Honderden belangstellenden bij
crematie van mr. L. A. Donker
HOFNAR
Dr. W. Drees: „Zijn werk heeft
blijvende waarde voor ons gehele volk"
Ambassadeur van Pakistan bij
Hoogovens en in Beverwijk op bezoek
RHEUMIN
HALF-TIME
Parijs vreest dat Mollet zal
zwichten voor de kolonisten
Samenwerking tussen
Fokker en Bréguet
Zoete broodjes inplaats van rot fruit
Eisenhower wil meer
immigranten toelaten
Vier personen gedood
bij verkeersongevallen
Bekwaamheid
Vernieuwingen
Socialist
Concertgebouworkest naar
het buitenland
het fijnste sigaartje
nociéffinefo
Nieuwe ambassadeur van
Peru in Den Haag
Prof. Haantjes overleden
Zeepost
Examens
[)UN DERJJHU y l1 b b u u A K i o3o
Vele honderden belangstellenden hebben minister L. A. Donker woensdagmiddag op
zijn laatste gang vergezeld. In vele auto's en extra treinen was men naar Driehuis-
Westerveld gekomen, waar het stoffelijk overschot van de minister van Justitie werd
gecremeerd. Reeds ver voor het tijdstip, waarop deze plechtigheid zou plaats hebben,
hadden zich vele tientallen langs de route, die de auto met de baar zou volgen op
gesteld, en bij de ingang van het terrein van het crematorium stonden nog vele hon
derden belangstellenden, die een glimp wilden opvangen van de begrafenisstoet. Voor
aan in de lange stoet, die de baar naar het hooggelegen crematorium te voet volgde,
bevonden zich achter de kamerheer van de Koningin, mr. J. H. L. J. baron Sweerts
de Landas Wyborgh, die de weduwe van minister Donker begeleidde en door wie
Koningin Juliana en Prins Bernhard zich lieten vertegenwoordigen, onder meer de
president van het internationaal gerechtshof en de griffier van dit hof, vele minis
ters, staatsraden, commissarissen der koningin, de voorzitters en talloze leden van de
Eerste en Tweede Kamer, staatssecretarissen, procureurs-generaal, burgemeesters en
andere hoogwaardigheidsbekleders.
Voor de ingang van het crematorium stond bij het naderen van de stoet een erewacht
van leden van het korps rijkspolitie, waarin alle rangen waren vertegenwoordigd. De
baar met het stoffelijk overschot van minister Donker was gedekt met de partijvlag
van de Partij van de Arbeid, waarop talrijke kransen waren gelegd. Aan de grootste
krans van witte aronskelken hingen twee linten met de initialen van Koningin Juliana
en Prins Bernhard.
Organist Egbert Vos speelde bij het bin
nenkomen preludium en fuga in g kleine
terts van Bach, terwijl de baar temidden
van tientallen bloemstukken op het podium
werd geplaatst. De grote aula van het cre
matorium was overigens nog veel te klein
om alle belangstellenden te herbergen, zo
dat velen een plaats moesten zoeken buiten
of in de kleine aula, waaruit men via een
luidsprekerinstallatie de toespraken van
minister-president dr. W. Drees, de presi
dent van de Hoge Raad prof. mr. J. Donner,
de secretai'is-generaal van het ministerie
van Justitie, mr. J. C. Tenkink en van de
voorzitter van de Partij van de Arbeid, de
heer E. Vermeer kon aanhoren.
Dr. Drees zei in zijn rede onder meer:
„Gisteren heb ik in de Tweede Kamer een
kort woord van herdenking gesproken bij
het zo plotseling overlijden van mr. Don
ker. wiens verlies wij nog nauwelijks gees
telijk hebben kunnen verwerken. Vandaag
staande voor het laatste afscheid, moge ik
nog eens, mede namens de regering, ge
tuigen van wat wij in zijn persoon en zijn
werk verliezen en wat hij voor ons volk
heeft betekend. Hij is weggerukt uit zijn
werk als minister van Justitie en in dit
ambt heeft hij drieëneenhalf jaar lang zijn
krachten het best kunnen ontplooien.
