GALA-AVOND 1
BAB1T0, DE MUZIKANT
De Spieghel"
Nederlands
Olympisch Comité
gfl v.Empelen
Kort en bondig J
Bloemendaal
Julianakerk ondergaat
inwendige vernieuwing
Burgtheater heropend
„Het levende lied
in Nederland"
GALA-AVOND
5
'i
Zelfs het kleinste
Bloemstukje
Overheid subsiaiëert
cursussen bijenteelt
Bestemming van grond
in Vogelenzang
Strandevangelisatie van
de Gereformeerde Kerk
Gemeente schaft nieuwe
kantoormachines aan
Twee maanden dienst in
school aan Colensostraat
Concert van Schotens
Christelijk Gemengd Koor
Druk programma voor
leden van het Instituut
Lezing voor Genealogische
Vereniging
Burgerlijke Stand
van Heemstede
Vertoning „De eenzame"
voor Pro Juventute
Jubileum J. v. Wieringen
FEUILLETON
Een detective-roman
door
1. M. C. Bijleveld-Gelinck
o ki 19 5 5
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
,.De wraak van het monster" (Frans
Hals) Wanneer men eens werkelijk
goed wil griezelen dan mag men deze week
een bezoek aan deze bioscoop niet missen.
Direct na het begin van deze film wordt er
namelijk uit een zijrivier van de Amazone
een enrom geschubd en met vinnen uitge
rust gedrocht opgehaald, dat, wanneer het
eenmaal geboeid en wel in een enorm bas
sin rondzwemt, duizenden toeschouwers
trekt. Al spoedig krijgt het monster de
naam „visman" en in een groot soort bad
kuip gaan een mannelijk en een vrouwe
lijk geleerde aan de slag om de „visman"
enkele goede manieren bij te brengen.
Aanvankelijk lukt dat, maar tenslotte is
het geduld van het mens-dier toch uit
geput en tot schrik van de toeschouwers
waggelt de „visman" vervolgens het vre
dige land in. En dan is voor de regisseur
de tijd aangebroken om er maar eens goed
op los te fantaseren. Er komen uitgebreide
klopjachten, maar steeds weer slaagt de
„visman", die inmiddels de knappe vrou
welijke geleerde heeft ontvoerd, er in te
ontsnappen.
Hoe het na veel gegriczel, hard brullen en
onbeheerst schieten tenslotte toch nog re
delijk goed afloopt kan men beter zelf gaan
zien. Bovendien is het camerawerk onder
water af en toe zelfs zeer zeker de moeite
waard. H. de G.
„Battle Cry" (Rembrandt). Niet zo
lang na de Duitsers hebben ook de Ameri
kanen de wereld een kijkje gegund in hun
leger. En ditmaal niet helemaal precies
conform de tientallen rolprenten met en
zonder kleur die in de jaren vlak na de
oorlog in de theaters te zien waren. Men
nam het boek van Leon Uris ter hand en
vervaardigde onder regie van Raoul Walsh
een film, die anders dan de andere in dit
genre moest zijn. Zo ontstond een vrij
lange film, die een deel .van het leven
weergeeft van enkele Amerikaanse vrij
willigers. Op de voorgrond staat al gauw
een aantal knapen zoals men ze al eerder
zag in films over dienst en dienstleven: de
slome boekenwurm, de melancholieke, de
onverschillige, de quasi onverschillige, de
charmeur, kortom de ruwe bolsters met de
blanke pit en degenen die dat zo graag
zouden willen zijn. De film legt alle moei
lijkheden uit hun leven bloot' en volgt hen
allen bij de oplossing van al die proble
men, ontstaan door de „nieuwe levens
omstandigheden in uniform". Maar juist
als men denkt dat de iflm inderdaad iets
nieuws wil voortzetten aan het van oor
logsfilms verzadigde publiek, wordt weer
het oude pad bewandeld met het tikje tra
giek, het tikje vrolijkheid en het uiter
aard in dergelijke omstandigheden onmis
bare schietwerk bij invasies op eilanden in
het Verre Oosten. Aanvankelijk gewekte
hoge verwachtingen worden toch nog te
niet gedaan. Waarmede overigens niet ge
zegd wil zijn, dat de liefhebbers van de
doorsnee moed-beleid-en-trouw films en
degenen, die nog steeds niet weten wat
Amerika allemaal gedaan heeft voor het
winnen van de oorlog, met gevoelens van
tevredenheid naar buiten gaan.
E. K.
„Prinses van de Nijl" (Roxy). Prinses
Shalimar van Egypte verlaat af en toe
haar paleis om als danseres in een kroeg
op.te treden; Bedoeïnen zorgen echter voor
heel wat moeilijkheden, waarbij de prin
ses, die de „Prinses van de Nijl" genoemd
wordt de hoofdrol vervult. Vechtpartijen in
de stad, in het paleis en in het water zijn
aan de orde van de dag en liefhebbers van
dergelijke scènes kunnen hun hart opha
len. Debra Paget, Jeffrey Hunter en Mi
chael Rennie vervullen de belangrijkste
rollen. A. O.
