LIVORNO
Afscheid Theo van der Pas
in Minerva Theater
Regenjassen
GENERAL TIRE
Bloemencorso in 1956 draagt
de titel „Lentejuwelen"
I
N a jaarstentoonstelling
„Arti et Amicitiae"
Herderlijk schrijven
en Mandement
Echtpaar P. de Ruig
vijftig jaar getrouwd
Duyvis'
Dr. J. J. van de Belt
ter aarde besteld
13
zonder watervrees!
„Betje regeert" op een
contactavond voor
burgers en militairen
Begrafenis J. Voogd
Normale trek;
enkele nakomers
M. A. Reinalda lid van de
Raad van State
Heemsteedse padvindsters
houden oliebollenactie
Mej. mr. E. A. Haars sprak
voor de CHU in Haarlem
Receptie in „Groenendaal"
op Zaterdag 29 October
Twee auto's op elkaar
op Lange Herenvest
Onder grote belangstelling op
begraafplaats „Zorgvlied"
A. Voorneveld
40 jaar bij P.T.T.
Om het Zilveren Biljart
DONDERDAG 27 OCTOBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURAN1
Theo van der Pas, zich terugtrekkend
als uitvoerend kunstenaar, maakt dit sei
zoen een tournée door ons land, die de af
sluiting vormt van een indrukwekkende
reeks concerten, waarmee Theo van der Pas
zich talloze vrienden en bewonderaars
heeft verworven. De gevierde pianist zal
zijn besluit om niet meer in het openbaar
op te treden uiteraard wèl overwogen heb-
v ben en men zal niet anders kunnen doen
dan dit voornemen te respecteren. Maar
het komt mij voor, dat velen zijn besluit
zullen betreuren en het moeilijk willen
aanvaarden. Een veronderstelling, waar
toe het afscheidsrecital, dat Theo van der
Pas gisteravond in het Minerva Theater
te Heemstede gaf, alleszins aanleiding
heeft gegeven.
Dit afscheid bracht niet de sfeer van de
weemoedig-sombere herfstavond met drui
lerige regen en neervallende bladeren, ge
tuigen van het eeuwge rhythme van op
gang en neergang. Hier was geen sprake
van neergang, want Theo van der Pas
speelde zoals men dit jaren van hem ge
woon is en zoals men dit ook nu niet an
ders van hem had verwacht. Ook zijn keu
ze van een programma, dat geheel aan
werken van Frédéric Chopin was gewijd,
handhaafde zowel traditie als reputatie en
bracht de herinnering aan de onderschei
ding bij het in 1927 te Warschau gehouden
Chopin-concours behaald, waardoor Theo
van der Pas in het bezit kwam van een van
de drie uitgereikte „diplómes de distinc
tion".
Dit programma begon dan met de Pré
ludes no. 1, 4, 3, 15 en 22 uit opus 28. De
nocturne-stemming, die in het tweede en
vierde van deze vijf Préludes treffend was,
werd voortgezet bij het begin van het
Impromptu in Fis, welke diepte de com
positie bij het verdere virtuoze verloop
niet meer kan schenken. Een prachtig
evenwicht tussen inhoud, vorm en muzi
kaal karakter bezit evenwel de bewogen
Ballade in f opus 52, waarvan Theo van
der Pas een meesterlijke vertolking gaf,
beheerst en met een opvallende verinner
lijking van expressie. Het was een hoogte
punt, dat later op de avond nog geëvenaard
zou worden met de voordracht van Cho
pin's martiale Uolonaise in As opus 53, im
ponerende muziek van bewuste kracht, de
verwerkelijking van een gedroomde over
winning.
