TAXI 18000 Gouden jubileum der St. Radboud- Stichting te Nijmegen gevierd Prof. Otto B. de Kat opende tentoonstelling Bob Buys Eisenhower en de New Yorkse beurs Regering-Faure wankelt onder zware druk van ultra-rechts Dubbele inaugurele rede Radio Moors Geen rijksubsidie meer voor Sticusa Mr. A. J. N. M. Struycken plotseling overleden Linkse partijen kunnen hem redden als de kamer van vacantie terugkomt SLOT DEFECT? Rotterdammer veroor deeld tot vier maanden Nieuw praeklinisch instituut van de Universiteit in gebruik gesteld Een jubileum WASSERIJ DUYN Griffier der Raadgevende verga dering van de Raad van Europa Effecten- en Geldmarkt Marihuanasigaretten Vrees Mislukking Gezagscrisis Secretaris van de R.A.I. nam afscheid Hoofdsteden willen toelage voor bijzondere diensten Kerk wordt niet ontzien bij razzia's op Cyprus Aanvrage voor commerciële televisie-uitzending Vraag over salarissen van ULO-onderwijzers ZATERDAG 1 OCTOBER 1955 HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 11 In kunsthandel Leffelaar aan de Wagen weg te Haarlem heeft prof. Otto B. de Kat gisteravond een tentoonstelling van schilderijen en aquarellen door Bob Buys geopend. In zekere, zelfs dubbele zin be trof het hier een soort inaugurele rede. Want niet alleen was dit het eerste open bare optreden van Otto B. de Kat in zijn nieuwe waardigheid van hoogleraar aan de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten, tevens maakte hij daarvan gebruik om Bob Buys, die hem als recensent aan onze courant opvolgt, in te leiden. Hieronder volgt een uittreksel uit deze toespraak: Het kleine meesterwerk „Winnie de Poeh" van A. A. Milne is een boek, waar in situaties voorkomen, die ons soms te binnen schieten, als we de onderling men selijke verhoudingen gaan onderzoeken. Toen ik nadacht over een manier om Bob Buys te introduceren, schoot mij een pas sage daaruit te binnen, een ontmoeting van Poeh de beer, een dichter, met Rabbit, het actieve en stèeds bezige konijn. Rabbit is weer eens in volle actie en op zoek naar Poeh-beer voor een belangrijke kwestie. Als hij Poeh gevonden heeft, draagt deze een gedicht voor. „Heb jij dat versje ge maakt", vroeg Rabbit. „Ja zowat", zei Poeh. ,,'t Is niet knap hoor", ging hij nede rig door. „Je weet het welsoms komt het uit zichzef naar je toe". O, zei Rabbit, die nooit wachtte tot iets uit zichzelf naar hem toekwam, maar die het altijd zelf ging halen, is karakteristiek voor hem. Bij deze bondige omschrijving van Rab bit's karakter worden wij, merkwaardiger wijs, haast gedwongen om aan Bob Buys te denken: niet wachten tot iets uit zich zelf naar hem toekomt, maar het zelf gaan halen. Nu heeft Milne zonder twijfel in de fi guur van Poeh, die stil zit te wachten tot „hèt" naar hem toekomt, de lyrische kun stenaar willen tekenen. Hij is de dromer, maar hij is ook de ontvankelijke geest, die in paniek raakt, als de muze hem be zoekt. Deze voorstelling van de kunste naarsnatuur, als een bijna willoos werk tuig der inspiratie, is zo algemeen, dat wij in de uiterlijke verschijning en het op treden van de kunstenaar een weerspie geling willen zien van deze innerlijke ge steldheid. Deze verwachtingen hebben de vreemdste misverstanden veroorzaakt. Ten eerste hebben wij een veel te simplisti sche, ik zou haast zeggen: te schilderach tige, voorstelling van de habitus van de kunstenaar. Ten tweede verliezen wij bij onze verwachtingen uit het oog, dat de uiterlijke verschijning van de mens maar ten dele een spiegel van zijn innerlijk is. Ons uiterlijk kan zowel uitdrukking als camouflage van ons eigenlijk wezen zijn. Men kan aan het dandj'-schap van een Manet en een Whistier denken. Maar ook afgezien van deze duidelijke camouflage mogen wij niet uit het oog verliezen, dat het kunstenaarschap zich kan manifeste ren in evenveel schakeringen als er varië teiten van mensentypen bestaan. Het zal duidelijk