Prof. dr. J. Kistemaker aanvaardde
hoogleraarschap te Leiden
„Mogelijke ontwikkeling van bouwen"
Auto reed met volle vaart de
Haarlemse Kinderhuissingel in
Blijspel van Marcel Pagnol
Mozartherdenking in Haarlem
met veelzijdig karakter
Honderden toeschouwers bij het
optakelen van gezonken wagen
Veelvuldigheid der atoomkernen
Sociaal werkster bij
gemeentepersoneel
Zeldzame kamermuziek
9
„New Orleans Seven"
bij Haarlemse Jazz Club
Afscheidsreceptie in
Diaconessenhuis
De dochter van de bronnenmaker
Meiuffrouw H. van Amerongen
treedt op 1 april in dienst
Mozart en Beethoven
op N.Ph.O.-concert
Zandauto verloor
twee achterwielen
Optreden door leerlingen
van Annie Bonarius
Burgerlijke Stand
van Haarlem
IS
De opleiding van vliegers
in de Fokker S-14
ZATERDAG 28 JANUARI 1956
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Vrijdagmiddag: omstreeks drie uur reden er op de Kinderhuissangel, ter hoogte van
de Garenkokerskade, twee auto's achter elkaar, waarvan de achterste bestuurd werd
door de 51-jarige monteur P. uit Heemstede. Toen deze de voor hem rijdende auto
wilde inhalen, is hij door onopgehelderde oorzaak verder naar links gezwenkt dan
nodig was, waardoor hij met zijn bestelauto in het water van de Kinderhuisvest
terechtkwam. De auto verdween geheel onder water: slechts het dak lag ongeveer
gelijk met de waterspiegel. Enige omstanders maakten reeds aanstalten, hun jasje uit
te trekken, toen de monteur boven water verscheen en op het dak van zijn auto klom,
waar hij bleef zitten wachten totdat omstanders hem met behulp van een lange haak
op het droge trokken. In een huis op de Kinderhuissingel is hij toen in de gelegenheid
gesteld weer wat op verhaal te komen.
Later in de middag begon men aan het
bergen van de verdronken automobiel en
dit betekende bovendien voor honderden
Haarlemmers het begin van een bijzonder
gezellige middag.
Door een takelwagen werd een monteur
in een lus boven het water gehangen om
een haak aan de auto te bevestigen. Nu
ging dat niet bepaald gemakkelijk en de
3 uur. Dit was er te zien van de bestel
auto, die zo onfortuinlijk was een onvrij
willig bad te nemen in het water van de
Kinderhuis sing el.
4.15 uur. Eén van de auto-redders in actie.
„Veilig" hangend in een lus tracht hij de
gezonken auto „in zijn greep" te krijgen.
monteur zag zich dan ook genoodzaakt om
zich uit de zich steeds strakker toetrek
kende lus te bevrijden. Daarbij verloor hij
echter zijn laars en tot overmaat van ramp
begon de auto, toen de monteur er een
maal op stond, weer te zinken. Het gevolg
was natuurlijk, dat de monteur tot zijn
knieën in het ijskoude water kwam te
staan. Er waren inmiddels reeds twee
uren verstreken en toen was men eindelijk
zover, dat men aan het werkelijke hijsen
kon gaan beginnen. Langzaam werd de wa
gen uit het water getild, de monteur werd
op de kant geholpen en vervolgens takelde
men de auto's rustig weer op het droge.
Van de zijde van de firma, die zich be
last had met het ophijsen van de auto,
deelde men ons mede, dat het deze keer
een vrij tijdrovende geschiedenis is ge
worden omdat men te maken had met een
bijzonder moeilijk geval, waarbij boven
dien nog diverse personen aanwijzingen
aan de chauffeur van de hijskraanwagen
stonden te geven.
