„Vlees hooit erbij
Zandvoort heeft weldra een
honderdjarige in zijn midden
TAXI 1
DC
>0
Riool wat erzuiveri ngsinstallatie
maakt uitstekende meststof
„Jans de Kraaij" bleef heel fit
in een leven van zware zorgen
QO
Inrichting wordt door Heemstedes
burgemeester in werking gesteld
**j3rieven aan
de redactie
„Om wille van de smeer"
WASSERIJ DUYN
K.A.B.-toneelgroep met
„Nacht in de rimboe"
Toneel en muziek
voor de Stille Armen
Ensemble Benny Vreden
op propaganda-avond
van de V.P.R.O.
Schot uit windbuks
trof loodgieter
Op Donderdag 17 November
Het recht moet zijn
loop hebben
Winterfeest voor
bejaarden op 4 Januari
Stille armen Heemstede
Wensen der P.v.d.A.
inzake afbetalingsstelsel
Faillissementen
Dierenbescherming vraagt
maatregelen tegen onspor
tieve zeehondenjacht
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
O
Op 9 December hoopt Jannetje van der
Meij in Zandvoort haar honderdste verjaar
dag te vieren. Het register van de burger
lijke stand vermeldt, dat op 9 December
1855 Maarte van der Meij aangifte kwam
doen, dat zijn vrouw, Marijtje Bakkenhoven,
beiden óók reeds uit een oud Zand voorts
geslacht., het leven had geschonken aan een
welgeschapen dochter, die men Jannetje
noemde. Deze aangifte vermeldt tevens, dat
zij werd geboren des morgens om zes uur.
Het is hoewel de Zandvoorters over
het algemeen wel een hoge leeftijd berei
ken zelfs de oudste Zandvoorters niet
bekend, ooit een honderdjarige in hun mid
den te hebben gehad. Daarom wordt aan de
vierimig van dit feest natuurlijk grote aan
dacht besteed, waarvoor de voorbereidin
gen reeds worden getroffen, die echter voor
1901 en toen stond zij geheel alleen voor de
zorg voor haar drie kinderen, door welke
moeilijkheden zij zich met bewonderens
waardige kordaatheid heeft heengeslagen.
Een van haar zoons overleed intussen, zo
dat thans nog een zoon en een dochter uit
haar huwelijk in leven zijn.
Haar bijnaam „Jans de Kraaij" dankt zij
aan haar vader, die visser was op een
Zandvoortse bom, die de naam „De Kraaij"
droeg.
Reeds talloze toneelschrijvers hebben in
„de erfenis", hetzij dubieus of echt, de al
tijd weer dankbare stof voor hun blijspelen
gevonden, omdat zij hierin de menselijke
hebzucht meedogenloos aan de kaak kon-
de straks 100-jarige nu nog een geheim en den stellen. Ook Ed. J. M. Terlingen heeft
een verrassing moeten blijven.
Want Jannetje van der Meij, in Zandvoort
beter bekend als „Jans de Kraaij", geniet
gelet op haar hoge leeftijd, nog een goede
gezondheid. In September maakte zij op
nieuw de jaarlijkse tocht met de ouden van
dagen nog mee en genoot van alles, wat
haar deze dag geboden werd. Zij kan de
courant nog lezen zonder bi-il, interesseert
„Jans de Kraaij", vriendelijk en belang
stellend, zoals de Zandvoorters haar
kennen.
zich voor veel wat om haar heen gebeurt,
is nog vrij goed ter been en herinnert zich
nog héél veel uit haar jonge jaren. Zij is
het, die vertellen kan, dat zij het Noordzee
kanaal zag graven en dat zij de pieren van
IJmuiden heeft zien bouwen; die reeds ruim
30 jaar oud was, toen de trein naar Zand
voort ging rijden en ruim 40 toen de tram
werd aangelegd.
Haar gehele leven heeft zij in Zandvoort
gewond en het grootst aantal jaren bracht
zjj door in haar huidige woning, het café
Bluijs aan de Buureweg, links aan de kop
van de Kerkstraat, het café, dat thans wordt
voortgezet door haar zoon Jan en waar zij
vroeger zelf jaren lang het bier bottelde,
dikwijls tot laat in de nacht, wanneer zij
na het uitventen van de vis in Haarlem en
Bloemendaal en daarheen heen en terug
had gelopen, eerst haar gezin verzorgde om
zich daarna aan de café-beslommeringen te
wijden.
