Tuinarchitect, bouwkundige en tekenaar
met hun ontwerpen gereed
SPINWIEL JONGE
Groei van afbetalings-wezen
begint zorgen te baren
te op Haarlems Dagblad
Tweede dag: de Renaissance
Voor bloemenpark, restaurant en affiche
Aanmeldingsformulier
VAN OUDS „DE HERTEKOP"
Muziekzveek Haarlem
Tien percent wanbetalers
Wissel op de toekomst
Christelijke Besturen
bond bijeen
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
7
Voorbereiding „Linnaeushof' in volle gang
Vergeten stobben
Kerkconcert in
Vogelenzang
Uw gebroken of
beschadigde antiquiteiten
M. van Beek jubileerde
bij De Lugt Serné
PEN verlaagt tarieven
van electriciteit
Beiaardbespelhïg
Het orgelconcert
Sonates voor fluit
Muziekweek Haarlem
Metselaar stortte puin
op hoofd van aannemer
A. Ruijgrok 80 jaar
Rietschelf in brand
Ieder jaar duizenden slachtoffers
van de gemakkelijkecondities
Ontbrekende cijfers
Examens
Twee botsingen
in Heemstede
In afwachting van een gunstige beslissing waarop men goede hoop heeft
van de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting, waaronder de rijksdienst
voor het nationale plan ressorteert, werkt de staf van de Linnaeushof te Benne-
broek onverdroten verder om de opening van dat bloemenpark per 1 April 1956
te kunnen verwezenlijken. De affiche welke straks de drommen naar de Linnaeus
hof zal moeten lokken is er al, naar een ronduit voortreffelijk ontwerp van Reyn
Dirksen. In een geopende tulp ontwaart men een panorama, dat een indruk geeft
van de arcadische rust en schoonheid van de hof, waarvan men de door loofhout
omzoomde grote weide meent te herkennen. En architect M. van den Berg uit
Zaandam kwam inmiddels gereed met een ontwerp voor een licht restaurant aan
die bosweide, iets verhoogd, zodat de bezoekers van ten-as en zaal uit een fraai
verzicht over het park kunnen genieten. Het restaurant, dat een capaciteit van
zeshonderd gasten heeft, kan in twee zalen worden verdeeld, waardoor een af
gescheiden ruimte ontstaat voor besloten gezelschappen. Het omvat tevens een
uitbouw voor inlichtingenkantoor en voor de burelen van de Linnaeushof. De
constructie zal voor een groot deel bestaan uit vooraf vervaardigde schokbeton-
nen elementen, waardoor men tevens een gunstige beoordeling van de aanvraag
om een bouwvergunning hoopt te verkrijgen. De aannemer is ook al bekend: het
bouwbedrijf „De twaalf provinciën" uit Velsen.
Intussen werd het
voornaamste bestand
deel van de gisteren
gehouden persconfe
rentie, waarop deze
mededelingen uit de
bus kwamen, ge
vormd door een uit
eenzetting van de
tuinarchitect, de heer
p. van der Most van
Spijk, over zijn in
zichten omtrent de
toe te passen tuinar
chitectuur. Zijn cau
serie vormde in ze
kere zin de deskun
dige bevestiging van
wat op vorige pers
conferenties al na
mens de directie van
de Linnaeushof werd
verklaard, namelijk
dat het geen zin heeft
om de totstandko
ming van het bloe
menpark op deze plek
als een aantasting
van een boscomplex
met botanische waar_
de af te schilderen,
omdat er bijvoorbeeld
zeldzame kruiden-
planten zouden voor
komen. De oorspron
kelijkheid van het
huidige object slaat
alleen op de oudere
boomgroei op de heu
vels, waar een enke
le uitheemse acacia,
een paar bijzondere
iepen en wilgen zijn
te vinden. AI het an
dere is aanJ eg.
De bekende Haar
lemse tuinarchitect Leonard Springer heeft
ongeveer 25 jaar geleden de tuinaanleg
herzien. Het open gedeelte de boswei
is toen omzoomd met moderne sierhees
ters en coniferen. Er werd een nogal een
zijdige onderbeplanting aangebracht, na
melijk het kardinaalsmutsje.