Bij onze informaties bij de brandweer
en de verkeerspolitie deelde men ons mede,
dat deze beide diensten (nog) niet over
een takelwagen beschikken, die eventueel
gebruikt zou kunnen worden om in het
water geraakte auto's weer op de kant te
brengen. Overigens vroeg men zich daar-
De Haarlemse Jazz Club heeft vrijdag
in dansschool Schroder aan de Raamsingel
in Haarlem haar eerste clubavond van
1956 gehouden. Deze avond werd geopend
door het huisorkest de „Wanderers" on
der leiding van Han Baas, dat onder meer
een tweetal composities van de leider
speelde, waarvan vooral „Suit for sale" in
de smaak viel. Het zeer langzame „Don't
blame me" klonk, mede door het gewaagde
arrangement, nogal eens onzuiver; beter
van afwerking was het snelle „Scrapple
from the apple".
Daarna volgden twee sessions, waarvan
een in oude stijl met als gasten twee leden
van de „The Dixieland Syncopaters" uit
Amsterdam.
De „New Orleans Seven" uit Amsterdam,
onder leiding van Hans IJzerdraat, vorm
den het gastorkest van deze avond. Zij
gaven een uitvoering in perfecte oude stijl
van onder meer „Charleston", „Jazz me
blues", „Jazz parade" en „Kansas City
stomp".
Woensdagmiddag 1 februari van half vier
tot half vijf zullen in het Diaconessenhuis
in Haarlem zuster M. E. Merison en mejuf
frouw L. L. M. Bierens de Haan, die wegens
het bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd als sociale werksters voor de Haar
lemse vereniging van maatschappelijke zorg
voor zieken, verbonden aan het Diaconessen
huis, per 1 februari het werk zullen neerleg
gen, een afscheidsreceptie houden.
Koningin Elizabeth van Engeland brengt een bezoek aan Nigaria. De bevolking
zal de vorstin een grootse ontvangst bereiden. Foto: de Victoriestraat in Lagos,
versierd voor de komst van de hoge gast.
„De Zeven Provinciën". De Nederlandse
kruiser „De Zeven Provinciën" is de haven
van Malaga binnengelopen om een beleefd
heidsbezoek te brengen. De plaatselijke
autoriteiten werden aan boord ontvangen.
De commandant zal zondag een receptie aan
boord geven.
Eigenlijk is het een heel ouderwetse
vorm van toneel, die Marcel Pagnol ons
met zijn blijspel „De dochter van de bron
nenmaker" voorzet. „Folkloristische schet
sen uit de Provence" zou men iets derge
lijks vroeger (in de dagen van Daudet en
Toergènjev) hebben genoemd. Misschien is
„r„„ - het stuk vrijdagavond in de Haarlemse
Schouwburg in de door Hans Tiemeijer
politie of brandweer behoort. Uiteraard is
het wel zo, dat deze diensten direct in actie
zullen komen wanneer er mensen of dieren
in nood zouden verkeren.
Nader vernemen wij nog, dat de ver
keerspolitie de te water geraakte auto van
morgen aan een nauwkeurig onderzoek is
gaan onderwerpen.
Bij dit onderzoek heeft men echter niets
bijzonders aan de auto kunnen ontdekken.
geregisseerde voorstelling van de toneel
groep „Theater" niet helemaal tot zijn
recht gekomen, omdat het melodramatische
element wel wat zwaar op de hand werd
genomen. Maar desondanks is er door een
buitengewoon goedlachs publiek blijkbaar
veel plezier beleefd.
Vergelijkt men dit stuk met de enigszins
soortgelijke Marseillaanse trilogie van
Marcel Pagnol, waarvan vooral „Marius"
99
99
5.50 uur. Dit kreeg men te zien, toen de
wagen voor het eerst even boven de
waterspiegel uitkwam.
Vrijdagmiddag aanvaardde prof. dr. J.
Kistemaker in het Groot Auditorium het
ambt van bijzonder Leids hoogleraar in
,de, natuurkunde vanwege de Teyiers
Stichting als opvolger van prof. dr. A. D.
