Haarlem's Dagblad | 1956 | 25 januari 1956 | pagina 7

Ingenieur, die Niger en Benuwe hielp
temmen, zal ook pieren moeten bouwen

BUISMAN

Eerste Kamer aanvaardt wet
telijke regeling van adoptie

Chefarine .4

E

r

TRIPJE

Zeventien Ambonezen veroordeeld
tot drie maanden gevangenisstraf

De gele kamer

Problemen in de IJmond op Waterstaatkundig

gebied vele en velerlei

4-voudige bestrijding
van pijnen en griep!

WISSELING VAN HET COMMANDO

SMAAK EN GEUR

EERSTE KAMER

Zij erkennen echter de uitspraak
van de politierechter niet

Aanleg van wegen
bij Haarlem

FEUILLETON

WOENSDAG 25 JANUARI 1956

5

Overgangsmaatregel maakt ook adoptie
mogelijk van meerderjarige pleeg
kinderen tot hun 30ste jaar

Kerkelijk Nieuws

Nog geen rijksbijdrage

Drie mensen gedood
door gasvergiftiging

door Mary Roberts Rinehart

TUSSEN DE HAARLEMSE JANSSTRAAT en zijn toekomstig werkterrein in
de directe omgeving van de IJ-monding is ir. L. van Bendegom nu al moeilijk
te vangen. Het wil na veel geduld wel eens lukken in het kantoor van de Rijks
waterstaat aan de IJmuidense De Wetstraat, eigenlijk halverwege in het grote
rayon, dat hij als opvolger van ir. J. Volkers met ingang van de eerste der
volgende maand onder zijn beheer krijgt, maar wil er dan ook nog een gesprek
van komen, dan zal het gauw moeten gebeuren. Het overnemen van de functie,
die zulk een veelomvattende werkkring vertegenwoordigt, is geen sinecure en
voor het verhaal uit de bewogen loopbaan van de heer Van Bendegom is de
tijd dan ook feitelijk te kort. Toch even: Nigeria. En de Po-vlakte. Want als „natte
ingenieur", die van meet af aan op, langs of in het water tot zijn voornaamste
werkdomein vond, heeft hij dat grillige element altijd van zeer dichtbij gezien:
op de bovenrivieren, in Hoorn en op de Waddenzee en later bij de Rijnkanali
satie. Hij zal het blijven zien in zijn nieuwe arrondissement, dat voor de naaste
toekomst zulk een enorme ontwikeling gaat doormaken, met over enkele tien
tallen jaren wellicht een stel nieuwe pieren voor IJmuiden, wellicht een tweede
kanaal parallel aan het Noordzeekanaal en daarenboven legio voorzieningen,
samenhangend met de intensivering van de scheepvaart op Amsterdam, de
tunnel, de industrialisatie en het hele complex van veranderingen, dat eigenlijk
al inzette bij het doorgraven van Holland op zijn Smalst.

£0c000<x>3000ci0c0000c«0a>000cxxxx>000000000c00c000000000a

„In de vlucht" hebben wij gisteren de
nieuwbenoemde hoofdingenieur in het
arrondissement Noordzeekanaal van de
Rijkswaterstaat, ir. L. van Bendegom
enige ogenblikken kunnen spreken, sa
men met de man, die tot nu toe de scep
ter zwaaide over dit arrondissement, ir.
J. Volkers. Deze laatste gaat over naar
de op te richten Deltadienst van de
Rijkswaterstaat. Uit het gesprek is wel
gebleken, op welk een belangrijk mo
ment van de geschiedenis van de IJmond
zich deze commandowisseling voltrekt:
in de naaste toekomst staan hier grote
dingen te gebeuren op waterstaatkundig
terrein. In bijgaande reportage vertelt
een onzer redacteuren daar het één en
ander van.

OCOCXDOOOOOOOOOOOCOOOOOOCOCXXXXX»OOOCOCCCOOOOOOOOCOOCCCC<

Hij heeft het ook buiten zijn directe
werkkring altijd overvloedig kunnen aan
schouwen: zowel het groezelige water van
de Po, die in 1951 met rampzalige kracht
buiten haar oevers trad en de Italiaanse
delta een tweede catastrofe bezorgde en
later het nog ongebonden water van de
Niger en zijn zijrivier de Benuwe op wier
vork midden in Afrika een Nederlandse
nederzetting ontstond, waar ir. Van Bende
gom menige voetstap heeft achtergelaten
in een vreedzaam gevecht.