„Van je familie moet je het maar heb-
Op de
van het
ADVERTENTIE
▲AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
■4
4
Kg
■4
g
4
4
4
4
«s
I
H
'4
4
4
'-'i
-4
■4
4
i
in „TRESLONG" teHillegom te houden
op Dinsdag 18 October, 8 uur 's avonds
werken aan de MODESHOW mede:
TH. KAMPERMAN
Wagenweg 11
BONTKLEDING
LANCEL COUTURE
Houtplein 4
EXCLUSIEVE MODELLEN
SPORTHUIS HAARLEM
Grote Houtstraat 123
SPORTIEVE KLEDING
ben" (Li do) Een parodistische Engel
se film over de bekende huilende zangers,
die aanvankelijk bijzonder geestig schijnt
te worden, maar al spoedig vervalt in her
halingen en dan niet veel meer dan een
aantal vervelende grapjes opdist. Wanneer
ze echte kolder presenteert kan men har
telijk lachen. Het is alleen maar zo jam
mer dat die ogenblikken te zelden zijn om
voldaan huiswaarts te kunnen keren. In
Arnhem, waar de film tijdens de Filmweek
de Britse film .moest represtenteren, be
tekende zij een dieptepunt. Woensdag en
Donderdag ziet men een heel wat beter
product uit de Engelse studio's. De altijd
nog geliefde „Zevende sluier". Fr.
„Nana" (C i n e m a P a 1 a c e) In „Erbij"
van enige weken geleden kon men reeds
ons oordeel lezen over deze film naar Zola's
roman. Men kan wel waardering opbren
gen voor de spelcapaciteiten van Martine
Carol als de hoofdfiguur van Zola's in de
film vertekende roman, maar niet voor het
scenario en de regieprestatie van Christian
Jaque. Het verhaal, zoals het nu wordt ver
beeld, is ordinair en vervelend. Slechts
zelden handhaaft Christian-Jaque zijn ni
veau. Fr.
De reprises van deze week: „Notorious" in
Studio en „Robin Hood" in Minerva.
„Zoek de zon op" (L u x o r) Robert La-
moureux en Lucia Bose vervullen de
hoofdrollen in deze allergenoeglijkste
Frans-Italiaanse film, die onafgebroken de
toeschouwer bezig houdt met een reeks van
avonturen, die voorvallen tijdens een va-
cantiereis per bus naar Sicilië, waar het
jeugdige gezelschap de vacantie in een ten
tenkamp doorbrengt. Er gebeurt eigenlijk
niets belangrijks in de film, het verhaal
heeft niet veel om het lijf, maar voort
durend zit men met een lach op het ge
zicht naar de lotgevallen van Robert La-
moureux te kijken. Het draait allemaal om
een liefde, die hij opvat voor een Italiaanse,
terwijl hij op reis is naar zijn verloofde, die
al een tijdje op Sicilië met vacantie is. Het
is een film die het verdragen kan als aan
het einde gebeurt wat de bioscoopbezoeker
wenst: ze krijgen elkaar. We zijn dan ook
voldaan naar huis gegaan na anderhalf uur
onvermengd plezier. Een extra-vermelding
verdient het zeer goede kleuren-procedé,
dat prachtige taferelen opleverde. Wij heb
ben nog nooit aan zo'n niemandalletje zo'n
genoegen beleefd. De film is van harte
aanbevolen; hij is een geneesmiddel tegen
de mist. N.
ADVERTENTIE
kan een groot succes zijn, als het
werkelijk Bloemsierkunst is.
Voor ware Bloegisierkunst
Bloemenmagazijn
Binnenweg 18 - Tel. 3-80-80
Heemstede
Voor het komende jaar wordt door de
afdeling Bloemendaal van de Vereniging
tot bevordering der Bijenteelt wederom een
cursus voor beginners in de bijenteelt ge
organiseerd. Het houden van bijen wordt
tegenwoordig in hoofdzaak als liefhebberij
of sport beoefend en het is verheugend dat
er de laatste tijd weer een weinig meer be
langstelling voor deze zo buitengewoon in
teressante liefhebberij wordt getoond. Dat
is ook wel nodig want de bijen vervullen
een zeer belangrijke taak bij de bestuiving
van de cultuurgewassen. Vandaar, dat het
Rijk deze liefhebberij zo veel mogelijk
tracht te stimuleren niet alleen door het
verstrekken van goedkope suiker voor de
wintervoedering, maar tevens door aan
elke cursist, die de cursus met goed gevolg
heeft doorlopen, werkelijk van plan is bijen
te gaan houden en geacht kan worden de
aanschaffing van materialen niet uit eigen
middelen te kunnen bekostigen, een subsi
die te verlenen in de vorm van 2 bijenkas
ten ter waarde van 80.