Fokker, die onlangs zijn afscheidscollege!
hield. Prof. Kistemaker sprak over dé
„veelvuldigheid der atoomkernen".
Het betoog van prof. Kistemaker omvat
te in hoofdzaak een schets van de ontwik
keling van het universum van het ont-
staansuur „nul" (vijf miljard jaar geleden)
tot de tegenwoordige toestand. De verde
ling en samenstelling van de materie m
het heelal werden practisch geheel in de
eerste honderd seconden na de explosie
van de oer-toestand bepaald en de tegen
woordige fysici kunnen die vormgeving
geheel theoretisch verklaren.
Prof. Kistemaker schetste de tijdsduur
der ontwikkeling tot het heden, door deze
gehele ontwikkeling van dat „uur nul" tot
heden samen te vatten in een enkel kalen
derjaar; uur nul bij de aanvang van 1 ja
nuari en de toestand van thans geprojec
teerd op 31 december klokslag twaalf uur
op het moment dat het nieuwe jaar in gaat.
In een dergelijke tijdsprojectie ontstond
het zonnestelsel in de loop van februari,
kwam het eerste leven op aarde in
november, verscheen de primitiefste vorm
van de mens pas op 31 december 23 uur.
werd Christus geboren twaalf seconden
voor klokslag twaalf op oudejaarsavond
en begon de renaissance pas drie seconden
voor dit tijdstip.
Spreker liet uitkomen, dat de bestaande
betrekkelijke eVenwichten tussen materie
en energie in het heelal het uiteindelijk
produkt waren van de vormingsomstan
digheden in de eerste seconden van het
universum, waartegenover hij stelde de
fantastisch, beangstigend snelle ontstaans-
en vormingsperiode van het leven en in he»
bijzonder van die uitzonderlijke levens
vorm, de mens.
Natuurkundig-filosofisch is deze ontwik
keling, zoals spreker ook schetste, te ver
klaren uit de verdeling van de soorten
atoomkernen, die de materiële substantie
van het universum uitmaken.
Het meest grandioze produkt van die
ontwikkeling, het heelal, die vijf miljard
jaar geleden inzette, was de mens. Wat
Mejuffrouw II. van Amerongen uit Den
Haag is met ingang van 1 april van dit jaar
benoemd tot maatschappelijk werkster
voor het Haarlemse gemeentepersoneel. Zij
heeft de benoeming aanvaard.
Deze pionierster voor Haarlem is thans
in Den Haag maatschappelijk werkster in
dienst van de gemeente en daarbij speci
aal werkzaam ten behoeve van het sociaal
voorzieningsfonds voor het gemeenteperso
neel.
Ook Haarlem bezit een dergelijk fonds,
maar het werk ten behoeve van dit fonds
zal hier slechts een bijkomstige taak van
mejuffrouw van Amerongen zijn: haar be
langrijkste werk zal zijn het geven van
voorlichting en advies aan leden van het
gemeentepersoneel, die, vooral op het so
ciale vlak, met moeilijkheden te kampen
hebben. Ook zal zij, waar nodig, optreden
als bemiddelaarster bij de hoofden van
dienst en het college van B. en W., taken,
die tot nu toe door de hoofden van dienst
zelf moesten worden behartigd.
doet de mens met die plaats en de stof
waaruit hij voortkwam? Hoe gebruikt hij
de veelvuldigheid der atoomkernen tot
zijn nut? Spreker noemde wetenschappe
lijke doeleinde#en he£ éne?--
giewinning.
ëii èaMiêh van dat laatste Tei*dè;hij er
de nadruk op, dat de Nederlandse overheid
nauwlettend dient toe te zien op de ont
wikkeling van mogelijkheden tot energie
winning uit kernsplitsing en wellicht nog
meer uit kern-fusie, teneinde onze onder
handelingspositie en de basis van onze
toekomstige industriële ontwikkeling zo
sterk mogelijk te maken.
