bescheiden en prettige per
soonlijkheid heeft doen kennen. Ook de
beide jubilerende dames bracht hij zijn
gelukwens over.
Ds. P. de Ruig, die namens de gezamen
lijke predikanten het woord voerde, sprak
over de band tussen de school en de kerk.
Hij noemde deze band onlosmakelijk en
betoogde dat de betrekking van de kerke-
raad tot de school functioneel gering was,
doch dat de geest van beide één behoort
te zijn in het uitdragen van het Christelijk
geloof. „In deze zin heeft de Christelijke
kerk alles met de Christelijke school te
maken", zei de spreker, die voorts hoopte
dat de onderwijzers erin mochten blijven
slagen de Christelijke tradities te bewaren
en door te geven.
Uit naam van de Vereniging tot steun
en instandhouding van de school met de
Bijbel, de Christelijke VGLO-scholen en
de Christelijke ULO-scholen te Haarlem,
bood ds. G. Blauw respectievelijk een twee
tal boekwerken en een grote bos bloemen
aan. Hij liet deze geschenken vergezeld
gaan van de wens dat ook de Hervormde
collega's dit onderwijs een even warm hart
toedroegen als hij het zelf deed. Hij meen
de dat de toekomst van het Christelijk
onderwijs er niet bijster rooskleurig uit
zag, daar er naar hij zeide, „tegenwerking
is van vele kanten, zelfs van die zijden
waarvan men het het minst verwacht".
Ds. Blauw eindigde zijn rede met de
wens, dat in de toekomst het Christelijk
onderwijs één zou mogen zijn en niet lan
ger verdeeld in delen van de verscheidene
groeperingen.
Mr Th. A. Versteeg, afgevaardigde van
het Gereformeerd Schoolverband, sloot zich
gaarne aan bij de beschouwingen van de
verscheidene sprekers over het Christelijk
onderwijs en ook hij bracht warme hulde
aan het jubilerende personeel.
Dr. A. La Fleur, rector van het Marnix
van Sint Aldegondelyceum wees er in zijn
toespraak op dat er tussen de Christelijke
scholen zeker meer samenwerking zou kun
nen bestaan. Hij uitte zijn volle waardering
voor het werk van de heer Buist en bracht
in herinnering, dat de man wiens naam?de
jubilerende school draagt, dr. Bavinck, als
een zeer ootmoedig mens bekend stond.
Spreker hoopte, dat allen bij het horen van
deze naam zich deze ootmoed zouden rea
liseren.
Na de pauze bracht een koor van leer
lingen een reeks geestelijke liederen ten
gehore en met het koor samen zongen de
aanwezigen het Wilhelmus.
Daarna reikte de heer Jansen aan mejuf
frouw Kappers en mejuffrouw Oosterling
elk een bos bloemen over, vergezeld van
gelukwensen. De heer Buist ontving bij de
bloemenhulde een polshorloge, waarbij
nogmaals een persoonlijk woord van hulde
tot hem werd gesproken. Tevens kreeg het
jubilerend hoofd namens de collega's een
boekenbon aangeboden en van een afge
vaardigde van de oudercommissie ontving
hij een fraai bloemstuk. De oudercommissie
bood bij deze gelegenheid de vereniging
„Groen van Prinsterer" een getekend por
tret van professor dr. Bavinck als jubi
leumgeschenk aan. De heer Buist dankte,
mede namens de beide onderwijzeressen,
met enige welgekozen woorden.
Als op 10 October aanstaande de ver
koop van loten van de Staatsloterij begint,
zal er een halve serie meer uitgegeven
worden.
Het betreft hier de serie E. De minister
van Financiën heeft de mogelijkheid om
van zes series gebruik te maken, maar
voorlopig heeft hij bepaald dat er nu vier-
en-een-halve serie in totaal verkocht zul
len worden. Blijft de enorme vraag naar
staatsloten aanhouden, dan zou serie E met
nog een halve gecompleteerd kunnen
worden.
Van een nummer van deze nieuwe halve
serie kan ten hoogste een half lot tegelijk
gekocht worden. Het gevolg hiervan is dat
de bruto opbrengst van de hoofdprijs van
100.000 gulden, maar half kan worden uit
betaald.
ONDERTROUWD: B. Griekspoor en J. H.
van der Linden; A. J. van Brugge en E. M.
van der Fem; J .de Vries en W. Fortuin-; A.
Schipper en A. T. Bos.
GETROUWD: A. Koopman en E. M. Raad-
sen; H. Vermeulen en L. Stijger; J. D. van
der Veen en C. van der Blom.
GEBOREN: Johannes Jacobus, zn. v. C.
Kabel en G. A. M. Webbers; Gerard Willem,
zn. v. C. J. Doets en A. Kaemingk; Theo-
dorus Maria, zn. v. A. Selhorst en E. Melein.
OVERLEDEN: J. Nierse, 80 jr., Wipper
plein 14; K. Heeren, 78 jr., H. Peeperkorn-
straat 7; P. Harkmans, 75 jr.. Vijf herenstraat
6; Mevr. T. van Bilderbeek-Pel, 65 jr.,
Wipperplein 14.