Het is dan ook een bijzondere gelegen
heid voor hen, die er wel over denken
bijen te gaan houden, maar tot nog toe
door onbekendheid met de behandeling,
daartoe nog niet zijn gekomen, om op een
goedkope, ja zelfs voordelige manier met
het imkervak kennis te maken.
De cursus bestaat uit vier theoretische
en 12 practische lessen. De theoretische
lessen zijn nodig om enig inzicht in het
leven der bijen te krijgen en de practische
hebben ten doel het practische werken met
de bijen met de cursisten te beoefenen.
Het practische gedeelte werd vorig jaar
gegeven op een daartoe ingerichte bijen
stand op de school en werktuinen aan de
Van Dortstraat en het was een lust de cur
sisten daar te zien werken met raten dicht
bezet met bijen. Het gold daarbij uiteraard
als de hoogste voldoening de koningin te
vinden aan te aanschouwen.
Naar aanleiding van de transactie van
de gemeente Bloemendaal met het R.K.
Kerkbestuur te Vogelenzang, waarbij de
gemeente op zich nam om de Kerkweg te
verbeteren en de Parochie te Vogelenzang
als tegenprestatie ten dele in het belang
van de volkshuisvesting in eigendom aan
de gemeente overdroeg de grond van de
voormalige begraafplaats ter oppervlakte
van 1700 meter, is thans een nieuw voor
stel gedaan. Een deel van het terrein, ter
oppervlakte van 883 m2 zou kunnen wor
den bestemd voor de bouw van een blok
van drie woningen en de rest zou te ver
kopen zijn aan de eigenaars der aangren
zende gronden. Wat het gedeelte van de
grond voor de woningbouw aangaat, ligt
het in de bedoeling van B. en W., dat voor
de tijd van vijftig jaar in erfpacht af te
staan aan de Woningbouwvereniging St.
Jozef te Vogelenzang.
Deze zomer berichtten wij uitvoerig over
het werk van de commissie Strandevange
lisatie uitgaande van de Gereformeerde
Kerk in Bloemendaal. Deze commissie ver
richtte reeds enige jaren haar werk op het
Bloemendaalse strand tussen de strandpost
van de Bloemendaalse reddingsbrigade en
het tentenkamp van de vereniging „De
Zeemeeuwen". Vroeger geschiedde dat in
een grote linnen tent; het afgelopen zomer
seizoen was hiervoor in de plaats gekomen
een prachtig nieuw houten gebouw. Dit
was oorspronkelijk door de bouwer, de
heer Brouwer te Hardinxveld, voor één
seizoen aan de commissie strandevangeli
satie afgestaan. Deze commissie heeft daar
na lang gedacht over de mogelijkheden dit
gebouw in eigendom te verkrijgen. Daarin
is men nu geslaagd, daardat de koper, de
Gereformeerde kerk van Bloemendaal, het
aanbod kreeg van de heer Brouwer het ge
bouw in jaarlijkse termijnen te betalen.
Penningmeester C. A. van Eijk hoopt op
voldoende giften op girorekening 644841
ten name van de Gereformeerde Evangeli
satie te Bloemendaal om het werk op het
Bloemendaalse strand het volgende en ko
mende jaren te kunnen blijven doen.
In de eerstvolgende zitting van de Bloe
mendaalse raad zullen B. en W. een cre-
diet van f 5700 vragen voor de aanschaf
fing van een schrijfmachine met dubbele
automatische voorsteekinrichting, ten be
hoeve van de afdeling Financiën en van
een schrijfmachine met enkele automati
sche voorsteekinrichting ten behoeve van
het kantoor van de gemeente-ontvanger.
BOEKEN EN MEUBELEN
VOOR SCHOLEN
De agenda van de Bloemendaalse raads
vergadering op 20 October vermeldt nog
verzoeken om medewerking van twee
scholen: de Christelijke School voor
MULO, die gezien de grote uitbreiding
van het aantal leerlingen, nieuwe school-
meubelen en leermiddelen nodig heeft en
voorts het verzoek om medewerking van
de Christelijke lagere school te Aerden-
hout voor dé reparatie vah de centrale
verwarmingsinstallatie en de revisie van
de motorén'dë ventilator.
Over het laatstgenoemde verzoek was
aanvankelijk afwijzend beschikt omdat
men meende, dat deze voorzieningen niet
als „gewoon onderhoud" konden worden
aangemerkt, maar een nader onderzoek,
waarbij het bestuur zijn verzoek nog eens
behoorlijk argumenteerde en wist aan te
tonen, dat het hier wel „gewoon onder
houd" geldt, heeft geleid tot een nieuw
voorstel van B. en W. om de gevraagde
medewerking toch te verlenen.