zijn, dat deze overden kingen voortkomen uit de schijnbare te genstelling, die er bestaat tussen het type Rabbit, alias Bob Buys, met de in onze verbeelding geformeerde voorstelling van de kunstenaar. Dat Bob Buys niet wacht op het moment, dat de muze hem thuis komt bezoeken, maar haar een goed eind op de weg tegemoet gaat, zal men bij het bezichtigen van zijn tentoonstelling ge waar worden. Enigszins dweepzieke natu ren zullen dit afkeuren. Zij geloven dat de inspiratie grillig is en daarin hebben zij gelijk. Maar ze hebben geen gelijk als zij de passieve houding als de conditio sine qua non beschouwen, waarin de kunste naar mag hopen de muze te ontmoeten. Als dat waar was zouden alle kunstwer ken, die in opdracht en dus in zekere zin onder pressie vervaardigd zijn, in de slech te betekenis van het woord maakwerk zijn. De kunstgeschiedenis biedt ons een eindeloze reeks kunstwerken, die de on houdbaarheid van deze stelling aantonen. Wij mogen zelfs zover gaan te zeggen, dat ieder kunstwerk feitelijk uit een opdracht is voortgekomen. Hetzij in opdracht van buiten, hetzij in opdracht door de kunste naar aan zichzelve gegeven. Bob Buys is in de afgelopen zomer twee weken naar de Franse Middellandse Zee kust geweest. Toen hij daarheen ging, had hij zichzelf een duidelijke taak opgelegd. Hij nam zich voor er een groot aantal landschaps-aquarellen te gaan halen. Hij nam zich voor er zoveel te maken als dat bij zijn werktempo maar mogelijk was. Dat hij er zoveel wilde maken, had een voor de hand liggende en reëele grond. Hij wilde over een ruime collectie kunnen beschikken om deze te kunnen tonen. Moet deze materiële opzet in strijd ge acht worden met de ideëele opvatting om trent het ontstaan van een kunstwerk? Hier moet ik herhalen dat de goede con ditie voor het ontstaan van het kunstwerk voor ieder individu op een ander plan ligt. De omstandigheden, die Bob Buys zichzelf, voor zover dat dan mogelijk is, geschapen heeft, waren zonder enige twij fel voor hem niet alleen de beste, maar de enig goede. De resultaten leveren er het bewijs van. Voor Buys schept de toe stand van grote physieke activiteit de gunstigste conditie om zich op zijn best te geven. Wij zien hier dus, dat de zeer reëele aan zichzelf gestelde opdracht om veel te maken aan Buys de iedale voor waarde biedt om ook het hoogste te pres teren. Een critische uitspraak over het gehalte van de bereikte resultaten heb ik in zekere zin reeds gegeven, want in de constate ring dat Bob Buys de weg gevonden heeft, die hij moet volgen om het meest eigen aardige van zijn persoonlijkheid tot uiting te brengen, ligt de basis voor waardering. Het zoeken naar deze weg is zeker niet zo eenvoudig. Voor Bob Buys heeft het betekend: veel en hardnekkig studeren, want al is hij van nature begaafd met een grote tekenvaardigheid en al beschikt hij vooi-al als aquarellist over een positieve virtuositeit, steeds weer heeft hij begre pen, dat hij zich hierop alleen niet geheel mocht verlaten. In zijn olieverfschilderijen kunnen wij zien, dat hij zich verschillende problemen heeft gesteld. Daarin heeft hij gezocht naar overzichtelijkheid van kleur en com positie, verklaarbaar bij een kunstenaar, die zoveel bewondering koestert voor de Franse schilderkunst, waar deze uit de Latijnse cultuur voortkomt. Het is niet al leen mijn gevoel van verwantschap met Bob Buys, dat mij ervan weerhoudt hier verder op in te gaan. De moeilijke en deli cate opgave der openbare kunstcritiek mag ik voor de naaste toekomst in de han den leggen van de huidige exposant. Wij zullen niet van hem vragen zijn eigen tentoonstelling straks te gaan bespreken. Al acht ik hem wel in staat tot grote ob jectiviteit, deze opgave zou toch onmen selijk zijn. Zou de criticus de schilder prijzen, de lezer zou hem zelfgenoegzaam vinden. Zou hij hem veroordelen, dan zou men zich afvragen waarom hij nog schil dert. Zou hij een duidelijke uitspraak om zeilen, dan zou men hem voor karakter loos houden. Na deze toespraak nam de heer P. Lef felaar het woord om te onthullen dat deze opening tevens een jubileum betekende. Vijfentwintig jaar geleden hadden zijn echtgenote en hij de eerste expositie inge richt (van werken van de Amsterdamse joffers). Spreker bracht dank voor de vele bewijzen van vriendschap, die hij heeft ondervonden tijdens deze activiteit, die hem weinig materieel voordeel had ge bracht, doch zijn leven aanzienlijk ver rijkte. ADVERTENTIE \MSTKK».