Ruim 28 jaar geleden werd hij lid van de
Rotterdamse raad. Op de evenwichtige en
bezonnen manier, die hem altijd kenmerk
te, maar die gepaard ging met een sterke
overtuiging en een nooit aflatende toewij
ding, streed hij voor de beginselen en
werkte hij voor de veranderingen in de
maatschappelijke verhoudingen, die hij
noodzakelijk achtte ter wille van de
massa."
Na gesproken te hebben over de moei
lijkheden, die mr. Donker tijdens.d.e. oorlog-
had te overwinnen, wees dr. Drees erop,
dat de overledene de Nederlandse .wet
geving over een breed terrein wilde aan
passen aan de veranderde maatschappe
lijke verhoudingen.
„Hij voelde bovendien in het justitiële
werk ook een sterk sociaal element", aldus
dr. Drees. „Ik heb in dit verband genoemd
de hervorming van het kinderrecht en van
het gevangeniswezen. Ik zou daarnaast nog
willen noemen een schijnbaar kleine maat
regel, die toch voor zo velen van beslissend
belang kan wezen. De nieuwe regeling ten
opzichte van de wijze van goed gedrag,
waardoor iemand datgene wat hij eens in
z\jn leven, jaren te voren, mag hebben
gedaan als een overtreding of als een mis
drijf, niet levenslang meer op papier met
zich behoeft te slepen, een papier, dat
eigenlijk een nieuwe vorm van het brand
merk was. Dat minister Donker dit heeft
veranderd berustte op zijn begrip voor de
noden van de mens.
In de kring der regering beseffen wij
sterker dan ergens anders, wat en wie in
hem verloren gaat. Voor de nabestaanden,
degenen die hem het naast stonden, zal
aan deze volle overgave aan zijn werk ook
wel een schaduwzijde verbonden zijn ge
weest. Moge het besef, dat hetgeen tot
stand is gebracht, blijvende waarde heeft
voor ons volk en dat hij in zijn werk en
zijn persoon door tallozen met diepe dank
baarheid werd herdacht, een troostende en
sterkende compensatie zijn," zo besloot de
minister-president zijn rede.
Mr. dr. J. Donner, president van de Hoge
Raad, zei: „In ontroering en eerbied staat
ook de rechterlijke macht aan deze baar.
Ontroering, omdat zo plotseling een leven
werd afgesneden, waarvan nog zo veel viel
te verwachten. Eerbied, omdat in dit leven
een buitengewone bekwaamheid werd ont
plooid met een ongeëvenaarde werkdrift,
welke wellicht de werkkracht heeft over
trokken. Onafgebroken is in de ambtstijd
van deze minister het streven gericht ge
weest op het doen beantwoorden van onze
wetgeving aan de eisen van deze tijd.
In de geschiedenis van ons rechtsleven
zal de naam van minister Donker nog lang
in grote ere blijven voortleven. De draad
is nu aan zijn handen ontglipt, de rusteloze
is tot rust gebracht; wat hij onafgedaan
liet. zal door anderen moeten worden op
genomen. Doch door zijn aandeel daarin zal
zijn invloed ver over de grens van dit broze
leven heenreiken.
Ook de rechterlijke macht blijft hem in
dankbaarheid en eerbied gedenken. God
zij zijn ziel genadigd.
De secretaris-generaal van het departe
ment van Justitie, mr. J. C. Tenkink, zei in
zijn rede onder meer dat tussen minister
Donker en al zijn medewerkers een band
bestond, die ver uitging boven de zuiver
ambtelijke verhoudingen. Naast het wet
gevend'werk had het algemeen beleid in
vele ressorten, speciaal die met sociale in
slag, zoals de kinderbescherming, de re
classering, de psychopathenzorg en het ge
vangeniswezen, zijn bijzondere aandacht en
belangstelling.
Aldus waren in minister Donker drie
kwaliteiten verenigd: Hij was de jurist van
formaat, de beleidsman pur sang en daar
naast de man met een uitgesproken gevoel
voor organisatie. De secretaris-generaal
voegde daaraan toe: Minister Donker is ge
weest een der bekwaamste en een der
meest gezaghebbende ministers van Justi
tie".
stuwde zijn leven naar een hoogtepunt. Hij
was niet te stuiten.
