Goud voor Russische ijshockeyers na
2-0 overwinning op de Canadezen
Finnen Hyvarinen en Kallakorpi
superieur bij schansspringen
IJszeilers op de Gouwzee
Atie Voorbij verbeterde in Velsen
wereldrecord 100 m. vlinderslag
Na de Spelen
Zevende Olympische Winterspelen in Cortina geëindigd
Russen overheersten ook
in ski-cross-country
Echtpaar gearresteerd
bij Cortina's ijsstadion
Correcte winnaars
Sportief
Ski-springen
Mislukt
Gaten
Estafette
Ook wereldtitels
MAANDAG 6 FEBRUARI 1956
3
Het Olympisch vuur in de schaal in Cortina d'Ampezzo
is gedoofd, de witte vlag met de symbolische vyf ringen
is gestreken, de zevende Olympische Winterspelen zijn
geëindigd. Het tijdperk van Oslo tot Cortina is afgesloten.
En een ding is duidelijk geworden: in alle takken van
wintersport zijn de onderlinge verschillen van de deel
nemers zo gering geworden, dat bij het schaatsenrijden
vaak een tiende van een seconde de beslissing moest
brengen, ja zelfs prijkten verscheidene namen van ren
ners met gelijke tijden op de lijst met resultaten. In de
bobraces beslisten honderdsten van een seconde, bij het
kunstrijden gaven tienden van punten de doorslag en
bij de afdaling en slalom lagen de resultaten van de favo
rieten eveneens zeer dicht bij elkaar. Het gevaar dreigt
thans dat de splitsing - reeds aanwezig, tussen de top
klasse en de tweede categorie, die ook mee mag doen -
nog verder zal gaan. Een met een zekere vrees in het
hart heeft de objectieve toeschouwer in Cortina zich
afgevraagd, waarheen deze perfectionering zal leiden.
Is het einde van het menselijk kunnen in zicht of zal de
evolutie in de sport in de komende jaren verder schrijden
naar nog scherpere tijden?
Op de achtergrond van de feiten ligt de enorme periode van voorbereiding. Denk
aan de conditie en tystraining van maanden en maanden der hardrijders, denk aan
de kampen voor de Russische sportlieden, vergeet niet de langdurige tournees met
voorwedstrijden der ijshockeyspelers, vergeet niet het gedisciplineerde oefenpro
gramma van de kunstrijders en kunstrijdsters. Techniek speelde niet alleen een rol,
maar ook kracht, energie en uithoudingsvermogen, een volmaakte lichaamsconditie
en een uiterst mentale geoefendheid. In die nuchtere sfeer, waarin het ging om alles
of niets, werden deze Winterspelen gehouden. Op dit zeer hoge niveau werd de
strijd om de gouden medailles uitgevochten. Deze wijze van voorbereiding gold niet
alleen voor Rusland, in tegendeel, In elk wintersportland is op deze wijze gewerkt
door leiders, door trainers en actieve beoefenaars, en al die uren, dagen en maanden
welke aan de voorbereiding zijn besteed, hadden slechts één doel: winnen in Cortina.
Rusland heeft zaterdag voor 12.700 toe
schouwers 't Olympisch ijshockey toernooi
gewonnen. Een titel, die nog twee andere
betekenissen had, namelijk die van wereld
kampioen en Europees kampioen. Niet Ca
nada, het land, dat de Olympische titel
verdedigde, maar de, jonge studentenploeg
van de Verenigde Staten nestelde zich op
de tweede plaats.