Nederlands dort in de rimboe

In opdracht van de Netherlands Engi
neering Corporation, een samenvloeiing van
verschillende waterstaatkundige- en over
heidsinstanties, die optreedt als een zelf
standig ingenieursbureau, is ir. Van Bende
gom dus een maand lang „uitgeleend" aan
Italië, waar hij de mogelijkheid onderzocht
om in de toekomst de Po te kunnen breide
len en in 1953 kwam de opdracht van het.
gouvernement van Nigeria los, om een
vooronderzoek in te stellen naar de moge
lijkheden van verbeteringen in de rivieren
de Niger en de Benuwe.

Kamperende en zich vaak tot het uiter-
«te behelpend hebben de technici daar in de
hete Afrikaanse rimboe hun terrein ver
kend. Na dit vooronderzoek kwam een uit
gebreidere opdracht, die nu in uitvoering
is en waar ir. Van Bendegom ook in de
toekomst nog wel eens een kijkje bij zal
moeten nemen, omdat hij tenslotte door
kneed is1 geraakt in de listen en lagen van
die beide samenstromende Afrikaanse oer
woudrivieren. Er ontstond daar een zo goed
als Nederlands dorp met radio en water
leiding aan periferie van de Sahara, een
nederzetting voor 26 mensen bij Lokoa. De
ene opdracht lokt in zulke gevallen meestal
de andere uit en aangezien Nigeria geleerd
heeft vertrouwen te stellen in het handje
vol werkers uit het koude Nederland, die
kennelijk wel eens meer water hebben ge
zien, zal de taak daar voorlopig nog wel
niet ten einde zijn.

Het Nigeriaanse geld gelukkig ook niet,
want deze zich langzaam-aan vrij makende
republiek produceert enorme hoeveelheden
grondnoten en tin, waaruit een deel van
het kostbare waterstaatsonderzoek bekos
tigd kan worden. Op deze wijze wordt ook
al de haven van Escravos verbeterd en is
men bezig met de haven van Lagos, zulks
naar modellen, die in de Noordoostpolder

ADVERTENTIE

Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en doen wonderenl

De 4 geneesmiddelen van Chefarine „4"
worden in de hele wereld op grote schaal
gebruikt. Tezamen in één tablet verenigd
werken zij bijzonder snel, krachtig en
weldadig, zelfs wanneer andere midde
len falen.

hun nut en leergeld al dubbel en dwars
hebben opgeleverd.

Ook hier grootse projecten

Nu neemt deze ingenieur de taak van de
heer Volkers rond het Noordzeekanaal en
havens over eveneens een veelomvat
tende aangelegenheid.

Er staan ook hier grootse projecten op
stapel. De problemen van de buitenhaven,
van de verzilting door het kanaal, van de
nieuwe pieren en het eventuele laterale
kanaal voor de binnenscheepvaart zijn min
stens even omvangrijk als het gevecht tegen
het Niger-water. Of tegen de kolkende
stroom van de Po. De toegang tot het
Noordzeekanaal en daarmee de toeganke
lijkheid van Amsterdam voor de wereld-

ADVERTENTIE

HET ZENUWTONICUM

scheepvaart wordt een probleem van natio
nale orde.

Nieuwe pieren zullen naar alle waar
schijnlijkheid niet te omzeilen zijn en er is
reeds een modelonderzoek naar voorgesteld.

Nieuwe pieren het urgentst

Deze nieuwe havenhoofden zijn, naar
men verwacht, de meest urgente kwestie.
Een moeilijkheid is echter steeds weer in
dit dichtbebouwde en verder expanderende
westen het bezetten van de nodige ter
reinen.