De Hertenduinen zijn bovendien geen
complex voor een eiken-haagbeukbos of
een eiken-berkenbos. Daarvoor is de
grondwaterstand te laag. De humus in de
bovengrond bedraagt ongeveer één procent
en de zuurgraad is daardoor niet hoog.
Er zijn moeilijkheden gekomen, toen een
bepaald natuurminnend publiek meende,
dat het geruis van een shoveltractor het
einde betekende van dit mooie plekje.
Niets was minder waar. Men had alleen
maar vergeten een driehonderd wortel
stobben op te ruimen, die de bezetter had
achtergelaten. De lieer Roozen heeft zich
een goed boseigenaar getoond door dit
zonder subsidie zelf te doen. Slechts 2Vs ha
komt in aanmerking voor beplanting als
expositietuin. Dit is het open gedeelte
de weide alsmede de voormalige tennis
banen en nog enige kleine verspreide stuk
ken. Tot heden is volstrekt binnen het ka
der van de wet gehandeld. Voor een aan
tal van ongeveer twintig slecht onderhou
den en zieke bomen is een rooivergunning
aangevraagd en van het Staatsbosbeheer
verkregen, 't Voorste gedeelte was rijk aan
onkruid. Dit is opgeruimd, de ondergrond
gespit en bemest. De weide, waarvan de
zode zeer slecht was, is geploegd en na
bemesting zal het grootste gedeelte weer
gazon worden, zij het dan ook met be
planting van bolgewassen en rotsplanten
enz. Deze aanleg is natuurlijk moeilijk, om
dat zij vooral aesthetisch in evenwicht ge
bracht moet worden met de omgeving, die
van een fors karakter is.
Een moeilijkheid bij het beplanten vormt
de lage waterstand. Daartoe wordt een
systeem van bronbemaling toegepast,
waarbij een bescheiden vijveraanleg
nodig is.
De heer Van der Most van Spijk legde
?r nogmaals de nadruk op dat hij zal wa
ken tegen kitsch en pseudo-romantische
stijl, tegen experimenten op een terrein
dat zich daartoe niet leent, tegen reclame
voor individuele of groepsinzèndingen,
tegen warme worst- en ijscotenten.
In het bos blijft het gehele padenstel
sel in tact, maar de vroegere tennisbanen
krijgen onder leiding van de heer C. Geer-
lings regelmatige aanleg, hoofdzakelijk
gazon met vakken bolgewassen in een om
randing van coniferen.
In het bos zal niet alle nadruk op de
bolbeplanting worden gelegd, doch wordt
deze in overeenstemming gebracht met
blijvende vaste planten. De heer Van der
Most van Spijk beval tenslotte een met een
voorwoord door de voorzitter van de stich
ting „Keukenhof" voorzien boekje van de
ADVERTENTIE
In het kerkgebouw van de stichting „Vo
gelenzang" gaven Dinsdagavond het Ge
reformeerd Kerkkoor uit Bennebroek en
het Gereformeerd Jeugdkoor uit Haarlem,
met medewerking van de sopraan Titi
Bouman, de organist Herman Sondorp, ho
boïst Arie Butter en de trompettisten Jan
Baard en Jan van Ossenbruggen een con
cert, dat zich in een flinke belangstelling
mocht verheugen. Ds. S. J. Dokter, ge
stichtspredikant, sprak een kort inleidend
woord.
Herman Sondorp opende het concert met
het Preludium C moll van J. S. Bach,
waarna de sopraan Titi Bouman „Bist du
bei mir" van Bach op voortreffelijke wijze
zong. De beide koren brachten daarna met
solisten en orgel de cantate „De Heer is
God" van Piet Post onder de bezielende
leiding van de dirigent Richard Heidema
ten gehore.
Van de overige nummers mogen vooral
de hobo-sonate van Handel en de improvi
satie over een geestelijk lied door Herman
Sondorp genoemd worden. Het zeer ge
slaagde concert groeide aan het slot uit tot
een hoogtepunt met de indrukwekkende
vertolking van „Psalm 150" door Herman
Sondorp voor koor, trompetten en orgel.
