Veelgewraakt Bagdad-pact Noeri
Pasja krijgt de wind van voren
Tekort aan werkkrachten
in noordelijk Noordholland
Arabische afkeer en Israëlische beduchtheid;
Westelijke twijfel en communistische agitatie
TUSSEN EUFRAAT EN TIGRIS
Industrieën in IJmond en Zaanstreek
zuigen veel arbeiders weg
Britse bijdrage tot de
defensie van Z.-Afrika
Kastenwand voor radio-
en televisietoestellen
Geleidelijke
groei
Persoonlijk overwicht
K
Twee conflictsferen
Oprechte poging
Rapport Kamers van Koophandel
Kom op de 1
bors-i
tl
8
i '7 - O i— i j
1
Jubilea bij de PEN
Onderzoek naar behoefte
aan logiesgelegenheid
Zuid-Afrika zal helpen bij de
verdediging van Midden-Oosten
Canada heeft emigratie
bepalingen verruimd
Er reed een bus naar Tirol l
Importeur van myxomatose
niet aansprakelijk gesteld
ZATbRDAG 28 JANUARI 1956
(Van onze reisredacteur)
BAGDAD. In een wijde ka
mer van Bagdads wat vervallen
„serail" zetelt een grijze, 67-ja-
ricre Arabische staatsman, een
zelvig, nors, doof aan één oor,
vader van het meest omstreden
verdrag van het Midden-Oosten.
Hij is Noeri Pasja Es Said, pre
mier van Irak. Het verdrag, één
uit een reeks van overeenkom
sten, waarmee het Westen een
defensie-keten poogt te leggen
om de Sovjet-Unie en haar sa
tellieten, is het pact van Bag
dad. Dit bondgenootschap tus
sen Groot-Brittannië, Irak, Per-
zië, Turkije en Pakistan, dat in
het Nederlands MOVO (Mid-
denoostelijke Verdragsorganisa
tie) zou moeten heten, heeft
hevige beroering en grote twij
fel verwekt. De Arabische lan
den, onder aanvoering van
Egypte, verzetten zich ertegen
omdat zij van een bondgenoot
schap met het Westen gebonden handen
in het geschil met Israel duchten. Israel
zelf daarentegen tekent protest aan,
omdat het zich verzet tegen iedere be
wapening van een Arabisch land en
tevens omdat het vreest dat de Arabie
ren juist als geallieerden van het Westen
een sterkere onderhandelingspositie zou
den innemen.
Frankrijk mokt, omdat het niet mede
uitgenodigd is en verdere verzwakking van
zijn, overigens denkbeeldige, invloed bij de
Syrische en Libanese naburen verwacht.
De Sovjet-Unie liet opzienbarende (Tsje
chische) wapenleveranties aan Egypte en
Syrië op de sluiting van het verdrag
volgen.
Een vreemde coalitie van tegenstanders,
hetgeen kort geleden werd aangetoond bij
een, overigens onhandige poging van
Groot-Brittannië om Jordanië mede in het
pact te brengen.
Deze stuitte op een miniatuur-opstand,
ten uitvoer gelegd door Palestijnse refu
giés, die er hun haat jegens de mede
opponent Israel mee luchtten en aan
gezet waren door Egyptische en commu
nistische agenten, die putten uit fondsen
ter beschikking gesteld door het feodale
Saoedi-Arabië, dat deze op zijn beurt weer
verkreeg uit Amerikaanse olie-royalties.
Het commentaar in enige Franse bladen
was niet vrij van triomfantelijkheid!
Ir aks premier: Noeri Pasja Es Said. De
meest omstreden politicus van het Mid
den-Oosten, draagt de „sidarah", een
zwarte kwartiermuts, door wijlen koning
Feisal I ingevoerd ter vervanging
van de Ottomaanse fez.
democratische en communistische landen
en dat tussen Arabieren en Israëliërs) over
elkaar vallen, hebben twijfel gewekt, ook
in sommige Westelijke kringen, aan de
deugdelijkheid van dit nieuwe clubhuis.
