BRINKMAN
LIVORNO
8
Gematigde motie in Velsens raad
rakelde kwestie oud-IJmuiden op
HOENDERDOS
KOLEN
Tempels van board en paarden
van pakpapier
VOLKSWAGENVERHUUR
van LENT's Autobedrijven
In „Bloemlust" te Lisse staan
vele hyacinten te geuren
Kerkconcert door
mannenkoren
CHEVROLET 1956
Speciale Kerstmenu's
Lentetuin in de winter
Duyvis'
Mooie Kerstliederen in
de Bilderdijkzaal
L. D. Burneel 40 jaar
bij reinigingsdienst
Hoe Harry Bakker van het Rembrandt-
theater „gevel-artist" zverd
Etagewoningen „Blinkert"
in Januari gereed
Burgerlijke Stand
van Haarlem
„Donkere Kerstmis" bij
de Protestantenbond
in Heemstede
Aannemer door Haarlemse
rechtbank vrijgesproken
Prachtig orgelspel door
Albert de Klerk
Reukloze Knoflox is groen
Openstelling postkantoor
voor busrechthouders
Restaurant
Iti het begin: drie man
voor heel Heemstede
Tentoonstelling etsen
en tekeningen Rembrandt
jju IN DEK DAG 22 ÜECbMBER 1955
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSGHE COURANT
ERGENS OP DE EERSTE éTAGE van
het Rembrandt-theater passeert de bios
coopbezoeker, op weg naar zijn fauteuil-
de-balcon, een deur met het onverbidde
lijke opschrift „Verboden Toegang".
Oudere habitué's van Rembrandt herin
neren zich nog wel hoe men daar vroeger
in de pauze een kleintje koffie en een
sigaar genieten ging, maar na de oorlog
ciing de deur op slot. De vele voorstellin
gen per dag lieten geen tijd meer voor
knusse koffiepauzes en de foyer werd tot
dienstvertrek gedegradeerd. Aanvankelijk
diende zij alleen als een soort van rom
melzolder, maar in 1953 kreeg Harry Bak
ker, zoon van de directeur, een idee. „Kijk",
zei hij tegen zijn vader, „we hebben nou
een nieuwe voorpui en we hebben een
ongebruikte koffiekamer. De pui schreeuwt
als het ware om goede reclame voor de
films die we vertonen - en in de foyer
gaan we die reclame maken; wijzelf. Meer
"dan levensgrote, geschilderde facies van
filmsterren, kleurige tafrelen van massa
scènes en alles wat verder maar als blik
vanger kan dienen".
DE OUDE HEER BAKKER, fronsend
boven de enorme sigaar die hem overal
en altijd vergezelt, zag er aanvankelijk
niet veel brood in. Hij kende zijn zoon als
een geestdriftig kunstschilder, wiens stil
levens grif verkocht werden. Maar om een
gevel van acht bij acht meter van pak
kende reclamebeelden te voorzien, dat was
heel wat moeilijker werk, vond hij. Maar
tenslotte kon het geen kwaad dat Harry
eens toonde wat hij ervan terecht bracht
- en hoofdschuddend gaf Bakker senior
zijn toestemming.
En zo betrok Harry de verlaten foyer,
kocht plakkaatverf, board en triplex en
prutste daarmee in veertien dagen tijds
zijn eerste gevel-reclame in elkaar: een
kleurige fries met de aankondiging van
de befaamde Duitse superproductie uit die
dagen, de operettefilm „lm weissen Rössl".
Uit het meters-lange tableau sprong een
reusachtig plastisch paard naar voren, ge
boetseerd uit lijm, gips en proppen pak
papier en zo natuurgetrouw vgn vorm en
expressie, dat de heer Bakker senior, toen
hij het kunstwerk aanschouwde, zijn zoon
verbaasd de vraag stelde: „Heb jij dat
werkelijk zélf gemaakt?"
Toen het witte ros boven de gevel van
Rembrandt verscheen, veroorzaakte het
een ware oploop van bewonderende voor
bijgangers. De film zelf werd een succes
en Harry moest maar doorgaan, zei papa.
En hij ging door. Eerst alleen, later met
de toegewijde assistentie van zijn geest
driftige helpster Liza Lenzen („Ik ben ook
maar toevallig komen aanwaaien, maar
zou geen ander vak meer wensen") en met
de portier Jan Gimpel, die zich als een
vlot en vaardig letterschilder ontpopte.