Drie Mazurka's, het geliefde Scherzo in
cis met de klatering van ijle klanken bo
ven een koraalmelodie, de gepassionneer-
de Ballade in g opus 23, de zo van stem
ming wisselende Nocturne in c kwamen
verder tot uitvoering in een vertolkings
stijl die voortreffelijk beantwoordde aan
het romantische ideaal van Chopin zelve:
muzikale geladenheid zonder structuur-
ADVERTENTIE
Cotton gabardine,
geheel dubbel 34.75
Amerikaanse gabardine 49.00
Zuiver wollen gabardine 89.00
GEN. CRONJéSTRAAT la-lb - TEL. 16045
Geen enkele burger of militair, die Dins
dagavond in gebouw „St. Bavo" te Haar
lem aanwezig is geweest op de bijeenkomst,
welke door het bestuur van het Christelijk
Militair Tehuis was georganiseerd, zal ont
kennen dat deze avond volledig aan de be
doeling heeft beantwoord. Deze was name
lijk het contact tussen beide groepen te be
vorderen en de arbeid onder de militairen
van het garnizoen meer bekendheid te ver
lenen. Overigens leek het of de voorberei
dingen niet geheel zonder moeilijkheden
verlopen zijn, want nadat ds. J. Bronsgeest
met een humoristisch openingswoord onder
meer de garnizoenscommandant van Haar
lem en zijn echtgenote hartelijk welkom
had geheten, onthulde hij dat het bestuur
zich in de afgelopen dagen meermalen
enigszins vertwijfeld heeft gevraagd „of
Betje misschien nu al regeerde". Niet min
der vrolijkheid verwekte de mededeling,
dat hij voor deze avond nog bijna vijftig
diaconesjes zou hebben meegebracht, die
echter op het laatste moment hadden afge
zegd. Het slagen van deze avond moet ver
der worden toegeschreven aan de toneel
groep van de Christelijke Oratoriumver
eniging Heemstede, die onder regie van de
heer Spaan een vlotte opvoering heeft ge
geven van Henk Bakkers bekende blijspel
„Betje regeert". Ofschoon deze amusante
historie reeds jaren geleden zelfs Esther
de Boer-van Rijk vervulde hierin nog met
groot succes de titelrol geschreven werd,
blijkt het stuk ook nu nog voor amateurs
van niet te onderschatten waarde te kun
nen zijn. Het is ontegenzeggelijk met grote
kennis van de wensen van het uitgaande
publiek en met veel flair in elkaar gezet.
Het resultaat is weliswaar volkomen pre
tentieloos, doch de opvoering garandeert
een dankbaar lachsucces, vooral wanneer
de titelrol zo pittig wordt gespeeld als
Dinsdagavond bij dit ensemble het geval
is geweest. Doordat er geen programma's
werden verstrekt, moeten de namen der
medespelers onvermeld blijven.
Betje werd met een onmiskenbaar ko
misch talent gekarakteriseerd, hetgeen het
moeilijk maakt aan te nemen, dat de be
treffende dame slechts sporadisch de plan
ken betreedt. De medespelenden hebben
haar bij haar taak over het algemeen naar
behoren geassisteerd. Men zag bijvoorbeeld
een vlotte Fred, een al even levendige El-
ly, een met allure getypeerde bankier Van
Gelder en een komisch-hautaine huis
knecht.
Na afloop van deze met een langdurig
applaus beloonde voorstelling betrad ds.
Bronsgeest opnieuw het toneel om de spe
lers in de eerste plaats voor hun bijzonder
gewaardeerde medewerking te bedanken
en daarbij een klein souvenir te overhan
digen. Maar spreker kon daarbij toch niet
nalaten het geld, dat in het blijspel zo'n
voorname rol speelt, in verband te bren
gen met het biljart, dat het Christelijk Mi
litair Tehuis nog zo goed zou kunnen ge
bruiken.
verwoestende dynamische excessen. Met
twee études (opus 25 no. 2 en no. 12) de
monstreerde Theo van der Pas zijn virtuo
ze beheersing. Twee walsen (opus 18 in
Es en opus 69 no. 1 in As) werden char
mante intermezzi in het uitgevoerde pro
gramma.
Het langdurige, van dankbaarheid ge
tuigende applaus noopte Theo van der Pas
tot het spelen van twee toegiften: de me
nuetten I en II uit Mozarts Sonate in Es
(K.V. 282) en als extra verrassing een pa
relend gespeelde eigen compositie.
En hiermede had Theo van der Pas af
scheid van Heemstede genomen. De Haar
lemmers krijgen nog tweemaal de gelegen
heid Van der Pas te horen: op een concert
met het Noordhollands PhiLharmonisch
Orkest en op een geheel door hem ver
zorgde klavieravond. P. ZWAANSWIJK
De vlaggen van de Grote Houtstraat
vereniging hingen Woensdag van de ge
vels van deze straat halfstok en van de
tribune van de voetbalclub Haarlem aan
de Planetenlaan wapperde de clubvlag
halfstok. Die middag werd op de Noorder
begraafplaats het stoffelijk overschot ter
aarde besteld van de heer J. Voogd, die
als voorzitter van de straatvereniging, als
voorzitter van de cricketclub „Haarlem",
maar ook aan de Kledingindustrie Neder
land Kattenburg (Magazijn Nederland aan
de Grote Houtstraat) zijn krachten heeft
gegeven.