Het concert, dat het Noordhollands Phil-
harmonisch Orkest vrijdag in de gemeen
telijke concertzaal heeft gegeven, is ten
slotte toch een zij het dan bescheiden en
onofficiëel herdenkingsconcert geworden
ter ere van het muzikale genie Wolfgang
Amadeus Mozart, twee eeuwen geleden te
Salzburg geboren. Het valt nochtans te be
treuren, dat men de unieke gelegenheid
niet heeft aangegrepen om met een inte
graal Mozartconcert juist op de herden
kingsdag te getuigen van de dankbaarheid
van allen, die open staan voor het myste
rie der muziek. Op deze avond moesten de
klanken van de Haffner-serenade (K.V.
250) en van het Pianoconcert in d (K.V.
466) van Mozart verdrongen worden door
de massa der derde Symfonie van Ludwig
van Beethoven, het karakteristieke werk,
waarin diens persoonlijke geaardheid zo
nadrukkelijk wordt getypeerd.
De buitengewoon talrijke toehoorders -
zelfs op het podium waren zij onderge
bracht - hadden zich ook na de pauze moe
ten kunnen concentreren op de geest van
Mozart, die gisteren eigenlijk het aller
meest gesproken heeft bij de uitvoering
van de verfijnde Haffner-serenade. Diri
gent Marinus Adam besteedds alle aan
dacht aan dit schone werk, dat door Mozart
op twintigjarige leeftijd ter gelegenheid
van het huwelijk van Elisabeth Haffner
geschreven werd. Er werd uitstekend spel
ten gehore gebracht. Het orkest werd een
bijzonder goede achtergrond voor de voor
treffelijke solovertolking door de concert
meester Jan Hesmerg.
Een groot contrast met de onbezorgde
serenade was het pianoconcert. Het werd
slechts negen jaar na dit blijmoedige werk
voltooid, maar in dat korte tijdsverloop
had het leven Mozart niet gespaard. De
sombere accenten van het pianoconcert ge
tuigen hiervan. Toch bleef het concert in
de eerste plaats muziek - muziek van diepe
inhoud. De pianist Oskar Koebel uit Mün-
chen had de vertolking van het concert op
zich genomen. Daaruit bleken wel zijn ge
voelige muzikale natuur en ook zijn tech
nisch kunnen. Maar waarschijnlijk door
een innerlijke onrust of nerveuze spanning
konden die kwaliteiten slechts ten dele
aan de dag treden. De grootste oneven
wichtigheid werd gedemonstreerd in de ca
densen. De orkestbegeleiding bij de ritmi
sche „uitschieters" in het solospel was niet
eenvoudig uit te voeren, maar Marinus
Adam bleek weer voldoende ad rem om tot
aanpassing te komen. P. ZWAANSWIJK
hier bekend is geworden, dan mist men
bij alle directheid en zuidelijke uitbundig
heid toch deerlijk de dichterlijke onder
toon. In deze opvoering kon het laag-
komieke alleen worden opgeheven door het
bijna onmogelijk sentimentele. Misschien
zou men die dingen in een Franse ver
toning anders zien, al kan ik moeilijk ge
loven, dat deze komedie gelijkwaardig is
aan vroeger werk van deze menslievende,
hartelijke schrijver. Hoe heerlijk is het,
aldus schreef Tiemeijer in het programma,
voor ons noorderlingen om midden in de
winter onder die zuidelijke zon te vertoe
ven. Hoe heerlijk zou het zijn, had er beter
kunnen staan. Want speciaal in het derde
en vierde bedrijf vertoefde men heel wat
dichter bij huis, op het Hollandse platte
land zoals het door Fabricius ten tonele
werd voorgesteld, ondanks de voortreffe
lijke, veel warmte en ruimte suggererende
decors van Johan Greter, die zijn kansen
bij dit gezelschap over het algemeen uit
muntend gebruikt.