En opmerkelijk ge
noeg waren het
ook de Amerika
nen, die het in ijs
hockey zo mach
tige nabuurland
Canada reeds op
de tweede dag van
het finale-toernooi
in ernstige moei
lijkheden brach-
De ware sportliefhebber heeft in Cortina
en Misurina kunnen genieten van rationele
stijl en hoog technisch kunnen bij het
schaatsenrijden, van geraffineerd samen
spel bij het ijshockey, vay duizelingwek
kende snelheden bij het skiën, van een vol--
maakte lichaamsbeheersing bij de slalom,
van een uiterste concentratie bij het kunst
rijden, van moed en scherp reactiever
mogen bij het bobben. Dat alles werd uit
gedrukt door middel van puntentabellen,
met chronometers op tienden van seconden
nauwkeurig, met electronische tijdopneming
in honderdsten van seconden.
Dit materieel meten van de verrichtingen,
is dat nu allemaal te voegen in het ideaal
van de stichter van der moderne Olym
pische Spelen, De Coubertin? Was het hem
niet in de eerste plaats te doen om een
harmonische ontwikkeling van lichaam en
geest van de sportman? Heeft hij ooit ge
dacht aan topsnelheden en wereldrecords?
Wilde hij niet een beweging scheppen,
waarin vreugde en spontaneïteit van de
sportmens tot uitdrukking konden wor
den gebracht, factoren die zo scherp in
strijd zijn met het dode punten- en record
materiaal en zeer zeker ook met de dwang
arbeid die de voorbereiding heeft geken
merkt? Was het in Cortina een strijd van
man tegen man of vrouw tegen vrouw? Of
heeft men niet duidelijk kunnen consta
teren, dat de Scandinaviërs op de lange-
afstandwedstrijden van het skilopen ge-
zamelijk de Russen te lijf gingen, pro
beerden de Amerikanen en de Zwitsers niet
de hegemonie van de Italianen in de bob
races te breken? Waren het niet de Noren,
Zweden, Finnen en Nederlanders, die ge
tracht hebben tevergeefs overigens
om de Russische overheersing bij het hard
rijden te doorbreken?
Deze en andere vragen kwamen onwil
lekeurig op bij hen, die na tien dagen van
sport en strijd dieper trachten te kijken.
Komen de Nederlandse jongens en meisjes
naar ons land, naar hun stad en huis terug
met de gedachte, dat zij iets groots in Cor- j
tina en Misurina hebben beleefd, of stonden
eigen prestaties slechts in hun be
langstelling? Wat hebben de schaatsen
rijders eigenlijk gezien van de Spelen? Is
het eigenlijk niet zo geweest dat Misurina
voor hen was, wat ook een wedstrijd in
Hamar of in Turku voor hen altijd is ge
weest? Zaten zij niet te geïsoleerd om zich
een deel te voelen van de internationale
sportgroep die tezamen was gekomen? Was
het niet gewenst geweest, dat het Neder
lands Olympisch Comité invloed had uit
geoefend om zowel de jongens als de
meisjes enkele dagen langer in Cortina te
houden, .opdat zij na hun wedstrijden ken
nis zouden hebben kunnen maken met
andere takken van sport?
Want helaas hebben zij geen deel ge
had in de voortreffelijke sfeer, waarin
deze Spelen zijn gehouden tussen de ver
tegenwoordigers van 32 landen. Zeker, er
zijn enkele dingen gebeurd, die in strijd
waren met de ware Olympische geest. Wij
denken aan het Italiaanse publiek, dat de
jury bij het kunstrijden uitjouwde en met
sinaasappelen bekogelde, toen men meende
dat het Duitse paar te laag was beoor
deeld. Inderdaad, is het spel van de Cana
dezen te cowboy-achtig en wat dat be
treft zou men in Canada een voorbeeld
kunnen nemen aan de Amerikanen, die
tezamen met de Russen een ijshockey-
wedstrijd hebben gespeeld, waarin fairheid
troef was.
Maar deze kleine foutjes verdwenen in
het niet van het grote geheel, waarin slechts
plaats is geweest voor veel onderling be
grip, voor vriendschap en voor ware spor
tiviteit. Zo gezien zijn deze zevende Olym
pische Winterspelen uitstekend geslaagd.