Zij huwde op 21 November 1885 in Zand
voort met de Zandvoorter Hendrik Bluijs.
Haar man overleed reeds op 29 December
ADVERTENTIE
•a.msteri>amsevaart20
MANGELWAS KANT EN KLAAR.
Binnen 4 dagen retour.
Nadat de toneelgroep „Door Eendracht
Sterk" zich enige tijd geleden als onder
afdeling van de Heemsteedse Katholieke
Arbeidersbeweging had losgemaakt, om de
werkzaamheden vervolgens onder de naam
„R.K. Heemsteeds Amateurtoneel" zelfstan
dig voort te zetten, kreeg regisseur Bob
Jansen de niet eenvoudige opdracht ten
behoeve van de K.A.B. een nieuw ensemble
te vormen. Deze groep heeft de gebruike
lijke moeilijkheden gehad, maar mag zich
thans in de morele steun verheugen van
bijzonder veel leden: de toeloop voor de
Zondag in het R.K. Verenigingsgebouw aan
de Herenweg gehouden toneelavond is zo
onverwacht groot geweest, dat de voorstel
ling Maandag moest worden herhaald.
Bij dit debuut toonde Bob Jansen zich
waarlijk voor geen kleintje vervaard door
het waagstuk te ondernemen met deze gro
tendeels ongeroutineerd§ krachten het
toneelspel „Een nacht in de rimboe" op de
planken te brengen. Volgens het program
ma zijn de beide auteurs, Pierre Dumaine
en Louis Bruet, leden van de „Société des
Auteurs et Compositeurs Dramatiques" te
Parijs, hetgeen nauwelijks als waarborg
voor kwaliteit kan gelden. Het stuk is
dramatisch allerminst sterk. De intrige
berust op het gedwongen verblijf van een
vijftal blanken en een inheemse bediende
in een verweerde hut in de Afrikaanse rim
boe, waar zich gedurende deze nacht dan
diverse emotionele gebeurtenissen afspelen.
De spanningen kunnen niet altijd door de
logica worden verklaard, omdat de raadsels
waarmee, dit heterogene gezelschap zich
ziet omringd, door de schrijvers te opzette
lijk werden geforceerd.
Het was daarom van Bob Jansen goed
gezien de nadruk bij deze voorstelling te
leggen op de beklemmende sfeer van het
oerwoud, waarbij een verantwoord gebruik
werd gemaakt van technische hulpmidde
len. die op de achtergrond de dreigende
aanwezigheid van roofdieren en menselijke
bosbewoners suggereerden. Het lijkt ons
niet gewenst op de diverse individuele
prestaties na dit eerste optreden reeds
détailcritiek te gaan uitoefenen, maar wij
kunnen toch ni,et nalaten hierbij vast te
stellen, dat de spelers zich tijdens de repe
tities voor het volgende stuk in de eerste
plaats moeten toeleggen op verbetering van
hun uitspraak en articulatie. Ditmaal ging
door onverstaanbaarheid nog teveel van de
tekst verloren. Wel mocht worden gecon
stateerd dat de ernst en toewijding voor
het toneelspel in ruime rftate aanwezig zijn,
gezien de resultaten welke met dit moeilijk
te spelen tropendrama werden bereikt.