Komt er een nieuwe film die zich voor een
wat grootser presentatie leent, dan gaat
Harry eerst de trade show (met een lelijk
Nederlands woord „voorvertoning" gehe
ten) zien, maakt een schets en een schaal-
maquett.e van een der meest spectaculaire
crr-nes en overlegt dan met zijn helpers,
hoe en waaruit men die voorstelling op
«'are grootte kan realiseren. Daarna begint
dan het zagen, timmeren, plakken en het
■schildeken. dat het driemanschap weken
lang dikwüls tot laat in de nacht bezig
houdt, want on de dag van de première
moet het «'rochtsel op de gevel prijken,
hoe dan ook.
OVER DAT „hoe dan ook" kan Harry
wel het een en ander vertellen. „Dikwijls
stonden wij voor schijnbaar onoverkome
lijke problemen: Ik ben geen figuur - en
nog minder een portretschilder, maar
maakte toch welgemoed conterfeitsels van
filmhelden en diva's in allerlei verleide-
ADVP.PTENTJE
HET KLINKT WEL HARD
MAAR TOCH IS HET WAAR
EEN DRONKEN CHAUFFEUR
IS EEN MOORDENAAR
V.A.S
Naar aanleiding van de ingebruikneming
van de 44 vrije huisjes aan de Blinkert-
laan van het complex „De Blinkert" van
de Algemene stichting voor huisvesting
van bejaarden kunnen wij nog meedelen,
dat de 32 beneden- en bovenwoningen in
de Rockaertshof wellicht aan het eind van
Januari of, wanneer het met het weer en
het werk tegenloopt begin Februari be
woond kunnen worden.
De bewoning van de 54 kamers in het
verzorgingshuis (veertig alleenstaande be
jaarden en veertien echtparen) is natuur
lijk afhankelijk van het gereed komen van
het verzorgingshuis. Over het tijdstip daar
van lopen de meningen uiteen. Aan de
voorzichtige kant gerekend, kan het, zoals
wij schreven, pas Augustus worden, wan
neer alles een vlot verloop heeft kan die
termijn misschien twee maanden worden
vervroegd.
lijke standen, omdat het nu eenmaal moest.
Vaak, zoals voor „Quo Vadis", bouwden
wij hele antieke tempels, compleet met
wagenrenners uit bordkarton en triplex,
acht meter hoog en acht meter breed, op
een grondvlak van nauwelijks een meter
breedte. Het materiaal was behoorlijk wa
terdicht gemaakt - natuurlijk ook „in eigen
beheer" - maar hoe het gevaarte zich hou
den zou, wanneer er een flinke storm zou
opsteken, was een open vraag. Wel ver
ankerden wij het hele stuk stevig in de
gevel, maar stel je voor, dat er ineens een
moot van zo'n tempelpilaar afgescheurd
werd; dan hadc'en wij het hele geval zo
kunnen weggooien.
Eenmaal is het gebeurd, bij een tableau
voor een film over het leven van Verdi.
Ook daarvoor hacden wij een imposante
Egyptische tempel gemaakt, een hoofd-
requisiet uit de opera Aïda. maar net had
den wij het geval met veel moeite opge
hesen en vastgemaakt, of het kwam met
een dreunende slag naar beneden. Geluk
kig was het nacht en de Grote Markt ge
heel verlaten, anders waren er misschien
nog slachtoffers gevallen ook. De enige
getuigen waren een paar politie-agenten
op avondronde en die hebben ons ijverig
geholpen de schade weer te herstellen.
Bakker en zijn helpers hebben sinds
1953 al een achttien tal grote gevelreclames
gemaakt. Nog steeds doen zij alles zelf en
omdat het niet duur mag kosten gebrui
ken ze bij voorkeur oud materiaal, dat
telkens weer opgelapt, aan elkaar geplakt
en opnieuw beschilderd wordt. „Voor de
Moulin Rouge", zo vertelt Harry Bakker,
„maakten wij een typisch Parijs Quartier-
Latin-straatje (een cancan-danseres zou
ons deugdzame Haarlem niet „genomen"
hebben). En koud stond het ding op de
gevel, of er kwam1 een meneer uit Kam
pen binnenstappen, die het hele tableau,
kopen wou om het op een tentoonstelling
of een winkelweek in zijn geboortestad te
pronk te zetten. Hij bood een heel bedrag
en het heeft ons een uur gekost hem er
van te overtuigen, dat wij het niet ver
kopen wilden.