Maandag begint de inwendige restauratie
van de Julianakerk van de Hervormde ge
meente van Schoten en daarmee zal het
eerste doel van de met zoveel succes ge
voerde financiële actie worden verwezen
lijkt. Deze vernieuwing van het interieur
wordt door de gebroeders Van Schuppen
uitgevoerd volgens de plannen en onder
supervisie van de architect B. Schultheiss
te Haarlem.
Het gehele voorfront in de kerk zal wor
den veranderd. Er komt een nieuwe preek
stoel en ook de deuren en banken zullen
v/orden vernieuwd. De banken krijgen
voorts een geheel andere opstelling.
De granieten vloer wordt door een be
tonnen vloer vervangen en er komt een
gasstraalverwarming. De kleuren en de
betimmering van de balcons en het orgel
front zullen aan het geheel worden aange
past. De restauratie wordt er op gericht een
modern en stijlvol intérieur te krijgen,
waarbij ook groter aandacht wordt besteed
aan het liturgisch centrum.
Gedurende de twee maanden, waarin het
kerkgebouw voor de gemeente onbruikbaar
is, zullen de diensten worden gehouden in
de kleuterschool aan de Colensostraat; twee
ochtenddiensten per Zondag van half 10 tot
half 11 en van half 11 tot half 12 en om de
veertien dagen een avonddienst.
Behalve deze restauratie zijn er nog twee
andere doelen, die de Hervormde gemeente
van Schoten zich gesteld heeft, ten eerste
de stichting van een wijkcentrum „West"
en ten tweede de uitbreiding van de gees
telijke arbeid- onder de jeugd en de moge
lijkheid om daartoe een Wika aan te
trekken.
Het goede resultaat van de financiële
actie wordt alleen reeds aangetoond door
het feit dat deze gemeente er thans alleen
reeds 1060 vaste contribuanten bij heeft.
De jubileum-uitvoering van het veertig
jaar bestaande Schotens Christelijk Ge
mengd Koor, dat onlangs uitgesteld moest
worden wegens ziekte van de dirigent, de
heer G. de Boer, zal nu gehouden worden
op 28 October om acht uur in de Imma-
nuelkerk. Daarbij zullen de ICrönungsmesse
van Mozart en het Lobgesang van Mendels
sohn Bartholdy ten gehore worden ge
bracht. De solisten zijn Wilmy Zwaan (so
praan), Nini de Vries (alt), Frans Müller
(tenor) en Georg Spijkstra (bas). Deze so
listen zingen ook een deel van het offer
torium „Domine Jesu Christe" uit het Re
quiem van Verdi.
WENEN (United Press). Het vermaar
de Burgtheater te Wenen is Vrijdag, in oude
luister herrezen uit de as van de oorlogs
jaren, met indrukwekkende plechtigheid
aan de spelers overgedragen. Bij deze of
ficiële ceremonie was de leiding in handen
van de Oostenrijkse president dr. Theodor
Körner. De minister voor de Wederopbouw,
dr. Udo Illig, overhandigde de. „gouden
sleutel" van het Burgtheater aan Adolf
Rott, de nieuwe directeur. Zaterdag heeft
de galapremière plaats: de opvoering van
„Het geluk en het einde van Koning Otto-
kar" van Franz Grillparzer.
Na de plechtige overdracht werd de
„Proloog in het theater" uit „Faust" van
Goethe vertoond. Directeuren van toneel
gezelschappen uit geheel Europa bevonden
zich onder de genodigden. Van Nederland
se zijde waren Cees Laseur (Haagse Come-
die) en Bob de Lange (Rotterdams Toneel)
aanwezig. Ook het Bolsjoi-theater te Mos
kou was vertegenwoordigd.
Arme BabitoHet geld, dat hij met zijn muziek bij elkaar had verdiend, werd
hein nu door die gemene rovers afgenomen, en hij kon daar niets tegen beginnen.
Want die kerels waren ivoest en sterk en Babito was maar een jongen.
„Mag ik nu verder gaan?", vroeg hij terneergeslagen.
Maar zelfs dat mocht hij niet.
Nee, nee, mannetje, schreeuwden de rovers. Jij bent onze gevangene en we nemen
je mee. Jou kunnen we best gebruiken... Je kunt ons hol netjes schoon houden
en onze knecht zijn!
Toen bonden ze zijn handen vast en namen hem mee, naar hun verborgen hol. 23-24
Het programma voor de leden van het
Instituut voor Arbeidersontwikkeling voor
de maanden October en November luidt als
volgt: 21 October: lezing met lichtbeelden
over het leven en werk van Frans Hals; 23
October: Excursie naar het Frans Hals
museum; 26 October: lezing van prof. dr.
I. Samkalden over „Internationale solida
riteit"; 5 en 6 November: zang-, dans- en
muziekweekeinde; 8 November: lezing van
de heer A. Knokke over het kamperen.