dit klassiek geworden onderwerp weer
eens ter hand genomen voor zijn nieuwe
blijspel „Om wille van de smeer", waarin
zoals de titel reeds doet vermoeden, de
stroopkwast een der voornaamste attri
buten is. De katten die in dit stuk de kan-
deleer likken zijn Dora Blommensteyn en
haar dochters, bij haar voortdurende po
gingen suikeroompje Jacob Brocks gunstig
voor zich te stemmen; uiteraard alleen met
het oog op de te verwachten erfenis. Deze
houding is echter zo doorzichtig, vooral
omdat zij haar ware aard niet altijd kun
nen verloochenen, dat oom Jacob zich ging
pantseren met een harnas van cynisme
tegen alles wat vrouw is en de zonderling
ste theorieën over de liefde en het huwe
lijk gaat verkondigen. Toch is hij bij dit
alles allerminst een mensenhater gewor
den, maar hij geeft er nu eenmaal de voor
keur aan zijn goede daden in stilte te be
drijven. Zoals bijvoorbeeld neef Max Blom
mensteyn mag ondervinden, die zich met
Dora's huichelarij niet heeft ingelaten. Als
oom Jacob dan in het derde bedrijfge
storven is, blijkt hij zijn nalatenschap met
een grimmige humor zodanig te hebben
verdeeld, dat de erfgenamen allen loon
naar werken krijgen; waardoor het testa
ment beurtelings blijdschap of de nodige
teleurstelling veroorzaakt.
Een tamelijk mager gegeven dus, dat de
schrijver door het inlassen van een aantal
nevenintriges toch nog enige fleur wist te
verlenen; al heeft het resultaat zich dan
ook niet boven het middelmatige kunnen
verheffen. De schuchtere minnaar Josef
Donders is bijvoorbeeld wel een bijzonder
weinig origineel blijspeltype. Dit neemt
niet weg dat de werkende leden van de
Heemsteedse toneelvereniging „Nut en Ge
noegen" in het betreffende stuk een dank
baar benutte aanleiding hebben gevonden,
haar donateurs in hotel „Het Wapen van
Heemstede" twee amusante Zaterdagavon
den te bezorgen. Het is tevens een sympa
thieke gewoonte geworden een middag
voorstelling te organiseren voor de Heem
steedse bejaarden, waarvan door de leden
van de plaatselijke afdeling van de Alge
mene Bond voor Ouden van Dagen steeds
een dankbaar gebruik wordt gemaakt.
Bij de opvoeringen, die onder regie van
de heer L. Beek waren voorbereid, wist
vooral Hanny Beek zich voor de lach ga
rant te stellen als de onverstoorbaar-vast
houdende Kea Captijn, welke vermakelijke
oude tante van haar een puntige typering
verkreeg. Herman Booms' was de stugge
oom Jacob; een vertolking, waarin het cy
nisme en de goede inborst van dit karakter
in de juiste verhouding werden weerge
geven. Rita Beck en Martin Beek speelden
het echtpaar Blommensteyn, eveneens met
een goed aangevoeld contrast, welke familie
werd gecompleteerd door Adri Carpentier
en Janny van der Werff, als de levendige
dochters. De schuchtere vrijer Josef Don
ders vond in Piet Leuven een niet minder
amusante vertolker, naast wie Bertha
Blommensteyn, het voorwerp van deze
stuntelige adoratie, meer vrijheid van be
wegen had ten toon kunnen spreiden. Met
Wim Koopman en Leen Lieshout werd deze
blijspelbezetting gecompleteerd.
De Katholiege Land- en Tuinbouwbond
LTB houdt op Maandag 28 November in
gebouw Sit. Bavo te Haarlem zijn algemene
bondsvergadering. Na afloop van het huis
houdelijke gedeelte van de vergadering zal
mr. T. Brouwer, algemeen secretaris van de
KNBTB, een voordracht houden over het
onderwerp „De betekenis van de agrarische
sociale voorlichting".
Het Heemsteedse Fanfarekorps „Excel
sior" wist opnieuw een grote belangstelling
te trekken voor de traditioneel geworden
jaarlijkse muziek- en toneelavond, welke
Zaterdag in het Sportpark-restaurant ten
bate van de Heemsteedse Stille Armen ge
houden werd. Voorzitter-dirigent L. ter
Braake sprak in een kort openingswoord
zijn niet geringe voldoening uit over een
dergelijk verheugende opkomst van het pu
bliek, waarna hij zijn dank betuigde aan
allen, die door hun belangloze medewerking
deze avond mogelijk hebben gemaakt. Zoals
de R.K. Toneelvereniging „Heemsteeds
Amateur Toneel"; de exploitante van het
Sportpark-restaurant: de heer Theo Don-
kerjo, die de balleiding zou verzorgen; de
heer J. Loerakker, die met zijn orkest de
dansmuziek voor zijn rekening nam en de
verschillende winkeliers, waarvan men
voor het kienspel diverse prijzen ontvangen
had.