Een rijk leven werd nu afgesneden. Een
stuk werk van enorme betekenis voor land
en volk ligt onafgedaan. De Partij van de
Arbeid mist een van zijn beste, bekwaam
ste voormannen. Wij getuigen aan zijn
baar van diepe dankbaarheid voor alles,
wat Leen Donker deed. Zichzelf nooit spa
rend, altijd werkend aan wat hij zag als
zijn taak. Graag zouden we hem gezien
hebben op het feest ter gelegenheid van
het tienjarig bestaan van onze partij, het
mag niet zo zijn. Wij zullen hem echter op
ons congres van de volgende dagen en
daarna niet vergeten. Hij was een van onze
besten en zal dat in de geest blijven", al
dus de heer Vermeer.
Nadat de heer Vermeer was uitgesproken
zette de organist bij het dalen van de kist
op verzoek van de familie een parafrase
over het socialistische strijdlied „Aan de
strijders" van Otto de Nobel in, waarbij
allen zich van hun stoelen verhieven.
Als vriend van de overledene bracht ten
slotte mr. J. Perrin uit Zaandam het Ko
ninklijk paar dank voor de getoonde be
langstelling bij het overlijden en het besluit
zich door de kamerheer te laten vertegen
woordigen bij de crematie. Ook dankte hij
de vier sprekers voor hun woorden.
Terwijl uit de orgelpijpen de tonen van
de aria uit Rinaldo van Handel weerklon
ken, verlieten allen de aula.
Des morfens. vóór de rrematieoVchtig-
Spreker herinnerde aan enkele terreinen
van het recht, waarop de minister over de
hele linie de nodige vernieuwing aanbracht.
Naast zijn werk voor het nieuwe burger
lijk wetboek, dat ieder bekend is, bracht
hij het nieuwe ontslagrecht tot stand, be
reidde hij een wettelijke vacantieregeling
voor. Het kinderrecht verrijkte hij door
reorganisatie van de voogdijraden en in
de laatste weken van zijn leven door de
regeling van de adoptie. Nog kort voor zijn
dood sprak hij de hoop uit, dat hij zijn
arbeid op dit gebied door de invoering van
een nieuw kinderstrafrecht zou mogen af
ronden.
Op het terrein van het administratief
recht bracht hij een nieuwe regeling van
de rechtspraak in sociale verzekerings
zaken tot stand, evenals in zaken, de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie raken
de. Een nieuwe regeling van de belasting
rechtspraak is bijna tot stand gekomen.
Mr. Tenkink besloot: „namens het depar
tement van Justitie wens ik mevrouw Don
ker en de verdere familie Gods bijstand in
dit grote verlies. God zegene het vele en
belangrijke werk, dat onze minister als
dienaar van het recht heeft mogen ver
richten. Hijzelf ontvange het loon van een
trouw dienstknecht".
De heer E. Vermeer, voorzitter van de
Partij van de Ax-beid, sprak de volgende
rede uit:
„Als de dood iemand uit de kring van
familie of vrienden wegneemt, is er droef
heid. Komt de dood na een lange ziekte,
dan is deze droefheid gemengd met een
gevoel van mildheid, omdat het leed van
een ziekbed schier ondragelijk kan zijn.
Slaat de dood plotseling toe, dan voelt de
mens in zijn hart door de droefheid heen
iets van opstandigheid om het onvermijde
lijke. Dan rijst de vraag: waarom, waartoe?
Zo zullen velen het bericht van het ver
scheiden van Donker hebben ervaren. Ik
zal geen poging doen hier door te dringen
tot de laatste vraag. Ik spreek slechts een
sober woox'd van herdenking aan de baar
van een man, die in hard werken in dienst
van de gemeenschap is gevallen.
Als minister was Donker dienaar van de
kroon. Als parlementariër dienaar van ons
volk. Als raadslid dienaar van zijn stad.
In alles een mens, die, gegrepen door een
ideaal, de consequenties ervan aanvaardde
in zijn leven en in zijn werken.