De dochter van de bronnenmaker is een
lief en heel aantrekkelijk engeltje, dat haar
onschuld verliest na de eerste ontmoeting
met een knappe stuntvlieger. Tot kort na
de geboorte van haar zoontje waant zij zich
door hem in de steek gelaten. Maar aan het
slot komt alles goed: er blijkt een brief te
zijn achtergehouden van de voorbarige
vader, die door iedereen reeds dood was
gewaand. Al het doorstane verdriet heeft
een zuiverende werking op de gemoederen
géhad en hals over kop stort, iedereen zich
in het geluk. Er wordt naar oude 'traditie
zelfs Sen dubbele: bruiloft gevierd. Deze als
een burleske aandoende finale maakte, dat
iedereen toch in een prettige stemming het
theater verliet.
Er was in de opvoering ook veel te waar
deren gegeven. In de eerste plaats door
Bernhard Droog als de knecht Felipe, de
versmade aanbidder van de titelheldin,
heerlijk in zijn toegewijde onnozelheid,
toch de Franse zwier en luchtigheid be
houdend. Iets daarvan was ook Hans Tie
meijer als de bronnenmaker aangewaaid,
vooral wanneer hij zich in zijn werkplunje
door de schijnwerpers liet bestralen. Het
was een leuke typering, waarbij de tekst
„raak" over het voetlicht kwam een
dikwijls zeer geestige tekst. MParijke Bak
ker was zeker niet onvoldoende in de vrou
welijke hoofdrol, maar zocht onnodig teveel
haar kracht in luidheid. Annie Langenaken
en Henk Schaer vormden een hypocriet
Een met zand beladen vrachtauto van
de firma M. uit Leimuiden, die ingescha
keld is bij het zandtransport naar de Waar-
derpolder, verloor vrijdagmiddag om
streeks half drie op het Staten Bolwerk in
Haarlem twee van zijn achterwielen. Het
buitenste van de twee wielen schoot aan
de linkerkant en het binnenste wiel aan
de rechterkant het trottoir op. Wonder bo
ven wonder veroorzaakten de wegsprin
gende wielen geen ongelukken. Een uit de
tegenovergestelde richting naderende wiel-
rijdster kon een der wielen nog juist ont
wijken.
De chauffeur, die met matige snelheid
reed, kon het „lamme" vehikel op een tien
tal meters van het kruispunt Staten Bol
werkKruisweg aan de kant van de weg
tot stilstand brengen, zodat het verkeer er
geen hinder van ondervond.
Een flink deel van de nummers, die de
leerlingen van de muziekpaedagoge Annie
Bonarius vrijdagavond in een der zalen van
„Brinkmann" speelden of zongen, waren
van de hand van Wolfgang Amadeus Mo
zart en dat was natuurlijk geen toeval. Het
was een sympathiek idee van Annie Bo
narius om haar leerlingen de grote compo
nist met het naar vermogen vertolken van
liederen en een paar pianostukken te doen
eren. Zowel de kleine als de grotere meis
jes van de koortjes waren zich bewust van
het gewicht van haar taak en dat was
merkbaar aan de verdienstelijke zang. En
ook de meisjes, die op de piano speelden,
weerden zich dapper.
Vóór dit Mozart-intermezzo was er al
een hele reeks voordrachten van allerlei
aard te horen geweest. En daarna werd de
gezellige avond besloten met het optreden
van pianisten, die met het spelen van aar
dige muziek van Gade, Longas, Reeder en
zelfs van Chopin's Fantasie Impromptu
veel succes verwierven. Vooral het actieve
verpleegstertje, dat met de fantasie zo goed
voor de dag kwam, werd terecht hartelijk
toegejuicht. P. ZWAANSWIJK
HAARLEM, 27 januari 1956
BEVALLEN van een zoon: 26 jan., J. H.
Jongvan Schie; M. C. C. van Rooden
Heilig; J. G. M. OostermeijerSanberg; J.
E. Jeeningade Jong; G. A. M. Aafjes
van Leeuwen; 27 jan., H. Jongbloed—van
der Velde; L. A. Otten—Severing; G. W. van
den BergKooiman.