Daarna was het de beurt aan het fanfare
corps, dat onder leiding van zijn dirigent,
de heer L. ter Braake verschillende marsen
en concertnummers ten gehore bracht. Het
corps bepaalde zich hierbij tot diverse suc
cessen, die bij een vorige gelegenheid al
eens door onze muziekmedewerker werden
besproken, zodat wij thans kunnen vol
staan met de vermelding, dat het korte con
cert met de grootste aandacht door het pu
bliek beluisterd werd. Het was daarbij van
de heer Ter Braake een bijzonder sympa
thieke geste zijn dirigeerstaf aan het slot
over te dragen aan de tachtigjarige Reinier
van 't Hoff, oud-dirigent van „Excelsior,"
die met zichtbare voldoening de „Pelikaan
mars" nog eens dirigeerde. Het publiek
beloonde dit wederoptreden met een lang
durige en daverende ovatie.
De R.K. Toneelvereniging „Heemsteeds
Amateur Toneel" leverde als haar aandeel
tot, het slagen van deze avond een opvoe
ring van „O, die mannen!", klucht in twee
bedrijven door G. Mielke; waarvan het
genre niet beter kan worden gekarakteri
seerd dan door te vermelden, dat het hier
de zoveelste kwade schoonmoeder betreft,
wier diep in de spreekwoordelijke pantof
fel gestoken echtgenoot uitgerekend „Habe-
kuk" moet heten. Het is met behulp van
zijn over meer moed beschikkende schoon
zoon, dat hij een strategische aanval onder
neemt op de dictatoriale macht van zijn
echtgenote, welke escapades dan het ver
dere verloop van dit stukje bepalen. Was
de klucht op zichzelf dus al bijzonder wei
nig opmerkelijk; dit gold steliig niet voor
de spelers, die onder regie van de heer J. J.
Schelvis van deze verzamelde nonsens een
verrassend vlotte opvoering gaven. Het
werd daardoor een vermakelijke voorstel
ling. De heren J. van Wees en J. Velst
vormden als de eerst zo timide schoonpapa
en de voortvarende schoonzoon 'n kostelijk
stel deugnieten, dat de met een kluchtig
aplomb gespeelde dragonder-schoonmoeder
van mevrouw T. van WeesWeyers over
tuigend op de knieën wist te krijgen. De
dames R. Spek en T. Schelvis lieten zich
daarbij als het charmante zusje en de bru
tale dienstbode evenmin onbetuigd.
Op een door mej. ds. L. A. van der Voort
geopende propaganda-avond van de V.P.
R.O. in het Minerva Theater te Heemstede
heeft het Ensemble Benny Vreden het ca
baretprogramma „Post voor u!" vertoond.
Aan alle bezoekers werd de gelegenheid
geboden hun mening hierover op een klein
formulier kenbaar te maken. Ik heb een
greep in de bus met alle in de pauze ver
zamelde strookjes mogen doen: de lectuur
daarvan liet er geen twijfel aan bestaan
dat deze voorstelling een groot succes moet
worden genoemd. Kostelijk, beschaafd en
geweldig leuk waren enkele der telkens
terugkerende termen van waardering. Als
men dit alles nu van het tweede deel had
gezegd, zou ik dit enthousiasme nog enigs
zins kunnen begrijpen. Het eerste kan ik
nauwelijks hoger dan met „niet onaardig"
prijzen.
Uit dit alles blijkt wel, dat de leiding van
de V.P.R.O. een goede keuze heeft gedaan
door aan Benny Vreden de verzorging van
de propaganda-avonden op te dragen. Hij
beschikt blijkbaar precies over de toon, die
in de smaak valt bij een publiek dat niet
intensief aan het uitgaansleven deelneemt.
Eerlijk gezegd vond ik de zogenaamde
„black-outs" bijzonder flauw en ook de
aaneenschakeling van anecdotes bij wijze
van conférence weinig spiritueel, al waren
er soms wel grappige woordspelingen bij.
De ten gehore gebrachte liedjes aan de
vleugel vormden het beste onderdeel van
zijn optreden.