Cortina heeft geleerd dat de Olympische
beweging van De Coubertin nog sterk leeft
in de sportieve jeugd van de gehele wereld.
ten.. Hun 41 overwinning op de Cana
dezen is de verrassing van het toernooi ge
worden. En de in die ontmoeting te zelf
verzekerd spelende en zich te laat herstel
lende Canadezen zyn deze slag niet meer
te boven gekomen. Zij stonden by de aan
vang van het finale-duel tegen Rusland
twee punten achter op hun tegenstanders,
die dus aan een gelykspel voldoende hadden
om zich van het drievoudige kampioen
schap te verzekeren. Slechts een neder
laag met zeer duidelyke cijfers had dit
kunnen verhinderen.
Het was daarom bijzonder begrijpelijk,
dat de Russen het accent in de eerste
plaats op de verdediging legden en hun
aanvalstempo niet te hoog opvoerden, om
tegen de geroutineerde Canadezen hun
adem te sparen. Het was van hun tegen
standers psychologisch volkomen verkeerd
gezien, meteen te gaan rijden als cowboys
op een wilde mustang. Door hun grof
heden werden in de eerste de beste periode
al drie Canadezen van het ijs gestuurd,
hetgeen de onveranderlijk fair spelende en
de body-check met opzet vermijdende Rus
sen evenwel niet uitbuitten.
Na de eerste speeltijd hebben de Cana
dezen hun gevoelens beter beheerst, hoewel
dit voor hen steeds moeilijker werd, door
dat treffers van Krylov (2e periode) en
Kuzin (3e speeltijd) het Olympisch goud
verder van hen wegvoerden.
Wel hebben de Canadezen in het slotduel
van dit toernooi pech gehad (de uit
stekende Russische doelman Puchkov
streelde vier maal dankbaar de ijzeren
doelpaal omdat hij evenzovele malen harde
schoten met veine onschadelijk maakte),
maar men kon zeker niet zeggen dat de
Russen fortuinlijke kampioenen zijn. Zij
bleven ongeslagen met verreweg het beste
doelgemiddelde (255) en met grote, naar
het oordeel van sommige ijshockeyliefheb-
bers weieens al te grote correctheid. Het
was de eerste keer, dat Rusland (reeds we
reldkampioen in 1954 vóór Canada) de
Olympische triomf oogstte. En het was de
tweede maal in de geschiedenis van de
Olympische Winterspelen (in 1936 won
Engeland), dat Canada niet eerste eindigde.
Ook de verbreiding van het ijshockey en
de verbetering van het spelpeil in andere
landen zal er wellicht toe bijdragen. Want
wie had in Canada verwacht, dat Amerika
(weliswaar ook in Oslo tweede toen de Rus
sen er niet bij waren) met een zo sterke
en snelle en vooral zo enthousiaste ploeg
op het ijs zou komen? Alleen tegen de
Russen werd door een tekort aan uit
houdingsvermogen verloren.
Zaterdag wonnen de Amerikanen nog
met 94 van Tsjechoslowakije.
Er bestond een duidelijk verschil tussen
de eerste en de laatste drie geplaatste ploe
gen van de finale-poule. Zweden, die in de
laatste match 1—1 speelde tegen Duitsland,
kon zich niet in de bovenste helft hand
haven, zoals in Oslo, waar zij het brons
verwierf. Maar zij kon zich, evenals in
1952, vóór de Tsjechen plaatsen, wie kwa
liteiten ontegenzeggelijk zijn toegenomen.
Ook Duitsland is vooruit gegaan. Het
overleefde ditmaal de voorronden, maar
het ideaal, de vierde plaats, ging nog niet
in vervulling.