BEVALLEN van een dochter: 25 jan., A.
J. SpringveldKaptijn, 2 d.; 26 jan., C. Meu-
lemanMak; C. Tj. ReichenfeldPrikkel;
J. VoogesPérukel; P. Th. HendriksTur
kenburg; 27 jan., W. Wijers—Kruizinga.
OVERLEDEN: 25 jan., A. Zwemmer, 76
j., Jansstraat; E. Schouten—Planije, 77 j„
Rozenhagenplein; 26 jan., E. Schuite, 78 j.,
Schoterweg; J. de Bruin, 71 jRozenprieel-
straat; G. Brunink, 65 j., Gasthuisvest; J. H.
Veenstra—Reinhart, 93 j., Keizer Karelstr.
GEHUWD: 27 jan., F. C. M. Stroosnijder
en G. S. Weber.
De Mozartherdenking in Haarlem, die
door de vereniging „Vrienden van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest" is
voorbereid, zal een veelzijdiger karakter
dragen dan die in de meeste andere ste
den. In de week van 18 tot 24 februari
zullen in een reeks van concerten en an
dere uitvoeringen namelijk vooral com
posities van „het wonder van Salzburg"
op het gebied van de kamermuziek ten
gehore worden gebracht. Dat verdubbelt
de reden tot waardering voor de organi
satoren, maar speciaal voor de leden van
het orkest, die voor deze gelegenheid
e kleine aQQseoalalsa hebben gevormd
liefhebbers'te be-
een gedenksteen nam, wordt door een groot
koor het „Laudate Dominum" vertolkt. De
sopraansolo daarin wordt door Annette de
la Bije gezongen. Albert de Klerk bespeelt
het orgel. Deze plechtigheid heeft plaats
op zaterdagmiddag 18 februari. Des avonds
spelen Lorenzo Pappolo en Miep van Luin
sonates van Mozart voor viool en piano.
Zondagmiddag 19 februari heeft een zeer
bijzondere uitvoering in het gemeentelijk
Concertgebouw plaats: Albert de Klerk
speelt dan de Fantasie in f, die Mozart in
zijn laatste levensjaar schreef voor een
draaiorgel, dat in een kunstkabinet te We
nen stond opgesteld. Verder wordt een
zeer zelden vertolkte sonate voor orgel,
wij zen:,-hog, grpot een g?nie ook ia-,-..bef- twee violen en cello ten gehore gebracht.
om dë
ems
kleine kan zijn. Om technische redenen
moest de bovengenoemde periode worden
gekozen.
De muziekbeoefening in de tijd van Mo
zart speelde zich voornamelijk af aan de
talrijke vorstenhoven en in adellijke hui
zen. Orkesten waren weinig talrijk en dik
wijls onvolledig. Daaraan hebben wij het
te danken, dat Mozart een grote schat aan
kamermuziek heeft nagelaten, welke wer
ken wat betreft hun muzikale schoonheid
niet onderdoen voor zijn symfonieën of
opera's. In het bijzonder kan men hiervan
kennis nemen tijdens de zogenaamde
pauzeconcerten, die in de genoemde week
op maandag, woensdag en donderdag van
12.30 tot 13.30 uur in de Vleeshal worden
gegeven door telkens andere combinaties
van instrumenten. Dergelijke pauzeconcer
ten (maar toen in het Frans Halsmuseum)
ouderpaar, dat door het leed de ware liefde zijn een groot succes geworden in de feest-
vindt, Diny Sprock was een vrijgevochten
familielid, Piet van der Meulen de mooie
veroveraar, Mia Goossen een jongedochter
en Jan Verhoeven een kelner in de cantine
van het vliegveld, waar zich één der beste
scènes afspeelde. Men kan op het spel wei
nig critiek hebben, maar het maakte te vaak
de indruk zich te voltrekken in een ander
klimaat dan dat waarin men zich deze pas
torale klucht met nu wat gewild aan
doende primitiviteit moest dromen.