Was het verstandig de bestaande rivali
teit tussen Irak en Egypte op de spits te
drijven en Gamal Abdel Nasser zo te
prikkelen dat hij communistische wapen
leveranties aanvaardde? Had men Irak
niet op andere wijze kunnen helpen: het
in een positie van welwillende neutraliteit
brengen?
Ware het niet juister geweest, daarmee
de gunst van het volk te winnen, in plaats
van achterdocht te wekken in Irak zelf,
die gevoed wordt door een gevoel van ver
eenzaming in de Arabische wereld? De
politiek van technische of economische
hulp op voorwaarde van een militair bond
genootschap is immers kortzichtig geble
ken. Hoe kortzichtig, blijkt uit het recente
Brits-Amerikaanse, aanbod tot financiering
van de Nijldam bij Assoean waarom Nas
ser jarenlang tevergeefs had gezeurd. Het
komt nu, na de aanvaarding van de com
munistische wapens, als mosterd na de
maaltijd, erger, als een premie op slecht
gedrag.
Al deze moeilijk
heden doen de vraag
rijzen, waarom dat
Bagdadpact dan wel
gesloten is. Wel, het
leek in de eerste aan
leg duidelijke voor
delen te bevatten.
Ook thans wordt het
vooral door Britse en
Amerikaanse diplo
maten trouwens nog
als een wezenlijke
versterking van net
Westen gezien. Irak
was door olie-connec
ties en zijn technisch
ontwikkelingspro
gram toch al met het
Westen verloofd. Het
ligt vlak bij de Sov
jet -Unie en er was
Sovjet-infiltratie via
Perzië. Noeri Pasja,
iet wachten op een
daadwerkelijke, ster
ke Arabische eenheid
moe, wilde steun van
de enige krachtige
mogendheid in het
De glimmende installaties van het olieveld in Kirkoek, een Midden-Oosten: Tur-
van de hoofdredenen, waarom het Westen zoveel belang- lc'Je- Ter bestrijding
stelling voor Irak koestert. Dit fabuleus rijke veld ligt op
zevenhonderd kilometer van de Russische grens.
hoewel Irak door zijn noordelijke berg
ketens, waardoor slechts vier gemakkelijk
af te schermen passen lopen, strategisch
beschut wordt. Het Israëlische geschil ver
traagt echter de wapenleveranties en het
Iraakse legertje lijkt in een moderne oor
log geen factor van beslissende betekenis.
Vandaar ook dat de Britten plotseling
begonnen zijn met het beklemtonen van
de economische zijde van het pact en met
groot vertoon ministers naar Bagdad laten
opdraven om over stoutmoedige onder
werpen als het vreedzaam gebruik van
atoomenergie te fluisteren. Waar men in
Bagdad voorlopig nog moeite genoeg heeft
met het elektrische licht, lijkt dat wat
voorbarig. Meer dan wat extra-voordelen
voor de Britse handel zitten er nauwe
lijks in.
Rest de politieke kant, de bezegelde
vriendschap tussen Irak en het Westen,
iets waar niemand wat op tegen heeft, be
halve dan wat achterdochtige Iraki's zelf.
Men kan lang speculeren over de vraag
hoe groot die oppositie tegen Noeri Pasja
in zijn eigen land is en of de bovenge
noemde vriendschap zijn mogelijk aftreden
of verscheiden lang zal overleven. Bemind
is de oude Pasja bepaald niet, zijn persoon
lijk overwicht is echter groot genoeg om
iedere politicus in Irak te maken of te
breken. Hij leidde niet voor niets vijftien
van de 54 kabinetten, die Irak sinds de
eerste wereldoorlog heeft gehad. Hij begint
thans echter alle moeilijke eigenschappen
te vertonen, die ook Churchill in zijn slot
periode kenmerkten. De jongere politici
worden ongeduldig. Zijn mogelijke opvol
gers, zoals Kannah, Jamali en zelfs zijn
grote tegenstander Salih Jabr zeggen aan
hangers van het Bagdad-pact te zijn, maar
men moet betwijfelen of zij voldoende
moed van de oude Pasja bezitten om die
belijdenis in moeilijker dagen gestand te
doen.