Een tweede overweging in de hoofden
der Rijkswaterstaatsingenieurs geldt een
tweede kanaal, parallel aan het Noordzee
kanaal, om de kleine scheepvaart en de
zeeschepen gescheiden te kunnen houden.
Daarbij speelt natuurlijk direct ook de ver
zilting van de omliggende Noordhollandse
polders mee. De aanslibbing tussen de
pieren van 300.000 kubieke meter zand per
jaar en de verbreding va,n het Noordzee
kanaal bij de Papierfabriek in Velsen, wil
daar de spuistroom op den duur betere
geleid kunnen worden.

Het is nog allemaal weinig luide toe
komstmuziek. Maar^het zal niet lang meer
duren, voor het Rijkswaterstaatorkest zal
kunnen gaan stemmen voor de ouverture,
die onder meer te horen zal zijn in het
structuurplan voor de IJimond-Zuid, de
vergroting der Vissershavens en de vele,
vele andere projecten, welke rond de
IJmuidense havenkom in de eerstkomen
de decennia te gebeuren staan.

ADVERTENTIE

Smaak en geur van de koffie worden
verbeterd wanneer U r,e met BUISMAN zet. Bovendien bespaart U op dure
koffie door het gebruik van BUISMAN. Eigenschappen die over de gehele
wereld worden gewaardeerd en waardoor bet gebruik van
BUISMAN steeds toeneemt.

Ook bij NESCAFÉ en andere soorten oplosbare koffie doet -
'n beetje

BUISMAN

(Van onze parlementaire redacteur)

Evenals de Tweede Kamer op 29 juni, heeft de Eerste Kamer met algemene stemmen
het wetsontwerp aangenomen dat het aannemen van een kind, met dezelfde rechten
als een eigen kind, mogelijk maakt. De adoptie kan alleen geschieden door een uit
spraak van de rechtbank op verzoek van een echtpaar. Het verzoek kan alleen worden
ingewilligd indien de adoptie kennelijk in het belang is van het (minderjarige) kind,
want de adoptie is bedoeld als een maatregel van kinderbescherming. Indien het kind
14 jaar of ouder is, moet de rechter ook de mening van het kind vragen. Ieder van
de twee pleegouders moet ten minste achttien jaar zijn en ten hoogste vijftig jaar
ouder zijn dan het kind. Voorts is de voorwaarde gesteld, dat de pleegouders ten
minste vijf jaar met elkander gehuwd zijn, reeds meer dan drie jaar het kind ver
zorgen en opvoeden en dat een van beiden voogd van het kind is. Het is verboden
een pleegkind op te nemen beneden de leeftijd van zes maanden. De mogelijkheid is
geopend dat de rechter de adoptie kan herroepen op verzoek van het kind als het 23
jaar is geworden, maar nog geen 24 jaar is. Dat verzoek kan alleen worden toege
wezen indien de herroeping in het kennelijk belang van het kind is en de rechter
van de redelijkheid der herroeping overtuigd is. Als overgangsmaatregel is ook
adoptie mogelijk van meerderjarige pleegkinderen tot hun dertigste jaar, maar ook
dan is voorwaarde dat de pleegouders ten minste achttien jaar zijn en ten hoogste
vijftig jaar ouder zijn dan het „kind".

n

BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET

TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN 85 ct.

Zeventien Ambonezen, allen leden der
Partai Nasional Maluku Selatan, die op
oudejaarsavond de in aanbouw zijnde ge
zinskeukens in het woonoord aan de Na-
dorstweg te Middelburg vernielden en wier
zaak op 14 januari werd verdaagd om hun
gelegenheid te geven een eigen advocaat
uit New York voor de verdediging van
hun belangen naar Middelburg te doen
overkomen, zijn door de politierechter te
Middelburg, veroordeeld tot elk drie maan
den gevangenisstraf. De advocaat aan
wiens bestaan de politierechter overigens
twijfelde was er niet. Stuk voor stuk
wezen de zeventien Ambonezen de aan
geboden steun van de Nederlandse advo
caat mr. M. A. Terwoert, die ter zitting
aanwezig was, met verontwaardiging van
de hand. „Al moeten wij één jaar of tien
jaar in de gevangenis blijven, wij nemen
slechts met onze eigen advocaat genoegen",
zo merkte de leider van de groep, H. Mar-
wa, op. Het bleek, dat hij een brief naar
New York had geschreven, maar daarop
taal noch teken had gehoord.