Maar hoeveel succes zijn scheppingen ook
hadden, Bakker is een perfectionist en wil
alles steeds beter, „echter" en pakkender
hebben. Voor de natuurfilm „Het Grote
Avontuur" maakte hij uit linnen en latjes
een bosdécor, dat echter terwille van ce
sfeer niet met namaak-dieren gestoffeerd
kon worden. Dagenlang zijn zij toen ge
drieën aan het speuren geweest naar op
gezette dieren totdat ze bij opkopers en
op rommelmarkten een voldoend aantal
meest zwaar gehavende exemplaren op de
kop getikt hadden, die Bakker ook zelf
weer „restaureerde". En zoveel opzien had
onze „dierenrage" bij de tweedehands
scharrelaars gebaard, dat wij nog weken
later van heinde en ver aanbiedingen van
opgezette beesten, waaronder zelfs een
complete giraffe, kregen!"
Vannacht legt het drietal de laatste
hand aan de reclame voor de Kerstfilm,
een nieuwe gekleurde Cinemascope-versie
van de aloude „Fledermaus". Een gedeel
te van het tableau - voorstellende de met
wingerdranken versierde terrassen van de
balzaal - ziet men op de bijgaande foto.
Harry Bakker. Liza Lenzen en portier
Gimpel zullen er nog tot laat in de nacht
druk mee zijn, maar morgenochtend
pronkt het in al zijn kleurige glorie boven
de ingang van het Rembrandt-theater.
daar kunt ge staat op maken. En ge moet
al sterk in uw schoenen staan als ge deze
suggestieve reclame kunt weerstaan en
niet eens een kijkje in de hall gaat nemen,
waar de foto's van ce Fledermaus hangen.
En daarom is het tenslotte allemaal be
gonnen.
HAARLEM. 21 December 1955
ONDFRTROTTWD: 21 Der., P. den Hollan
der en A. Be'-khnut: A. J. BerrnrRe en F. H
van Dalen; C. Farmsen en J. M. van den
Ber"; P. L. E Deriiks en A. E. M. Balm:
D. P. Ooyevanr en P. M. Ruurda: R. van
Ze^geren en I. M. Klauwers: H. P. van de
Poll en W. M. Verdoes: K. van Oudheusden
en G. Brouwer: N. P. Ransijn en J. M. Jan
sen: r F. M. Louwerens en M. M. van Rijn;
W. E Feenstra en B. L. Walter; O. F. Stale-
man en L. M Tjaden: A. F. L. Hackfoort
en W M. van der Ende: B. H. Grotegoed en
L. Paap; W. Jansen en M. Punt: J. L. Witte
en L. Schenau; L. Vermeule en F. J. de
Ttries; Jhr. D. J. H. N. den Beer Poortu-
gael en C. M. E. van der Maesen.
GEHUWD: 21 Dec., A. I. Wesselingh en
J. M. P. Peeters; F. C. Smit en H. J. van de
Kerkhof; A. W. Verbruggen en A. M. H.
Willemse; D. de Boer en M. J. Koning; H. W.
van der Kroft en C. H. Th, Smit; H. M. G.
Kroes en L. van der Horst.
BEVALLEN van een zoon: 20 Dec., C.
JaasmaPenning; G. M. RoozenHaid; 21
Dec., R. RavenVerkerk; J. H. Bastiaanse
Maks- A. J. A. Mondelaarsvan Dam;
Jkvr. M. E. A. M. NieuwenhuijsLe Grelle.
BEVALLEN van een dochter: 21 Dec., J.
M. van PuttenLagendijk.
OVERLEDEN: 19 Dec., B. C. Bakken
hovenOtto, 50 j., Kamperlaan; A. Hollen-
berg 47 j., Wagenwge; J. H. Langenberg 59 j.,
Zonnebloemstr; M. van Geest, 70 j., Gasthuis-
vest; P. Th. Vogel, 79 j., Hélène Swarth-
straat; 20 Dec., J. S. Willemsede Nieuwe,
72 j., J. F. Helmersstraat: A. M. Siblesz, 81
j., Hazepaterslaan.
ADVERTENTIE
TAXI 13.300 - GAR. TWIJNDERSLAAN 35
Ook de afdeling Heemstede-Bennebroek
van de Nederlandse Protestanten Bond
maakt er de laatste jaren een traditie van
haar Kerstwijdingsavonden met de opvoe
ring van een spel op te luisteren. Dit jaar
was de keuze gevallen op „Donkere"Kerst
mis" door L. E. Thomas, waarvan Woens
dagavond in het kerkgebouw aan de Post-
laan de eerste voorstelling gegeven werd.
Uiteraard vormt het aloude Kei'stver-
haal ook in dit spel weer het centrale punt.