\MSEy.\,\RT?0 .VtfLllO# MANGELWAS KANT EN KLAAR, binnen 4 dagen retour ADVERTENTIE van ouds bekend - Tel. 1460» Officieel Philips-reparateur KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM De interdepartementale commissie inzake culturele activiteit in het buitenland, die in December 1954 werd ingesteld, heeft rapport uitgebracht aan de raad van ministers. De regering is van oordeel, dat in het culturele werk, dat door tal van Neder landse overheidsinstanties en andere in stellingen in het buitenland wordt verricht, een grotere coördinatie moet worden ge bracht. Zij heeft de voorzitter van de com missie, mr. H. J. Reinink, belast met de uitwerking van de daartoe beraamde plannen. Voorts werd besloten tot de oprichting van een afzonderlijke stichting voor cul turele samenwerking met de overzeese rijksdelen. Deze stichting, waarvan de heer Reinink als voorzitter zal optreden, zal zo spoedig mogelijk de taak overnemen, die tot nu toe door de Sticusa ten aanzien van deze rijksdelen werd verricht. De door de Sticusa met Indonesië onderhouden con tacten zullen door andere instanties worden overgenomen. De thans voor deze doelein den toegekende rijkssubsidie zal niet meer aan de Sticusa worden verleend. Mr. A. J. N. M. Struycken, griffier var- de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa in de rang van adjunct-secre taris-generaal, is Vrijdagmiddag plotseling in zijn kantoor te Straatsburg door een hartaanval overleden. Hij is 55 jaar ge worden. Mr. Struycken werd in 1900 in Den Haag geboren. In Amsterdam studeerde hij rechtswetenschap. In 1929 promoveerde hij in Leiden op de dissertatie: „Veranderin gen in het Rijnregiem na de wereldoorlog". In 1933 verscheen van zijn hand „Het vol kenrechtelijke statuut der Nederlandsch- Belgische kanalen". In 1923 vestigde hij zich als advocaat en procureur in Den Haag. Hij was daarna achtereenvolgens secretaris van een Hon gaars-Tsjechische en van een Hongaars- Joegoslavisc'ne arbitragecommissie, tweede secretaris van het internationale bureau van het Permanente Hof van Arbitrage, rechter van de gemengde rechtbank in Mansoera (beneden-Egypte) en vervolgens tot 1949 rechter in de gemengde rechtbank in Alexandrië. In dat jaar werd hij bij de oprichting van de Raad van Europa benoemd tot directeur van de politieke af deling van het secretariaat-generaal van de Raad van Europa te Straatsburg. In 1954 werd hij benoemd tot griffier. ADVERTENTIE „DE S L E U T E L S P E C I A L I S T" LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493 Op 27 September is de 30-jarige classifi ceerder J. K. uit Rotterdam gearresteerd omdat hij in het bezit was van Marihuana sigaretten, die als verdovende middelen worden beschouwd. Vrijdag stond hij voor de politierechter te Rotterdam terecht. K. zei de sigaretten van een Arabier gekregen te hebben. Enkele sigaretten had hij voor J 2.50 per stuk van de hand gedaan. „De verspreiding en het gebruik van deze zeer gevaarlijke sigaretten neemt toe," zei de officier van justitie in zijn requisitoir. De politie merkt het in de grote haven steden. De officier herinnerde aan de pas berechte gevallen in Amsterdam en eiste de maximum-straf, zes maanden gevangenis straf, met bevel tot onmiddellijke gevangen neming. De politierechter veroordeelde K. tot vier maanden gevangenisstraf