In de aula waren afgevaardigden van
vele organisaties en een groot aantal vrien
den bijeengekomen. Toen de baar binnen
gedragen werd speelde de organist Gosse
Kroese „Eén naam is onze hope". Op ver
zoek sprak alleen ds. E. Pot, Hervormd
predikant, te Haarlem. Deze las een ge
deelte uit Psalm 121 en noemde het nog
vrij onverwachte verscheiden van de heer
Voogd een zware slag voor de nabestaan
den. Te begrijpen is, dat velen onder de
indruk gekomen zijn, toen zij vernamen,
dat de schijnbaar gave en sterke figuur,
als de heer Voogd was, was overleden. De
heer Voogd nam een belangrijke plaats in
allerlei instanties. In de eerste plaats geldt
dat wel zijn levenswerk, waarbij hij zijn
gehele persoon gaf. De Grote Houtstraat
vereniging rouwt, evenals de voetbal- en
cricketclub Haarlem, waarvan hij een
trouw lid was. De laatste tijd gaf de heer
Voogd zich voor het werk van de B.B.
Waar hij kwam gaf hij zich geheel en dan
werkte hij trouw. Als de velen, die thans
bijeen zijn, straks weer uiteengaan, blijft
de herinnering over aan een gaaf en edel
mens, die zich vele vrienden had gemaakt.
Die herinnering gaat voorbij. Gebleken is.
dat de heer Voogd de wortels van het ge
loof dieper in de grond heeft geslagen dan
even onder de oppervlakte. In de adver
tentie heeft de familie geschreven „Onze
hulp is bij Hem, die trouwe houdt tot in
eeuwigheid". Door die woorden kon de
thans overledene vredig heengaan na een
rijk leven. Dat is een troost voor de nabe
staanden die zich ook aan die woorden
kunnen vasthouden.
Na dankgebed volgde orgelspel „Seht er
kömmt mit Preis gekrönt" uit Judas Mac
cabeus van Handel.
Bij het uitdragen van de baar speelde
de organist ..Voorwaarts Christen strij
der". Aan de groeve heeft de zoon, de
heer J. J. Voogd, een afscheidswoord ge
sproken en dank gezegd voor de blijken
van deelneming.
ADVERTENTIE
de edele Oriëntclgaret
de zeldzaam zachte cigaret - sinds 1885
vermaard om zijn uitgelezen, edele Oriënt-
tabakken. DUBEC Maxoul nu óók in pakjes
van 10 stuks, zo handig in het damestasje.
Niet voor niets is de
trEND naar Oriënt!
De waarnemers van de vogelwerkgroep
aan de binnenduinrand meldden heden
morgen normale trek met slechts zwakke
Noord-Westen wind. Men noteerde 160
spreeuwen, 50 vinken, 3 veldleeuweriken,
9 bonte kraaien, 54 houtduiven, 1 Vlaamse
gaai, 2 zanglijsters en 4 kramsvogels die
hoog overvlogen. Vandaag ook nog een
boompieper, een late doortrekker daar de
boompiepers begin October passeren. Aan
de kop van de Zeeweg stond een matige
wind uit Noord-Westelijke richting. Vóór
zeven uur was er
nog geen trek
Tot kwart voor
acht passeerden er
130 kraaien, 100
spreeuwen,, 100
kramsvogels en 8
graspiepers. Een
regenbui remde de
trek daarna. Gis
teren vloog nog
een late visdief over het strand. Het
is aardig onze aantallen eens te ver
gelijken met Utrecht, een plaats in het
binnenland waar de trek niet gestuwd
wordt. Wel moet men bedenken dat door
de vrij krachtige wind de vinken die daar
passeerden zich eerder laten stuwen door
de watervlakte van het IJselmeer. De
stroom vinken zal zich vannacht over de
Zuidoever van het IJselmeer waaiervor
mig naar het Zuid-Westen uitspreiden. Op
19 October bijvoorbeeld, toen hier aan de
kust ruim 800 vinken genoteerd werden,
telde men op 8 punten rond de stad Utrecht
530, 150, 396, 730, 150, 77, 270 en 150 vin
ken. Die dag passeerden over de duin
streek duizenden kramsvogels en bij Utrecht
schommelden de genoteerde aantallen van
700 tot 750 vogels. Daar de kramsvogels
zich in veel mindere mate laten stuwen
dan de vinken, kan men zeggen dat de
kramsvogels over een brede zóne van ons
land passeerden. De trek van deze vogels
was op die dag ongemeen intensief.