De handeling speelt zich af in een eenzame
berggrot, die aan vluchtelingen een veilige
schuilplaats biedt. Maar de weg er heen is
moeilijk en vol gevaren, zodat zij, die hier
bescherming zoeken, de grot slechts kun
nen bereiken, wanneer zij door een be
paalde ster worden geleid. Ook op de
avond voor Kerstmis zijn hier weer ver
volgden bijeen gekomen, waarbij de schrij
ver ons in het onzekere laat waarom zij
ballingen en wie hun belagers zijn. Uit hun
wederzijdse confidenties blijkt, dat drie
hunner vroeger schaapherder zijn geweest
en dat de drie andere vluchtelingen in ge
lukkiger tijden eenmaal als vorst over een
koninkrijk regeerden. Nog dezelfde avond
wordt dit gezelschap vermeerderd met vier
ontheemde kinderen, die er op aandringen
deze Kerstnacht te vieren door een re
constructie van het Bijbelverhaal. De
ouderen geraken door dit kinderlijk ge
loof en vertrouwen dermate in de ban, dat
zij zich gaandeweg met overgave inleven.
En dan geschiedt het wonder: op de ach
tergrond wordt plotseling de kribbe zicht
baar. met daarin het Kind naast Maria en
Jozef, bij welke aanschouwing de vluchte
lingen op de knieën zinken en gezamenlijk
een Kerstlied aanheffen.
Een voortreffelijk gegeven voor een
Kerstspel dus, dat door de spelers ook met
een duidelijk waar te nemen ernst en toe
wijding werd gerealiseerd. De opvoering
was bovendien met bijzondere zorg voor
bereid. De entourage van de grot werd met,
eenvoudige middelen, maar daarom niet
minder suggestief aangegeven. Het tref
fende slottafereel verkreeg mede door de
stemmige belichting een sfeerrijk effect.
Het spel werd door de toeschouwers met
grote aandacht gadegeslagen.
Deze Kerstwijding werd voorafgegaan
door gebed en Bijbellezing van ds. L. A.
van der Voort, voorgangster van de afde
ling, die in de loop van de avond ook een
kort wijdingswoord sprak. Het program
ma bestond verder uit zang, cellomuziek
en orgelspel door medewerkers, die allen
anoniem optraden. Deze stemmige inlei
ding tot het komende Kerstfeest wordt
Vrijdagavond in hetzelfde kerkgebouw
herhaald.
De Haarlemse rechtbank heeft yanmor-
gen uitspraak gedaan in de zaak tegen een
aannemer die op 21 Mei van dit jaar be
trokken was bij een aanrijding in Haarlem-
Noord. De verdachte, die door de kanton
rechter veroordeeld was tot een boete vail
vijfentwintig gulden werd door de recht
bank conform de eis vrijgesproken.
Een Haai^emse koopman, die er van ver
dacht werd op 28 October een auto be
stuurd te hebben, hoewel hij onder de in
vloed van sterke drank verkeerde, werd
veroordeeld tot vier weken gevangenisstraf
en de intrekking van het rijbewijs voor de
tijd van drie jaar. De eis luidde zes weken
en drie jaar intrekking.
KINDERCIRCUS „HARLEKIJN"
Woensdag 28 December wordt door het
Theaterbureau Carla Flinck uit Den Haag
in het Minerva Theater een speciale jeugd-
middag verzorgd, waarbij het kindercircus
„Harlekijn" zal optreden. Medewerkenden
zijn: de sprekende en zingende pop Pipo,
Swippie met zijn dansende ringen en bal
len, Chita de gorilla, het wonderpaard
Truxa, een sneltekenaar, een goochelaar en
de traditionele clowns.
Onder leiding van Bernard Verboom
gaven Woensdagavond, het Haarlems Chris
telijk Mannenkoor en Katwijks Christelijk
Mannenkoor „Jubilate" een uitvoering in
de Kloppersingelkerk voor een talrijk ge
hoor. Na het noodzakelijke inzingen in
„Zum Sanctus" van Schubert bleek reeds
in het tweede nummer „Zum Gloria"
van dezelfde componist dat de gecombi
neerde koren zonder amechtig vibrato of
dierbare aanzwellingen de ronde, egale so
noriteit bereikt hadden, die de basis voor
een goede mannenzang is. Deze indruk
werd bevestigd door de voordracht van en
kele meerstemmige bewerkingen van ge
zangen en kerstliederen, waaronder een
tweetal van de dirigent. Een bijzondere
prestatie was de uitvoering van een „Te
Deum" van Jan Nieland door het Haarlem
se koor met orgelbegeleiding. Reeds phy-
siek stelt het werk hoge eisen, daar het
koor vrijwel onafgebroken aan het woord
is. Speciaal de eerste tenoren verdienen lof
voor de voordracht van hun zware partij,
waarbij de hoogte niet gespaard wordt.