Donker was socialist, daarover behoefde
bij zijn politieke tegenstanders in de raad,
in de Kamer of waar ook, nooit twjjfel te
bestaan. Hij bewees in zjjn arbeid voor
Rotterdam en voor het land voor de zo
veelste keer, dat het juist mensen zijn met
een eigen overtuiging, die de meest waar
devolle bijdrage leveren aan de opbouw
van staat en maatschappij.
Het jonge raadslid werd voorzitter van
de fractie van zijn partij in de gemeente
raad. Hij was een stx-eng voorzitter. Maar
ik weet dat velen, die onder zijn leiding
gewerkt hebben, dankbaar zijn voor zijn
lessen, zijn raad, zijn wijsheid. Op een voor
zijn tijd jonge leeftijd werd hij lid van het
parlement. Hij behoorde al spoedig tot de
vooraanstaande mannen. Zijn redevoerin
gen getuigden van een kennis van zaken
die verblufte. Zijn aangeboren leidersgave
in de beste zin kon hij ontplooien toen de
enquêtecommissie hem tot haar voorzitter
koos.
De leiding van de fractie van de Partij
van de Arbeid nam hij op zich in een moei
lijke periode. Ook dit werk slaagde. Nau
welijks fractie-voorzitter, werd hij in 1952
tot het ministerschap geroepen.
Zijn strikt rechtvaardigheidsgevoel heeft
hem in de jaren van zijn ministerschap
enige malen tot het middelpunt van kritiek
gemaakt. Sommigen verweten hem hard
heid, gebrek aan mededogen. Zij hebben
hem slecht gekend. Zijn oprecht streven
naar de handhaving van het recht, zijn wil
tot gerechtigheid dreven hem. Deze hou
ding sproot bij hem voort uit de diepste
menselijke gevoelens. Het ministerschap
De stoet op Westerveld. Achter de haar
mevrouw Donker. Naast haar de vertegen-
woordiger van de Koningin baron Sweerts
de Landas Wyborgh. Vervolgens een zuster
van wijlen minister Donker en de voor
zitter der P.v.d.A. Evert Vermeer. Na hen
de ministers Drees, Beel, Cals, Mansholt,
Beyen, De Bruyn en Staf.
heid op Westerveld, is de ontslaperx. be
windsman in zijn woonplaats Rotterdam
herdacht tijdens een bijeenkomst in de
Rotterdamse schouwburg, welke georgani
seerd was door de fedei~atie Rotterdam van
de Partij van de Ax'beid. De voorzitter van
deze federatie, mr. H. Willemse, zei onder
meer: „De waardering die Nederland hem
betoont voor wat hij deed, het ontzag dat
men hem toedraagt voor zijn capaciteiten
en de liefde voor zijn persoon zijn bijzon
der groot. Het is tragisch, dat deze liefde
pas na de dood van deze eenzame mens
zich zo sterk kon manifesteren. Hoe goed
zou het h,em gedaan hebben, indien de
overvloedige genegenheid van dit ogenblik
reeds eerder zou zijn betoond."
„Donker herdenken is onvermijdelijk
spreken over zijn werk", aldus minister J.
G. Suurhoff, die vervolgens sprak. „Toch
was hij geen slaaf van zijn werk, hij stond
er boven, ordende het en overzag het. Hij
heeft een onuitwisbaar merkteken op het
gebied van het Nederlandse recht gezet.
Taktiek en soepelheid hielden bij hem op
daar, waar recht en gerechtigheid in het
geding waren.
De derde spreker, mr. J. A. W. Burger,
zei onder meer dat mr. Donker sterk ver
bonden was met Rotterdam, de stad die hij
nooit meer losliet dan strikt noodzakelijk
was.
Laatste spreker was mr. G. E. van Wal-
sum, die echter niet sprak in zijn kwaliteit
van burgemeester van Rotterdam. Mr.
Donker, zo zei hij, heeft jarenlang een be
langrijke rol gespeeld in de gemeente
politiek van Rotterdam. Hij beheerste alle
onderwerpen, die aan de orde kwamen.