DAVID KONING
week van de Koninklijke Nederlandse
Toonkunstenaarsvereniging in het afge
lopen najaar.
De herdenkingsweek wordt geopend met
de onthulling van een door de beeldhouwer
Jan van Borssum Buisman vervaardigde
bescheiden plaquette nabij het orgel van
de Grote Kerk, waar Mozart als tienjarig
„wonderkind" op heeft gespeeld. De ont
hulling zal door de burgemeester 1 van
Haarlem geschieden. Onder leiding van
Jos. de Klerk, die in een artikel in ons
blad het initiatief tot het aanbrengen van
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Prof. ir. H. T. Zwiers te Haarlem, hoog
leraar in de afdeling bouwkunde, heeft de
Technische Hogeschool te Delft verlaten
om zich geheel aan zijn architectenpraktijk
te gaan wijden. In aanwezigheid van zeer
vele collega's, studenten, leden van de
wetenschappelijke staf, gaf hij vrijdagmid
dag in de grote vergaderzaal van de af
deling bouwkunde zijn afscheidscollege
over de mogelijke ontwikkeling van het
bouwen.
Spreker behandelde de ontwikkeling
welke zich tot dusver heeft voltrokken. In
hoofdzaak ging dit geleidelijk, maar ook
kwamen er perioden voor, waarin een
revolutionaire ommekeer zich voordeed.
Het gevaar van onze tijd is de eenvormig
heid, waartegen ernstig gewaakt dient te
worden. Een nieuw Babel zal worden
gebouwd, dat slechts in een nieuwe spraak
verwarring ten onder zou gaan.
Er is slechts een toekomst weggelegd
voor die architecten, die weten mee te gaan
met de ontwikkelingen op het gebied van
de structuur en de bouwtechnieken, zo be
toogde prof. Zwiers.
Na zijn college werd de hoogleraar toe
gesproken door dr. C. H. van der Leeuw,
namens het college van curatoren, die prof.
Zwiers een integrale persoonlijkheid
noemde op het gebied van de architectuur.
De Technische Hogeschool is hem zeer
dankbaar voor hetgeen hij aan de studen
ten heeft meegegeven.
De rector-magnificus prof. dr. O. Botte-
ma, zei dat in dit afscheidscollege prof.
Zwiers zichzelf ten voeten uit heeft ge
tekend. Men hoorde een spreker, die zoekt
naar het evenwicht van de verschijnselen,
welke zich aan hem voordoen. Met hem
heeft een voortreffelijk leermeester de
Technische Hogeschool verlaten. Als voor
zitter van de afdeling bouwkunde sprak
prof. C. Wegener Sleeswijk, die prof.
Zwiers behalve een groot architect ook een
constructeur noemde van bijzondere be
tekenis. Op vele terreinen van de bouw
kunde heeft hij stimulerend en organisato
risch werk gedaan. Velen heeft hij er van
kunnen doordringen dat het denken aan
het doen moet vooraf gaan. Namens hoog
leraren, architecten, studenten, oud-stu
denten, leden van de wetenschappelijke
staf en 't personeel bood hij de scheidende
hoogleraar ruim vijftig grammofoonplaten
aan en een bedrag voor een discoteek.
Voorts spraken nog ir. J. W. C. Boks,
voorzitter van de afdeling bouwkundige
ingenieurs van de Vereniging van Delftse
Ingenieurs, en ir. A. J. van der Steur na
mens de Bond van Nederlandse Architec
ten.
De eerste Fokker S-14 „Mach-trainer"
die door de Koninklijke Luchtmacht voor
de opleiding van straaljagervlieger ge
bruikt wordt, is dezer dagen op de vlieg
basis Woensdx-echt gearriveerd. Binnen
kort zullen meer van deze vliegtuigen
volgen. De huidige elementaire opleiding
van de vliegbasis Woensdrecht zal naar
Gilze Rijen worden overgebracht. Het zal
echter nog wel enkele maanden duren
voordat de Fokker S-ll toestellen (een-
motorige lesvliegtuigen met zuigermotor)
van Woensdrecht zullen verdwijnen. Met
de opleiding van straal jagervlieger zal
daar niet voor mei begonnen worden.