Ondergetekende:
Naam:
Straat:
Plaats:
W.enst zich met Ingang van
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
C.50 per kwartaal// 0.50 per week
Handtekening:
Doorhalen wat niet verlangd wordt.
Ztf die zich met ingang van 1 October 1955 per kwartaal abonneren, ontvangen
de nummers tot en met 30 September 1955 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe
kwartaalabonné's dus niet voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen
secretaris van dé Leidse Kamer van Koop
handel, dr. P. G. Knibbe, over de „plano
logie of bodembouwkundige en streek
plannen" aan. Want daarin wordt betoogd,
dat men bij de planologische wetgeving
„nauwlettend het voor en tegen van alle
belangen moest overwegen". Hetgeen de
belangen van de „Linnaeushof" uiteraard
insluit, hetgeen van eminent belang is
voor dit „propagandacentrum voor de Ne
derlandse sierteelt". Het wachten is maar
op de toestemming om te mogen beginnen.
Want de planttijd nadert met rasse schre
den en het is 1 April 1956 voor men het
weet.
ADVERTENTIE
als porcelein, curiosa, meubelen, kostbare
voorwerpen, worden door ons onzichtbaar
gerestaureerd. - Zware voorwerpen worden
ook aan huis gerestaureerd.
Groot Heiligland 64 - Telefoon 12223
A.M.MUDDE
Maandag heeft de heer M. van Beek,
monteur-bankwerker uit de Kruistocht
straat in Haarlem, het feit herdacht, dat
hij veertig jaar in dienst was bij de firma
De Lugt Serné aan de Kampervest 3.
De receptie werd gehouden in Café Kam
pervest, waar de oudste firmant, de heer
E. J. Broekers, de jubilaris prees vanwege
het feit, dat hij in deze tijd van speciali
satie toch een allround vakman is. De
spreker overhandigde de oorkonde van de
vakgroep B.S.C.M. en een geschenk in cou
vert. De heer C. Klaver voerde het woord
namens het personeel en bood een arm
bandhorloge aan. Na hem spraken verte
genwoordigers van de Grafische Inrichting
Joh. Enschedé en Zonen N.V. en van de
P.T.T. te Haarlem.
Nadat Gedeputeerde Staten van Noord
holland met Maart j.l. wegens de gunstige
bedrijfsinkomsten besloten hadden de ta
rieven te verlagen van electriciteit, te
leveren door het Provinciaal Electriciteits-
bedrijf van Noordholland, hebben zij thans
besloten wijziging te brengen in de tarie
ven wegens het afschaffen van de omzet
belasting op de levering van de electrische
energie aan de bij de desbetreffende wet
bedoelde particulieren. De wijziging gaat
in na de eerste meteropname na 1 Sep
tember en geldt voor de tarieven van licht
en huishoudelijke doeleinden.
Een kilowatt uur voor algemeen gebruik
wordt verlaagd van 9.4 cent tot 9 cent;
voor koken van 7.4 tot 7.1 cent; voor nacht
tarief van 4.2 tot 4 cent. Verder worden de
vastrechtbedragen voor deze groep met
4% verlaagd.
Onder grote belangstelling kon Dinsdag"
om half een het eerste Pauzeconcert van de
„Muziekweek Haarlem" in de Renaissance-
zaal van het Frans Halsmuseum gegeven
worden. Deze tweede dag van de Mu
ziekweek was hoofdzakelijk gewijd aan de
periode der Renaissance en zodoende was
het billijk dat onze eerste grote Hollandse
componist, Jan Pieterszoon Sweelinck, een
voorname plaats innam. De claveciniste
Gertrude Maclaine wist hem naar waarde
te eren met brillante uitvoeringen van de
variatiesuites „Mein junges Leben hat ein
End" en „Unter der Linden grüne", die men
wel vaak op orgel hoort vertolken, doch
zelden op clavecimbel, waarvoor ze oor
spronkelijk toch wel bestemd zullen zijn
geweest. De soliste gebruikte alle moge
lijkheden van klankschakering, die zij met
smaak wist toe te passen. Zij had verder
een belangwekend programma van Spaan
se, Franse en Italiaanse clavecimbelmuziek,
Een omvangrijke variatiecyclus van een
zekere Pegliotti (een vrijwel vergeten com
ponist, die in 1683 te Wenen overleed)
bood gelegenheid tot verrassende effecten.