Hoewel van een wetenschappelijke be
kwaamheid, die niet onderschat mag wor
den, was hij toch meer bestuurder dan
wetenschapsman.
De plechtigheid in de schouwburg werd
besloten met het spelen van „Aan de strij
ders" van Otto de Nobel.
De rouwstoet reed, voorafgegaan door
partijvlaggen, langs het stadhuis op de
Coolsingel,waar burgemeester Van Walsum
namens het gemeentebestuur een krans
aan de baar hechtte.
Begin van Europese samenwerking
tussen vliegtuigindustrieën
De N.V. Koninklijke Nederlandse Vlieg-
tuigenfabriek Fokker Amsterdam en de
S.A. des Ateliers d'Aviation Louis Bréguet
Parijs hebben een overeenkomst getekend,
die „als een duidelijk symptoom kan wor
den beschouwd van een groeiend streven
naar nauwere samenwerking tussen vlieg
tuigindustriëlen op het vasteland van Euro
pa", aldus de directie van Fokker in een
communiqué over de overeenkomst. De
beide firma's hebben thans een contractuele
vorm gegeven aan hun in de loop der laat
ste jaren reeds bestaande contacten.
De algemene principes welke in die
overeenkomst zijn vastgelegd zijn: 1) Het
vennijden van concurrentie in vliegtuig
ontwerpen. 2) Wederzijdse commerciële
vertegenwoordiging in eikaars nationale
gebieden. 3) Uitwisseling van gedachten
en ervaringen op wetenschappelijk en tech
nisch gebied. 4) Samenwerking op het ge
bied van vliegtuigproduktie waar zulks in
de komende jaren voor beide fabrieken van
belang mocht blijken te zijn. Op dit gebied
voorziet de overeenkomst tevens de moge
lijkheid voor Bréguet tot inschakeling van
andere Franse industrieën in een gezamen
lijke produktie, met name van de SNCASO
(Société Nationale des Constructions Aero-
nantiques du Sud Ouest) met welke Franse
vliegtuigenfabriek de N.V. Fokker ook
reeds verscheidene jaren zeer goede rela
ties onderhoudt.
De recente overeenkomst tussen Fokker
en Bréguet is dan ook een belangrijke stap
verder naar versterking van het produktie-
potentieel der vliegtuigindustrie op het
Westeuropese vasteland, aldus de directie
van Fokker.
In aansluiting aan de concerten, die het
Concertgebouworkest ter gelegenheid van
de Wiener Festwochen op 8 en 9 juni in
Wenen zal geven, zal onder' de auspiciën
van het Teatro Alia Scala te Milaan een
tournee door noord-Italië worden gemaakt.
Ook in de Scala te Milaan wordt een aan
tal concerten gegeven o.l.v. Eduard van
Beinum met Hans Henkemans als solist.
In maart-april 1957 zal het Concertge
bouworkest o.l.v. Eduard van Beinum ver
moedelijk een groot aantal concerten ge
ven in zuid- en midden-Engeland. Onder
handelingen voor deze tournee zijn in een
vergevorderd stadium. Het ligt in de be
doeling de eerste concerten van deze tour
nee te geven in de Royal Festival Hall te
Londen. Aanbiedingen om deze tournee ook
uit te breiden met concerten in Schotland
en Ierland kunnen wegens tijdgebrek niet
worden aanvaard.
Indonesië bij auteursrechten-conventie
Indonesië heeft besloten zich aan te slui
ten bij de internationale auteursrechten
conventie. Tot nu toe genieten internatio
nale auteursrechten in Indonesië geen
bescherming.
ADVERTENTIE
ALGIERS (Reuter) In Parijs is zeer
weinig bekend over MoIIets besprekingen
in Algiers. De premier wil zelfs geen ge
bruik maken van de radio-telefoon, uit
vrees dat de gesprekken afgeluisterd zul
len worden. Politici in Parijs vrezen, dat
Mollet zal moeten zwichten voor een groot
deel van de wensen der kolonisten. Zij
merken op, dat de premier plotseling hoog
geprezen wordt in de pro-Franse bladen,
die tezelfder tijd felle critiek leverden op
Mendès-France, MoIIets voornaamste coa
litie-partner, die volgens de kolonisten de
werkelijke opsteller van de door hen ge
hate „nieuwe bedeling" voor Algerije is.