De groep Noord opent het winterpro-
gramma op Woensdag 19 October in de Ko
ningin Emmaschool met de vertoning van
de kleurenfilm: „Tussen vulkanen en wilde
dieren." Bovendien wordt op Donderdag 27
October in het Roxy-theater een voorstel
ling gegeven van „Johnny Belinda" met in
de hoofdrol Jane Wyman.
Voor de afdeling Haarlem van de Ne
derlandse Genealogische Vereniging sprak
dr. Tj. W. R. de Haan, leraar aan het
Lorentz Lyceum alhier en mederedacteur
van het tijdschrift „Neerlands Volksleven",
over „Het levende lied in Nederland".
Midden vorige eeuw begon men met het
verzamelen en optekenen van de oude
volksliederen in ons land, de stoot hiertoe
werd gegeven door Hoffmann von Fallers-
leben. Vele oude liederen stammen uit de
Middeleeuwen en de Bourgondische tijd
en zijn tot op de huidige dag bij het een
voudige volk blijven voortleven, zo onder
meer Kwezelke, Heer Halewijn (in de
Friese Wouden genoemd Jan Alberts),
Naar Oostland willen wij rijden en derge
lijke. Er is reeds vrij veel door geleerden
en liefhebbers verzameld, maar het geheel
wacht nog op een critisch wetenschappelijk
onderzoek, vooral wat betreft de samen
hang van de oude volksliederen in de ver
schillende sti-eken van ons land en Europa.
Door een speciale daartoe in het leven ge
roepen commissie worden met regerings
steun in ons land de oude volksliederen ver
zameld en de door de oude volksliedzangers
gezongen liederen op een klankband vast
gelegd, zodat er reeds een belangrijk volks
liedarchief is ontstaan. In de liederen wor
den allerlei onderwerpen en gebeurtenis
sen uit het dagelijkse leven, die het een
voudige volk bezig houden en beroeren
behandeld en bezongen, zoals moorden en
liefdeszaken, ook stichtelijke motieven
spelen een rol.
Iedere streek heeft in het lied weer zijn
typische eigenaardigheden. Merkwaardig
is dat in Friesland de oude liederen niet
in het Fries, maar met een Hollandse tekst
worden gezongen, waarschijnlijk omdat in
Friesland het Hollands als de Zondagstaai
geldt. Ook oude sprookjesverhalen en
legenden zijn tot op onze tijd trouw in de
volksliederen bewaard gebleven. In ons
land komen nog maar enkele volkslied
zangers en -zangsters voor, ook nog een
paar sterrezangers, die met Driekoningen
rondgaan, zoals te Enkhuizen en in de
omgeving van Leiden. In de stad zijn
meestal de oude liederen door meer mo
derne vervangen. Op het platteland ble
ven zij langérTiéwaard waar ze bi,f 'land
arbeid en feestelijkheden nog gezongen
woï'den. Het Volkslied heeft een meer per
soonlijk karakter, dan een lied in een
boek. In de Friese Wouden en in Drente
komen nog typische oude liederen en zang
wijzen voor. Dergelijke liederen worden
vaak aangetroffen bij zwervend volk.
Merkwaardig is de ongelijkmatige stro-
fenbouw bij vele liederen. In het buiten
land is men met het verzamelen en de
studie van het oude volkslied reeds veel
verder dan hier. Spreker wekte de aan
wezigen op aan het verzamelen mede te
werken en hem gegevens en inlichtingen
over oude liederen en zangers te verschaf
fen, indien men daar iets over weet of
hoort. Klankopnamen van door dr. De Haan
verzamelde liederen lichtten het gesproke
ne op duidelijke en prettige wijze toe, zo
dat men een goede voorstelling van het
wezen van het oude volkslied kon verkrij
gen. De bijeenkomst werd gesloten door
de voorzitter de heer H. Ph. Callenfels, die
dr. De Haan hartelijk dankte voor zijn
zeer interessante lezing waarnaar de toe
hoorders met veel belangstelling hebben
geluisterd, hetgeen door applaus beves
tigd werd.
ONDERTROUWD: G. J. Nooij en J.. M.
van der Zijden; A. van der Meer en B. A.
van der Peet.
GETROUWD: W. G. Groeneveld en C. A.
M. Berkhout; H. A. Vittali en C. F. Engel;
A. H. Krijger en S. Santifort; N. J. van der
Velden en Ch. W. Kors.
GEBOREN: Jeanne Maria, d. van J. C.
Draijer en T. H. Sanders; Anna Johanna,
d. van T. van Kesteren en L. Krikke; Jose-
phus Wilhelmus Carolus, z. van J. van de
Langkruis en O. M. Dijkstra; Jolanda, d. van
L. Schippers en M. C. van Thienen; Frank
Herbert, z. van J. T. Neesjens en A. J. van
der Marei; Jacomina Johanna, d. van H. S.
van der Brug en M. F. Heining; Rudolf Pe
trus, z. van W. Sweers en A. Ruigrok.