Alleen liet de uitspraak van de Latijnse
tekst (voce, pretioso) wel wat te wensen.
Nielands schrijfwijze is bijzonder goed be
rekend op de capaciteiten van de gemid
delde mannenzangvereniging. Zij beweegt
zich geheel in de sfeer van de vierstemmige
koraal zetting. Daar ze de tekst in geen en
kel opzicht in een nieuw licht plaatst, ge
niet men de herkenning van het vertrouw
de, doch niet de sensatie van een waarlijk
nieuwe indruk.
Bijzonder cachet heeft dit concert door
de medewerking van de organist Albert de
Klerk gekregen. Misschien zullen sommi
gen tot hun verrassing bemerkt hebben,
dat ook een orgel, in de variaties over een
„Noël" door Claude Daquin elegant kan
klinken. De clavecimbelachtige schrijfwijze
met de vele „ornements" en „tremble-
ments" van de staartpruikentijd voldeed in
de lichte registratie, die de organist het
weide gaf, voortreffelijk. Het hoogtepunt
van dit concert was echter voor mij de im
provisatie over een drietal oud-Nederland
se kerstliederen. „Nu zijt wellecome"
werd behandeld als een koraalvariatie,
waarin de melodie verrijkt werd met oor
spronkelijke, doch nergens geforceerde
tegenstemmen. In „Er is een kindeke gebo
ren" werd de melodie meer fragmentarisch
behandeld en aangevuld met zinrijke uit
weidingen. In „Komt allen tezamen" gaven
de twee kernmotieven de improvisator aan
leiding tot een fantasie, die geen moment
aan spanning verloor en naar een gran
dioze climax gevoerd werd.
De avond werd besloten met een geza
menlijk gezongen „Ere zij God" van aan
wezigen en koorzangers. SAS BUNGE
ADVERTENTIE
is geamveerd.
HEEMSTEDE - TEL. 38810 - Off. Dealer
ADVERTENTIE
Van de zijde van het districtspostkantoor
Haarlem vernemen wij, dat de busrecht
houders op Zaterdag 24 December en Za
terdag 31 December bij het hoofdkantoor
normaal dus tot 21 urn- de corresponden
tie kunnen afhalen. Op Maandag 26 Decem
ber kan men er terecht gedurende de open
stellingsuren van het telegraafkantoor.
Op Zaterdag 24 December bestaat er bij
het bijkantoor Verspronckweg gelegenheid
om de correspondentie tot 13 uur af te
halen. Op Zaterdag 31 December wordt
deze gelegenheid bij de Verspronckweg uit
gebreid tot 16 uur, zulks met het oog op de
tweede briefpostbestelling, welke des mid
dags op die dag wordt uitgevoerd.
ADVERTENTIE
PLEIN 16 hoek Tempeliersstraat
Telefoon 10985
DINER
DANSANT
Tafelbespreken aanbevolen
(Van onze correspondent in de bollenstreek)
Vanmiddag om half drie wordt de tentoonstelling van bolbloemen in de Bloemlusthal
van het H.B.G.-gebouw te Lisse geopend. Wij hebben vanmorgen een kijkje genomen
in deze lentetuin in de winter en.we hebben er nieuwtjes gezien. De opvallend
ste lijkt ons de stand van de vereniging „Het Proefstation", waarin een aantal hyacin
ten staat, waarvan meer bloemen uit één bol komen. Alle trossen zijn even groot,
waaraan men kan zien dat dit niet een hoofdbloem met toevallig een paar bijbloemen
is. Houdt men van grotere bloemen dan zal men kunnen genieten van een reusachtige
inzending Amaryllis Hippeastrum, acht manden freesia's in verschillende kleuren
en een vaas prachtige witte Calla Richardia.
De tentoonstelling is er een zoals de vak
genoten verwachten. Een geweldige hoe
veelheid narcissen in alle vormen en groot
ten is er te bewonderen; er staan zeer vele
hyacinten te geuren. Dé geur is eigenaar
dig genoeg niet zo sterk als op het veld in
de vrije natuur en er zijn ook wat tulpen.
De tulpen zijn dit jaar maar moeilijk tot
bloei te brengen, hetgeen ook blijkt. Daar
om is het een prestatie te meer als men
nog een vrij uitgebreid sortiment weet te
brengen. Er staan ook nieuwelingen, zoals
de geel met rode Money Maker, de donker
oud rose Gander, de witte Snowstar en dan
natuurlijk een aantal rode variaties. Ze
staan bij elkaar, de rode Advent, de iets
donkerder Finland en de lichtere Overdale.