Vertegenwoordigers van de Franse kolo
nisten in Algerije hebben er bij hun be
sprekingen met premier Mollet in Algiers
op aangedrongen, zijn plan om de negen
miljoen Mohammedanen in Algerije het
zelfde kiesrecht te geven als het miljoen
Europeanen, op te geven. De meeste van
hen hebben verklaard, dat zij de betogin
gen bij de aankomst van de premier in Al
gerije toen hij door een woedende me
nigte werd bekogeld met rot fruit en ste
nen betreuren. Juist aan deze betogingen
hebben de extreme kolonisten het te dan
ken, dat generaal Catroux, die zij te libe
raal achten, ontslag nam als minister-resi
dent. Men vreest, dat nieuwe onlusten zul
len uitbreken, als de besluiten die Mollet
na zijn lopende besprekingen neemt, de
extx-eme kolonisten niet bevredigen.
De meeste van de kolonisten die met
Mollet gesproken hebben, noemen hem een
„man van goede wil". Zij zijn ingenomen
met zijn hernieuwde verklaring, dat de
banden tussen Algerije en Frankrijk on
verbreekbaar zijn. Ook voelen zij zich ge
rustgesteld door de aanwezigheid van nog
vier ministers in Algiers, waaruit zij op
maken, dat ter plaatse maatregelen worden
overwogen en dat zij niet voor een „kant
en-klare" oplossing uit Parijs afkomstig
zullen komen te staan.
ï.i 0Ö<5 9h qo
De Begum tijdens haar bezoek aan het jeugdhonk van
Noorderlaan.
Kennemerstatenaan de
Het tweedaags werkbezoek van de am
bassadeur van Pakistan, mevrouw Ra'ana
Liaquat Ali Khan aan de provincie Noord
holland is gistermiddag afgesloten met een
excursie naar de IJmuidense Hoogovens en
Staalfabrieken, een bezoek aan het wijk-
gebouw van „Kennemerstaten" in Bever
wijk en daarvoor een visite aan Bergen.
ADVERTENTIE
De ambassadeur van Peru, de heer Hum-
berto Fernandez-Davila, zal in het begin
van de volgende maand ons land verlaten.
Hij is benoemd tot ambassadeur van Peru
in Bolivia.
In zijn plaats is benoemd dr. Alejandro
Freund Rosell. Deze thans 61-jarige diplo
maat was tot Kerstmis 1955 minister van
Justitie.
Na een langdurige ziekte is in het Aca
demisch Ziekenhuis te Leiden op 46-jarige
leeftijd overleden prof. dr. J. Haantjes,
sedert 1948 gewoon hoogleraar in de meet
kunde aan de rijksuniversiteit te Leiden.
Rafael Kubelik dirigeert in
'56'57 Concertgebouworkest niet
Rafael Kubelik zal tengevolge van zijn
verplichtingen bij Co vent Garden in het
seizoen 1956'57 niet als gastdirigent van
het Concertgebouworkest optreden.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden vex-zonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld.
Argentinië, ms „Altair", 14 februari;
Australië: ss „Himalaya", 13 februari; via
Engeland, 18 februari; Brazilië: ms „Al-
tair", 14 februari; Canada: ms „Wester-
dam", 16 februari; Chili: via New York,
16 februari; Indonesië: ms „Oranje", 18
februari; Ned. Antillen: ms „Oranjestad",
14 februari; Ned. Nw. Guinea: ms „Oran
je", 18 februari; Nieuw Zeeland: via Enge
land, 18 februari; Unie van Zuid-Afrika en
Z. W. Afrika: ms „Edinburgh Castle", 18
februari.
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Ge
slaagd voor het doctoraal examen genees
kunde: E. R. Coene, Haarlem. Bevordex-d tot
arts mej. J. H. Nienhuis, Bloemend-aal.
Leiden. Doctoraal examen Geologie: P. J.