Het grootste gevaar voor het pact zal
zelfs Noeri niet kunnen bezweren. In een
eventueel gewapend conflict tussen Ara
bieren en Israëliërs zal Irak niet achter
kunnen blijven.
In dat geval zou de garantie-verklaring
van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië
en Frankrijk voor Israels huidige grenzen
wel eens een scheve situatie tussen de
Bagdadse bondgenoten kunnen scheppen.
Deze eventualiteit leidt, zoals alle politieke
bespiegelingen over het Midden-Oosten,
weer tot het kernpunt: het voortduren van
het Arabisch-Israelisch geschil.
Niet het veelgewraakte Bagdad-pact is
aanleiding tot de huidige spanning, Rus
sische manoeuvres zijn onvermijdelijk, zo
lang de vrees en de haat in het Heilige
Land voort blijven zweren en leiden tot
stoot en tegenstoot.
ADVERTENTIE
U hij een hele heer,
maar met een van onze
klnderbrillen blijft
hij „een echte jongen
Grole Houtstraat 137 Haarlem - Tel. 11640
OPTIEK
mm v
Oud-Bagdad: de huidenkoopman maakt het zich gemakkelijk. Hij gebruikt een
grote stapel vellen van pas geslachte geiten als zadel voor zijn Arabische
merrie, waarmede hij opgewekt door het drukke verkeer galoppeert.
Er zitten nóg een paar tragi-komische
kanten aan dit pact van Bagdad. De Ame
rikaanse minister van Buitenlandse Zaken,
Dulles, die defensie-pacten verzamelt als
waren het postzegels, was zeer in zijn
schik met de nieuwe bondgenoot tegen het
opdringend communisme, te meer daar
zijn wereldkaart tussen het gebied van
de Noordatlantische Verdragsorganisatie
en Balkan-pact enerzijds en dat van de
Zuidoostaziatische Verdragsorganisatie an
derzijds, nog een maagdelijke leemte ver
toonde.
Zijn geestdrift wordt echter getemperd
door het feit, dat de Verenigde Staten Irak
uit pro-Israelische overwegingen niet zo
veel wapens kan geven als het uit anti
communistische beweegredenen wel zou
wensen. Irak wil wel gaarne tegen het
communisme beschermd worden, maar het
schaart zich in het Israëlisch conflict zon
der voorbehoud in de Arabische gelederen.
De invitatie aan Washington tot het pact
toe te treden werd dan ook beantwoord
met bedremmeld gekuch en de stelling dat
de Verenigde Staten het nieuwe bondge
nootschap wel steunen, maar het een betere
dienst menen te bewijzen door er voorals
nog buiten te blijven Hetgeen, vrij ver
taald, betekent dat er in de Verenigde
Staten presidentsverkieizingen op komst
zijn en niemand er voor voelt de vaak
beslissende pro-Zionistische stemmen te
verspelen door een verdrag aan te gaan
met een van Israels doodsvijanden!
Al deze verwikkelingen, veroorzaakt door
het feit, dat het Bagdad-pact een gebied
raakt waarin twee conflicten (dat tussen
van de communisti
sche infiltratie zocht
hij samenwerking met
Perzië. Hij wilde bo
vendien af van het onpopulaire restant
van het Britse mandaat en het daarop
volgende Brits-Iraakse verdrag, waarbij
Irak verplicht was Britse bases in Haba-
niyah en Basra te dulden. Zo groeide uit
het aanvankelijke Turks-Iraakse verdrag
geleidelijk aan het huidige Bagdad-pact.
Het Westen wilde wel (vooral Groot-Brit
tannië dat zijn economische belangen op
gezonder grondslag bestendigd zag), omdat
het mét Noeri geloofde, dat uitbreiding
met enige Arabische landen mogelijk zou
zijn. Men dacht aan het onder Britse
invloed staande Jordanië en hoopte dat
daarna de Libanon, en wie weet Syrië,
zouden volgen.