Verblijdend was dat dit tournooi zich, op
een enkele uitzondering na, door een grote
sportiviteit heeft gekenmerkt. Gebleken
is, dat een yshockey-kampioenschap niet
altijd behoeft te ontaarden in een serie
veldslagen op het ys. Wel vlogen nog in
het laatste treffen tussen Canada en Rus
land in een uitverkocht stadion twaalf
sticks aan splinters over het ys, maar li
chamelijke kwetsuren bleven gelukkig uit.
En van formele vechtpartijen, die in het
verleden menig duel hebben ontsierd, was
geen sprake.
De einduitslag was:
1. Rusland 5 5 0 0 255 10
2 Amerika 5 4 0 1 2612 8
3. Canada 5 3 0 2 23—11 6
4. Zweden 5 113 1017 3
5. Tsjechosl. 5 1 0 4 20—30 2
6 Duitsland 5 0 1 4 635 1
7 Italië, 8. Polen, 9. Zwitserland, 10.
Oostenrijk. De laatste vier speelden zo
als bekend een troostronde voor de
laatste vier plaatsen.
Het Olympisch kampioenschap skisprin
gen is gewonnen door de 23-jarige Fin Hy
varinen, die bij zijn tweede sprong een
afstand van 84 meter haalde. De eerste
sprong bracht hem 81 meter ver. De zil
veren medaille was eveneens voor een Fin,
Kallakorpi, met resp. 83.5 en 80.5 m. Derde
werd de Oostduitser Glass, eveneens met
83.5 en 80.5 m.
De circa 35.000 toeschouwers konden zich
zondag bij het vriesweer verwarmen aan
een van de mooiste ski-springtoernooien
die ooit zijn gehouden. Tal van sprongen
werden foutloos voorbij de 80 metergrens
uitgevoerd de officiële limiet van deze
wedstrijd. De prestaties van de Noren
bleven ditmaal ver beneden de verwach
tingen. Zij plaatsten zich niet hoger dan
nummer acht. Bij alle vorige Olympische
springwedstrijden behaalden zij de over
winning.
Hyvarinen werd in triomf door zijn
Fmse vrienden weggedragen. Kallakorpi,
die maar 1.65 lang is, zei na afloop dat de
concurrentie zo scherp stond dat de be
slissingen voor de hoogste plaatsen mis
schien wel door „zuiver geluk" gevallen
zijn.
Glas, een 25-jarige schoenmaker uit
Klingenthal in Oost-Duitsland, die des
zomers op een met stromatten bedekte ski
schans oefent, zei dat de zenuwen hem de
baas waren geworden door een verkeerde
start bij de tweede sprong. „Ik moest mijn
vlucht corrigeren en verloor terrein", zei
hij. De hoge kwaliteit van de sprongen
weerspiegelt zich in het feit dat slechts
zes van de 53 deelnemers bij een van hun
twee sprongen vielen.
De Rus Koba Tsakadze, die tot de fa
vorieten behoorde, viel aan het slot van een
sprong van 82 meter. Hy gleed op zijn rug
de helling af. De Amerikaan Dick Rahoi,
Gezonde mensen, die van snelheid en een tikkeltje sensatie houden kunnen onge
twijfeld hun hart ophalen aan het ijszeilen. In Nederland is deze sport niet zo sterk
verbreid als in die landen waar men kan rekenen op een lange winter. In Duitsland.
Zweden en Noorwegen werd dezé prachtige sport, fascinerend door zijn snelheid
reeds beoefend voor 1900. Men bouwde eenvoudige sleden, die over het ijs schoven
met een snelheid, die de 25 kilometer zeker niet te boven ging. Het ijszeilen ont
wikkelde zich langzaam maar zeker en op het ogenblik kan men met een modern
ijszeiljacht een vaart van meer dan 100 kilometer per iiur bereiken. In ons land
wordt het ijszeilen in hoofdzaak beoefend op de Gouwzee en het Brasemermeer en
na een paar dagen vorst kan men de ranke jachten dan ook op de ijsvlakten zien
verschijnen. Zo was het ook dit weekeinde op de Gouwzee. Verpakt in wollen
truien en leren jassen schoten de beoefenaars met hun boten over het ijs, genietend
van hun sport, waarin zij zich echter in Nederland slechts enkele dagen
per jaar kunnen uitleven.