Naar het oordeel der Ambonezen was de
politierechter niet bevoegd een veroor
deling uit te spreken. Zijn uitspraak wen
sten zij dan ook niet te erkennen. Op de
vraag van de politierechter, of zij opnieuw
de keukens gaan afbreken wanneer zij
weer vrij zijn, wilden zij niet ingaan. Hun
leider verklaarde eerst antwoord te wensen
op twee vragen, die hij ook op 14 januari
had gesteld aan de heer W. Schols, de in
specteur voor de Ambonezenzorg. Hij vroeg
of de heer Schols opnieuw keukens ging
bouwen en of hij ervoor wilde zorgen, dat
de Ambonezen onmiddellijk naar Ceram
konden terugkeren. Op de eerste vraag
antwoordde de heer Schols, dat hij geen
keukens bouwt, maar afhankelijk is van

opdrachten der regering. De tweede vraag
wenste hij niet te beantwoorden. De leider
der Ambonezen, Marwa, verklaarde nu, dat
de heer Schols veroordeeld diende te wor
den, omdat hij artikel 64 van het regle
ment op de Landstrijdkrachten had over
treden.

Uit deze behandeling bleek nogmaals,
dat deze Ambonezen, die zich beschouwen
als onderdanen van de republiek der Zuid-
Molukken, de Nederlandse wetten en in
stellingen niet wensen te erkennen, omdat
de Nederlandse regering hun republiek
niet erkent. Zij menen, dat de kwestie der
gezinskeukens een politieke zaak tegen
hen is. Hun vernielingsdaad zien zij als
een politieke tegenzet. Het was de politie
rechter niet mogelijk hen ervan te over
tuigen, dat dit een zeer laakbare manier
van politiek bedrijven is. Hij voegde daar
aan toe de duidelijke waarschuwing, dat
zij tot langduriger gevangenisstraffen ver
oordeeld kunnen worden, als de Ambo
nezen op de ingeslagen weg zouden voort
gaan.

Geref. Kerken

Beroepen te Fijnaart G. v. Halsema,
kand. te Hilversum; te Jutrijp-Hommerts
C. Padmos, kand. te Amsterdam.

Geref. Kerken art. 31 K.O.

Beroepen te Amsterdam C. W. de Graaff
Giessendam.

Bapt. Gemeenten

Beroepen te Deventer E. G. Huizing,
kand. te Ter-Apel.

Aangenomen naar Leeuwarden C. v.
Wier te Hoogezand.

Mr. DeVos van Steenwijk (WD)
bracht minister Donker hulde voor de in
diening van het ontwerp. Jammer vond hij
het echter, dat bij de behandeling in de
Tweede Kamer, de minister nog een wijzi
ging had ingediend, waardoor op de regel
van de onherroepelijkheid der adoptie een
enkele, beperkte uitzondering mogelijk zal
zijn en dat onwettige kinderen niet ge
adopteerd kunnen worden. Bezwaarlijk
noemde deze senator het dat adellijke titels
niet op een geadopteerde overgaan en dat
een kind, geboortig uit een addellijk ge
slacht bij adoptie in een niet adellijke
familie zijn titel verliest.

Prof. mr. Diepenhorst (A.R.)
was het met zijn fractie wel met het ont
werp eens, al vond hij adoptie een zeer
ernstige rechtshandeling, die dan ook alleen
bij harde noodzaak in noodgevallen dus
moet worden toegepast, namelijk als het
falen van de ouders overtuigend is ge
bleken. Aarzelend neigde hij tot het stand
punt, dat de door de minister aangebrachte
wijziging, waardoor toch nog in zijn 24ste
jaar de geadopteerde de adoptie eventueel
kan doen herroepen, aan het wetsontwerp
ten goede was gekomen. Over de adellijke
titels was deze senator het met mr. De Vos
van Steenwijk eens, evenals mr. Kolff (CH)

Mr. Witteman (KVP) betreurde
de verwerping door de Tweede Kamer van
het amendement van zijn partijgenoot mr.
Van Rijckevorsel, waarbij inzake de her
roepbaarheid in het 24ste levensjaar de
beslissing niet louter afhankelijk van de
rechter zou zijn gemaakt.