Rauwerda, Leiden; J. P. van der Plas, Oegst-
geest. Kandidaatsexamen K Wis- en Natuur
kunde: J. P. D. W. Payens, Scheveningen.
Nijmegen. Kandidaatsexamen Culturele
Antropologie: J. M. Ydema, Didam.
Het gezelschap werd in het hoofdkantoor
van Hoogovens ontvangen door de presi
dent-directeur van het bedrijf ir. A. H.
Ingen Housz, die met zijn gasten een rond
gang maakte langs verschillende bedrijfs
afdelingen, onder meer door de Breedband-
hallen. Vervolgens verbleef de ambassa
deur tussen vier uur en kwart over vier in
het wijkgebouw van „Kennemerstaten",
waar juist clubwerk gaande was. Mevrouw
Khan toonde intense belangstelling voor
het maatschappelijk werk, dat hier wordt
verricht in een zich ontplooiende stad.
In Bergen
Tijdens haar tweedaags bezoek aan
Noordholland heeft de ambassadeur van
Pakistan woensdag een bezoek gebracht
aan de Volkshogeschool te Bergen, waar
zij door de heren mr. O. V. L. Guermonpi-ez
en J. Schekkerman ontvangen werd, in ge-
zelischap van mevrouw Prinsen, echtge
note van de Commissaris der Koningin in
de provincie Noordholland, de chef van
het kabinet van de Commissaris der Ko
ningin, jhr. F. W. A. Beelaerts van Blok
land, de heren C. G. Eckhart en B. Fels
van het departement van Sociale Zaken en
de bui\gemeester van Bergen, dr. W. Huij-
gens. Zij woonde de discussie bij, die volg
de op een inleiding van de heer C. J. Derk-
sen van de sociale afdeling van de Hoog
ovens over „Vertrouwen en wantrouwen
in de kleine groep". Na de discussie werd
een bezoek gebracht aan de „Zwarte
Schuur", waar de Begum en haar gezel
schap kennis maakten met verschillende
vormen van handenarbeid. Daarna ge
bruikte het gezelschap met de staf en de
cursisten van de Volkshogeschool de lunch.
Na de lunch werd een kleine rondgang ge
maakt door de gebouwen, waarna het ge
zelschap vertrok voor een bezoek aan de
sociale afdeling van de Koninklijke Neder
landse Hoogovens en Staalfabrieken te
IJmuiden. 1
Aan een afvaardiging van Mohamme
daanse Algerijnen heeft Mollet meegedeeld,
dat hij vasthoudt aan zijn regeringsverkla
ring van de vorige week. Daarin beloofde
hij gelijk kiesrecht voor de Mohammeda
nen. Op het ogenblik kiezen de negen mil
joen Mohammedaanse Algerijnen evenveel
vertegenwoordigers in de Nationale Verga
dering in Parijs als het miljoen Europese
kolonisten. De Europeanen vrezen, dat zij
bij gelijk kiesrecht in politiek opzicht on
der de voet gelopen zullen worden.
Er heerst in Algerije een gespannen sfeer.
Mollet heeft een receptie, in het gebouw
van de prefectuur gehouden, „wegens
tijdsgebrek als gevolg van werkzaamhe
den" niet bijgewoond. Men gelooft echter
algemeen dat Mollet verstek liet gaan om
het uitbreken van nieuwe wanordelijkhe
den te vermijden.
Socialistische leden der Algerijnse ver-
gadering hebben Mollet een telegram ge
zonden, waarin wordt verklaard dat de
„hoop van acht miljoen Algerijnse Moham
medanen niet moet worden teleurgesteld".
De Mohammedaanse leiders zijn zeer te
leurgesteld door het aftreden van Catroux,
hetgeen zij dinsdag als een „capitulatie
voor eisen ener bandeloze menigte" hebben
beschreven.
Marokko
Op het Franse ministerie van Buiten
landse Zaken is meegedeeld, dat de Frans-
Marokkaanse onderhandelingen over de
toekomstige betrekkingen volgende week
donderdag* in Parijs zullen beginnen. De
sultan van Marokko zal aan de besprekin
gen deelnemen.