Een mogelijkheid, die door het jongste
Britse échec in Jordanië voorlopig grondig
is getorpeteerd.
Noeri's poging om de Arabische landen tot
gebundelde samenwerking te krijgen, is
zeker oprecht geweest. Hij heeft geen ver
raad aan de Arabische zaak voor ogen
gehad, ten hoogste een prominenter rol
voor Irak. Dit heeft Egypte's „junta" zo
gestoken, dat na verhitte discussies over
het al of niet meegaan tenslotte afwijzend
werd beschikt. Daarop volgde de hevig
emotionele campagne tegen „het verraad
van Noeri". Een ongefundeerde beschuldi
ging, want Egypte heeft zich bij verdrag
verplicht tot Britse herbezetting van de
zone van het Suezkanaal ingeval van
agressie in het Midden-Oosten en in het
even luidruchtig-neutrale Saoedi-Arabië
zijn bij Dahrahn Amerikaanse luchtbases
gevestigd!
Wat is nu de werkelijke waarde van het
nieuwe pact? De militaire is niet groot,
Reeds jaren ondervindt het bedrijfsleven in noordelijk Noordholland moeilijkheden
bij de personeelsvoorziening tengevolge van het wegzuigen van arbeidskrachten dooi
de industrieën van IJmond en de Zaanstreek, zo wordt verklaard in een door de
Kamers van Koophandel te Alkmaar en Hoorn uitgebracht rapport. Uit een onder
zoek bleek bij 71 bedrijven een wegzuiging van arbeidskrachten tot een totaal van 485
werknemers of 7 percent van het totaal aantal werknemers dier bedrijven. Dit aantal
is echter nog groter, omdat het verschijnsel zich ook bij tal van niet-geënqueteerde
bedrijven voordoet.
Dit wegzuigen van arbeidskrachten naar de industriële centra verkeert, naar in het
rapport wordt verondersteld, nog in een beginstadium, want de hoogovens zullen, om
haar uitbreidingsplannen te kunnen verwezenlijken, nog 2500 nieuwe arbeidsplaatsen
moeten bezetten. Verwacht wordt, dat een groot deel van deze werknemers uit noor
delijk Noordholland zal worden aangetrokken.
Een commissie uit beide Kamers van
Koophandel, aangevuld met werknemers-
en werkgeversvertegenwoordigers uit de
agrarische sector en vertegenwoordigers
van de gewestelijke arbeidsbureaus te
Hoorn, Alkmaar en Den Helder, heeft de
oorzaken van het verschijnsel onderzocht
en de middelen aangegeven, die ertoe zou
den moeten leiden, dat de door de wegzui
ging ontstane spanningen op de arbeids
markt worden verzacht of opgeheven De
commissie had een onderzoek ingesteld bij
276 particuliere bedrijven op het gebied
van de industrie en de groothandel. Hier
van verleenden er 145 hun medewerking.
Van deze 145 bedrijven hadden er 107 (74
pet.) moeilijkheden bij de personeelsvoor
ziening. Deze moeilijkheden betroffen bij
31 ondernemingen geschoold personeel, bij
17 ongeschoold personeel en bij 61 beide
categorieën van personeel.
Bij 71 bedrijven (49 pet.) werd een weg
zuiging van arbeidskrachten gesignaleerd
tot een totaal van 485 werknemers, of 7
pet. van de gezamenlijke personeelssterkte.
Het aantal open plaatsen voor geschoold
personeel bedroeg bij deze bedrijven 593
of 12 pet., voor ongeschoold personeel 742
of 37 pet. Dit betreft zowel mannelijk als
vrouwelijk personeel. Met name had de
confectie-industrie behoefte aan 102 ge
schoolde en 174 ongeschoolde werkkrach
ten, de voedings- en genotmiddelen indus
trie aan 76 geschoolde krachten. De hui
dige personeelssterkte in deze 71 bedrijven
bedraagt globaal 7.1000, waarvan 4800 ge
schoolde. 2000 ongeschoolde en 300 seizoen
werknemers.