Het hoogtepunt van deze kleine revue
was stellig de (mede dank zij een geestige
tekst van Hans de Vries) voortreffelijke
„studio-rondleiding" door Piet Ekel, die
zich als een bekwame imitator van beken
de stemmen ontpopte. Kitty Knappert ver
sierde haar chansons met soms overdadige,
doch vaak ook heel toepasselijk-dwaze
dansbewegingen. Haar solo „Druk werk"
met imaginaire partners was werkelijk zeer
geslaagd. Verder werkte Joelde van der
Valk met enkele liedjes en in de korte
schetsjes mee. D. K.
A mateurtoneel
ADVERTENTIE
De Haarlemse politie heeft proces-ver
baal opgemaakt tegen een drieëntwintig
jarige bankwerker, verdacht van het ple
gen van baldadigheid. Zaterdagmiddag om
kwart over een werkte een drieënvijftig
jarige loodgieter op een dak aan de Jan
Nieuwenhuizenstraat te Haarlem en voelde,
dat er iets tegen zijn hoofd kwam. Een
v/onde ontstond bij het linker oor en de
loodgieter stelde zich in verbinding met
zijn huisarts, die de raad gaf naar het Sint
Elisabeths Gasthuis te gaan, daar hij ver
moedde, dat er een hard voorwerp in de
huid was gedrongen. Aangetroffen werd
een loden kogel, geschoten uit een wind
buks. De politie werd hiervan op de hoogte
gesteld en kwam na onderzoek tot de con
clusie, dat een schot gelost moest zijn uit
een perceel aan de Brouwersstraat. De
bankwerker bekende op Zaterdagmiddag
gemikt te hebben op een stukje lood, dat
op een dak waar de loodgieter werkte, lag.
Toen hij schoot stak de loodgieter zijn hopfd
boven het dak uit. De buks is in beslag ge
nomen.
ADVERTENTIE
Geniet nu van rookworst van de slager
Elke dag vers uil .eigen-rokerij
Hoe 't ook zij
Publicatio van dft.verenigde i'ager» in Haarlem en omstreken.
Op Donderdagmorgen 17 November zal
de rioolwaterzuiveringsinstallatie achter de
terreinen van dei gemeentereiniging aan de
Cruquiusweg in Heemstede, officieel in be
drijf worden gesteld door de burgemeester
van Heemstede, mr. A. G. A. ridder van
Rappard.
De bo'-wplannen voor deze installatie, die
een einde zal maken aan de kwalijke geu
ren, die vooral de omwonenden van de
Haven reed's jaren lang grote ergernis heb
ben bezorgd, werden in overleg met de
dienst Openbare Werken van Heemstede
ontworpen door het ingenieursbureau Dorr-
Oliver N.V. De hoofdaannemer van de
bouwwerken was J. P. A. Nelissen, aan
nemingsbedrijf N.V. te Haarlem. Met de
bouw werd begonnen in Mei 1954.
Het hoofdgebouw bevat onder meer een
pompenkelder met daarboven een machine
hal, een transformatorruimte met labora
torium en werkplaats en verder douches
en een hal. Via dit pompgebouw met zijn
vijf pompen, die een gezamenlijke capaci
teit hebben van achttienhonderd kubieke
meter per uur, wordt het rioolwater, dat
uit het stamriool is aangevoerd, van zand'
ontdaan en naar het grote voorbezinkings-
bezonken slib weer naar een verdiept bin-
nengedeelte voert, waar het in een grote
put wordt opgevangen. Het gezuiverde wa
ter wordt daarop naar het Spaame geleid.
Het bassin heeft een doorsnee van 25 meter
en een inhoud van 1300 kubieke meter.
Tot het complex behoort ook een twaalf
meter hoge ronde slibgistingstank, die dient
om het achtergebleven slib op te vangen en
een speciale bewerking te doen ondergaan.
Een gedeelte van het slib wordt vernietigd
door middel van de hierin reeds aanwezige
zure bacteriën, die op een temperatuur van
dertig graden worden gebracht, zodat zij
zich hier onder de meest gunstige omstan
digheden kunnen ontwikkelen. Het reste
rende slib wordt afgexvoerd naar veertien
grote slibvelden, waar het is opgesloten
tussen betonwanden met drainageleidingen.