Een farmer uit Wyoming en zUn echt
genote, de heer en mevrouw F. Huidekoper,
werden zaterdag naar de gevangenis van
Cortina overgebracht en ln verzekerde be
waring gesteld nadat zij tijdens een vecht
partij voor de ingang van het Olympisch
ijsstadion gearresteerd waren.
Het echtpaar Huidekoper bevond zich
onder een menigte van enige honderden
personen, die de beslissende ijshockeywed-
strijd Canada-Rusland in het stadion wil
den bijwonen, maar niet meer binnen
mochten, daar het stadion reeds geheel vol
was. De mensen, die kaartjes hadden,
namen hier geen genoegen mee en er ont
stond een flinke vechtpartij, waaraan de
politie tenslotte met krachtige hand een
einde maakte.
De politie in Cortina weigerde iemand
tot het echtpaar toe te laten en zei, dat zij
in staat van beschuldiging gesteld waren
wegens „bijzonder onhandelbaar optreden
tegenover vertegenwoordigers van de wet".
Volgens de politie was een formele aan
klacht tegen het echtpaar ingediend, die op
een nog later te bepalen tijdstip door de
rechtbank in behandeling zou worden ge
nomen.
Leone Gaspari, de eigenaar van het Pen-
sione Principe, waar de Huidekopers
logeren, heeft herhaalde malen tevergeefs
getracht tot het echtpaar te worden toege
laten. Zondag liet hij een warm ontbijt
naar de gevangenis brengen, maar dit werd
teruggestuurd.
Nog een
Naar nader vernomen wordt is ook een
Franse bobsleerijder, Jacques Panciroli, gis
teravond in de gevangenis beland. Panciroli
was er wel in geslaagd het ijsstadion binnen
te komen, maar hij was op een plaats gaan
zitten, waar hij volgens zijn kaartje geen
recht op had. Toen men hem verzocht de
plaats, waar hij zat, vrij te maken, weigerde
hij, waarna hij met sterke hand naar de ge
vangenis overgebracht werd.
Vrij
Een Italiaanse rechter heeft het echtpaar
zondag op vrije voeten doen stellen. Ook
de Franse bobsleeër werd „voorlopig" op
vrije voeten gesteld.
viel, evenals Tsakadse, bij zijn tweede
sprong. By het neerkomen sloeg hy ach
terover en gleed op zijn zy naar beneden.
Rahoi maakte bovendien nog een lelijke
buiteling waardoor hij met het hoofd tegen
de grond werd gesmakt. Gelukkig bleek de
val, buiten wat duizeligheid, geen ernstige
gevolgen voor hem te hebben.
Voordat de wedstrijden een aanvang
namen had de jury bepaald dat de spron
gen tot 80 meter gelimiteerd moesten blij
ven. Er was dan ook een laag liggend
startpunt aangegeven om te grote snel
heid na het vertrek te vermijden. Tal van
deelnemers sprongen echter verder dan
80 meter. De start werd daarom voor de
tweede sprong nog lager gelegd. Dat was
voor Hyvarinen geen beletsel om bij zijn
tweede sprong 84 meter ver te komen
de verste sprong van de dag.
De eerste ploeg van Zwitserland, die in
de vierde rit 1 min. 18.16 sec. noteerde,
en op een totaaltijd van 5 min. 10.44 kwam,
heeft het Olympisch kampioenschap vier-
persoons bobben gewonnen. De ploegt be
stond uit Kapus, Diener, 'Aft en "Hèinrich
Angst. Het eindklassement luidde:
1. en Olympisch kampioen Zwitserland I,
totaaltijd 5 min. 10.44 sc.; 2. Italië II
(Monti) 5.12.10; 3. Ver. Staten I (Tyler)
5.12.39; 4. Zwitserland II (Max Angst)
5.14.27; 5. Italië I (De Martin) 5.14.66; 6.