en beval zijn onmiddellijke gevangenneming. (Van onze correspondent in Parijs) Dinsdag komt de Franse kamer terug van vacantie bijeen en sedert dagen regent het verzoeken om de regering-Faure te interpelleren, vooral over haar beleid in Marokko en Algerye. Eerst zal een nieuwe kamer-president worden gekozen. De enige concurrent van de huidige (Roomskatho- lieke) voorzitter Schneiter is zijn (socialis tische) voorganger Le Troquer die, dank zij de steun van de communisten en van ontevreden elementen van de regerings meerderheid, zijn begeerde zetel misschien terug zal krygen. De grote debatten over Noord-Afrika zullen vermoedelijk niet voor het einde van de volgende week beginnen. Over de uit komst valt weinig te voorspellen. Alleen dat Faure zijn testament maken kan, in dien hij er voordien niet in zou slagen in Marokko een begin te maken met de uit voering van zijn plannen die, volgens zijn eigen verklaringen, al weken geleden in hun „actieve fase" waren getreden. Wan neer resident-generaal de Latour het ver trek van sultan Ben Arafa nóg niet zou hebben bewerkstelligd, kan Faure er op rekenen behalve zijn eigen ultra-rechtse vleugel ook de linkse oppositie tegenover zich te vinden. Daarentegen mag hij hopen, dat de socialisten en zelfs de commu nisten hem zullen redden, indien ultra rechts hem beentje zou willen lichten. Zou deze kans niét bestaan, dan was het lot van Faure bezegeld, want hij heeft vrijwel alle fracties van het parlement en van de publieke opinie diep teleurgesteld. In Frankrijk regeert in feite niet de regering, maar het parlement. Nu het par lement echter maandenlang afwezig was, heeft Faure de gelegenheid gehad de Ma rokkaanse kwestie te regelen. Hij behoefde niet eens bevreesd te zijn, dat hij achteraf door een meerderheid van het parlement zou worden gewipt, want de socialisten hadden hem laten weten, dat ze bereid waren in te springen als de rechtse ele menten Faure in de steek zouden laten. Van dat aanbod heeft de premier echter geen gebruik gemaakt en de enige ver klaring, die daarvoor te vinden is, luidt: vrees voor zijn persoonlijke positie. Die positie was van het begin af aan ge grondvest op tegenstrijdige belangen. De rechtse partijen hadden Faure, die als ge matigd links stond aangeschreven, bij de val van diens partijgenoot en „vriend" Mendès-France nodig om deze staatsman van formaat bij de propaganda de wind uit de zeilen te nemen. Daartoe heeft Faure zich geleend, mogelijk in de op rechte overtuiging dat hij zo sterk stond, dat hij de rechtse partijen wel mee zou krijgen voor een politiek in Noord-Afrika, ingegeven door de liberale beginselen van P. M. F. Dit subtiele spel is de slimme pre mier niet gelukt. De reactionnaire kringen rond Juin en generaal Koenig, de minister van Oorlog hebben voet bij stuk gehouden zonder dat Faure zelfs de moed toonde van de allerminst krachtige Laniel, de maarschalk die tenminste één maal in het openbaar tot de orde durfde roepen. In deze slappe houding heeft Faure het keer op keer lijdelijk toegelaten, dat het gezag van de regering met voeten of beter met militaire laarzen werd ge treden. Misschien zou men hem dat gemis aan gezag nog wel zwaarder moeten aan rekenen dan de inzet Marokko die Faure dreigde te verspelen. Die gezags crisis zal zich echter zeker over de hele linie, ook met betrekking tot andere pro blemen, blijven openbaren. Hoe de Noord-Afrikaanse problemen zich ook zullen ontwikkelen, Faure zal be zwaarlijk met opgeheven hoofd voor de volksvertegenwoordiging kunnen treden. Want zijn regering heeft bij vriend en vijand vertrouwen en aanzien verspeeld. Het is onwaarschijnlijk, dat hem nog een lang leven zelfs volgens Franse begrip pen op dit punt beschoren zal zijn. Als vrouwen en zelfs mannen in Moskou in tranen uitbarsten op het bericht van Eisenhower's hartaanval, is het geen won der dat men op de New Yorkse