Hier wordt het gedroogd en later gebruikt
als een voortreffelijke meststof voor de
Heemsteedse plantsoenen. De gassen, die
zich in de slibtank ontwikkelen, worden
opgevangen en gebruikt voor de verwar
ming van hoofd- en bijgebouwen.
De N.V. Nelissen heeft ter gelegenheid
van de in bedrijfstelling van de rioolwater
zuiveringsinrichting een keurig uitgevoerd
boekje doen vervaardigen met een toelich
ting van de directeur van Openbare Wer-
bassin geleid, waar een roerinstallatie hetken in Heemstede, ir. E. A. Bierdrager.
De toneelvereniging „Vondel" bracht
Zaterdagavond in het gebouw Sint Bavo
voor het voetlicht: „Het recht moet zijn
loop hebben", een spel van Bert Peets. De
voorstelling werd in het begin onver
staanbaar gemaakt door een aantal bal
dadige jongelieden die op zeer rumoerige
wijze van hun aanwezigheid blijk gaven.
Het spel moest op een tumultueus ogen
blik zelfs worden onderbroken om de
voorzitter gelegenheid te geven de onbe
kende rustverstoorders vermanend toe te
spreken.
Het recht heeft in dit stuk zijn beloop
gehad, daar heeft de schrijver voor ge
zorgd, of de regisseur het spel recht heeft
gedaan is een kwestie die meer aandacht
verdient.
Het was te merken dat het toneelspelen
de groepje met enthousiasme geladen was
en ook durf en flair bezit om een goed
figuur op de planken te kunnen slaan. Het
kwam er echter, enkele momenten uitge
zonderd. niet geheel uit.
Te vaak stonden de spelers er „schutte
rig" bij en de mise-en-scène liet veel te
wensen over: er zat te weinig beweging in
de scènes: vele situaties verstarden. Een
betere regisseur zou de goede kwaliteiten
welke deze groep ongetwijfeld bezit, eruit
gehaald en benut hebben, waardoor wel
licht een soepeler opvoering was ontstaan
Het recht dat zijn beloop krijgt, staat
aan de zijde van een oude boekhouder die
drie jaar onschuldig in de gevangenis ge
zeten heeft. De diefstal welke hem tenlaste
was gelegd, werd in werkelijkheid ge
pleegd door een jonge zoon van de eige
naar der firma waar hij werkte. De jeug
dige dader heeft zijn moeder een jaar na
de diefstal alles bekend, maar uit moeder
liefde verzuimde zij de zaak alsnog recht
te zetten. Door een bijkomstige verwikke
ling hiertoe gedreven, moet zij thans alles
bekennen.
Aanvankelijk eist het onschuldig slacht
offer, verbitterd door drie jaren gevange
nisstraf, wraak, doch tenslotte krijgt deze
affaire nog een waardig einde.
Mevrouw R. van Honswijk, als mevrouw
Wedekind, de moeder van de jonge diet
liet een over het algemeen geloofwaardige
creatie zien. De heer Dirkse in de rol van
de rondborstige oom Karl, kenmerkte
zich door een vlotte en natuurlijke manier
van spelen, iets dat men ook van mevrouw
C. Shotvanger, als Thea, de dochter van
de boekhouder, kan zeggen.
Ernst Bulau, de boekhouder, werd dooi
de heer G. Kaldenbagh goed getypeerd, al
legde hij het zielige element er in het be
gin wel wat te sterk op.
Van de drie zoons Wedekind had de heer
S. Domper, als Herbert de advocaat de
grootste rol, maar jammer genoeg miste
men vaak bij hem wat (toneel)-oom zo
aantrekkelijk maakte: flair. Hier en daar
kwam het er wel eens door, maar daar
bleef het bij.
De ovérige rollen kwamen goed uit de
verf en wanneer de spelers meer ervaring
hebben opgedaan zullen de nog sluime
rende talenten ongetwijfeld meer kans
hebben om zich te ontplooien.