OVERLEDEN: Mw. H. Klapmeijer—Derr,
65 j., Fr. Schubertlaan 22; A. J. Le Fèvre,
74 j., Oude Posthuisstraat 22; Mw. H. Kraak
—Vossen, 73 j., Wipperplein 14.
BINNENLAND
Griekse dank. De directeur van het Ne
derlandse Rode Kruis, de heer A. van Emfa-
den, is door de koning van Griekenland
benoemd tot commandeur in de orde van de
Phoenix. De koning wil met deze onder
scheiding het Nederlandse Rode Kruis en
het Nederlandse volk eren voor de hulp bij
de aardbevingsrampen, die Griekenland de
afgelopen jaren hebben geteisterd.
Aanslag. Vijf jaar gevangenisstraf is
geëist tegen de 25-jarige M. L. uit Amster
dam, wie ten laste was gelegd dat hij op 11
Januari een aanslag had gepleegd op een
Groningse chirurg, toen deze voor zijn huis
in zijn auto wilde slappen. Na een korte
worsteling was de aanvaller op de vlucht
geslagen, maar later aangehouden. Op 27
October zal de rechtbank uitspraak doen.
HAARLEM EN OMGEVING
Lezing. Mrs. Edward Stirling zal op
Vrijdag 21 October in Brinkman, Houtplein
voor het genootschap Nederland-Engeland
een lezing houden over het ondex-werp: „The
Twentieth Century Dramatists".
Schade. Naar wij van de politie verne
men bedraagt de schade, die de brand in de
Wilhelminasthraat 46 heeft aangericht on
geveer vijfduizend gulden. Men was ver
zekerd
Ondankbare gast. De Haarlemse politic
heeft Vrijdag de 26-jarige H. A. B. uit Haar
lem aangehouden, die er van verdacht wordt
op Vrijdag 7 October van zijn gastheer een
aantal costuums, een beige koffer, een gou
den horloge en enige bankbiljetten te
hebben gestolen. B. bekende, dat hij de
koffer had meegenomen en bij huiszoeking
werd dit valies inderdaad ook gevonden.
Hij ontkende echter pertinent iets van de
andere goederen af te weten. De politie heeft
hem met het oog op het onderzoek ingesloten.
ADVERTENTIE
NEDERL.
OLYMPISCH
COMITé
in „TRESLONG" HILLEGOM
DINSDAG 18 OCTOBER
met o.a. Tom Schrcurs - Jan Boots.
Aad van Leeuwen interviewt Leo Horn
Her Heierman entertainer
Orkest Tom Erich
Rechtstreekse uitzending via de AVRO
Gratis entrée.
Tafelreservering gewenst.
Tel. K2520 - 5347
4
4
•4
-4
-3
4
4
•4
•4
■4
■4
4
•4
Grote belangstelling bestond er Vrijdag
avond voor de vertoning van de Ameri
kaanse film „De eenzame" (The quiet
one) in gebouw Sint Bavo voor leden en
belangstellenden van de Vereniging „Pro
Juventute". Mr. H. E. Prinsen Geerligs
heette als voorzitter de bezoekers welkom,
waarna drs. Ph. H. van Praag, psycholoog
te Haarlem en adjunct-directeur van de
School voor Maatschappelijk Werk te
Amsterdam een inleiding hield over de
film. Vooraf merkje hij op, dat in vele
landen grote belangstelling bestaat voor
de bescherming van kinderen, niet alleen
bij de overheid, maar ook bij pax-ticulieren.
Daarbij herinnerde spreker, wat Neder
land betreft, aan de oprichting van spe
ciale scholen, inrichtingen, enzovoort en
aan het werk van verenigingen, die o.a.
kinderen in pleeggezinnen laat opnemen.
De film „De eenzame" speelt zich in Ame
rika af, maar de problemen, waarmee de
twaalfjarige negei-jongen te maken heeft,
doen zich overal voor. Zijn ouders hebben
hem verwaarloosd en als hij tenslotte in
een tehuis wordt opgenomen blijkt, dat
hij zich moeilijk kan aanpassen. De heer
Van Praag besprak een aantal punten, dat
in de film tot uiting komt.
Met aandacht werd de film gevolgd, die
een prachtig beeld geeft van het jonge
leven van de hoofdpersoon, die zich zo
moeilijk kan aanpassen aan de maat
schappij.
De heer J. van Wieringen, hovenier A
bij de dienst van Hout en Plantsoenen te
Haarlem, die Vrijdag de dag vierde, dat hij
vijf en twintig jaar in gemeentedienst
werkzaam was, is des morgens op het
Stadhuis door de waarnemend burgemees
ter geluk gewenst. Na afloop van de werk
zaamheden kwamen de leden van Hout en
Plantsoenen in de Stadskweektuin aan de
Kleverlaan bijeen, om de heer Van Wie
ringen te huldigen. De directeur de heer
J. A. Dorresteijn sprak de jubilaris toe,
memoreerde de verdiensten en bood een
geschenk onder enveloppe aan.