Duitsland I; 7. Oostenrijk II; 8. Duitsland
II; 9. Spanje; 10. Oostenrijk I; 11. Noor
wegen; 12 Groot-Brittannië; 13. Zweden;
14. Roemenië I; 15. Polen I; 16. Zweden I;
17. Goot-Brittannië II; 18. Frankrijk; 19.
Verenigde Staten II; 20. Roemenië II; 21.
Polen II.
Toen de eerste twee heats van dit num
mer plaats vonden, moest de strijd enige
tijd onderbroken worden om de neeuwlaag
bij te werken, die door de sleden ernstig
beschadigd was. De stuurman van de
Italië I-ploeg, De Martin, zei, dat de baan
zo slecht was geweest, dat zijn bob bij de
Critallobocht haast uit de baan gevlogen
was. De Britse slee, met Schellenberg als
stuurman, kwam op één glijder de finish
door en pas op het laatste moment her
vonden de vier Britten hun evenwicht.
Ook Schellenberg zei, dat de baan uiterst
gevaarlijk geweest was vanwege de vele
gaten. Leden van de Noorse ploeg zeiden,
dat de pogingen om de oude gaten in de
baan te dichten onvoldoende waren ge
weest. Normaliter worden de gaten met
water opgevuld, waarna men wachtte tot
het water bevroren was. „De gaten hadden
zij wel gevuld", zei een Noor, „maar ze
vergaten het water te laten bevriezen.
Toen wij over de gaten heenschoten wer
den wij besproeid met ijskoud water.
De in Cortina wonende Italiaan Eugenio
Monti, een vertegenwoordiger in borstel
werken, hielp zijn ploeg aan de tweede
plaats en het Olympisch zilver door een
totaaltijd van 5.12.10 voor vier heats te
maken. De bronzen medaille ging naar de
Amerikaanse ploeg van Tyler, welke een
totaaltijd van 5.12.39 maakte.
Kapus, die verleden jaar in St. Moritz
met zyn ploeg het wereldkampioenschap
op dit nummer behaalde, behield dit door
zijn Olympische overwinning. „Dit is myn
laatste wedstrijd geweest", zei deze vete
raan, nadat hy zijn slee door de moeilijke,
zestien bochten tellende baan had gestuurd,
waarby hij in de derde heat een nieuw
'>aanrecord van 1.17.09 vestigde.
Kapus zei, dat hij het bobben eraan gaf
nndat het „een sport voor jonge kerels is".
Kapus bevocht zijn laatste en meest grootse
overwinning op dezelfde baan, waar hij
twee jaar geleden tijdens de wereldkam
pioenschappen bobben in Cortina bijna
dodelijk verongelukte. Zijn slee schoot toen
namelijk uit een bocht en sloeg tegen een
boom op, waarbij Kapus ernstig gewond
werd. Hij moest tengevolge hiervan twee
maanden van nek tot heup in een gipsver
band liggen.
ADVERTENTIE
Zaterdagochtend startten de ski-lopers
van veertien landen A'oor de viermaal 10
km cross country-estafette, een der laatste
nummers van de Winterspelen. De tempe
ratuur in het stadion was ongeveer tien
graden onder nul, maar op de ski-hellingen
in de bergen, waarlangs het parcours leidt,
was het veel kouder: ongeveer achttien
graden onder het vriespunt.