Daartegenover betoogde mejuffrouw m r.
Tjeenk Willink (P. v. d. A.), dat

alleen dank zij die verwerping het ontwerp
voor haar aanvaardbaar was. Zij achtte het
met mr. De Vos van Steenwijk voor de
overgangstijd bezwaarlijk, ten opzichte van
reeds bestaande pleeggezinnen de wette
lijke eis te doen gelden, dat tussen pleeg
kind en pleegouders, wil adoptie toelaat
baar zijn, het leeftijdsverschil niet meer
dan 50 jaar mag zijn. Hier was ook haars
inziens een nadere wettelijke regeling
nodig. Mejuffrouw Tjeenk Willink ver
zocht de minister zorg te dragen voor des
kundigheid op psychiatrisch en sociaal-psy
chologisch gebied in de Adoptieraad.

Antwoord van minister Donker

Minister Donker herinnerde er in
zijn antwoord aan, dat in 1838 de adoptie,
die toen echter een ander karakter had,
uit onze wetgeving was verdwenen. Pas na
de tweede wereldoorlog kwam deze aange
legenheid op 't tapijt. Wat nu in de Neder
landse wet komt, onderscheidt zich in tal
van opzichten van hetgeen dienomtrent
elders bestaat. Hier vindt aansluiting bij
ons kinderrecht plaats met zijn eigen ka
rakter van ontwikkeling.

Bij een incidentele aangelegenheid als de
adoptie zou het onjuist zijn ten opzichte
van onwettige kinderen af te wijken van
hetgeen algemeen in onze wetgeving geldt,
zo kreeg mr. De Vos van Steenwijk te
horen. Voor de door hem bedoelde catego
rie is langs andere wegen de positie van
wettige kinderen bereikbaar. Duidelijk
bleek hierna, dat de minister later de be
perkte bepaling inzake herroepbaarheid
van de adoptie in zijn ontwerp heeft opge
nomen aangezien zulks in overeenstem
ming was met een sterk in de Tweede

Daar stonden Tripje en Plop dan op het strand van het eiland. Nu moesten ze dan
maar zien, dat ze de plaats van de begraven schat opspoorden, die op de oude kaart
stond aangegeven

Maar eerst moesten ze zien, dat ze ergens onder dak kwamen. Ze zochten een be
schut plekje uit aan het strand, onder de palmen; daar spanden ze hun tentzeil
tussen twee stammen. Hier konden ze slapen en hun koffers bergen.

Voor kou behoefden ze niet bang te zijn, want in die streken is het snikheet.

Kamer gekoesterde wens. Bovendien is de
onherroepelijkheid gedurende de minder
jarigheid volledig gehandhaafd. Het grote
gevaar van herroepelijkheid zou juist zijn
geweest, dat er gedurende die periode
onrust in het pleeggezin zou kunnen ont
staan. De meerderjarige, die herroeping
van de adoptie kan vragen, is 23 jaar, kan
derhalve vrouw en kinderen hebben. Daar
om is het wel beter, dat de herroeping niet
van de wil van de geadopteerde, maar van
de beslissing door de rechter afhangt. Aan
het verlangen van mejuffrouw Tjeenk
Willink, in de overgangstijdbepaling dus
voor de eerste paar jaar na inwerking
treding van de wet de eis te laten ver
vallen, dat er niet meer dan 50 jaar ver
schil in leeftijd tussen de geadopteerde en
de ouders of een hunner mag bestaan, wil
de de minister niet tegemoet komen. Ten
opzichte van de samenstelling van de
Adoptieraad kreeg mejuffrouw Tjeenk
Willink echter wel de door haar gevraagde
toezegging. Het geadopteerde kind komt
alleen in burgerrechtelijke zin met de
andere kinderen gelijk te staan. De adoptie
van adellijke titels ligt op publiekrechte
lijk gebied, dus niet op dat van de minister
van Justitie, maar van een zijner ambtge
noten, namelijk van degene onder wie de
Hoge Raad van Adel valt.

Het wetsontwerp werd met algemene
stemmen aangenomen.