Het spel van mevrouw Maclaine werd
afgewisseld met Italiaanse en Engelse
zangnummers, zuiver en expressief door de
sopraan Nely de Bock voorgedragen. De
gevoelige cantabiliteit van de Engelse lie
deren van Dowland en anderen bleek
haar bijzonder gunstig te liggen.
Met op twee na allemaal originele wer
ken voor beiaard stelde Arie Peters zijn
programma samen voor het carilloncon
cert, dat deze Dinsdagavond aan de orgel
bespeling in de Grote Kerk voorafging.
Uiteraard week dit programma af van het
plan deze dag van de Muziekweek te wij
den aan de Renaissance, om de eenvoudige
reden dat er in dit tijdvak geen beiaard-
muziek geschreven werd. De in deze eeuw
ontstane beiaardmuziek vertegenwoordigt
echter op haar manier ook een soort
renaissance, namelijk die van de kunst
van het klokkenspel onder de impuls van
wijlen de Mechelse virtuoos op het stok-
kenklavier, Jef Denijn.
Het was dan ook goed gezien met een
werkje van de vader der „herleving" de
reeks van tien originele composities voor
klokkenspel te openen. Besloten werd deze
met een „Boerenschots" en „Rielen" van
Henk Badings, die hiermede op gelukkige
wijze het verband legde tussen folklore en
beiaardkunst. Ik heb mijn rustig luister
plekje weer opgezocht en vandaar kunnen
constateren dat Arie Peters een klokke
nist is die we in ere mogen houden, op
grond van zijn vaardige techniek en het
muzikaal evenwichtsgevoel, blijkend uit
een aanslag die de klokken ongeforceerd
op de gunstigste manier laat klinken.
Sweelinck en zijn school vormde het
middelpunt van het Renaissance-program-
ma waarmede de stadsorganist George
Robert in de Dinsdagavondbespeling zijn
aandeel leverde in de reeks concerten tij
dens de Muziekweek van de Koninklijke
Nederlandse Toonkunstenaarsvereniging.
Met een statig Preludium en twee varia
tiewerken op kerkmelodieën het ko
raal „Durch Adams Fall" en „Psalm 140"
hoorden wij de Sweelinck, die zich
dienstbaar maakte aan een kerk-muzikale
praktijk, die in feite destijds in Holland
nog niet bestond, doch die in de Lutherse
landen graag aanvaard werd. Het is niet
onmogelijk dat hij die werken voor zijn
Noord-Duitse leerlingen schreef. Het
nauwe contact en de wisselwerking met
die discipelen bleek ook uit werk van pro
faner karakter. George Robert liet ons in
een kleurige interpretatie de acht variaties
horen, die deels van Sweelinck en deels
van zijn leerling Samuel Scheidt zijn.
Verder liet hij ook een fraaie Koraalbe
werking horen van Scheidemann, een an
dere volgeling van de Amsterdamse mees
ter. Te voren had Robert het publiek ver
gast op Italiaanse orgelkunst uit het begin
der zeventiende eeuw, werk van Banchieri
en Guammi, maar ook van Frescobaldi, die
als een reus uitstak boven zijn tijdgenoten
en dan ook de stuwkracht gegeven heeft
voor verdere ontwikkeling. Met de rijke
en bovendien door de organist prachtig
geregistreerde Chaconne van Pachelbel,
alsmede met Buxtehude's meesterlijke
Praeludium en Fuga in g, hoorden wij een
orgelmuziek die bezig was zich te bevrij
den van de knellende banden van een na
tuurlijk toonsysteem en mede door haar
potentie de Barok inluidde, waar Bach als
grootmeester zou regeren.
Een zinrijk programma, dat uitstekend
verklankt werd.
In „Teisterbant" hebben wij in de na
middag met groeiende belangstelling en in-
500CCOCOCCCOCCOXCOCCCCCOCCOCC03C<X>CCOCO^COOCwCCi/JCOOCO
Woensdag 21 September: 8
19.15 tot 20.15 uur: Muziek van de toren 8
van de Grote Kerk door blaasensemble 8
„Tubilustrium" onder leiding van Frits g
Mehrtens, met medewerking van de 8
stadsbeiaardier Arie Peters.