De heer R. M. van der Hart voerde na
mens de afdeling Haarlem van de Konink
lijke Nederlandse Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde het woord, de heer
M. van Norde, als voorzitter van het jubi
leumfonds en de heer Wildschut namens
de afdeling Haarlem van de ABVA (bond
van ambtenaren).
99
9)
j.
„Daanniet weggaanbij mij blij
ven.
De jongeman zag vei'baasd naar het witte
gezicht in de kussens. Maar het bleek dat
hij haar toch niet had misverstaan, want
nu pakten haar smalle vingers zijn hand in
een vaste greep waaraan hij niet kon ont
komen. En zij herhaalde, dringend nu vee!
en veel duidelijker dan daareven:
„Bij mij blijven laat mij niet alleen
Daan
Zij hield zijn vingers nu zó stevig vast,
dat hij zonder een ruk te geven zijn hand
niet kon wegtrekken. En de dokter, die de
patiënte nauwlettend had gadegeslagen,
schoof een stoel voor hem aan, zodat hij
kon gaan zitten. Hij vroeg fluisterend:
„U bent zeker familie?"
„Nee", zei dr. Camphuysen, ten hoogste
verwonderd.
„Maar zij is erg op u gesteld. Het is toch
beter als u even blijft. Misschien kunt u
straks proberen, heel voorzichtig, haar iets
te vragen over wat er gebeurd is."
„Ja".
De jongeman bleef onbeweeglijk zitten
naast de gewonde oude vrouw. Haar ogen
waren nu weer dichtgevallen en haar
adem ging regelmatig, of ze sliep. Maar de
witte vingers omklemden nog altijd kramp
achtig de forse, gebruinde hand van de
Zuitëfafrikaan. De dokter, aan de andere
zijde van het bed, voelde haar pols.
Onderwijl nam de inspecteur de nodige
maatregelen. 1-Iij dirigeerde nu allereerst
het gehele gezelschap de kamer uit: heel de
kring zwijgend toeziende pensiongasten.
Ondanks een schuchter protest moest juf
frouw Galjoen zich bij de anderen aan
sluiten. De agent kreeg zijn instructies en
verwees het gezelschap weer naar de eet
kamer waar hijzelf een veeg teken
zich op post stelde bij de deur. De andere
politiemensen bleven voorlopig nog in de
slaapkamer waar de inspecteur nu zijn on
derzoek opende en waarbij hij al spoedig
tot de ontdekking kwam dat de deur van de
brandkast niet gesloten was, maar aanstond.
Hij opende haar behoedzaam, na eerst een
zakdoek om zijn hand gewikkeld te hebben.
En daarop zag hij, naast een stapel papie
ren, een aantal ouderwetse étui's met rood
en donkergrijs pluche bekleed, schots en
scheef door elkaar gesmeten en alle ge
opend. Slechts één étui bevatte nog een di
amanten speld, de rest was leeg. Hij bekeek
het alles aandachtig, zonder verder iets
aan .e raken, sloot de brandkast weer af
en noteerde deze eerste gegevens. Het was
klassieke „diefstal met geweldpleging".
Maar een diefstal, waarbij de dief gestoord
was.
Hij liet zich nu, eerst door de recher
cheur en als tweede door mevrouw Wa
terborg uitvoerig op de hoogte brengen van
alles, wat er in het huis „De Spieghel" was
gebeurd. Vanaf juffrouw Galjoens geheim
zinnige ontmoeting met de inbreker tot aan
de dramatische ontwikkeling, die geleid
had tot de gewonde vrouw in bed. De pen
sionhoudster, de enige, die een alibi had
voor de aanslag op juffrouw Corbeyn, was
een beste getuige: helder, zakelijk en zon
der omhaal van woorden. De politieman no
teerde alles: de gebeurtenissen, de namen
en de gegevens van de verschillende pen
siongasten. Kende mevrouw Waterborg
deze sleutelbos? Ja, hij was van juffrouw
Corbeyn; zijherkende hem aan een
koperen sleutel van een antieke kist. De
politieman stelde nu ook een onderzoek in
de voorkamer in met de lege nis van de
Buddha. Er waren verder geen sporen van
braak.
„En jij hebt dus geen spoor van de ver
dwenen Buddha gevonden?" vroeg hij nu
aan de eerste rechercheur.
„Nee, inspecteur. Geen spoor. Ik snap er
niets van!" antwooi'dde het schrandere
mannetje.