H. S.
Maandagavond hield het bestuur van de
Stichting Adoptie Commissie Bejaarden
een vergadering onder leiding van haar
voorzitter de heer J. W. Th. Fibbe sr. ter
voorbereiding van het halfjaarlijkse feest,
dat op 4 Januari aan ongeveer 2000 be
jaarden zal worden aangeboden. Dit win
terfeest zal worden gegeven in het Ge
meentelijk Concertgebouw te Haarlem.
Ook nu weer zal wegens het grote aantal
bejaarden een middag- en een avondvoor
stelling op het programma staan. De leider,
het bestuurslid de heer F. Vink, heeft weer
een goed programma in voorbereiding.
Henriëtte Davids en andere bekende ar-
tisten zullen de bejaarden een onvergete
lijke avond brengen.
Het Rode Kruis, geholpen door vele da
mes en heren die zich met hun auto be
schikbaar stellen, zullen weer zorgen, dat
ongeveer 250 invaliden de voorstelling
kunnen bijwonen.
Niettegenstaande het feit, dat zich steeds
meer bejaarden aanmelden, ziet het be
stuur met behulp van vele goede gevers
steeds kans het vele geld bijeen te brengen.
Het bestuur blijft vasthouden aan de, van
het begin af gevolgde stelregel dat de be
jaarden niets behoeven te betalen.
ADVERTENTIE
f 2.25-fl 2.50
Evenals vorige jaren zal in Heemstede
een inzameling worden gehouden voor
stille armen in die gemeente.
Het comité, waarvan de burgemeester,
mr. A. G. A. ridder van Rappard, voorzit
ter, de heer E. J. van Lent, secretaris en
de heer A. van Wingerde, penningmeester
is, doet dan ook weer een dringend beroep
op de inwoners van Heemstede een bij
drage voor dit doel af te zonderen.
Helaas zijn er nog altijd velen, die ge
holpen moeten worden en daarom vraagt
het comité de hulp van ieder, die tot hel
pen in staat is. Het comité zal gaarne op
gaven ontvangen van de namen en adres
sen van personen van wie men meent dat
zij voor een uitkering in aanmerking die
nen te komen.
Men kan bijdragen storten op postgiro
rekening no. 153308 van de heer A. van
Wingerde, of aan hem persoonlijk afdragen
ten raadhuize, dan wel aan zijn woning
Antonis Duycklaan 12.
De heer A. Moser, die Maandagavond
voor de afdeling Bloemendaal van de Partij
van de Arbeid een lezing zou houden over
„Europa na Genève" was door familie
omstandigheden verhinderd. De voorzitter
van de afdeling, de heer H. Stapel, had
echter de heer F. Falkeisen van het weten
schappelijk bureau van het NW bereid
gevonden, een inleiding te houden over
„Het afbetalmgsstelsel". De heer Falkei
sen citeerde aan het begin van zijn inlei
ding enkele cijfers van het Centraal Bnreau
voor de Statistiek. In het begin van dit jaar
werd in ons land ruim een procent van het
nationale inkomen besteed aan het kopen
op afbetaling, dat is in geld uitgedrukt on
geveer tweehonderdvijftig millioen gulden.
Bij de twee procent van België en Zwitser
land, de vijf procent van Duitsland en de
acht procent van Amerika steekt dit cijfer
nog gunstig af. In ons land wordt momen
teel tachtig procent van de bromfietsen,
zevenentachtig procent van de stofzuigers
en vijfenveertig procent van de scooters op
afbetaling gekocht. Het afbetalmgsstelsel
dat tot voor kort in zeer brede kring werd
veroordeeld, begint nu allerwegen terrein
te winnen. De heer Falkeisen achtte d'it J
zeker niet zonder gevaar. Een door de
Tweede Kamer benoemde commissie heeft
een aantal aanbevelingen gedaan om het
afbetalingsstelsel in bepaalde banen te lei
den, en ook het NW heeft zich over dit
vraagstuk beraden. Het NW staat-niet af
wijzend tegenover de afbetaling; zij streeft
naar oprichting van een centraal informa
tiebureau waar kopers en verkopers gere
gistreerd worden. Hierdoor zouden overcre-
ditering waarvan spreker enkele voor
beelden noemde en malafide verkoop
organisaties kunnen worden uitgebannen.