Het onderzoek in de agrarische sector
wees uit, dat naar schatting 1000 arbeiders
uit deze sector thans in de industrie werk-
r-T^rrMTjp.
De heren P. C. Kuiper te Beverwijk en C.
F. van Swaaningen te Haarlem, respectie
velijk hoofdcommies C en hoofdcommies A
bij het Provinciaal Elektriciteitsbedrijf van
NoordhoLland, zullen woensdag 1 februari
een kwart eeuw bij genoemd bedrijf in
dienst zijn.
zaam zijn. Er was een tekort van 250 vaste
arbeiders (vooral melkknechten) in de
landbouw.
Loonverschillen
De directies van de meeste bedrijven,
die aan de enquête deelnamen, waren van
mening, dat financiële aspecten als de
voornaamste oorzaken van het wegtrekken
van de werknemers naar de industriecen
tra dienen te worden beschouwd. Een vrije
loonvorming in plaats van de door het ge
meenteclassificatiesysteem opgelegde loon
verschillen werd daarom in vele gevallen
aanbevolen. Hoewel de commissie een vrije
loonvorming niet kon aanbevelen, was zij
van oordeel, dat, al zijn de loonverschillen
gering, dit instituut behoort te worden
afgeschaft. Vooral voor een gezonde ont
wikkeling van de landbouw wordt gelijk
stelling van de agrarische lonen met de
industriële lonen voor gelijkwaardige ar
beid noodzakelijk geacht.
Het rapport geeft voorts in overweging
door toepassing van toeslagsystemen bin
nen de legale mogelijkheden de lonen te
verhogen. De thans elders werkzame ar
beiders willen gaarne werk in of dichtbij
hun woonplaats aanvaarden, indien daar
gelijke arbeidsvoorwaarden worden aan
geboden.
Vele ondernemers keren zich tegen
het door de grootbedrijven verstrekken
van buitensporige emolumenten, zoals
het vergoeden van reiskosten en het te
gen gereduceerde prijs beschikbaar stel
len van gebruiksgoederen en brandstof
fen. Hierdoor wordt enerzijds de positie
van de middenstand geschaad, doch an-
derzijds wordt hierdoor de arbeidsvoor
ziening van het middelgrote en kleinbe
drijf bemoeilijkt, aldus de commissie.
De betere secundaire voorzieningen in
het grootbedrijf blijken voor vele arbei
ders aanleiding te zijn daar een werkkring
te aanvaarden.
Hoewel bij vele bedrijven in noordelijk
Noordholland een uitstekende personeels
zorg bestaat, aldus het rapport, geven nog
vele ondernemers blijk van een te geringe
sociale progressiviteit.
Sociale voorzieningen, eventueel te tref
fen door combinaties van bedrijven, wor
den in overweging gegeven.
Tenslotte bepleit het rapport een roya
lere woningpolitiek voor het agrarisch be
drijf, terwijl het zowel voor de industrie
als voor de agrarische sector een ruimere
toewijzing van bouwvolume noodzakelijk
acht om de werkvoorziening in beide sec
toren te verbeteren.
De staatssecretaris van Economische Za
ken heeft het bedrijfschap Horeca ver
zocht advies uit te brengen over de toekom
stige behoefte aan logiesgelegenheid in ons
land. De staatssecretaris acht het daarbij
van belang, dat wordt nagegaan hoe de
logiesaccommoda.tie.aan.de ontwikkeling van
de vormen van toerisme zal moeten worden
aangepast..
Daar de voor hotelbouw beschikbaar ge
stelde tegenwaardefondsen zijn uitgeput en
de nieuw ontworpen garantiekredietrege-
ling met aflopend karakter gezien moet
worden als een overgangsvorm naar nor
male financiering van hotelbouw, zal
voorts nader moeten worden onderzocht op
welke wijze normale financiering van ho
telbouw kan worden bevorderd.