Bij K.B. is met ingang van 1 November
benoemd tot lid van öe Raad van State
de heer M. A. Reinalda, oud-commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht.
ADVERTENTIE
De enige autoband met NYGEN
Sterker dan staal. Zon
der binnenband. Zelire-
parerend. Unieke O-Ring
sluiting. Sneller stoppen.
Minder slijtage. De beste
antl-slipbend van Europal
NYGEN-nu ooit In Generol
vrmchlwsgonböndon I
-lós rfafé&tzaz cv&s-wegfa
Het is een half jaar geleden, dat het
corso „De bruidsstoet" door de bollenstreek
trok en de commissie van voorbereiding
heeft nog een half jaar de tijd om de plan
nen voor het corso in de tweede helft van
April in het komend voorjaar voor te be
reiden. Het tijdstip was dus gunstig, om
de deelnemers van het afgelopen corso en
de toekomstige deelnemers uit te nodigen
voor een bijeenkomst, die Woensdagavond
in „Treslong" te Hillegom gehouden is.
De belangstelling was groot en de ere
voorzitter van het comité jhr. mr. R. Sand-
berg van Boelens zeide, dat als hem ge
vraagd wordt: „Moeten wij doorgaan?"
hij daarop „ja" zal antwoorden. Dezer da
gen was hij in Saarland en hem was op het
hart gedrukt strikt neutraal op te treden.
Als het echter gaat over het corso, dan wil
hij daarover gaarne ja zeggen.
Van het laatste corso zijn enkele kleu
renfilms opgenomen, die deze avond ver
toond werden. De bezoekers kregen een
goede indruk van de fraaie wagens, die in
het voorjaar door Sassenheim, Lisse, Hille
gom en Bennebrock hebben gereden. Ook
werden enkele lichtbeelden vertoond van
het corso 1948 en men kon waarnemen dat
de verzorging en versiering toen geheel an
ders waren dan in 1955. De medewerking
van een artistiek adviseur heeft er toe bij
gedragen, dat de wagens er mooier en be
langwekkender uitzien dan enige jaren ge
leden.
Toch moet men niet denken, dat de deel
nemers het peil bereikt hebben, zoals de
jury dat graag zou wensen. Dat bleek ten
minste uit de toespraak van de heer R. M.
van der Hart, die namens de jury het
woord voerde. Hij vertelde, dat haar taak
niet gemakkelijk was. De deelnemers be
steedden bijzonder veel werk aan de ver
siering, maar het is gebeurd, dat de wijze
van versieren niet de juiste was. Op som
mige plaatsen van de wagen waren te veel
versieringen en op andere te weinig. Ook
was de kleurencombinatie niet altijd fraai
te noemen. Daardoor kon het gebeuren,
dat er vijfde en zesde prijzen moesten wor
den toegekend. De jury heeft besprekingen
gevoerd met het bestuur van het corso, om
te overwegen een of meer eerste, tweede en
derde prijzen beschikbaar te stellen. Dat
zal bevredigender werken dan de situatie
in het verleden. De heer Van der Hart
verwachtte, dat de belangstelling onder de
deelnemers groot zal blijven en dat de
schoonheid van het corso weerklank zal
vinden bij vele duizenden uit binnen- en
buitenland.
De voorzitter van het corsocomité, de
heer C. J. de Vroomen, deed mededelingen
over het corso 1956, dat de titel „Lenteju
welen" zal dragen. De artistiek adviseur
van het bestuur de heer Jos van Driel te
Amstelveen had reeds ontwerpen gemaakt
van wagens, welke ontwerpen op het to
neel tentoon werden gesteld. De heer Van
Driel is een vlot ontwerper die een groot
aantal tekeningen gemaaktheeft. De be
zoekers toonden er grote belangstelling
voor.
Onder de aanwezigen waren ook de he
ren J. A. Dorresteyn, directeur van Hout
en Plantsoenen te Haarlem en W. van Wil
lige, directeur van de Stichting Haarlems
Bloei. Vorig jaar hebben de gemeente en
de stichting deelgenomen aan het corso en
verwacht mag worden, dat zij ook in de
toekomst vertegenwoordigd zullen zijn.