Het NW pleit verder voor een regelmatig
accoutantsonderzoek om de hoge rente
(soms wel 20%) op de juistheid te contro
leren, een wettelijke regeling voor afbeta
lingskopen, een betere voorlichting van het
publiek en een algeheel verbod van de
colportage-verkoop. Deze vorm van „aan
smeren" noemde spreker uit den boze, om
dat het juist de economisch zwakken zijn,
die hieraan geen weerstand kunnen bieden.
Gezien het grote aantal verkoopzaken voelt
het NW voor een vergunningenstelsel
onder controle van de PBO-lichamen.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd door verscheidene aanwezigen
gebruik gemaakt. De heer Stapel deelde
tenslotte mee dat de algemene ledenverga
dering van de afdeling zal worden gehou
den op Woensdag 14 December.
De rechtbank .te Haarlem heeft op Dins
dag 15 November 1955 geen faillissementen
uitgesproken.
Wegens gebrek aan actief werd op Dins
dag 15 November 1955 opgeheven het fail
lissement van:
J. in 't Hol. schilder, wonende te Zaan
dam. Vlielandstraat 53. Rechter-commissa-
ris: mr. N. Reeling Brouwer. Curator: mr.
D. Aten. advocaat en procureur te Zaandam.
Bij vonnis var de rechtbank te Haarlem
van Dinsdag 15 November 1955 is, na gedaan
verzet vernietigd het vonnis dier rechtbank
van 8 November 1955, waarbij K. J. Keers,
corrector, wonende te Badhoevedorp, ge
meente Haarlemmermeer, Pelikaanstraat 18,
in staat van faillissement is verklaard, met
benoeming van mr. G. J. H. de Leeuw, ad
vocaat en procureur te Haarlem, tot curator.
Wegens liet verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is op 15 November 1955
geëindigd het faillissement van de firma
De Nagtegaal en Zoon, gevestigd te Heem
stede, Vondelkade 2 en haar enige firmant:
W. J. de Nagtegaal, wonende te Heemstede,
Vondelkade 2. Rechter-commissaris: mr.
J. P. Petersen. Curator: mr. E. M. J. Min-
derop, advocaat te Aerdenhout.
De Nederlandse Vereniging tot Bescher
ming van Dieren heeft naar aanleiding
van klachten over de onsportieve uitoefe
ning van de jacht op zeehonden op Texel
en vooral in de Zeeuwse stromen, de mi
nister van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening verzocht een einde te maken
aan de jacht op zeehonden in Zeeland bij
wijze van vacantiegenoegen, voorts het
aantal jachtacten op zeehonden drastisch
te beperken en extra controle te doen uit
oefenen door de politie, opdat onnodig
dierenleed wordt tegengegaan.
lVerkort weergegeven)
Verkeer. Ondergetekende is geen pes
simist, ook niet iemand die op alle slakken
zout legt, maar dit moet mij toch van het
hart. Betreffende het gevaarlijke verkeer:
Ik rijd dagelijks auto bezadigd en net; be
leefd en voorzichtig. Dagelijks rijd ik mét
de auto tweemaal over de Rijksstraatweg.
Wat ik dan meemaak en zie van fietsers en
voetgangers is bar. Zij spelen met hun
leven en schelden clan nog op de automo
bilisten.
Men ziet op de Rijksstraatweg zelden
auto's tegen elkaar. Het zijn doorlopend
fietsers en voetgangers, die ongelukken krij
gen. Zou er niet een klein steekje aan deze
weggebruikers los zitten? En zou hun niet
wat meer beleefdheid bijgebracht kunnen
worden? Ik maak het zo dagelijks mee.
EEN HEER IN HET VERKEER
Verkeer II. Regelmatig nemen NZH-
bussen, die onder het Oostelijke viaduct bij
het station doorkomen om zich op de Zui
delijke rijbaan van het Stationsplein op te
stellen, de bocht zodanig, dat ze het trot
toir bij de vroegere fabriek van Beijnes,
hoek Jansweg vrijwel raken. Voetgangers
die van de Jansweg, bij het einde van het
hekje willen oversteken, moeten terug
springen, men kan immers de bus op het
allerlaatste moment zien aankomen.
J.