Het vraagstuk der logiesgelegenheid zal
niet alleen landelijk, maar ook regionaal
en plaatselijk worden bezien.
KAAPSTAD (Reuter) Groot-Brittan
nië heeft de verplichting op zich genomen
strijdkrachten te leveren voor de verdedi
ging van Zuid-Afrika, aldus heeft de Zuid-
Afrikaanse minister van Defensie, Erasmus,
in het parlement in Kaapstad verklaard.
Deze verplichting vormt een onderdeel van
bepaalde overeenkomsten, die de minister
in juni met de Britse regering is aangegaan.
Erasmus verklaarde, dat het volgens de
overeenkomsten de Britse politiek is, met
strijdkrachten bij te dragen tot de verdedi-
gig van Afrika, waaronder Zuid-Afrika, en
het Midden-Oosten. De Zuidafrikaanse
politiek is strijdkrachten bij te dragen om
een vijand zover mogelijk weg te houden
van de grenzen van Zuid-Afrika. „In
andere woorden" voor de verdediging van
Zuid-Afrika en de toegang van het Mid
den-Oosten tot Afrika.
Erasmus deelde voorts mee, dat hij in het
buitenland overeenstemming had bereikt
over een conferentie, waarvoor alle landen
met belangen ten zuiden van de Sahara
zouden kunnen worden uitgenodigd. Hij
zei te hopen, dat er dit jaar iets gedaan kan
worden, maar hij kon nog geen bijzonder
heden vertellen. Een andere overeenkomst
betreft de verdediging van de zeewegen
rond Afrika, waaronder de weg voor olie
verschepingen naar Afrika. Zuid-Afrika
bouwt een speciale strijdmacht op, die bui
ten Zuid-Afrika tegen aggressie van bui
tenaf kan worden gebruikt, aldus Erasmus.
Hij zei, dat, als onderdeel van de over
eenkomst met Groot-Brittannië, Zuid-
Afrika in de Britse zuidatlantische strate
gische zones een eigen gebied zal hebben
waarvoor het verantwoordelijk zou zijn.
Het gebied zou zich uitstrekken van de punt
van Zuid west-Afrika tot de Delagoa-baai.
De Canadese onderminister voor immi
gratie, luitenant-kolonel Laval Fortier, is
voor een bezoek van enkele dagen in ons
land gearriveerd. Hij maakt een reis door
de Europese landen waaruit Canada emi
granten ontvangt. Na Londen en Parijs te
hebben bezocht blijft hij tot 29 januari
in ons land. Hij gaat volgende week naar
Brussel en daarna naar Duitsland, Oosten
rijk, Zwitserland en Italië. Canada hoopt
dit jaar weer vele Nederlandse emigranten
te verwelkomen, zo zei hij. Voor zijn land
is 1955 het beste economische jaar na de
oorlog geweest met een maximum aan
werkgelegenheid. Vandaar dat Canada de
immigratiebepalingen belangrijk heeft ver
ruimd.
Het systeem van de scherp begrensde
beroepenlijst is losgelaten. Immigranten
worden thans aanvaard op grond van ge
schiktheid en hun vermogen tot aanpas
sing. Zo groot zijn op het ogenblik de eco
nomische mogelijkheden in Canada, dat
ieder, die tot werken bereid is, goede toe
komstkansen heeft, aldus de minister, die
verklaarde dat het streven erop gericht is
de bevolking uit te breiden zoveel als met
het oog op de economie van het land maar
mogelijk is.
In 1955 is het aantal Nederlandse emi
granten naar Canada als gevolg van be
richten over werkloosheid in 1954, terug
gelopen tot 7000 tegen 16.000 in het jaar
daarvoor.. Het aantal aanmeldingen in
januari 1956 is echter reeds het dubbele
van dat in januari 1955.