Het parcours was zeer zwaar, vooral het
deel na de ravitaillerings-post, dat de
ski'ers een km lang steil omhoog voerde
van 1100 tot 1170 meter. Het laatste stuk
was een vrij gemakkelijke, doch uiterst
In het Velserbad in IJmuiden-Oost wer
den Zondag door de Velser zwemvereniging
(VZV) nationale zwemwedstrijden gehou
den ten bate van het wedstrijd- en trai
ningsfonds, het mr. J. A. C. Bierenbroods
pot-trainingsfonds van de koninklijke Ne
derlandse zwembond. De beste prestatie
van de middag werd geleverd door Atie
Voorbij, die door het verstek laten gaan
van enige zwemsters tengevolge van de
slechte weggesteldheid, alleen uitkwam op
de honderd meter vlinderslag dames. De
vijftienjarige Robben-zwemster tikte aan
11a 1 min. 11. 9sec. en vestigde daarmee
een nieuw wereldrecord, dat met 1 min.
13.1 al op haar naam stond sinds 21 Sep
tember 1955.
i
Bij de Olympische afstand over vierhon
derd meter vrije slag dames bleef Mary
Kok met 0.8 sec. onder het Nederlands re
cord. Zij zwom de afstand in 5 min. 03.6
sec. en had daarmede een baanlengte op
haar rivalen, van wie Cockie Gastelaars
van de Schiedamse zwemclub als tweede
aankwam in 5 min. 22.3 sec. Derde op dit
nummer werd Judith de Nijs (Robben) in
ADVERTENTIE
SNELSCHEERCREME
ZONDER
WATERA
ZONDER
KWAST
snelle afdaling naar de finish in het ski
stadion.
Reeds kort na de start zag het ernaar uit
dat de Russen een overwinning zouden be
halen. Na de eerste etappe hadden zij een
anderhalve minuut voorsprong op Finland,
na de tweede etappe was die voorsprong
gegroeid tot 2 min. 46 sec.
Toen echter begonnen de Finnen terug te
slaan. Hun derde man, Viitanen, reduceer
de de achterstand tot 1 min. 57 sec. En de
grote Hakulinen, die de Finse race afsloot,
gleed zeer snel. Hij won snel 20 seconden,
maar toen begon ook Ruslands laatste man,
Kuzin, zijn snelheid op te voeren.
Hakulinen legde de laatste tien km in
33 min. 41 sec. af, dat was 56 seconden
sneller dan Kuzin, 54 seconden sneller dan
Noorwegens laatste man Brenden (Olym
pisch kampioen op de 15 km) en 3 seconden
sneller dan de Zweed Jernberg.
De snelste individuele tijd in deze esta
fette werd echter door Ruslands tweede
loper, Pawel Koltspin, gemaakt, die de
tweede 10 km in 33.05 aflegde. Doch daar
bij moet in aanmerking genomen worden
dat de toestand van de sneeuw op de twee
de etappe heel wat beter was dan op de
vierde.
De Russen, c'.le op in Finland, door Esko
Jaervinen vervaardigde ski's liepen, won
nen de wedstrijd, omdat de leden van hun
ploeg het regelmatigst waren. Zelfs de
minder bekende ski'ers in hun team waren
snel. Zij bouwden de voorsprong op, die
kampioenen als Hakulinen, Jernberg en
Brenden niet meer te niet konden doen,
omdat zij met een zelfs voor hun kunnen te
grote achterstand begonnen.
Na de race stelden de winnende ploegen
van Rusland, Finland en Zweden zich op in
het midden van het by'na lege ski-stadion,
waar zij de wereldkampioenschapsmedail
les in ontvangst namen van de president
der Internationale Ski Federatie, de Zwit
ser Hodler. Deze Olympische race telde
namelijk tevens voor het wereldkampioen
schap. Iïun Olympische medailles ontvin
gen de ploegen pas 's avonds.
De race is vooral voor de Noren die zulk
een goed figuur sloegen op de individuele
15 km-cross country, een teleurstelling ge
worden. Het schijnt dat zij de verkeerde
was vóór het parcours gekozen hebben. Van
de landen buiten Scandinavië en Rusland
behaalde Italië het grootste succes, met de
vijfde plaats voor Frankrijk.