beurs het hoofd verliest. De dollar moge de Ameri- kenen in doorsnee hard en zakelijk hebben gemaakt, tegelijkertijd zijn zij in erge mate suggestibel en tonen zij soms een kinder lijke sentimentaliteit, die hen opeens van koers doet veranderen. Zo was Maandag j.l. plotseling alle optimisme verdwenen en het had de schijn alsof met de ziekte van Eisenhower de in alle toonaarden be zongen hoogconjuctuur in de V.S. aan haar eind was gekomen. Ook nu waren tal van broodetende profeten bereid de betekenis van dat feit den volke uiteen te zetten en sommigen hebben niet nagelaten de toe komstige ontwikkeling van de Amerikaan se conjuctuur in de somberste kleuren te tekenen. Als Eisenhower geen tweede re geringstermijn beschoren is, zo werd ge zegd, zou dat voor de republikeinse partij weinig minder dan de genadeslag zijn en de terugkeer van een democratisch presi dent zou de tot dusver nog steeds aanhou dende vooruitgang van de economische be drijvigheid tot staan brengen. Hiermee was dus het motief voor een scherpe teruggang van de koersbeweging op de beurs gegeven. En om alle moed bij de fondsenhouders in de schoenen te doen zakken, werd weer eens een vergelijking gemaakt met de krach van 1929, hoewel we ons niet kunnen herinneren dat er 'toen een president is doodgegaan. Het effect van deze suggesties is niet uit gebleven. Veien wilden opeens van hun fondsen af en verkopers stroomden naar de beurs, waar juist een paar dagen tevoren de hoogste koersen voor alt jaar waren tot stand gekomen. Bij een laagste punt van het Dow-Jones-indexcijfer voor Industriële aandelen van 388.20 werd op 23 dezer een stand van 487.45 bereikt en ook de spoor wegaandelen behaalden een nieuw hoogte record. Bij zeer grote omzetten tuimelde het indexcijfer van industrials Maandag jl. naar 455.56 terug, een val van gemiddeld 32 punten, zijnde slechts 7 punten minder dan de koersval, waarmee de teruggang in 1929 begon. Nu kwam de hartaanval van de Ameri kaanse president, wat de technische positie van de beurs betreft, om zo te zeggen, op het psychologisch moment. Ook al is on langs uit een enquête gebleken dat slechts 24 pet. van de handel op de New Yorkse beurs met geleend geld plaats heeft, toch heeft de langdurige hausse het aantal spe culanten doen toenemen, d.w.z. lieden, die niet voor belegging kopen, maar wie het om koerswinst op korte termijn te doen is. De hoofdelijke inkomens zijn in de V.S. de laatste tijd aanmerkelijk gestegen en velen hebben de verleiding niet kunnen weer staan om „ook eens iets op de beurs te doen". Dit zijn dan voor een deel z.g. „zwakke broeders", die niet tegen de tocht kunnen en bij elk ongunstig symptoom dat zich voordoet, zich ijlings van hun fondsen ont doen. Naarmate een hausse langer wordt wordt het aantal van deze lieden groter en zo is het dus geen wonder dat de koersval Maandag jl. zo groot is geweest. Daar komt nog iets bij. Men zal zich ter beoordeling van het recente koersverloop moeten herinneren dat de beurs doorgaans twee tegenovergestelde stromingen heeft te verwerken. Men kan in de speculatieve sfeer van de beurs namelijk twee dingen doen. Men kan aandelen kopen in de hoop ze tegen hogere koersen te verkopen; die dat doen zijn de haussiers. Men kan echter ook aandelen verkopen in de hoop ze tegen lagere koersen terug te kopen en men kan dit zelfs doen zonder dat men de stukken heeft; en die dit laatste doen zijn de bais siers. Er zijn nu eenmaal altijd optimisten en pessimisten. Verkochte fondsen moeten natuurlijk worden geleverd, maar dit be hoeft niet aanstonds te geschieden, men kan er, als het fondsen met een brede markt betreft, soms heel lang mee wach ten, maar men zal vroeg of laat toch de stukken moeten kopen om de verkoop transactie te kunnen afwikkelen (dekken) en men heeft op die manier dus belang bij een daling van de koersen. En hoewel de baissiers ongetwijfeld hun