Interpellatie-Gerretson

De Kamer besloot, dat de interpellatie
van prof. Gerretson zal worden gehouden
op dinsdag 7 februari. De interpellatie be
treft een zijns inziens onbevredigend ant
woord van minister Luns op vragen, die de
minister op 26 april door prof. Molenaar
zijn gesteld „nopens een niet geheime,
nochtans niet overgelegde overeenkomst,
de Deltawateren belangende."

De heer P. Blaauboer heeft In de dins
dagmiddag gehouden vergadering van de
Provinciale Staten van Noordholland na
mens Gedeputeerde Staten mededelingen
gedaan over de stand van zaken over de
aanleg van wegen ten westen van Haar
lem. Hij verklaarde, dat men eigenlijk nog
niet veel verder is gekomen, omdat de be
slissing over de financiële bijdrage van het
rijk nog niet bekend is.

Nadat het besluit in de vergadering van
de Provinciale Staten in augustus gevallen
was werd verondersteld, dat spoedig een
beslissing te verwachten zou zijn inzake de
rijksbijdrage. Dit is niet het geval. Kort
geleden hebben de Commissaris der Ko
ningin, in de provincie Noordholland en. de
heer Blaauboer in een audiëntie met de
minister van Verkeer en Waterstaat ,de
aanleg van wegen nabij Haarlem bespro
ken. De minister heeft meegedeeld, dat hij
nog overleg pleegt met zijn ambtgenoot
van Financiën over de bijdrage.

De heer Blaauboer was van mening, dat
de maanden na augustus niet als verloren
voorbij zijn gegaan. De Nederlandse Spoor
wegen hebben voorbereidingen getroffen
inzake de aanleg var twee tunnels nabij
de Zandvoortselaan te Heemstede. Ver
moed wordt, dat in het voorjaar met het
werk begonnen zal worden. Het rijk zal
zorgen voor de aanleg van de weg Zijlweg-
wagenweg (ten westen van Haarlem); dat
houdt o.a. in het maken van een tunnel in
het noordelijk deel. De provincie zal aan
dacht besteden aan de weg ZijlwegHeus-
sensstraat (begin Delftlaan). Er liggen in
dit gedeelte twee tunnels van de Neder
landse Spoorwegen. De Provinciale Water
staat heeft reeds overleg gepleegd met de
Nederlandse Spoorwegen. De heer Blaau
boer verwachtte, dat spoedig goede resul
taten geboekt kunnen worden.

Ten gevolge van gasvergiftiging zijn in
Heiloo drie mensen om het leven gekomen.
De heer P. D., wiens vrouw juist gisteren
een operatie heeft ondergaan in het Cen
trale Ziekenhuis te Alkmaar, werd sedert
enkele dagen verzorgd door een zwager en
een schoonzuster, de familie W. uit Krom
menie. Een bezoekster trof omstreeks
kwart over vijf de drie mensen levenloos
aan in de keuken. Het gas stroomde vrij
de keuken in doordat de slang van het
gastoestel was geschoten. Dit moet reeds
zijn gebeurd omstreeks het middaguur,
want het middageten stond onaangeroerd
op tafel. De direct ontboden geneesheer
constateerde bij alle drie de dood. De heer
D. was 70 jaar en de heer en mevrouw W.
beiden 60 jaar.

49)

Dane knikte onverstoorbaar. Precies!
Tot die conclusie ben ik ook gekomen! Op
die treinreis zou ze langs bruggen zijn ge
komen, rivieren en verlaten vlakten. Maar
toch werden die kleren ergens op de heu
vel verborgen! Als ze echter hulp heeft
gehad, liggen de zaken echter heel anders!

Beiden vervielen weer in een langdurig
zwijgen. Tenslotte verbrak Greg de stilte.

Wie beweert dat ze haar auto heeft
gezien?

Onder anderen mevrouw Ward. Ze
keek uit naar haar man. Hij schijnt slecht
te kunnen slapen, zodat hij 's nachts wel
eens gaat wandelen. Maar Marcia Dalton
heeft de auto óók gezien toen ze haar hond
uitliet.