Mogelijk behoeven de Haarlemmers en
velen uit het land in de toekomst niet naai
de bollenstreek te gaan, maar kunnen zij
dichter bij Haarlem komen dan in het ver
leden. De belangstelling neemt immers
ieder jaar toe en steeds hebben vele be
zoekers moeilijkheden met het verkeer.
Doortrekking van de route naar Haarlem
is daarom aan te bevelen.
De inwoners van Heemstede zullen Za
terdag 29 October aan de deur oliebollen
kunnen kopen. Drie in een zakje. Zij wor
den tegen een gering bedrag aangeboden
door de meisjes van de afdeling Haarlem-
Hillegom van het Nederlandse Padvind-
stersgilde. Zij houden deze oliebollen-actie
ten bate van hun clubhuis te Groenendaal.
Voor een dergelijk doel is het beslist goed
oliebollen eten en wij bevelen deze actie
dan ook van harte aan.
Tot 21 November houdt „Arti et Ami
citiae" te Amsterdam de najaarstentoon
stelling. Het is er één van aquarellen, gou
aches, pastels, tekeningen, grafiek en
beeldhouwwerken. Dergelijke exposities
hebben soms het voordeel van een rustiger
aanzien dan die waarop schilderijen en in
olieverf of tempera werden gevraagd. Te
zeer dringen die zo verschillende indivi
duele uitingen in zo'n grote vereniging,
exposerend in een te kleine ruimte, zich
dan tegen elkaar op. Het picturale en gra
fische gedeelte van een tentoonstelling als
deze is meestal van bescheidener aard, om
lijst vaak met passe-partouts en zo komt
men wel tot een rustiger geheel. Het valt
echter tegen dit keer. Er hangt te veel. Het
heeft nu iets van een bazar. Het is te be
grijpen dat men de leden liever niet voor
niets de contributie laat betalen. Wie ech
ter lid wordt van Arti weet dat zijn (haar)
werk de jury moet passeren. Wat mij be
treft: de helft had hier gerust af kunnen
vallen.
Meestal concentreert men het werk van
kwaliteit in de grote zaal om toch de in
druk naar buiten toe van de vereniging
zo goed mogelijk te doen zijn. Slecht werk
beïnvloedt immers de indruk van het
goede, wanneer het te zeer in de buurt
daarvan hangt. Wie op zoek is naar iets
moois dient er dan wel enige moeite voor
te doen en zich niet te laten afleiden door
sommiger werk, dat ik beslist „kitsch" zou
willen noemen. Herdacht wordt wijlen F.
H. Abbing, met een drietal transparante,
open gehouden aquarellen. Herdacht wordt
ook wijlen J. C. Kleintjes met olieverf
schilderijen, de enigen op deze expositie.
Als altijd vallen de Amsterdamse Joffers,
voorzover zij meedoen, weer op. Van de
andere oudere bekenden troffen mij H. F.
Boot met een knappe aquqrel naar een
oude man, C. J. Maks met weer zo'n knap
in elkaar gezet stuk „Vrijheidsdressuur" en
deze keer ook de „Rotterdamse Joffer" me
vrouw H. J. Reuchlin-Lucardie met een
voor haar doen nogal heldere aquarel toch
uit Honfleur.
Een verrassing zijn de breed neergezette
aquarellen van Theo Swagemakers, die
blijkbaar in dit werk naast zijn vele por
tretopdrachten een bevrijding vindt. Fijn,
ingehouden en beschaafd zijn de aquarellen
van Willem Witjens en prof. Otto B. de
Kat, aantrekkelijk is ook het werk van de
even jongere figuren Cor Dik, Jacob Kuij-
per, Th. Heynes en Hein Stork, losser leek
me geworden J. J. Royaards in zijn boeien
de café-intérieur.
De beeldhouwer H. J. J. Dannenburg be
vestigt een aanwinst voor deze vereniging
te zijn en evenzeer mag men zich waar
schijnlijk verheugen om het lidmaatschap
van de beeldhouwster Eva Mendlik.
BOB BUYS.
„De verkiezingen van 1956 zullen wor
den beheerst door twee kerkelijke stuk
ken: dat van de Rooms Katholieken en
dat van de Nederlands Hervormde Kerk",
aldus mej. mr. E. A. Haars, hoofdbe
stuurslid van de Christelijk Historische
Unie, in de rede, die zij Woensdagavond
hield in het Nederlands Hervormd Wijk-
gebouw aan de Gedempte Oudegracht voor
de afdeling Haarlem van de C.H.U.