20.15 uur: Concert in de ridderzaal van X
het Stadhuis door instrumentaal sextet 8
Alma Musica (werken van J. C. Bach, 8
J. B. Loeillet, Fr. Couperin, J. S. Bach, 8
W. A. Mozart en J. C. F. Bach). 6
6
Donderdag 22 September:
12.30 tot 13.15 uur: Pauze-concert in het 8
Frans Halsmuseum door Didi Sanders g
(zang) en Betsy Koopman (piano). 8
19.15 tot 20.15 uur: Hedendaagse koper- g
en beiaardmuziek van de toren der
Grote Kerk door blaasensemble „Tubi
lustrium" en Arie Peters.
20.15 uur: Concert door Hollands Strijk
kwartet in de ridderzaal van het Stad
huis (werken van L. van Beethoven,
Joh. Brahms en César Franck).
coooocoocx>ocxx>xoooccccm>oa:oo<x»iaDooo(xoccooooccooax
tens genot geluisterd naar de tweede reeks
van vier sonates voor fluit en clavecimbel
van Bach, door Frans Vester en Miep van
Luin vertolkt als demonstratief onderdeel
van hun cursus.
De fluitist Frans Vester heeft dit belang
rijke deel van het fluitrépertoire' tót een
object van indringende studie gemaakt om
te komen tot een reproductie die musico
logisch verantwoord is, doch bovendien ook
beantwoordt aan de practijk van het fluit
spel en vooral aan de levendige muzikale
geest, die na het afzweren van de romanti
sche gevoeligheid, bij velen in een dor for
malisme van correct notenspel dreigde te
recht te komen. En ik geloof dat Vester het
juiste evenwicht gevonden heeft tussen
geest en materie. Het is hier niet alleen een
kwestie van virtuoos fluitspel, maar vooral
van begrip van een muziek, die in won
derlijke verscheidenheid van middelen
Bach's oneindige vindingskracht aan
toont. Een fraaie toon - goed. Een vlotte
techniek - ook goed. Maar daar vangt men
de totale Bach niet mee. Als men Vester de
solosonate in a hoort interpreteren - hij
speelde die Maandagmiddag - dan krijgt dit
stuk een inhoud waar de knoeiers, die
meenden er een begeleiding bij te moeten
maken, voorzeker nooit van gedroomd heb
ben.
Vester heeft zich ook gewaagd aan de
voltooiing van een onafgewerkt deel van dc
Duo-sonate in A en hij is er aardig in ge
slaagd er een oplossing voor te vinden.
De voordracht van Bach's oeuvre voor
fluit werd besloten met de meesterlijke
Sonate in b, dat wonderlijk stuk concerte
rende contrapuntiek, dat zowel de clave
ciniste als de fluitist het vuur aan de sche
nen legt. Miep van Luin en Frans Vester
mijn extra compliment voor déze prestatie!
JOS. DE KLERK
De zeventigjarige metselaar L. P. uit
Haarlem heeft Dinsdagmiddag op een
bouwwerk aan de Schotersingel in een boze
bui een emmer met puin leeggestort op
het hoofd van de 69-jarige aannemer C. R.
en hem bovendien met een hamer en een
troffel bewerkt. Zijn boze bui was ont
staan, toen de aannemer aanmerking maak
te op de wijze waarop P. een nieuwe kop
op een schoorsteen had gemetseld. Een
dokter heeft R., die enige hoofdwonden had
opgelopen, ter plaatse verbonden.
Donderdag 22 September hoopt de heer
A. Ruijgrok, vroeger terreinbewaarder van
een der sportvelden van de gemeente Haar
lem, zijn tachtigste verjaardag te vieren. De
aanstaande jarige was vroeger in sport
kringen een geziene figuur. Hij behoort
tot de oprichters van de R.K. Woning
bouwvereniging Sint Bavo in Haarlem-
Oost, die in de loop van de volgende maand
haar veertigjarig bestaan zal vieren. Vier
en veertig jaar is hij lid van het bestuur
van de Oranjebond „Juliana" in de Am
sterdamse buurt en voorts is hij vaandel
drager van de afdeling Haarlem van de
ARKA (Algemene Rooms Katholieke
Ambtenarenbond).