Annette de la Bije zal het „Et incarnatus
est" zingen en verder zullen leden van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest een
strijkkwintet en een kwintet voor piano,
hobo, klarinet, fagot en hoorn doen klin
ken. Dinsdagavond 21 febnxari speelt het
N.Ph.O. onder leiding van Marinus Adam,
met medewerking van de pianist Stevan
Bergmann, vocale solisten en een groot
koor, de Kroningsmis, een symfonie en een
pianoconcert. Paul Chr. van Westering
spreekt woensdagavond over het laatste
levensjaar van Mozart, waarin deze onder
zeer veel meer „De Toverfluit" en het
„Requiem" componeerde. Deze lezing
wordt verlucht met muziek op grammo
foonplaten.
Concert in Ridderzaal
De herdenkingsweek wordt besloten met
een „overzicht van het leven van Mozart"
op vrijdagavond in de ridderzaal van het
stadhuis. Willem Andriessen zal optreden
als pianist-dirigent van een klein orkest,
uit leden van het N.Ph.O. bestaande. Onder
meer zullen (in costuum) worden uitge
voerd het terzet voor Jacquin en de aria
Conservati fidele, die Mozart schreef voor
prinses Caroline van Nassau-Weilburg, een
oudere zuster van Prins Willem V, op wier
initiatief de muzikale familie uit Salz
burg naar Nederland kwam teneinde
luister aan de inhuldigingsfeesten bij te
zetten. De vocale solisten zijn: de sopraan
Antoinette Tiemessen, de bas Albert van
Haasteren, de sopraan Gonne Brinkman,
de alt Elly Jens en de tenor Arjan Blan
ken, die hun partijen onder leiding van
Coby Riemersma instuderen. De beide
eerstgenoemden zullen binnenkort als af
gevaardigden van het Amsterdams Con
servatorium op uitwisselingsconcerten in
Milaan en Parijs optreden. Aan het einde
van deze avond voeren leerlingen der
Kennemer Balletstudio de suite „Les petits
riens" uit, die Mozart voor Noverre in
Parijs componeerde.
Haarlem en Mozart
De namen Mozart en Haarlem horen nog
op een andere wijze bijeen dan door het
feit van de orgelbespeling door eerstge
noemde als wonderkind. De drukkerij En
schedé gaf in 1766 namelijk „De viool-
school van Leopold Mozart" uit. Niet al
leen was dit werk van de vader van de
componist het eerste echte studieboek op
dit gebied, waar nu nog uit te leren valt,
bovendien werd er een nieuw systeem van
notendruk in toegepast, waarvan men
grote verwachtingen koesterde. Deze zijn
voornamelijk ten gevolge van de kostbaar
heid niet in vervulling gegaan. Het betrof
hier het vervangen van etsplaten door
gesneden notentypen, die op dezelfde ma
nier als letterbeelden in de zetterij konden
worden gebruikt. Het voordeel van deze
door Fleischmann bedachte en uitgewerkte
methode was een grote duidelijkheid. De
uitgave werd aan Prins Willem V opge
dragen. Hierdoor heeft Haarlem tot het
onsterfelijk maken van de naam Mozart
bijgedragen. Illustraties hieruit zullen het
programma voor de herdenkingsweek ver
luchten.
Voor deze buitengewoon interessante
reeks herdenkingsconcei-ten wordt een
grote belangstelling verwacht.
Mammoethbeen gevonden. In de uiter
waarden bij Roermond is tijdens het bag
geren het ï-echte scheenbeen van een mam-
moeth gevonden. Deze pre-historische vondst
werd afgestaan aan het natuurhistorisch
museum te Maastricht, welk museum reeds
beschikt over een linkerscheenbeen alsmede
kiezen en stoottanden van deze mammoeth.