Mej. Haars herinnerde er aan, dat de
staat een tijdlang de kerk heeft bevoogd
waarbij zij als voorbeeld onder meer
de Statenvertaling van de Bijbel noemde
een bevoogding die ook nu nog niet
geheel is geëindigd, getuige de subsidie
aan het kerkelijk jeugdwerk. Via de in
vloed van het Franse rationalistisch den
ken, de beweging van het Réveil en de be
tekenis van Groen van Prinsterer, ver
plaatste de spreekster de aandacht naai
de jaren na de Tweede Wereldoorlog. Zij
constateerde met dankbaarheid en waar
dering zij het ook niet zonder critiek
dat de kerk zich nu weer bewust is
Kerk te zijn. Deze bewustwording bracht
noodzakelijkerwijze met zich mee, dat de
kerk zich meerdere malen over bepaalde
kwesties uitsprak, waarvan het jongste
voorbeeld was het Herderlijk schrijven
„Christen zijn in de Nederlandse samen
leving".
De spreekster wees er op, dat dit be
slist geen „Hervormd Mandement" is. Hel
Herderlijk schrijven roept op tot een per
soonlijke beslissing vanuit het geloof, het
Mandement roept op tot eenheid van de
R.K. gelovigen ten behoeve van de groot
heid der kerk. De spreekster belichtte
enige facetten van het Herderlijk schrij
ven waar deze het vlak van de princi
piële politiek raakten, zoals de antithese,
de processiekwestie en het Humanisme.
Maar zij vroeg zich tevens af, hoe een
kerk, die géén politieke keuze wil doen.
oordelen zal over problemen, die zuiver
op maatschappelijk terrein liggen.
Na nog kort, maar principieel ingegaan
te zijn op de uitgangspunten en het kie
zen van positie van enkele van de poli
tieke partijen besloot mej. Haars haar
boeiend betoog met er op te wijzen dat
het Herderlijk schrijven niet mag worden
misbruikt en uiteengescheurd in politieke
leuzen, die een miskenning zouden zijn
van de achtergrond, waaruit het is ge
schreven.
He. o -.n-g gebruikelijk dat bij een
gouden bruiloft een speciaal comité ge
vormd wordt, dat zich voorneemt niet
alleen de receptie te organiseren, doch
daarnaast ook gelden te verzamelen voor
het aanbieden van een cadeau. Wanneer dit
wel geschiedt, dan moet het betreffende
echtpaar zich ongetwijfeld bijzonder ver
dienstelijk hebben gemaakt en over een
grote vriendenkring beschikken.
Van dit alles is stellig sprake bij de heer
P. de Ruig en mevrouw J. C. de RuigDe
Ruig te Heemstede, die op 28 September
hun gouden huwelijksfeest zouden hebben
gevierd, wanneer een ziekte van de bruid
dit niet onmogelijk had gemaakt. Maar uit
stel betekende in dit geval gelukkig geen
afstel; mevrouw De Ruig is weer geheel
hersteld, zodat het feest alsnog doorgang
za! kunnen vinden.
Populariteit
De bruidegom, een vooral in Christelijke
onderwijskringen bekende en geziene figuur
werd in 1379 te Baarn geboren. Hij begon
zijn loopbaan bij het onderwijs in Ï898 als
onderwijzer aan de Bijzondere Protestantse
school te Veenendaal. Reeds in 1900 ver
huisde hij naar Muiden, welke plaats in
September 1905 voor Woerden verwisseld
werd. Hier heeft men de jonge onderwijzer
slechts kort gekend, want nauwelijks vier
maanden later volgde zijn benoeming tot
hcofd van de nieuwe Christelijke lagere
school in de Zuider Legmeer bij Uithoorn,
welke functie hij 1 Januari 1906 aanvaard
de, gelijk met de feestelijke opening van de
school. Deze plaats heeft de heer De Ruig
tot zijn pensionnering in September 1937
niet meer verlaten. Tot grote tevredenheid
en voldoening van deze kleine gemeenschap
overigens, waar het schoolhoofd zich spoe
dig een grote populariteit en de algemene
sympathie wist te verwerven. Nog steeds is
dit echtpaar hier bekend als „de meester en
de juffrouw" en op de officiële huwelijks
datum werden zij dan ook verrast met een
album, dat de handtekeningen droeg van
alle bewoners uit deze streek, onverschil
lig van welke richting. Het was vergezeld
van een geschenk in enveloppe.