Omstreeks twee uur is Dinsdagmiddag
een rietschelf op een bollenland achter
de Raadhuisstraat in Heemstede in brand
geraakt. Een bloemist-arbeider was bezig
op dit land vuilnis te verbranden. Toen hij
zich even verwijderde om een kruiwagen
met vuilnis te halen, vloog de rietschelf,
die zich in de buurt van het vuurtje be
vond, in brand. Men neemt aan, dat en
kele vonken van de brandende vuilnisbelt
naar het riet zijn overgewaaid. De brand
weer heeft het vuur geblust.
ADVERTENTIE
een glaasje jeugd!
(Van een verslaggever
HEEL NEDERLAND we weten het allemaal leeft op het ogenblik in een
soort welvaartsroes. Er wordt goed verdiend, en even vlot weer uitgegeven. Be
drijven en fabrieken besteden kapitalen aan uitbreiding en vernieuwing; de par
ticuliere burger doet het binnen de grenzen van zijn gezin nauwelijks minder.
Hij verlangt het laatste en duurste type radio, luxe-meubels voor zijn „salon", een
electrische naaimachine voor moeder-de-vrouw, bromfietsen voor de kinderen
en, als het even kan, ook nog een televisietoestel of een tweedehands autootje
Het bedenkelijke is dat het altijd kan. Overal en alles kan men immers op
„gemakkelijke" condities kopen: een kleine betaling vooruit, de rest in twaalf,
achttien of vierentwintig termijnen. Kan de koper die schuld wel aflossen, ook
als er ziekte of andere tegenslag komt? Niemand die er zich zorg over maakt,
de verkoper het allerminst. Hij immers loopt meestal geen enkel risico. Hij draagt
ieder huurkoopcontract aan een z.g. financieringsmaatschappij over, ontvangt van
deze direct de contante koopsom en daarmee is voor hem de kous af. De finan
cieringsmaatschappij moet dan maar zien dat ze haar geld van de huurkopers
loskrijgt en dat is dikwijls geen eenvoudige zaak. Ruim tien percent van alle
huurkopers behoort tot het gilde der wanbetalers en wie insiders vertellen
hoort, hoeveel tijd, moeite en geld het kost om deze lieden tot betaling te dwin
gen, die rijzen de haren te berge.
Dat is het grote gevaar van het huidige
afbetalingssysteem: het kan lichtzinnige
détaillisten en een roekeloze koopdrift bij
het publiek kweken. Hoe dit zich wreekt,
kan men dagelijks in de couranten lezen.
Blykens recente cyfers van Justitie werden
in een half jaar meer dan 2000 vonnissen
uitgesproken of dwangbevelen afgegeven
in verband met huurkoop-transacties. Het
aantal buitengerechtelijke dwangmaatrege
len is uiteraard vele malen groter en
men kan dan ook veilig aannemen, dat
ieder jaar enkele duizenden Nederlandse
gezinnen slachtoffer worden van de zoge
naamde „gemakkelijke betalingsvoorwaar
den".
Nu is een paar duizend gezinnen op het
totaal onzer volkshuishouding, statistisch
bezien, verwaarloosbaar en zolang de hui
dige hoogconjunctuur voortduurt, vormt dit
nog geen groot gevaar voor onze nationale
economie. Maar als het getij keert en
hoe snel kan dat gebeuren in ons wankele
wereldbestel! dan is het leéd niet te
overzien. Daarop doelen de vermanende
woorden in de pas verschenen millioenen-
nota, om bedacht te zijn op een mogelijke
onverwachte conjunctuur-omslag; daaraan
refereerde ook de president der Nederland
se Bank in zijn recente waarschuwing aan
het bankwezen: „Rem het afbetalingscre-
diet bij wijze van voorzorg zoveel
mogelijk af!"
In wezen immers is alle „consumptief
crediet" een wissel op verhoopte toekom
stige welvaart en zulke wissels worden
dikwijls gehonoreerd „met bloed en
tranen".