Ergens onder een grote Kerstboom staat
de gloeinieuwe gele Levant. Verder zijn er
nog oudere zoals, Krelage's Triumph, De-
meter, Olga, White Sail en Earley Queen
Het is een tentoonstelling van uitersten,
want ergens midden in ziet de bezoeker
zelfs crocussen staan. Het is de grijslila
Vanquard, met een verloper daaruit Violet
Queen. Het is één van de weinige crocus
sen, die met Kerstmis vrij gemakkelijk in
bloei te brengen is.
Narcissen in vele variaties
Er staan veel narcissen en als men nauw
keurig kijkt ontdekt men ontelbare varia
ties. Zoekt men nog wat langer dan ziet
men, dat een bijna witte Jules Verne bij
voorbeeld met een gele trompet uitkomt,
die langzamerhand bijna wit wordt. Iets
kleiner, maar dan helemaal wit is Gloria.
Dan staat er de narcis, die zoveel lijkt op
de rozet van een feestcommissie. Amateur.
Het platte cupje is mooi oranje dat aardig
afsteekt tegen de witte bloemblaadjes. Er
zijn er intussen al weer verschillende in dat
genre, want wat de een heeft wil de an
der ook hebben.
De stoere grote gele trompetten als een
Joseph MacLeod en Golden Harvest heb
ben hun trompetten zo ver mogelijk uitge
stoken om maar zo goed mogelijk op te val
len. Vlak bij hen in de buurt staan veel
narcisjes dié nog meer opvallen. Ze zijn
klein, maar buigen de bloemblaadjes ele
gant naar achteren.
Het trompetje steekt wat eigenwijs naar
voren, net als kleine mannetjes hun neus.
Deze February Gold steelt op iedere ten
toonstelling veler harten.
Prof. Einstein is ook zo'n nieuwe feest
commissie-narcis en de andere nieuwe,
Mengelberg genaamd, is weer een nieuwe
trompetnarcis. Van tulpen en narcissen ont
staan altijd nieuwe variëteiten.
Bij hyacinten gaat dat veel moeilijker en
dus is het een tref als men er een krijgt.
Op deze tentoonstelling staan twee onbe
kenden en wel de rose Churchill en de
zalmrose Nankeen. Wij vermoeden met
nieuwelingen te doen te hebben. Verder
ziet men weer alle oude vertrouwde kleu
ren blauw, wit, rood en rose en de beken
de namen Jan Bos, Pink Pearl, Anne Ma
rie, Fürst Bismarck (er zijn heel wat gene
raals vernoemd door de bollenkwekers),
ADVERTENTIE
Een aardige garnering die tevens Uw slaatje
afdekt,, spuit U uit een tube Livorno. Een
verrukkelijke zacht gekruide saus. Prijs 50 ct.
Het heeft gespannen in Velsens raad gisteravond, toen het college aan zijn duplieken
toekwam op de algemene beschouwingen na de laatste opmerkingen uit de raad. Ge
spannen om de veelomstreden zaak van oud-IJmuiden. Er verschenen namelijk twee
moties op het tapijt: een Kahtolieke, die in ronde woorden het college uitnodigde het
uitbreidingsplan C voor oud-IJmuiden op te schorten en een mildere motie uit de
AR-fractie, die daarover heen kwam. Het resultaat werd dat de Katholieke motie
werd ingetrokken en de stson is overgedragen op de nieuwe versie der anti-revolu-
tionnairen. Nadat wethouder Verbeek (Arbeid) zijn droefenis over dit bewijs van
wantrouwen jegens zijn toch zo duidelijk uitgestippelde beleid kenbaar had gemaakt
en ook deze „milde" motie onaanvaardbaar had genoemd, werd het stemmen zonder
dat de wethouder met de portefeuille rammelde: de PvdA was blijkens de motivering
harer fractievoorzitter tegen, maar voor het college zelf bestond nog enige onzeker
heid, omdat twee wethouders tenslotte de KVP- en CHU-ideologie in het college ver
tegenwoordigen. Deze twee wethouders waren echter solidair met het college, maar
dat nam niet weg, dat de motie er kwam, al was het dan ook met de hakken over de
sloot: door de stemmen van de CPN kreeg de wethouder van openbare werken de
openbare aanmaning „de wederopbouw van oud-IJmuiden opnieuw in studie te nemen
en de bestaande plannen aan te passen aan de gewijzigde omstandigheden".