president een goed hart toegedragen hebben zij zijn hart aanval aangegrepen als een middel om nu ook eens hun slag te slaan. De sombere prognose, welke onmiddellijk na het be kend worden van Eisenhowers's ziekte we reldkundig werden gemaakt moet men daarom niet al te ernstig nemen. In de ver wachting dat de koersdaling nog verder zou gaan zijn Maandag grote posten aan delen verkocht met de bedoeling ze latei- met winst weer terug te kopen. Voor zover zulke transacties hebben plaats gehad, is de speculatie tot dusver niet gelukt. Want reeds de volgende dag, Dinsdag, sloeg de markt weer om, zodat het eerder genoem de indexcijfer van 455.56 tot 465.93 her stelde en waartoe ook de beangst gewor den baissiers hebben bijgedragen. Dit speculatieve spel, dat voor de koers beweging altijd een factor van betekenis is, zal de eerste tijd vermoedelijk in sterkere mate de beurs beïnvloeden en er is dus vooreerst minder dan ooit op de koersbe weging te New York peil te trekken. Wel is te verwachten dat men allengs tot een meer nuchtere beoordeling van de situatie zal komen en zich zal realiseren dat grote figuren als Churchill en Eisenhower weliswaar op de wereldgeschiedenis van grote invloed kunnen zijn, maar dat die invloed, vooral in een tijd van toenemende democratie voor die geschiedenis niet be slissend is. Onder de doorwerking van de sociale gedachte zijn ook de Republikeinse en de Democratische Partij in de Verenig de Staten naar elkaar toegegroeid en de tegenstellingen zijn in economisch opzicht veel minder scherp dan itne en meer jaren geleden. Men zal zich herinneren dat de geweldige industriële opleving in de V.S. onder de Democraat Truman is ingezet en ook als de Democraten weer aan het be wind komen, zullen zij er zich rekenschap van geven dat een bloeiend bedrijfsleven eerste voorwaarde is van nationale wel vaart. Hoewel de gezondheidstoestand van Eisenhower vooreerst van invloed zal blijven, is toch te verwachten dat het voor namelijk de conjunctuur-aanwijzingen zul len zijn, die het toekomstig verloop van de New Yorkse beurs bepalen. Deze aanwij zingen zijn tot dusver onveranderd gunstig en als hierin geen verandering komt, zal het de baissiers moeilijk vallen een verdere koersdaling te bewerken. Ook de Amsterdamse beurs heeft een emotionele week achter de rug. Maandag was ze reeds op de verwachte koersval in New York vooruitgelopen en Dinsdag kreeg de markt nieuwe verkooporders te verwer ken, waardoor het algemeen indexcijfer, dat op 6 September j.l. met 239.70 zijn hoogste stand had bereikt, tot 226.33 terug liep. Met name de internationale fondsen leden scherpe verliezen onder aanvoering van de Koninklijke. Deze aandelen bereik ten kortgeleden een topkoers van 675, maar vielen Dinsdag tot om en bij 615 terug. Unilevers, die een koers van 530 hebben gekend, werden voor 480 verhandeld, de claims van Philips, die het tot bijna 450 per stuk hadden gebracht, waren voor 405 a 415 te krijgen, alleen bij Aku's bleef het verlies tot ca. 10 punten beperkt. De heer M. S. Wijnberg, die ruim 34 jaar de belangen van de Nederlandse vereniging „De Rijwiel- en Automobielindustrie" als algemeen secretaris heeft gediend, heeft Vrijdag officieel afscheid genomen. Vrijdagochtend werd hij gehuldigd tij dens de algemene ledenvergadering van de R.A.I., waarna des middags een zeer druk bezochte receptie volgde. Honderden voor aanstaande figuren uit de automobielhandel en de daaraan verwante organisaties, de zakenwereld, handel en industrie maakten van de gelegenheid gebruik om de schei dende functionaris de hand te drukken. Onder hen bevonden zich mr. P. Verloren van Themaat, hoofd van de afdeling Orde ningsvraagstukken van het ministerie van Economische Zaken, en mr. G. van 't Huil namens het gemeentebestuur van Amster dam. De voorzitter van de R.A.I., de heer E. F. Eriksson, bood op deze receptie officieel het geschenk