Andere deskundigen naar wier oordcel
wij gevraagd hebben, geloven echter dat
het zo'n vaart niet loopt met de gevaren
van het afbetalingssysteem. Zij wijzen er
op dat naar schatting preciese cijfers
kent niemand het totaalbedrag der
huurkoopcontracten in ons land nog geen
twee percent van het nationale inkomen
beloopt. In Amerika is dit percentage veel
hoger (ruim 10 pet.) en zelfs de Belgen
komen tot drie procent en dus is er wat
dit betreft nog weinig reden tot bezorgd
heid. Maar nog eens: preciese cijfers ont
breken en dat is een groot bezwaar. In
1939 organiseerde het Centraal Bureau voor
de Statistiek een enquête naar de omvang
van het afbetalingswezen, maar de daaruit
verzamelde gegevens zijn natuurlijk al lang
achterhaald. Een tweede enquête, in 1954
begonnen, heeft bij de ondervraagden wei
nig weerklank gevonden: van de 2000 aan
handelaars en afbetalingsmagazijnen ver
zonden invulformulieren kwamen er slechts
een zeshonderd ingevuld terug. Deze 600
zaken hebben in 1953 voor ettelijke tien
tallen millioenen aan huurkoopposten om
gezet. Aan deze partiële cijfers heeft men
echter weinig. Bovendien hobbelen de sta
tistieken van het C.B.S. noodgedwongen
een jaar achter de feiten aan, terwijl het
juist de ontwikkeling van de laatste maan
den is, die men moet kennen alvorens tot
eventuele saneringsmaatregelen tegen af
betalingsexcessen te kunnen overgaan.
Sinds begin 1955 heeft het aantal huur
koopcontracten namelijk opnieuw een be
langrijke stijging ondergaan, maar hoe
groot die stijging precies is, weet niemand.
Het ontbreken van nauwkeurige cijfers
bleek ook een grote handicap bij de arbeid
van de Commissie-Lichtenauer. In 1950 in
gesteld ter voorbereiding van een wette
lijke regeling van de afbetaling, kon deze
commissie pas vier jaar later rapport uit
brengen en ook dat rapport draagt vol
gens de insiders de sporen van veel gis
werk. Tegen dit rapport zijn ook op andere
gronden vele bezwaren geuit (het zou b.v'.
te weinig aandacht besteed hebben aan de
sociale kanten van het huurkoop-systeem)
maar de voornaamste grief ertegen is toch
blijkbaar, dat het onvolledig is en teveel
generaliseert.
Daarvoor treft de Commissie-Lichtenauer
natuurlijk geen verwijt. Want hoe kan men
een oordeel vellen over een beweerde mis-
Utrecht. Aan de rijksuniversiteit te
Utrecht is gepromoveerd tot doctor in de
geneeskunde de arts R. Soelarjo, nadat hij
zijn proefschrift getiteld „De Betekenis van
de Sideropenic in de Oto-Rhino-Laryn-
gologie" had verdedigd. Promotor was prof.
dr. A. A. J. van Egmond.
Groningen. Aan de rijksuniversiteit te
Groningen zijn gepromoveerd tot doctor in
de wis- en natuurkunde de heren G. W.
Barendsen, geboren te Groningen, op een
proefschrift getiteld „Ouderdomsbepaling
met Radioactieve Koolstof"; L. de Ruiter,
geboren te Delft, op een proefschrift geti
teld „Countershading in Caterpillars" en M.
H. A. Keenleyside geboren te Ottawa, op een
proefschrift getiteld „Some aspects of the
Schooling Behaviour of Fish". De promotie
van de heer De Ruiter geschiedde cum laude.
stand laat staan maatregelen tot ver
betering uitdenken! als men de omvang
van die misstand zelfs niet bij benadering
kent?
Vandaar dan ook, dat de Sociaal-Econo
mische Raad nu opnieuw een commissie
benoemd heeft, die tot taak zal hebben,
rapport uit te brengen over het rapport
van de Commissie-Lichtenauer waarmee
naar alle waarschijnlijkheid ook weer vele
maanden gemoeid zullen zijn.
En inmiddels woekert het kwaad van de
afbetaling (aldus de pessimisten) welig
voort.
Maar is het daarmee werkelijk zo erg
gesteld als de zwartkijkers willen doen
geloven?