Het lijkt er op alsof die nacht ieder
een aan het wandelen was! zei Greg som
ber. Hij begon zich eindelijk aan te kleden.
Dane keek hem koel aan en overpeinsde
wat Greg hem zojuist verteld had. Hij
stond op, toen Greg zijn overhemd aan
deed. En hoe staat het met jouw alibi

toen je vrouw werd vermoord? vroeg hij.
Donderdags heb je Washington al verla
ten, dat ben ik toevallig te weten gekomen.
Je zult er dus verstandig aan doen als je
precies vertelt wat je nadien gedaan hebt!
En je kunt je er niet vanaf maken door
te zeggen dat je dat niet meer weet. Je
móét dat precies weten!

Greg begon plotseling te lachen, alhoe
wel niet van harte.

Ik wil je het wel vertellen, Dane.
Donderdag ben ik naar het Gotham Hotel
gegaan. Je kunt dat gemakkelijk nagaan.
Elinor, die op dat moment in Newport was,
heb ik van daar uit opgebeld. Dat kun je
óók controleren! Daarna heb ik mijn auto
gehaald en ben naar Newport gereden om
Virginia en mijn familieleden op te zoe
ken. Maar je kunt tot mijn spijt niet na
gaan wat ik vrijdag en het grootstè deel
van de zaterdag heb gedaan. Dat weet ik
zelf namelijk nauwelijks. Ik had die brief
van Marguerite gekregen en je weet wat
dat voor mij wilde zeggen. Ik begon stevig
te drinken. Meestal kan ik daar best tegen,
maar ditmaal ging het mis met me. Ik ver
zeilde ergens in New York en werd be
roofd. Tegen een uur of twaalf zaterdag
middag kwam ik in mijn hotel terug. Je
kunt de mensen daar vragen hoe ik er
toen uitzag.

Dat is geen alibi, en dat weet je zélf
ook wel! zei Dane scherp. Die brief van
Marguerite kon je niet in die toestand ge
bracht hebben, Greg! Wat heeft mevrouw
Hilliard je donderdag tijdens dat telefoon
gesprek verteld? Daar ben je zo overstuur

van geraakt, is 't niet? En wie heeft je
zuster beschermd, toen ze hier vrijdag
nacht was? Jou, Greg!

Wederom vervielen beiden in een lang
durig zwijgen. Greg piekerde zwaar. Toen
hij weer begon te spreken, beantwoordde
hij niet Dane's vragen. Ik kan me on
mogelijk voorstellen, dat Elinor hierin be
trokken is! Het is een idioot idee, dat zij
iemand heeft vermoord en daarna die kle
ren heeft begraven! We hebben allebei de
laatste jaren genoeg moeten graven om te
weten dat zoiets helemaal niet gemakke-

Daarin heb je gelijk, antwoordde
Dane. En de grond was die nacht hard.
Het had lange tijd niet geregend. Maar
hoe wist ze dat het meisje naar hier zou
komen, Greg? Want dat wist ze toch?

Greg ontweek een direct antwoord.

Dane begreep dat Greg scherp op zijn
hoede was. Hij stond op en voelde zich ver
moeid.

Goed dan, Spencer; je weet nu hoe
ik over alles denk. Maar hoe moeten we
verder?

Ondervraag Elinor, antwoordde Greg
kortaf. Ze móét ditmaal over de brug ko
men of ik word nog gek!

HOOFDSTUK XX

Elinor sprak die dag echter niet, noch de
volgende dagen. Ze was ziek geworden en
niemand mocht op haar kamer komen,
zelfs haar familieleden niet.

Hilliard kwam 's maandags. Hij had en
kele verpleegsters en een dokter meegeno
men. Dane ontmoette hem in het zieken

huis. Het was een gezond uitziende, stevig
gebouwde man, enigszins aan de kleine
kant. Het schot, dat op Elinor gelost was,
beschouwde hij zowel als een ongeluk als
een persoonlijke belediging.

Die schurkachtige jagers!, zei hij
vuurrood van verontwaardiging. Ze wa
ren natuurlijk buiten het seizoen om op
de hertenjacht! Als mijn vrouw niet eens
meer veilig en wel haar huis kan ver
laten

Hij slaagde er in, Elinor volkomen te
isoleren, alhoewel de arts, die met hem
meegekomen was, zich generlei zorgen over
haar scheen te maken. Ze mankeert
nagenoeg niets, zei deze tot dr. Harrison.
Een beetje koorts, dat is alles. Hij glim
lachte fijntjes. Drie verpleegsters nota-
bene, terwijl er toch al zo'n tekort is! Maar
ja, zij is nu eenmaal zijn vrouw. En als hij
er voor wil betalen, moet hij het zelf maar
weten. Dat zijn mijn zaken niet.