Ook tijdens de bezetting met de voedsel
schaarste heeft men er in de polder steeds
voor gezorgd dat het „hun" meester en zijn
echtgenote aan niets ontbrak. Een episode,
waaraan het echtpaar nog steeds met grote
dankbaarheid terugdenkt.
De heer De Ruig is in Aalsmeer vele jaren
ouderling van de Gereformeerde Kerk ge
weest, in welke kwaliteit hij ook zijn zil
veren jubileum heeft gevierd. Niet minder
actief werkzaam was hij voor de Anti-
Revolutionnaire Partij; onder meer als
voorzitter der Kiesvereniging te Uithoorn,
als secretaris van de Kring Haarlemmer
meer, als penningmeester van de Staten-
Centrale te Velsen en als bestuurslid van
de Kieskring Haarlem. Bij dit alles heeft
mevrouw De Ruig hem steeds met enthou
siasme terzijde gestaan en doordat beiden
nog over een grote dosis vitaliteit beschik
ken, bestaat er dus alle reden voor een pas
send feest. De inzet hiervan vormt de
receptie, welke Zaterdag 29 October 's mid
dags van 3 tot 5 uur wordt gehouden in het
Verversingshuis van het wandelbos „Groe
nendaal."
Op de Lange Herenvest in Haarlem,
nabij de Raamsteeg, zijn Woensdagmorgen
omstreeks elf uur een vrachtauto en een
personenauto met elkaar in botsing geko
men. De bestuurder van de vrachtwagen,
die aanvankelijk op de Lange Herenvest
reed, wilde naar links de Raamsteeg in
zwenken. De bestuurder van de achter
hem rijdende personenauto heeft dit waar
schijnlijk te laat opgemerkt en is tegen
de achterzijde van de vrachtauto gereden.
Beide wagens werden beschadigd, maar
persoonlijke ongevallen deden zich niet
voor.
De bestuurder van de personenauto, die
tijdens het onderzoek verdween, wordt
verzocht zich met de politie in verbinding
te stellen.
Twaalf maanden voor oplichting
Een 39-jarige fabrieksarbeider, die er
van verdacht werd een negentienjarige
jongen uit Haarlem voor een bedrag van
vijfentwintig gulden opgelicht te hebben,
werd vanmorgen door de Haarlemse recht
bank veroordeeld tot twaalf maanden,
waarvan vier voorwaardelijk.
Tegen hem was een gevangenisstraf van
acht maanden met aftrek van het voorarrest
geëist en de voorwaardelijke terbeschik
kingstelling van de verdachte aan de rege
ling.
ADVERTENTIE
Fijngesneden rauwe andijvie of Brussels lof
aanmaken met wat Livorno. Gezond en
lekker zo'n groentenschotel bij peulvruchten.
Zeer velen zijn Woensdagmiddag op de
begraafplaats „Zorgvlied" in Amsterdam
getuige geweest van de teraardebestelling
van het stoffelijk overschot van dr. J. J.
van de Belt, in leven directeur van de ge
neeskundige dienst van de gemeente Ede
en voordien arts in Haarlem en geneesheer
van de beide strafgestichten in Haarlem.
„Hij heeft stormenderhand aller harten
veroverd, zowel in Haarlem, als ook later
in Ede", zei burgemeester H. M. Oldenhof
van Ede, die als eerste afscheid kwam ne
men van deze „geroutineerde huisarts". De
heer Oldenhof schetste, hoe dr. Van de Belt
in een minimum van tijd de geneeskundige
dienst in Ede had opgebouwd, hetgeen hij
een „ongeëvenaarde krachtproef" noemde.
„Hij was niet alleen een medicus van for
maat, maar evenzeer een sociograaf van
formaat. Aanwijzingen uit rapporten van
zijn hand konden wij als het ware blinde
lings uitvoeren."
Namens de oud-patiënten uit Haarlem
sprak allereerst de heer D. H. J. van Eskert.