Finland was met de nederlaag het Olym
pische kampioenschap op dit nummer
kwijt.
De uitslag was: 1. Rusland in 2.15.30; 2.
Finland in 2.16.31; 3. Zweden in 2.17.42; 4.
Noorwegen in 2.21.16; 5. Italië in 2.23.28;
6. Frankrijk in 2.24.06. Daarna volgden
Tsjechoslowakije, Zwitserland, Polen,
Duitsland, Oostenrijk, Amerika, Joegoslavië
en Engeland.
5 min. 24.9 sec., die haar zieke zusje Lenie
de Nijs verving. L. Zandvliet werd vierde.
Jaspers (Nijmegen) en Bekkering (Sleu
telstad) gaven elkaar op de tweehonderd
meter schoolslag geen centimeter toe en
eindigden gelijk in 2 min. 44.8 sec. Geurt-
sen (HPC) werd in 59.9 sec. tweede op de
honderd meter vrije slag, waarvoor Hoog
veld met 58.8 sec. 0.1 sec. minder nodig had
en als winnaar aantikte. De Jong uit
Leeuwarden werd derde in 1 min. 0.4 sec.
De honderd meter rugslag dames was
voor Dicky van Ekris van de Robben, die
de afstand aflegde in 1 min. 17.4 sec., mej.
Wassink van A.Z. en P.C. deed er 1.2 sec.
langer over en tikte aan in 1 min. 18.6 sec.
Vier van onze prominente zwemsters
kwamen tot besluit van het programma uit
op de honderd meter vrijes slag dames.
Drie banen gingen de zwemsters nagenoeg
gelijk op, maar bij de laatste vijfentwintig
meter had Cockie Gastelaars succes 'met
haar uitlooppoging, die haar winnares van
dit nummer maakte in 1 min. 06 sec.
Geertje Wielema en Greet Kraan vochten
uit wie de tweede en derde plaats in zou
den nemen, welke eer Geertje Wielema
van de Hilversumse zwemclub met 1 min.
07.8 sec. te beurt viel. Greetje Kraan
maakte een tijd van 1 min. 08.3 op 0.2 sec.
gevolg door Mary Kok, die op deze afstand
laatste werd in 1 min. 08.5 sec.
Tussentijds deelde de heer C. W. van
Schreeven, directeur van de gemeentelijke
bad-, was- en zweminrichting mede, dat de
opbrengst voor het mr. Bierenbroodspot-
fonds gesteld kan worden op ongeveer
vierhonderd gulden, welk resultaat mede
verkregen kon worden door de vrijstelling
van de vermakelijkheidsbelasting door het
Atie Voorbij.
gemeentebestuur van Velsen. Bovendien
had het college van B. en W. voor dit fonds
nog een gift van vijftig gulden geschonken.
Polo-wedstrijd
Tot besluit van het programma werden
nog twee polowedstrijden gespeeld. De ont
moeting tussen VZV en de Kroosduikers
uit Westzaan eindigde in een gelijk spel
(drie-drie). Na het nemen van doelscho-
ten won VZV. Met niet minder dan negen
één zegevierde het Haarlems zevental over
het Nederlands B-team, dat geen sterke in
druk achterliet.
Aan de heer H. J. van de Vegte werd
door de heer J. G. Swier een geschenk aan
geboden bij zijn vertrek uit Velsen voor
het vele werk voor de plaatselijke Velser
zwemvereniging verricht.
BOBET. Voor de vijfde achtereenvol
gende maal is aan Louis Bobet de wisselprijs
uitgereikt voor de beste renner van het
jaar. Bobet vertrekt binnenkort naar Dinant
om de chirurg te raadplegen die hem ge
opereerd heeft. Daarna gaat hij zijn seizoen
voorbereiden, dat op 26 februari begint met
het criterium van Oran.