Hij keek dr. Harrison onderzoekend aan.

Waar is ze overigens zo bang voor?

Dr. Harrison keek verrast op.

Bang? Waarom denkt u dat?

Dat zie je duidelijk aan haar. Iedere
keer dat de deur van haar kamer open
gaat, springt ze op. Daardoor zal ze ook
wel die verhoging hebben. Weet ze wie op
haar geschoten heeft? Zou dat het soms
kunnen zijn?

Ik heb er geen notie van. Ze houdt
daar haar mond over.

Misschien is dat ook wel het beste.

Tim kwam terug op de dag, dat Greg

eindelijk gesproken had. Hij kon Dane ech

ter nauwelijks nog enig nieuws vertellen.
En daar was hij bepaald nijdig over.

Waarom heb je me in hemelsnaam
het halve land doorgestuurd nu je alles
al weet? Ik heb mijn nek geriskeerd, ver
geet dat niet! De koffer had ook al niet
veel opgeleverd. Er bleken wat kleren in
te zitten van uitstekende kwaliteit en een
foto'tje van een ongeveer twee weken oude
baby.

Je weet wel, van het bekende soort.
Op een vacht. Was wel een grappig joch.

Ze had een kind.

Wat? O, dat verklaart dan die foto.

Tims goede humeur verdween echter als

sneeuw voor de zon, toen hij hoorde, dat
hij Carol Spencer moest gaan bewaken en
Maggie, die nu alleen was, in de keuken
moest helpen. Verontwaardigd zocht hij
Alex, die in de keuken bezig was, op.

Wat scheelt hem op het ogenblik?
vroeg hij naar Dane wijzend, die in de
tuin stond. Begint hij gek te worden? Of
is hij verliefd geworden op dat meisje?
Hij zal in ieder geval flink moeten dokken
voor dat borden wassen van mij!

Over geld maakt hij zich geen zorgen,
merkte Alex rustig op. Hij heeft genoeg,
z'n moeder tenminste. Zijn vader was se
nator.

Tim zweeg even. Hoe zit dat nu pre
cies met mevrouw Hilliard? De kranten
staan er vol van. Was iemand aan het ja
gen?

Natuurlijk! zei Alex, terwijl hij een
biefstuk inzoutte. Midden in Juni, in het
holst van de nacht terwijl het stortregent!

Tim floot.

Misschien heeft Dane wel gelijk met
betrekking tot dat vriendinnetje van hem.
Wil je me één van je schorten lenen? Ik
moet de hele dag afwassen en 's nachts
mag ik niet naar bed. Slapen is er kenne
lijk niet meer bij!

Dane wist niet wat hem op dit moment
te doen stond. Elinor was onbereikbaar.
Hij had overigens langzamerhand de vaste
overtuiging gekregen, dat Elinor niet al
léén was geweest in de nacht, dat Margue
rite was vermoord. Floyd was nog steeds
aan het graven op de heuvel en ondanks
zijn scepticisme had hij op Pine Hill een
onderzoek ingesteld. Waarschijnlijk was
hij er nu ook achter gekomen, dat de letter
in de trouwring een „G" was, zodat hij
wel druk aan het telegraferen zou zijn om
te ontdekken of Greg inderdaad getrouwd
was. En in het centrum van het mysterie
stond Carol, die iedere dag magerder en
nerveuzer begon te worden.

Hij las zijn aantekening nog eens door
en schreef tenslotte het volgende op:

1) Het lijk in de linnenkast. Lag op de
vloer. Bontjas niet geheel aan. Slechts één
arm in een der mouwen. Wat dit vóór of
na haar dood gedaan?

2) De trouwring. Ondanks de ingegra
veerde letters beweert Greg deze nooit ge
zien te hebben. (Kan misschien in Los
Angeles nagegaan worden).

(Wordt vervolgd)