„Bij allerlei gelegenheden, zoals de viering
van zijn zilveren ambtsjubileum, begin Sep
tember 1951, zijn promotie tot doctor in de
geneeskunde in December 1952 in Amster
dam en zijn afscheid van Haarlem in Juli
1954 is hij door vele van zijn dankbare pa
tiënten omringd geweest, en geen van ons
heeft bij die gelegenheid vermoed, dat wij
nu reeds opnieuw bijeen zouden komen, nu
om voorgoed afscheid van hem te nemen",
zei de heer Van Eskert. „Hij was niet alleen
een groot geneesheer, maar ook een waar
vriend, wiens hulp niet louter uit woorden
bestond. De hem geschonken talenten heeft
hij vele malen vermenigvuldigd".
„Een best, trouw doktershart heeft opge
houden te kloppen", zo zei de heer J. La-
duc, sprekend namens personeel van de
strafgevangenis in Haarlem.
Nadat een oud vriend woorden van af
scheid had gesproken, karakteriseerde
dokter D. H. Hellema uit Haarlem dr. Van
ae Belt met diens eigen woorden „In mijn
werk interesseren me de ziekten, maar
vooral de mensen". „Hij was een waarlijk
groot mens, een waar christen van de daad
en daarmee heeft hij het hoogste doel
van het leven naar den geest bereikt", zo
zei de heer Hellema.
Eveneens namens de patiënten sprak de
dichteres Annie de HoogNooy. Zij zei,
dat „de dok" voor zijn patiënten een vriend
was geweest voor hun lichaam en ziel.
De heer W. Haverkort, sprekend namens
het personeel van het Haarlemse Huis van
Bewaring, haalde de woorden aan, die dr.
Van de Belt eens heeft uitgesproken met
betrekking tot de vaak niet gemakkelijke
gedetineerden: „Ik laat me liever een keer
bedriegen, dan dat ik een verkeerde diag
nose stel".
De heer J. Hörchner voerde het woord
namens de familie van de overledene. „Een
waarlijke mensenvriend te ontmoeten is een
zeldzaamheid. Hij, deze medicus van de
oude stempel, was er een. Met zijn ruste
loze geest was hij steeds bezig voor ande
ren. Hij was gehecht aan het leven, al zag
hij daar het betrekkelijke van in. Hij was
een lichtend voorbeeld van mensenliefde".
De plechtigheid in de aula, die ongeveer
een uur duurde, werd besloten met een toe
spraak door ds. W. Spliethoff van de Lu
therse gemeente. „Het licht, door hem ge
bracht, heeft veel vertroosting gegeven.
Niet klein, miezerig en achterbaks, maar
royaal en koninklijk is hij zijn weg ge
gaan", aldus ds. Spliethof.
Nadat de baar grafwaarts was gedragen,
werd voor het graf, dat intussen was over
dekt met kransen en bloemstukken, gedé-
fileerd.
Monument
Bij het actiecomité, dat verleden jaar in
de weer is geweest om dr. Van de Belt een
passend afscheid van Haarlem te bereiden,
bestaan plannen, op het graf een herinne
ringsmonument te plaatsen.
Dinsdag 1 November hoopt de heer A.
Voorneveld, besteller 1, Schalkwijkerweg
150, het feit te herdenken dat hij 40 jaar
geleden in dienst trad van het PTT-bedrijf.
De jubilaris is zijn loopbaan begonnen als
telegrambesteller op 1 November 1915 te
Haarlem; zijn aanstelling tot besteller volg
de in December 1920.
Na vele jaren in de bestelkring van de
stad zijn werk gedaan te hebben, kwam hij
in 1921 bij het overlijden van zijn vader,
die al verscheidene jaren de buitenbestel-
ling Zuid Schalkwijk had verzorgd, in zijn
plaats, tot volle tevredenheid van de be
woners aldaar.
Tijdens de oorlogsjaren is hij weer werk
zaam geweest in Haarlem, waar hij tot taak
had verkeerd geadresseerde stukken op
hun plaats van bestemming te brengen en
de laatste jaren was hij werkzaam aan het
hoofdkantoor, op het archief.
Het zal de jubilaris zeker niet aan be
langstelling ontbreken bij de receptie op
die dag, die gehouden zal worden van 4
t/m 5 uur in de cantine van het hoofdkan
toor Zijlstraat.
Gisteravond zijn de wedstrijden om het
Zilveren biljart voortgezet. „Rembrandt"
stond aanvankelijk nog twee punten voor
bij de aanvang van de wedstrijden. Deze
voorsprong heeft zij moeten afstaan. De
stand van de gespeelde wedstrijden in Haar
lem is 2727. Hof van Holland won namelijk
gisteravond met 64.