van de R.A.I. aan: een oliestook inrichting voor het huis van de heer Wijn berg in Heemstede. Hij deed dat symbo lisch door een oliekannetje te overhandigen, dat echter niet met olie maar met een geestrijk vocht was gevuld. De heer Wijn berg dankte tenslotte voor de grote be langstelling, de vele bloemstukken en de geschenken. (Van onze correspondent in Rome) In een buitengewone vergadering van 26 hoofdstedelijke burgemeesters tijdens het algemeen burgemeesterscongres te Rome, is op voorstel van Madrid, Lissabon, Parijs en Amsterdam, eenstemmig een resolutie aangenomen, hierop neerkomende dat de hoofdsteden, gezien hun eigen politiek economisch karakter, samenhangend met eigen geaarde openbare diensten, die de aanwezigheid van een diplomatiek corps vereisen en verdere vertegenwoordigende functies meebrengen, voorts gezien de kwantitatief en kwalitatief bijzondere sa menstelling hunner bevolking, teneinde hun speciale taak te kunnen vervullen, van staatswege een buitengewone toelage moe ten genieten, niet in de vorm van subsidie, doch als een rechtmatige vergoeding voor diensten die aan het nationale leven wor den bewezen. NICOSIA (Reuter) Honderden Britse commando's hebben gisteren op Cyprus een dorp ten Oosten van de hoofdstad Ni cosia omsingeld en alle huizen en kerken Wat ook het verder verloop van beurs en onderzocht op wapens, dynamiet en ver- -an4ol i <\rl n v< I ft ft w, ft J ft'n yvï ft ft Ir t ft rt ft conjunctuur moge zijn, uit een beurstech- nisch oogpunt is het geen nadeel dat de koersdaling zwakke posities uit de markt heeft doen verdwijnen, te minded omdat de beurs vaak geneigd is om op de conjunc tuur vooruit te lopen. Intussen is zowel te New York als te Amsterdam een verder herstel ingetreden. Maar een feit is dat zij in sterkere mate voor slecht nieuws gevoelig blijven. zetslieden. De commando's maakten ge bruik van mijnenzoekers. Een Griekse geestelijke werd aangehouden en voor on dervraging naar Nicosia overgebracht. In Limassol, waar twee Britse soldaten door betogers werden verwond is een avond klok ingesteld. Ten Noorden van Fama- gusta hebben commando's een tweede po ging ondernomen om een steile rots te be klimmen, waarop betogers de Griekse vlag hebben gehesen. ADVERTENTIE Het begin van Nederlands toeristisch bezoek aan Rusland is er. Vrijdagochtend is op Schiphol een toestel van de S.A.S. opgestegen met een gezelschap reizigers, dat via Kopenhagen, Stockholm en Helsinki naar Moskou gaat om daar een vacantie door te brengen. De foto toont het gezelschap aan het begin van de grote reis op Schiphol. De Romaanse kerk van St. Joseph aan het Keizer Karelplein te Nijmegen was Vrijdag geheel bezet met leden der uni versitaire gemeenschap van Nijmegen, met tal van hooggeplaatste gasten uit de regeringskringen, kerkelijke en weten schappelijke kringen. De pontificale mis van dankbaarheid voor gunsten ontvan- ;en gedurende het vijftigjarig bestaan er St. Radboudstichting werd opgedra gen door mgr. dr. B. J. Alfrink, aposto lisch administrator van het aartsbisdom Utrecht en voorzitter van het bestuur dei- jubilerende St. Radboudstichting; hij werd geassisteerd door mgr: prof. dr. R. R. Post en door de oudste twee profes soren van de theologische faculteit, prof. dr. F. A. M. van Wel ie en prof. dr. K. L. Bellon als troon-diaken; prof. dr. A. J. M. Mulders en prof. dr. W. K. M. Gros- souw fungeerden als mis-diakenen. De Schola Cantorum onder Remie Schel- straete zong de liturgische gezangen. Na de kerkelijke viering werd in de aula der R.K. Universiteit aan de Wilhelmina- singel een academische zitting gehouden waar prof. dr. Gerard Brom een jubileum rede hield. Hij prees in de eerste plaats de St.. Radboudstichting voor de in de afge lopen 50 jaren bereikte resultaten. Nij megen is niet meer weg te denken uit het culturele en sociale leven van Nederland. „Het is het raadsel van