„Dat zie ik", zei de ander droogjes. „Ga
jij de agent Veldman nu maar aflossen bij
de eetkamer. Maar denk eraan, dat je er
niemand uitlaat, onder geen enkele voor
waarde, begrijp je? En jij, Waanders, ga
jij met Veldman de kamers van de pension
gasten doorzoeken. Je weet waar je op moet
letten. En als je iets bijzonders vindt, kom
het mij dan dadelijk rapporteren. Ik blijf
voorlopig hier."
De dokter en mevrouw Waterborg had
den nu ook de slaapkamer verlaten; de
laatste om haar gasten in de eetkamer een
kop koffie aan te bieden, een welkome af
leiding in de lange nachtwake en een ver
kwikking voor de geschokte gemoederen.
En zo bleven Daniël Camphuysen en de
inspecteur achter bij juffrouw Corbeyn en
kwam nu de politieman aan de andere zijde
van het bed staan. Hij beschouwde, lang
en aandachtig het stille gezicht in de kus
sens, dan keek hij naar de forse, gebruinde
man, die daar nog altijd gevangen zat.
Wéér zag hij naar de vrouw en vroeg toen
hetzelfde wat de dokter gevraagd had:
„U bent geen familie?"
„Nee", zei Daan Camphuysen weer.
„Maar deze vrouw is toch erg aan u ge
hecht. Zij houdt u aldoor vast. Was er een
vriendschappelijke verhouding tussen u
beiden?"
„Dat verbaast me juist zo. Niet het
minst."
„Niet het minst. Woont u hier al lang?"
„Ook niet. Ik kwam hier pas een week
geleden".
„En u hebt haar in die tijd wel eens ge
sproken?"
„Nooit. Ik ben haar een paar maal in
de hall gepasseerd. Zij heeft me nauwelijks
gegroet. Zij bemoeit zich nooit met pen
siongasten."
„Maar ze zei toch „Daan" tegen u. Is dat
uw voornaam?"
„Ja. Maar dat ze mij ineens zo noemde is
mij ook een raadsel. Ik snap er niets van."
„En kunt u niet op iemand anders lijken?
Iemand die zij kent?"
„Daar heeft ze mij niets van gezegd."
„En u komt uit Zuid-Afrika."
„Ja. Mijn vader kwam als kleine jongen
uit Nederland. Ook mijn moeder is een Ne
derlandse. Wij spraken thuis altijd Neder
lands."
„Hoe oud bent u?"
„Zeven-en-twintig."
„We zullen moeten wachten tot zij weer
ontwaakt. Rrobeert u dan haar een paar
vragen te stellen. Misschien heeft zij de
persoon, die haar die slag gegeven heeft,
wel gezien."
„Ik zal mijn best doen."
Juffrouw Corbeyn lag daar nog steeds
of ze sliep; de beide mannen wachtten. In
eens stokte haar regelmatige ademhaling
en zuchtte zij diep. En nóg eens, toen gin
gen de grauwe ogen weer open.
„Daan.zei ze weer.
Er ging een schok door hem heen, waar
na hij zich naar haar over boog. Het was
of zij hem nu ook vasthield met haar ogen.
„Jij bent bij mij
„Ik ben bij u", hex'haalde hij zacht. „Ik
blijf bij u. Hoe gaat het nu, juffrouw Cor
beyn?"
„Met mijbest. Maar er ligt iets op
mijn hoofd."
„Ja, er is iets met uw hoofd. Hebt u
pijn?"
„Nee, het is zwaar.... zwaar.... maar
jij blijft bij mij."
„Ik blijf bij u".
Het was Daniël Camphuysen of hij een
wonderlijke droom beleefde. Deze stille ka
mer, en die oude vrouw daar voor hem, die
zich aan hem vastklampte, die zich in hem
vasthechtte met heel haar wezen. Die hem
nu met haar ogen gevangen hield. Ze had
zijn hand nu losgelaten en tastte moeizaam,
zoekend naar haar hoofd.
„Er ligt iets op mijn hoofd."
„Ja. Een verband. U bent gevallen, juf
frouw Corbeyn. U bent gevallen op uw
hoofd. Weet u dat nog?"
„Gevallen? Er was een slag. Ineens. Toen
was alles weg. Maar toen kwam jij bij mij,
Daan."
„Ja, toen kwam ik bij u. U ligt nu in
bed, weet u dat, juffrouw Corbeyn?"
„Ja, ik lig in bed. Ik heb dorst."
De inspecteur, die aandachtig had toe
geluisterd, schonk een glas water in aan
de wastafel en overhandigde het aan Camp
huysen. Zelf nam hij zijn plaats aan het
hoofdeinde van het bed weer in. Hij zag
hoe de jonge man, niet onhandig, zijn arm
schoof onder het verbonden hoofd en de
oude vrouw behoedzaam liet drinken. Maar
hij zag ook nog steeds een onmiskenbare
verwondering in het open, gebruinde ge
zicht.
„Is het zo goed juffrouw Corbeyn?"
„Ja. Dank je.dank u wel."
(Wordt vervolgd).