Op een vraag over de toelating van niet-
blanke immigranten zei de minister: „Wij
kennen geen rasbarrière. Maar er is een
bepaling volgens welke Aziaten slechts
kunnen worden toegelaten als echtgenoot,
vrouw of ongehuwd kind beneden de 21
jaar van een in Canada woonachtige
staatsburger of staatsburgeres.
ADVERTENTIE
is de titel van Louis van Orden's
nieuwste roman, met de publi
catie waarvan in Libelle van 4 Febr.
een aanvang wordt gemaakt. 'De
lezer maakt in dit knap geschreven,
boeiende vervolgverhaal kennis met
de „volgelingen" van reisleider
Wessels, die zijn gezelschap per
autobus naar en door het schone
toeristenland Tirol voert. Dit
feuilleton is echter veel meer dan
een reisverhaal alleen!
In dit nummer o.a. een interessan
te reportage over Josephine Baker's
kinderdorp ergens in Zuid-Frankrijk
Over de tournée door Nederland van
de groots opgezette Libelle-mode-
show wordt u in dit nummer uitvoerig
ingelicht.
Libelle - Nassauplein 7 - Haarlem
PARIJS (Reuter) Een Frans hof van
beroep heeft bepaald dat de schade, die de
81-jarige Franse geleerde professor Ar-
mand Delille veroorzaakte door het inen
ten van twee konijnen op zijn landgoed in
Normandië met het myxomatose-virus,
hetgeen deze moordende ziekte voor ge
noemde knaagdieren in geheel Frankrijk
en andere Westeuropese landen (ook Ne
derland) deed uitbreken, is goed gemaakt
door het verminderen van de schade, die
de konijnen aan gewassen aanrichtten.
Het hof kende de boer Michel Loriot
een schadevergoeding van vijf duizend
francs (ongeveer vijftig gulden) toe, in
plaats van het gevraagde miljoen (onge
veer tienduizend gulden). De schadever-
goedingseis van mevrouw Marie Girard,
een konijnenfokster, tot een bedrag van
tweehonderdduizend francs (ongeveer
tweeduizend gulden) werd verworpen.
Deze rechtsgedingen werden als proef
processen beschouwd. Indien de schade-
vergoedingseisen waren ingewilligd, zou
den er wellicht andere, tot een totaal be
drag van vele miljoenen francs, zijn ge
volgd. De mogelijkheid bestaat echter, dat
degenen, die inkomsten uit de jacht trek
ken (jachtclubs, wapensmeden, patroon
makers en fabrikanten van vilten hoeden)
schadevergoedingseisen jegen professor
Delille zullen indienen.
Ter gelegenheid van de maand van de
bouwnijverheid, die in het Bouwcentrum te
Rotterdam wordt gehouden, heeft ir. L. C.
Kalff uit Eindhoven een lezing gehouden
over „Elektriciteit in de woning". Hij zeide
dat in 1955 het aantal ingeschreven radio
toestellen in ons land gestegen was tot
1.954.000 en dat over tien jaar het aantal
televisietoestellen op een miljoen geschat
mag worden. Thans zijn er 55.000. Tussen
1947 en 1955 steeg in Nederland het aan
tal koelkasten van 50.000 tot ruim 80.000,
het aantal wasmachines van 347.000 tot
543.000 en het aantal stofzuigers van
1.316.000 tot 1.938.000 stuks. Bij de bouw
van woningen zal hiermee rekening gehou
den moeten worden. Thans zijn radiotoe
stellen, pick-ups, bandrecorders en televi
sietoestellen vaak „sta-in-de-wegs". Een
oplossing is gezocht in een diepe kasten
wand, die genormaliseerd is in cellen van
50 tot 100 cm. breedte. Deze cellen kunnen
dan weer onderverdeeld worden in de
diepte in kasten van 60 en 30 cm. en in de
hoogte op 180, 210 en 250 cm. van de vloer.
Verscheidene onderdelen van de cellen
kunnen naar wens en behoefte met deuren
worden afgesloten. Tenslotte pleitte ir.
Kalff voor uitbreiding van de elektrische
installaties in woningen.