Nijmegen vooral ook voor andersdenkenden dat de theologische faculteit zo betrekkelijk wei nig leerlingen telt. Opvallend is ook, dat zovele priesters profane wetenschappen Onlangs hebben door gemachtigden van een belangengroep uit het bedrijfsleven bij de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen een concessie-aanvrage in gediend voor de verzorging van commer ciële televisie-uitzendingen. De groepering, die zich Onafhankelijke Nationale Televisie noemt, heeft een plan uitgewerkt voor de verzorging van een commercieel televisieprogramma. Dertig grote bedrijven zegden hun steun toe, zo dat een financiële basis voor verwerkelij king der plannen aanwezig geacht wordt. Deze plannen zijn ontworpen en opgesteld in samenwerking met een televisie-film onderneming. De groepering is voornemens indien een concessie wordt verleend een aparte studio in te richten, zo mogelijk met ge bruikmaking van de zendermast te Lopik. Ambassade. De regeringen van Noor wegen en Nederland zijn overeengekomen de respectieve gezantschappen in Den Haag en Oslo te verheffen tot ambassades. beoefenen. Toch geeft de theologische fa culteit van Nijmegen in Nederland de toon aan", aldus de spreker, die wees op het groeiende gemeenschapsleven van de R.K. Universiteit. De St. Radboudstichting bestaat niet alleen uit het hoofdbestuur, maar mede uit de diocesane comité's en de parochiële co- mité's, waarvan de spreker een honderdtal afgevaardigden begroette. Na de rede van prof. Brom is door de voorzitter van de Vereniging van Reünisten van de R.K. Universiteit, mr. dr. J. van Campen, aan mgr. Alfrink, als voorzitter van de St. Radboudstichting, het eerste exemplaar van het boek: „Dies Natalis, stichting der R.K. Universiteit" aange boden. Na de academische zitting begaven de leden der universitaire gemeenschap en hun gasten zich naar het landgoed Heijen- daal, de zetel der Medische Faculteit. Daar werd het Prae-klinische Instituut plechtig ingezegend door de pauselijke nuntius mgr. Paolo Giobbe. Mgr. dr. B. J. Alfrink heeft daarna het gebouw officieel geopend ver klaard. Na deze plechtigheden hield het bestuur der St. Radboudstichting en het college van curatoren een receptie. Onder de aanwezigen in de kerk en de aula bevonden zich de minister van Onder wijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. J. M. L. Th. Cals, afgevaardigden van de R.K. Economische Hogeschool te Tilburg, de Vrije Universiteit te Amsterdam en hoog- lerai-en uit Delft, Groningen, Leiden en Utrecht, de Commissaris der Koningin in Gelderland jhr. dr. C. G. C. Quarles van Ufford en leden van Gedeputeerde Staten van Gelderland. Het bestuur van de St. Radboudstichting heeft voor het beheer van het op Heyen- daal in Nijmegen gebouwde academische ziekenhuis, de Sint Radboudklinieken, een afzonderlijk bestuur benoemd. Hierin heb ben zitting mgr. prof. dr. R. Post, dr. J. P. Hoefnagels, notaris H. C. van Schaik, dr. J. van Campen en mr. M. Swenker, allen uit Nijmegen en dr. A. Sluyters uit Raven- stein. Mgr. B. J. A. Alfrink heeft in zyn hoe danigheid van voorzitter der Sint Radboud stichting. meegedeeld dat het bestuur der stichting in principe besloten heeft binnen korte tijd een Wis- en Natuurkundige fa culteit te openen. De secretaris der Sint Radboudstichting, mr. H. W. J. M. de Jong, is benoemd tot ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. Het Eerste Kamerlid de heer Algra (A.R.) heeft aan de minister van Onderwijs, Kun sten en Wetenschappen gevraagd: of de verwachtingen betreffende een verhoging der salarissen bij het uitgebreid lager on derwijs, mede door de minister gewekt in mededelingen aan de volksvertegenwoordi ging, op korte termijn zullen worden ge realiseerd, nu deze tak van onderwijs door een groeiend personeelstekort in een nood situatie is gekomen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1955 | | pagina 11