De beide moties, die in deze raadszit
tingen aan de orde zijn gekomen werden
door de heer Verbeek, als wethouder
van Openbare Werken betreurd, maar hij
wist toen nog niet, dat de KVP de hare
zou intrekken. Toen dat door de heer
N u y e n s werd gedaan, verhelderde het
wethouderlijk gelaat aanmerkelijk, waar
na hij het vuur legde over de overblijven
de motie uit de AR-hoek. Deze achtte hij
evenals de katholieke motie overbodig; er
is nog geen enkele poging aangewend, om
aan de Oostkant van de Oranjestraat te
bouwen; het college wacht eventuele ver
anderingen in de ontwikkeling af en dit
bewijst wel, dat het college allerminst
stijfhoofdig is.
Aan de Sluiskant kwam inmiddels een
verandering in de vorm van hoogbouw-
huizen, die daar eerst niet zouden komen.
Met krotopruiming en sanering moet
echter worden voortgegaan: onder geen
voorwaarde mog het college hiervan af
stappen.
De reden, waarom de heer N u y e n s
de katholieke motie introk, werd door hem
in een verklaring gemotiveerd: de strek
king is dezelfde als die van de AR-fractie.
En aangezien het niet gaat om een motie,
maar om het belang van een stadsdeel,
wilde hij deze motie gaarne opofferen om
die van de AR-fractie te redden.
Deze AR-motie bleef gehandhaafd met
de steun van de volledige KVP-fractie, die
de hare niet zou hebben ingetrokken als
de AR-fractie zou hebben gecapituleerd.
Het ging spannen in de raad: diverse
raadsleden zagen in de nu overblijvende
motie niets meer dan een drang in de
richting van het college, om zijn beloften
aangaande een snelle oplossing van het
oud-IJmuidense probleem gestand te doen,
maar de wethouder dacht er anders over.
Te middernacht zette de raad zich aan
een copieus etentje met een welgekozen
glas ivijn, dat de opstandige gemoederen
de filosofie der betrekkelijkheid bijbracht.
Onder de titel „Wij zingen Kerstliede
ren" liet Woensdagavond de bekende pae-
dagoge Anny Bonarius. in de Bilderdijk
zaal van Brinkmann door haar talrijke dis
cipelen een programma uitvoeren, dat met
smaak samengesteld was. Kostelijke Neder
landse, Franse en Engelse kerstzangen
kwamen aan de beurt in solo- en samen
zang. En deze vocale hoofdzaak werd met
enige passende pianostukjes afgewisseld,
waarönder er één was op kerstmotieven,
dat zeer in de smaak viel. De onbevangen
wijze waarop de piano bespeeld werd, ook
wanneer het begeleidingen van zangnum
mers betrof, welke aan de leerlingen toe
vertrouwd waren, maakte een bijzonder
prettige indruk. Er werden echter ook oud-
Nederlandse Kerstliederen gezongen, die
voorzien waren van een zeer interessante,
maar lang niet gemakkelijk te realiseren
pianobegeleiding en dan was het de taak
van de lerares om dat rijke harmonische
gewaad, waarin de eenvoudige liederen ge
huld waren, brillant te ontplooien.
Bij dat alles was het prettig te ervaren,
dat in de samenstelling van een zo om
vangrijk programma de waarde en de be
tekenis van het Nederlands Kerstlied niet
verdrongen, werden door overvloed van
„carols" en „noëls". De „Weihnachtsmann"
en „Tannenbaum" waren gelukkig op het
feest niet genodigd.
Hoe er gezongen werd? Goed natuurlijk,
met de overgave die kinderen eigen is en
die een refreintje als „Herdertjes loopt,
loopt", tot een levendig gebeuren herschept.
De uitvoering in het volgepropte zaaltje
had het gezellige karakter van een familie
feestje. Een kerstboom kon men erbij fan
taseren, maar eigenlijk was dit overbodig,
daar de Kerstgedachte zo innig en vertrou
welijk gewekt werd door zang en spel.
Anny Bonarius zette op deze avond met
haar leerlingen een mooie traditie voort.
JOS. DE KLERK
Ostara en de anderen.
Achterin de grote zaal, die keurig recht
lijnig is gearrangeerd met twee rechthoe
kige vijvertjes aan het begin en einde ziet
men de grote inzending Amaryllis hippea
strum. Men telt soms vier prachtige witte
kelken op een lange stevige stengel. Er zit
ten prachtige tinten onder, van het diep
ste donkerrood tot het prachtige oranje-
zalmkleurig. We hebben niet durven schat
ten hoeveel bloemen hiervan staan opge
steld, maar enkele honderden is niet te
veel gezegd.