Sultan Ben Joessef heeft zijn eerste be
zoek aan Casablanca gebracht, de grootste
stad van het land. Hij is door honderddui
zenden uitbundig ontvangen. Het bezoek
zal drie dagen duren. De Franse resident-
generaal Dubois en de Marokkaanse pre
mier Si Bekkai hebben een voorlopige spe
cificatie opgesteld van de Franse en Ma
rokkaanse bevoegdheden in Marokko.
Daarin staat, dat alle wetgevende macht
bij de sultan berust. De resident-generaal
blijft verantwoordelijk voor Defensie en
Buitenlandse Zaken. Deze regeling is gel-
dig tot het van kracht worden van een
nieuw Frans-Marokkaans akkoord.
WASHINGTON (Reuter/AFP) Pre
sident Eisenhower heeft het Amerikaanse
Congres verzocht de „onbillijkheden" uit
de immigratiewetten te verwijderen en
jaarlijks 220.000 immigranten toe te laten
inplaats van 154.657. De president acht ver
hoging van het quotum verantwoord door
de snelle groei en de goede economische
toestand van het land. Het meerdere zou
naar verhouding over de verschillende lan
den moeten worden verdeeld. In sommige
gevallen wil de president de toelating ver
gemakkelijk zien, bijvoorbeeld om gezins
hereniging mogelijk te maken.
Voor tijdelijke visa zouden geen vinger
afdrukken meer moeten worden geëist.
Talrijke buitenlanders, voornamelijk de
Sovjet-Russen, maken daar bezwaar tegen.
De toelatingsbepalingen zouden niet langer
toepasselijk moeten zijn op degenen, die
de Verenigde Staten op doorreis naar een
ander land binnenkomen.
De president wil het aantal immigranten
uit het bekken van de Middellandse Zee,
vooral uit Italië en Griekenland, verhoogd
zien. De contingenten per land zouden op
nieuw moeten worden vastgesteld op basis
van het totale aantal immigranten sinds
1924. Niet gebruikte delen van contingen
ten zouden het volgende jaar moeten wor
den verdeeld over de landen, die hun quo
tum wel geheel vol maakten.
Tenslotte stelt de president het Congres
voor jaarlijks vijfduizend mensen toe te
laten, die voor de Verenigde Staten met
het oog op talent of kennis zeer aantrek
kelijk zijn. Op nationaliteit zou daarbij niet
moeten worden gelet.
Een personenauto, bestuurd door de heer
F. E. uit Zevexxhuizen heeft de 37-jarige
bromfietser R. H. op een wegsplitsing te
Zevenhuizen aangereden, waarbij de brom
fietser zo zwaar werd gewond, dat hij ter
plaatse overleed. Vermoed wordt dat de
heer H. linksaf wilde slaan en niet vol
doende heeft gelet op het andere verkeer.
Te Appingedam is een ernstig ongeval
met dodelijke afloop gebeurd. Het 7-jarig
zoontje van de familie G. Zijlstra werd
tijdens het oversteken van het Gouden
Pand door een bus aangereden. Het knaap
je was op slag dood.
De 47-jarige J. H. V., wonende te Win
terswijk, die langs de spoorbaan Winters
wijkAalten fietste, is door de diesel
elektrische trein, die om 19.19 uur uit Win
terswijk was vertrokken, aangereden. De
man werd in zorgwekkende toestand naar
het ziekenhuis overgebracht, waar hij van
morgen is overleden.
Op de Rijksstraatweg te Buitenpost bij
de Laatste Stuiver vond een verkeersonge
val plaats, dat het leven heeft gekost aan
de 54-jarige evangelist R. Mulder uit Kol-
lumerzwaag. Toen de heer Mulder de
Rijksstraatweg zou oversteken, weifelde hij,
stapte van zijn fiets en liep terug. De heer
F. J. M. uit Zwanenburg bij Halfweg, die
per auto uit de richting Buitenpost nader
de, kon de heer Mulder niet meer ontwij-
kerx. De wielrijder werd geschept, kwam
tegen de voorruit van de auto en werd
toen tegen het wegdek gesmeten. Het
slachtoffer was vrijwel op slag dood.