In een volgend artikel willen wij de ver
schillende kanten van deze theorie eens
aan de praktijk toetsen.
De Haarlemse Christelijke Besturenbond
heeft Dinsdagavond in het Wijkgebouw
van de Hervormde Gemeente aan de Ge
dempte Oude Gracht haar jaarvergadering
gehouden onder voorzitterschap van de
heer R. N. Busser. Deze zei in zijn ope
ningstoespraak, dat deze besturenbond
thans reeds 41 jaar bestaat. Vooral in de
na-oorlogse jaren krijgt deze plaatselijke
centrale van het C.N.V. niet meer de be
langstelling, die zij' verdient. De opkomst
had ook voor deze jaarvergadering naar
hij zeide veel groter behoren te zijn. Een
overzicht gevend van de activiteiten over
het afgelopen jaar herinnerde de heer
Busser aan de door de C.B.B. georgani
seerde Dankfeestavond op 5 Mei in het
Concertgebouw, die zeer slecht bezocht
werd. Van de zijde van het Centrumcomité
en van het gemeentebestuur was het ini
tiatief hiertoe zeer gewaardeerd - de bur
gemeester, die op de feestavond sprak,
hoopte zelfs- dat het een traditie zou wor
den - maar in eigen kring had dit streven
om het feest op een eigen, waardige wijze
te vieren, „inplaats van met kermisjool en
draaiorgelmuziek", te weinig belangstel
ling. Men had nu op de avond vijf spre
kers en de medewerking van de zang\'er-
eniging „Polyhymnia", maar de zaal bleef
maar zeer matig gevuld. De spreker weet
het geringe succes van de avond aan het
gebrek aan medewerking van kerkelijke
zijde. Een tweede tegenvaller was het C.
N.V.-Lentefeest in het Openluchttheater,
dat een tekort van vierhonderd gulden
opleverde. Het CNV-hoofdbestuur had te
voren reeds verklaard geen garanties voor
dergelijke plaatselijke manifestaties te
kunnen stellen en het weer was weinig
gunstig voor deze openluchtbijeenkomst,
echter nog te goed om het geval af te ge
lasten. In het tekort zal moeten worden
voorzien door bijdragen van de aangesloten
organisaties waarheen inmiddels circulai
res zijn verzonden. Namens verscheidene
organisaties werd op deze vergadering
reeds een bijdrage voorzegd, maar ander
zijds meenden sommigen, dat het CNV,
waarvoor toch deze hele bijeenkomst een
propaganda had willen zijn, de strop moest
betalen.
De jaarverslagen werden goedgekeurd
en de leden werden in kennis gesteld van
een voorstel om bestuurswijzigingen in het
vervolg zó te regelen, dat men in de nabije
toekomst over capabele jonge bestuurders
zal beschikken. Het vergaderschema voor
het komende jaar werd vastgesteld en
voorts werd de aandacht gevestigd op een
op 1 November in het Concertgebouw te
beleggen CNV-familie-avond, die wordt
opgeluisterd door een muziek- en zangge
zelschap.
Dinsdagmiddag om half vijf is op de
Zandvoortselaan bij de Asterkade in
Heemstede een scooter in botsing gekomen
met een bromfiets. De bromfietser, F. K.
uit Overveen, zou geen voorrang hebben
verleend aan de bestuurder van de scooter,
R. M. D. uit Zandvoort, die tengevolge van
de botsing, evenals zijn duopassagier A. de
G. uit Haarlem, enige beenwonden en
kleerscheuren opliep.
's Avonds om elf uur is op de kruising
Herenweg-Adriaan Pauwlaan-Laan van
Rozenburg in Heemstede een botsing ont
staan tussen een motor, bestuurd door P. N.
E. uit Abbenes en een personenauto. De
bestuurder van deze auto, F. W. M. v. d. B.
uit Heemstede, zou geen voorrang aan de
motor hebben verleend. Hij rook naar
sterke drank en weigerde een bloedproef
te laten afnemen.
De motorrijder is met een hersenschud
ding per GGD naar het Grote Gasthuis
vervoerd. De auto werd ingedeukt, de
motorfiets aan de voorzijde zwaar bescha
digd.