Freesia's komen ook van bollen, eigen
lijk knollen, maar zo precies moet men nu
ook weer niet kijken. Er staan acht prach
tige manden met machtige kammen. Van
belang is het te zien naar die blauwe Ma
rion, of de oranje Prinses Marijke, de gele
Caro Carlee, die groter is dan gewoonlijk,
vermoedelijk omdat het materiaal zo ge
selecteerd is.
Kerststerren
Vlak daarbij staan de kerststerren of
Poinsettia's, die volgens de nieuwe nomen
clatuur Euphoriba's heten. Het rood van
de bladeren is zeer goed, een kenner stond
er genietend naar te kijken. Zo mooi had
hij ze nog nooit gezien.
Wij keken vol bewondering bij de inzen
ding van het Laboratorium. Daar bloeien
irissen die dit jaar gerooid zijn. Het is
Wedgwood en ze is een beetje bleek. Veel
beter zijn die irissen, die verleden jaar
werden gerooid en een jaar geremd zijn en
nu in bloei gebracht: het zijn White Excel
sior, H. C. v. Vliet, Imperator en Prof.
Blaauw.
De bezoeker kan van al die pracht genie
ten tot en met 30 December, niet op de
eerste Kerstdag. Kinderen zullen wel zeer
geïnteresseerd zijn in de twee enorme
kerstbomen met een grote hoeveelheid
brandende kaarsjes. Heren die in techniek
geïnteresseerd zijn raden wij aan naar de
mechanisatieshow te gaan. Er is bijzonder
veel te zien, ook door de aanwezigheid van
de stands van de voorlichtingsdiensten.
ADVERTENTIE
KINDERHUISSINGEL 2
Telefoon 11979
KORFBALDUEL. Tweede Kerstdag
speelt een HKC-DSV comb, om elf uur een
vriendschappelijke korfbalwedstrijd tegen
ZKC op Duintjesveld in Zandvoort.
Maandag zal het veertig jaar geleden
zijn, dat de heer L. D. Bruneel in dienst
trad van de gemeente Heemstede, toen hij
ais werkman bij de reiniging werd aange
steld. Deze dienst stond in die dagen onder
directie van de heer Schelling, waar de
aanstaande collega toen nog slechts twee
collega's aantrof. Deze drie werklieden za
gen zich met de gehele vuilnis-ophaaldienst
belast waarbij zij ieder met paard en kar
(en de bekende bel)
een bepaalde wijk
voor hun rekening
mochten nemen. Een
stellig tijdrovende op
dracht; vooral wan
neer men zich herin
nert dat het in de da
gen was voor de an
nexatie en het Haar
lemmerhoutpark en
de wijk „Bosch en
Vaart" dus nog tot de
gemeente Heemstede
behoorden. De heer
Bruneel heeft ook de werkdagen nog ge
kend van 's morgens zes tot 's avonds zes
uur.
In 1918 werd hij overgeplaatst naar
Openbare Werken, afdeling paden en we
gen, speciaal voor de rioleringen en sinds
1921 hield hij zich ook nog bezig met het
uitbaggeren van Heemstede's vaarten en
singels. Men kan dus zonder te overdrijven
vaststellen, dat de heer Bruneel een actief
werkzaam aandeel heeft gehad in de ge
stadige ontwikkeling van zijn geboorte
plaats en doordat hij later weer bij de rei
nigingsdienst terugkeerde, bleef hij dit
werk ook onderhouden. Evenwel tot Mei
van dit jaar, want de heer Bruneel werd in
deze maand voor zware arbeid afgekeurd,
terwijl hij momenteel op het ziekenrapport
staat vermeld. En doordat hij 19 Mei 1956
de pensioengerechtigde leeftijd hoopt te
bereiken, is de mogelijkheid dus gering
dat hij voordien zijn werkzaamheden nog
hervat.
Een en ander is uiteraard geen reden om
de heer Bruneel straks in het Verversings
huis van het wandelbos „Groenendaal" de
traditionele en verdiende huldiging te ont
houden; alleen is ons bij informatie geble
ken, dat de juiste datum hiervoor nog niet
is vastgesteld.
Ter inleiding van het Rembrandt-jaar
1956 wordt van Dinsdag 27 December tot
5 Maart in Teylers museum aan het
Spaarne te Haarlem een tentoonstelling
gehouden van etsen en tekeningen van
Rembrandt. Dinsdagmiddag a.s. zal de ten
toonstelling geopend worden.
